:m23:ตอนนี้มาแวะพักดับอารมณ์ กันซักเด๋ว ไอ้คุณชายนิคจะเป็นงัยต่อ
เนื่องจากคุณป้าจุใจ ยังมะได้ส่งตอนต่อไป(ฉบับรีไรท์)มาให้
แต่ว่าเอาตอนพิเศษ ของไอ้น้องคิน
คนงามไปอ่านก่อนเน๊อะ
………………………………………………………….
ตอนพิเศษ ไอ้นิคปากหมากับไอ้หน้าหวานคิน
อากาศเย็นๆเดือนในสุดท้ายของปีมันคงจะให้บรรยากาศที่ดีกว่านี้ หากว่าไอ้คินหน้าหวานแห่งคณะวิศวะสาขาคอมฯ ไม่ได้กำลังตกอยู่ในวงล้อมของพวกหื่นกาม ที่คิดไม่ถึงว่าคนเราหน้าตาท่าทางก็ออกจะดีแต่ทำไมถึงได้จิตใจต่ำทรามอย่างนี้ อากาศเย็นยะเยือกเพิ่มความรู้สึกหวาดกลัวกลุ่มคนตรงหน้าให้มากขึ้นไปอีกโข มีดวาววับถูกจ่ออยู่ที่เอวพร้อมกับคำขู่
“ดิ้นนะมรึง กุเสียบไส้ไหลแน่”
“ปล่อยกุ ไอ้สัด กุไม่ไป ปล๊อยยยยยยย”
ร่างเล็กกว่าก่นด่าพยายามดิ้นให้หลุด แต่กระดูกคนละเบอร์แถมอีกฝ่ายยังมีอาวุธกับพวกมากกว่า หนทางจะรอดพ้นวิกฤติครั้งนี้ไปได้จึงดูริบหรี่เสียเหลือเกิน คิดสิไอ้คิน ทำยังไงถึงจะหนีไอ้พวกนรกนี่ได้
สถานการณ์เข้าตนจน พยายามคิดหาหนทางเอาตัวรอดแบบตลบสมองตีลังกาหลายล้านแปดท่าก็ยังคิดไม่ออก จู่ๆก็มีเสียงห้าวๆกวนตรีนของใครบางคนขัดขึ้น ทำให้คนที่กำลังโดนรุมเล่นงานแทบจะร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจ
“อ้าว มรึงเองเหรอไอ้หน้าหวาน”
คนที่เข้ามาขัดจังหวะไอ้พวกเดนคนไม่ใช่ใครที่ไหน ไอ้หมอนี่มันเรียนคณะเดียวสาขาเดียวกันกับเขา รู้จักหน้าและนิสัยของมันเป็นอย่างดี เพราะวันแรกที่มารับน้อง ไอ้กวนส้นนี่มันก็ปีนเกลียวรุ่นพี่แล้ว ชื่อนคินทร์หรือไอ้นิคเลยดังไปทั้งคณะข้อหาทำตัวเปี้ยวตรีนรุ่นพี่จนได้เรื่อง
“มรึงอย่าเศือก รึว่ามรึงอยากจะโดนด้วยอีกคน”
ไอ้เอ็มหัวหน้าเดนคนยกมีดในมือขึ้นขู่ ไอ้นรกนี่มันเคยเรียนวิศวะเหมืองแร่แต่โดนไทร์เพราะเรื่องชู้สาว ได้ยินว่ามันมอมยาผู้หญิงแล้วถ่ายคลิปไว้ สุดท้ายมันก็โดนคลิปที่ตัวเองถ่ายแบล็คเมล์ผู้หญิงย้อนกลับมาเล่นงานตัวมันเองจนดิ้นไม่หลุด คิดไม่ถึงว่าวันนี้คนโชคร้ายรายต่อมาจะเป็นตัวเขาเอง
“เปล่า กุก็แค่อยากร่วมด้วยหน่อย เห็นไอ้นี่มันหน้าหวานๆท่าทางเล่นด้วยจะสนุกไม่เบา”
