หัวข้อ: แม่สื่อแม่ชัก มักได้ "ชัก" เอง : 02 06 2020 Rewrite : ตอนพิเศษ หน้า 76

[nevergoodbye]

อยากอ่านต่อ. 

[naTerquelA]

อยากอ่านๆๆๆๆ ชอบบบบบบบบบบ >.<

[suck_love]

เชียร์กราฟค่ะ   

[ploylw_chery]

อยากอ่านต่ออ่าาาา 

[irksome]

ฮาเก็งรู 
พระเอกคือกราฟใช่มั้ยยย

[kissme]

55555555555............เฮียจิ้นใช้ได้นะเนี่ยอย่างฮา

[littlepink]

กราฟจริง ๆ แล้วแอบชอบมะนาวอยู่ใช่มะ
รู้นะ ๆ รออ่านตอนต่อไปจ้า แต่งเรื่องได้น่ารักดี

[A-J.seiya*]

๕๕๕
มะนาวน่ารักโคตรๆ
ชอบๆ ได้กะกราฟเหอะ ก๊ากกกก
แอบเชียร์อ่ะ
^^

[Rafael]

รอด้วยคนนะจ๊ะ อิอิ

[m_pop91]

ใครคู่ใครล่ะงานนี้

[yuyie]

อืม...เกมนี้เราก็เคยเล่นนะ

เพื่อนเอามาทายระหว่างเดินทางน่ะ ตอนแรกก็งงน่าดู

กว่าจะจับจุดได้ 

[MeepadA]

ฮาจนเกร็งไปหมด 

[Takarajung_TK]

ชอบมาก รอจ้า

[hello_lovestory]

เชียร์กราฟกับมะนาว

[marionatte]

ตอนนี้กราฟมีบทอีก 20% อิอิ
ในที่สุดก็เข้าใจเกมซะที ใครมันเป็นคนคิดเนี่ย ฮ่าๆ

[HappyMelon]

ได้กันแน่ แผนอิรุ่นพี่เกรียนสินะ คิคิ

[ldiot]

โอ้ยย อ่านเรื่องนี้แล้วขำจริงๆๆ มันสนุกมากเลยค่ะ เชียร์กราฟเป็นพระเอก แต่ใจนึงอยากให้พี่โอมมมเป็น ><

[golove2]

มะนาวทั้งน่ารักและก็ฮา

แต่ก็ยังไม่รู้ว่าใครเป็นพระเอก
แต่ขอเชียร์กราฟ   


 

[nightsza]

มะนาวเอ้ยยย กราฟรู้ได้ไงอะ ฮ่าๆๆ

[maii]

"นาย"




"เราชอบนาย"





โหย นึกว่าจะอะไรประมาณนี้

จะจำไว้เลยว่าอย่าคาดหวังอะไรจากผู้ชายชื่อ  ..กราฟ..   

 

[Mickii]

รู้สึกว่าพี่โอม กะพี่จิ้นเนี้ยจะเกรียดได้อีกนะ ได้ใจจิงๆๆ

ตอนนี้เชียร์กราฟมากๆ ที่สุด มะนาวก้อน่ารักอ่ะ น่าอิจฉาจิงๆ มีหนุ่มๆ มารุมล้อม

แต่ก้อเสียดายพี่ๆ ที่เหลือด้วยสิ ลุ้นๆ แต่ว่าพระเอกคือกราฟใช้ป่ะคะ

มะนาวเรียกเพื่อนซะน่ารักเชียว ^^

[matame]

ยังเดาไม่ออกว่าใครพระเอก แต่น่าติดตามมาก

[แมวดำ]

รอตอนต่อปายยยยย

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

ยังเดาไม่ออกว่าใครพระเอก แต่น่าติดตามมาก

Me too

และก็เฝ้ารอ...หวังว่าคุณนักเขียนจะมาต่อทุกวัน....   

[kyoya11]

วันนี้คนเขียนไม่มา... T.T

[rubymoona]

อ้อ แบบนี้นี่เอง เกมส์นี้!ไม่เคยเล่นมาก่อนเลยคะพึ่งเคยได้ยินครั้งแรก!
มะนาวน่ารักอ่ะ น้องหมูแดงก็ด้วย ว้ายๆๆๆ

[NASS.NET]

อ่า ตกลงใครชอบมะนาวจ๊ะ^^
อยากรู้ตัวสั่น 5555+

[ryoushena]

The Call Chapter 7 : อย่าจับได้ไหมจ้ะ


_____________________________________________________________________________________________


♫ ♬ ♪ ♩ ♭ ♪ อรุณเบิกฟ้า นกกาโบยบิน ออกหากินร่าเริงแจ่มใส
เราเบิกบานรีบมาเร็วไว  ยิ้มรับวันใหม่ยิ้มให้แก่กัน
เพื่อนๆ พร้อมหน้า พี่น้องพร้อมหมู่
ต่างมาดูรายการสุขสันต์
เจ้าขุนทองขับขานแล้วนั่น เจ้าขุนทองขับขานแล้วนั่น
เพื่อนผองมากัน  ยินดีปรีดา

บ้างร้อง  (บ้างร้อง) บ้างเล่น (บ้างเล่น)
ทั้งเต้น.. ส่งภาษา..
ขับขาน.. เจรจา..
เริงร่า.. กับขุนทอง

เจ้าขุนทอง (ฮุยฮา ฮุยฮา) เจ้าขุนทอง (เจื้อยแจ้วเจรจา)
เจ้าขุนทอง (ฮุยฮา ฮุยฮา)
http://www.youtube.com/watch?v=HdtjE6kV4u8

ผมรู้สึกตัวตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์แม่หมูดัง

“หมู”

“....” เงียบ


“หมู ๆ รับโทรศัพท์”


“.....” เงียบ


เมื่อไม่มีเสียงตอบรับจากปลายทางที่มะนาวเรียก เขาจึงค่อย ๆ ขยับเขยื้อนตัวลุกขึ้นจากเตียงนอนเดินสะโลสะเลไปเรียกให้เพื่อนเมทลุกขึ้นมารับโทรศัพท์ มะนาวเปิดเปลือกตาข้างซ้ายมองหาเพื่อนเมทแต่แม่หมูไม่ได้นอนอยู่บนเตียง สงสัยรีบออกไปหากินจนลืมโทรศัพท์เอาไว้ที่ห้องแน่ ๆ มะนาวกดปิดสัญญาณปลุกจากโทรศัพ์ แล้วค่อยเดินกลับมาทิ้งตัวนอนต่อบนเตียง




♫ ♬ ♪ ♩ ♭ ♪
Aye aye aye, aye aye aye
Tell you baby, you huggin up the big monkey man
Aye aye aye, aye aye aye
Tell you baby, you huggin up the big monkey man
I never saw you, I only heard of you
huggin up the big monkey man
I never saw you, I only heard of you
huggin up the big monkey man ♫ ♬ ♪ ♩ ♭ ♪
http://youtu.be/5yNtriWtufM

นอนต่อได้สักพักเสียงนาฬิกาปลุกของมะนาวก็ดังขึ้น มะนาวงัวเงียตื่นเอื้อมมือไปกดเลื่อนเวลาออกไปอีก 5 นาที

“ขออีก 5 นาที” มะนาวบ่นงึมงำคนเดียว แล้วกดสวิทย์เปลือกตาหลับต่อ zzzzZZZZZzzzzzz

นอนต่ออีกพักใหญ่ ยังไร้วี่แววเสียงปลุกจากนาฬิกา

กี่โมงแล้วว่ะ? ทำไมนาฬิกาไม่ปลุกซักที

มะนาวเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์เพื่อดูเวลา เหลือเวลาอีกแค่ 15 นาทีก็ถึงเวลาเข้าเรียน มะนาวตกใจตาสองข้างเบิกเพลิงเขารสวมวิญญาณสิงห์เด้งตัวลุกจากเตียง ถอดเสื้อนอนออกภายในไม่ถึงวินาที จากนั้นวิ่งปรู๊ดเข้าไปในห้องน้ำ เสร็จแล้วกุลีกุจอแต่งตัวออกจากห้องไปด้วยความเร็วยิ่งกว่าเสียง พอไปถึงหน้าหอพัก เสียบกุญแจสตาร์ทรถเสร็จก็รีบบิดรถมอเตอร์ไซค์บึ่งออกไปอย่างรวดเร็วใช้เวลาในการเดินทางรวมวิ่งผ่านน้ำเพียงแค่ 14 นาทีเท่านั้น เหลืออีกแค่ 1 นาทีมะนาวก็อาศัยขาทั้งสองข้างวิ่งไปจนถึงหน้าห้องเรียน แล้วรีบเดินเข้าห้องไป

