อันนี้เป็นอีกคอมเมนต์นึง เกี่ยวกับภาพลักษณ์ตัวละครรองนะครับ
คือ......ผมคิดว่าฉากที่พี่แพทเจอกับพี่เกียร์ มันไม่ได้ส่อไปทางเชิงชู้สาวอะไรแบบนั้นนะคร้บ อันนี้จะว่าผมค่อนข้างหัวโบราณนิดๆก็คงได้แหละ แต่กรอบของนิยามความรักบางครั้งมันก็ต้องดูที่สภาพความพร้อมและบุคลิกของทั้งสองฝ่ายด้วยนะ เพราะพี่เกียร์ก็ดูเมะเต็มร้อย ซึ่งพี่แพทก็บุคลิกค่อนข้างแข็งกร้าวแบบผู้ชายเท่ๆ เพราะฉะนั้นการเอาสองคนนี้มาเจอกัน เราน่าจะได้เห็นพัฒนาการของการเติบโตทางความคิด มากกว่าเรื่องที่จะถกกันว่าใครคู่ใครนะครับ
หรือเช่น อย่างน้องชายน้ำพุก็เหมือนกัน ถ้าพิจารณาตามลักษณะภายนอก เขาก็ดูดีเป็นพิเศษ แต่ประเด็นที่ว่าเขาจะคู่กับใคร ถ้ามองเชิงลึก ผมว่าพันทิวาเป็นคนที่ชอบเทคแคร์คนอื่น ถ้าจะมีแฟน ผมก็คิดว่าเป็นคนที่พันรู้สึกดีที่จะเทคแคร์ด้วย และเป็นคนที่ตามเขาได้
บางครั้งสัญชาตญาณความต้องการเป็นผู้นำของผู้ชายก็เป็นส่วนหนึ่งที่จะกำหนดให้ว่า ใครจะคู่ใครนะครับ ส่วนประกอบทางกายภาพอาจไม่จำเป็นต้อง fix เสมอไป แต่ส่วนประกอบทางใจ การที่สองคนจะรักกันได้ มันต้องมีตรงนี้
ถ้าเอาผู้ชายที่มีความเเป็นผู้นำ (พี่เกียร์ พี่แพท พัน เดียว พี่จีน) มาอยู่ด้วยกันให้ตาย ในทางความเป็นจริง ยังไงมันก็ไม่มีทางเกิดความรู้สึกที่เกินเพื่อนไปได้ เพราะว่าเขาขวนขวายที่จะหาบุคลิกของผู้ตาม [หรือผู้เต็มเติม] (เช่น พุ ซาว อิง ชาร์ม) ที่จะมาเติมเต็ม การเข้าคู่ของบุคลิกภาพจะเป็นสิ่งที่ทำให้เรารู้ว่าเค้าเหมาะกันหรือไม่
ในทางปฏิบัติ คู่รักส่วนมากที่ถาวร มักเกิดจากความเข้าใจส่วนลึกของกันและกัน และรู้ว่าใครที่เข้ากับเขาได้ และใครที่เข้ากับเขาไม่ได้ อันนี้อาจเป็นปรัชญาหน่อย แต่ก็ฝากไว้ด้วยนะครับ
PS. ทำไมผมรู้สึกว่า คนที่มาเจอตอนที่เล่ย์กับเกียร์เกิดอุบัติเหตุ เป็นบูม? อาจจะเพราะรูปแบบการพูดกับการสัมผัสที่แสดงออกล่ะมั้ง...