หัวข้อ: ซีรีย์ [บังเอิญ]...สวนทาง (จบในตัว)

[londoneye]

อารายเนี่ย

น้องแอ๊บ...แปลกๆอะ...ทำไมไม่่พาน้องแม๊คไปเจอพี่กั๊กล่ะ....คนเค้าคิดถึงกันอยู่น้า

อีกตอนเดียวก็จะจบแล้วเหรอ...ขอให้สมหวังทีเหอะนะ

[whynotme]

ไม่ต้องไปเจอพี่กั๊กวันนี้ก็ดีนะน้องแม็ค...แกล้งให้รออีกสักคืน..หึหึ  อยากรู้ว่าเมื่อแม็คกลับมาแล้วไม่ไปหา พี่แกจะเป็นเช่นไร  อิอิ  แอบร้ายใส่พี่กั๊ก วะฮะฮา  เอิ๊กๆ

[monoo]

 

[Takarajung_TK]

แอ๊บไปส่งแมคที่ปทุมเถอะ 

[boobooboo]

ไมอ่ะ คนเขารอกันมาตั้งสองปีกว่า  กว่าจะได้เจอกันอ่ะ

[sunshine538]

การกลับมาของน้องแม๊คสร้างความสงสัยให้คนอ่านบางอย่าง

...เอิ่ม... น้องครับ น้องจะโตไปทำเพรื่อ ???? 

อุตส่าห์ปรับมโนของตัวเองให้น้องแม๊คเป็นน้องหน้าขาวตาสีฟ้าแก้มนิ่มในฝันของพี่กั๊กไปแล้วอ่ะ แล้วน้องจะล่ำกลับมาทำไมหา !!!

คนเขียนทิ้งปมในใจไว้อีกมากมาย พี่กั๊กพิมพ์อะไรลงไปบนรูปงานแต่งเป้ น้องแม๊คถึงได้เมล์กลับมาหาแบบนั้น... แล้วน้องแอ๊บรู้อะไรบ้างเนี่ย ...

ที่สำคัญ ตอนที่ 16 จบแล้วจริงๆ เหรอ เหรอ เหรอออออ 

รออ่านตอนต่อไปค่ะ 

[Noo_Patchy]

    มารอน้องแมค

[DIIK]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยย

เป็นเรื่องที่น่ารักที่สุดดดดดด คือเป็นธรรมชาติมากแล้วก็ได้ใจมาก กร้าก
อ่านไม่หยุดเลยค่ะ รวดเดียวจบ ><
ชอบตัวละครทุกตัว ชอบนิสัยนายกั๊กมาก

ตอนแรกก็อึ้งๆ ไม่คิดว่าแม็คจะตัวเล็กกว่า แต่ผ่านไปฉองปี.... อิอิอิ*ปิดปากหัวเราะ

ขอบคุณที่แต่งเรื่องราวดี ๆให้ได้อ่านค่ะ
รีบๆ มาต่อนะค้า

[sukie_moo]

ก็ให้อิพี่กั๊กมาหาแม็คบ้างดิ เนาะพี่แอ๊บเนาะ

[beautifuldead]

พี่น้องเค้าคุยกันน่ารักมาก ><
จริงๆ อยากฟังเรื่องจากมุมมองน้องแม็คอีกเหมือนกัน สองปีที่ผ่านมา เป็นยังไง มีความคิดอะไรระหว่างนั้นน้อ

[yeyong]

ดีใจแทบตายที่คุณBaoBao มาต่ออีกนิด
รอๆๆๆตอนต่อไปด้วยใจจดจ่อ

[takara]

น้องแม็คกลับมาแว้ว

[TONG]

จบตอน นึกว่าจบไปแล้วนะเนี่ย

มารอบทสรปจ๊ะ

[KaorPaor]

รอตอน 16 ค่่ะ

[boobooboo]

น้องแม็คตามหาหัวใจเจอแล้ว  เหลือแต่พี่กั๊กล่ะ

[zerea]

รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อค่าา

[winndy]

มารอลุ้นให้ happy ๆ ค่ะ

[EoBen]

รอคร่าาา อ่านจน ตาแข็งเลยย

อยากรู้ ถ้ามาเจอกันแล้วจะเป็นยังไงน๊าา

ลุ้นนน

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

เบาเบาคะ  อย่าลืมเรื่องนี้นะ มาต่อก่อนเร็วววววว จะจบแล้วไม่ใช่เหรอคะ? ถ้าจะเกิน 16 ตอน ไอก็ยินดีอ่านต่อนะ และขอตอนพิเศษด้วยนะคะ  ^^

[malula]

นี่ก็ พ.ย.แล้วนะเออ กะลังจะเข้าหน้าหนาว ให้พี่กั๊กกะน้องแม๊คได้กอดกันอุ่น ๆ ทีเถ๊อะ สาธุ!!!!

[mascot]

ใช่มั๊ยเฮีย...
http://www.youtube.com/v/7tfJMqJb76Q

[nokkaling]

 

[patchylove]

  มารอหนุ่มรังสิต เห็นบ้างป่าวคะ

[BaoBao]

ตอน 16

 

 

 

 

 

มึงมาวันอาทิตย์สิ เดี๋ยวกูทำหนมจีนเลี้ยงมึงเอง เดือนนี้กูทำงานวันเสาร์ว่ะ

                                                                                                                กั๊ก

 

วันที่ 25 ตุลาคม 18:37 น.

 

......

 

.....

 

....

 

...

 

..

 

.

 

ถ้ามึงเบื่อหนมจีน ไปกินหมูกระทะกัน กูมีเจ้าเด็ดๆ นำเสนอ

                                                                                         กั๊ก

 

วันที่ 27 ตุลาคม 18:45 น.

 

 

......

 

.....

 

....

 

...

 

..

 

.

 

อยากกินไรบอก กูเลี้ยงเอง
ว่าแต่มึงจะมาเมื่อไหร่วะ ไม่ได้เซ้าซี้มึงนะเว้ย นัดๆ กันก่อน เผื่อกูไม่อยู่บ้าน

จำเบอร์กูได้มั้ย? เบอร์เดิมนะเว้ย!
 

                                                                                                              กั๊ก

 

วันที่ 29 ตุลาคม 17:25 น.

 

......

 

.....

 

....

 

...

 

..

 

.

 

สุขสันต์วันฮาโลวีน ผีเจาะหัวเว้ย 55555+

มึงไปเที่ยวไหนวะ

                                                              กั๊ก

 

วันที่ 30 ตุลาคม 20:45 น.

 

......

 

.....

 

....

 

...

 

..

 

.

 

ฉิบหาย เมาปลิ้นเลยกู 5555+ แต่เสือกต้องไปทำงาน ไม่น่าเลยกูเอ๊ย!!

                                                                                                           กั๊ก

 

วันที่ 1 พฤศจิกายน 5:02 น.
 

......

 

.....

 

....

 

...

 

..

 

.

 

เดือนนี้กูไม่ได้ทำงานวันเสาร์แล้วนะเว้ย

มึงจะมาตอนไหนก็มาเลย

                                                            กั๊ก

 

วันที่ 3 พฤศจิกายน 6:32 น.

 

......

 

.....

 

....

 

...

 

..

 

.

 

 

ไอ้เชี่ยแม๊ค! ตกลงมึงแวะเปลี่ยนเครื่องที่พม่ารึไงวะ! ถึงเมืองไทยยังเนี่ย

เชี่ย! หัดตอบเมล์มั่งสิวะ!

                                                                                                             กั๊ก

 

วันที่ 4 พฤศจิกายน 22:16 น.

 

......

 

.....

 

....

 

...

 

..

 

.

 

ไอ้เชี่ยแม๊ค มึงยังมีชีวิตอยู่มั้ย?

                                             กั๊ก

 

วันที่ 9 พฤศจิกายน 6:01 น.

 

......

 

.....

 

....

 

...

 

..

 

.

 

ไอ้แม๊ค มึงโกรธอะไรกูรึเปล่า...

                                              กั๊ก

 

วันที่ 11 พฤศจิกายน 20:56 น.

 

......

 

.....

 

....

 

...

 

..

 

.

 

แม๊ค กูมีเรื่องต้องพูดกับมึง ติดต่อกลับกูด้วย

เบอร์กู 085-882xxxx

มึงลืมเบอร์กูก็บอกกูได้ ถามน้องแอ๊บก็ได้ เชี่ยเอ๊ย!!

                                                                       กั๊ก

 

วันที่ 12 พฤศจิกายน 5:04 น.

 

......

 

.....

 

....

 

...

 

..

 

.

 

แม๊ค มึงเป็นอะไรรึเปล่า

กูมีเรื่องต้องพูดกับมึง กูซีเรียสนะเว้ย

เชี่ยเอ๊ย! ทำไมเบอร์น้องแอ๊บโทรไม่ติด กูมีธุระด่วนกับมึงนะ

มึงเป็นอะไร

ที่บ้านมึงมีปัญหาอะไรรึเปล่า

มึงอย่าทำแบบนี้

                                                                                  กั๊ก

 

วันที่ 13 พฤศจิกายน 17:05 น.

 

......

 

.....

 

....

 

...

 

..

 

.

 

[ipookza]

ง่า    สั่นไปไหมอะ รอๆๆๆๆๆๆๆๆ

[BaoBao]

......

.....

....

...

..

.

ก้อนเนื้ออุ่นๆ ถูไถอยู่ที่ข้างแก้มของผม ทันทีที่ผมรู้สึกถึงความอุ่นและแข็งจากมันมุมปากผมขยับยก

เจ้าก้อนเนื้ออุ่นมันทอดตัวยาวแนบไปกับลำตัวของผม มันเอาหัวมาซุกที่ซอกคอของผม...ผมหัวเราะในลำคอนิดๆ แล้วพลิกตัวไปกอดมัน..ติ๊ต่างแทนหมอนข้าง...โดยที่ยังคงหลับตา

“หายไปไหนมาวะ ไอ้เผือก” ผมพูดพึมพัมเสียงเบาหวิวกับหมอนข้างเฉพาะกิจ

 ไอ้เผือกถูหัวของมันกับหน้าอกของผม ทว่า ผมนอนกอดมันได้ไม่เท่าไหร่...ขณะที่ผมเริ่มเคลิ้มจะหลับไปอีกรอบ ไอ้เผทอกก็ขยุกขยิกตัว สักสองสามอึดใจไอ้เผือกก็ไถลตัวของมันออกไปจากวงแขนและวงขาของผม

เปลือกตาของผมเปิดพรึ๊บ

แอ๊ด------ เสียงเสียดสีของบานประตู
 
ผมรีบผุดลุกขึ้นมานั่ง และมองไปทางประตูห้องนอนของตัวเอง...ทันเห็นหางอ้วนอวบเนื้อแน่นปั๊กของไอ้เผือกหลัดๆ

“ไอ้เผือก! มึงจะไปไหนน่ะ เดี๋ยวดิวะ!” ผมร้องเรียกมันพลางถีบตัวออกมาจากเตียง สาวเท้าถี่ยิบ...ตามหลังมันไป

“เผือก! เดี๋ยว!” ผมร้องเรียกไอ้เผือกอีกครั้ง ขณะที่ก้าวขาลงเหยียบบันไดขั้นแรก

ไอ้เผือกหยุด

มันลงไปถึงบันไดขั้นสุดแล้ว แต่มันก็ยังชูหัวอันใหญ่สีขาวนวลขึ้นมาเล็กน้อย

มันใช้ตาสีน้ำเงินอันโตของมันมองผมนิ่ง ....แต่ก็แค่อึดใจเดียว แล้วมันก็ลดหัวลงไปที่พื้น...พอผมเริ่มก้าวขาลงบันได ตัวสีขาวหนาแน่นของมันก็ค่อยๆ หายไปจากสายตาผมอย่างรวดเร็ว

“ไอ้เผือก! รอกูก่อน! เดี๋ยวดิมึง! เผือก! เผือก---” ผมทั้งสาวเท้าวิ่ง ทั้งตะโกนร้องบอกมัน แต่มันไม่ได้มีท่าทีว่าจะหยุด...เหมือนครั้งแรก

ปึ๊ง! ----- ประตูมุ่งลวดปิดดังปึงใหญ่หลังจากที่ปลายหางของไอ้เผือกไปสะกิดมัน

กึง กึ๊ง กึ๊ง กึ๊ง!! .....ผมพยายามเอามือดึงประตูเหล้กมุ้งลวด แต่มันเหมือนติดอะไรสักอย่าง ผมถึงดึงให้มันเปิดไม่ได้ แถมไอ้เผือกมันก็เริ่มเลื้อยออกไปจากรั้วบ้านผมแล้วด้วย!!!

“เผือก! ไอ้เผือก! หยุดก่อน! รอกูก่อน! -------” ผมดึงประตูให้เปิดพลางตะโกนบอกไอ้เผือกไปพลาง...เหงื่อเริ่มเปียกโชกไปทั้งตัวผม

กึ๊ง กึ๊ง กึ๊ง!! .....ผมทั้งสบถทั้งพยายามดึงประตูอย่างสุดแรง ยิ่งลำตัวยาวหนาของไอ้เผือกเริ่มหายไปจากสายตาผมมากเท่าไหร่ ใจของผมก็ยิ่งร้อนมากเท่านั้น

......

.....

....

...

..

.

ทันทีที่หางของไอ้เผือกหายไปจากสายตาของผม ประตูที่พยายามเท่าไหร่ก็เปิดไม่ออก กลับเปิดได้อย่างสะดวกดาย

...ทำไม?

