"สปอยยยยยย----------ก็บอกแล้วว่า...อย่าทัก"[8]
...
'ดาวพระศุกร์....'
‘พจมาน ....’
’โสรยา......’
’ปลาบู่ทอง....’
‘….’
ผมกำลังนอนนึกอยู่ว่า ตอนนี้ผมกำลังเล่นบทอะไร ???
...น้ำตายังไหลพรากๆ ริมฝีปากกับลำคอแห้งจนเจ็บ ...ส่วนนั้นไม่อยากพูดถึง ระบมจนไม่อยากขยับเลย ....สติแตกไปแล้ว ตั้งแต่รู้ตัวว่า จากจูบเล่นๆ เบาๆ กับนู๋หมี ไอ้หัวหน้าหื่นนั้นมันดันสวมรอย สะมาห้อยบึมบึ้มกับผมจริงๆ นู๋หมีหายไปไหน ? ตอนนี้ผมยังห่วงอยู่ ...ห่วงมากกว่าห่วงตัวเองก็ว่าได้ ...
ปวดหัว .... ปวดตัว.....
...
..
...ปวดใจ.....
.
.
.
ที่เหลือบมองขึ้นไป แล้วเห็นไอ้หื่นโหดมันนั่งจับมือผมแล้วคอยเฝ้าอยู่ข้างเตียง.....
‘ไม่ต้องมาเล่นบทพระเอกตอนนี้เลย ไอ้หัวหน้าบ้า!! ได้กูแล้วก็แล้วกันดิ!! ไปแล้วก็ไปลับสิไอ้สัด!! มึงจะกลับมาเฝ้ากูทำม่ายยยยยยย!!?? ไอ้ตัวทำลายเอกราช !!! ’