อ้าว ไอ้ตะไล อุตส่าห์ดีใจ คิดว่ามันจะมาช่วยห้าม แต่ไหงกลับกลายเป็นว่าไอ้หมอนี่มันจะมาช่วยไอ้เอ็มรุมเขาด้วยอีกคน ไอ้คินน้ำตาคลออย่างเจ็บใจในความซวยไม่รู้จบของตัวเอง
“มรึงก็ชอบแบบนี้เหมือนกันเหรอวะ งั้นมรึงถือกล้องไว้ กุจะชิมมันก่อน 55 มานี่เลยมรึงไอ้หน้าหวาน กุหมายตาไว้นานแล้ว พูดดีๆด้วยก็แล้ว เศือกเล่นตัวดีนัก”
คนที่โดนเรียกว่าไอ้หน้าหวานโดนกดลงกับพื้นตัวสั่นน้ำตาไหลพราก ทำไมเขาต้องมาเจอกับเรื่องเฮงซวยอย่างนี้ด้วย แล้วมัน ไอ้นิค ไอ้นรก ไอ้ชิงหมาเกิด เรียนด้วยกันแท้ๆแต่แมร่งเลว ทำกันได้ลง หลับตากัดฟันแน่นอย่างหวาดกลัวเมื่อได้ยินเสียงเสื้อเชิ้ตนักศึกษาของตัวเองถูกกระชากจนแผงกระดุมทั้งหมดหลุดออกในพริบตา
“นี่มรึงจะนอนสำออยอีกนานมั้ยวะ ลุกเร็วสิว้อย”
เสียงไอ้นิคทำให้ต้องรีบลืมตาขึ้นมอง และก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความอึ้งระคนดีใจในเวลาเดียวกัน ตอนนี้ไอ้เอ็มมันลงไปนอนโอดโอยกับพื้น ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่มีดที่มันใช้เป็นอาวุธถูกเปลี่ยนมือไปอยู่ที่ไอ้นิคแล้ว มันโยนมีดให้เขาป้องกันตัวก่อนจะหันไปแลกหมัดกับพวกที่เหลือของไอ้เอ็มอีกสองคนอย่างดุเดือด ท่าสุดท้ายนี่ทำให้เขาประทับใจจนน้ำตาหยุดไหลไม่รู้ตัว ไอ้นิค เบี่ยงตัวหลบพร้อมสวนกำปั้นเข้าท้องน้อยจนคู่ต่อสู้จุกตัวงอ ก่อนจะหมุนตัวเตะเข้าที่ชายโครงอีกคนที่เหลือแล้วซ้ำด้วยการอัดเข่าเข้าปลายคางจนไอ้หมอนั่นเลือดกบปากลงไปนอนวัดพื้นกันหมด สามต่อหนึ่งแต่ไอ้นิคก็ชนะได้ใสๆ เชื่อมันเลย
“แล้วมรึงจะยืนอึ้งทำซาก วิ่งสิวะ”
ไอ้ฮีโร่หมัดหนักปากหมา คว้าแขนไอ้หน้าหวานวิ่งลัดเลาะออกจากซอกตึกจนไปโผล่ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวตรงปากซอย ถึงได้หยุดหายใจหอบๆมองหน้าเป็นเชิงปรึกษาว่าจะเอาไงต่อ ในมือของไอ้นิคก็มีกล้องวิดีโอของไอ้เอ็มอยู่ด้วย มันไม่ลืมคว้าหลักฐานชิ้นสำคัญติดมือมาก่อนจะวิ่งหนี
“มรึงจะเอาไงจะแจ้งตำรวจมั้ย หลักฐานก็อยู่นี่แล้ว อะไรนะ มรึงว่าอะไรนะ ห่านี่พูดดังๆแล้วจะตายรึไงวะ พูดดังๆ ชัดๆ เอาให้เคลียร์”
เอาอีกแล้ว มันหมาได้ตลอด 24 ชั่วโมงจริงๆ ไอ้คินอึกอักไม่กล้าบอกว่าอายถ้าหากจะไปแจ้งความว่าถูกผู้ชายผู้ชายด้วยกันลากตัวไปจะข่มขืน
“กุอาย” บอกน้ำเสียงกระท่อนกระท่อน ไอ้นิคได้ยินก็ทำหน้าเซ็งอย่างกับเก็งหวยพลาดไปเลขเดียว
“อาย มรึงจะอายทำหอกไรวะ อ้าวๆๆ แล้วนี่มรึงจะร้องไห้ทำไม เออๆ ก็ได้ ไม่แจ้งก็ไม่แจ้ง หยุดร้องสิวะ คนเขามองกันใหญ่แล้ว ห่าเอ้ย นี่กุจะช่วยมรึงมาทำซากไรเนี่ย ช่วยมาแล้วก็ร้องอย่างกับโดนกุข่มขืนเสียเองอย่างนี้”
ไอ้นิคมันด่าเมื่อเห็นอีกฝ่ายทำตัวเป็นนางเอกละครหลังข่าวถูกแม่เลี้ยงใจร้ายกลั่นแกล้ง ไอ้คินน้ำตาไหลอาบแก้มสะอื้นฮักๆ ก็คนมันกลัวนี่ ไอ้นิค ไอ้เวงตะไล ไอ้คนจิตใจด้านชาไร้ความอ่อนโยน ด่าแค่ในใจยังไม่พอ มันไม่สำนึก
“มรึงอย่าคิดว่าช่วยกุไว้แล้วจะมีบุญมีคุณ นึกจะด่ายังไงก็ด่าได้ ก็กุอายนี่จะให้ทำไง เป็นผู้ชายแท้ๆแต่ถูกผู้ชายด้วยกันจ้องจะข่มขืน เป็นมรึง มรึงจะยิ้มเดินยืดอกเข้าไปบอกตำรวจว่า พี่ครับผมโดนผู้ชายด้วยกันลากตัวไปจะข่มขืน ยังงี้เหรอ ฮือๆใช่สิ ก็กุมันหน้าตุ๊ดนี่ ตัวก็เล็ก สู้แรงใครก็ไม่ได้”
ว่าแล้วร้องไห้หนักเข้าไปอีก ไอ้นิคเลยหน้าเสีย กลายเป็นฝ่ายอึกๆอักๆ เพราะไม่รู้จะทำยังไงกับไอ้หน้าหวานตรงหน้าที่กำลังยืนร้องไห้โฮๆอย่างกับญาติเสียอยู่
“เออๆขอโทษๆ กุไม่ว่ามรึงแล้ว อย่าร้องๆกุอายคนเขา”
ไอ้คนที่บอกว่าอายเหลียวซ้ายแลขวาล่อกแล่ก แล้วยิ้มแหยๆ ให้แม่ค้าส้มตำแถวนั้น เหมือนจะบอกว่าผมเปล่านะคร้าบ มันร้องของมันเอง กระพ้มไม่เกี่ยวนะคร้าบบบ ไอ้นิคไม่รู้จะทำยังไง มองไอ้นางเอกเจ้าน้ำตาแล้วเอื้อมมือออกไปตบหัวมันเบาๆอย่างกับปลอบลูกหมา
“พอก่อนๆ ไอ้หน้าหวาน เดี๋ยวค่อยไปร้องต่อที่บ้านกุ”
ไอ้คินเลยใช้หลังมือปาดน้ำตา เงยหน้ามองไอ้นิค ความจริงไอ้หมอนี่มันก็มีน้ำใจไม่น้อย เพียงแต่ปากหมาเข้าขั้นโคม่าไปหน่อย
ครู่เดียว หลังจากที่ไอ้คนปากหมาวาจาโหดมันโทรคุยกับใครไม่รู้สองสามคำ ก็มีผู้ชายหน้าตาสะอาดสะอ้านยิ้มแย้มดูเป็นมิตรผิดกับไอ้นิคขับรถญี่ปุ่นยี่ห้อดังเข้ามาเทียบ
“เพื่อนกุเองไอ้โก้ ไอ้โก้นี่เพื่อนสาขากุไอ้หน้าหวาน”
“กุชื่อคินไม่ได้ชื่อหน้าหวาน” เสียงอุบอิบรีบแก้ความเข้าใจผิดเมื่อเห็นสายตายิ้มๆของคนที่ชื่อโก้
“จะชื่ออะไรก็ช่างเหอะยืนบื้อทำไมขึ้นรถสิวะ เดี๋ยวค่อยไปคุยกันต่อที่บ้าน” ไอ้นิคมันด่าอีกแล้ว
แต่ในเมื่อไม่มีทางเลือก เลยต้องเดินตามไปขึ้นรถอย่างว่าง่าย ส่วนไอ้นิคก็เปิดประตูขึ้นนั่งด้านหลังคนเดียว มันบอกว่าจะงีบสักหน่อยเพราะใช้พลังงานไปเยอะ ปล่อยให้เขานั่งตัวเกร็งอยู่กับคนขับ ไม่นาน ไอ้โก้ก็เลี้ยวรถเข้าไปในหมู่บ้านชื่อศุภฤกษ์ หมู่บ้านจัดสรรที่ขึ้นชื่อว่าราคาแพงโขแต่ถูกพิษเศรษฐกิจเล่นงานจนเจ้าของเดิมต้องขายทอดตลาดไปหลายคน พื้นที่ของบ้านแต่ละหลังนั้นกว้างขวางน่าอยู่ ผิดกับลักษณะบ้านจัดสรรทั่วๆไปที่แคบแบบชายคาแทบจะเกยกันอยู่แล้ว พอเดินเข้าไปในบ้านก็เจอไอ้ตะวันกับไอ้แม็คนั่งดูทีวีอยู่
“อ้าว คิน มากับไอ้คุณนิคได้ไงวะ”
ไอ้แม็คกับไอ้ตะวันที่ชวนกันมาสุมหัวอยู่บ้านไอ้คุณชายตั้งแต่บ่ายถามขึ้นพร้อมกัน ด้วยความแปลกใจ เพราะตอนอยู่ที่มหาวิทยาลัย ไอ้เด็กเรียนหน้าหวานนี่มันไม่ค่อยจะสนิทสนมสุงสิงกับใครเท่าไหร่ วันๆก็เห็นเอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาเรียนอย่างเดียวจนถูกคนหมั่นไส้ไม่น้อย แล้วนี่ไม่รู้มันโผล่มากับไอ้คุณนิคได้ไง
“กุไปซิวมันมาจากไอ้เอ็มเองแหละ พอดีไปแด๊กก๋วยเตี๋ยวกับไอ้โก้แถวนั้นเลยเจอฉากเด็ด”
แล้วไอ้นิคมันก็สาธยายเรื่องราวให้เพื่อนมันฟังจนไอ้คินหน้าแดงแล้วแดงอีก ก็อายนิ เกิดเป็นผู้ชายแท้ๆ แต่กลับหน้าหวานปวกเปียกจนถูกผู้ชายด้วยกันจ้องจะลวนลามอยู่เรื่อย
“ไอ้คุณนิคมันไม่มีอะไรหรอก ถึงจะปากหมาแต่มันใจดีนะ ไม่งั้นมันไม่ช่วยนายหรอก”
ไอ้โก้สังเกตเห็นสีหน้าไม่สู้ดีของเพื่อนสาขาไอ้คุณนิคเลยยิ้มปลอบใจไปให้
ไอ้คินเลยพยักหน้าเบาๆ เข้าใจที่ไอ้โก้มันบอก เขาเคยคิดและเข้าใจมาตลอดตั้งแต่วันแรกที่เจอกันตอนรับน้องว่าไอ้นิคมันเป็นพวกไม่น่าคบสุดๆ มันปากหมาเป็นสันดาน อวดเก่งทำกร่างไม่กลัวใครเหมือนพวกชอบโชว์พาว เขาเลยพาลเกลียดขี้หน้าจนไม่คิดจะเสวนากับมันสักครั้ง ยังนึกแปลกใจอยู่เหมือนกันว่าทำไมช่วงหลังๆ พวกรุ่นพี่เขาไม่เขม่นมันแล้ว แถมพวกผู้หญิงในสาขายังชอบไปคุยกับมันบ่อยๆ ทั้งๆที่แต่ละคำที่ออกจากปากมานี่สุนัขไม่รับประทานทั้งนั้น แต่มาตอนนี้ถึงได้รู้ซึ้งว่าคนเราไม่ใช่จะมองกันแต่ผิวเผิน
“นี่มรึงจะเดินตามกุอีกนานมั้ยวะ” ไอ้นิคหันไปด่าเมื่อเห็นไอ้คินเดินตามมันเป็นเงาตามตัว
“กุไม่ได้เดินตามมรึงสักหน่อย กุจะไปแคนทีน”
เฉไฉแก้ตัวทั้งๆที่ความจริงตั้งใจเดินตามไอ้นิคมันอยู่แล้ว จากที่สังเกตมาหลายวัน เขาก็เห็นเป็นอย่างที่ไอ้โก้มันบอกไว้จริงๆ ไอ้นิคมันพวกปากเสียแต่ใจดี แล้วที่มันชอบโวยวายหาเรื่องชาวบ้านก็เพราะอีกฝ่ายทำเรื่องที่มันเห็นว่าไม่ถูกไม่ควรก่อนทั้งนั้น มันเป็นประเภทพวกไม่เอาเปรียบใครและไม่ชอบให้ใครมาเอาเปรียบมัน ถ้าใครทำมันก่อน ไอ้นิคก็จะเอาคืนแบบทบต้นทบดอกยิ่งกว่าพวกเงินกู้หน้าเลือดหลายสิบเท่า
“ไอ้คุณนิค นี่มรึงไปทำอีท่าไหน ไอ้เด็กเรียนมันถึงตามตูดมรึงต้อยๆอย่างนี้วะ”
ไอ้ตะวันแก๊งค์เดียวกับไอ้นิคคว้าตัวเพื่อนมันไปกระซิบกระซาบ แต่เขาก็ยังได้ยิน
“ท่าจระเข้ฟาดหางมั้ง สาดดดด กุจะรู้กับมันมั้ย ตั้งแต่วันที่ช่วยไม่ให้มันโดนรุม มันก็ตามกุอย่างนี้แหละ สงสัยจะซาบซึ้งในความดีของกุ”
ไอ้นิคยักไหล่ วางกระเป๋าลงจองโต๊ะแล้วเดินไปซื้อก๋วยเตี๋ยวกับเพื่อนมัน ไอ้คินก็รีบลุกตามไปด้วย สารภาพตามตรงว่าตอนนี้ไอ้นิคมันกลายเป็นฮีโร่ของเขาไปแล้ว
“แมร่งลูกชิ้นกุ ไอ้เชี้ยตะวัน”
พอได้ก๋วยเตี๋ยวมากันแล้วไอ้นิคกับเพื่อนมันก็เอะอะกันอีกแล้วตามสไตล์ ถ้าเป็นทุกทีเขาก็คงนั่งกินข้าวคนเดียวไกลๆแล้วแอบหมั่นไส้กับอาการโชว์พาวของพวกมันไปพลาง แต่ตอนนี้ไอ้คิน กลับเห็นว่าไอ้สองคนนี้มันเฮฮาสนุกกันจนน่าอิจฉา ไอ้ตะวันใช้ความสามารถคีบลูกชิ้นจากชามก๋วยเตี๋ยวไอ้นิคเข้าปากตัวเองอย่างรวดเร็ว เจ้าของลูกชิ้นเลยเป็นเดือดเป็นแค้น มันฮึ่มฮั่มในคอ ก่อนจะอมตะเกียบตัวเองแล้วจ้วงลงไปในชามก๋วยเตี๋ยวไอ้ตะวัน คนแรงๆอย่างเมามันเป็นที่น่าอุจาดสายตาและความรู้สึกยิ่งนัก
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