“แฮ่กๆ.... แฮ่กๆ.... ในที่สุดก็มาทันเวลา” มะนาวบ่นคนเดียว จากนั้นก็รีบวิ่งไปหาเพื่อนที่จองที่นั่งเผื่อเอาไว้ให้

“โห มะนาวนึกว่าจะมาไม่ทัน ไม่งั้นตายแน่ วันนี้มีควิชย่อย” ไอ้โก๋เพื่อนในคณะของผมทัก พร้อมยกนิ้วชี้ขึ้นมาทำท่าปาดคอตัวเอง (ไอ้คนนี้แหละครับที่มันเป็นคนแนะนำการ์ตูนวายให้ผมรู้จัก)

“เออ-เล่นเอาเหนื่อย-ตื่นสาย-อาจารย์ยังไม่เช็คชื่อใช่ไหม?” ผมตอบเพื่อนกระท่อนกระแท่นพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดช้า ๆ

“กลิ่นละมุดหึ่งเลยนะ เมามาหรอเมื่อคืน” ไอ้โก๋พูดแล้วเอามือปิดจมูกแถมยังทำหน้ารังเกียจผมอีก

“กินมา แต่ไม่ได้ตั้งใจเมา” ผมตอบแบบเอือม ๆ ตั้งใจแค่ว่าจะไปกินนมไม่ได้ตั้งใจไปกินเหล้านี่หว่า ใครจะนึกว่าไปร้านนมแล้วจะได้กินเหล้า

“ไปกินร้านไหนมา”

“ร้านนมตาโอ” ผมตอบตอนนี้เริ่มหายใจคล่องขึ้น

“ร้านนมมีเหล้าขาย?”

“งงเหมือนกัน”

“สภาพแย่มาก กลายเป็นมะนาวกลิ่นละมุดไปซะแล้ว” ไอ้โก๋พูดขำ ๆ ทำหน้าตากวนตีนแซวผม ก่อนที่พวกผมจะเปิดบทสนทนาไปมากกว่านั้น อาจารย์ก็เข้ามาเช็คชื่อแล้วก็เริ่มแจกแบบทดสอบย่อยให้เริ่มทำ พวกผมเลยต้องจบการสนทนาลง พอหมดคาบชั่วโมงเรียน เพื่อน ๆ ในคณะก็เริ่มทยอยกันออกจากห้อง แล้วก็มีเพื่อนผู้หญิงเดินเข้ามาคุยกับผม เพื่อนคนนี้ชื่อโอ๋ครับ นิสัยดี ตัดผมซอยสั้น เป็นคนมั่นใจ แต่งตัวเปรี้ยว ๆ หน่อย

“มะนาว”

“ว่า?”

“มะนาวมีแฟนยัง?”

“เอ่อ...ยัง” เอ๋? มาถามกันตรง ๆ แบบนี้ผมก็เขินอะดิ ถามทำไม? อยู่ดี ๆ ก็ถาม

“แล้วมะนาวมีคนชอบยัง?”

“ยัง”

“เราชอบมะนาว”

“....” 

“เราจีบมะนาวได้เปล่า?” ตกใจครับ โอ๋จ้องตาผมรอคำตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ผมว่าโอ๋ก็น่ารักดีนะ ผมจะตอบยังไงดี ผมยืนนึกคำตอบสักครู่ ผมยิ้มให้โอ๋ที่ยืนยิ้มให้ผม

“เราเป็นตุ๊ด”

“อ้าว? จริงหรอ” โอ๋ทำหน้าตกใจตาโตกับคำตอบของผม ผมพยักหน้าตอบโอ๋กลับไป เพื่อเป็นการยืนยันว่าโอ๋ได้ยินไม่ผิด โอ๋นิ่งไปสักพักพอตั้งสติได้ เธอส่งยิ้มเจื่อน ๆ ให้ผม บอกกับผมว่า “ไม่เป็นไร เราเป็นกันได้” จากนั้นก็เดินจากไปเฉย ๆ ท่าทางเหมือนคนเพิ่งตื่นนอนดูง่วง ๆ มึน ๆ ดีนะที่เมื่อคืนผมตัดสินได้แล้วว่าจะเป็นตุ๊ดไม่งั้นเรื่องคงไม่จบง่าย ๆ แบบนี้แน่ ๆ เป็นตุ๊ดนี่ดีว่ะ รู้สึกอยากขอบคุณสองพี่เมทยักษ์ของกราฟขึ้นมาทันที ^ ^

