ข้างบ้านนะตัวแสบ- โดยป้าจุใจ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ข้างบ้านนะตัวแสบ- โดยป้าจุใจ  (อ่าน 648689 ครั้ง)

snowblack

  • บุคคลทั่วไป
อ๊ากกกกกกกกกกกส์ :m25: :m25: :m1: :m1:

ออฟไลน์ SoN

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2965
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-15
โย่ โย่

 :pig4:

ออฟไลน์ A GE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1174
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
 :m23: :m23: อย่างเชนเนี่ยะ  เค้าเรียกว่า "รักนะ  แต่ไม่แสดงออก"  อะป่าว  :m20: :m20:

dawa_11

  • บุคคลทั่วไป
 o13  ได้ใจมากเลย พี่เชน
        น่ารัก โครต :m1:

premkoe

  • บุคคลทั่วไป
เริสจิงๆ
รีบๆมาต่อนะคับ

ออฟไลน์ DeShiWa

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4332
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +150/-9
 :impress: :impress: :impress:

ผมว่าที่พี่นิค ทั้งโกรธ หงุดหงิด โมโห

เพราะหึงพี่เชนป่าวครับผม อิอิ

นั่นแน่..ใช่แน่ๆๆๆ อิอิ

:impress: :impress: :impress:

Bronc

  • บุคคลทั่วไป
นิค หึงนะ แต่ไม่รู้ตัว

เชน รักนะ แต่ไม่แสดงออก

เข้ากันจริงๆ สองคนนี้ ยังไงก็ลุ้นคู่นี้ต่อไป มาต่อเร็วๆนะ

ออฟไลน์ naja

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 708
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-0
ง่าา ไม่ใช่เด็กช่างอ่ะ ถามหน่อยเด่ะ ว่าเสื้อชอปเนี่ย เค้าไม่ใส่เสื้อยืดข้างในก่อนเหรอคับ
เมื่อก่อนนึกว่าเค้าใส่เสื้อยืดก่อน แล้วค่อยใส่ชอปทับอ่าา

 :m14:

madamkung

  • บุคคลทั่วไป
ชอบๆ เชนน่ารักอ่ะ :m1:

Error_boyz

  • บุคคลทั่วไป
อ่านซะรวดเดียวจบ ชอบชายนิคอะ

ปากจัดจริงๆเลย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ข้างบ้านนะตัวแสบ- โดยป้าจุใจ
« ตอบ #279 เมื่อ: 27-01-2008 00:39:38 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






fc_uk

  • บุคคลทั่วไป
ชอบคนแต่งอ่ะครับบบ

รักคนเอามาโพสด้วยยย

ขอบคุณครับบ   :m4: :m4:


ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
มาลงชื่อแสดงตัวเป็นแฟนคลับนิค ครับ

ตามทันแล้ว


เรื่องนี้หนุกดี ชอบๆๆๆครับ

ออฟไลน์ ● MaYa~Boy ●

  • ฉันมันคนขี้อิจฉา
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3990
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-2
พี่เชนเท่ห์จังเลยอ่ะ อิจฉา

DekDoy

  • บุคคลทั่วไป
อยากอ่านตอนต่อไปแล้วคับ  :m1:

coloniser

  • บุคคลทั่วไป
 :a3: still waiting kab

ja ne

  • บุคคลทั่วไป
ง่าา ไม่ใช่เด็กช่างอ่ะ ถามหน่อยเด่ะ ว่าเสื้อชอปเนี่ย เค้าไม่ใส่เสื้อยืดข้างในก่อนเหรอคับ
เมื่อก่อนนึกว่าเค้าใส่เสื้อยืดก่อน แล้วค่อยใส่ชอปทับอ่าา

 :m14:

แล้วมีของฝากจากป้าจุ :teach:
ป้าจุใจฝากมาตอบ รีข้อสงสัยบ้างข้อ ตามนี้นะ
ป้าจุใจ Say: อ่านคอมเม้นท์แล้วเห็นคุณ na ja สงสัยเรื่องเสื้อช๊อป 
 
ที่มหาลัยที่ป้าเคยเรียน o19  เด็กวิดวะเขาจะใส่ช็อปที่มีลักษณะคล้ายเสื้อเชิ้ตแขนสั้นค่ะ  และต้องเก็บชายเสื้อ  ใส่เข็มขัดให้เรียบร้อย  คือ ต้องเข้าใจนะคะว่าวิดวะแต่ละที่มันไม่ได้เหมือนกันค่ะ 
เพราะเหตุผลที่ช็อปของมหาลัยป้าจุมันเป็นคล้ายเสื้อเชิ้ตที่เวลาใส่ต้องเก็บชายเสื้อ ใส่เข็มขัดให้เรียบร้อย เขาเลยไม่ใส่เสื้อยืดข้างในกันค่ะ ประเพณีวิดวะของแต่ละที่ไม่เหมือนกันค่ะ
 :music:

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-01-2008 16:52:22 โดย ja ne »

ออฟไลน์ TONG

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2535
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-4
มันเป็นเช่นนี้นี่เอง ผมคิดไปเองว่าขาดทั้งชอปทั้งเชิ้ตเลย กระจ่างแล้วครับ

ออฟไลน์ nOn†ღ

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4390
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-6
ที่คุณชายนิคหงุดหงิดเนี่ย ที่แท้ก็หึงนี่เอง  :oni2:


ออฟไลน์ minchy

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +173/-0
ในที่สุด  จิคก็มีใจกะเชนจนได้

อ๊ะ อ๊ะ  อย่ามาเถียงไม่งั้นจะหึงหรอ   :m20:

meeza31

  • บุคคลทั่วไป
ใมวันนี้ป้าไม่มาต่อ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ข้างบ้านนะตัวแสบ- โดยป้าจุใจ
« ตอบ #289 เมื่อ: 27-01-2008 16:47:58 »





ออฟไลน์ -~iK@iZ_KunG~-

  • Tomorrow Never Die!!!
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +220/-2
รออ่านตอนต่อไปอยู่ครับ  :m1: :m1:

ออฟไลน์ SoN

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2965
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-15
สู้ สู้

 :pig4:

ออฟไลน์ DeShiWa

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4332
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +150/-9
 :impress: :impress: :impress:

อ่าครับผม ยังไม่มาต่ออีกเหรอครับ

รออ่านตั้งนานสองนานแล้วอะ

อิอิ จะรอนะครับผม

:impress: :impress: :impress:

ออฟไลน์ naja

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 708
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-0
อ้อมันเป็นเช่นนี้แล เข้าใจแร๊ววว  o13

ว่าแต่ว่า ป้าไม่ฝากอะไรมาลงอีกเหรออออ

 :m23:

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
อยากอ่านต่อแล้ว  :oni2: :oni2:

kungkamkam

  • บุคคลทั่วไป
อะไรง่าาา ทำไมไม่อัพต่อเนี้ย  :sad2:

