ใครในความมืด~
หลังจากที่ทั้งผม พ่อ กับแม่ทานข้าวกันเสร็จ ผมมีหน้าที่ต้องเก็บจานไปล้างซึ่งอันนั้นก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับผม
ขณะที่ล้างก็ดันไปนึกถึงภาีพใครบางคน ที่มักจะมายื่นข้างๆช่วยล้างน้ำเปล่าต่อจากผม พ่อกับแม่ขนของฝากไปนั่งหน้าทีวี
ผมได้ยินเสียงหยอกเย้ากันอย่างสนุกสนาน เริ่มลงมือเปิดของฝากทีละกล่องๆ ได้ยินเสียงลุ้นจนเหนื่อย...ชอบนักไอ้เรื่องทาย
ว่าของที่ได้เป็นอะไร และสุดท้ายก็กรี๊ดลั่นอย่างดีใจที่ทายถูก หรือไม่ก็ถอนหายใจซะเซ็งเลยทีเดียว ผมล้างจานเสร็จกำลัง
จะเดินเข้ามาห้องดูทีวี พลันสายตาก็เหลือบเห็นทั้งพ่อทั้งแม่กำลังจ้องตากันหวานหยาดเยิ้ม แม่เขี่ยนิ้วบางเบาที่ริมฝีปากพ่อ
ผมเห็นพ่อกระตุกยิ้มที่มุมปาก สบตาแม่ด้วยสายตาที่คงรู้กันแค่สองคน ก่อนที่พ่อจะเอ่ยเสียงแผ่วเบาแต่ผมได้ยินชัดเจน
"มีไอ้ตัวเล็กอีกสักคนมั้ย ..... แพนจะได้ไม่เหงา?" แม่ทุบเบาๆ ที่อกพ่อ รอยยิ้มหวานปราำกฎขึ้นบนใบหน้าของแม่
เห็นแล้วก็มีความสุข .... ผมไม่ได้เดินเข้าไปในห้องนั้นต่อ เพียงแต่เลือกจะเดินกลับขึ้นห้องปล่อยให้พ่อกับแม่ได้ใช้
เวลาส่วนตัวกันบ้างโดยไม่ต้องมีผมเป็น กขค หึหึหึ ....แต่อาจจะมีน้องให้ผมสักคน ผมเดินเข้าห้องตัวเอง ปิดไฟ แล้วทิ้งตัวลงนอนบนที่นอน
แทนที่จะไปบ้านภาคช่วงนี้ผมไปนอนบ้านภาคบ่อย เพราะภาคกลับดึกนั่นแหล่ะ ภาคเลยเกรงใจไม่อยากมากวนบ้านผมตอนดึกๆ
แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจไม่ไปเห็นภาคกลับมาแต่ละทีแล้วเหนื่อยแทน ผมไม่ได้เบื่อที่จะรอ.... เพียงแต่ภาคเหนื่อยมาทั้งวัน
แล้วยังจะคอยมาเล่นกับผมอีกผมเองก็โตแล้วด้วยปีหน้าก็คงขึ้นมัธยมเหมือนๆ กับภาค จะทำตัวเป็นลูกแหง่กวนภาคอย่างเดียวไม่ได้
ไม่งั้นภาคจะไม่มีโอกาสได้พักผ่อนเลยทั้งวันสินะ ผมถอนหายใจยาวเหยียดถึงจะคิดได้อย่างนั้น แต่........ความรู้สึกที่แท้จริง
ก็เหงาอย่างบอกไม่ถูก ไม่ใช่แค่..ไม่ได้เจอกันทั้งวัน แต่อาจจะไม่ได้เจอกันเลยต่อจากนี้ ..... จริงๆ ก็แค่เวลาไม่ตรงกัน
ผมเข้าใจดี และนี่คงจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด ควรจะอยู่ห่าง....ภาคเองก็คงอยากจะใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการ
บางทีอาจจะเป็นเพราะมีผม เพราะว่าภาคห่วงผมมากไปบางครั้งการตัดสินใจบางอย่างถึงได้ดูผิดพลาดไป
ความจริงภาคได้โควต้าโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งที่กรุงเทพฯ แต่ก็ปฏิเสธทั้งๆ ที่มันเป็นโอกาสที่ดี
ู
ถึงภาคจะบอกว่าไม่อยากอยู่ไกลบ้าน แต่ผมว่าภาคโกหกให้ผมสบายใจ จะไม่รู้ได้ไงหล่ะก็ภาคอ่ะทั้งปลื้มทั้งใฝ่ฝันจะเรียนที่นั่น
พอได้จริงๆ กลับเลือกที่จะอยู่ที่นี่แทนซะงั้น ผมเองอยากใ้ห้ภาคได้ทำอะไรอย่างที่ตัวเองชอบ....
แต่..............ก็เหมือนเป็นเพราะผมเลยทำให้ภาคไม่ได้ทำอย่างนั้น ทุกๆ อย่างคงเป็นเพราะผมสินะ ต่อไปภาคอาจจะเกลียดผม
ที่ผมเป็นสาเหตุให้ภาคต้องตัดสินใจอย่า่งนี้ก็ได้ ฉะนั้นตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไปก็จงอยู่ห่างๆ ภาคซะ อย่ามัวแต่เป็นภาระต่อเลย
ุ
ผมมองเพดานในความมืด ไม่ได้มีคำพูดใด รู้สึกเจ็บปวด.....อย่างบอกไม่ถูก ภาคเคยเป็นของผม แต่ตอนนี้ผมกำลังจะปล่อย
ภาคไป ให้ภาคได้ดำเนินชีวิตอย่างที่ควรจะเป็น ผมไม่อยากทำให้ภาครู้สึกเหนื่อยมากไปกว่านี้ น้ำตาค่อยๆ ไหลอาบแก้มผม
ผมค่อยๆ เช็คน้ำตา ที่ทำให้สายตาพร่ามัว ดึงหมอนข้างที่ไม่ได้ทำหน้าที่ของมันมานานเข้ามากอด ถึงจะไม่อบอุ่นแต่ก็ไม่นาน
ผมก็คงชินไปเอง ตอนนี้ทำได้แค่พยายามข่มตาให้หลับ เพราะยังไงพรุ่งนี้ก็ยังต้องไปโรงเรียนอีก ผมกระชับกอดหมอนข้างให้แน่นขึ้นอีก
หลับตาแน่นแล้วนับแกะที่เริ่มกระโดดข้ามตัวผมไปทีละตัวสองตัว
"ลูกแกะตัวที่หนึ่ง.....
ลูกแกะตัวที่.....สอง
ลูกแกะตัวที่.....สาม
.
.
.
ลูกแกะตัวที่.....สามสิบห้า
ลูกแกะตัวที่.....สามสิบหก
.
.
.
ลูกแกะตัวที่.....เจ็....ด สิ....บ แป....ด
ลูกแกะตัวที่.....เจ็...ด...สิ...บ เ.......... ฟี้้้้้ๆๆๆๆๆ"
.
.
.
.
"อืออออ~" ผมครางเบาๆ ด้วยความง่วงงุน รู้สึกถึงสัมผัสแผ่วเบา ที่กำลังลูบไล้ไปทั่วราวกับหยอกเย้า มันอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
มือสากๆ กำลังสอดเข้ามาในเสื้อผมลูบไล้ไปทั่วหน้าอก ก่อนจะวาดวนตรงเม็ดสี รู้สึกเสียวจนต้องแอ่นตัวรับสัมผัสวาบหวาม
ขณะที่ปากอุ่นๆ ก็กำลังจูบพรมไปทั่วทั้งใบหน้า แล้วทาบทับที่ริมฝีปากสอดลิ้นชื้นแฉะแทรกเข้ามาในปากผม
รู้สึกได้ถึงรสหวานจากลิ้นของอีกฝ่าย ลิ้นสากนั้นค่อยๆ ไล่ต้อนลิ้นผมให้จนมุม ผมตั้งใจจะใช้ลิ้นดันลิ้นที่ว่าออกไป แต่กลับกลาย
เป็นว่าเผลอตอบสนองลิ้นหวานๆ นั่นอย่างเผลอไผล สองแขนเอื้อมไปโอบกอดร่างที่ว่า รู้ว่าตัวเองหมดแรงที่จะขัดขืน เผลอไผล
ตามใจสัมผัสร้อนนั่นตลอด ผมดิ้นขลุกขลิกมือจิกเสื้อคนข้างบนดึงขึ้นอย่างแรง เมื่อเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะขาดใจตาย
อีกคนละปากอย่างว่าง่าย ราวกับรู้ว่าผมหายใจไม่ทัน ผมรีบหายใจเอาอากาศเข้าปอด หายใจหอบกระเส่าอยู่ภายใต้ร่างคนตรงหน้า
จากนั้นจมูกคมๆ ก็ก้มลงมาสูดดมซอกคอผม ซุกไซร้ดูดกลืนเบา มันเสียวจนผมต้องเงยหน้าให้เค้าสัมผัสได้มากขึ้น
"อ่าาาาาา" ผมครางเสียงอู้อี้เพราะง่วงมาก เปลือกตาอันหนักอึ้งปิดสนิท ไม่สามารถบังคับให้เปิดขึ้น สองมือยังจิกแน่นที่ไหล่
ของคนที่ทำให้ผมสั่นสะท้านไปตัว ริมฝีปากร้อน ๆ ละจากคอ ไปดูดกลืนยอดอกผม
"อืมมมมม....." เสียงครางที่แสนแผ่วของผม แทบไม่ได้ยินเสียง มันดังอยู่ในลำคอเช่นนั้น ร่างกายแอ่นอกตอบสนองคนตรงหน้า
ลิ้นเปี๊ยกชื้นไล้เลีย ดูดกลืน จนผมหายใจสะุดุด มือข้างหนึ่งยังนวดเฟ้นหยอกเย้านมอีกข้างที่ยังว่าง ส่วนอีกมือสอดเข้าในกางเกงผม
"อ่าาาา......." มือร้อนๆ นั่น ขยับขึ้นลงช้าๆ นิ้วหัวแม่มือยังหยอกเย้าส่วนปลายของผม มันเสียวซ่าน จนต้องแอ่นสะโพกเข้าหา
สองขาชันขึ้น นิ้วเท้าจิกแน่นที่เตียงนอน ความต้องการพุ่งสูงขึ้นอีก ร่างกายผมต้องการให้ขยับเร็วกว่านี้....ได้โปรด
มือนั่นขยับเร็วขึ้น ๆ ตามลำดับ เกือบจะถึงฝั่งฝันแต่อีกฝ่ายกลับหยุดลงกระทัน ผมบิดสะโพกไปมา ด้วยความปรารถนา
เปลือกตาหนักอึ้งมากกว่าที่เคย ทั้งที่อยากจะลืมแต่แทบแย่แต่พยายามลืมตาเท่าไหร่กลับไม่สามารถเปิดเปลือกตาอย่างที่ใจคิด
สองมือควานหามือของอีกฝ่ายให้มาปฏิบัติภาระกิจให้สำเร็จลุล่วง ขณะที่กำลังไขว่คว้าอากาศ มือของอีกฝ่ายก็จับมือผม
ดึงไปจับท่อนลำของตัวเอง ผมจะชักมือกลับแต่อีกฝ่ายจับไว้แน่น แล้วค่อยๆ ขยับเลื่อนขึ้นลงเหมือนของผม
"อ่าาาาา" เสียงครางต่ำของใครคนนั้น อยู่ใกล้ราวกับกระซิบที่หู มือของผมก็ทำหน้าที่ของมันขยับเร็วขึ้นเรื่อย ๆ รู้สึกอยากให้
คนตรงหน้าครางเพราะฝีมือผมบ้าง ไม่นานใหญ่ร้อนๆ ก็จับมือผมให้หยุดการกระทำ ค่อยๆ ดันท่อนลำของตัวเองมาแนบกับของผม
ก่อนจะดึงมือผมและของตัวเองมากุมรอบแก่นกลางของเราทั้งคู่ แล้วชักนำให้ขยับ ตามด้วยแก่นกลางของคนๆ นั้นที่ขยับสวน
กับมือที่ขยับขึ้นลง ยอดของเราทั้งคู่เสียดสีกันทำผมเสียวสะท้าน ขยับแกนกลางของตัวเองตาม
"อื๊ออ........." ผมครางเสียงหลง ดีที่ปากอีกฝ่ายลงมาประกบทัน เหลือแต่เพียงเสียงครางในลำคอของเราทั้งคู่
ทุกอย่างผ่านไปเร็วมาก ไม่นานเราทั้งคู่ก็กระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นออกมา ใครคนนั้นละปากออก
ปล่อยให้ผมนอนหอบหายใจอยู่อย่างนั้น ก่อนจะรู้สึกถึงสัมผัสอันความอุ่นนิ่มและชื้นแฉะ กำลังครอบทั่วท่อนลำของผม
ผมรีบตะปบมือปิดปากตัวเอง ไม่ให้ส่งเสียงคราง ....... ใครคนนั้นดูดกลืนมันทั่วทั้งลำ เม้มปากแน่น ๆ จนผมเสียวสะท้าน
ลูดขึ้นลงอยู่แบบนั้น สักพักผมก็พ่นของเหลวสีขาวขุ่นใส่ปากคนๆ นั้น อีกครั้ง ดูเหมือนอีกฝ่ายพอใจ ผมได้ยินเสียงหัวเราะเบาใน
ลำคอ ......
ก่อนลิ้นไล้ร้อนๆ จะลากไล้ไปทั่ว ของเหลวสีขุ่นที่ว่าทำผมเกร็งกระตุกอยู่หลายครั้ง ชายคนนั้นดึงผมเข้าไปกอด
แปลก.......ที่ผมยินดีซุกตัวเข้าหาอกกว้างของชายคนนั้น เมื่อเขาวาดแขนโอบรอบตัวผม ผมก็เร่งกอดตอบไม่รอช้า
ทำไมถึงรู้สึกอบอุ่น ไม่ได้หวาดกลัว แม้จะมองไม่เห็นว่าเป็นใคร ชายคนนั้นจูบเบาๆ ที่หน้าผากผม ผมซุกหน้าสูดดมกลิ่นหอม
จากตัวคนตรงหน้า อีกฝ่ายลูบหัวผมเบาๆ ความเหนื่อยล้าจากภาระกิจเมื่อครู่ ...... ค่อยๆ ดึงผมสู่นิทรา
.
.
.
.
.
ผมสะดุ้งตื่นมาตอนเช้าเด้งตัวขึ้นโดยอัตโนมัติ เรื่องเมื่อคืนมันจริง....หรือแค่ฝันไปน่ะ ผมพยายามลืมตาขึ้นแต่ก็ไม่สามารถทำได้
พยายามอยู่นานเลยตัดสินใจจะใช้มือช่วยดึงขนตาให้เปลือกตาเปิด พอแตะมือคลำบนใบหน้า.........โอ้แม่เจ้า!!!!
.
.
.
เมื่อคืน...... เมื่อคืนนี้ ผม.... ผม ใส่ที่ปิดตานอน
ผมรีบแกะผ้าปิดตาออก มองไปยังพื้นที่ข้างๆ ตัว ไม่พบใครสักคน มีแต่หมอนข้างหนึ่งอันที่ผมกอดแน่นๆๆๆๆๆๆ
ส่วนที่นอนอีกด้านก็เรียบแปล้ ไม่ได้ปรากฎร่องรอยแห่งการนอนของใครสักคนแต่ประการใด ผมรีบถอนหายใจ เพราะถ้าเรื่องนี้
มันเป็นเรื่องจริงก็แสดงว่าผมเป็นเกย์ไปแล้วนะสิ โล่งอก ..... พอสำเนียกได้ว่าวันนี้เป็นวันเสาร์ ทั้งๆ ที่เมื่อคืนคิดว่าเป็นวันศุกร์
ผมก็ิทิ้งตัวลงนอนต่อ ว่าแต่.....เมื่อคืนภาค ก็ไม่ได้มาหาผมใช่ไหม? ตารางงานของภาค เสาร์-อาทิตย์ต้องไปซ้อมบาสอยู่แล้ว
ผมหลับตาลงรู้สึกเหนื่อยอ่อนอย่างบอกไม่ถูก เพราะไอ้ฝันประหลาด ๆ เมื่อคืนแท้ ๆ ทำผมนอนไม่พอเลย เฮ้อออออออออ
ไม่ช้าไม่นาน.....ผมก็หลับไปอย่างง่ายดาย
.
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