“เป็นตุ๊ด ทำไมถึงคุยกับผู้หญิง” เสียงใคร? ลอยมาเข้าหูผม ทำไมเป็นตุ๊ดแล้วต้องคุยกับผู้ชายอย่างเดียวหรือยังไง? ว่าแล้วผมก็รีบหันไปดูก็เจอกับไอ้แว่นกราฟยืนจ้องผมอยู่ พอเห็นสายตากราฟที่มองหา ทำไมผมรู้สึกนึกคำพูดไม่ออก

“เปล่า” เอ่อ ตอบปฏิเสธออกไปแบบนี้ถูกไหม? ก็เมื่อกี้ไม่ได้แค่คุยกันเฉย ๆ โอ๋เข้ามาขอจีบผมต่างหาก

แล้วกราฟก็เดินจากผมไป ถือเป็นครั้งแรกที่ผมคุยกับกราฟนอกจากการคุยโทรศัพท์หอพัก แสดงว่ากราฟเริ่มชินหน้าผมแล้ว ต้องรีบกลับไปเล่าให้แม่หมูฟัง คิดได้ดังนั้นผมก็รีบขับรถกลับหอพักทันที ยังดีที่วันนี้มีเรียนแค่ตัวเดียว ไม่งั้นผมแย่แน่ ๆ มีสิทธิดับอนาถเป็นซอมบี้วิญญาณหลุดคาห้องเรียนเป็นแน่แท้ รีบกลับหอไปนอนต่อดีกว่า

ผมกำลังจะจอดรถมอเตอร์ไซค์ไว้บริเวณลานจอดรถของหอพัก สังเกตเห็นว่าหน้าหอพักบริเวณโต๊ะรปภ. มีตำรวจกับนักศึกษาชายยืนอยู่เต็มไปหมด หอพักผมมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น? นักศึกษายกพวกตีกัน? หรือว่ามีคนขโมยของแล้วถูกจับได้? แต่ดูเหมือนว่าตำรวจจะกำลังเดินตรงเข้ามาหาผม

“นี่แหละครับ รถผมที่หายไป” นักศึกษาชายท่าทางตื่น ๆ ที่เดินมากับเจ้าหน้าที่ตำรวจพูดขึ้นมา พร้อมกับชี้มือมายังรถมอเตอร์ไซค์ที่ผมกำลังนั่งอยู่

“นี่รถของผมนะครับ” อะไรว่ะ??? จะเป็นรถของพี่ได้ยังไงว่ะครับ ในเมื่อรถคันนี้เป็นของพ่อผม กุญแจก็กุญแจรถผม พี่คนนั้นไม่สนใจคำพูดผม เดินนำตำรวจไปข้างหลังรถ ชี้ไปที่ป้ายทะเบียน เขาพยักยืนยันว่าเป็นรถของเขาจริงๆ ผมก็รีบลงจากรถเพื่อมาดูป้ายทะเบียน

ร ย ต
ลำปาง
405 

เฮ้ยยยยยย!!!! ไม่ใช่ นครพนม? ไม่ใช่รถผม? ไม่ใช่รถพ่อผม? ผมหน้าซีด ตกใจจนมือสั่น “พ..พี่ ครับ ผมขอโทษนะครับ สงสัยขับไปผิดคัน เมื่อเช้าผมรีบไปเรียน” พอรู้ตัวผมรีบยกมือไหว้ขอโทษพี่เขาพร้อมกับลอบมองตานายตำรวจ  “อ..อย่าจับผมเลยนะครับ ผ..ผมไม่ได้ตั้งใจ” เสียงผมสั่น รู้สึกกลัวปนตกใจ ทุกสายตามองมาที่ผมจุดเดียว สายตาจับผิดแบบนั้นทำให้ผมอะไรไม่ถูก รู้สึกแขนขา ไม่มีแรง ผมหันไปหาพี่เจ้าของรถตัวจริง พี่เขาก็ยังนิ่ง สงสัยโกรธจริง ๆ

"เฮ้ย ๆ !!! มีเรื่องอะไรกันว่ะ" เสียงโวยวายคุ้นหูดังขึ้น พี่เข้มก้าวพรวดเข้ากลางวงสนทนา พอเห็นว่ามีนายตำรวจอยู่ตรงนั้นด้วยพี่แกก็รีบเข้าไปตีสนิททันที "อ้าว คุณตำรวจก็อยู่ด้วย มีเรื่องอะไรกันหรือครับ? หรือว่ารถใครหาย?"

"คงไม่มีอะไรแล้วล่ะครับ แค่เรื่องเข้าใจผิด"

"เข้าใจผิด?"

"กูนึกว่ารถหายเลยไปแจ้งความ" พี่เจ้าของรถอธิบายพี่เข้มเสียงนิ่ง ยังมีท่าทีไม่พอใจอยู่ "แต่สุดท้ายน้องมันแค่ขับไปเรียนผิดคันว่ะ" พี่เจ้าของรถทำหน้าเซ็งบุ้ยปากมาทางผม

"แล้วมึงจะอะไรนักหนาว่ะ น้องมันไม่ตั้งใจไอ้ห่า มะนาวขอโทษพี่เขาเร็ว"

"ผมขอโทษครับพี่" ผมยกมือไหว้พี่เขาอีกรอบ คราวนี้พี่แกคงอารมณ์ดีขึ้นแล้ว เพราะพยักหน้ารับไหว้ผม

"ไม่มีอะไรแล้วล่ะครับคุณตำรวจ รบกวนคุณตำรวจแค่นี้นะครับ"

พอเรื่องคลี่คลาย ทุกคนแยกย้าย นายตำรวจก็เดินกลับออกไป แต่ไม่วายกำชับผมให้เพิ่มความรอบคอบมากขึ้น

“เกือบโชคดีได้ไปเที่ยวฮ่องกงแล้วนะมึง” พี่โอมหันมาพูดกับผมแล้วก็เดินกลับเข้าหอพักไป

“...” ผมยังมึนอยู่

แล้วรถผมไปไหน?

ลืมเรื่องเมื่อคืนไปสนิท ผมเริ่มทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ผมไปกินนมร้านนมตาโอ แต่ได้กินเหล้าแทน จากนั้นก็ตั้งใจว่าจะไปดูหัวใจมหาวิทยาลัย รถสตาร์ทไม่ติดเลยจอดทิ้งไว้ ไปดูหัวใจมหาวิทยาลัยเสร็จ ขากลับผมหลับตื่นมาก็นอนอยู่บนเตียง แต่ผมกลับเข้ามานอนในห้องได้ยังไง? สลัด! รถผมยังจอดอยู่ร้านนม!

_________________________________________________________________________________________TBC


--- ขอบคุณทุกคนนะคะที่ชอบเรื่องนี้ กอดๆ
--- จะพยายามมาลงบ่อยๆเท่าที่จะทำได้เลย( แต่อาจจะไม่ยาวมาก คงไม่เตะเค้าน้า _ _")
--- ส่วนพระเอกเรามาลุ้นไปด้วยกันเน้อ ^ ^

[kratoey]

จิ้มมมม ขอแว้บไปอ่านก่อนค่า 

--------------------------------------------------
โอเคมาอ่านละะะ

มะนาวมึนมากอะหนูเอ๋ยย แล้วขับไปได้ยังไงละนี่ ไม่ใช่รถตัวเอง หรือเจ้าของเสียบกุญแจทิ้งไว้??

ขำตอนที่มะนาวสรุปว่าตัวเองเป็นตุ๊ดมาก มันเป็นได้ง่ายๆขนาดนั้นเลยหรา 

แล้วก็กราฟ...เป็นตุ๊ดทำไมถึงคุยกับผู้หญิงไม่ได้ล่ะจ๊ะ แอบคิดอะไรกับมะนาวแล้วอ๊ะป่าว 


สู้ๆนะคะะ รอตอนต่อไป เป็นกำลังใจให้ค่า 

[นอนกินแรง]

มะนาวตอนนี้ทั้งมึนทั้งอึนเลย