ป้าเเกยังไม่เเต่ต่อเหรองับ  :seng2ped:

โอมมม ขอให้ป้าเเกรีบมาลงเถิดดดดด  :oni3:  :oni3:

artkung

  • บุคคลทั่วไป
พี่น้อง เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยกันเลยทีเดียว ฮามั่กๆ  :m20:  :m20:

ja ne

  • บุคคลทั่วไป
 :pig3:อ่านต่อเลย

..................................
ตอนที่  15 จะเอาไงก้อว่ามา กลัวซะที่ไหน

งานวิชาการประจำปีของมหาวิทยาลัยหรือที่นักศึกษาเรียกกันสั้นๆว่างานเปิดบ้าน  เริ่มต้นขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ด้วยพิธีเปิดอันแสนอลังการสมกับที่ได้รับเกียรติจากท่านผู้ว่าฯมาเป็นประธานในพิธี   

และเพราะเป็นวันแรก  พวกเราหนุ่มๆชาววิศวะฯ เลยต้องสวมเครื่องแบบนักศึกษากันให้เรียบร้อย   คือ  ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวผูกเนคไทติดเข็มตรามหาวิทยาลัย  สวมกางเกงแสล็คสีดำ รองเท้าหนัง  ให้ถูกต้องตามระเบียบยูนิฟอร์มนักศึกษาเป๊ะ   แต่ละคนเลยดูเป็นผู้เป็นคนกันขึ้นมาไม่น้อย   

หน้าที่ในวันนี้เลยต้องละทิ้งความเถื่อนถ่อยไปชั่วคราว   สวมบทนักศึกษาที่ดีของมหาวิทยาลัย  เล่าแจ้งแถลงไขให้รายละเอียดแบบถี่ยิบทุกขั้นตอนทุกเรื่องราวที่เกี่ยวกับคณะวิศวกรรมศาสตร์อันลือชื่อ  แก่ผู้สนใจเข้าชมนิทรรศการ     ยิ่งคนที่เข้ามาสอบถามข้อมูลเป็นสาวน้อยหน้าใส   ไอ้พี่ๆทั้งหลายก็จะระริกระรี้แย่งกันตอบคำถามให้แบบไม่มีกั๊ก   เพราะมันคือสุดยอดแห่งปรารถนาที่ต้องการให้มีจำนวนสาวๆเข้ามาเรียนเพิ่มขึ้นบ้าง    ไม่ใช่ว่ามองไปทางไหน  ถ้าก็เจอแต่หน้าตัวผู้ด้วยกันอย่างเช่นทุกวันนี้ 

“นคินทร์  คุณเห็นภาคิไนยหรือเปล่า” 

อาจารย์ฝรั่งแต่พูดไทยชัดแจ๋วชัดถามหาไอ้คินศิษย์รัก

“อยู่ที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์ครับ  อาจารย์มีเรื่องด่วนอะไรรึเปล่า ผมโทรตามให้มั้ยครับ”

“ดีๆ รบกวนคุณโทรตามภาคิไนยให้ผมด้วยนะ  ด่วนเลยยิ่งดี”

แล้วอาจารย์แมทธิวที่ไม่ใช่แฟนลิเดียก็เฉลยให้ผมฟังว่า  แกกำลังตามหาตัวไอ้ลูกรักไปพรีเซ้นท์โปรเจคที่เพิ่งได้รับรางวัลไปหมาดๆเมื่อต้นเทอมให้ท่านอธิการบดีฟัง   ส่วนตัวอาจารย์แกเองก็ต้องรีบไปรับหน้าผู้หลักผู้ใหญ่ก่อน  ผมเลยรีบกดโทรศัพท์หาตัวไอ้อัจฉริยะข้ามคืนข้ามปีให้มันไปรับใช้ชาติ 

“ไอ้คุณนิค  กุเองนะ  คินลืมโทรศัพท์ไว้ที่กุ”      อ้าว  เสียงไอ้เป้นิหว่า   

“สาดดดดด  นี่สรุปว่ากุต้องเดินไปตามมันเองใช่มั้ยเนี่ย”   

ผมเลยกดวางทันที  ที่บ่นนี่ไม่ใช่ว่าขี้เกียจเดินนะครับ  แต่ฝ่ายที่ไอ้คินมันอยู่ดันมีไอ้ไส้เดือนเชนสิงสถิตย์อยู่ด้วยนี่สิ     ก็ตั้งแต่วันที่มีเรื่องมีราวกันเพราะไอ้โย่งตัวโตเป็นควายแต่มาทำคิดเล็กคิดน้อย  แค่โดนผมว่ารำคาญมันก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟพาลทะเลาะกันใหญ่โต   มันไม่ง้อผม ผมก็ไม่ง้อมัน   มาจนถึงวันนี้ผมกับไอ้เชนก็ยังเล่นสงครามประสาทกันอยู่เลยครับ   สบโอกาส   ผมก็พูดกัดมันไป   มันก็แขวะกลับมาแบบไม่ให้น้อยหน้า    กระทบกระทั่งกันเป็นระยะๆให้ไอ้พวกเพื่อนๆคนอื่นมันขนพองสยองเกล้ากลัวลูกหลงกันเล่นๆ    ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก   ต้องคอยดูว่าระหว่างผมกับไอ้หน้าหล่อใครจะเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำปราชัยไปก่อน   เหอๆ


ฝ่ายประชาสัมพันธ์นับเป็นด่านแรกของภารกิจเปิดบ้านวิศวะที่ผู้เข้าร่วมงานทุกคนต้องแวะมารับข้อมูลเบื้องต้นจากฝ่ายนี้ก่อนจึงจะไปเข้าชมนิทรรศการตามซุ้มต่างๆ   ดังนั้นแล้ว   พี่ปีแก่ทั้งหลายเลยต้องคัดสรร คัดเลือก บุคลากรที่จะมารับตำแหน่งหน้าที่นี้อย่างเข้มงวด  เพื่อเป็นเกียรติเป็นศรีเป็นหน้าตาแก่คณะ   ดูคล้ายๆผักชีโรยหน้ายังไงชอบกลแฮะ   

แต่ละคนนี่เรียกได้ว่า  คัดสรรกันมาแล้วอย่างดีทั้งหน้าตา บุคลิกภาพและมันสมอง  พวกดาวเดือนของทุกสาขาก็โดนกวาดต้อนมาอยู่ฝ่ายนี้กันหมดเหมือนกัน     ส่วนไอ้พวกที่หน้าเห่ยๆ  คุณสมบัติขาดๆเกินๆ  ก็จะถูกเตะตูดไปใช้แรงงานอยู่ตามซุ้มต่างๆ  หนักสุดนี่ก็ให้ไปใช้แรงงานตามแต่ที่อาจารย์หรือรุ่นพี่จะสั่ง ประเภทยกโต๊ะ  หามเต็นท์  อะไรเทือกนี้

ส่วนตัวกระผมไอ้คุณนิค  ถึงแม้จะมั่นใจว่าตนเองนั้นมีหน้าตาหล่อเหลาเอาการ  แต่ก็เป็นที่โด่งดังในคณะว่า  จัดอยู่ในประเภทปากหมาระยะสุดท้าย  จะผ่าตัด  ฉายแสงหรือทำคีโมก็ไม่อาจจะรักษาให้หายขาดได้   ขืนยังดันทุรังเอาไปรับแขก  คาดว่าทางคณะคงต้องเสียงบประมาณสำหรับใช้จ่ายค่าทำขวัญให้บรรดาแขกเหรื่อไปหลายตังค์    ผมเลยได้รับหน้าที่ให้เป็นจีบีหรือเจอเนรัลเบ๊ไป  งานที่ต้องรับผิดชอบล่าสุดก็นี่ไงครับ  เป็นม้าเร็วของอาจารย์แมทมาแจ้งข่าวให้ไอ้คิน   

ว่าแต่ไอ้คินมันหายไปไหนวะ    ทำคอยืดคอยาวมองหาไอ้หน้าหวานอัจฉริยะอยู่นาน  ถึงได้รู้ว่าไอ้เพื่อนรักมันกำลังประสบปัญหาภาวะเกิดมาหน้าตาดีเกินขอบเขตอยู่      ไอ้คินกำลังถูกน้องๆมัธยมทั้งผู้หญิงผู้ชายรุมล้อมส่งเสียงเซ็งแซ่อย่างกับจะขอลายเซ็นดารา    พอหันมาเห็นหน้าผม  ไอ้คินก็ทำปากพะงาบๆส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือทันที 

ไอ้นิคเลยต้องเอาหุ่นเท่ๆ ประหนึ่งนายแบบไทยซุปเปอร์โมเดลคอนเทสต์อย่างที่ไอ้น้องนกเอี้ยงมันว่า  เข้าไปช่วยเหลือไอ้คินเพื่อนรักเสียหน่อย     คิดแล้วก็เดินแทรกเข้าไปกลางวง  ไม่พูดพล่ามทำเพลง  เอื้อมมือไปกอดคอเพื่อนจากทางด้านหลัง   ไอ้คินมันตัวเล็กอยู่แล้ว พอโดนคว้าไหล่แบบไม่ทันให้ตั้งตัวก็เซเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดไอ้คุณนิคอย่างง่ายดาย   เสียงกรี๊ดกร๊าดในตอนแรกเลยเงียบกริบ  แต่ละคนนี่ตาโตเป็นไข่นกกระจอกเทศ  เบิ่งกันจนลูกตาแทบจะหลุดออกจากเบ้า

“คิน   จารย์แมทบอกให้ไปห้องประชุมได้แล้ว” 

ผมก้มลงกระซิบที่ข้างหูคนในอ้อมแขน  แต่ก็ไม่ลืมเงยหน้าขึ้นส่งยิ้มกระชากใจไปให้น้องๆด้วย   

จากอาการเงียบแบบอึ้งๆของเด็กน้อยหน้าใสทั้งหลาย   ก็เลยเปลี่ยนเป็นเสียงกรี๊ดจนแก้วหูแทบทะลุ     เหมือนคนโดนของ   ได้ผลแบบทันตาเห็นเลยครับ   น้องๆเบนความสนใจมาที่ผมกันหมด    สาวน้อยแต่ละคนนี่ส่งสายตาปิ๊งปั้งมาให้ดูน่ารักน่าเลี้ยงดูทั้งนั้น   ทำเอาไอ้นิคล่ะเป็นปลื้มอยากจะเปิดเนิสเซอรี่ขึ้นมากระทันหัน   คนมันหล่อก็อย่างนี้แหละ   ฮี่ๆ   

“พี่คนสวยเป็นแฟนกับพี่คินหรือคะเนี่ย  ว้าน่าเสียดายจัง  คนสวยกับคนน่ารักมาเป็นแฟนกันเสียเองอย่างนี้”   

แป่ว  ไอ้นิคหุบยิ้มโดยอัติโนมัติ    ชมกันแบบนี้มาเหยียบหน้าพี่เลยดีกว่ามั้ย     แต่น้องเขาก็ไวจริงๆครับ  รู้จักชื่อไอ้คินไปแล้วเสร็จสรรพ 

“ว่าแต่พี่คนสวยชื่ออะไรคะ”

ความจริงผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากกับเรื่องที่คนอื่นชอบบอกว่าผมหน้าสวย  แต่พอได้ฟังมากๆอย่างนี้เข้าก็เริ่มรู้สึกเสียเซลฟ์ได้เหมือนกันนะเนี่ย    ไอ้นิคคนสวยที่ไม่อยากจะสวยเริ่มเซ็ง    หันไปบังเอิญสบตากับไอ้ไส้เดือนเชนเข้าอีก   แล้วมันก็ยังคงความเก๊กได้ครบถ้วนอย่างน่าถีบให้หัวคะมำ    มันมองผมแบบผ่านๆแล้วทำไม่สนใจ    หันไปคุยกับบรรดาสาวๆคณะวิศวะฯจากมหาวิทยาลัยอื่นอย่างออกรส    ชิ    ทำเมินกุ    เดี๋ยวเถอะมรึง   ไอ้นิคเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันคิดแผนชั่วในใจ

“งั้นกุไปก่อนนะ” 

ไอ้คินพอเห็นว่าไอ้คุณนิคกลายเป็นเป้าหมายใหม่ให้น้องๆวัยละอ่อนรุมทึ้ง   มันก็รีบชิ่งหนีไปหาอาจารย์แมททันที   ปล่อยผมไว้กับบรรดานกกระจอกแตกรังส่งเสียงจอแจจนเวียนหัวไปหมด  เกิดมาหน้าตาดีนี่มันลำบากใจจริงๆ

“ไม่คิดว่าคณะวิดวะจะมีคนหน้าตาดีๆเพียบอย่างนี้    ดูสิๆ พวกพี่ที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็ล้อหล่อ  ตอนแรกก็คิดว่าจะมีแต่พวกพี่ที่ดุๆหน้าโหดๆเสียอีก” 

น่านเลย    โดนเข้าแล้วเต็มๆ    แผนอ่อยเหยื่อของพี่ๆชาววิดวะได้ผลเต็มๆ    ไอ้นิคก็ได้แต่ยิ้มหน้าซื่อเพราะถ้าขืนกระโตกกระตากไปเดี๋ยวน้องตื่นหมด   55    นี่ถ้าได้ไปเห็นเบื้องหลังจะรู้เลยว่าที่จินตนาการไว้แต่แรกน่ะมันถูกแล้วน้องเอ้ย     


“แล้วถ้าพวกเราสนใจจะสอบวิศวะกัน  พี่จะช่วยแนะนำหน่อยได้มั้ยคะ ”

เพราะคนน่ารักถามมา   ผมเลยยิ้มหวานแบบสร้างภาพสุดๆกลับไปให้   กำลังจะเสนอหน้าตอบแต่ก็มีพวกขัดลาภเข้ามาแทรกให้ได้คัดเคืองอารมณ์กันแต่เช้า 

“ถ้าน้องๆสนใจจะสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับการสอบเข้าเรียนต่อคณะวิศวะก็เชิญทางด้านนี้เลยครับ  พวกพี่มีสต๊าฟที่เชี่ยวชาญเรื่องนี้คอยตอบคำถามของน้องๆทุกคำถาม”     

ไอ้เชน   ไอ้หล่อแต่วอนตรีนนี่กันซีนกุเห็นๆ   ไอ้นิคขันติเริ่มแตกร้าว  ใกล้จะขันแตกขันระเบิดเต็มที   นี่ตกลงมรึงจะเอาไงกับกุ   ต่อยกันเลยมั้ยวะ  กำลังของขึ้นเข้าขั้น  ย่างสามขุมเข้าไปหาไอ้เชนหมายจะซัดไอ้หล่อมันสักตุ้บสองตุ้บ     แต่ก็มีเสียงวี้ดว้ายของน้องๆเข้ามาเบรคอารมณ์ซะก่อน

“กรี๊ดดดดดดด   สมกันยิ่งกว่าคู่กับพี่คินอีก”   

พอกรีดร้องอย่างเสียสติแล้ว   น้องๆก็ควักมือถือออกมาถ่ายรูปกันใหญ่   ฮ่วย  พี่ไม่ใช่หมีแพนด้าในสวนสัตว์เชียงใหม่นะน้อง  ทำอย่างกับไม่เคยเห็นไปได้

ขณะที่กำลังเกิดเหตุจราจลจนน่ากลัวจะบานปลายกลายเป็นโศกนาฏกรรมรุมทึ้งคนหน้าตาดี   ไอ้เชนก็รีบคว้ามือไอ้คนสวยหนีออกมาจากวงล้อม   โดยมีพี่กวางรับบทส.ห.หน้าเหี้ยม เข้ามาจัดการระงับเหตุก่อนที่ไอ้นิคจะทนเสียงกรี๊ดไม่ไหว  เชื้อบ้าประทุไปกระโดดงับหัวใครเข้าเสียก่อน

พี่กวางเป็นประธานรุ่นของวิศวะคอมฯปีสี่  เธอเป็นหญิงแท้ร้อยเปอร์เซ็นที่สามารถสยบผู้ชายสาขาเราได้ทุกชั้นปี   ได้รับตำแหน่งอันทรงเกียรตินี้มาจากการโหวตเสียงของเพื่อนๆอย่างมติเป็นเอกฉันท์   อธิบายง่ายๆคือโดนยัดเยียดให้เป็นนั่นแหละครับ   งานนี้หนุ่มๆเขาส่งเสริมสิทธิสตรี(ถึก)กันเต็มที่    พวกมรึงนี่อะไรเชี้ยๆล่ะโบ้ยมาให้กุหมด   ให้กุเป็นประธานรุ่น  ตั้งชื่อเสียดิบดีแมร่งมันก็เบ๊ดีๆนี่เอง  เบ๊กิติมศักดิ์ที่ต้องคอยรับหน้าอาจารย์แทนพวกมรึงอีก  ใครเลือกกุจำไว้นะว้อย  ถ้าวันไหนพวกมรึงไม่ฟังคำสั่งกุ  เตรียมตัวโดนสอยได้เลย   นี่แหละครับ   คำปราศัยสุดซาบซึ้งจากสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของวิดวะคอมในวันรับตำแหน่งที่ยังคงติดหูตรึงใจพวกผมมาจนถึงทุกวันนี้

“แล้วนี่จะยืนจับมือกันอีกนานมั้ย     เชน   ไปหาจารย์วัฒน์ได้แล้ว    ส่วนมรึง   ไอ้นิคกี้เด็กผี    ไอ้น้องสุดรักสุดสวาทของพี่กวาง   มรึงช่วยเอาหนังหน้างามๆแต่ไร้ประโยชน์ของมรึงไปหาพี่เจ๋งด้วย   เห็นว่าไอ้เอกมันท้องเสียฝ่ายเวทีเลยขาดคนคุมซาวด์”

ja ne

  • บุคคลทั่วไป
(ต่อ)
นี่ก็สั่งงานอย่างกับเมียหัวหน้าคนงานมาเอง   พูดกับไอ้เชนล่ะพูดดี   ทีพูดกับหลานรหัสละภาษาดอกอุตพิดเชียว   ครบแล้วครับสายรหัสผม  ครอบครัวตัวถ.   ถึก  เถื่อน  ถ่อย และสถุน   คุณสมบัติครบสี่ถ.กันทุกคน  เริ่มด้วยพี่เจ๋งปีห้าที่ตอนนี้รั้งตำแหน่งต้นตระกูลสายรหัสของเรา   ต่อมาก็พี่กวางประธานรุ่นปีสี่    พี่เอปีสาม   ไอ้นิคปีสองและไอ้น้องนกเอี้ยงปีหนึ่ง   น้องใหม่ควายบริสุทธิ์ 

ก่อนจะไป   ผมก็ไม่ลืมหันไปขึงตาใส่ไอ้เชนเหมือนขู่อาฆาต  แต่ไอ้โย่งมันก็ไม่สะทกสะท้าน
แถมยังเลิกคิ้วท้าทายตอบกลับมาอีก    แมร่ง  โมโห  แต่ติดที่พี่กวางยืนทำหน้าเหี้ยมคุมอยู่   เลยทำอะไรมันไม่ได้  ฝากไว้ก่อนเถอะมรึง  แล้วกุจะรีบมาเอาคืนแบบทบต้นทบดอก   ขู่มันทางสายตาด้วยประโยคเสี่ยวแดกแบบตัวโกงในหนังไทยสมัยคุณแม่ยังสาวก่อนจะเดินย่ำเท้าโครมๆออกไปหาพี่เจ๋งที่เวทีกลางแจ้งสำหรับแสดงดนตรีคืนนี้ตามบัญชาของป้ารหัส   

พอไปถึงสนามบอลที่ใช้จัดเวทีการแสดง  ผมก็เห็นพี่เจ๋งกำลังง่วนอยู่กับแผงวงจรควบคุมไฟฟ้าพลางก็ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่คนเดียว   โอ้  ให้ตาย  พระเจ้าช่วยมาทอดกล้วยด้วยกันกับจอร์จดีกว่า     ต้นตระกูลสายรหัสผมอยู่ในสภาพหนวดเคราเฟิ้มแต่สวมชุดนักศึกษาผูกเนคไทเรียบร้อย  ดูแล้วอย่างกับจับเสือโหยมาแต่งคอสเพลย์    สยองลูกกะตาดีพิลึก

“กว่าจะไสหัวมาหากุได้นะมรึง   มาๆ  มาดูซาวด์ที  เดี๋ยวกุจะดูพวกไฟเอง  ไอ้เอกเจือกท้องเสีย   ไม่รู้ตายห่ะคาส้วมไปรึยัง”   

แผงวงจรคุมแสงสีเสียงที่เขาตั้งไว้ให้  อยู่หลังเวทีครับ  และเพราะชัยภูมิอันเหมาะสมด้วยประการทั้งปวง  ไม่ว่าจะอยู่ในที่ซุ่มมืด   มีผ้าฉากเวทีกั้นให้อย่างมิดชิด  แถมเสียงดนตรีก็ดังเสียจนอุจจาระหูเต้นระบำ   ด้านหลังเวทีจึงถูกบรรดาทีมปรับเปลี่ยนให้เป็นบ่อนขนาดย่อมไปทันทีที่พระอาทิตย์ตกดิน

ฉากหน้าคือความบันเทิงจากเสียงดนตรี  มีโต๊ะลงทะเบียนให้นักศึกษาคณะต่างๆที่อยากมีส่วนร่วมขึ้นโชว์วงดนตรีของตนเองมาลงชื่อ  ดูเป็นงานเป็นการน่าเชื่อถือ  แต่ฉากหลังก็ป๊อกกันอย่างเมามัน 

“ไงล่ะมรึง   ป๊อกแปดสองเด้งว้อย  เจ้ามือโดนแด๊กเรียบ   มา  จ่ายมา” 

ไอ้คุณชายนิคที่ตั้งตนเป็นเจ้าพ่อคาสิโนทำเสียงจิ๊จ๊ะในปากในคออย่างขัดใจกับความใจร้อนของปู่รหัส

“สงครามไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหาร  ถึงพี่จะป๊อกแปดสองเด้งแต่โทษทีที่ผมป๊อกเก้าถึงจะไม่เด้งดึ๋งๆ ก็เถอะ   55   เป็นไง   หลับสนิทศิษย์หามลงเลยปู่รหัสกุ”

“หามลงพ่อมรึงไอ้นิค   โกงไพ่ป่ะเนี่ย   ทำไมมรึงได้ตลอดเลยวะ”   

อ้าว  แพ้แล้วพาลนี่พี่เจ๋ง  ผมหัวเราะร่ากับกำไรของการเป็นเจ้ามือวันนี้   ฮิ ฮิ  ได้เป็นกอบเป็นกำเลยกุ  ผีพนันสี่ตนพี่เจ๋ง  พี่ต้า  ไอ้โอ  ไอ้นิค   นั่งล้อมวงอบายมุขกันไม่สนโลก   ปล่อยให้พวกวงดนตรีบนเวทีเขาเล่นกันไป   เรื่องคุมซาวด์แสงสีก็ไม่ต้องห่วงเพราะไอ้เอกมันกลับมาแล้ว  ไอ้นี่มันสปิริตแรงกล้ารับผิดชอบต่อหน้าที่  พอไปหาหมอมาแล้วมันก็กลับมานั่งหน้ามึนคุมแผงซาวด์ต่อ   พอพี่เจ๋งถามมัน  มันก็บอกว่าแค่ท้องเสียธรรมดาไม่เป็นไรมาก    เออ ดี  มรึงอย่ามาเข้แตกแถวนี้แล้วกัน  เดี๋ยววง(ไพ่)พวกกุแตกหมด    นี่เป็นประโยคแสดงความเป็นห่วงของพี่เจ๋งแล้วนะครับ 

จั่วกันไปอีกพักใหญ่ผมก็นึกอะไรออกอย่างหนึ่ง   หันไปมองหน้าไอ้โอที่กำลังคลี่แบบไพ่ลุ้นระลึกอย่างใช้ความคิด    ไอ้โอมันเป็นหนุ่มหน้าถ่อย  แจ้งเกิดในวงการด้วยเพลงโอริโอ้ตอนรับน้อง    ด้วยใบหน้าโหดถ่อยและท่าเต้นโหดหื่นเกินจะบรรยายเป็นคำพูด    ไอ้โอเลยได้ฉายาโอริโอ้มาแต่บัดนั้นเพื่อเป็นเกียรติประวัติแก่วงศ์ตระกูลสืบไป   

พอมองหน้าโหดถ่อยปานมหาโจรของเพื่อนแล้วไอ้คุณชายเลยนึกออกว่า  มันควรจะจัดการเก็บไอ้หน้าหล่อเดือนคณะยังไง 

(ต่อ)

“โอริโอ้  กุมีงานให้มรึงทำว่ะ”   ไอ้นิคเสียงเย็น  กระตุกยิ้มเหี้ยมที่มุมปากหัวเราะหึๆ

“ช่วงนี้โปรโมชั่นพิเศษ   ดักตีหัวก็ 199   ดักฉุดเมียมัน  299  หรือจะเอาแบบฟลูคอร์ส  ดักฉุดเมียมันมาก่อนแล้วตีหัว  จับยัดกระสอบถ่วงน้ำสะกดวิญญาณให้พร้อม  แค่ 499  รับรองว่าไม่มีตามมาอาฆาตให้ขนหัวลุกเย่วรดที่นอนแน่”     

ไอ้โอริโอ้รู้ว่าเพื่อนกำลังคิดอะไรชั่วๆอยู่    มันทำหน้าถ่อยเสนอราคาเหมือนขายเสื้อยืดตามตลาดนัด    ยิ้มเหี้ยมไม่แพ้กัน

“กุอยากได้ที่มันทรมานกว่านั้น  เอาให้มันต้องร้องขอชีวิตอยู่แทบเท้ากุ  ให้ได้สำนึกว่ามันคิดผิดที่บังอาจมาต่อกรกับเสือร้ายอย่างกุ”   

“งั้นมรึงต้องการแบบไหนว่ามาเลยเสือนิค” 

“จับมันแก้ผ้าแล้วมัดติดต้นมะม่วง  เอามดแดงปล่อยแล้วราดตามด้วยน้ำหมามุ่ย  ทิ้งไว้สักสองสามคืนให้ทรมานเล่นๆแล้วค่อยเอาไปโบกปูนถ่วงทะเลนะเสือโอ”   

“ไม่มีปัญหา   แต่งานค่อนข้างยาก   แล้วตอนนี้น้ำมันขึ้นราคา   แถมยังนอกฤดู  หมามุ่ยราคาแพง  มดแดงก็ขาดตลาด  เอางี้   กุคิดราคาเพื่อนฝูงให้  ห้าร้อยขาดตัว”     

“กุแถมสาวน้อยตกเตียงกับม้ากระทืบโรงให้อีกอย่างละโหลเลยถ้างานสำเร็จ”   


“เยี่ยม   เป้าหมายล่ะ” 

เสือโอถามเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมปาดน้ำลายที่มุมปาก  พูดถึงของดองของมึนเมาแล้วน้ำลายสอขึ้นมาทันที

“ไอ้เชน  เดือนวิดวะปีสอง” 

สองเสือร้ายในตำนาน  เลยเกือบได้เห็นโลกเป็นครั้งสุดท้ายเพราะโดนตบกะโหลกเต็มฝ่ามืออรหันต์ให้ได้หน้าคะมำไปตามๆกัน

“พวกมรึงสองตัวจะตลกคาเฟ่กันอีกนานมั้ย   แมร่ง  ได้แล้วทำเนียนนะมรึง”

ไอ้นิคได้แล้วทำเนียน  ส่วนพี่เจ๋งเสียแล้วทำนอยด์    บทสนทนาของไอ้ฆาตกรโหดสองตัวเลยมีอันต้องจบลง  ด้วยฝีมือเสือโหยเจ๋งกับเสือเหี้ยมต้า   ที่พร้อมใจกันหลังมือให้น้องๆไปคนละป้าบสองป้าบ   โทษฐานที่มัวแต่วางแผนฆาตกรรมอำพรางไม่ยอมเปิดไพ่เสียที

ยิ่งดึกก็ยิ่งคึก  หนำซ้ำยังมีคนหิ้วเอาแสงโสมเหรียญทองมาฝากอีก   ทีนี้นักกีฬาคว้าเหรียญทั้งหลายเลยต้องทำงานหนัก   มือขวาก็ถือไพ่  มือซ้ายก็ต้องประคองแก้วเหล้า   กรึ่มๆได้ที่ไอ้นิคก็ปิ๊งไอเดียชั่วๆขึ้นมา

“อะโหลๆ ซูซี่ซูซานน่าเหรอจ้า  ทายซิ   ครายเอ่ยยยยยย” 

“เทเลทับบี้มั้งคะ   อิบ้า   เมาแล้วล่ะสิ   มีอะไรก้อว่ามา  เด็กฉันรออยู่” 

“โห  เฮีย  ได้เหยื่อแล้วไม่สนใจน้องนุ่งเลย  เนี่ย  คิดถึงเฮียนะเลยโทรหา  คิดทึ้ง...คิดถึง”

“เชื่อแกชั้นก็ออกลูกเป็นควายแล้วล่ะย่ะ   มีไรก็ว่ามา   เร็วๆ อย่าให้คนสวยรมณ์เสีย”
 
“อย่างเฮียนี่มีมดลูกไว้ใช้งานกับเขาด้วยเหรอ   กร๊ากกกกกกก   เดี๋ยวๆอย่าเพิ่งวาง  ล้อเล่นแค่นี้ทำงอนไปได้     คืองี้นะเฮีย     ที่คณะผมเขามีรำวงงานวัดกัน   จะหาเงินไปค่ายกันเทอมหน้า   เรามีประมูลหนุ่มรำวง ด้วยนะเฮีย    ร้าบรองงงง    แต่ละคนนี่คัดสรรมาแล้วอย่างดี   ไม่มีอุกกาบาตปลอมปนมาให้เสียอารมณ์   เดือนน่ะเฮีย   ระดับเดือนทั้งนั้น   เอาเพื่อนเฮียมาด้วยนะ  เอาที่สวยๆแรงๆโหดๆมาด้วยได้ยิ่งดี”

“ไอ้ที่สวยๆนี่พอเข้าใจนะ  แต่โหดๆที่ว่านี่แผนชั่วแกบรรเจิดอีกล่ะสิ   เออๆ เดี๋ยวฉันจะแทคทีมไปแล้วกัน  ว่าแต่...ใช้เส้นแกจองน้องเชนไว้ให้ฉันด้วยละกัน”

พูดจบเฮียสิทธิ์ก็ตัดสายทิ้ง    ส่วนไอ้นิคก็หัวเราะอย่างย่ามใจ   อยากจะบอกว่าที่ผมโทรเรียกเฮียมาก็เพราะน้องเชนพ่อยอดขมองอิ่มสุดที่เลิฟของเฮียนี่แหละๆ     ฮ่าๆ ไอ้น้องเชน   งานนี้มรึงเสร็จแน่  ล้างคอรอการแก้แค้นของพี่นิคไว้ได้เลยนะน้องหนู

ในที่สุดก็ถึงเวลาเลิกราจากบ่อนด้วยกำไรอื้อซ่าพร้อมนัดแนะวันล้างตากับพี่ๆเป็นที่เรียบร้อย  นาฬิกาข้อมือบอกเวลาใกล้จะสี่ทุ่ม  ซึ่งเป็นฤกษ์งามยามดีที่พวกเราชาวคณะจะเริ่มขึ้นเวทีรำวงงานวัดกันแล้ว  ขออธิบายนิดนึงนะครับว่า  ปิดเทอมปีนี้พวกเราชาววิดวะมีโครงการจะไปสร้างโรงเรียนให้น้องๆบนดอยสูงกัน  แล้วเทอมหน้าพวกผมก็จะขึ้นปี 3 กันแล้ว  เลยต้องเริ่มระดมทุนเพื่องานรับน้องกันด้วย  ส่วนไอเดียรำวงงานวัดนี่ก็ของพี่ๆปีสี่เขาแหละครับ   แต่ดัดแปลงเล็กน้อยให้มีหนุ่มๆวิดวะมาเป็นหนุ่มรำวงกัน  (ก็คณะเรามันผู้หญิงน้อยนี่ครับ)  ก็มีให้เลือกหลายสไตล์ตามอัธาศัย   
ทั้งแบบโปกฮา  แบบน่ารักน่าเตะ  หรือจะเป็นรอบพิเศษที่ต้องทุ่มทุนทุ่มเงินกันหน่อย   ก็หนุ่มๆเดือนของแต่ละสาขาไงครับ  555         

พริบตาเดียว  งานเปิดบ้านของวิศวะก็กลายเป็นงานวัดขนาดย่อมไปแล้วครับ  ซุ้มของสาขาคอมฯก็มีปาเป้า บิงโก สอยดาวอะไรอย่างที่ไอ้ปิ่นมันวางแผนไว้แต่แรกนั่นล่ะ   ส่วนสาขาอื่นเขาก็มีมัจฉาพาโชค  หรือจะขายขนมสายไหมอะไรก็ว่ากันไป    เวทีคอนเสิร์ตก็ถูกปรับเปลี่ยนเล็กน้อยให้กลายเป็นเวทีรำวง   งานนี้ไม่มีการโค้งสาวออกไปรำวงนะครับ  มีแต่ซื้อตั๋ว  แล้วขึ้นไปเต้นกัน
แล้วส่วนใหญ่ก็ไม่ได้จะเน้นขึ้นไปเต้นกับหนุ่มๆที่เราจัดไว้กันหรอกครับ  ก็ขึ้นไปดิ้นเอามันกันไป
ตอนแรกๆ ก็เป็นคนรู้จักมักคุ้นที่โดนพวกเราบังคับให้ขึ้นไปรำวง   แต่พอหลังๆเมื่อเด็กคณะอื่นที่เข้ามาเที่ยวงาน  เห็นว่าพวกเราชาววิดวะหน้าเถื่อนนั้น  ไม่ดุ ไม่เห่า  ไม่กัด  แถมยังเชื่องเหมือนแมวหง่าว   เลยซื้อตั๋วขึ้นไปเต้นกันใหญ่เลยครับ 

“รอบนี้จารย์วัฒน์ใจดีเหมาให้พวกเราชาวคณะ   มาเลยครับ  สองมือล้วงกระเป๋าสองเท้าก้าวขึ้นเวทีเลยคร้าบบบบ”

ไอ้โอริโอ้รับหน้าที่โฆษกคู่กับไอ้จิ  สาววิดวะเคมี  ประกาศก่อนที่พวกเราจะกรูกันขึ้นเวทีเพื่อแย่งตัวหนุ่มรำวง   งานนี้เน้นเอาฮา   พอมีคำว่ารอบเหมา  ก็จะวิ่งกรูกันขึ้นไปแดนซ์ให้ฮากระจายกันเล่นๆ  วงดนตรีก็ทำหน้าที่อย่างดี  เพลงแต่ละเพลงที่เลือกมาเล่นนี่มันอย่าบอกใคร  แต่ละคนเลยดิ้นกันเป็นไส้เดือนโดนน้ำร้อนลวกน้ำกรดสาดกันเลยทีเดียว

“ผมอายง่ะพี่  ให้แต่งแบบหล่อๆไม่ได้เหรอ  วันนี้สาวๆคณะอื่นเยอะด้วย” 

ไอ้ตะวันเจอแจ็คพ๊อตต้องแต่งเป็นหนุ่มรำวงแนวโปกฮา  ใส่ผ้าขาวม้าสั้นเต่อ  สวมนันยางสีขี้ไคล  โพกหัวด้วยผ้าสามสีเสียบขนนกยูง  ทาแป้งขาววอกแล้วทาปากเป็นรูปกระจับ   ไอ้นิคเลยฮากระจาย  คุมตัวเพื่อนไปเปลี่ยนกะกับไอ้พวกล็อตเก่า

“ฮือๆ หมดกันคราวนี้  ชีวิตกุ  แล้วอย่างนี้ผู้หญิงที่ไหนเขาจะแล” 

ไอ้ตะวันคร่ำครวญเพราะคอนเซปท์ท่าเต้นที่มันจับฉลากได้ให้คำจำกัดความไว้ว่า เซ็กซี่ยั่วยวนเท่านั้น   ไอ้นิคเลยได้ฮาน้ำตาเล็ดอีกหน

“และแล้วก็ถึงเวลาที่ทุกท่านรอคอย   คอย คอย คอย”   

เสียงไอ้จิประกาศเปิดประเด็น  เรียกความสนใจจนเงียบกริบกันทั้งงาน  ตามด้วยเสียงไอ้โอ

“รอบนี้จะเป็นรอบพิเศษ  เพิ่มหนุ่มรำวงพ่วงดีกรีเดือนสาขาขึ้นไปด้วยนะครับ  พ่อแม่พี่น้องท่านใด  ใครจองใครไว้  ใครหมายตาใครอยู่  ก็รีบยื่นความจำนงพร้อมกับยื่นเงินในมือ  ได้ที่โต๊ะขายบัตรเลยนะคร้าบบบบ  เอ้า   เร่เข้ามา”

ไอ้โอริโอ้ทำเสียงตื่นเต้น   ตามด้วยเสียงกรี๊ดของคนในงาน   แล้วคนที่เฝ้ารอก็มาเสียที   นั่นไงครับ  เฮียสิทธิ์หรือซูซี่ของไอ้นิคเดินมาโน่นแล้ว  แถมยังแทคทีมเอาชาวแก๊งค์มาด้วยนับสิบ  แต่ละคนนี่ระดับเก๋าเกมรุ่นลายครามกันทั้งนั้น    นึกแล้วหวาดเสียวแทนไอ้พวกหนุ่มรำวงจริงๆ   555

“เอ้าเฮีย   บัตรน้องเชน   กว่าผมจะได้มานี่ต้องเสียทั้งเหล้าเสียทั้งตังค์ปิดปากไอ้พวกขายบัตรไปบานเลยนะเฮีย   อย่าให้ผิดหวังล่ะ   ป๋านิคดันให้ขนาดนี้แล้ว”

ผมกระซิบแล้วส่งบัตรให้เฮียสิทธิ์ด้วยท่าทางระแวดระวังประหนึ่งว่ากำลังส่งยาค้าผงกันอยู่  ส่วนเพื่อนร่วมโขลง   เอ้ย  ร่วมแก๊งค์ของเฮียก็กำลังวี้ดว้ายกระตู้วู้ชี้ชวนกันเลือกหนุ่มรำวงกันอย่างเมามันในอารมณ์

 
“น้องเชนเขาไปเหยียบหัวแม่ตรีนแกมาเหรอยะถึงได้อาฆาตแค้นถึงขั้นใช้พวกฉันเป็นเครื่องมืออย่างนี้  แต่เอาเถอะ  ยังไงเราก็คนกันเอง  เดี๋ยวฉันจะดูแลทะนุถนอมน้องเชนเป็นอย่างดีเลย”

เท่านั้น   เฮียแกก็ร่อนขึ้นเวทีรำวงไปด้วยมาดนางพญาพร้อมผองเพื่อนปีศาจกินผู้ชายครบเซ็ท 


คำพูดที่ไม่เคยคิ้ดดด  ที่จริงก็คือยาพิ้ษษษษษ  ทำลายชีวิตของคนงมงายยยย


5555 ไอ้พวกวงดนตรีนี่มันเลือกเพลงได้เหมาะกับสถานการณ์จริงๆครับ  ก็หนุ่มรำวงแต่ละคนนี่อย่างกับโดนจับกรอกยาพิษเข้าไป  โดยเฉพาะไอ้ศัตรูคู้แค้นของผมนี่ทำหน้านิ่วจะตายแหล่มิตายแหล่แล้วครับ   เจอลีลาแด๊นซ์ขั้นเทพระดับทาทายังผสมบิยอนเซ่ของเฮียสิทธิ์เข้าไปถึงกับกระอักเลยเหรอมรึง  สะใจกุจริงจริ้ง  ให้มันรู้ซะบ้าง   ฮ่าๆๆๆ  ไอ้นิคยืนกอดอกหัวเราะอยู่ข้างล่างเวทีด้วยความสะใจ   นั่นๆๆ มือเฮียกำลังเลื้อยขึ้นไหล่ไอ้น้องเชนสุดเลิฟแล้ว  พอไอ้เชนก็พยายามเลื้อยหนี  แต่ก็ไม่รอดเพราะโดนไอ้โอริโอ้  ที่ไอ้นิคซื้อตัวเข้าทีมไว้ก่อนหน้านี้   ดักหลังไม่ให้หนีรอดเงื้อมมือเฮียสิทธิ์ได้    ทีนี้เจ้าของแผนชั่วเลยหัวเราะก๊ากใหญ่   ขำออกนอกหน้าจนไอ้เชนมันรู้แล้วว่าใครเป็นคงบงการเฮียสิทธิ์จอมเลื้อยกับไอ้โอจอมดัก   

“และรอบต่อไปก็อีกเช่นเคยค่ะ  จารย์ยุทธเหมาให้ตามคำขอ” 

ไอ้จิประกาศเมื่อหมดรอบเพลงยาพิษของบอดี้แสลม   น่าเสียดายจริงๆ เพลงสั้นไปนิด  เฮียสิทธิ์กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงไอ้เชนได้ที่แท้ๆ  เฮ้อ  ไอ้นิคเซ็ง  แต่ไม่เป็นไร  เดี๋ยวรอบหน้าเอาใหม่  ราตรีนี้ยังเยาว์นัก  เหอๆ  ไอ้นิคกำลังคิดเพลินๆ

“เฮ้ยๆ เล่นไรเนี่ยพวกมรึงงงงงง  ไอ้โอ ปล่อยกุก้อนนนนน” 

แล้วผมก็ต้องร้องโวยวายเมื่อจู่ๆแผนชั่วฉบับ 2 ในสมองถูกขัดจังหวะด้วยแรงผลัก  ลาก กระชาก ดึง  ฉุด  สารพัดวิธีที่ไอ้พวกเพื่อนๆมันพยายามเอาตัวผมขึ้นเวทีให้ได้   โดยที่งานนี้มีไอ้โอริโอ้จอมดักเป็นหัวโจกตัวเอ้

และเพราะเป็นรอบเหมา  คนบนเวทีเลยหนาตาเป็นพิเศษ  เรียกว่าแทบจะเหยียบกันตายอย่างกับคอนเสิร์ตเขาควายเพื่อชีวิต   ไอ้นิคนี่โดนเบียดแทบจะแบนเป็นกล้วยปิ้ง 

“พวกมรึงจะลากกุขึ้นมาเพื่ออออ” 

ไอ้นิคโหยหวน  แล้วก็แทบจะโดดกัดหูไอ้โอเมื่อโดนมันผลักจนเซหลุนๆไปหาไอ้เชนที่ไม่รู้โผล่มาจากไหน    ทีนี้เลยดั่งนรกชังหรือสวรรค์แกล้ง    ผมโดนไอ้โย่งทำเนียนตอนที่คนเยอะ  กอดเอวไว้แน่น   แล้วแมร่งงงงง   มือมัน   มือมันเลื้อยเข้าไปในเสื้อผมแล้ว   แถมยังลูบเบาๆอยู่ที่บั้นเอวของผมด้วย   ไอ้เชนนนน  กุจะฆ่ามรึงงง

“ใจเย็นน่าไอ้ตัวแสบ   กุโดนเฮียสิทธิ์ลวนลามไปตั้งเยอะ  มรึงเจอแค่นี้ยังน้อยไป” 

ไอ้โย่งไส้เดือนมันก้มลงกระซิบข้างหูแถมยังถือโอกาสจุ๊บแรงๆที่ผมหอมๆตรงขมับไอ้นิคอีก 
ไอ้เวงงงง   ยิ่งจังหวะเพลงเร็วขึ้นเท่าไหร่  แรงเบียดเสียดของคลื่นมนุษย์ทั้งหลายก็อัดเข้ามาให้ผมกับไอ้หื่นเชนยิ่งเบียดใกล้กันเข้าไปอีก  ชนิดที่ว่าไม่มีช่องว่างให้อากาศได้ลอดผ่านแม้แต่นิด

“ปล่อยกุนะ  เชี้ยละมรึง  เอามือออกปายยยย” 

ไอ้นิคพยายามดึงมือไอ้เชนออกจากสะโพกตัวเองอย่างทุลักทุเลแต่ก็ไม่สำเร็จ  ไอ้หื่นมันยังกำเริบเสิบสานหนักเมื่อเห็นว่าไม่มีใครสนใจ  จมูกกับปากร้อนๆก็เคลียอยู่ที่แก้มนิ่มของไอ้คนเจ้าแผนการ 


“ไอ้ควายยยยเชน  ปล่อยยยยย”   

ไอ้คุณนิคหน้าแดงทั้งโกรธทั้งอาย  ต้องเป็นไอ้โอแน่  ต้องไอ้โอริโอ้แน่ๆ    มันขายเพื่อนได้ลงคอ  มรึงนะมรึง  เพราะมรึงแท้ๆทำกุเสียหายหลายแสน  กว่าเพลงจะจบ ลงจากเวทีได้  ผมก็โดนไอ้เชนหาเศษหาเลยให้ขาดทุนไปโข   ฮือๆๆ รู้งี้  เมื่อกี้บอกเฮียสิทธิ์จับไอ้หื่นนี่ปล้ำกลางเวทีให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยก็ดี  แค้นใจจริงๆ

“มานี่เลยไอ้ตัวแสบ  มรึงกับกุยังมีเรื่องต้องเคลียร์กันอีกเยอะ”

ว่าแล้วมันก็ลากผมออกไปจากงานไปที่ลานจอดรถทันที  ท่ามันนี่น่าโดดถีบยอดหน้าจริงๆ มันทำเต๊ะแล้วชี้ไปที่ยางรถของมันที่รั่วแบนแฟบกับพื้นทั้งสี่ล้อ  ไม่บอกก็รู้ใช่มั้ยครับ ว่าฝีมือผมเอง

“กุไม่ถามหรอกว่าฝีมือใคร เพราะยังไงก็เป็นฝีมือมรึงแน่”   อ้าว  พูดงี้กวนตรีนนี่หว่า

“แล้วกุก็จะไม่ถามว่าไอ้ข้าวกระเพราที่มีแต่พริกปนอยู่ในหมูสับเมื่อตอนเย็นนั่นเป็นฝีมือใครอีกเหมือนกัน  เพราะยังไงก็ไม่มีใครเล่นพิเรนทร์อย่างมรึงแล้ว” 

“เออใช่  ฝีมือกุเอง  แล้วยังไง  รู้ว่าเป็นฝีมือกุแล้วมรึงจะเอาไง”   

ไอ้นิคท้าเหย็งๆเป็นนักเลงท้ายซอย  กุกลัวมรึงที่ไหน  เข้ามาเลยไอ้หน้าหล่อ  เจอกุจระเข้ฟาดหางตามด้วยหักงวงไอยราแล้วมรึงจะหนาว

.........................................
 :pig4: :pig4: :pig4:

tama_zaa

  • บุคคลทั่วไป
นับวันยิ่งสนุกมากขึ้นเรื่อย  ๆ นะเนี่ย

เข้มข้น ๆ

 :mc4: :mc4: :mc4:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด