ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0................................................................
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เเต่งขึ้นเท่านั้น ตัวละคร ชื่อ เเละ สถานที่ เป็นเรื่องที่เเต่งขึ้นมาทั้งสิ้นโปรดอาจเพื่อความบันเทิง
................................................................
((เจ้าสาวจำเเลง))
จุดเริ่มต้น
"เอ๊าพร้อมหรือยังล่ะทราย"แม่พูดพร้อมเดินเข้ามาใกล้ เเละเชยคางเจ้าสาวขึ้นเพื่อมองหน้าให้ชัด
"ลูกสาวแม่นี่สวยจริงๆ เเล้วซินล่ะไปไหนไม่เห็นมาช่วยพี่เลย ตาคนนี้เหลวไหลจริงๆ"แม่บ่นกระปอดกระเเปด เเต่เเค่เรื่องซินหายเรื่องเดียวไม่ทำให้ผู้เป็นเเม่ที่กำลังมีความสุขอยู่ตอนนี้มีอารมณ์โกรธขึ้นมาได้หรอก
"ทำหน้าบึ้งอีกเเล้ว ไหนเจ้าสาวต้องยิ้มสิ ยิ้ม...."เเม่ยิ้มให้ดูจนเเก้มปริ ลูกก็ทำตามแต่ทำเป็นท่าทางประชดยิ้มใส่
"เอะทำหน้าให้มันดีๆหน่อยสิ ยิ้มเเบบนี้เหมือนซินมันยิ้มล้อเลียนเเม่เลย"เจ้าสาวหุบยิ้มเเล้วทำหน้างอเหมือนเดิม
"แล้วใจคอจะไม่พูดกับแม่เลยหรือไงเราเนี่ย"เเม่เท้าสะเอวบ่น เจ้าสาวทำหน้าเชิดใส่
"ยังจะโกรธเเม่อีกหรอ วันนี้เป็นวันที่ดีสำหรับลูกเลยนะ แล้วทรายจะรู้ว่าแม่ทำทุกอย่างเพื่อลูกๆ ตาซินก็อีกคนคงจะโกรธแม่ใช่ไหมถึงได้หายออกไปจากงานเเบบนี้เฮ้อ!!! เเม่สัญญานะลูก ว่าเเม่จะทำเเบบนี้เป็นครั้งสุดท้าย"แม่นั่งลงข้างๆเเล้วจับมือสัญญา
หวังว่าครั้งนี้มันคงจะจบจริงๆนะเเม่ ให้มันจบอย่างที่แม่พูด เเล้วลูกคนนี้จะทำให้เเม่มีความสุขครอบครัวเราจะต้องมีความสุขอีกครั้ง
....................................
....................................
..................
"ซินเราไม่อยากแต่งงานช่วยพูดกับเเม่ทีบอกเเม่ว่าทรายไม่เเต่ง" ทรายร้องไห้อยากหนัก ก่อนวันเเต่งงาน
"ทรายเราคุยกับเเม่เเล้วแต่แม่ไม่ยอม ซินก็ไม่รู้จะทำยังไงเเล้ว"ผมพูดพร้อมน้ำตาคลอ อยากจะช่วยพี่สาวแต่อ้อนวอนเเม่อีกแรงเเล้วก็ไม่เป็นผล งานเเต่งจะมีขึ้นก็พรุ่งนี้เเล้ว มันจนปัญญาเเล้วจริงๆ ตัวเองก็รู้สึกผิดที่ช่วยอะไรพี่สาวฝาแฝดไม่ได้ พร้อมทั้งรู้สึกโกรธแม่ตัวเองไปด้วยที่บังคับให้ลูกตัวเองแต่งกับพ่อม้ายรวยๆ ทั้งๆที่หน้าตายังไม่เคยเห็นด้วยซ้ำ เเบบนี้มันคลุมถุงชนชัดๆ แต่พอขัดขืนไปก็หาว่าเป็นลูกอักตัญญูอีก
"ทรายมีคนรักอยู่เเล้วนะซิน ถ้าพี่ต้นรู้พี่ต้นจะเสียใจเเค่ไหน แล้วทรายล่ะทรายจะทนอยู่บนโลกนี้ได้นานแค่ไหนถ้าทรายไม่ได้อยู่กับคนที่รัก ฮึก"
