อืมม์ จบแล้ว...... /นิ่งไปสามวินาที
มัน...ไม่รู้จะพูดอะไรแฮะ แต่ว่า เท่าที่เห็นก็โอเคอยู่นะครับ คือลากจบได้นี่ก็สุดยอดแล้ว ฮะๆๆ
โดยส่วนตัว ผมคิดว่ามันจบได้พอดีอยู่นะครับ เพราะว่าตั้งแต่เราเป็น Unintentional Love เนี่ย เราโฟกัสที่ตัวละครสองคน คือเกียร์ พุ อีกคนนึงที่เด่นขึ้นมาหลัง Traitor คือพี่แพท การที่จะมามองประเด็นอื่น ผมว่ามันทำให้จุดโฟกัสเราเขว ดังนั้นตอนท้ายๆที่เราเห็นเรื่องอารมณ์การรอคอยของพุ กับการที่มีปัญหากับพี่แพท เมื่อทั้งหมดเอามา Solve ลงในบทสุดท้าย ผมว่ามันจบได้ครบประเด็นดีแล้วครับ ไม่มีอะไรค้างคา เพราะดีเทลย่อยอย่างเรื่องหัวหน้าจะจีบหรือไม่นั้น ถ้าเกียร์กลับมา ประเด็นนี้ก็จบ แถมในเรื่องนี้ดันมีฉากแต่งงานโผล่เข้ามาด้วย ก็ถือว่าเติมประเด็นโรแมนซ์แบบ Happy Ending เข้ามาระดับนึงให้คนอ่านทั่วไปเป็นเซอร์วิส
ส่วนเรื่องถ้าอยากให้เขียนต่อ... ออกตัวก่อนนิดนึงว่าผมเป็นคนชอบอ่านอะไรที่ทำให้เราได้คิดต่อ อ่านเนือยๆแล้วมันจะค่อนข้างหงุดหงิดหน่อยๆครับ 555+ อย่าถือสานะครับ >.< ดังนั้นตอนนี้ลิสต์ที่อยากให้เขียนต่อเรื่องแรก คือ Love makes me blind เพราะว่ามันมีปมที่น่าสนใจแฝงอยู่มากเลยครับ และผมชอบดีเทลความมีมิติของตัวละคร
ต่อมาที่ผมมองว่าท้าหลักปรัชญาและ สำหรับคนเขียน....น่าจะเขียน (และสำหรับคนอ่าน....อ่านแบบวิเคราะห์) ยากพอสมควร คือสองเรื่องครับ Twin Flames กับ Second Best โดยส่วนตัว เท่าที่อ่านและตีประเด็น สองเรื่องนี้ค่อนข้างฉีกกรอบต่างกันหน่อย
คือหนึ่ง Second Best น่าจะเอนไปทาง Twincest แบบสมัยใหม่ ส่วน Twin Flames เป็นเนื้อเรื่องอิงหลักปรัชญาเลย (ตอนนี้มีอยู่ไม่กี่ตอน เลยยังเดาอะไรไม่ได้ครับ)
สอง ความสัมพันธ์แบบ Deep Relation... สำหรับ Second Best ผมพิจารณาจากการปูเรื่องแล้ว ผมคิดว่ายังไงเรนกับโรมมันก็สมควรจะคู่กันอยู่ดี ถึงจะเป็น Twincest แต่มันเมคเซนส์มากๆ เพราะเป็น Two pairs of a soul ซึ่งประเด็นนี้เอามาต่อกับเรื่อง Twin Flames แต่สิ่งที่ต่างกันคือสัมผัสแบบคนรัก เรนกับโรมมีสัมผัสแบบนั้น แต่ตะวันกับจันทร์เจ้ายังไปไม่ถึงระดับนั้น (อนึ่ง ผมพิจารณาจากมิติกายภาพของตัวละคร เรนกับโรมมีรูปร่างแตกต่างกันสิ้นเชิง แม้หน้าตาจะคล้ายกัน แต่ก็ทำให้มองภาพเป็นคู่รักแบบเดียวกับบริบทอีรอสคู่ไซคี {ความรักแบบคนรักต้องอยู่คู่วิญญาณ} ง่ายกว่าตาวันกับจันทร์เจ้า ซึ่งมีรูปร่างและหน้าตาเหมือนกันเปี๊ยบ จึงทำให้เรามองตาวันและจันทร์เจ้าเป็นลักษณะของ Same Soul ได้ในมุมที่ไม่มีความรักแบบ Eros เข้ามาเกี่ยว)
ต่อ เรื่องบันทึกรัก กับ Babble Story ผมจัดเป็นประเภทเดียวกัน คือนิยายแนวซิทคอม เขียนต่อไปเรื่อยๆเท่าที่กำลังจะอำนวย 555+ มันเติมพล็อตเข้ามาได้เรื่อยๆตราบเท่าที่เรามีจินตนาการ ข้อดีคืออ่านได้เรื่อยๆ พัฒนาความสามารถต่อไปได้เรื่อยๆ ข้อเสียคือจะหาเป้าหมายในการอ่านไม่เจอ ผมเลยค่อนข้างเฉยๆกับสองเรื่องนี้ แต่ยอมรับครับว่าภาษาสวย อ่านสนุก อ่านแล้วติด แต่ประเด็นคือมันไม่มี Main Plot ที่ใช้วางตัดจบ เลยทำให้ผมไม่ addict อะไรมาก
ส่วนเรื่องนี้ Unbelievable Love & Unintentional Love เป็นเรื่องที่เกือบจะซิทคอมนะ แรกๆเป็นซิทคอม กลางๆเรื่องมีเมนพล็อต พอมาท้ายๆเรื่องก็กลายเป็นซิทคอมอีก ผมเลยไม่รู้จะจัดประเภทไหนให้ดี ฮะๆๆ >.<
สุดท้าย หวานใจช่างยนต์ เรื่องนี้เคยแตะแค่ตอนเดียวแล้วคิดว่าไม่ใช่แนวที่อ่านสักเท่าไหร่ ก็เลย cancle interest ไป ทำให้วิเคราะห์อะไรไม่ได้ ต้องขอโทษมาในที่นี้ด้วยนะครับ >/|\<
สรุปก็คือถ้าถามส่วนตัว ความรักทำให้คนตาบอดดึงดูดสายตาผมที่สุดนะ ณ ตอนนี้ ก็รอติดตามอยู่ครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