♀ TOM (or) BOY ♂ :::::: P.15 ซื้อรวมเล่มได้ที่งานตลาดฟิค 22มีนา บูธ H2-3
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ♀ TOM (or) BOY ♂ :::::: P.15 ซื้อรวมเล่มได้ที่งานตลาดฟิค 22มีนา บูธ H2-3  (อ่าน 144187 ครั้ง)

bozang

  • บุคคลทั่วไป
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม


กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0




---------------------------------------------------------------



หมายเหตุ
1. ฟิคเรื่องนี้เป็นแฟนฟิค เต๋าคชา AF8 แต่คนที่ไม่รู้จักเต๋าคชาก็อ่านได้ค่ะ แต่ถ้าอยากมโนให้ตรงกับคนแต่งล่ะก็ สามารถไปเซิร์ช google / youtube ได้เลยว่า "เต๋าคชา"
2. ฟิคเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับศิลปินแต่อย่างใด
3. ฟิคเรื่องนี้ลงมาแล้วที่เด็กดีดอทคอม ปัจจุบันยังแต่งไม่จบ และเรา(คนโพส)เป็นเจ้าของเรื่องเองค่ะ




---------------------------------------------------------------



สารบัญ

00 01 02 03 04 อยู่ด้านล่างจ้ะ

05 06
07
08 09 10 11
12 13 14
15 16 17
18
19 20
21 22 23



---------------------------------------------------------------




Synopsis

ผู้หญิงคงต้องอาย... เมื่อผู้ชายแท้ๆ อย่าง คชา เด็กโคราชบ้านนา ริปลอมตัวเป็นทอมตามคำแนะนำของเพื่อนหมาดๆ อย่างเฟรม เพื่อที่การอยู่ในหอพักหญิงราคาแสนถูกใกล้มหาวิทยาลัยใจกลางเมืองกรุง

ผู้ชายหนึ่งเดียว ในหอพักหญิงเพียงพอ... หนึ่งเดือนต่อจากนี้ คชาคงได้พบกับเรื่องวุ่นๆ ที่คาดไม่ถึงอย่างแน่นอน




---------------------------------------------------------------
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-03-2014 01:21:38 โดย bozang »

ออฟไลน์ wisky

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 529
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-18
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂
«ตอบ #1 เมื่อ25-05-2012 08:48:51 »

ยินดีต้อนรับเรื่องใหม่ค่ะ  :pig2: มาลงเร็วๆนะค่ะจะรออ่าน :L2:
ปล.เอากฏของเล้ามาลงด้วยนะค่ะเดี๋ยวทู้หาย

bozang

  • บุคคลทั่วไป
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂
«ตอบ #2 เมื่อ25-05-2012 09:16:48 »

♀ TOM (or) BOY ♂
00







ชายรูปร่างเล็กในชุดเสื้อฮู้ดสีดำแขนยาว กับกางเกงยีนส์สีซีดพร้อมด้วยรองเท้าผ้าใบ เดินหอบสัมภาระใบใหญ่มายืนหยุดอยู่ที่หน้าอาคารสี่ชั้นสีชมพูหวานแหววในตรอกไม่ไกลจากมหาวิทยาลัย
ตาเรียวเล็กหรี่ลงมองป้ายที่เขียนด้านหน้าสลับกับแผนที่ที่ได้มา กะพริบตาสองสามครั้งเพื่อให้รู้สึกแน่ใจว่าตนเองไม่ได้ตาฝาด

หอพักเพียงพอ... ชื่อก็ถูกแล้วนี่หว่า!
แต่ทำไมมันเป็นหอหญิงไปได้!!!!!
ชื่อ คชา เป็นชื่อผู้ชายนะว้อยไอ้เฟรม!!!!!
อย่าบอกนะว่าสองสามอาทิตย์ที่คุยเฟซบุคกันมา มันคิดว่าผมเป็นทอม!
ไม่หนิ... ไม่น่าโง่ขนาดนั้นนี่หว่า ก็เคยเจอกันครั้งนึงตอนมาสอบสัมภาษณ์แล้วนี่ ตอนนั้นเขาก็ใส่เสื้อนร. กางเกงสีดำปกติดี  หรือคิดว่าเขาเป็นคนบ้านนอกคอกนา จะหลอกยังไงก็ได้หรอ? 
ถ้าคิดอย่างนั้น... ก็ถูกแล้วว้อยยยยยยย ฮือออออออออ ไม่น่าหลงเชื่อมันเลยว่าจะหาห้องถูกๆ ใกล้มหาวิทยาลัยให้ได้… เออ หาให้ได้แล้วไง ก็นี่มันหอหญิง!!!!!
ไอ้เชี่ยเฟรมเอ๊ย  เจอตัวเป็นๆ อีกเมื่อไหร่ได้ตบหัวทักทายแน่ๆ



คชานั่งคร่ำครวญปนด่าเพื่อนโคตรใหม่ในใจที่ร้านน้ำเต้าหู้ใกล้ๆ ตึกสีชมพูตึกเดิม  ไอ้เฟรมที่ว่า เป็นเพื่อนที่สอบติดคณะเดียวกัน แล้วดันนั่งรอสัมภาษณ์ข้างๆ เลยได้คุยกันยาว  และยิ่งมีความชอบเรื่องดนตรีเหมือนๆ กันยิ่งคุยถูกคอ  เฟรมเป็นเด็กอีสานที่มาอยู่กทม.ตั้งแต่ตอนม.ปลายเสียก่อน  ยิ่งเห็นว่าเป็นคนบ้านเดียวกันแบบนั้น  คชาเลยวานให้ช่วยหาห้องหับให้
แล้วผลเป็นไง... พรุ่งนี้เปิดเทอมวันแรกแล้ว  คืนนี้จะมีที่ซุกหัวนอนไหม คชายังไม่รู้เลย


เกือบครึ่งชั่วโมงที่คชานั่งรำพึงรำพันถึงเพื่อนที่เคยเห็นตัวเป็นๆ แค่ครั้งเดียว  ในที่สุดตัวจริงก็มาหาเขาจนได้...  เฟรมรูปร่างเตี้ยกว่าคชาเล็กน้อย หากแต่ดูมีเนื้อมีหนังกว่ากัน รวมถึงดูแมนกว่าคชามาก  หนุ่มร่างสันทัดเดินตรงมาหาเพื่อนใหม่ร่างเล็กพลางยิ้มแฉ่งให้

“เฮ้ย คชาหวัดดี.. โทษที ทายาสิวอยู่ ต้องรอมันแห้งก่อนน่ะ”  เขาเอ่ยทักทายอย่างสบายอารมณ์ต่างจากคนฟังลิบลับ... รายนั้นกำหมัดแน่น ถ้าต่อยไอ้หน้าสิวตรงหน้าได้คงต่อยมันไปนานแล้ว
ขอให้สิวแกไม่หาย ให้หน้าแบบนี้ไปตลอดชาติ... ไอ้คนหลอกลวง!!!

“เออ สวัสดี”  แม้ใจจะคิดร้ายเพียงใด หากแต่ยังทักทายกลับไปตามมารยาทที่พึงกระทำ

“อย่าทำหน้าอย่างนี้ดิ... คือจริงๆ ตอนแรกเราจะให้แกมาอยู่หอเดียวกับเราเว่ย แต่พี่ที่บอกจะย้ายออกดันเลื่อนเป็นย้ายเดือนหน้าว่ะ  แล้วเขาก็บังคับให้ห้องนึงอยู่ได้แค่คนเดียวด้วย ไม่งั้นจะโดนจ่ายค่าปรับอย่างแพง  มันเลยไม่มีที่ให้แกอยู่อะ”  เฟรมยังพูดยิ้มๆ เช่นเคย

“เลยให้(กู)มาอยู่หอหญิง?”

“เปล่า... คือ.......”  หนุ่มหน้ามึนพูดจบก็นึกอยู่สักพัก ก่อนจะพูดขึ้นต่อว่า...  “เออ ก็ใช่”

“บ้าเอ๊ยยยยยยยยยยยย”  คชาสบถลากเสียงยาว ไม่ได้ว่าคนตรงหน้าซะทีเดียวแต่เป็นการรำพึงรำพันกับโชคชะตาของตัวเองเสียมากกว่า

“เฮ้ย อย่าเพิ่งกริ้วดิวะ  ฟังก่อน... คือที่นี่ค่าหอถูกมากเลยนะเว่ย เดือนนึง 2,500 แถมคุณป้าเขาใจดีลดเหลือแค่ 2,300  ห้องน้ำในตัว  แถวนี้หาไม่ได้อีกแล้วนะ  แล้วอีกอย่างนึง จากการที่เราเคยเจอแล้วก็เคยคุยสไกป์กับแกมาหลายครั้งแล้ว  เราเล็งเห็นว่าแกสามารถมาอยู่ที่นี่ได้จริงๆ”
พอได้ยินเฟรมพูดยืดยาวแบบนั้น  คชาจึงเริ่มมีความหวังเล็กๆ บางอย่างในใจ  ใบหน้าหวานจึงนิ่งฟังต่อ

“คือเรารู้จักกับพี่ที่เคยอยู่หอนี้เว้ย พี่เขาชื่อแพรว”

“อ่าฮะ”

“เขาเป็นทอม”

บ้าเอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย  คือคุณมึงจะบอกว่าผมเหมือนทอมใช่ไหมคร้าบบบบบบบ  ก็คิดว่าจะมีเหตุผลอะไร!!!

ดูเหมือนประโยคจากเพื่อนใหม่จะทำให้เขาเลือดขึ้นหน้าไม่มากก็น้อย... คชากระแทกถ้วยน้ำเต้าหู้ว่างเปล่าลงบนโต๊ะสีขาว  ขมวดคิ้วมองหน้าสิวของเฟรมอย่างเคร่งขรึม

“คือพี่แพรวจะไม่เช่าต่อแล้ว เราเลยให้พี่เขาบอกเจ้าของให้ว่าจะให้ทอมรุ่นน้องเช่าต่อสักเดือนนึง  เจ้าของก็อนุญาต พร้อมอยู่ ไม่ต้องตรวจเอกสารไรเลยด้วย  เจ๋งปะล่ะ?”

เห็นหน้าภูมิใจสุดๆ ของเพื่อนใหม่ตรงหน้าแล้ว ไม่รู้ว่าคชาควรจะตอบว่า ‘เออ เอ็งโคตรเจ๋ง สุดยอดเลยว่ะเพื่อน’  แล้วตบไหล่มันเบาๆ  หรือควรจะซัดหน้ามันไปสักทีสองทีดี

แต่ตอนนี้คชากำลังไร้ทางเลือกแบบสุดๆ  เขาเองก็ไม่รู้จักใครในกรุงเทพฯ เมืองฟ้าอมรแห่งนี้อีกแล้วเสียด้วย แถม 2300 บาทยังเป็นจำนวนเงินที่ถูกไม่ใช่น้อยเมื่อเทียบกับค่าครองชีพในเมืองกรุงแบบนี้...
ไหนๆ ก็ถ่อมาถึงนี่แล้ว...

“แค่เดือนเดียวใช่ไหมวะ?”  เสียงเล็กย้ำถามอย่างไม่มั่นใจนัก

“เออ แค่เดือนเดียว รับรอง”  เฟรมตอบยิ้มๆ กลับมาให้  ตบไหล่เล็กเบาๆ

“แล้วถ้าโดนจับได้ล่ะ?”  ใบหน้าหวานเลิกคิ้วถามต่อ

“ไม่โดนหรอกคชา... แกโคตรเหมือนทอมเลยจริงๆ”  ได้ยินเพื่อนใหม่ว่าดังนั้นก็ไม่รู้คชาจะดีใจหรือเสียใจ  แต่เอาเป็นว่าในตอนนี้คงต้องดีใจไปก่อนก็แล้วกัน

“เชื่อเราเว่ย... ไม่มีอะไรยากเลย เข้าห้องปุ๊บก็ปิดประตูล็อกห้องปั๊บแค่นั้นเอง”
คชาพยักหน้าหงึกๆ อย่างเริ่มคล้อยตาม... พอนึกดูแล้วก็ไม่มีอะไรจริงๆ 

“เดี๋ยวน้ำเต้าหู้มื้อนี้เราเลี้ยงเอง ถือว่าเป็นอาหารต้อนรับคชาเนอะ” 
ศีรษะกลมพยักขึ้นลงอีกครั้ง  เฟรมเห็นดังนั้นก็ยิ้มพลางเรียกเจ้าของร้านมาเก็บเงินทันที  ก่อนที่ทั้งคู่จะลุกออกจากโต๊ะเล็กๆ ตัวนั้นไป

เฟรมยื่นกุญแจห้องให้กับเพื่อนใหม่  ตบไหล่อีกคนเบาๆ

“ห้องเบอร์ 23 อยู่ชั้นสองห้องที่สาม อาจจะยังมีข้าวของพี่แพรวอยู่นิดหน่อยอย่าไปสนใจ  โชคดีนะเว่ย ที่นี่มันหอหญิง เรามาส่งแกได้แค่นี้แหละ”  พูดจบก็ยื่นสัมภาระของอีกฝ่ายที่ช่วยถือส่งให้คืนแก่เจ้าของ  คชารับมันไป ทำหน้าสงสัยกับถุงพลาสติกทึบที่เฟรมให้มาพร้อมกัน

“ของขวัญต้อนรับเพื่อนใหม่... ไว้เข้าไปถึงห้องแล้วค่อยเปิดดูนะ”
คชายิ้มน้อยๆ  ชักเริ่มจะถูกชะตากับเพื่อนคนนี้ซะแล้วล่ะ

“ทำตัวเนียนๆ ล่ะ  เจอกันพรุ่งนี้ที่คณะ บาย”
แม้มือเล็กจะไม่ได้ยกขึ้นโบกให้อีกฝ่ายเพราะมีของเต็มมือแต่คชาก็ตอบกลับไปเบาๆ

“อือ บาย”
ตาคู่เรียวยืนมองเฟรมที่เดินไปจนลับ  ก่อนจะหันกลับมามองตึกหอพักสีชมพูหวานจ๋อย  นึกภาวนาขอพรอยู่ในใจ


คุณพระคุณเจ้าคุณพ่อคุณแม่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ช่วยให้คชาอยู่รอดปลอดภัยในหอพักเพียงพอนี้ด้วยเถิด...
สาธุ







TBC




ขอบคุณคุณ wisky มากเลยค่ะ ที่มาเจิมและมาเตือน 555 ปกติอ่านอย่างเดียว เพิ่งลองสมัครยูสมาโพสบ้าง

bozang

  • บุคคลทั่วไป
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂
«ตอบ #3 เมื่อ25-05-2012 09:28:24 »

♀ TOM (or) BOY ♂
01








เงินจำนวน 2,300 บาท กับค่าหอพักใจกลางเมืองแบบนี้ มันดูน้อยใช่ไหม?
แต่ผมว่ามันแพงไปซะด้วยซ้ำ!!!!!


