เช้าวันใหม่
มิวไม่ได้นอนทั้งคืน ตลอด 2 วัน โดยอาศัย ตอนกลางวัน พลัดเปลี่ยนเวรกับป้าอ่อน แล้วก็วันนี้อีกเช่นเคย มิวได้ถูกปลุกให้ตื่นขึ้น จากป้าอ่อน โดย มีคุนท่านยืนอยุ่ข้างหลัง มองมาด้วยความห่วงใย
“ มิว...........เทอไปพักผ่อนเหอะ เดี่ยวชั้นจะเฝ้าตาหินเอง ” คุนท่านเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย
“ เอ่อ........คับ คุนท่าน ทางเข้าไร่ซ่อมเสร็จแล้วหรือยังคับ แล้วคุนท่านให้คนไปตามหมอมาหรือยังคับ ”
“ อื้ม คนงานชายจัดการเรียบร้อยแล้วละ...แล้วชั้น....ให้คนไปตามหมอมาแล้วละ เธอไปพักผ่อนเหอะ ”
“ คะ.....คับ คุนท่าน ” มิวโล่งอกที่คุนท่านให้คนไปตามหมอที่ในเมืองแล้ว เพราะกลัวว่าหิน จะ เป็นบาดทะยักตายห่าเสียก่อน มิวเดินไปนอนที่ห้องคนใช้อย่างหมดแรง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+บ่าย+
คุนท่านเดินออกจากห้อง เพื่อไปรับประทานอาหารเที่ยง ทำให้ป้าอ่อน มาเฝ้าหินแทน
“ อะ........โอะ............โอะ........ น้ำ หิวน้ำ ” หินรู้สึกตัวตื่นขึ้น พูดด้วยน้ำเสียง แหบพร่า
“ คุนหิน!!............อะค่ะ ป้าดีใจจิงๆๆ คุนหินไม่ตายแล้ว โถ่ๆๆ ทูนหัวของป้า .....อะน้ำคะ..” ป่าอ่อนดีใจ ยิ้มแก้มปริ พลางยกมือ ท้วมหัวไหว้สิ่งศักดิ์ ที่ตนเคารพ
“ผะ......ผมสลบไปกี่วัน ”
“ 2 วัน 2 คืนเลยค่ะ........ ” หินได้ยินเข้าถึงกลับสงสารป้าอ่อน ที่ต้องมานั่งเฝ้าตนเอง ก่อนจะมองหามิว พลางนึกในใจว่ามิวคง อยากหนีใจแทบขาด
“ แล้ว ไอ้เด็กมิวไปไหน ละป้า ” หินถามอย่างสงสัย
“ อ่อ..........นอนอยุ่มั้งค่ะ...เห็นบ่นเพลียๆ ไม่รู้ไปทำไรเหนื่อยมานะคะ.. ” หินได้ยินถึงกลับ ควันออกหูโกรธที่มิวไม่สนใจตนเองเลย ส่วนป้าอ่อนงุนงงที่ พูดทุกอย่างที่เป็นความจริงออกไป แต่ มันไม่หมดเท่านั้นเอง...กร๊ากกก
“ ป้าอ่อน ไปตามมันมาเดี่ยวนี้!! ” หืน พูดด้วยความโมโห
“ เอ่อ...........ป้าว่าอย่าไปกวนเด็กนั้นเลย เค้านอนกลางวันอยู่นะคะ ”
“ จะนอนทำไม นี่มันกี่โมงแล้วไม่มีการมีงานทำหรือไงบอกว่าให้ไป ตาม ก็ไปตามสิ ” ป่าอ่อน ได้ยินหินพูดเสียงแข็ง จึงรีบไปตามมิว
“ ค่ะ...........รอแปปๆๆ ”ร่างท้วมๆ ของป้าอ่อน รีบเดินฉับๆไปห้องมิวอย่างรวดเร็ว
ป้าอ่อน ไปตามมิวที่ห้อง บอกว่าคุนหินตื่นขึ้นมาอาระวาด ก่อนจะบอกให้ ไปหาหินที่ห้อง มิวเดินงัวเงีย เพราะยังนอนหลับไม่เต็มที่
มิวเดิน โซเซเข้ามาที่ห้องหิน
พลั่ก !! ตุบ หิน โยนหมอน ใส่หน้ามิวอย่างจัง
เพล้ง!!! ก่อนที่หินจะปัดแก้วน้ำแตกกระจัดกระจาย
“ คุนหิน!!!!..........คุนโยนหมอนใส่น่าผมทำไม!!!! ” มิวพูดขึ้นด้วยอารมโกรธ
“ หึ..............ยังมีน่ามาถามอีก ผัวตัวเอง นอนเดี้ยงอยุ่อย่างนี้กลับ นอนหลับสบายใจ มันน่านัก..........อ้าววววว..........ยืนบ้าไร เก็บหมอนสิ!! ”
จึก...
“ อะ.........โอ้ย.............ซี้ดดดดด....... ” ระหว่างมิวเดินเข้ามา พลันเยียบเศษแก้วที่แตก ทำให้เลือดออกอย่างมากมาย หินมองดูอย่างสมใจ
“หึ...........เอาเลือดชั่วๆๆ มารยาสาไถออกสะมั้ง เผื่อจะได้เป็นคนดีกับเค้ามั้ง ” มิวสะอึกกับคำพูดหิน พลางนึกแค้นที่น่าจะทำให้หินตายเสียมากกว่าในคืนใน
“ ผมไม่น่า ...........ช่างเหอะ คุนนอนพักผ่อนก่อนเหอะ.......เด่วผมจะไปเอาข้าวมาให้กิน ” มิวเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก่อนจะเก็บเศษแก้วแล้วเดินกระเพลกๆ ออกไป ทำแผลข้านอกห้อง หินสะอึกกับอาการมิว ทั้งๆๆที่ในใจอยากให้เด็กหนุ่มมาอยุ่เอาใจใกล้ๆๆ
หลังจากที่มิวทำแผลเรียบร้อยแล้ว จึงยกข้าวต้มให้หินกิน ทั้งๆๆที่มือหินไม่ได้เป็นอะไร แต่ดูว่ามือหินจะเป็นหง่อยภายในพริบตา
“ พากูไปอาบน้ำ!!!!! ” หลังจากที่หินกินข้าวเสดแล้ว จึงพูดขึ้น
“ อาบยังไง แผลคุนยังไม่หายดีเลย ผมว่า........ ”
“ ไม่ ......กูจะอาบ.......... ” หินดื้อดึงที่จะอาบน้ำ ทำให้มิวต้องตามใจเพราะไม่อยากให้หินโกดและโมโหไปมากกว่านี้
ตอนเย็น.......
หมอที่ถูกตามตั้งแต่เช้า กว่าจะฝ่าด่านกิ่งไม้ที่หล่นทับถนนเข้ามาในไร่ได้ ก็แทบทั้งวันเลยที่เดียว
“ โอ้โห............. แผลนี่เย็บดีนะครับบบ ดีกว่าพยาบาลที่คลินิกผมซะอีก...คุนป้ามือนิ่มมากเลยะคับ ” หมอพูดขึ้น
“ เอ่อ....อ้อ..หรอ....คะ ” ป่าอ่อนเอ่ยขึ้น แบบไม่ยอมรับและก็ไม่ได้ปฏิเสธ
“ หรอคับ..........แล้วแผลผมไม่ติดเชื้อแล้วใช่มั้ย ”
“ คับ งั้นหมอ.........จะฉีดยาแก้อักเสบ...กับบาดทะยักให้แล้วกันนะคับ ว่าแต่อย่าให้แผลโดนน้ำนะคับ.......เด่วจะหายช้า...สักอาทิตย์หน้าก็ตัดไหมได้แล้วละ ” หินนึกถึงคำพูดของมิวที่พูดไว้
แล้วหมอก็ให้ยาบำรุงและยาฆ่าเชื้อแก่หินอีกมากมาย ก่อนจะนัดให้ไปตัดไหมอีกที
ค่ำ
มิวถูกเรียกใช้งานแทบทั้งวัน และ คืนนี้ ก็ถูกเรียกมาเฝ้าหินที่ห้องอีกด้วย
ตุบ!!........... หินโยนหมอนอีกใบลงข้างล่าง ในขณะที่มิวกำลังจัดยาให้หิน เขามองอย่างุนงง ก่อนจะเข้าใจในเวลาต่อมา
“ หมายความว่าไง!! ” มิวยกหมอนขึ้นถามหิน
“ นอน ที่พื้นนั้นแหละ เผื่อกูมีอะไรจะใช้ ”
“………. ” มิวไม่ตอบ ได้แต่มองน่าหินอย่างเย็นชา
“ ทำไม ........ตอนอยุ่กระท่อมก็นอนแบบนี้ไม่ใช้หรอ มาอยุ่บ้านดีๆๆ แล้วลืมกำพืดตัวเองแล้วหรอมึงนะ....... ” หินพูดจาสอดเสียด เพื่อหวังอยากให้อีกฝ่ายโกรธ
ซึ่งก็ได้ผล มิวได้แต่ท้อใจและเหนื่อยใจ ที่หินอารมณ์ขึ้นๆๆลงๆๆ ประเดี่ยวดีประเดี่ยวร้ายพลางนึกว่าหินคงเจ็บแผล เลยอยากหาที่ระบายแค่นั้น
“ คับ............คุนหินมีไรก็เรียกใช้ผมนะคับ...... ” มิววางหมอนลงกับพื้นที่เย็นเฉียบ ก่อนนะล้มตัวนอน อย่างเหน็ดเหนื่อย
คืนนี้ หินก็ไม่ได้เรียกใช้อะไร เพราะฤทธิ์ยาทำให้หินหลับเป็นตายเลยทีเดียว
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ติดตามตอนต่อไปนะคร๊าบบบบบบบบบบบบ
ขอโทษ ฮะที่ไม่ได้เข้ามาอัพ ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลางานเยอะ ใกล้สออะครับอาจารย์สั่งงานเยอะ
แต่จะพยายามมาอัพ ทุกๆวันนะครับ
ขอบคุณที่ ติดตามมากๆๆเลยฮะ
อย่าเพิ่งทิ้งกันเด้ออออ เรื่องนี้ดำเนินมาถึงกลางๆเรื่องแล้วววว อะ
ส่วนคำผิดจะพยายามค๊าบบบบบบ
สปอย ไว้ล่อ คนอ่าน อิอิ
มิวได้สติเห็นใบหน้าซีดเผทอกของใครอีกคน ที่ยืนมองเหตุการณ์อย่างตกตะลึง
“ คะ...คุณมา... ”หิน สะดุ้งรีบพลีกตัวมิวออก
“หิน.....มิว...นี้เธอทั้งสองคนเป็น... ”
“ เอ่อ...ป่าวนะครับมา..ผมอธิบายได้ ”
“ ฮึก....นี่คิดว่ามาโง่หรอ ”
เพี้ย....มาลินีเดินเข้าไปตบหน้าหินด้วความโกรธ
“มา.....เอ่อ...ผม...เอ่อ... ”
“เสียแรงที่มาไว้ใจ คุน....คุนหลอกมา...คุนคบกะมาแล้วยังมีอะไรกับมิวอีกใช่ไหม...ตอบมา ฮึกๆ ”
“ เอ่อ...มันไม่ใช้อย่างทีคุนมาคิดนะครับ....พอดี.....พอดี แมงเข้าตาผมเลยปัดให้คุนหินนะครับ ”
“ปัดยังไง...ดูดปากกันด้วยนะหรอ...มิวชั้นไม่นึกเลยนะว่าเทอจะทรยศชั้น...ชั้นผิดหวังในตัวเธอมากกนะมิว ฮึกๆ ”มาลินี ทนเห็นสองคนข้างหน้าไม่ได้จึงรีบเดินออกไป
หน้าบ้าน......มาลินี วิ่งออกมาถึงหน้าบ้าน
“คุนมาครับ ใจเย็นๆนะครับ...มันเป็นอุบัติเหตุ ”มิวพยายามแก้ตัวให้เนียนที่สุด
เพี้ย.........
“ นี่...สำหรับความทรยศที่นายมอบให้...ชั้น....เลวที่สุดเลวทั้งสองคนเลยยยย.... ”มิวเสถลาด้วยแรงตบของมาลินี
“ ฮึก...คุนมา........ผมขอโทษ ” มาลินี รีบวิ่งขึ้นรถก่อนจะสตาร์ทออกไปอย่างรวดเร็ว
.......................
“คุนหินจะไปไหน ” หินไวกว่ารีบวิ่งไปขว้ามอไซต์บิ๊กไบท์ คันใหญ่