"ทรายไม่เอาน่าอย่าคิดอะไรแบบนั้นมันน่ากลัวรู้ไหม" คราวนี้บ่อน้ำตาผมแตกตามทันทีรู้สึกสงสารพี่สาวจับใจ
"ถ้าซินเป็นผู้หญิงก็ดีสิอย่างน้อยซินก็ยังสามารถที่่จะช่วยทรายได้"ผมพูดให้ทรายฟัง อย่างน้อยถ้าผมเป็นผู้หญิง ผมก็ยังสามารถที่จะเเต่งแทนทรายได้ถึงเเม้ว่าจะต้องเเต่งกับผู้ชายที่ไม่ได้รัก เเต่อย่างน้อยผมก็สามารถทำให้พี่สาวของผมมีความสุขกับคนที่รักได้
"ซิน ฮึก ฮือ"คราวนี้ทรายร้องหนักยิ่งกว่าเดิมเสียอีก
ความฝันของทรายทรายเคยบอกกับผมตั้งเเต่ยังเด็ก ทรายอยากมีอนาคตที่ดี มีสามีที่เธอรักเเละเขาก็รักเธอ มีลูกเเละครอบครัวที่อบอุ่น ทรายเคยเพ้อเเบบนี้ตั้งเเต่ยังเป็นเด็กตัวเล็กๆ เเต่มาตอนนี้ฝันของทรายมันต้องกลับกลายเป็นเเค่ความฝันไปเสียเเล้ว
"อะไรกันพรุ่งนี้ก็จะเเต่งเเล้ว มานั่งร้องไห้กันเเบบนี้เดี๋ยวก็หมดสวยหรอก"แม่เดินเข้ามาพอดี พอเห็นเราสองพี่น้องกอดกันร้องไห้เเม่ก็ทำสีหน้าไม่พอใจพร้อมทำตาดุใส่
"เเม่ ทำไมเเม่ต้องทำแบบนี้ด้วย ถึงเเม้ว่าบ้านเราจะขัดสน แต่แม่ก็ไม่น่าทำแบบนี้ ทรายกับซินก็เรียนจบเเล้ว พวกเรามีปัญญาเลี้ยงเเม่อยู่เเล้วล่ะครับ ทำไมต้องลงทุนตั้งขนาดนี้ด้วยล่ะครับเเม่!"ผมพูดขึ้นเสียใส่เเม่ด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย เเม่เดินเข้ามาเเล้วตบหน้าผม
"ที่เเม่ทำก็เพราะพวกลูกๆนะ ถ้าไม่เเต่งวันพรุ่งนี้ เราจะเอาเงินที่ไหนไปให้พวกเจ้าหนี้ที่มันกำลังจะยึดบ้านเราไป พ่อแกหาเงินมาทั้งชีวิตเพื่อที่จะสร้างบ้านมาให้เพื่อความสะดวกสบายถ้าพ่อแกไม่ตายเสียก่อน ครอบครัวเราก็คงยืนหยัดอยู่ได้ แต่ตอนนี้พ่อเเกตายไปแล้ว แล้วจะให้เเม่ทำยังไง แล้วแกล่ะซิน เป็นเเค่จิตกรใส้เเห้งเลี้ยงเเม่แกหรอไงห๊า"
คำพูดของเเม่ มันยิ่งทำให้ผมสะเทือนใจเข้าไปอีก ไม่ใช่เพราะเเม่หรอบ้านเราถึงกำลังจะถูกยึด ผมไม่ได้ต้องการที่จะต่อว่าแม่ผู้ให้กำเหนิด แต่ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ติดการพนันเพราะคบเพื่อนไม่ดีหรอกหรือไง ถึงได้โดนโกง ถึงขนาดสูญเสียทั้งกิจการ และบ้านที่ร่วมสร้างกันมากับคนที่รักได้ถึงขนาดนี้
"เเล้วอีกอย่างนะทราย คุณไนท์ทั้งหล่อเเล้วก็รวย แกน่ะจะสบายไปทั้งชีวิต แม่อุตส่าห์หาผู้ชายดีๆมาให้ ดูซิยังจะพากันคร่ำครวญหยุดเลยนะหยุดร้องกันเดี๋ยวนี้เลยถ้าพรุ่งนี้แกไม่สวยล่ะน่าดู"แม่พูดจบก็เดินออกไป ยิ่งทำให้ทรายสะอื้นหนักกว่าเดิมเข้าไปอีก
.................
ผมกับทรายเเทบไม่ได้หลับได้นอน วันนี้เเล้วสินะที่ทุกอย่างมันต้องลงเอยในเเบบที่เเม่ต้องการ หนทางทุกอย่างมืดเเปดด้านไม่มีทางไหนเเล้วหรือไงที่ทรายไม่ต้องเเต่ง เเละบ้านยังคงเป็นบ้านของเราอยู่เช่นเดิม
"ซินทรายไม่อยากแต่ง"ทรายมองกระจกด้วยสายตาเลื่อนลอย ช่างเเต่งหน้าเหลือบมองทรายในสิ่งที่ทรายพูดออกมา
ผมจับบ่าทรายเเละบีบเบาๆ เพื่อให้กำลังใจเเต่ฟ้าสางเมื่อไร ทรายก็จะถูกล่ามโซ่ชะตาชีวิตทันที
"เป็นผู้หญิงนี่ลำบากจังเนอะ ทรายน่าจะเป็นผู้ชายเหมือนซิน......................ทรายคิดถึงพี่ต้นจังเลย ฮึก" ผมบีบไหล่ทรายเเละนวนเบาๆ ผมไม่สามารถทำอะไรเพื่อเธอได้อีกแล้วในตอนนี้มันหมดหนทางเเล้วจริงๆ
ทรายเงียบเเละตายังคงเหม่อลอย เเม่ยังไม่เข้ามาดูพวกเราว่าไปถึงไหนเเล้ว หรือเพราะกลัวว่าทรายจะขอร้องให้ยกเลิกงานเเต่งหรืออาจจะสาละวนอยู่ในห้องครัวเพื่อเตรียมของในงานพิธีเเต่ทรายยังเงียบนิ่งจนน่าใจหาย
"ทรายอยากอยู่คนเดียว ออกไปกันก่อนได้ไหม"ผมพยักหน้า เเละบอกช่างเเต่งหน้าให้ออกตามมา อย่างน้อยทรายก็คงอยากทำใจ
การเเต่งงานที่เเสนตลกมันทำให้ผมนึกขำ คน2คนไม่เคยเเม้เเต่จะเห็นหน้า หรือได้ทำความรู้จักกันเลยเสียด้วยซ้ำ แต่ผู้ใหญ่กลับจับเเต่งงานมันแปลกไหมล่ะคุณว่าไหม
"ไนท์ นักธุรกิจฟามไข่มุข มหาเศรษฐี ที่ทั้งหล่อเเละรวย ที่สาวๆต่างหมายปองเป็นคู่ชีวิต เสียอย่างเดียว เขาเป็นพ่อม้ายลูกติด" ผมนึกขำกับนิตยสารที่เคยอ่านถึงบุคคลคนนั้น อย่างน้อยก็รู้ว่าเขาทำงานอะไร เเละอีกอย่างหนึ่งก็คือ เพลยบอยตัวพ่อกำลังจะเเต่งงานหาเเม่เลี้ยงให้ลูกสาวเพียงคนเดียว และแม่เลี้ยงที่ถูกเลือกก็คือพี่สาวของเราเอง
ความเซ็งเริ่มเข้ามาในจิตใจของผมอีกครั้ง ถ้าทรายได้เเต่งกับคนประเภทนี้อาจจะสบายไปทั้งชีวิตก็จริง แต่อาจจะต้องตรอมใจเพราะไม่ได้อยู่กับคนที่เขารักแน่ๆ
"เฮ้อ!"
ผมยกนาฬิกาขึ้นมองดูเวลาอีกครั้ง ผ่านมาเเล้ว20นาที อีกชม.ขบวนขันมากก็กำลังจะมาถึง ผมกลับไปที่ห้องเเต่งตัวเจ้าสาว ป่านนี้ทรายคงจะเครียดหนักอยู่คนเดียวขืนปล่อยให้อยู่คนเดียวอีกนานกว่านี้อาจจะไม่ดีแน่ๆ
"ทรายเธอโอเคเเล้วนะ"ผมเคาะห้องเรียกก่อนที่จะเปิดเข้าไป เเต่ภายในห้องกลับเงียบกริบไม่มีเเม้เเต่เสียงเคลื่อนไหวหรือขานกลับมา หรือว่าทรายจะคิดสั้น ผมตาโตตกใจกลัวทรายไม่รักชีวิตขึ้นมาเพราะไม่อยากแต่งงาน จึงรีบเปิดประตูเข้าไป แต่ก็พบเเต่ความว่างเปล่า ผมวิ่งไปดูที่ห้องน้ำ ก็ไม่มี ทรายอาจจะเล่นซ่อนหากับผม แต่ค้นเท่าไรก็ไม่มีวี่เเววของทรายเลย นอกจากชุดไทยที่วางอยู่บนเก้าอี้หน้ากระจก พร้อมกับกระดาษสีขาว ผมปรี่เข้าไปเเละหยิบแผ่นกระดาษนั้นขึ้นมาอ่านข้อความในนั้น
"ซินขอโทษนะ แต่ทรายไม่ยอมเเต่งกับคนที่ไม่ได้รักเด็ดขาด ถึงเเม้ว่าจะหล่อรวย ค้ำฟ้า ก็เหอะ ขอโทษทุกคนที่ทำให้เดือดร้อน ปล.ไม่ต้องตามหาเพราะหายังไงก็ไม่เจอหรอก"
ผมอึ้งให้กับข้อความในกระดาษ เเล้วผมจะทำยังดี ถ้าเเม่รู้อาจจะปรี๊ดแตก เเล้วอาจพ่วงผมเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วยก็ได้ แล้วผมจะทำยังไงดีล่ะทีนี้ใครก็ได้โปรดช่วยผมที หายนะมาเยือนไอ้ซินเเล้ว
..............
................................
ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะค้ะผิดพลาดประการใด้สามารถติชมได้ แต่อย่ารุนเเรงจนรู้สึกสะเทือนจิตใจเป็นพอ 
..................................
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