หนุ่มร่างเล็กในสถานภาพทอมบอย วางข้าวของทั้งหมดกองลงกับพื้น ยืนมองสถานที่ซึ่งจะเป็นที่พักอาศัยของตัวเองไปอีกหนึ่งเดือน
แผ่นหลังบางแนบชิดติดประตู  ด้านหน้าถัดไปอีกสองเมตรเป็นโต๊ะเขียนหนังสือ มีหน้าต่างและผ้าม่านที่ฝุ่นจับแลดูไม่ได้ซักมานาน  ส่วนซ้ายมือเป็นเตียงขนาดนอนพอดี๊พอดีตัว ใต้เตียงมีลิ้นชักให้ใส่ของ ติดกับเตียงก็เป็นผนังห้องน้ำ มุมตรงข้ามเป็นตู้เสื้อผ้าขนาดย่อม
พื้นที่ทั้งหมดรวมกันไม่น่าเกิน 15 ตารางเมตรได้!
นึกไม่ออกหรอว่าเล็กขนาดไหน?... ก็เล็กขนาดที่ลุกจากปลายเตียงแค่สามก้าวก็ถึงห้องน้ำแล้วน่ะ
ทีวี ตู้เย็น โซฟา... ของพรรค์นั้นอย่าได้หวังว่าจะมีเลย  กาน้ำไฟฟ้าสักใบยังไม่มี  แต่ยังดีที่มีเครื่องทำน้ำอุ่นในห้องน้ำกับแอร์ขนาดจิ๋วติดผนังอีกตัวมาให้

สมชื่อหอพักเพียงพอ ให้คชาได้เป็นอยู่อย่างพอเพียง...


หนุ่มร่างเล็กยกข้าวของบางส่วนจากพื้นมาวางบนเตียง  เปิดกระเป๋าเสื้อผ้าเทข้าวของออกมาเตรียมจัดใส่เข้าไป
หากแต่เสียงโหวกเหวกโวยวายก็ดังขึ้นเสียก่อน

“ไฟไหม้จ้า ไฟไหม้ คนข้างในรีบออกมาเร็ว!!!!”

ฉิบหาย! นี่มันเรื่องอะไร!? ยังไม่ทันได้นอนสักคืนเลยเลยนะเว้ย!!! ตังค์จ่ายไปตั้งสองพันสามร้อย!!!!!!  แต่ยังไงตอนนี้ก็ต้องเอาชีวิตกับข้าวของไว้ก่อน!!!!!
เหงื่อผุดพรายที่ใบหน้า  หัวใจสูบฉีดอย่างรวดเร็ว... ถ้ามีตู้เย็นในห้องคชาคงยกออกไปด้วยเสียแล้ว... แต่มันไม่มี หนุ่มร่างเล็กจึงรีบคว้าอะไรที่พอติดออกมาได้ให้มากที่สุด

ก่อนจะรีบเปิดประตูออกไป...



“เย้ๆๆๆ  ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนร่วมหอชั้นเดียวกันนะจ๊ะ... ฉันชื่อจอย ส่วนนี้พี่หลินกับแพรวา ไปเล่นสลาฟกันเหอะ  เล่นสามคนมาตั้งนานไม่มันส์เลย”

สามสาวไซส์อวบนิดๆ ลั่นหน่อยๆ ยืนประจันหน้ากับผู้ชายในคราบทอมอย่างคชาพลางยิ้มร่า  ก่อนที่เขาจะโดนพวกเธอกึ่งลากกึ่งฉุดไป

นี่ มัน อะไร กัน วะ !!!!!



- - - - - - - -



‘เชื่อเราเว่ย... ไม่มีอะไรยากเลย เข้าห้องปุ๊บก็ปิดประตูล็อกห้องปั๊บแค่นั้นเอง’
คำพูดของเฟรมเมื่อยี่สิบนาทีก่อนยังคงดังก้องอยู่ในใจ... ที่เฟรมบอกมันไม่มีอะไรยากจริงๆ 
แต่ทำไมมันถึงทำไม่ได้ล่ะวะ!!!!!?????


“นี่ชา รีบลงมาสิ หรือว่าจะผ่าน”  เสียงแหลมๆ ของหญิงสาวผมสีทองเจ้าของห้องเบอร์ 21 นามว่า แพรวา เอ่ยกับชายหนุ่มในคราบทอมตรงหน้าอย่างจิกๆ ตามวิสัย

คชาถูกเรียกว่า ‘ชา’ ชื่อใหม่ที่เพิ่งคิดได้จากมันสมองส่วนน้อยนิดของเขาเอง  ทอมหนุ่ม(?)หน้าซีด... มองหน้าสมาชิกแต่ละคนในวงสลับกับไพ่ในมือ

นี่มันชะตากรรมอะไรของเขากันนะ? ยังไม่ทันเข้าไปนั่งในห้องได้ถึงห้านาทีก็ถูกเคาะประตูร้องเรียกมาเป็นขาไพ่สลาฟในห้องคนอื่นแบบนี้!

สลาฟ... เกมไพ่ที่เขาเล่นทีไรก็แพ้มันซะทุกที


“ผ่าน”  เสียงเล็กเอ่ยออกไป  แพรวายิ้มร่า ก่อนจะลงไพ่เบอร์ 2 โพธิ์แดงออกมา

“จอย.. พี่หลิน... ผ่านไหม?”  เธอถามหญิงสาวอีกสองคนในวง
หลินเป็นเจ้าของห้องเบอร์ 22 หุ่นอวบอัด ผมดัดเป็นลอนสวย เรียนอยู่คณะวิทยาศาสตร์ชั้นปีที่ 2   ส่วนจอยเรียนคณะศิลปกรรมศาสตร์ เอกขับร้อง ปี 1 ผมตรงประบ่าใบหน้าสวยหวาน แต่ออกจะลั่นอยู่เหมือนกัน  ห้องของจอยนั้นเบอร์ 24 ตรงข้ามห้องของคชาเอง

“ผ่านย่ะ / ผ่าน”  สองสาวตอบอีกหนึ่งสาว  แพรวาได้ยินดังนั้นหัวเราะร่า

“คู่สี่... หมดแล้วจ้ะ แพรชนะ”  พูดจบเธอก็ลุกขึ้นจากวง เดินเข้าห้องน้ำไปอย่างสบายใจ
ห้องจึงมีพื้นที่หายใจเพิ่มขึ้นอีก 25%

ก็บอกแล้วว่าห้องมันเล็ก! ถึงห้องเบอร์ 21 ห้องนี้จะใหญ่กว่าห้องเขานิดนึงก็ตามที  แต่มันไม่เพียงพออยู่ดีสำหรับคนสี่คน  ดูสิ นั่งเบียดไหล่ชนไหล่กันอยู่แล้วเนี่ย… แต่นั่นไม่เท่าไหร่หรอก เมื่อเทียบกับการที่สาวเจ้าใส่เสื้อคอยืดย้วย  แล้วต้องมาก้มๆ เงยๆ วางไพ่กันอีก  เพศหญิงเหมือนกันพอจะเข้าใจ แต่เผอิญว่าเขาดันไม่ใช่น่ะสิ!

คชาเบนสายตาหนีแทบไม่ทัน…

จะบาปไหม?  แต่เปล่านะ เขาไม่ได้ตั้งใจจะแอบดูเนินอกพี่หลิน T^T
เอาจริงๆ คชาชอบผู้หญิงอกเล็กมากกว่าเพราะมันดูน่ารักดี... (เกี่ยวไหม!!!!!)



โชคดีที่เย็นวันนั้นขาไพ่รายสำคัญอย่างพี่หลินมีธุระต้องออกไปข้างนอก  จอยเองก็เช่นเดียวกัน  การเล่นสลาฟในวันนั้นจึงยุติลงในอีกสองชั่วโมงต่อมา

สองชั่วโมง! …และมันเป็นสองชั่วโมงที่ไม่ได้อะไรเลย  นอกเสียจาก…

“ชา... เธอเป็นสลาฟบ่อยที่สุดในบรรดาพวกเรา ส่วนฉันก็เป็นคิงบ่อยที่สุด ดังนั้นเธอต้องรับใช้ฉันตามสัญญา”  แพรวาเอ่ยกับเพื่อนใหม่พลางยิ้มเยาะเย้ยนิดๆ

“สัญญาอะไรวะ!?”  ทอมหนุ่มร้องออกมาแบบงงๆ  ขมวดคิ้วไม่เข้าใจ

“ไม่รู้ ยังนึกไม่ออก ไว้จะบอกอีกที”

“ฮะ?... แต่ก่อนเล่นไม่ได้มีบอกเอาไว้เลยนี่”

“มีจ้ะ แต่ตอนนั้นเราเล่นกันแค่สามคน”  คชาอ้าปากกำลังจะเอ่ยขัดแพรวา หากแต่เธอทำเมินไม่สนก่อนจะเปลี่ยนเรื่องไปเสียดื้อๆ

“กลับห้องไปได้แล้วชา ไว้วันหลังจะเรียกมาเล่นสลาฟกันใหม่ ฉันจะอาบน้ำ”
ได้ยินเธอกล่าวดังนั้นคชาจึงรีบออกไปโดยเร็ว
พอแล้ว... เขายังไม่อยากเป็นบาปเพิ่มอีก




- - - - - - - -




มื้อเย็นมื้อแรกในเมืองหลวงแห่งนี้  ไม่ยากเลยที่คชาจะหาอาหารได้ทั่วไปจากรถเข็นริมทาง  ในตรอกซอกซอยแถวนี้มีเยอะแยะเลยจริงๆ

ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นโอชา... เห็นชื่อร้านหน้ากินแถมยังมีแปะโลโก้เชลล์ชวนชิม คนตัวเล็กก็เลยนั่งลง แม้อากาศจะไม่ได้ดีเหมือนโคราชแต่บรรยากาศตอนนี้ก็สบายดีเหมือนกัน

ก๋วยเตี๋ยวชามใหญ่ถูกนำมาเสิร์ฟในเวลาต่อมา  คชายิ้มเจื่อนพลางพูด “ขอบคุณฮะ” เพื่อแอ๊บทอมตามจำเป็น
ก็ไอ้เรามันมารยาทดี  ตอนสั่งทีแรกเลยเผลอไปพูด ‘ครับ’ อะดิ

“อ้าวน้อง... พี่ก็ว่าหน้าอย่างเนี้ยอะนะเป็นผู้ชาย  แล้วก็เป็นทอมจริงๆ ด้วย ฮ่าๆๆ”
ได้ยินคนขายพูดกับตัวเองแบบนั้นแล้วคชาจึงทำหน้ายิ้มเจื่อนๆ ไปให้  ไม่ได้พูดอะไรออกไป แต่ในใจโคตรเซ็ง
นี่เขาเหมือนทอมขนาดนั้นเลยหรอ?? ตั้งแต่ปลอมตัวมายังไม่มีใครนึกสงสัยสักคน T T




หน้าต่างบานเล็กถูกเปิดออกกว้างด้วยคนตัวบางที่โผล่ศีรษะออกมากินลมชมวิว  คชาหลับตา...รับลมเย็นๆ ที่ซัดเข้ามาที่หน้าอย่างพอใจ

จากคำบอกเล่าของพี่หลินในวงไพ่... ห้องนี้เป็นห้องเดียวในชั้นที่มีหน้าต่าง ถึงมันจะเล็กกว่าห้องอื่นหน่อยแต่ก็คุ้ม

ตาคู่เรียวเบิกสำรวจเมืองกว้าง... ด้านล่างเป็นตรอกหน้าตึกหอพัก ถัดไปทางซ้ายเป็นซอยที่มีตึกแถวบ้านคนติดๆ กัน  ส่วนทางขวานั้นเป็นตรอกที่เดินออกไปเชื่อมกับถนนใหญ่ ทางไปร้านน้ำเต้าหู้และร้านอาหารข้างทางมากมายนี่เอง
เงยหน้าขึ้นมองด้านบน เขานึกเสียดายที่ไม่เห็นพระจันทร์เพราะตึกฝั่งตรงข้ามบัง แต่อย่างน้อยได้เห็นฟ้าสีดำท่ามกลางแสงไฟบ้างก็ยังดี

มือบางปิดหน้าต่างลง ก่อนจะติดผ้าม่านที่เพิ่งนำไปซักลงไป  กลับหลังหัน เดินมาอีกสามก้าวก็ล้มตัวลงบนที่นอน
แม้เตียงจะขนาดกะทัดรัด  แต่ผ้าปูที่นอนหอมๆ เพราะนำไปซักใหม่ กับฟูกนุ่มพอประมาณก็ทำเอาเขานอนสบายได้พอตัว  และแน่นอนว่าปลอกหมอนก็สะอาดสะอ้าน... คนตัวเล็กจึงซุกหน้าลงกับหมอนสังเคราะห์ใบนั้นแรงๆ อย่างพอใจ

ห้องนอนส่วนตัวในชีวิตครั้งแรกของเขา... จะว่าไปมันก็โอเคดีเหมือนกัน

ถึงห้องจะเล็กไปหน่อย แต่อย่างน้อยคืนนี้ก็ไม่มีเสียงไอ้เค้นท์น้องชายตัวแสบที่นอนกรน ไม่มีเสียงแม่บ่นให้รีบเข้านอน
คิดแล้วก็ใจหาย  ตอนอยู่บ้านไม่เคยชอบเลยนะ แต่ไม่รู้ทำไม... คิดถึงจังว่ะ


มาวันเดียวก็โฮมซิกซะแล้วหรอเรา T^T





- - - - - - - -




เช้าวันแรกในห้องเบอร์ 23 ของหอพักเพียงพอ  ร่างเล็กบนที่นอนค่อยๆ ลุกขึ้นบิดขี้เกียจ  หลังจากปิดโทรศัพท์ที่เสียงปลุกดังเป็นรอบที่สาม

ก็เรียนเก้าโมงเช้านั่นแหละ แต่เขาตั้งเวลาไว้เจ็ดโมง เพื่อที่จะเผื่อเวลาเดินไปมหาวิทยาลัย เผื่อเวลาเดินไปที่ตึกเรียนที่ไม่รู้อยู่ไหน นั่นยังไม่รวมเวลาอาบน้ำ เวลากินข้าวที่โรงอาหาร รวมถึงเวลาซื้อสมุดสักเล่ม กับเวลาหลงทางอีกด้วย  แค่คิดก็วุ่นวายแล้ว!