ผมไม่มีเวลามานั่งคิด ผมรีบสาวเท้าออกไป เดินเร็ว...และวิ่ง

ผมวิ่งเท้าเปล่าไปยืนหอบอยู่นอกบ้าน มองไปทางที่เห็นไอ้เผือกเลื้อยหายไป......ซอยเวิ้งว้างของหมู่บ้านผมมีแต่แสงเป็นหย่อมๆ จากเสาไฟฟ้า ถนนคอนกรีตเย็นเฉียบ และเสียงนกร้อง

“แฮก แฮก แฮก....เชี่ยเอ๊ย! งูหรือว่าลิงวะ แม่งเอ๊ย!” ผมยกเสื้อที่ใส่อยู่ขึ้นมาเช็ดหน้าโชกเหงื่อของตัวเอง

......

.....

....

...
 
..

.

“แฮก แฮก แฮก....” ผมวิ่งย่ำไปบนคอนกรีตเย็นยะเยือก พร้อมกับหันหน้าสอดส่ายสายตามองหาไอ้เผือก

ถนนสองเลนที่ไม่เล็กไม่ใหญ่ แต่วันนี้มันยาวผิดปกติ...

เหมือนไม่ใช่ทางที่ผมเดินผ่านทุกๆ วัน

เหมือนเป็นทางเส้นใหม่...ทางที่ผมไม่เคยเดินผ่าน

หากแต่ใจผมไม่ได้หวาดกลัว เพราะหลายสิ่งที่ผ่านตาผมไปขณะที่ตัวผมวิ่งผ่าน....มันคุ้นตาผม...จนผมอุ่นใจ...สบายใจ

ผมวิ่งและวิ่ง.....วิ่งจนผมต้องหยุด...ผมอ้าปากกว้างเท่าที่จะกว้างได้แล้ว แต่มันก็ยังไม่พอกับที่ผมต้องหายใจ

ผมหอบและเหนื่อยเกินว่าจะวิ่งต่อไป...อีก

“ฮ๊า ฮ๊า ฮ๊า--------” ผมยืนเอาสองมือจับหัวเข่า ก้มหน้าพูดกับตัวเอง จากนั้นก็พยายามหายใจเข้าปอดตัวเอง

เอี๊ยด เอี๊ยด------ เสียงเสียดสีกันของเหล็ก ดังแว่วเข้ามาในหูของผม
 
ผมตั้งลำตัวขึ้นมาพร้อมกับหันหน้าไปมองทางต้นเสียง

......

.....
 
....

...

..

.

ชิงช้าเด็กเล่นอันหนึ่งในสนามเด็กเล่นแกว่งตัวโดยไร้...สิ่งใดอยู่บนแผ่นกระดานอันเล็กของมัน

บรรยากาศยังคงเงียบสงบและมืดสลัวเพราะเวลานี้ยังเป็นช่วงของการหลับฝัน...ผมรู้ตัวว่าตัวเองอยู่ในความฝัน

และผมไม่รู้สึกกลัวกับบรรยากาศทะมึนนี้เลยสักนิด
 
ใจผมยังสั่งให้สมองและร่างกายมองหาสิ่งที่ตัวเองไล่ตาม

เอี๊ยด เอี๊ยด---- ชิงช้าแกว่งแรงขึ้น

ลมหายใจผมเริ่มหอบหนักน้อยลง

ผมเหลียวมองไปรอบตัว...ยังไม่มีสิ่งมีชีวิตอื่นอยู่กับผมในที่นี้ แต่ใจผมรับรู้ได้ว่าเวลานี้ผมไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว

มันยังหลบผมอยู่...ที่ไหนสักแห่ง...ที่ที่ผมต้องตามหาให้เจอ!

......

.....
 
....
 
...
 
..
 
.

[monoo]

 

[Rafael]

ฮุเร่
มาต่อแล้วววว
ดีใจจังค่ะ กร๊ากกกกกก
น้องแม็คมัวแต่ไปอยู่ไหน รีบออกมาหาพี่กั๊กเร็วๆซี่

[whynotme]

โว้ว!!!... พี่กั๊กแย่แน่ ๆ เลย
อดทนอีกนิดนะพี่กั๊ก
...........
ส่งอีก ส่งไปทุกวันเลยนะ จนกว่าแม็คจะพอใจ เอิ๊ก ๆ ๆ
เราว่าตอนนี้แม็คนั่งอ่านไปยิ้มไปละ  หึหึหึ
แต่ ....... ก็ส่งไปหลายวันอยู่เนอะ
รู้สึกสงสารพี่กั๊กเหมือนกันเนี่ย!!!!!!!!!!!
เป็นกำลังใจให้นะครับ ^^\/

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

ค้างงงง