(ต่อ)
นี่ก็สั่งงานอย่างกับเมียหัวหน้าคนงานมาเอง พูดกับไอ้เชนล่ะพูดดี ทีพูดกับหลานรหัสละภาษาดอกอุตพิดเชียว ครบแล้วครับสายรหัสผม ครอบครัวตัวถ. ถึก เถื่อน ถ่อย และสถุน คุณสมบัติครบสี่ถ.กันทุกคน เริ่มด้วยพี่เจ๋งปีห้าที่ตอนนี้รั้งตำแหน่งต้นตระกูลสายรหัสของเรา ต่อมาก็พี่กวางประธานรุ่นปีสี่ พี่เอปีสาม ไอ้นิคปีสองและไอ้น้องนกเอี้ยงปีหนึ่ง น้องใหม่ควายบริสุทธิ์
ก่อนจะไป ผมก็ไม่ลืมหันไปขึงตาใส่ไอ้เชนเหมือนขู่อาฆาต แต่ไอ้โย่งมันก็ไม่สะทกสะท้าน
แถมยังเลิกคิ้วท้าทายตอบกลับมาอีก แมร่ง โมโห แต่ติดที่พี่กวางยืนทำหน้าเหี้ยมคุมอยู่ เลยทำอะไรมันไม่ได้ ฝากไว้ก่อนเถอะมรึง แล้วกุจะรีบมาเอาคืนแบบทบต้นทบดอก ขู่มันทางสายตาด้วยประโยคเสี่ยวแดกแบบตัวโกงในหนังไทยสมัยคุณแม่ยังสาวก่อนจะเดินย่ำเท้าโครมๆออกไปหาพี่เจ๋งที่เวทีกลางแจ้งสำหรับแสดงดนตรีคืนนี้ตามบัญชาของป้ารหัส
พอไปถึงสนามบอลที่ใช้จัดเวทีการแสดง ผมก็เห็นพี่เจ๋งกำลังง่วนอยู่กับแผงวงจรควบคุมไฟฟ้าพลางก็ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่คนเดียว โอ้ ให้ตาย พระเจ้าช่วยมาทอดกล้วยด้วยกันกับจอร์จดีกว่า ต้นตระกูลสายรหัสผมอยู่ในสภาพหนวดเคราเฟิ้มแต่สวมชุดนักศึกษาผูกเนคไทเรียบร้อย ดูแล้วอย่างกับจับเสือโหยมาแต่งคอสเพลย์ สยองลูกกะตาดีพิลึก
“กว่าจะไสหัวมาหากุได้นะมรึง มาๆ มาดูซาวด์ที เดี๋ยวกุจะดูพวกไฟเอง ไอ้เอกเจือกท้องเสีย ไม่รู้ตายห่ะคาส้วมไปรึยัง”
แผงวงจรคุมแสงสีเสียงที่เขาตั้งไว้ให้ อยู่หลังเวทีครับ และเพราะชัยภูมิอันเหมาะสมด้วยประการทั้งปวง ไม่ว่าจะอยู่ในที่ซุ่มมืด มีผ้าฉากเวทีกั้นให้อย่างมิดชิด แถมเสียงดนตรีก็ดังเสียจนอุจจาระหูเต้นระบำ ด้านหลังเวทีจึงถูกบรรดาทีมปรับเปลี่ยนให้เป็นบ่อนขนาดย่อมไปทันทีที่พระอาทิตย์ตกดิน
ฉากหน้าคือความบันเทิงจากเสียงดนตรี มีโต๊ะลงทะเบียนให้นักศึกษาคณะต่างๆที่อยากมีส่วนร่วมขึ้นโชว์วงดนตรีของตนเองมาลงชื่อ ดูเป็นงานเป็นการน่าเชื่อถือ แต่ฉากหลังก็ป๊อกกันอย่างเมามัน
“ไงล่ะมรึง ป๊อกแปดสองเด้งว้อย เจ้ามือโดนแด๊กเรียบ มา จ่ายมา”
ไอ้คุณชายนิคที่ตั้งตนเป็นเจ้าพ่อคาสิโนทำเสียงจิ๊จ๊ะในปากในคออย่างขัดใจกับความใจร้อนของปู่รหัส
“สงครามไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหาร ถึงพี่จะป๊อกแปดสองเด้งแต่โทษทีที่ผมป๊อกเก้าถึงจะไม่เด้งดึ๋งๆ ก็เถอะ 55 เป็นไง หลับสนิทศิษย์หามลงเลยปู่รหัสกุ”
“หามลงพ่อมรึงไอ้นิค โกงไพ่ป่ะเนี่ย ทำไมมรึงได้ตลอดเลยวะ”
อ้าว แพ้แล้วพาลนี่พี่เจ๋ง ผมหัวเราะร่ากับกำไรของการเป็นเจ้ามือวันนี้ ฮิ ฮิ ได้เป็นกอบเป็นกำเลยกุ ผีพนันสี่ตนพี่เจ๋ง พี่ต้า ไอ้โอ ไอ้นิค นั่งล้อมวงอบายมุขกันไม่สนโลก ปล่อยให้พวกวงดนตรีบนเวทีเขาเล่นกันไป เรื่องคุมซาวด์แสงสีก็ไม่ต้องห่วงเพราะไอ้เอกมันกลับมาแล้ว ไอ้นี่มันสปิริตแรงกล้ารับผิดชอบต่อหน้าที่ พอไปหาหมอมาแล้วมันก็กลับมานั่งหน้ามึนคุมแผงซาวด์ต่อ พอพี่เจ๋งถามมัน มันก็บอกว่าแค่ท้องเสียธรรมดาไม่เป็นไรมาก เออ ดี มรึงอย่ามาเข้แตกแถวนี้แล้วกัน เดี๋ยววง(ไพ่)พวกกุแตกหมด นี่เป็นประโยคแสดงความเป็นห่วงของพี่เจ๋งแล้วนะครับ
จั่วกันไปอีกพักใหญ่ผมก็นึกอะไรออกอย่างหนึ่ง หันไปมองหน้าไอ้โอที่กำลังคลี่แบบไพ่ลุ้นระลึกอย่างใช้ความคิด ไอ้โอมันเป็นหนุ่มหน้าถ่อย แจ้งเกิดในวงการด้วยเพลงโอริโอ้ตอนรับน้อง ด้วยใบหน้าโหดถ่อยและท่าเต้นโหดหื่นเกินจะบรรยายเป็นคำพูด ไอ้โอเลยได้ฉายาโอริโอ้มาแต่บัดนั้นเพื่อเป็นเกียรติประวัติแก่วงศ์ตระกูลสืบไป
พอมองหน้าโหดถ่อยปานมหาโจรของเพื่อนแล้วไอ้คุณชายเลยนึกออกว่า มันควรจะจัดการเก็บไอ้หน้าหล่อเดือนคณะยังไง
(ต่อ)
“โอริโอ้ กุมีงานให้มรึงทำว่ะ” ไอ้นิคเสียงเย็น กระตุกยิ้มเหี้ยมที่มุมปากหัวเราะหึๆ
“ช่วงนี้โปรโมชั่นพิเศษ ดักตีหัวก็ 199 ดักฉุดเมียมัน 299 หรือจะเอาแบบฟลูคอร์ส ดักฉุดเมียมันมาก่อนแล้วตีหัว จับยัดกระสอบถ่วงน้ำสะกดวิญญาณให้พร้อม แค่ 499 รับรองว่าไม่มีตามมาอาฆาตให้ขนหัวลุกเย่วรดที่นอนแน่”
ไอ้โอริโอ้รู้ว่าเพื่อนกำลังคิดอะไรชั่วๆอยู่ มันทำหน้าถ่อยเสนอราคาเหมือนขายเสื้อยืดตามตลาดนัด ยิ้มเหี้ยมไม่แพ้กัน
“กุอยากได้ที่มันทรมานกว่านั้น เอาให้มันต้องร้องขอชีวิตอยู่แทบเท้ากุ ให้ได้สำนึกว่ามันคิดผิดที่บังอาจมาต่อกรกับเสือร้ายอย่างกุ”
“งั้นมรึงต้องการแบบไหนว่ามาเลยเสือนิค”
“จับมันแก้ผ้าแล้วมัดติดต้นมะม่วง เอามดแดงปล่อยแล้วราดตามด้วยน้ำหมามุ่ย ทิ้งไว้สักสองสามคืนให้ทรมานเล่นๆแล้วค่อยเอาไปโบกปูนถ่วงทะเลนะเสือโอ”
“ไม่มีปัญหา แต่งานค่อนข้างยาก แล้วตอนนี้น้ำมันขึ้นราคา แถมยังนอกฤดู หมามุ่ยราคาแพง มดแดงก็ขาดตลาด เอางี้ กุคิดราคาเพื่อนฝูงให้ ห้าร้อยขาดตัว”
“กุแถมสาวน้อยตกเตียงกับม้ากระทืบโรงให้อีกอย่างละโหลเลยถ้างานสำเร็จ”
“เยี่ยม เป้าหมายล่ะ”
เสือโอถามเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมปาดน้ำลายที่มุมปาก พูดถึงของดองของมึนเมาแล้วน้ำลายสอขึ้นมาทันที
“ไอ้เชน เดือนวิดวะปีสอง”
สองเสือร้ายในตำนาน เลยเกือบได้เห็นโลกเป็นครั้งสุดท้ายเพราะโดนตบกะโหลกเต็มฝ่ามืออรหันต์ให้ได้หน้าคะมำไปตามๆกัน
“พวกมรึงสองตัวจะตลกคาเฟ่กันอีกนานมั้ย แมร่ง ได้แล้วทำเนียนนะมรึง”
ไอ้นิคได้แล้วทำเนียน ส่วนพี่เจ๋งเสียแล้วทำนอยด์ บทสนทนาของไอ้ฆาตกรโหดสองตัวเลยมีอันต้องจบลง ด้วยฝีมือเสือโหยเจ๋งกับเสือเหี้ยมต้า ที่พร้อมใจกันหลังมือให้น้องๆไปคนละป้าบสองป้าบ โทษฐานที่มัวแต่วางแผนฆาตกรรมอำพรางไม่ยอมเปิดไพ่เสียที
ยิ่งดึกก็ยิ่งคึก หนำซ้ำยังมีคนหิ้วเอาแสงโสมเหรียญทองมาฝากอีก ทีนี้นักกีฬาคว้าเหรียญทั้งหลายเลยต้องทำงานหนัก มือขวาก็ถือไพ่ มือซ้ายก็ต้องประคองแก้วเหล้า กรึ่มๆได้ที่ไอ้นิคก็ปิ๊งไอเดียชั่วๆขึ้นมา
“อะโหลๆ ซูซี่ซูซานน่าเหรอจ้า ทายซิ ครายเอ่ยยยยยย”
“เทเลทับบี้มั้งคะ อิบ้า เมาแล้วล่ะสิ มีอะไรก้อว่ามา เด็กฉันรออยู่”
“โห เฮีย ได้เหยื่อแล้วไม่สนใจน้องนุ่งเลย เนี่ย คิดถึงเฮียนะเลยโทรหา คิดทึ้ง...คิดถึง”
“เชื่อแกชั้นก็ออกลูกเป็นควายแล้วล่ะย่ะ มีไรก็ว่ามา เร็วๆ อย่าให้คนสวยรมณ์เสีย”
“อย่างเฮียนี่มีมดลูกไว้ใช้งานกับเขาด้วยเหรอ กร๊ากกกกกกก เดี๋ยวๆอย่าเพิ่งวาง ล้อเล่นแค่นี้ทำงอนไปได้ คืองี้นะเฮีย ที่คณะผมเขามีรำวงงานวัดกัน จะหาเงินไปค่ายกันเทอมหน้า เรามีประมูลหนุ่มรำวง ด้วยนะเฮีย ร้าบรองงงง แต่ละคนนี่คัดสรรมาแล้วอย่างดี ไม่มีอุกกาบาตปลอมปนมาให้เสียอารมณ์ เดือนน่ะเฮีย ระดับเดือนทั้งนั้น เอาเพื่อนเฮียมาด้วยนะ เอาที่สวยๆแรงๆโหดๆมาด้วยได้ยิ่งดี”
“ไอ้ที่สวยๆนี่พอเข้าใจนะ แต่โหดๆที่ว่านี่แผนชั่วแกบรรเจิดอีกล่ะสิ เออๆ เดี๋ยวฉันจะแทคทีมไปแล้วกัน ว่าแต่...ใช้เส้นแกจองน้องเชนไว้ให้ฉันด้วยละกัน”
พูดจบเฮียสิทธิ์ก็ตัดสายทิ้ง ส่วนไอ้นิคก็หัวเราะอย่างย่ามใจ อยากจะบอกว่าที่ผมโทรเรียกเฮียมาก็เพราะน้องเชนพ่อยอดขมองอิ่มสุดที่เลิฟของเฮียนี่แหละๆ ฮ่าๆ ไอ้น้องเชน งานนี้มรึงเสร็จแน่ ล้างคอรอการแก้แค้นของพี่นิคไว้ได้เลยนะน้องหนู
ในที่สุดก็ถึงเวลาเลิกราจากบ่อนด้วยกำไรอื้อซ่าพร้อมนัดแนะวันล้างตากับพี่ๆเป็นที่เรียบร้อย นาฬิกาข้อมือบอกเวลาใกล้จะสี่ทุ่ม ซึ่งเป็นฤกษ์งามยามดีที่พวกเราชาวคณะจะเริ่มขึ้นเวทีรำวงงานวัดกันแล้ว ขออธิบายนิดนึงนะครับว่า ปิดเทอมปีนี้พวกเราชาววิดวะมีโครงการจะไปสร้างโรงเรียนให้น้องๆบนดอยสูงกัน แล้วเทอมหน้าพวกผมก็จะขึ้นปี 3 กันแล้ว เลยต้องเริ่มระดมทุนเพื่องานรับน้องกันด้วย ส่วนไอเดียรำวงงานวัดนี่ก็ของพี่ๆปีสี่เขาแหละครับ แต่ดัดแปลงเล็กน้อยให้มีหนุ่มๆวิดวะมาเป็นหนุ่มรำวงกัน (ก็คณะเรามันผู้หญิงน้อยนี่ครับ) ก็มีให้เลือกหลายสไตล์ตามอัธาศัย
ทั้งแบบโปกฮา แบบน่ารักน่าเตะ หรือจะเป็นรอบพิเศษที่ต้องทุ่มทุนทุ่มเงินกันหน่อย ก็หนุ่มๆเดือนของแต่ละสาขาไงครับ 555
พริบตาเดียว งานเปิดบ้านของวิศวะก็กลายเป็นงานวัดขนาดย่อมไปแล้วครับ ซุ้มของสาขาคอมฯก็มีปาเป้า บิงโก สอยดาวอะไรอย่างที่ไอ้ปิ่นมันวางแผนไว้แต่แรกนั่นล่ะ ส่วนสาขาอื่นเขาก็มีมัจฉาพาโชค หรือจะขายขนมสายไหมอะไรก็ว่ากันไป เวทีคอนเสิร์ตก็ถูกปรับเปลี่ยนเล็กน้อยให้กลายเป็นเวทีรำวง งานนี้ไม่มีการโค้งสาวออกไปรำวงนะครับ มีแต่ซื้อตั๋ว แล้วขึ้นไปเต้นกัน
แล้วส่วนใหญ่ก็ไม่ได้จะเน้นขึ้นไปเต้นกับหนุ่มๆที่เราจัดไว้กันหรอกครับ ก็ขึ้นไปดิ้นเอามันกันไป
ตอนแรกๆ ก็เป็นคนรู้จักมักคุ้นที่โดนพวกเราบังคับให้ขึ้นไปรำวง แต่พอหลังๆเมื่อเด็กคณะอื่นที่เข้ามาเที่ยวงาน เห็นว่าพวกเราชาววิดวะหน้าเถื่อนนั้น ไม่ดุ ไม่เห่า ไม่กัด แถมยังเชื่องเหมือนแมวหง่าว เลยซื้อตั๋วขึ้นไปเต้นกันใหญ่เลยครับ
“รอบนี้จารย์วัฒน์ใจดีเหมาให้พวกเราชาวคณะ มาเลยครับ สองมือล้วงกระเป๋าสองเท้าก้าวขึ้นเวทีเลยคร้าบบบบ”
ไอ้โอริโอ้รับหน้าที่โฆษกคู่กับไอ้จิ สาววิดวะเคมี ประกาศก่อนที่พวกเราจะกรูกันขึ้นเวทีเพื่อแย่งตัวหนุ่มรำวง งานนี้เน้นเอาฮา พอมีคำว่ารอบเหมา ก็จะวิ่งกรูกันขึ้นไปแดนซ์ให้ฮากระจายกันเล่นๆ วงดนตรีก็ทำหน้าที่อย่างดี เพลงแต่ละเพลงที่เลือกมาเล่นนี่มันอย่าบอกใคร แต่ละคนเลยดิ้นกันเป็นไส้เดือนโดนน้ำร้อนลวกน้ำกรดสาดกันเลยทีเดียว
“ผมอายง่ะพี่ ให้แต่งแบบหล่อๆไม่ได้เหรอ วันนี้สาวๆคณะอื่นเยอะด้วย”
ไอ้ตะวันเจอแจ็คพ๊อตต้องแต่งเป็นหนุ่มรำวงแนวโปกฮา ใส่ผ้าขาวม้าสั้นเต่อ สวมนันยางสีขี้ไคล โพกหัวด้วยผ้าสามสีเสียบขนนกยูง ทาแป้งขาววอกแล้วทาปากเป็นรูปกระจับ ไอ้นิคเลยฮากระจาย คุมตัวเพื่อนไปเปลี่ยนกะกับไอ้พวกล็อตเก่า
“ฮือๆ หมดกันคราวนี้ ชีวิตกุ แล้วอย่างนี้ผู้หญิงที่ไหนเขาจะแล”
ไอ้ตะวันคร่ำครวญเพราะคอนเซปท์ท่าเต้นที่มันจับฉลากได้ให้คำจำกัดความไว้ว่า เซ็กซี่ยั่วยวนเท่านั้น ไอ้นิคเลยได้ฮาน้ำตาเล็ดอีกหน
“และแล้วก็ถึงเวลาที่ทุกท่านรอคอย คอย คอย คอย”
เสียงไอ้จิประกาศเปิดประเด็น เรียกความสนใจจนเงียบกริบกันทั้งงาน ตามด้วยเสียงไอ้โอ
“รอบนี้จะเป็นรอบพิเศษ เพิ่มหนุ่มรำวงพ่วงดีกรีเดือนสาขาขึ้นไปด้วยนะครับ พ่อแม่พี่น้องท่านใด ใครจองใครไว้ ใครหมายตาใครอยู่ ก็รีบยื่นความจำนงพร้อมกับยื่นเงินในมือ ได้ที่โต๊ะขายบัตรเลยนะคร้าบบบบ เอ้า เร่เข้ามา”
ไอ้โอริโอ้ทำเสียงตื่นเต้น ตามด้วยเสียงกรี๊ดของคนในงาน แล้วคนที่เฝ้ารอก็มาเสียที นั่นไงครับ เฮียสิทธิ์หรือซูซี่ของไอ้นิคเดินมาโน่นแล้ว แถมยังแทคทีมเอาชาวแก๊งค์มาด้วยนับสิบ แต่ละคนนี่ระดับเก๋าเกมรุ่นลายครามกันทั้งนั้น นึกแล้วหวาดเสียวแทนไอ้พวกหนุ่มรำวงจริงๆ 555
“เอ้าเฮีย บัตรน้องเชน กว่าผมจะได้มานี่ต้องเสียทั้งเหล้าเสียทั้งตังค์ปิดปากไอ้พวกขายบัตรไปบานเลยนะเฮีย อย่าให้ผิดหวังล่ะ ป๋านิคดันให้ขนาดนี้แล้ว”
ผมกระซิบแล้วส่งบัตรให้เฮียสิทธิ์ด้วยท่าทางระแวดระวังประหนึ่งว่ากำลังส่งยาค้าผงกันอยู่ ส่วนเพื่อนร่วมโขลง เอ้ย ร่วมแก๊งค์ของเฮียก็กำลังวี้ดว้ายกระตู้วู้ชี้ชวนกันเลือกหนุ่มรำวงกันอย่างเมามันในอารมณ์
“น้องเชนเขาไปเหยียบหัวแม่ตรีนแกมาเหรอยะถึงได้อาฆาตแค้นถึงขั้นใช้พวกฉันเป็นเครื่องมืออย่างนี้ แต่เอาเถอะ ยังไงเราก็คนกันเอง เดี๋ยวฉันจะดูแลทะนุถนอมน้องเชนเป็นอย่างดีเลย”
เท่านั้น เฮียแกก็ร่อนขึ้นเวทีรำวงไปด้วยมาดนางพญาพร้อมผองเพื่อนปีศาจกินผู้ชายครบเซ็ท
คำพูดที่ไม่เคยคิ้ดดด ที่จริงก็คือยาพิ้ษษษษษ ทำลายชีวิตของคนงมงายยยย
5555 ไอ้พวกวงดนตรีนี่มันเลือกเพลงได้เหมาะกับสถานการณ์จริงๆครับ ก็หนุ่มรำวงแต่ละคนนี่อย่างกับโดนจับกรอกยาพิษเข้าไป โดยเฉพาะไอ้ศัตรูคู้แค้นของผมนี่ทำหน้านิ่วจะตายแหล่มิตายแหล่แล้วครับ เจอลีลาแด๊นซ์ขั้นเทพระดับทาทายังผสมบิยอนเซ่ของเฮียสิทธิ์เข้าไปถึงกับกระอักเลยเหรอมรึง สะใจกุจริงจริ้ง ให้มันรู้ซะบ้าง ฮ่าๆๆๆ ไอ้นิคยืนกอดอกหัวเราะอยู่ข้างล่างเวทีด้วยความสะใจ นั่นๆๆ มือเฮียกำลังเลื้อยขึ้นไหล่ไอ้น้องเชนสุดเลิฟแล้ว พอไอ้เชนก็พยายามเลื้อยหนี แต่ก็ไม่รอดเพราะโดนไอ้โอริโอ้ ที่ไอ้นิคซื้อตัวเข้าทีมไว้ก่อนหน้านี้ ดักหลังไม่ให้หนีรอดเงื้อมมือเฮียสิทธิ์ได้ ทีนี้เจ้าของแผนชั่วเลยหัวเราะก๊ากใหญ่ ขำออกนอกหน้าจนไอ้เชนมันรู้แล้วว่าใครเป็นคงบงการเฮียสิทธิ์จอมเลื้อยกับไอ้โอจอมดัก
“และรอบต่อไปก็อีกเช่นเคยค่ะ จารย์ยุทธเหมาให้ตามคำขอ”
ไอ้จิประกาศเมื่อหมดรอบเพลงยาพิษของบอดี้แสลม น่าเสียดายจริงๆ เพลงสั้นไปนิด เฮียสิทธิ์กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงไอ้เชนได้ที่แท้ๆ เฮ้อ ไอ้นิคเซ็ง แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวรอบหน้าเอาใหม่ ราตรีนี้ยังเยาว์นัก เหอๆ ไอ้นิคกำลังคิดเพลินๆ
“เฮ้ยๆ เล่นไรเนี่ยพวกมรึงงงงงง ไอ้โอ ปล่อยกุก้อนนนนน”
แล้วผมก็ต้องร้องโวยวายเมื่อจู่ๆแผนชั่วฉบับ 2 ในสมองถูกขัดจังหวะด้วยแรงผลัก ลาก กระชาก ดึง ฉุด สารพัดวิธีที่ไอ้พวกเพื่อนๆมันพยายามเอาตัวผมขึ้นเวทีให้ได้ โดยที่งานนี้มีไอ้โอริโอ้จอมดักเป็นหัวโจกตัวเอ้
และเพราะเป็นรอบเหมา คนบนเวทีเลยหนาตาเป็นพิเศษ เรียกว่าแทบจะเหยียบกันตายอย่างกับคอนเสิร์ตเขาควายเพื่อชีวิต ไอ้นิคนี่โดนเบียดแทบจะแบนเป็นกล้วยปิ้ง
“พวกมรึงจะลากกุขึ้นมาเพื่ออออ”
ไอ้นิคโหยหวน แล้วก็แทบจะโดดกัดหูไอ้โอเมื่อโดนมันผลักจนเซหลุนๆไปหาไอ้เชนที่ไม่รู้โผล่มาจากไหน ทีนี้เลยดั่งนรกชังหรือสวรรค์แกล้ง ผมโดนไอ้โย่งทำเนียนตอนที่คนเยอะ กอดเอวไว้แน่น แล้วแมร่งงงงง มือมัน มือมันเลื้อยเข้าไปในเสื้อผมแล้ว แถมยังลูบเบาๆอยู่ที่บั้นเอวของผมด้วย ไอ้เชนนนน กุจะฆ่ามรึงงง
“ใจเย็นน่าไอ้ตัวแสบ กุโดนเฮียสิทธิ์ลวนลามไปตั้งเยอะ มรึงเจอแค่นี้ยังน้อยไป”
ไอ้โย่งไส้เดือนมันก้มลงกระซิบข้างหูแถมยังถือโอกาสจุ๊บแรงๆที่ผมหอมๆตรงขมับไอ้นิคอีก
ไอ้เวงงงง ยิ่งจังหวะเพลงเร็วขึ้นเท่าไหร่ แรงเบียดเสียดของคลื่นมนุษย์ทั้งหลายก็อัดเข้ามาให้ผมกับไอ้หื่นเชนยิ่งเบียดใกล้กันเข้าไปอีก ชนิดที่ว่าไม่มีช่องว่างให้อากาศได้ลอดผ่านแม้แต่นิด
“ปล่อยกุนะ เชี้ยละมรึง เอามือออกปายยยย”
ไอ้นิคพยายามดึงมือไอ้เชนออกจากสะโพกตัวเองอย่างทุลักทุเลแต่ก็ไม่สำเร็จ ไอ้หื่นมันยังกำเริบเสิบสานหนักเมื่อเห็นว่าไม่มีใครสนใจ จมูกกับปากร้อนๆก็เคลียอยู่ที่แก้มนิ่มของไอ้คนเจ้าแผนการ
“ไอ้ควายยยยเชน ปล่อยยยยย”
ไอ้คุณนิคหน้าแดงทั้งโกรธทั้งอาย ต้องเป็นไอ้โอแน่ ต้องไอ้โอริโอ้แน่ๆ มันขายเพื่อนได้ลงคอ มรึงนะมรึง เพราะมรึงแท้ๆทำกุเสียหายหลายแสน กว่าเพลงจะจบ ลงจากเวทีได้ ผมก็โดนไอ้เชนหาเศษหาเลยให้ขาดทุนไปโข ฮือๆๆ รู้งี้ เมื่อกี้บอกเฮียสิทธิ์จับไอ้หื่นนี่ปล้ำกลางเวทีให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยก็ดี แค้นใจจริงๆ
“มานี่เลยไอ้ตัวแสบ มรึงกับกุยังมีเรื่องต้องเคลียร์กันอีกเยอะ”
ว่าแล้วมันก็ลากผมออกไปจากงานไปที่ลานจอดรถทันที ท่ามันนี่น่าโดดถีบยอดหน้าจริงๆ มันทำเต๊ะแล้วชี้ไปที่ยางรถของมันที่รั่วแบนแฟบกับพื้นทั้งสี่ล้อ ไม่บอกก็รู้ใช่มั้ยครับ ว่าฝีมือผมเอง
“กุไม่ถามหรอกว่าฝีมือใคร เพราะยังไงก็เป็นฝีมือมรึงแน่” อ้าว พูดงี้กวนตรีนนี่หว่า
“แล้วกุก็จะไม่ถามว่าไอ้ข้าวกระเพราที่มีแต่พริกปนอยู่ในหมูสับเมื่อตอนเย็นนั่นเป็นฝีมือใครอีกเหมือนกัน เพราะยังไงก็ไม่มีใครเล่นพิเรนทร์อย่างมรึงแล้ว”
“เออใช่ ฝีมือกุเอง แล้วยังไง รู้ว่าเป็นฝีมือกุแล้วมรึงจะเอาไง”
ไอ้นิคท้าเหย็งๆเป็นนักเลงท้ายซอย กุกลัวมรึงที่ไหน เข้ามาเลยไอ้หน้าหล่อ เจอกุจระเข้ฟาดหางตามด้วยหักงวงไอยราแล้วมรึงจะหนาว
.........................................