คนตัวเล็กยืนเป่าผมเร็วๆ ที่หน้ากระจกในตู้เสื้อผ้า  มือจะคว้าชุดนักศึกษาออกมาแต่ก็เริ่มเอะใจ

เดี๋ยวนะ... ชุดนักศึกษาชาย!

เอาแล้วจุ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  ลืมคิดไปเลยว่าจะทำไง???


หากแต่ตอนนั้นเองที่แขนป้อมๆ ของคชาไปชนกับถุงพลาสติกทึบที่วางไว้บนโต๊ะจนได้...

ของขวัญของเฟรมที่คชาลืมเปิดดูเมื่อวานจึงปรากฏแก่ตาคู่น้อย
ชุดนักศึกษาหญิงครบชุดทั้งเสื้อ กระดุม กระโปรง เข็มขัด
กับยกทรงสีขาวลายลูกไม้ และกางเกงในเข้าชุดกัน
นี่มันของขวัญอะไรของแกวะไอ้เฟรม!!!!!






สิบห้านาทีต่อมา คชาเปิดประตูออกมาหน้าห้องของตัวเองจนได้หลังจากยืนคิดอยู่นาน  มือบางคว้าลูกปิด ก่อนจะเปิดมันออกเบาๆ

หมดเรื่องสักที ใส่ชุดแบบนี้แหละจะได้ไม่มีใครสงสัย...

อย่าได้คิดว่าคชาใส่ชุดชั้นในกับชุดนักศึกษาหญิงเชียว! จะบ้าหรือไง!  เขากำลังใส่เสื้อฮู้ดสีดำตัวใหญ่คลุมทับเสื้อยืดต่างหาก  ถึงจะเป็นกางเกงนักศึกษากับรองเท้าหนังแต่ก็คงไม่เป็นไร  ส่วนเสื้อเชิ้ตกับไทด์และเข็มขัดอยู่ในกระเป๋าค่อยเปลี่ยนใส่ที่มหาลัยอีกที

เฮ้อ... ทำไมชีวิตมันถึงวุ่นวายอย่างนี้

คนตัวเล็กปิดประตูห้องเบอร์ 23 มองสำรวจตัวเองอีกครั้ง  หากแต่พอหันไปทางขวา ก็พบว่าบนทางเดินไม่ได้มีตัวเองที่อยู่คนเดียว

ไม่ใช่แพรวา ไม่ใช่พี่หลิน ไม่ใช่จอย


แต่มันเป็นผู้ชาย! และกำลังยืนทำท่าน่าสงสัยอยู่หน้าห้องแพรวา!!!!!





“เฮ้ย!!!! / เฮ้ยย!!!!!”  แล้วตอนนั้นที่คชากับโจรตัวขาวหันมาเจอกันเข้าพอดี  ใบหน้าหวานอ้าปากร้องได้ไม่นานก็ถูกโจรนั่นวิ่งเข้ามาปิดปากไว้เสียก่อน

“เธออยู่ห้องนี้ใช่ไหม?  เปิดเข้าไปก่อน”

เขาพยายามอ้าปากพะงาบๆ ส่งเสียงร้อง แต่ก็ไม่ออกเพราะมือที่ปิดปากเข้าอยู่ แล้วยังมีวัตถุแข็งๆ มาดันหลังเสียอีก  “เปิดเร็วๆ สิ ฉันไม่ใช่โจรหรอกน่า” 

ไม่เชื่อที่ผู้ชายคนนั้นพูดหรอก  แต่ก็จำต้องเปิดเพราะถูกบังคับข่มขู่  แล้วที่จี้หลังเขาอยู่น่ะ ไม่รู้ว่ามีดหรือปืนเท่านั้นเอง T^T


คชาถูกผลักเข้าไปในห้องของตัวเอง  ยืนมองไอ้โจรตัวขาวที่กำลังปิดประตูพลางลงกลอนห้องเขาเสียเสร็จสรรพ  ก่อนที่มันจะหันกลับมาทำหน้านิ่งมองเขา

เพิ่งได้มองหน้าแบบเต็มๆ ...หน้าตาก็ดีไม่เบา ไม่น่าเป็นโจรเลย!


“แก... อย่าทำอะไรฉันนะ ฉันไม่มีอะไรให้ขโมยด้วย”  เสียงเล็กเอ่ยขู่ฟ่อๆ แต่ตัวลีบอย่างไม่ได้ตั้งใจ  ถึงอะไรสักอย่างที่ใช้จี้หลังเขาถูกใส่ลงกระเป๋ากางเกงของมันเรียบร้อยแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะปลอดภัยอยู่ดี

“นี่.. เธอเป็นทอมหรอ?”  แต่อีกคนกลับเปลี่ยนเรื่องเป็นถามเขาพลางทำหน้าติดจะไม่ชอบสักเท่าไหร่

“เปล่า เป็นผู้ชาย!”  เพราะความเก็บกดที่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นทอมล่ะมั้ง  เขาเลยเผลอพูดตอบออกไป  แต่พอพูดจบนึกขึ้นได้ก็ทำตาโตเสียเอง

เผลอพูดอะไรออกไปวะ!
เออ แต่มันเป็นโจร... ถ้าเราบอกว่าเป็นผู้ชายมันอาจจะกลัวหนีไปก็ได้



“ไม่เชื่อก็ดู... นี่กางเกงนักศึกษาชาย รองเท้าก็ด้วย”  นิ้วเรียวชี้ให้โจรหน้าขาวดู  ทว่าท่าทีของอีกฝ่ายกลับยังไม่เชื่อเหมือนเดิม

“เป็นผู้ชายแต่มาอยู่หอหญิงเนี่ยนะ”  ใบหน้าหล่อขมวดคิ้ว  เพ่งมองอีกคนอย่างไม่เชื่อสายตา  หากแต่พอเห็นอีกคนหน้าซีดขนาดนั้น  เสียงทุ้มจึงเอ่ยต่ออย่างยิ้มเยาะ 

“เป็นผู้ชายจริงไม่เห็นต้องกลัวผู้ชายเลยหนิ” 
เออ.. ก็เป็นผู้ชายแต่กลัวผู้ชายแล้วจะทำไมวะ!  แล้วจะหัวเราะในลำคอหึหึทำเตี่ยอะไร!? 
กลัวโดนปล้น กลัวโดนปล้ำ กลัวโดนคนในหอจับได้  มันผิดตรงไหน!!!!!

“ไม่เห็นต้องกลัวขนาดนั้นเลย ฉันไม่ปล้ำเธอหรอกน่า  พอดีรสนิยมยังปกติดี  แล้วอีกอย่าง ฉันก็บอกแล้วว่าไม่ใช่โจร”  ริมฝีปากหยักอมยิ้มบางๆ หลังพูดจบ  พอเห็นอย่างนั้นคชาก็เริ่มจะวางใจขึ้นมานิดนึง

“แล้วนายเป็นใคร?”  เสียงใสรีบถามต่อ  หากแต่ตาคู่เรียวยังคงหรี่มองอย่างหวาดระแวงไม่ไว้วางใจ
ใบหน้าหล่อยิ้มขำ พูดตอบอีกคนตรงๆ 




“เศรษฐพงษ์ เพียงพอ” 

เอ๊ะ นามสกุลมันคุ้นๆ อยู่นะ




“เป็นลูกชายเจ้าของหอ... ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณเจ้าของห้องเบอร์ 23”

ว่า ไง นะ!


บ..บร๊ะแล้ว! มันเป็นลูกเจ้าของหอ!
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก แล้วที่เมื่อกี๊บอกมันว่าเป็นผู้ชาย!!!
ตาย หยัง เขียด แน่ ตรู!!!!!
TT^TT






TBC

จะมีคนอ่านไหมเนี่ย 555
ฝากด้วยนะค้า หมู่นี้อ่านนิยายในเล้าทุกวัน จนคิดได้ว่าลองเอาของตัวเองมาลงมั่งดีกว่า

ออฟไลน์ Eternal luv

  • ชะตาฟ้าลิขิต แต่ชีวิตนะ...ของกรู
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 361
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-1
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Intro+Part1
«ตอบ #4 เมื่อ25-05-2012 09:57:11 »

 :z13:

Kanda Moe

  • บุคคลทั่วไป
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Intro+Part1
«ตอบ #5 เมื่อ25-05-2012 10:28:40 »

แวะเข้ามาอ่านคะ+คุณเป็ดให้ ><"
คชาปลอมตัวเป็นทอมเพื่อที่จะอยู่ในหอหญิง คิดแล้วต้องน่ารักน่าดูเลย(?) :-[ :-[ :o8:
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

bozang

  • บุคคลทั่วไป
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Intro+Part1
«ตอบ #6 เมื่อ25-05-2012 10:57:57 »

♀ TOM (or) BOY ♂
02










“เศรษฐพงษ์ เพียงพอ  เป็นลูกชายเจ้าของหอ... ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณเจ้าของห้องเบอร์ 23”


ใบหน้าหวานซีดเผือดลงกว่าเดิมราวกับไก่ต้ม คชายืนตัวนิ่ง ทว่าตาคู่เรียวกำลังกลอกมองอีกคนอย่างลุกลี้ลุกลน  รู้สึกว่าตัวเองนั้นช่างโง่เง่าเต็มที

โง่...ที่ดันไปบอกลูกเจ้าของหอหญิงว่าตัวเองเป็นผู้ชาย
หรือบางที  คชาคงโง่...ตั้งแต่ยอมพักที่นี่ตามคำพูดของไอ้เฟรมแล้วก็ได้



“หน้าซีดเชียว ไม่สบายรึไง?”  เสียงทุ้มของชายหนุ่มดังขึ้นกลางความเงียบ  คนตัวเล็กตั้งสติก่อนจะส่ายหน้าแรงๆ เป็นคำตอบแก่อีกฝ่าย

“ไม่สบาย... แต่กลัวสินะ”
ก็เออดิ! กลัวโดนจับได้ ว่าแต่ทำไมไอ้นี่ถึงยังยืนยิ้มอยู่แบบนี้ล่ะวะ?

คิดได้ดังนั้น ร่างเล็กก็เริ่มมีความหวัง คชาสบตามองอีกคนก่อนจะค่อยๆ พูดออกมา



“นาย.. คือที่เมื่อกี๊เราบอกว่าเป็นผู้ชาย เราแค่...พูดเล่น...นะ”

ร่างสูงยืนนิ่งฟัง

“คือเราแค่อยากเป็นผู้ชาย ก็เลยชอบพูดแบบนั้นออกไป”  เห็นอีกคนหน้านิ่งมองมาแบบนั้นแล้วไม่รู้ว่างานนี้เขาจะอยู่หรือไป  ก็คชาเล่นโกหกมันหน้าด้านๆ แบบนี้  แถมตัวเขาเองนี่แหละที่เป็นหลักฐานชิ้นสำคัญ

ใบหน้าหวานหลบสายตาอีกคนที่เพ่งมองมาอย่างพินิจ หันซ้ายมองขวา คิดอะไรไม่นานก็รีบล้วงเอากระโปรงนักศึกษาสีดำจากถุงพลาสติกใบเดิม

“นี่ไงหลักฐาน”  มือเรียวถือให้อีกคนดูหลักฐานเท็จคาตา  กระโปรงพลีตจีบรอบความยาวพอประมาณ
หากแต่ที่มากกว่านั้น
ชั้นในสีขาวลายลูกไม้กำลังร่วงหล่นบนพื้นดังแหมะ...

“ฮ่าๆๆๆๆ”  ลูกชายเจ้าของหอหัวเราะออกมาทันทีเมื่อเห็นมัน และยิ่งขำออกมาดังๆ เมื่อเห็นคนตรงหน้ากระวีกระวาดเก็บมันลงที่เดิมอย่างเขินๆ อีก
ตลกดีจริงๆ

“ขำอะไร!”  ยกทรงนั่น...เป็นของเขาจริงๆ ก็ไม่ใช่  แต่ไม่รู้ทำไมคชาถึงรู้สึกอับอายขนาดนี้

“ขำทอม... นี่ล่ะน้า อยากเป็นผู้ชายแต่สุดท้ายก็ปฏิเสธความจริงไม่ได้อยู่ดี”
คชาได้ยินดังนั้นก็ทำหน้ายู่ยี่... ก็ดีที่อีกคนเชื่อเขาซะสนิท แต่มันตะขิดตะขวงใจตรงที่บอกว่าเขาอยากเป็นผู้ชายนี่แหละ ถึงตอนแรกจะเป็นเขาเองที่พูดแบบนั้นไปก็ตาม

จริงๆ ไม่เคยต้องอยากว้อย เกิดมาก็เป็นผู้ชายอยู่แล้ว! หน้าก็ออกจะหล่อ ตัวก็ไม่ได้เตี้ย เห็นๆ กันอยู่เนี่ยว่าเป็นผู้ชาย ยังจะเชื่อว่าเป็นทอมอีก ไอ้บ้าหน้าขาวเอ๊ย!!!!!

