20 อากาศดี
พอมันเดินมาฝนก็ซื้อของแล้วก็เดินจากไปสงสัยอายมั้งครับ คนแปลกหน้า หน้าตาดี
“คุยไรกัน” มันถามอย่างสงสัยครับ มันไม่เข้าใจหรอกเพราะผมกับฝน พูดซับเหนือกันครับ
“อ๋อ เขาขอเบอร์ผมหนะ” โกหกแบบเนียน ๆ ครับ
“แล้วให้ไปป่ะ” น้ำเรียบราบเรียบ แฝงอารมณ์ครับ
“ให้ดิสาวขอเบอร์ ไม่ให้ได้ไง”
แล้วมันก็ทำท่าจะเดินออกจากร้านไป
“ไปไหน” ผมถามด้วยความสงสัย
“ก็จะไปบอกผู้หญิงคนเมื่อกี้ไง ว่านี้ไงแฟน” อ้าวเอาแล้วไงครับ
“เฮ้ยพี่ เดี๋ยว ๆ มานี้ก่อนอย่าพึ่งไป ผมแค่ล้อเล่น” จะให้มันไปพูดงั้นได้ไงละครับ “แล้วผมกับพี่แฟนกัน ตั้งแต่เมื่อไหร่”
“เดี๋ยวนี้แหละ” อ้าวซวยเลยครับ
“เมื่อกี้หน่ะยัยฝน น้องแถวนี้แหละรู้จักกันมานานแล้ว เขาถามว่าพี่หนะมีแฟนยัง เข้าใจม่ะ” มันตั้งใจฟัง และก็น่าจะเชื่อ
“คราวหน้า คราวหลังอย่าเล่นแบบนี้อีกนะ” มันขู่ผม แล้วก็กลับไปนั่งที่เก้าอี้เหมือนเดิม แล้วผมทำไมต้องกลัวมันเข้าใจผิด แล้วทำไมต้องอธิบายยืดยาวให้มันฟังด้วยนิครับ สับสนไปหมด
ผมก็ไปนั่งเก้าอี้อีกตัว ข้าง ๆ มันนั้นแหละ สงสัยอารมณ์มันจะเย็นลงมั้งละ
“โกรธเหรอ” ผมถาม
“ป่าว” ตอบสั้น ๆ ตามสไตคนเอาแต่ใจแล้วก็อยากให้เราเอาใจ
“ดีละ มาช่วยผมปิดร้าน” มันก็ทำตาม ยิ่งคลายความสงสัยให้ผมอีกเปราะ ถ้ามันโกรธหรืองอล ผมบอกไรมันก็จะทำตามแล้วก็ไม่พูดไม่คุย กับผม ปิดร้านเสร็จ วันนี้เหนื่อย ๆ ก็ต้องเข้านอนกัน
“เตียงมันแคบนอนได้มะ”
“นอนได้” แล้วมันก็นอน อากาศค่อนข้างเย็นสบายครับไม่ร้อนไม่ต้องเปิดพัดลมก็นอนได้ แต่มันหันหลังให้ผม สงสัยจะให้เอาใจเรื่องไรครับเสียเชิงชายหมด
“หายโกรธได้แล้วพี่ พรุ่งนี้ผมพาไปเที่ยว” พูดแค่นี้หันหลังก็เปลี่ยนเป็นหันหน้า
“กอดนะ” ตลอดครับ
“คราวหน้าไม่ต้องขอหรอกกอดแล้วมาขอ”
“ได้ไง ก็ต้องขอเจ้าของก่อน เผื่อเขาไม่เต็มใจ” หน้าด้านมะครับ เผื่อเขาไม่เต็มใจพูดมาได้ มันก็ไม่เต็มใจซักครั้งหรอกครับแต่ขัดไม่ได้ เฉย ๆ ชีวิตช่วงนี้ดำเนินไปอย่างราบเรียบครับ ตื่นเช้ามาก็ช่วยแม่ทำงานตามปกติ ส่วนไอเฟิร์สก็นอนกินบ้านกินเมืองของมันไปตามประสาคุณหนู ส่วนคนใช้เห็นจะเป็นใครไปไม่ได้
“พี่ตื่น ได้แล้วนี้มันจะสิบโมงแล้วเนี่ย จะไปมะไปเที่ยวหนะ”
พูดจบผมถูกดึงอย่างรุนแรง จนผมล้มไปทับตัวมันที่กำลังนอนอยู่หน้าผมกับหน้ามันตอนนี้ชิดติดกันจนรู้สึกถึงลมหายใจอุ่น ๆ ของมันอยู่เลยครับ และแล้วปากผมกับปากมันก็ โดนแม่เหล็กจากขั่วโลกเหนือ กับ ขั่วโลกใต้ พาประจุดึงดูดเข้าหากันแนบติดกันจนได้ มันไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไปครับ ผมรู้สึกว่ามีอะไรอุ่น ๆ พยายามที่จะแทรกเข้ามาภายในปากของผม ผมพยายามจะดันมันออก แต่มือมันก็คว้าหมับเข้าที่ไม้น้อยของผมจนได้ คราวนี้มันกอดผมไว้แน่น หลังจากที่มันถอดริมฝีปากอมชมพูของมันออกจากริมฝีปากผม
“พี่หยุด” ผมขู่มันไปแต่มันก็ไม่หยุดมือหนึ่งอยู่ที่ไม้น้อยอีกมืออยู่ที่หน้าอกผม ขนผมลุกไปหมดครับ รู้สึกแปลก ๆ ที่ไม่เคยรู้สึกว่าก่อน “พี่” คราวนี้ผมพยายามกลั้นใจตัวเองแล้วพูดเสียงดุกว่าเดิม ทำให้มันหยุดครับ “ผมยังไม่พร้อม” หลังจากที่ทุกอย่างกลับสู่โหมดปกติ
“แล้วเมื่อไหร่ไม้จะพร้อม หละ” มันพูดน้ำเสียงอ่อน ๆ
“ไม่รู้” ผมตอบได้แค่นั้นครับ
“ไม้อย่าให้พี่รอนานนะ” มันพูดทิ้งทายแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป