Lesson 41
( Show Part )
“อีตุ๊ดมันอยู่ไหน!!!” เฮ้ย อะไรวะ อยู่ๆก็แผดเสียงขึ้นมา แล้วมาถามหาอีตุ๊ดที่ไหนอีกล่ะ กูจะไปรู้กับพ่อมึงหรอ
“คุณคงเข้าผิดบ้านแล้วแหละ เพราะที่นี่ไม่มีตุ๊ด...ป้าน้อยส่งแขกหน่อย”
“พ่ออย่าไปเชื่อนะคะ ก็เนี่ยผัวมัน มันต้องแอบอยู่ในบ้านนี่แหละคะคุณพ่อ”
“ถ้ากูไม่ได้เจอไอ้คนที่ทำให้ลูกกูมีสภาพแบบนี้ กูไม่กลับออกจากบ้านนี้แน่!!!!” อ๋อ พ่อมันนั้นเอง
“ไม่ทราบว่าต้องการพบใครครับ” เสียงของคิมลอยมาก่อนตัว น้องเดินมาเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่ตรงหน้าไอ้พวกสวะเหี้ยๆสองคนนั้น
“พ่อคะ อีนี่แหละที่มันทำเมย์เมื่อคืน” หือ มึงมั่วแล้วใครเค้าจะไปทำอะไรมึงได้ โถ อีตอแหลเอ้ย!!!!
“ไอ้เนี่ยหรอ...ฮึ่ม กูขอสักทีเถอะ”
“ผลั๊วะ!!!!” ก่อนที่ไอ้แก่มันจะง้างมือตบน้องผมก็ปล่อยหมัดออกไปเต็มๆเลยครับ กลิ้งอยู่กับพื้นเป็นที่เรียบร้อย
“อ้าว ง่วงหรอ มานอนกลางบ้านคนอื่นแบบนี้.....เสียมารยาทนะครับ” เอ่อ นี่คิมจริงหรอ
“ถ้ามึงคิดแม้แต่จะแตะต้องเมียกูล่ะก็....มึงไม่ได้ตายดีแน่.....แล้วมึงอ่ะมาใส่ร้ายอะไรคิม เมื่อคืนกูอยู่ด้วยกันทั้งคืนมึงจะตอแหลอะไรให้มีขอบเขตหน่อยดิ๊” ผมด่าชิบหายวายป่วงหมดแหละครับตอนนี้อ่ะ ผมไม่เคยด่าผู้หญิงจาบจ้วงขนาดนี้มาก่อนเลยครับ แต่ผมยอมไม่ได้ที่พวกมันมาว่าร้ายดวงใจของผม
“พี่โชว์อย่าพูดแบบนี้สิคะ เมื่อคืนนี้อีนี่มันไปตบเมย์จริงๆนะคะ ไม่เชื่อพี่ก็ลองถามมันเองสิ”
“กูไม่ถามกูเชื่อใจเมียกู เพราะเค้าไม่มีนิสัยแบบนั้น จริงไหมคิม” ผมหันไปจับมือคิมไว้ น้องก็นิ่งไปครับแล้วสิ่งที่น้องพูดออกมาทำเอาผมแทบไม่อยากเชื่อหูตัวเอง
“คิมทำจริงๆพี่โชว์”
“…” ผมไม่พูดอะไรครับ แต่มองด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ
“แต่พี่ฟังคิมก่อนที่คิมทำ ทำเพราะมีเหตุผล เมื่อวานพี่จำสภาพคิมตอนเย็นได้ไหมล่ะ” ผมก็พยักหน้ารับครับ ก็แหมแดงฉานไปทั้งตัวขนาดนั้น
“ทั้งหมดน่ะก็ฝีมือ มันนั้นแหละ!!!!” คิมพูดกระชากเสียงจนผมต้องหันมองตาม อีเมย์ห่านั่นก็หน้าเสียเลยครับ
“มึงอย่ามาโกหก ลูกสาวกูเป็นเด็กดี ไม่เคยทำอะไรให้ใคร” ไอ้แก่มันนั่งพูดเลยครับ แส่จริงๆ มึงน่าจะเอาตัวเองให้รอดก่อนนะไอ้สัด
“แต่เมียกูก็ไม่เคยทำใครก่อนเหมือนกัน” ผมเถียงขาดใจครับ ผมรู้ดีว่าน้องเป็นยังไง
“กลับไปเถอะ ถ้าไม่อยากเดือดร้อน เดี๋ยวจะหาว่าเราไม่เตือนนะ”
“มึงจะทำอะไรกูได้สิเหอะ” มันพูดลอยหน้าลอยตามากๆเลยครับ
“ใครบอกว่าเราจะทำ เราไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลยด้วยซ้ำ” น้องพูดแล้วมองมาที่ผม
“จริงพี่โชว์” น้องยิ้มหวานส่งมาให้ผมก็พยักหน้าครับ
“อ่อ เราขอบอกอะไรอีกอย่างนึง”
“…” ตอนนี้ทุกคนกำลังรอฟังคำพูดของคิมอยู่ครับ
“กลับบ้านให้ครบ 32 นะ...ขอให้โชคดี” ผมเห็นแว๊บนึงที่สีหน้าของน้องเปลี่ยนเป็นดุ แต่น้องก็เปลี่ยนสีหน้ายิ้มกลบเกลื่อนได้อย่างรวดเร็ว
“แกระวังตัวไว้เถอะ!!!!” เมย์พูดอย่างอาฆาตแล้วก็จูงมือไอ้แก่เดินออกจากบ้านไป
“พี่โชว์ขึ้นข้างบนกันเถอะ” น้องหันมาบอกผมครับเมื่อสองคนนั้นออกจากบ้านไป
“เอาสิ....แต่เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
“ไว้ข้างบนละกันนะพี่” พูดจบน้องก็เดินนำหน้าผมขึ้นไป ผมก็วิ่งตามไปช้อนตัวน้องแล้วอุ้มขึ้นมาจนถึงห้องนอนของผมแล้วก็วางน้องลงบนเตียง
“อธิบายมาสิ”
“เรื่องอะไร” ฮั่นแน่ มีย้อนถาม
“ก็เรื่องวันนี้ไงครับ เราไปทำเรื่องไว้ตอนไหน”
“ก็ตอนที่โดนทิ้งให้นั่งดื่มคนเดียวเพราะมีคนชิ่งหลับก่อนน่ะสิ” กระทบผมป่าววะ
“คิม...อย่าโกหกพี่” ผมทำเสียงดุใส่ ผมไม่แน่ใจเหมือนกันว่าน้องโกหกอะไรผมหรือเปล่า แต่ก็ขอหยั่งเชิงไว้ก่อนล่ะนะ
“พี่โชว์หาว่าคิมโกหกพี่หรอ”
“แล้วมันใช่หรือเปล่าล่ะ วันดีคืนดีคิมก็ลุกขึ้นมาทำร้ายคนอื่น พูดขู่คนอื่นแบบเมื่อกี๊ มันเป็นไปได้หรือเปล่า”
“ทำไม...คิมแค่อยากลุกขึ้นมาเอาคืนกับนที่ทำคิมบ้าง พี่มองคิมไม่ดี เลวเลยใช่ไหม” น้องพูดแล้วก็น้ำตาไหล โอ้ย ไปกันใหญ่แล้วเนี่ย
“มันไม่ใช่แบบนั้น”
“ถ้าคิมเลวก็อย่ามายุ่งกับคิม” พูดจบน้องก็ทำท่าจะเดินออกจากห้องครับแต่เผอิญผมไวกว่าเลยคว้าตัวไว้ทันครับ
“ฮึก...ปล่อย...อึก...” น้องสะอื้นหนักเลยครับ เฮ้อ ไปกันใหญ่แล้ว
“ไม่ปล่อย จนกว่าเราจะคุยกันรู้เรื่อง” ผมบอกแล้วจ้องหน้าน้องนิ่งๆครับ แต่น้องก็หลบตาผม
“พี่ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะที่คิมลุกขึ้นมาปฏิวัติตัวเองให้เข้มแข็งขึ้น” ผมบอกเสียงนุ่มๆ
“แต่ว่าทีหลังมีอะไรบอกพี่ก่อนสิ พี่เป็นแฟนคิมนะ พี่มีอะไรพี่ยังบอกคิมทุกอย่างเลย แล้วสมมุติถ้าคืนนั้นคิมไปแล้วโดนทำร้ายกลับมา พี่จะทำยังไง” ผมอธิบายพร้อมกับสร้างคำถามไปในตัวด้วย
“คิมขอโทษ” น้องพูดแต่ไม่ยอมมองหน้าผม ขอแกล้งหน่อยเถอะ
“ว่าไงนะ พี่ไม่ได้ยิน”
“…” น้องก็ขึ้นมานั่งตักผมเราก็กอดคอผมไว้ครับ
“คิมขอโทษ”
“อื้อได้ยินชัดแล้ว...ฟอด”
“พี่โชว์บ้า แกล้งคิม” น้องยิ้มแล้วครับ ค่อยโล่งอกหน่อยครับผมไม่ชอบเลยครับน้ำตาของคิม พอเห็นทีไรเหมือนโลกหม่นหมองลงทันตา
“คิมรู้ไหมว่าเด็กดื้อต้องโดนทำโทษ” น้องเสร็จผมแน่
“อะไร” น้องทำหน้าสงสัยครับ เห้นแล้วก็น่ารักดี ซื่อๆ ดูไม่มีพิษมีภัย มองแล้วก็เพลินดีด้วย
“ทำโทษอะไรอ่ะพี่โชว์ ตอบสักทีมองอยู่นั้นแหละหน้าคิมเนี่ย”
“ก็แบบนี้ไงครับ!!!!” พูดจบผมก็จับน้องกดลงเตียงเลยครับ....รู้ใช่ไหมต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น ก็คิดกันเองละกันนะครับ