หอพักถูกๆ ไม่ตายยังหาใหม่ได้  แต่ศักดิ์ศรีความเป็นชายมันสำคัญกว่า!


“ทำไมทำหน้าอย่างนั้น ปวดขี้หรือไง?”

“เปล่า”  คชาตอบหน้าตาย ก่อนจะกลั้นใจพูดประโยคต่อมา




“วันนี้เมนส์มา”


ฮืออออออออออ  หมดสิ้นแล้ว... ศักดิ์ศรีความเป็นชายของนายนนทนันท์
ก็สถานการณ์มันบังคับนี่นา ก็เขายังไม่อยากตาย...


“มิน่า... ดูเกรี้ยวกราดเชียว เอาเถอะ ฉันไม่ถือสาเพราะยังไงซะเธอก็เป็นผู้หญิง
ผู้หญิง......ก็ได้วะ TT

“แต่ตอนแรกที่เธอเห็นฉัน... เธอทำแผนฉันเสียหมด”
แผนอะไรอีกโวะ! อย่าบอกนะว่ามันจะมาปล้นจริงๆ

“ไม่ใช่แผนลักขโมยของอย่างที่เธอคิด แต่ถ้าบอกว่าเป็นแผนรักก็ว่าไปอย่าง”

ฮะ? แผนรัก...
ส..เสี่ยวว่ะ


“ฉันชอบแพรวา.. กำลังจะเอาไอ้นี่มาวางให้ที่หน้าห้อง นายก็ดันมาเห็นพอดี”  ว่าแล้วพ่อลูกเจ้าของหอพักก็หยิบหลักฐานที่ว่าออกมาจากกระเป๋า...ช็อกโกแลตแท่งยาวห่อสีดำ
ตอนนั้นคิดไปได้ไงว่าเป็นมีดเป็นปืนวะ พลาดไปแล้วเรา T^T

“แต่เพราะเธอที่ทำฉันเสียแผน เพราะงั้นก็ต้องรับผิดชอบ”
คิ้วบางผูกโบขึ้นทันที... อะไรอีกวะเนี่ย เปิดประตูออกมาเห็นนายยืนอยู่มันผิดด้วยหรือไง!?

“ต่อจากนี้ เธอต้องเอาขนมมาวางไว้หน้าห้องแพรวาทุกเช้า แล้วก็ช่วยฉันจีบแพรวาด้วย”
ปฏิเสธ ได้ ไหม ?

“เอาเบอร์เธอมา... อ้อ ฉันชื่อ เต๋า เธอชื่ออะไร?”

“คชา”  เสียงเล็กเผลอตอบออกไป  หากแต่เมื่อพูดจบก็ทำตาโตตกใจ  ฉิบหาย! คชามันชื่อผู้ชาย เดี๋ยวก็ตกม้าตายตอนจบพอดี

“ว่าไงนะ ได้ยินไม่ชัด”
เฮ้อ... ยังรอด

“ชื่อ ‘ชา’ ได้ยินชัดไหม?” 

“แล้วทำไมเมื่อกี๊เหมือนมีสองพยางค์?”
แล้วจะสงสัยไปทำไมเล่า!

“ชาคะ...”  คิดได้ไงวะ ฉลาดจริงๆ เรา  “เมื่อกี๊พูดว่า ชาคะ ได้ไหมล่ะ?”  ทำหน้ากวน พูดถามอย่างหาเรื่อง เพื่ออีกคนจะได้จบๆ ประเด็นนี้ไปซะที  แต่ทว่า...

“ไม่ได้!”  เต๋าขมวดคิ้วจ้องอีกคนเขม็ง สีหน้าเคร่งเครียดอย่างไม่ยอม  เห็นดังนั้นคชาก็เริ่มตัวเกร็ง  นี่ตรูไปฆ่าคนมารึไงถึงได้มองแบบนั้น!!!!! 

“ต้องพูดว่า ชาค่ะ สิ...เกิดมาเป็นผู้หญิงยังใช้ คะ ค่ะ ไม่ถูกอีก ต่อไปนี้ต้องใช้ ชาค่ะ นะ  สอบเข้ามหาลัยมาได้ยังไงเนี่ย” 
นี่ล่ะน้า... นายเศรษฐพงษ์ ลูกชายเจ้าของหอพักเพียงพอที่มีคุณแม่เป็นครูภาษาไทย!

“เออ รู้แล้วน่า ชื่อชาค่ะ พอใจยัง?”

“พอใจแล้ว... แล้วก็ขอเบอร์ชาค่ะด้วยครับ”

ไม่ชอบใจเอาซะเลยที่ถูกเรียกแบบนั้น หากแต่ใจความประโยคมันสำคัญกว่า  ใบหน้าหวานขมวดคิ้วถามกลับเซ็งๆ  “เอาเบอร์ไปทำไร?”
ไม่ใช่ไม่รู้แต่ไม่อยากให้  เดือนหน้าก็จะย้ายออกแล้วไง ไม่อยากผูกมิตรกับลูกเจ้าของหอ!

“บอกแล้วไงว่าจะให้ช่วยจีบแพรวา อย่าเล่นตัวน่า ฉันไม่จีบเธอหรอก พอดีเป็นคนมีรสนิยม”
คชาได้ยินดังนั้นก็ยิ้มเยาะ... แหม พูดมาได้ ถึงมาจีบจริงแล้วคิดว่าเขาจะเล่นด้วยรึไง! ไม่เอาเหมือนกันแหละว้อย!

“กดเบอร์เร็วๆ อย่าเรื่องมาก”  ว่าแล้วก็ยื่นไอโฟนรุ่นใหม่ของตัวเองใส่มืออีกฝ่ายทันที คนตัวเล็กรับมาก็มองมันอย่างเศร้าใจ... ค่าเช่าห้องรูหนูของเขาถูกแปรสภาพเป็นมือถือราคาแพงนี่สินะ

“เร็วๆ เข้าสิ”

“กดยังไงล่ะ ใช้ไม่เป็น”
ได้ยินดังนั้นเจ้าของโทรศัพท์เครื่องสีขาวก็คว้ามันกลับคืนไป ก่อนจะบังคับอีกคนให้ยอมบอกเบอร์มาโดยดี

“เมมเบอร์เต๋าสุดหล่อลงไปในเครื่องนายด้วย มีอะไรเกี่ยวกับแพรวาก็โทรมารายงาน”

“อือ”  ตอบส่งๆ ไป  คนพูดจะได้รีบๆ ไปซะที

“ไม่ต้องคิดจะตัดสาย ยังไงฉันก็ตามตัวเธอได้อยู่ดี... อย่างประตูห้องนี้เนี่ย ไขสองทีก็เปิดออกมาได้แล้ว”
ว่า ไง นะ?  - -;

“แต่ก่อนคนชอบลืมกุญแจไว้ในห้องบ่อยๆ กุญแจสำรองก็หยิบยาก เลยพอมีเครื่องมือน่ะ”
ฮะ? จริง ดิ - -“

เต๋าส่งสายตาท้าทายไปให้อีกคนอย่างกวนๆ  ก้าวเท้าจะเดินออกไป  หากเพียงแค่สามก้าวก็หันกลับมา

“ช็อกโกแลตละลายหมดแล้ว ยกให้ละกัน”  ว่าแล้วโยนมันลงแหมะบนเตียงเล็ก  หันหลังจะเดินออกไป
ก่อนจะหันมาอีกครั้งเพื่อเอ่ยประโยคสุดท้าย


“ออกจากหอเลี้ยวขวา เดินเลาะไปหน่อยมีร้านยาอยู่”

จะ บอก ทำ ไม?


“เผื่อเธอปวดท้องเมนส์จะได้ไปซื้อยา”


ไม่ปวดท้องเมนส์แต่จะปวดหัวตายเพราะเจอนายนี่แหละว้อย!!!!!





- - - - - - - - -





จากที่เผื่อเวลาไว้เกือบชม. แต่สุดท้ายก็ต้องกระวีกระวาดวิ่งหาตึกเรียนเพื่อมาให้ทันเวลา  เพราะไอ้ลูกเจ้าของหอตัวดีนั่นแท้ๆ
จากการถามป้าที่เฝ้าหอเมื่อเช้า ได้ยินมาว่าเรียนที่เดียวกับเราอีก แต่เป็นคณะบริหาร โชคดีตึกไม่ค่อยใกล้กัน มหาวิทยาลัยก็ใหญ่ คงไม่บังเอิญมาเจอกันง่ายๆ หรอก
คนอื่นๆ ที่หอพักก็ด้วย...

“ไง คชา”  เพื่อนใหม่รายเดิมอย่างเฟรมกล่าวทักทาย เพิ่งเจอกันล่าสุดเมื่อวานตอนบ่าย แต่รู้สึกเหมือนผ่านมาหลายวันจริงๆ
ผ่านมาเยอะ... เจ็บ(สีข้าง)มาเยอะ

“เออดีเฟรม”  ว่าแล้วชายร่างเล็กก็เข้าไปนั่งที่ด้านในริมกำแพง เพราะกะแล้วว่าแอร์มันน่าจะไม่ลง ถึงอาจจะไม่ช่วยอะไรเท่าไหร่เพราะห้องเรียนรวมมันใหญ่มาก  แต่ยังไงคนขี้หนาวอย่างเขาต้องเซฟไว้ก่อน ถึงจะยังใส่เสื้อฮู้ดทับเสื้อนักศึกษาชายไว้อีกชั้นนึงก็เถอะ

“เฟรม... รู้เปล่าวะ ผ่านไปยังไม่ครบวันเลย มีแต่เรื่อง...”  คชากำลังจะเล่าสาธยายให้เพื่อนฟัง หากแต่หญิงสาวผมสีน้ำตาลทองที่เดินเข้ามาในห้องก็ต้องทำเอาคนตัวเล็กฟุบลงกับโต๊ะทันที  ซ้ำยังดึงฮู้ดขึ้นมาปิดผมเอาไว้จนมิด
ก็นั่นมันแพรวา!

เรียนนิเทศเหมือนกันหรอวะ!?... นั่งหน้า นั่งหน้า นั่งหน้า อย่ามานั่งแถวนี้


คชาพยายามสะกดจิตอีกคนอยู่ในใจ  หากแต่ไม่กี่วินาทีต่อมา ก็ได้ยินเสียงแหลมของแพรวาอยู่ไม่ไกล

“เป็นไงบ้าง สบายดีไหมเฟรม?”

“สบายดี แล้วแพรวาเป็นไง?”

เออ เอ็งสบายดี แต่ไอ้คนที่นั่งตัวลีบฟุบกะโต๊ะอยู่นี่สิ...ตาย ตาย ตายสถานเดียว
ไอ้เฟรมเอ๊ย... หาหอให้ทั้งทีไม่ดูหน่อยเลยว่าไอ้ห้องข้างๆ น่ะเรียนคณะอะไร!!!
โอ๊ย... ชีวิตมันจะมีอะไรแย่กว่านี้!!!!


คชานอนนิ่งไม่กระดิกทั้งๆ ที่หัวใจเต้นรัว ลอบฟังบทสนทนาระหว่างคนสองคน จนกระทั่งมีเสียงเฟรมพูดขึ้นกับเขาเบาๆ

“แพรวาเดินไปนั่งหน้าแล้ว อาจารย์กำลังจะสอน”
ใบหน้าหวานค่อยๆ เงยขึ้นมามองเพื่อนอย่างวิตกกังวล ก่อนจะแอบเล่าเรื่องให้อีกคนฟังเบาๆ ภายในคาบเรียนนั้น...


“เชื่อสิคชา ปัญหามันต้องมีทางแก้...”

เออ... หวังว่าจะได้ยินอะไรแบบนี้พอดี
ช่วยแก้ให้ถูกวิธีนะ ไม่ใช่ทำแบบตอนเอาเขาไปไว้หอพักหญิงนั่น



“แต่ยังไม่รู้จะแก้ไงว่ะคชา... ตอนบ่ายไม่ได้เรียนรวมแล้ว คงไม่เป็นไรหรอกเนอะ”

ไอ้บ้าเอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย





- - - - - - - - -





การเรียนในวันเปิดเทอมวันแรกเป็นการเรียนเต็มวัน และก็โชคดีมากๆ ที่ตอนบ่ายแพรวาเรียนอีกเซคชั่นซึ่งย้ายห้องเรียนกะทันหันไปอีกตึก คชาเลยได้อยู่ในเซฟโซนชั่วคราว
การเรียนวิชาช่วงบ่ายไม่มีอะไรมาก อาจารย์เพียงแค่แนะนำรายวิชา ชม.เดียวก็ปล่อย  เลยได้ให้เฟรมพาทัวร์ไปกินของอร่อยในมหาวิทยาลัย แต่ยังมีหนุ่มตี๋แว่นที่คชาเพิ่งรู้จักใหม่อย่าง โปเต้ มาอีกคนหนึ่งด้วย  คุยกันถูกคอทีเดียว เพราะทั้งสามคนชอบเรื่องดนตรีเหมือนกัน

“ได้ยินว่าคณะเศรษฐศาสตร์มีประกวดวงดนตรีทุกปี พวกเรามาฟอร์มวงไปแข่งกันบ้างดีไหมวะ?”  เฟรมเสนอพลางกัดลูกชิ้นหมูเข้าปาก มองหน้าโปเต้ที่กำลังทานเครป สลับกับคชาที่จดจ่อกับการกินไอศกรีมสีชมพู  “ชนะเลิศได้ตังค์เยอะอยู่แน่ะ”

“เออ ดี ว่าแต่แถวนี้มีห้องซ้อมแบบไม่แพงไหมอะ?”  โปเต้ถามขึ้นต่อ

“น่าจะมีนะ คงหาไม่ยากหรอก... แล้วคชาอะว่าไง?”

“อือ...ก็ดีเหมือนกัน ไม่ได้หยิบจับมานานแล้ว กลัวลืม”  หนุ่มหน้าหวานตอบก่อนจะจ้วงไอศกรีมคำสุดท้ายเข้าปาก

“เออ งั้นไว้ใกล้ๆ ค่อยคุยกันอีกทีละกัน... มีแค่สามคนพอ ชนะจะได้ไม่ต้องหารตังเยอะ”

คชาพยักหน้าเบาๆ... คิดแล้วก็อยากได้ตังค์ใช้แบบไม่ต้องขอแม่บ้างจริงๆ




ตกบ่าย คนตัวเล็กกลับหอมานอนตีพุงเล่น คงเป็นเพราะแดดกทม.ช่างแรงเหลือหลาย แถมอากาศก็ร้อนระอุไม่สบายเท่าที่โคราช
เลยมาเปิดแอร์นอนแช่สบายแบบนี้...
นอนคิดไปคิดมาก็นึกถึงห้องนอนร่วมกับน้องชายตัวแสบที่โคราช ไม่รู้ป่านนี้จะเป็นยังไง เคนท์จะกลับจากโรงเรียนรึยัง? ห้องมันจะรกกว่าเดิมไหม? หรือจะสะอาดขึ้นรึเปล่า?
ส่วนแม่คงยังไม่กลับจากทำงาน แล้วที่ร้านของคุณลุงล่ะจะเป็นยังไง? เค้กกับคิวจะทะเลาะกันอยู่ไหม?

เฮ้อ... อาการโฮมซิกกำเริบอีกแล้วสิเรา T^T



ร่างเล็กผล็อยหลับไปทั้งอย่างนั้น ตื่นมาอีกทีก็เพราะเสียงโทรศัพท์เพลงการ์ตูนติงต๊องที่วางอยู่
คชาหรี่ตามองชื่อที่ขึ้นบนโทรศัพท์เครื่องเก่าๆ

‘เผือก’

จะใครซะล่ะ.. ไอ้เต๋าลูกเจ้าของหอนี่เอง ก็อยากเมมชื่อมันว่าอย่างนี้ใครจะทำไม  คงโทรมาเพราะเรื่องแพรวาล่ะสิท่า
ทั้งเต๋าทั้งแพรวานี่เป็นปัญหาพอกันจริงๆ
นิ้วเล็กกดปิดเสียงแล้วปล่อยให้มันสั่นเอาอย่างนั้น เพราะนึกถึงไอ้หน้าคนโทรมาแล้วชักจะหมั่นไส้มันเหลือเกิน
จะตัดสายก็ไม่ได้ เดี๋ยวรู้ว่าเราตั้งใจไม่รับ... ถือซะว่าเขายังไม่ตื่นก็ละกัน

คิดอย่างนั้นก็นอนฟุบกับหมอนอีกครั้ง ถึงจะไม่ได้ง่วงงังเงียแล้วก็ตาม
คิดว่าตัวเองเป็นใครวะ? มาเอาเบอร์เราไปแถมยังบังคับให้รับสายเพื่อให้ช่วยจีบสาว

เฮอะ... น่าหมั่นไส้

ใหญ่นักรึไงไอ้ลูกเจ้าของหอ!









TBC

ว่างอยู่เลยมาลงต่อให้เลย อิอิ

CrazierM

  • บุคคลทั่วไป
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Intro+Part1+Part2
«ตอบ #7 เมื่อ25-05-2012 11:05:43 »

เอ้า! งานเข้าแล้วชาเอ๋ยย ~ 55555

ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Intro+Part1
«ตอบ #8 เมื่อ25-05-2012 11:08:46 »

คชาฮามาก 55555

ออฟไลน์ Kalamall

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 729
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-2
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Intro+Part1+Part2
«ตอบ #9 เมื่อ25-05-2012 11:12:25 »

 :m20:  55555เปิดมาก็ฮาเลย คชาน้อคชา วุ่นวายดีแท้

น่าสนุกคะ ลุ้นๆๆ ความจิแตกเมื่อไหร่^^

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Intro+Part1+Part2
« ตอบ #9 เมื่อ: 25-05-2012 11:12:25 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3130
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9

bozang

  • บุคคลทั่วไป
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Intro+Part1+Part2
«ตอบ #11 เมื่อ25-05-2012 13:50:26 »

♀ TOM (or) BOY ♂
03
[/b]






ใบหน้าหวานยกยิ้มเมื่อเห็นว่าโทรศัพท์ตัวเองหยุดสั่นลงไปในเวลาต่อมา  คชาหยิบมันขึ้นมาดู  คำว่า ‘3 สายที่ไม่ได้รับ’  โชว์หราอยู่  แล้วจึงหันหน้าไปที่ประตูห้องบานสีขาว
ไม่มีทางที่ไอ้เต๋านั่นจะบุกมาได้แน่ๆ
เพราะถึงจะไขกุญแจได้ ก็ยังมีกลอนอีกชั้นอยู่ดี

ตาคู่เรียวมองไปที่กลอนประตูที่ลงไว้แน่นหนาอย่างผู้มีชัย

เรื่องแค่นี้ก็ไม่รู้นะคุณลูกเจ้าของหอ...


เครื่องปรับอากาศที่ดับไปนานแล้วเพราะการตั้งเวลาปิดพาให้บรรยากาศในห้องออกจะอบอยู่นิดๆ  เห็นดังนั้นคชาก็ลุกขึ้นยืน เปิดผ้าม่านออกให้เห็นหน้าต่างบานใส ก่อนจะผลักมันออกไปรับลมเย็นๆ แทน
และตอนนั้นที่เสียงเพลงการ์ตูนติงต๊องจากโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง คชามองมันอย่างยิ้มเยาะก่อนจะกดปิดเสียงวางไว้บนโต๊ะเครื่องเขียนใกล้ๆ เหมือนเดิม

ตาคู่เรียวชะเง้อออกไปนอกหน้าต่าง มองหาแหล่งอาหารมื้อสุดท้ายของวัน  แม้จะมองไม่ค่อยเห็นร้านรวงอะไร แต่ในใจกำลังเล็งรถเข็นขายเกาเหลาเลือดหมูที่เดินผ่านตอนกลับหอเอาไว้ กะจะไปฝากท้องเย็นนี้

น้ำซุปกระดูกหมูใสๆ โรยพริกไทยพอได้รสเผ็ดนิดๆ  กับเลือดหมูรสฝาดกับหมูนุ่มๆ เครื่องในอีกสามสี่ชิ้น...
แค่คิดก็น้ำลายไหลแล้ว...

“ชา”

หากแต่เสียงดังไม่ใกล้ไม่ไกลก็พาให้ความคิดต้องสะดุด... คชากลืนน้ำลายลงคอ ก้มหน้ามองด้านล่าง ไม่เห็นสิ่งมีชีวิตที่พูดได้สักคน  มีก็แต่หมาสีน้ำตาลผอมๆ กับแมวสีขาวอีกตัว
สงสัยเสียงคนสั่งน้ำที่ร้านแน่ๆ (ก็ร้านน้ำเต้าหู้ร้านนั้นขายชาดำเย็นด้วย)

“ชาค่ะ”
แต่เสียงนั้นกลับดังขึ้นกว่าเดิม แถมคำสร้อยที่ตามหลัง มันฟังดูแล้ว...

“เฮ้ย!!!!”

ไม่ใช่ข้างล่าง แต่เป็นข้างหน้าเยื้องขึ้นไปด้านบน... ที่ระเบียงตึกแถวฝั่งตรงกันข้าม ประมาณชั้นสี่ ไอ้หน้าขาวคนเดิมกำลังยืนเพ่งมองมาตรงนี้ แถมในมือยังมีไอโฟนเครื่องเดิม

“เจอกันหน้าหอ”

แน่นอนว่าไม่ใช่คำถามหรือคำขอ แต่มันคือคำสั่ง!





“ทำไมไม่รับสาย?”
สุดท้ายทั้งสองคนก็มานั่งอยู่ในร้านน้ำเต้าหู้ร้านเดิมด้วยกัน  คชากำลังถูกไอ้ลูกเจ้าของหอคนเดิมสอบสวน
แล้วมันธุระอะไรที่ต้องรับสายด้วยวะ!?

ถึงจะนึกคำตอบกวนๆ แบบนั้นไว้ แต่เอาเข้าจริงก็ไม่กล้าพูดออกไปอยู่ดี ก็ดูสีหน้าโหดๆ นั่นสิ แค่เห็นก็ตัวเกร็ง  คนตัวเล็กพยายามสงบนิ่ง  สมองเร่งหาเหตุผลดีๆ  จนเสี้ยววินาทีสุดท้าย...


“แม่สอนตั้งแต่เด็กว่า อย่ายุ่งกับผู้ชายแปลกหน้าอะ”  คชาเอ่ยเสียงน้อย ทำหน้าบู้บี้ ตาหงอย ราวกับสุนัขถูกอดอาหาร

“ตอนจะมากรุงเทพก็ย้ำนักย้ำหนา คนกรุงไว้ใจไม่ได้ โดยเฉพาะผู้ชายยิ่งน่ากลัว”  ว่าพลางยกมือขึ้นกอดตัวเอง ท่าทางดูกลัวซะจนอีกฝ่ายเริ่มคล้อยตาม

“เราเลยไม่ค่อยสบายใจ.. เด็กต่างจังหวัดมาไกลแบบนี้แม่ก็ห่วงเป็นธรรมดา  อีกอย่าง ตอนเราเจอนายครั้งแรก มันก็ออกจะแปลกๆ ไปหน่อย  อยู่ดีๆ นายก็ผลักเราเข้ามาในห้อง”  เสียงเล็กยังคงกล่าวเบาๆ  ยกน้ำเต้าหู้ขึ้นจิบอีกอึก  ก่อนจะช้อนหน้ามองอีกฝ่ายตาแป๋วให้ดูน่าสงสารที่สุดชีวิต

“นายเข้าใจเรานะ”

ไม่รู้เป็นความสามารถที่ซ่อนอยู่ในตัวส่วนไหน แต่ที่รู้ๆ เขากำลังทำหน้าซื่อตาใสได้อย่างแนบเนียน  ใบหน้าหวานยังคงทำเป็นนิ่ง แม้จะเห็นอีกคนพยักหน้าให้เบาๆ แล้วก็ตาม

เต๋าขมวดคิ้วขรึม นิ่งคิดพักหนึ่ง ...ถึงชาจะเป็นทอม แต่โดยพื้นฐานยังไงก็ยังเป็นผู้หญิงอยู่ดี... เขาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ 

“ขอโทษที ลืมนึกไปเลย”

ได้ยินแบบนั้นคชาก็ยิ้มบาง  ตอบเรียบๆ ออกมา  “อือ ไม่เป็นไร”  ยิ้มเยาะเบาๆ ในใจ  ยกน้ำเต้าหู้ดื่มอึกสุดท้าย เตรียมเช็คบิลลา
หลั่นลัลล้า~ จะได้ผลักไอ้เต๋านี่ออกไปจากวงจรชีวิตสักที

ต่อจากนี้ก็ไปจีบกันเองละกันนะ...

คชาก้มหน้ายิ้ม มือบางสอดเข้าไปในกระเป๋ากางเกงเตรียมหยิบเงินออกมา ขาเรียวกำลังจะลุกขึ้นยืน  หากแต่เสียงทุ้มของอีกคนก็ดังขึ้นเสียก่อน

“แล้วต้องทำยังไง?”  คชานิ่ง หันหน้าไปมอง “ต้องทำยังไง เราถึงจะไม่ใช่คนแปลกหน้ากัน”

และคำถามที่ถูกเอ่ยตามมานั้น ก็ทำเอาคนฟังไปไม่เป็น

“ก็...”  ไม่ต้องทำไง เป็นคนแปลกหน้าไปอะดีแล้ว

“ถึงเราจะเพิ่งรู้จักกัน แต่เราน่าจะเป็นเพื่อนกันได้นี่”

“เอ่อ...”

“คนกรุงไม่ได้น่ากลัวหมดทุกคนหรอก หรืออย่างน้อยก็เห็นแก่ความรักของฉันที” 
พูดซะซีเรียสแบบนี้ แล้วคชาจะทำยังไง!?

ใบหน้าหวานเห็นสายตาของอีกฝ่ายที่จ้องมาก็ถึงกับต้องหลบ แต่สมองยังคงครุ่นคิดต่อไป... ไอ้เราก็ไม่ใช่คนใจร้ายซะด้วย
ตาคู่เรียวเหลือบมองผู้ชายตรงหน้าอีกครั้ง

“แค่เอาขนมให้แพรวาหน้าห้องอย่างเดียวใช่ไหม?”

“อือ”  ใบหน้าหล่อพยักลงเบาๆ

“แค่นั้นนะ ไม่ทำอย่างอื่นแล้ว ห้ามบุกมาที่ห้องด้วยล่ะ”

“อือ ตอนนี้รู้แล้วว่าเธอกลัว ไม่ทำหรอก เดี๋ยวแม่เธอจะเสียใจ มีผู้ชายมาอยู่ในห้องคงไม่งาม”
โฮ~ นี่เขากลายเป็นสาวน้อยน่าสงสารไปแล้วใช่ไหม? T^T
เอาความเห็นใจของเขาคืนมานะไอ้เผือก!!!!!


“ตกลงเธอช่วยฉันนะ... อ้ะ นี่ของกำนัล”  ว่าพลางหยิบขนมหมีโคอาลามาร์ชรสสตรอเบอร์รี่ออกจากถุงยื่นให้  พร้อมกับวางถุงใบใหญ่ไว้ข้างๆ

“ส่วนในถุงนี้ฝากให้แพรวาด้วยล่ะ... ขอบใจนะชาค่ะ”  เต๋าพูดพลางส่งยิ้มให้อีกฝ่าย... รอยยิ้มธรรมดาที่ในความคิดคชามันโคตรกวน!

เมื่อกี๊ไปสงสารมันทำไมวะ!!!!!

เอาน่ะ... อย่างน้อยก็ยังได้กินโคอาลามาร์ช ที่โคราชหาซื้อรสนี้ยากด้วย...  คชาคิดปลอบใจตัวเองเบาๆ  แม้จะอยากฆ่าไอ้เต๋าตรงหน้าทิ้งแค่ไหนก็ตาม

“งั้นมื้อนี้เราเลี้ยงเอง... แปะครับ น้ำเต้าหู้ใส่เครื่องอีกแก้ว”  เต๋าหันไปสั่งเสร็จก็หันมามองหน้าอีกคน  “กินเยอะๆ นะชา... เราเคยได้ยินว่า น้ำเต้าหู้มีสารช่วยให้ไม่ปวดท้องรอบเดือน”

ได้ยินแบบนั้น... ความคิดของคชาที่จะแก้แค้นโดยการสั่งน้ำเต้าหู้ให้หมดร้านก็เป็นอันจบลง  คชาถอนหายใจหน่วงๆ ออกมา  มือกำหมัดแน่นอย่างระงับอารมณ์

“ไม่เป็นไร เราหายปวดแล้ว”

“ได้ไง... ประจำเดือนเธอเพิ่งมาไม่ใช่หรอ อีกตั้งหลายวันนี่”

“เออ... ขอบใจ”  เออออตามมันไปจะได้เลิกพูดซะที... ไอ้บ้านี่ จำแม่นจริงๆ ว้อยยยยย
ใบหน้าหวานคลี่ยิ้มจางที่โคตรเจื่อนให้กับเพื่อนชาย  เงยหน้าฟังประโยคต่อไปของอีกคน


“ชา... ถ้าแม่โทรมาบอกไปเลยนะว่า วางใจได้เลย วันนี้เจอผู้ชายโคตรหล่อแถมยังใจดี”

กับผีน่ะสิ... ไอ้เผือกหลงตัวเองเอ๊ย!
เจอกับนายนี่มันซวยของโคตรซวยชัดๆ





หลังจากซัดน้ำเต้าหู้ใส่เครื่องเข้าไปสองถ้วยเต็มๆ  ร่างเล็กก็ออกมาเดินเตาะแตะอยู่ในตรอกคนเดียว  เดินมาที่ร้านเกาเหลาเลือดหมูอีกทีเขาก็กำลังเก็บร้านเพราะขายหมดแล้ว เลยได้แต่ยืนบีบกล่องโคอาล่ามาร์ชในมือจนมันบุบบู้บี้

ไม่ได้กินตับในเกาเหลา ขอกินตับไอ้คนชื่อเต๋าแทนได้ไหม!!!!!


คชาได้แต่ทำปากจิ๊จ๊ะอย่างไม่พอใจ... ก่อนจะเดินเลี้ยวเข้าไปที่ร้านโชว์ห่วยใกล้ๆ แทน
กำลังจะหยิบขนมปัง แต่มือบางคว้าอีกอย่างเสียก่อน  พอชำระเงินกับลุงคนขายเสร็จก็รีบแกะออกมาเคี้ยวหนุบหนับอย่างคับแค้นใจ

ขนมลูกเต๋าราคา 12 บาท... เป็นทางออกในการระบายความแค้นได้อย่างดี





- - - - - - - -





เช้าวันที่สองในหอพักเพียงพอ  คชาตื่นเช้าเหมือนอย่างเคยตามเสียงนาฬิกาจากมือถือที่ตั้งเวลาไว้  หากแต่วันนี้หลังตื่นนอนเขายังต้องทำภารกิจอีกอย่าง
ร่างเล็กลุกบิดขี้เกียจหาววอดอย่างงัวเงีย เอามือขยี้ตา ก่อนจะคว้าหยิบขนมในถุงแบบสุ่มๆ ออกมาดู

‘ขนมปังกระเทียม... แต่ความรักของผมไม่มีใครมาเทียบเทียม’

พออ่านข้อความบนห่อจบก็แทบจะอ้วกออกมาซะตรงนั้น  คชาส่ายหน้าเป็นพัลวันแล้วจึงรีบเดินออกไปหน้าห้อง อาศัยช่วงเวลาเช้าตรู่ที่คนยังไม่ตื่นนอน รีบวางมันไว้บนกล่องจดหมายหน้าประตู  ก่อนจะสาวเท้ากลับมาที่ห้องตัวเองอย่างรวดเร็ว

เฮ้อ... นี่แค่ด่านแรกของวัน... แต่ด่านต่อมานี่สิงานเข้า


วันนี้มีคาบเรียนรวม!




หลังจากอาบน้ำเสร็จ ของขวัญจากเฟรม ค่อยๆ ถูกหยิบขึ้นมาพิจารณาดูอีกครั้ง... เสื้อผ้านักศึกษาหญิง ทั้งยังชุดชั้นในตัวเดิมที่ก่อวีรกรรมงามหน้าต่อหน้าไอ้เต๋า!
คชาได้แต่มองมันอย่างปลงๆ ก่อนจะจับยัดลงในถุงอย่างเดิม

จะบ้าหรอ... แค่แพรวาคนเดียว ทำไมต้องลงทุนแต่งหญิงด้วย!
มันต้องมีหนทางอื่นสิวะ!!!!!




และด้วยเหตุนั้นเอง... คชาในชุดนักศึกษาชายก็มาอยู่ในห้องเรียนก่อนเวลาสิบห้านาที  เขายังคงใส่ฮู้ดสีดำตัวเดิมคลุมท่อนบนเอาไว้ พอเห็นหน้าเพื่อนยากอย่างเฟรมที่เดินเข้ามาก็รีบกวักมือเรียกหยอยๆ
หากแต่เฟรมกลับหยุดอยู่ที่หน้าห้องตรงนั้น...

“เฮ้ย ทุกคน... เรามีอะไรสนุกๆ มาให้ทำกัน”  แถมยังประกาศออกไมค์เสียงดังจนทุกคนต้องหันมามอง

“ชา ลุกขึ้นยืนดิ๊”
เฟรมเรียกชื่ออีกคนสั้นๆ พลางหันไปมองหน้าคนที่ถูกเรียกให้ยืน... พอทุกคนมองมา คชาเลยต้องลุกขึ้นยืนตามสั่งเสียจนได้  มันทำบ้าอะไรของมันอีกวะ!

“คือไอ้ชามันเป็นผู้ชาย... แต่เหมือนทอมเนอะว่าไหม?”
ใบหน้าหวานหันไปมองเพื่อนร่วมรุ่นที่นั่งอยู่บางตา จะพยักหน้ากันทำไมล่ะเว้ยเฮ้ย!

“มาเล่นไรหนุกๆ กันเหอะ... แกล้งหลอกพวกที่ยังไม่มาว่าไอ้ชาเป็นทอมกัน
ได้ยินดังนั้นก็พอชื้นใจที่ไอ้เฟรมกำลังหาทางแก้ปัญหาของเขาให้... แต่ว่ามันเล่นใหญ่ไปรึเปล่า!? จะหลอกแพรวาคนเดียวต้องหลอกเพื่อนเกินครึ่งรุ่นเลยนะเว้ย!!!

แม้คชาจะนึกค้านเสียงดังในใจ แต่สุดท้ายก็ไม่ทันเฟรมอยู่ดี

“ชีวิตสี่ปีในมหาลัยมันสั้น... มาสนุกกันเหอะพวกเรา”






เที่ยงวันนี้คชามากินข้าวกับกลุ่มเพื่อนที่ใหญ่กว่าเดิม คงเพราะได้รู้จักกับเพื่อนมากมายในคาบเรียนรวม ...เพื่อนที่เขาควรจะรู้จักตั้งแต่รับน้องช่วงปิดเทอมที่เขาไม่ได้มานี่เอง
และคชาเลยเพิ่งได้รู้ว่าเฟรมเป็นตัวเด่นคนนึงในรุ่น แถมยังหัวโจกมากเสียด้วยสิ!

“ให้ตายเหอะ... นี่อยู่คณะเดียวกันหรอเนี่ยชา แต่ก็ดี เวลามีงานจะได้ไปลอก”  เสียงของแพรวาพาให้เขาเงยหน้าขึ้นจากชามก๋วยเตี๋ยวตรงหน้ามอง  เธอยังคงเอ่ยประโยคเดิมๆ อย่างประหลาดใจ... ซึ่งไม่แปลกเลย ตอนที่เขาเห็นแพรวาครั้งแรกเขาประหลาดใจกว่านี้เสียด้วยซ้ำ

“อือ นั่นดิ เพิ่งรู้นะเนี่ย  ว่าแต่เดี๋ยวนี้ไม่จั่วสลาฟกันแล้วหรอ?”  เสียงเล็กตอบรับพลางทำชวนคุยไปแบบเนียนๆ  แม้ในใจจะเกลียดการเล่นสลาฟเพราะแพ้ราบคาบทุกที

“ช่วงนี้เปิดเทอมแล้วจอยมีซ้อมร้องเพลงต้องกลับดึกทุกวันเลย  แต่เสาร์อาทิตย์จะไปเคาะประตูเรียกละกัน”

“โห อะไรกัน ที่หอมีเล่นสลาฟด้วยหรอ อยากเล่นบ้างอะ”  เฟรมที่นั่งฟังอยู่พูดแทรก

“ก็มาสิ... แต่หอหญิงนะ”  เสียงแหลมของแพรวากล่าวเชิงประชดประชัน หากแต่ใบหน้ายิ้มแย้มไม่คิดอะไร  เฟรมเห็นแบบนั้นเลยคุยต่อไป

“เข้าได้หรอ... ดีเลย จะได้ไปจีบสาว ว่าแต่มีกกน.ตากอยู่หน้าห้องด้วยป้ะ?”

“ว้ายยยยยยยยย ทะลึ่ง!”

“เปล่าทะลึ่งซะหน่อย กกน.ย่อมาจาก ‘กางเกงนอน’ เนอะชาเนอะ”  เฟรมหันไปหาพวก... คชาเลยได้แต่พยักหน้าเบาๆ เออออตามมันไป

ใช่... แกไม่ได้ทะลึ่งเลยเฟรม... อย่างแกมันเรียกลามกแล้ว!!!!!






สุดท้ายแล้ววันนั้นก็ผ่านไปได้อีกวัน... คชาเดินกลับหอพักมาพร้อมกับแพรวาโดยไม่มีคำถามสงสัยอะไรมาก นอกเสียจากว่าทำไมเขาถึงแต่งชุดนักศึกษาชาย

“ก็เราอยากเป็นผู้ชายอะ ผิดหรอ?”  ใบหน้าหวานหันไปพูดตอบเพื่อนสาว... เธอได้แต่มองอย่างปลงๆ ก่อนจะพูดขึ้นมา

“ชา... เราเคยมีเพื่อนสมัยมัธยมเป็นทอมเยอะเลย แต่ตอนนี้มีแฟนเป็นผู้ชายไปหมดแล้ว”

“แล้ว?”

“เราว่าเดี๋ยวชาก็คงมีแฟนเป็นผู้ชายเหมือนกัน”

ได้ยินแบบนั้น หนุ่มน้อยในคราบทอมก็แทบจะขำออกมาดังๆ

ไม่มีทาง... ยังไงก็ไม่มีทาง!!!!!







TBC


คือฝึกงานอยู่ แต่ว่างมากเลยเอาตอน3มาลงต่อเลย
ขอบคุณทุกคนมากๆจ้า


 :t3:

ออฟไลน์ Eternal luv

  • ชะตาฟ้าลิขิต แต่ชีวิตนะ...ของกรู
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 361
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-1
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 00 01 02 03
«ตอบ #12 เมื่อ25-05-2012 13:58:46 »

 :z13: อีกรอบ ก่อนอ่าน

ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3130
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9

ออฟไลน์ hongzaa

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-2
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 00 01 02 03
«ตอบ #14 เมื่อ25-05-2012 14:45:06 »

มีทางแน่ชาเอ้ยยยยยยยยยย

โคอาลามาร์ช สีชมพู ของโปรดเลยให้ตายยยย !!!!

เนื้อเรื่องสนุกมากๆ

รอตอนต่อป๊ายยยยยยยยยยยย

ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 00 01 02 03
«ตอบ #15 เมื่อ25-05-2012 18:49:46 »

ชาเอ้ย แกจะรั่วไปไหน 555

ออฟไลน์ owo llยมuมข้u

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 459
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-4
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 00 01 02 03
«ตอบ #16 เมื่อ25-05-2012 19:07:37 »

มีแน่ๆ 5555555555555555555555

iDistort

  • บุคคลทั่วไป
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 00 01 02 03
«ตอบ #17 เมื่อ25-05-2012 20:32:54 »

สนุกอ่า รอตอนต่อไป

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 00 01 02 03
«ตอบ #18 เมื่อ25-05-2012 20:59:40 »

สนุกดีค่ะ รอตอนหน้า

ออฟไลน์ wisky

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 529
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-18
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 00 01 02 03
«ตอบ #19 เมื่อ25-05-2012 22:18:34 »

สนุกมากเลยคะ  o13 อยากรู้ว่าชาจะทำยังไงต่อไปเพื่อไม่ให้ความลับแตก(ก่อนเวลาอันสมควร555)
ปล.+1ให้นักเขียนที่ขยันมาต่อวันเดียวตั้งหลายตอน :pig4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 00 01 02 03
« ตอบ #19 เมื่อ: 25-05-2012 22:18:34 »





ออฟไลน์ bangkeaw

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 566
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-4
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 00 01 02 03
«ตอบ #20 เมื่อ25-05-2012 22:30:07 »

ฮาดีอ่ะ  :m20:

ออฟไลน์ suck_love

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-1
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 00 01 02 03
«ตอบ #21 เมื่อ26-05-2012 00:19:40 »

ฮาาาามว๊ากกกก   5555555

ชาค่ะ  กะเต๋าขา  :-[ น่ารัก ๆ  รอวันที่เต๋าจับได้  ฮิอิ้ว

ออฟไลน์ cocoaharry

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 618
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-2
    • cocoaharry_Demmy Chan_Otaku Y Girl
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 00 01 02 03
«ตอบ #22 เมื่อ26-05-2012 14:27:33 »

“เราว่าเดี๋ยวชาก็คงมีแฟนเป็นผู้ชายเหมือนกัน”
ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เราสงสัยอะ ขนมลูกเต๋าเป็นยังไงหรอ

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 00 01 02 03
«ตอบ #23 เมื่อ26-05-2012 16:23:13 »

สนุกมากเลยค่ะ
 o13
ถึงเราจะไม่ได้ติดตามคู่นี้มากแต่ก็พอรู้จัก
คชาก็เหมาะเป็นทอมจริงๆอ่ะเนอะ
 :laugh:

bozang

  • บุคคลทั่วไป
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 00 01 02 03
«ตอบ #24 เมื่อ26-05-2012 20:21:32 »

รูปขนมลูกเต๋าค่า


ขอบคุณทุกคนที่อ่าน+เม้นท์นะค้า

มาต่อตอน 4 กันเถอะ

--------------------------------



♀ TOM (or) BOY ♂
04









เปิดเทอมมาได้สี่วันแล้ว...
สามหนุ่มหน้าตาธรรมดาค่อนไปทางดี เดินเข้ามาในโรงอาหารคณะตอนช่วงพักเที่ยงโดยมีสายตาของสาวๆ บางคนที่เหล่มองมาเป็นระยะ  แน่ล่ะนะ... ในคณะนิเทศศาสตร์น่ะ อัตราของเพศชายต่อเพศหญิงมีเพียงหนึ่งในสาม  และถ้าดูกันให้ลึกลงไป... ชายแท้ๆ มันย่อมเหลือน้อยลงไปอีก พอผู้ชายสามคนมารวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนมันเลยฮอตอยู่แบบนี้
หนุ่มร่างเล็กแอบทำเก๊กไม่สนใจสายตาที่มองมาที่กลุ่มของพวกเขา ยังคงนั่งลงกับเพื่อนซี้ชายแท้ทั้งสองอย่างเฟรมและโปเต้อย่างแมนๆ  ประหนึ่งว่ากลุ่มตัวเองเป็นสามหนุ่มเนื้อทองก็ไม่ปาน

“ชา... ขอยืมหน้าลองแป้งใหม่หน่อยสิ”  แต่สาวข้างห้องพ่วงด้วยตำแหน่งเพื่อนร่วมคณะอย่างแพรวาก็ทำเอาหมดมู้ดไปในทันที...  หนุ่มหน้าหวานในคราบทอมได้แต่หันไปมองเธอนิ่งๆ  พยายามไม่แสดงสีหน้าเซ็งแซ่ออกมา

“ไว้ที่ห้องละกันนะแพรวา”  เขารีบตอบปฏิเสธไปก่อน

“ไม่ได้ ใจร้อน... ต้องลองตอนนี้แหละจะได้รู้ว่าติดทนรึเปล่า ทาแล้วหน้าหมองไหม ควบคุมความมันได้สิบชั่วโมงเท่าที่โฆษณาบอกหรือว่าเขามั่ว”  เสียงแหลมร่ายเหตุผลยาวๆ มาซะจนคชาเถียงไม่ทัน อีกทั้งยังไม่รู้จะเถียงอะไรด้วยล่ะ  แต่ก็ยังดี.. ที่ตรงนั้นไม่ได้มีคชาที่อยู่กับแพรวาสองคน

“มาลองนี่มา”  เป็นเฟรมเองที่ออกตัวแทนพลางยื่นหน้าไปให้  แต่ทันทีทันใด...สาวผมสีน้ำตาลทองก็ทำหน้ายี้พร้อมกับบอกปัด

“ไม่... ให้เอาพัฟใหม่ๆ ไปปัดกับหน้านายก็สกปรกกันหมดพอดี ฉันไม่อยากมีสิวขึ้นพรึ่บพรั่บแบบนี้”

“โห... พูดแบบนี้มาบีบสิวให้เลยดีกว่ามา จะได้หาย”

“จะบ้าหรอ สกปรก! ไปหาหมอสิ คลินิกก็อยู่แค่นี้”  เธอพูดเชิ่ดๆ ตามสไตล์ก่อนจะลุกเดินมาหาเพื่อนทอมจำเป็นเมื่อเห็นโปเต้ที่นั่งอยู่ข้างๆ เป้าหมายเดินลุกออกไป  มือสวยเปิดตลับแป้งสีชมพูหวาน หยิบพัฟมาแตะเนื้อแป้ง ส่วนมืออีกข้างก็จับกรอบหน้าหวานของเพื่อนทอมคนเดิมไว้ไม่ให้หันหนี

เจอแบบนั้นคชาก็นั่งนิ่งในทันที
มีผู้หญิงมาจับหน้าแถมนั่งประชิดขนาดนี้... เขาก็... เกร็งอยู่นะ

“อีกอย่างนึงนะเฟรม... ผิวหน้าผู้ชายกับผู้หญิงมันไม่เหมือนกัน” 
จริงอะ... แล้วทำไมถึงแยกไม่ออกล่ะแพรวา - -“ 

คชานึกค้านในใจได้ไม่นานก็ต้องหลับตาลงเมื่ออีกคนเริ่มเอาฟองน้ำนั้นมาตบๆ แตะๆ บนใบหน้า แอบทำจมูกฟุดฟิดน้อยๆ เมื่อได้กลิ่นหอมไม่คุ้นเคยที่ลอยมา

เพลิดเพลินราวกับเด็กหญิงกำลังเล่นแต่งตัวตุ๊กตา... จากที่แพรวาจะลองแตะสักทีสองที สุดท้ายเพิ่มตรงนี้นิดตรงนั้นหน่อยจนกลายเป็นทั่วทั้งใบหน้าจนได้  เธอแย้มยิ้มมองผลงานของตนเองอย่างพึงพอใจ  แล้วจึงยื่นกระจกส่งให้เจ้าของใบหน้านั่นได้พิจารณาใบหน้าตัวเอง

คชากะพริบตาปริบๆ มองตัวเองในกระจกอย่างอึ้งๆ

ผิวหน้าของเขามันเนียนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนในชีวิต... นี่สินะคือเวทมนตร์ของผู้หญิง

แต่เขาไม่ใช่ผู้หญิงว้อย!!!!!

“ชาสวยมากเลยอะ ผิวก็ดี เห็นแล้วอิจฉาจัง”

แล้วก็ไม่อยากสวยด้วย!!!!!

“เฮ้ย ไอ้ชาสวยว่ะ”  โปเต้ที่เพิ่งเดินกลับมาจากการซื้อน้ำทักขึ้นแบบขำๆ  หากแต่คนฟัง ทำหน้าประหนึ่งถูกธนูปักที่หัวเข่าก็ไม่ปาน

นอกจากไม่ช่วยยังมาตอกย้ำ... ไอ้ปู่เต้!

“เออ... สวยแบบนี้จีบได้ป้ะชา”  แล้วยังเฟรมที่หันมาทำพูดเล่นแต่คนฟังไม่เล่นด้วยสักนิด
ตอนแรกยังช่วยกันอยู่เลยนะว้อย!!!!!

“ชอบอะ ภูมิใจจังทำให้เพื่อนสวย... ชาอยากกรีดตาด้วยไหม เนี่ย...วันนี้เรากับแอ้นกรีดตาเหมือนกันเลย... นั่นไง แอ้นมาพอดี จะได้เป็นแก๊งค์สามสาวพาวเวอร์พัฟเกิร์ล”

ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ตอนแรกยังเป็นสามหนุ่มเนื้อทองอยู่เลย
ตอนนี้จะกลายเป็นพาวเวอร์พัฟเกิร์ล... คชาไม่เอา!!!!!

โดยไม่มองสีหน้าผะอืดผะอมไม่สมยอมสักนิดของเพื่อนทอม... แพรวาเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าเครื่องสำอาง แล้วค่อยๆ รูปซิปเปิดออกมา

“นี่แพรวาจะทำอะไรอ้ะ?”  แอ้นที่เดินมาถึงโต๊ะถามขึ้นจังหวะนั้นพอดี

“กรีดตาให้ชาไง จะได้เหมือนพวกเรา.. แอ้นช่วยจับชาไว้ที”

“เฮ้ย ไม่เอา อย่าทำแบบนี้”  สาวสวยผมดำยาวพูดพลางดึงอายไลเนอร์นั้นออกมาไว้ในมือตัวเอง  “อย่าแกล้งชาดิ ชาเป็นทอม แพรวาก็รู้”

ราวกับนางฟ้ามาโปรด... หนุ่มหน้าหวานพอได้ยินก็พยักหน้าเห็นด้วยแรงๆ สองสามที  “ใช่ อย่าแกล้งเราสิ”  หันไปมองขู่เพื่อนผู้ทรยศทั้งสองให้พยักหน้าเห็นด้วยเสียอีก
เห็นแบบนั้นแพรวาก็ได้แต่ขมวดคิ้วจิกตามองเบาๆ ก่อนจะยอมปล่อยเพื่อนทอมไปอีกวัน...
ถึงจะรู้สึกถึงรังสีแปลกๆ จากแอ้นก็ตามที




- - - - - - - -



ตกเย็น... หนุ่มร่างเล็กเดินกลับมาหอพักตามกิจวัตร  แต่วันนี้จ้ำอ้าวให้ไวเป็นพิเศษเพราะไม่มั่นใจสักนิดกับการมีแป้งติดบนหน้าอยู่แบบนี้
แพรวานะแพรวา... บอกอย่าเพิ่งล้างหน้าจนกว่าตัวเองจะกลับไปถึงหอ!
แล้วไปคาราโอเกะกันแบบนี้ เมื่อไหร่จะได้กลับละเนี่ย!!!

ขาก้าวฉับๆ เดินตรงเข้าไปในตรอกเดิม  ตาคู่เรียวเหลือบไปเห็นเจ้าตะวัน... ลูกสุนัขจรจัดสีขาวมอซอข้างถนนที่ชอบมาขอของกินบ่อยๆ เวลาเขานั่งกินอาหารข้างทาง  อยากเข้าไปเล่นกับมันเหมือนเมื่อวาน แต่วันนี้คงต้องขอบาย

“อ้าว... ชาค่ะ ไปทำอะไรมา”
แต่แปลกเนอะ... วันนี้ไม่ทักหมา... หมาดันมาทักก่อนซะได้

“หวัดดีเต๋า”  เขาพูดเรียบๆ มองหน้าชายหนุ่มที่เพิ่งเดินออกมาจากบ้านตัวเอง

“ทาแป้งเนียนซะเชียว จะไปเล่นลิเกที่ไหนล่ะ?”  ใบหน้าหล่อหลิ่วตาถามกวนๆ  “หรือกลับใจอยากเป็นผู้หญิง?”

คนฟังอย่างคชาได้ยินก็เบะปากเซ็งๆ  “แพรวาให้ช่วยลองแป้ง... จบมะ?”  เอาชื่อเพื่อนสาวตัวแสบแต่เป็นนางในดวงใจอีกฝ่ายเข้าอ้างจะได้จบๆ  “ไม่มีอะไรแล้วก็หลบไป จะขึ้นห้อง”

“โถ่ ไม่เอาน่า ทำงอนไปได้... ทอมนะทอม”  เสียงทุ้มพูดพลางก้าวขายาวไปดักหน้าอีกฝ่ายไว้  “พูดเล่นแค่เนี้ยมาทำงอนตุ๊บป่อง... ไปกินข้าวเป็นเพื่อนหน่อยดิ มีเรื่องจะคุย”

“ไม่ได้งอนว้อย!”  รีบอุทานขัดอีกคนเสียงใส

“ดี จะได้ไม่ต้องง้อ  ปะ..ไปกิน’เตี๋ยวเป็ดกัน”

“ไม่อยากกิน”  กับแก!

“มาเหอะน่า เดี๋ยวเลี้ยง” 

“มีตังค์จ่าย”

“ผู้ชายที่ดีต้องออกเงินให้ผู้หญิง”

“เป็นทอม”

“เออนั่นแหละ เหมือนกัน”

คชามองหน้าอีกคนนิ่งๆ  ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเต็มแรง... ทั้งเหนื่อยจะเถียง แล้วก็เบื่อลูกตื๊อของหมอนี่
มันไม่ต่างอะไรเลยกับการถูกเจ้าตะวันเลียแข้งเลียขาขอของกินอยู่ทุกวัน

แต่สุดท้าย  เขาก็เดินตามไอ้ลูกเจ้าของหอไปเหมือนกับที่แบ่งลูกชิ้นให้หมาน้อยตัวนั้นอยู่ดี




ร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ดเก่าแก่ถัดเข้าไปในซอย ไม่ได้มากไปด้วยผู้คนแต่ก็พอมีลูกค้าไม่ขาด  พัดลมตัวใหญ่สีเขียวทึมตัวหมุนช้าๆ อยู่บนเพดาน  อาแปะพุงพลุ้ยกับอาซ้อเจ้าของร้านท่าทางใจดีกำลังช่วยกันทำงานอย่างสบายๆ

“เตี๋ยวเป็ดสองชามครับป้า เส้นเล็กชามนึง ส่วนอีกชาม...เอาไรชา?”  เต๋าหันไปถามร่างเล็กที่นั่งด้านตรงข้าม  คนถูกถาม...จากที่ตอนแรกไม่อยากกินเท่าไหร่เพราะถูกบังคับกลายๆ ให้มา  แต่พออยู่ในร้าน กระเพาะอาหารก็เริ่มสั่งการเสียจนได้

“เอาบะหมี่”  พูดตอบเสียงไม่ดังอย่างสงวนท่าที ถึงจะแอบกลืนน้ำลายลงคอเพราะกลิ่นหอมน่าทานที่โชยเข้ามาก็ตาม

“อีกชามเอาบะหมี่ครับ”  เต๋าหันไปสั่งต่อพลางอมยิ้มเบาๆ ที่ริมฝีปาก
ก็แค่ตลก... ที่ชาเหมือนจะไม่ยอม แต่ก็ต้องยอมเขาซะทุกที

“นี่ ตกลงมีไร?” 

“น้ำแข็งเปล่าสองกับโค้กด้วยครับป้า”

“ตกลงมีไร?”  เสียงเดิมถามย้ำรอบที่สอง หวังจะได้ฟังคำตอบของอีกคน  หากแต่กลายเป็นเขาเองที่ถูกอีกฝ่ายจ้องหน้าซะเขม็ง
นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มมองสำรวจใบหน้าอย่างละลาบละล้วง

“ชา... ดูไปดูมา เธอก็...”

ร่างเล็กจากที่นั่งเซ็งก็หูผึ่งรอฟังอย่างใจจดใจจ่อ

“สวย...เหมือนกันนะ”

พอได้ยินคำพูดของอีกฝ่ายประกอบกับสีหน้าจริงจังแบบนั้น ใบหน้าหวานก็ขึ้นสีระเรื่อในทันที  ตาคู่เรียวหลบสายตาที่เพ่งมองมาตามสัญชาติญาณ  แถมจากที่อยู่เฉยๆ ดีๆ...ตอนนี้หัวใจเจ้ากรรมก็เต้นดังจนเจ้าของมันได้ยิน

ไอ้เต๋ามันบ้า... มันบ้า... มันบ้าไปแล้วแน่ๆ

เพียงแค่เสี้ยววินาทีที่หันหน้าหนี... อีกคนก็ยังตามมาจ้องต่อ  ซ้ำยังเคลื่อนใบหน้าเข้าใกล้ในระยะประชิด  ตาคู่เรียวเหลือบเห็นรอยยิ้มอีกคนที่ส่งมาแล้วยิ่งไม่อยากถูกจ้องเป็นเท่าตัว

“เขินหรอชา...?”  ในดวงตาสีน้ำตาลคู่นั้น ดูจริงจังแต่ยังแฝงรอยยิ้มเอาไว้

“ป...เปล่า”  คชาพูดปฏิเสธเสียงเบากว่าเคย

“ไม่ต้องเขินหรอก...”  เต๋ายังคงจ้องมองอีกคนไม่ลดละ ขยับเข้าใกล้ซะจนอีกคนสะดุ้งโหยง

“พูดเล่นเท่านั้นแหละ  ฮ่าๆๆๆๆ”

ไอ้*=2/@#&*_@$ !!!!!

คชาเบ้ปาก เงยหน้าขึ้นมองอีกคนเต็มตาไม่ทันไร  เสียงทุ้มก็พูดขึ้นต่อ  “เขินจริงด้วย หน้าแดงแจ๋เลย”

“แดงเพราะร้อนต่างหาก!”  รีบพูดแก้พลางยกมือขึ้นพัดใบหน้าตัวเองรัวๆ เงยหน้ามองพัดลมเพดานที่พัดอืดๆ ก็ยิ่งขัดใจ...  ร้อนชะมัดเลยว้อย!

“หรอออออออออ”  เต๋าลากเสียงยาวทั้งยังส่งยิ้มล้อๆ อีกฝ่ายอย่างผู้มีชัย  เพราะดูยังไง อาการแบบนี้มันก็เรียกเขินชัดๆ

“ไม่เป็นไรน่า... ผู้ชายหล่อร้ายกาจแบบฉัน ใครอยู่ใกล้ก็ต้องหวั่นไหวเป็นธรรมดา”

ใครไปหวั่นไหวกับแกวะ! ไอ้เผือกหลงตัวเองเอ๊ย!!

“ให้ตายเหอะ... ขนาดเธอเป็นทอมนะเนี่ย... เพลียกับความหล่อของตัวเองจริงๆ”
คชาพอได้ยินก็ทำหน้าย่น อยากเถียงอีกฝ่ายกลับไปใจจะขาดรอนๆ  หากแต่ก๋วยเตี๋ยวเป็ดสองชามร้อนๆ ที่ถูกยกมาตั้งกับน้ำแข็งและน้ำอัดลมก็ทำช่วยเบรคเอาไว้

“ไอ้หลงตัวเอง”

หากแต่ยังพูดตอบโต้อีกคนเบาๆ แล้วจึงยื่นมือออกไปเพื่อดึงชามของตัวเองมา ทว่าไม่ทันมือหนาที่จัดการแย่งเอาไว้เสียก่อน  ใบหน้าหวานจึงช้อนมองอีกฝ่ายแบบงงๆ

“พูดจาไม่เพราะเลย ขึ้น ‘ไอ้’ ได้ยังไง”  ในฐานะลูกชายคุณครูสอนภาษาไทย... นอกจากจะใช้ภาษาอย่างถูกต้องแล้วยังต้องสุภาพด้วยแน่ะ

“แล้วเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ อยากพูด มีปัญหาอะไรไหม?”  เสียงใสสวนกลับอย่างไม่ยี่หระ

“แม่บอกไม่ให้ยุ่งกับผู้ชายแปลกหน้าแต่ไม่สอนให้พูดจาเพราะๆ หรอไง?”

“โห... นี่ด่าว่าแม่ไม่สั่งสอนหรอวะ!?”  แค่พูด ‘ไอ้’ แค่เนี้ย!

“นี่ก็ไม่เพราะ... พูดค่ะก่อนแล้วจะให้กิน”  คชาได้ยินก็นั่งนิ่ง... ทำไมเขาต้องเชื่อไอ้เผือกนี่ด้วย! มาทำสั่งสอนยังกับเป็นผู้ปกครอง

“เร็วๆ สิชาค่ะ... เต๋าหิวแล้วนะครับ”

“หิวก็กินสิ”

“ไม่ได้... ต้องสั่งสอนเด็กหญิงชาค่ะพูดจาไม่เพราะก่อน”
เด็กหญิง!!!!!!!!!! T^T

“ไม่ใช่สิ โตแล้ว ประจำเดือนก็มาแล้ว ต้องเรียกนางสาวชาค่ะถึงจะถูกเนอะ”
ไม่ ใช่ ทั้ง นั้น แหละ ว้อย !!!!!!!!!!
(แต่ก็เถียงไม่ออกอยู่ดี TT^TT)

“พูดเพราะแล้วก็ได้ พอใจรึยัง?”  และสุดท้ายก็ต้องยอมแพ้มันทุกที...ก็เบื่อจะไปยอกย้อนมัน แถมตอนนี้ ท้องก็ร้องจ๊อกๆ แล้วด้วยสิ

“นี่เพราะตรงไหน หางเสียงก็ไม่มี”

ได้ยินแบบนั้น คนฟังก็ทำฮึดฮัดไม่พอใจ  กัดฟันพูดออกไป  “เพราะตรงนี้แหละค่ะ พอใจรึยังคะต๋าววววว?”  จงใจลากเสียงยาวประชดประชันอย่างไม่พอใจสักนิด  หากแต่อีกคนกลับยิ้มกว้างออกมาซะอย่างนั้น

“โอเคครับชา งั้นเรามากินก๋วยเตี๋ยวกัน”
กว่าจะได้กิน… ไอ้บ้าเอ๊ยยยยยยยย!!!!!




พักยกต่อล้อต่อเถียงมาโซ้ยก๋วยเตี๋ยวไปได้เกินค่อนชาม  หนุ่มร่างสูงก็เริ่มจะพูดคุยเรื่องอื่นแล้วบ้าง หลังถามเรื่องแพรวาจากเพื่อนทอมจำเป็นซะละเอียดยิบ

“แล้วเธออยู่หอเป็นยังไงบ้าง ขาดตกอะไรไหม?”

“ก็พออยู่ได้... เตียงก็นอนสบายดี”  เสียงใสพูดตอบ  “แต่แอร์มันหนาว พอปิดแปปนึงมันก็ร้อน อยากได้พัดลม... กาต้มน้ำก็ไม่มี”  พูดเสียงหงอยโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ ใบหน้าหวานแอบยู่เมื่อนึกถึงตอนดึกๆ ที่หิวอยากกินมาม่าซักชาม แต่มองไปในห้องก็มีแต่กองขนมของแพรวาที่เขาคงมิบังอาจไปหยิบกิน
ขนาดขนมหมีโคอาล่าที่ให้เขามาแท้ๆ ยังไม่กล้าแกะกิน... เพราะแค่เห็นข้อความบนนั้นที่อีกคนตั้งใจเขียนให้แพรวามันก็สยิวกิ้ว

“อยากได้พัดลมกับกาต้มน้ำหรอ?”  ลูกเจ้าของหอถามเจ้าของห้องเบอร์ 23 ที่ทำหน้ายู่ก่อนจะพยักหน้าหงึกหงักให้  โดยไม่รู้ตัว...คชากำลังมีความหวังบางอย่างอยู่ในใจ

“ก็ไปซื้อเอาสิ”  แต่คำตอบจากลูกชายเจ้าของหอก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย!  คชาขบริมฝีปากล่าง  เซ็งนิดๆ ที่แอบไปตั้งความหวังกับคำพูดของอีกคน  ขมวดคิ้วทำหน้านิ่วใส่อีกฝ่าย ก่อนจะเอ่ยเสียงแข็งโวยต่อ

“แล้วเน็ตที่หอก็เป็นอะไรไม่รู้ ติดๆ ดับๆ... จ่ายเงินตั้ง 2,300 มีอะไรดีบ้างเนี่ย?”

“ได้ยินมาว่าเน็ตที่หอมันไม่ค่อยดี เธอไม่รู้หรอ... แม่ฉันถึงได้ลดค่าหอให้สองร้อยไง”

คนตัวเล็กได้ยินดังนั้นก็อุทานออกมาอย่างไม่พอใจ  “บ้าเอ๊ย!!! แล้วจะดูบอลยังไงล่ะ!” 

“อ้าว นี่เธอดูบอลด้วยหรอ?”  เสียงทุ้มรีบถามต่อเพราะเริ่มมีเค้าลางว่าจะเป็นคอเดียวกัน

“ดูสิ... เสาร์นี้นัดสำคัญด้วย”

“แมนยูเตะกับเชลซี?”  เต๋าถาม พอเห็นอีกฝ่ายพยักหน้าหงึกหงักจึงรีบซักต่อ  “เชียร์ทีมอะไร?”

“ถามทำไม?”

“ฉันเชียร์แมนยู... มาดูด้วยกันไหม?”

“คงไม่ดี... เดี๋ยวเชลซีชนะแล้วนายจะพาล”

“ฉันไม่ใช่พวกแพ้แล้วพาล... อีกอย่าง รู้ได้ไงว่าเชลซีจะชนะ”

ได้ยินแบบนั้น หนุ่มร่างเล็กก็ถลึงตาพูดเน้นอย่างมั่นใจ  “ของมันแน่อยู่แล้วไงล่ะ”

“พูดแบบนี้วันเสาร์เจอกันที่บ้านเลยดีกว่า จะได้รู้ว่าใครเป็นใคร”  หมายถึง...ดูบอล

“ก็เอาดิ้ จัดไป  นัดนี้เชลซีเจ้าบ้านไม่พลาดแน่!”  เสียงใสตอบตกลงโดยแทบไม่ต้องคิดอะไร  ถ้าเรื่องฟุตบอลเขาทุ่มสุดใจเสมอ
ทุ่มสุดใจจนลืมไปเสียสนิท... เคยพูดเองว่าแม่ไม่ให้ยุ่งกับชายแปลกหน้า แต่ไม่ถึงสัปดาห์ก็จะไปบ้านเขาแล้ว

“แต่นายเต๋าเจ้าของบ้านก็จะไม่แพ้เหมือนกัน”

“เฮอะ เดี๋ยวก็รู้”  คนหน้าหวานเอ่ยอย่างไม่แยแส ก่อนจะยกแก้วโค้กขึ้นดื่มอึกใหญ่  ไม่ได้สนใจสายตาคู่หนึ่งที่มองมาพลางอมยิ้มบางๆ

ก็แค่ตลกดี... ที่ได้ยินอีกฝ่ายพูดมากแบบนี้เป็นครั้งแรก
ตลกดี... ที่ได้เห็นสีหน้าแปลกๆ ที่ไม่ค่อยเห็นของอีกคน










TBC

ใครอ่านแล้วชอบก็เม้นท์ให้กำลังใจคนแต่งสักนิดน้าาาาาา

ออฟไลน์ owo llยมuมข้u

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 459
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-4
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 04
«ตอบ #25 เมื่อ26-05-2012 20:31:13 »

=w='' หลังกิจกรมมเตะบอลก็ในร่มเลย 5555555555

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 04
«ตอบ #26 เมื่อ26-05-2012 20:39:30 »

ชอบจังเลย ชาค่ะตลกนี้ เวลาเต๋าพูดเรื่องที่เกี่ยวกับผู้หญิงทีไร อดขำไม่ได้

iDistort

  • บุคคลทั่วไป
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 04
«ตอบ #27 เมื่อ26-05-2012 20:42:26 »

มาต่อแล้ว รอตอนต่อไปครับบ  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

jiw

  • บุคคลทั่วไป
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 04
«ตอบ #28 เมื่อ26-05-2012 20:59:59 »

รอทุกวันรีบมาต่อน๊าาาาาาาาาาา :call: o13

ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
Re: ♀ TOM (or) BOY ♂ ::::: Part 04
«ตอบ #29 เมื่อ26-05-2012 21:08:05 »

ไม่งามลูกไม่งาม 55555

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด