หัวข้อ: [เรื่องสั้น] วีรกรรมทำเพราะ(แอบ)รัก UP!! :10-6-55 ตอนจบ เพิ่ม ตอนพิเศษให้ครับ

[Noo_Patchy]

  สงสารเจเจอ่ะ

[CarToonMiZa]

ใกล้ก้อเจ็บ
ห่างก้อเจ็บ

[fuku]

อ่านแล้วรักเจเจ

ถึงเราจะอยู่กันไม่ได้ แต่อยากได้เจเจมาเป็นน้องจริงๆ

[jimmyFG]

ตอนสั้นๆ แต่ดูเหมือนจะดีขึ้นนะ

[koikoi]

สงสารเจเจอ่ะสู้ต่อไปนะ

[gupalz]

เจเจจะได้กินมีนเมื่อไหร่เนี่ย

[Mc_ma]

นั่งฮาาาาา  นั่งขำความคิดเจเจไม่หยุด

ใครว่าเจเจมนุษย์สัมพันธ์ไม่ดี
ตัวตนเจเจออกจะน่ารัก... และฮามาก.....ดูมีเสน่ห์ น่าสนใจ (จริงๆนะ)

แอบสะพรึงเพชรนิดนึง เพชรคงคิด....วันนี้โชคดีได้เจอรุกตัวพอๆกันซักที 
หารู้ไม่................เจเจเค้าก็คิดงั้นเหมือนกัน...ฮิฮิ 
เจเจเองก็ เกือบ...เกือบไปแล้ว..... เกือบได้ลองรุกแล้วมั้ยล่ะ เพชรเค้าสวมและเตรียมพร้อมให้ขนาดนั้น
แถมเพชรหน้าดันเหมือนมีนอีก โอ๊ยยย เศร้าแทนเจเจ

รอตอนต่อไปนะคะ อ่านเท่าไหร่ก็เหมือนไม่พอ ไม่อิ่ม
สนุกจริงเรื่องนี้ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
  บวกๆ

[P-o-r-m-u-h-M]

นั่งฟังเพลงเล่นๆ แล้วกดมาเจอเพลงนี้ แล้วรู้สึก

ว๊ากกก!! ตรงดีจัง เลยเอามาลองให้ฟัง

เผื่อจะได้บิ้วหนักกว่าเดิม 

เพลง จุดจบที่ฉันเต็มใจ

http://www.youtube.com/watch?v=8aw9ZFVOW0Y


ปนัดดา เรืองวุฒิ - จุดจบที่ฉันเต็มใจ
คำร้อง มณฑวรรณ ศรีวิเชียร
ทำนอง/เรียบเรียง บุรินทร์ สุภัครพงษ์กุล


อาจเป็นการกระทำที่ดูโง่เขลาเหลือเกิน
รู้ว่าที่ปลายทางต้องเจออะไร
ก็ยังเดินไปหาจุดจบด้วยความเต็มใจ
รู้ว่าที่ทำไปอย่างคนสิ้นคิด

รอเพียงแค่เวลา รู้ว่าเราต้องจากกัน
รอเพียงแค่สักวันที่ต้องเสียใจ

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ แต่รู้สุดท้ายมันต้องจบ
จะต้องพบห้วงรักเหวลึกที่ตรงปลายทาง
หน้าผาที่สูงชัน ความฝันของฉันมันเลือนราง
แต่ยังเดินมุ่งหน้าไปหาเพราะว่ามีเธอ

อยากจะเคียงข้างเธอต่อไปให้นานที่สุด
แล้วค่อยยอมจำนน ต่อโชคชะตา
อยากจะเป็นอย่างเดิมอย่างที่มันเคยเป็นมา
ถึงจนหมดเวลานาทีสุดท้าย

รอเพียงแค่เวลา รู้ว่าเราต้องจากกัน
รอเพียงแค่สักวันที่ต้องเสียใจ

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ แต่รู้สุดท้ายมันต้องจบ
จะต้องพบห้วงรักเหวลึกที่ตรงปลายทาง
หน้าผาที่สูงชัน ความฝันของฉันมันเลือนราง
แต่ยังเดินมุ่งหน้าไปหา เพราะคำว่ารัก

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ แต่รู้สุดท้ายมันต้องจบ
จะต้องพบห้วงรักเหวลึกที่ตรงปลายทาง
หน้าผาที่สูงชัน ความฝันของฉันมันเลือนราง
แต่ยังเดินมุ่งหน้าไปหา เพราะว่ามีเธอ

ขอบคุณเนื้อเพลงจาก http://musicbox.dontreeza.com/music1/1671.html

 ฟังเพลงรอไปก่อนนะครับ ฮ่าๆๆๆ

ขอบคุณทุกคอมเม้นครับ 

[bulldog17]

 

[hibatsumoe]

คนเรารั้น รู้ทั้งรู้แต่ก็ทำ เพราะรักคำเดียว 

[jimmyFG]

 อย่าเอาแค่เงมาฝากสิ เอานิยายมาลงด้วย
เขารออ่านอยู่นะคนเขียน

[CarToonMiZa]

รออยู่น๊า
เพลงตรงจัง

[นอนกินแรง]

อยากอ่านต่อ

[a_tapha]

สงสารเจเจเว้ยเฮ้ย 

[P-o-r-m-u-h-M]

สอบเสร็จปิดเทอมผมรีบขับรถตรงดิ่งกลับบ้านทันที...พอกลับถึงบ้านปุ๊บก็ตรงเข้าห้องนอนบนเตียงที่แสนจะคิดถึงทันที...ความรู้สึกโล่งอย่างกับยกภูเขาออกไปจากอกมันเป็นอย่างนี้นี้เอง

เหนื่อยมากๆครับ ผมโคตรจะเหนื่อย แต่พอถึงบ้านเห็นหน้าแม่หน้าพ่อแล้วก็รู้สึกดีขึ้นแล้วล่ะ

ยิ่งตอนนี้แม่ลาออกจากการเป็นพยาบาลมาเป็นแม่บ้านธรรมดาเฉยๆ ยิ่งทำให้บ้านหลังนี้น่าอยู่มากขึ้น

ล้มตัวลงนอนได้ไม่เท่าไรก็มีเสียงโทรศัพท์ดัง เอื้อมมือไปกดรับแบบลืมดูชื่อ...อ่าที่จริงไม่ได้ลืมนะ แต่เสียงเรียกเข้าแบบนี้ผมตั้งไว้ให้คนพิเศษของผม เลยรู้ไงว่าใครโทรมา เอิ้กเอิ้ก

“ว่าไง”เสียงงัวเงีย แอ๊บแบ๋วว่านอน ทั้งๆที่พึ่งแยกกับตรงหน้าบ้านมันเมื่อประมาณครึ่งชั่วโมงก่อน

“พี่เจเจนอนไรไวจังพี่” ปิ๊งป่อง!! ไอ้มีนครับ ไอ้มีนของผมเอง ฮ่าฮ่า

“กำลังจะนอน มีไร”

“อ่อ เปล่าๆ ว่าจะโทรมาชวนออกไปเดินตลาดนัดอ่ะพี่ ถ้าพี่เจเจนอนก็ไม่เป็นไร”

“เฮ้ยๆ ไปๆ!!”รีบตอบอย่างไว...ไม่ค่อยอยากไปกับมันเท่าไรเล๊ย

“ฮ่าฮ่า อยากไปเดินขนาดนั้นเชียวดิ งั้นเดี๋ยวซักหกโมงเจอกันนะพี่”มันว่าอย่างนั้นแล้วก็ว่างสายไป จากง่วงๆเลยตาสว่าง ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวใหม่เตรียมพร้อมไปเดินตลาดนัดกับไอ้มีนสุดเลิฟ เพราะตอนนี้ก็สี่โมงครึ่งล่ะ

ที่จริงไม่ได้อยากเดินตลาดนัดหรอก...แต่อยากไปเดินกับไอ้มีน จะได้กันท่าพวกผู้หญิงที่คงต้องเข้ามาจีบไอ้มีนแน่ๆ!!

อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกมานั่งเล่นดูแม่นั่งจักรปักกำลังปักลายอะไรก็ไม่รู้อยู่...เห็นแม่ผมเป็นผู้หญิงทำงาน ลุยๆ แต่แม่ผมโคตรจะเก่งงานฝีมือ สมัยเด็กๆแม่ก็ปักชื่อปักตราโรงเรียนให้ไม่ต้องเสียตัง แล้วแม่ยังเคยเล่าอีกว่าเคยเป็นตัวแทนร้อยพ่วงมาลัยถวายองค์พระเจ้าอยู่หัวฯด้วย สุดยอดเลยแม่ผม

 พอใกล้เวลาก็บอกแม่แล้วขับรถออกไปก่อนเวลานิดหน่อย บ้านผมอยู่ใกล้กับตลาดนัดที่ไอ้มีนมันอยากมาเดินครับ แต่ว่ามันเป็นตลาดนัดที่โคตรใหญ่ รถเลยติดแถมหาที่จอดรถก็ยากผมเลยต้องมาก่อนเวลาเพราะโดยส่วนตัวแล้วผมเกลียดการรอคอยเลยไม่ชอบให้ใครต้องมารอผม

เวลามีนัดใครก็ตาม ไม่ใช่แค่ไอ้มีนหรอกนะ ส่วนใหญ่ผมจะไปก่อนเสมอ

ก็ผมไม่อยากถูกเกลียดนี่ครับ เอิ้กเอิ้ก

กว่าจะหาที่จอดรถได้ก็เล่นเอาปวดแข้งปวดขา ไอ้ผมก็ขับไม่เก่งอยู่แล้ว นี่ช่องแมร่งยังแคบสุดใจขาดดิ้นอ่ะ แต่สุดท้ายผมก็เอารถเข้าไปได้แบบไร้รอยขีดข่วน เดินมารอหน้าตลาดที่นัดกับมันไว้ก็เจอมันยืนอยู่ก่อนแล้วครับ

ผมบอกหรือยัง...ว่าไอ้มีนก็เป็นพวกประเภทเดียวกับผม พวกที่ไม่ชอบใครคนอื่นรอ...แหม น่ารักจริงเชียว แต่มันไม่ได้มาคนเดียวหรอก มันยืนอยู่กับเพื่อนๆมันที่ผมพอจำหน้าได้

ก็ผมกับมันรู้จักกันตั้งแต่อยู่ม.ปลาย เพื่อนมันผมก็พอมีผ่านหน้าผ่านตามาบ้าง ถ้าจำไม่ผิดคนที่คุยกับมันอยู่ชื่อไอ้จิ๋วกับไอ้กั๊ก ผู้ชายทั้งคู่นะ แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งชื่อ นิวา อันนี้จำแม่นเลยครับ...ก็ผู้หญิงคนนี้มันแฟนเก่าไอ้มีนอ่ะดิ๊

“แล้วนี่เมื่อไรพี่เจเจเขาจะมาว่ะ รอจนเหนียงขึ้นแล้ว”ไอ้กั๊กร้องถามไอ้มีนเสียงดังจนผมที่กำลังจะซื้อน้ำอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลยังได้ยินอ่ะ

“เดี๋ยวก็มา มั้ง”คือมาแล้ว...แต่หยุดซื้อน้ำอยู่ พอซื้อน้ำเสร็จก็กำลังจะโผล่หน้าไปให้เห็นแต่ก็ต้องเบี่ยงตัวกลับมาใหม่...เพราะคำถามของไอ้กั๊กที่ถามไอ้มีนแท้ๆ

“เออ แล้วที่มึงเล่าให้กูฟังว่าพี่เจเจเขาชอบมึงนี่ ตอนนี้เป็นไงบ้าง”....!!!

“หา! จริงเหรอมีน พี่เจเจชอบมีนเหรอ”นิวาตกใจซะเว่อเชียว...แต่ตกใจดังไปนะ ถ้าจะตกใจดังขนาดนี้ประกาศใส่ไมค์เลยเหอะครับน้องสาว

“อืม...พี่เจเจเขาบอกมีนเอง”หันไปพูดเพราะซะหยดย้อยกลับสาวสวย มีนมันงี้แหละครับ มันจะแทนตัวเองว่ามีนเฉพาะกับสาวๆเท่านั้นแหละ

ได้ยินเสียงนิวาบ่นอะไรไม่รู้ แต่ประมาณว่าเสียดายบ้าง ดูไม่ออกบ้าง ไอ้กั๊กไอ้จิ๋วไอ้มีนก็ขำท่าทางของนิวากันใหญ่

“แล้วสรุปที่มึงบอกว่าจะย้ายหอนี่เอาไง กูกับไอ้จิ๋วจะได้ไม่ต่อสัญญาเดี๋ยวหาหอใหม่”...อึ้งซิครับ เป็นใครใครก็อึ้ง มันจะย้ายหอจริงเหรอ?? เอาจริงๆผมก็ไม่ได้เชื่อคำพูดของเพื่อนมัน รอลุ้นคำตอบไอ้มีนอย่างกับลุ้นบอล เหงื่องี้ซึมออกที่มืออย่างกับพึ่งอาบน้ำ

ถ้ามันจะย้ายจริงๆผมคงรู้สึกแย่...ไม่ใช่ว่าเพราะไม่ได้อยู่กับมันแล้วรู้สึกไม่ดีนะ...แหม แต่ก่อนก็ไม่ได้ว้อนมันขนาดนั้น แต่ที่แย่คือเพราะ...มันย้ายเพราะไม่อยากอยู่กับผม...ก็ไอ้กั๊กกับไอ้จิ๋วมันอยู่ ม.เอกชนที่ไม่ได้ไกลจากมหาวิทยาลัยผมมากเท่าไรก็จริงแต่...เฮ้ออออ!! ช่างเหอะ

“มึงจะต่อสัญญาอะไรตอนนี้ อีกตั้งเทอมหนึ่ง”

“เอ๊า! กูก็ถาม เห็นมึงบอกจะย้ายมานี่หว่า แล้ววันนี้นัดพี่เขามาเดินกันอีก ไม่บอกกูคงนึกว่ามึงคบกับพี่เจเจแล้วนะเนี้ย”...คบก็ดีดิว่ะไอ้ห่ากั๊ก...ปากมากจริง คนอื่นไม่เห็นจะพูดมากเหมือนมึงซักคน

พูดแต่ละทีกระแทกใจกูดังจึก!! จึก!! ฮืออออ

“ก็กูโทรไปหาพวกมึงแล้ว พวกมึงบอกว่ายังไม่ได้กลับมานี่หว่า”

“ฮ่าๆ ก็กะมาเซอร์ไพรส์ นี่ไง”

...อ่อ...ผมเป็นตัวสำรองตอนมันไม่มีเพื่อนนี่เอง...เหอะๆ ยิ่งคิดยิ่งปวดใจว่ะตอนนี้ ปวดตั้งแต่เห็นแฟนเก่ามันล่ะ ถึงจะดูออกว่าตอนนี้เป็นเพื่อนธรรมดา แต่มันก็มองเห็นสายใยบางๆอยู่

ยอมรับว่าหึง...ก็รู้แหละว่าไม่มีสิทธิ์จะหึง แต่มันห้ามกันได้รึไงเล่าไอ้ความหึงหวงเนี้ย!!

แล้วยังมารู้เรื่องที่ไม่สมควรรู้อีก อยากตบกะโหลกตัวเองจริงๆ...ทำไมต้องมาแวะซื้อน้ำด้วย ซื้อมาแล้วก็ไม่ได้ดื่มเพราะมั่วแต่ช็อคอยู่กับบทสนทนาของพวกมัน นี่ถ้าไม่รู้ผมยังจะได้หลอกตัวเองได้บ้างว่ามันไม่ได้รังเกลียดอะไรผม เฮ้ออ!!

แต่ที่ช็อคที่สุดก็เรื่องที่มันเล่าเรื่องผมให้เพื่อนฟังนี่ดิ...หมดกันภาพพจน์กู...ฮือออ!!

วันนี้ รักเธอที่สุด รัก ฝังลึกไปข้างใน  ไกลจนเกินที่ใครสักคน จะเข้าใจ
ได้ใกล้ชิด ได้คอยดูแล แค่นี้ ฉันก็พอใจ  เธอจะทำให้ช้ำเท่าไร....ฉันก็รักเธอ

เสียงเพลงประจำเบอร์ของไอ้มีนดังขึ้นเรียกสติผมที่หลุดลอยไปไหนก็ไม่รู้ หยิบโทรศัพท์มากดรับแบบไม่ต้องมองเบอร์...

“พี่เจเจอยู่ไหนแล้วพี่”อยู่แถวๆที่มึงอยู่นั้นแหละมีน...อยู่หลังเคาร์เตอร์ร้านขายน้ำ...

“...พี่...ไปไม่ได้อ่ะ...โทษทีนะ”

“เฮ้ย! ทำไมเหมือนผมได้ยินเสียงพี่นอกโทรศัพท์”...เวร...กูลืมไปเลยว่ามันใกล้กัน

“....แค่นี้นะมีน”บอกมันเบาๆก่อนจะชิ่งกลับก่อนที่มันจะเห็น ผมไม่รู้ว่าพวกมันทำอะไรกันต่อเพราะตั้งแต่หันหลังกลับมาผมก็ไม่ได้เหลียวกลับไปมองอีกเลย

กว่าจะเดินกลับมานั่งสงบสติอารมณ์ในรถได้ก็แทบแย่ ความรู้สึกเหมือนว่าขาเดินกลับมามันไกลกว่าตอนเดินไปซักสิบๆกิโลฯ ทั้งๆที่อยากอยู่กับตัวเองอยากจะพิจารณาอะไรบางอย่างแต่ก็ไม่ได้ดั่งใจ

เพลงของพี่คริสติน่าดังตลอดจนไม่ทันได้นับว่ารอบที่เท่าไร...

ดังจนอยากจะร้องตามเลย...แต่นาทีนี้ ถ้าร้องตามมีหวังน้ำตาแตกแง่มๆ เลยตัดสินใจรับโทรศัพท์อีกรอบมันจะได้เลิกโทรซักที

“.....”รับปุ๊บเงียบใส่...มันนะไม่ใช่ผม

“...โทรมามีอะไร”

“พี่เจเจอยู่ตลาดแล้วใช่มั้ย”มันพูดมาทำเอาถอนหายใจเฮือกใหญ่ เฮ้ออออออ!!

“อืม...”

“ได้ยินแล้วซินะ”นั้นไง รู้จริงๆด้วย...ผมนี่แมร่งเบลอแล้วทำตัวมึน ไปรับโทรศัพท์ตรงนั้น แถมยังโกหกไม่เนียนอีก ให้ตายเหอะ ปรกตินี่ไม่ใช่คนประหม่าแบบนั้นเลยนะ

“อืม...”อืมอย่างเดียว ไม่รู้จะพูดอะไรนาทีนี้

“มีนจะย้ายไปอยู่กับเพื่อนก็ได้นะ พี่ไม่ได้ว่าอะไร”สุดท้ายผมก็ต้องทำตัวเป็นคนเข้าใจอะไรง่าย

ทั้งๆที่จริงผมเข้าใจอะไรยากจะตาย...อย่างเรื่องมันไม่มีทางรักผม ผมก็ไม่เข้าใจ อย่างเรื่องที่ผมควรพอได้แล้ว ผมก็ไม่เข้าใจ เห็นป่ะ!! ผมอ่ะเข้าใจอะไรยากจริงๆนะ!!

หรือบ้างที...ผมอาจจะจงใจไม่เข้าใจมันก็ได้มั้ง...

“...เรื่องนั้น ผมยังไม่ได้ตัดสินใจ”มันพูดเสียงเบาเชียว...ผมเข้าใจมันนะ ก็แหม...ไอ้มีนมันเป็นเด็กดีจะตายไป คงทำใจยากเหมือนกันที่ต้องทำแบบนี้

ถ้าคนดีๆอย่างมันทำไม่ได้...คนเลวๆอย่างผมคงต้องทำเองซะล่ะมั้ง

“อืม...รีบคิดนะมีน เหลือเวลาอีกแค่เทอมเดียว จะทำอะไรก็ทำแต่เนินๆนะ เดี๋ยวมันจะวุ่นวาย”ฮึ่บๆ อดไว้ๆ อีกแค่ไม่กี่ประโยค อดไว้ลูก!! กลืนมันไปก่อน ไอ้ลูกสะอื้นน่ะ!!

“แต่พี่ว่ามีนหาย้ายไปอยู่กับพวกเพื่อนในคณะดีกว่านะ จะได้ไม่ต้องเดินทางไกลๆไง”อีกแค่คำเดียว สู้ๆเว้ยเจเจ!!

“เพราะพี่ก็คิดไว้ว่าจะย้ายออกเหมือนกัน...”สำเร็จ!!....เหนื่อย...ฮือออออออ

“....”มันเงียบ...กูสะอื้นเบาๆแล้วยังมี ไอ้แสสสส ไอ้เด็กโบกรอเสือกส่องไฟฉายเข้ามาในรถ เพราะผมเปิดไฟรถทิ้งไว้แต่ไม่ขยับเขยื้อนซักที

“...ผมทำให้พี่เจเจโกรธหรือเปล่า? แล้วพี่จะย้ายไปอยู่ไหนพี่เองก็ไม่ค่อยรู้จักใครนะ”มึงเป็นคนดีจริงๆไม่ ไม่เสียแรงหรอกที่กูรักมึง ขอบใจมากที่ห่วงกูแค่นี้กูก็ซึ้งมากๆเลย

“...พี่ว่าจะซิ่วน่ะ...แค่นี้ก่อนนะพี่ขับรถ”บอกมันแล้วก็กดวางสายทันที รีบกลับบ้านด่วนๆก่อนที่แม่กับพ่อจะเข้านอน คนต่างจังหวัดนอนกันไวครับ...ต้องรีบกลับไปหา ต้องไปปรึกษาเรื่องจะซิ่ว

พี่ติ๊น่าครับผมคงเป็นแบบเพลงพี่ไม่ไหวแล้วอ่ะ เพราะบางทีผมก็เหนื่อยเป็นนะคร๊าบบบบ  ~ ~ ~ ~


ขอบคุณทุกคอมเม้นเหมือนเดิมครับ 

[fuku]

เจ็บแทนเลย

เข้าใจอารมณ์เจเจเลยว่า อยากจะตัดใจ
หรือใจที่สุดก็รู้ตัวซักทีว่าเราควรจะเลิกหวังได้แล้ว

ตบมีนซัก 3 ที เอาเวลาของเจเจคืนมานะ

[jimmyFG]

   เศร้ามากๆเลย อยากอ่านอีกอ่ะ 

[bulldog17]

เจเจ สู้ๆ

[badcow]

โคตรเกลียดคนอย่างมีนเลยเหอะ

[namngern]

สงสารเจเจ T^T
แบบ เราอุตส่าห์พยายามทำมาถึงจุดนี้
แล้วเจอแบบนี้เป็นเราเราก็ท้ออะ
ไม่ไหวนะ ถ้าต้องให้ทนอยู่
เหมือนเราไม่มีความสำคัญอะไรกับเขาเลย
รออ่านต่อนะคะ
อยากรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป แง๊

[uknowvry]

ฮือ.....เศร้านะ แต่เชียร์ให้ตัดใจ....หึ้ย!

[♠DekDoy♠]

เจเจสู้ ๆ นะ
เห็นด้วยกับเรื่องซิ่ว เจเจไปเรียนที่ถนัดดีกว่า
เรียนให้จบก่อนค่อยมาคิดเรื่องมีนเนาะ
 

[yeyong]

ความรักมันบังคับกันไม่ได้

[CarToonMiZa]

เจเจหาคนใหม่เถอะ

[patchylove]

    สงสารเจเจ

[Mc_ma]

  งื้อ..................อ่านไป น้ำตาไหลไม่รู้ตัว ไหลตามพี่เจเจอ่ะแหละ
ไม่มีอะไรน่าเศร้าไปกว่าการถูกคนที่ตัวเองรักรังเกียจ....อีกแล้ว ฮื้อออออออออ......
แค่ไม่รักก็เสียใจมากพออยู่แล้ว ดันโดนรังเกียจจนไม่อยากอยู่ใกล้อีก เข้าใจพี่เจเจเลย 
แต่เจ้าตัว(ไอน้องมีน)ยังไม่ได้ออกปากเองเลยนะ แค่เพื่อนๆมีนพูดกัน มันเป็นอย่างนั้นจริงรึเปล่าก็ยังไม่รู้

แล้วพี่เจเจ จะซิ่วอีกปีหรอ.......????????????????????????
โห่....เสียดายหมอฟันรูปหล่อ กว่าจะเรียนจบ จากที่เรียกพี่หรือเฮียได้กลายเป็นลุงเจเจพอดีกัน เอิ๊ก เอิ๊ก(เลียนแบบพี่เจเจอ่ะ)
ไม่อยากให้่เสียเวลาเพราะเรื่องหัวใจอีก สงสารพี่เจเจ...จับใจ

ยังไงก็อยู่ข้างพี่เจเจนะ หากมีนมันคิดงั้นก็ปล่อยมันไปเหอะ (ตกลงมีนเป็นพระเอกรึเปล่าเนี่ย???)
หล่อ...เริด...เชิด...โสด  ???  แบบพี่เจเจ หาใหม่ไม่ยาก เชื่อดิ

รอติดตามอยู่นะคะ มาต่อไวๆน๊า กำลังสนุกเลย
เป็นกำลังใจให้คนแต่งเสมอ 
อ้อ..เป็นกำลังใจให้พี่เจเจ ด้วย เข้มแข็งๆๆนะ มันอาจไม่เลวร้ายอย่างที่คิดก็ได้

[koikoi]

สงสารเจเจอ่ะขอให้ได้เจอรักแท้นะ

[hibatsumoe]

เพราะอย่างนี่ไงถึงไม่อยากสารภาพ 

[$VAN$]

มีนทำไมต้องเอาเรื่องเจเจไปเล่าให้เพื่อนฟังด้วย
มันเหมือนประจานว่าเขาเป็นเกย์ แถมเป็นเกย์อกหักอีก มันเป็นเรื่องน่าอายของเจเจนะ
เป็นเราคงไม่กล้าสู้หน้าเพื่อนๆมีนแล้ว
เจเจจะซิ่วจริงเหรอ น่าเสียดายอนาคต
แต่เราเข้าใจ ณ อารมณ์นี้ ใครจะไปทนกล้ำกลืนอยู่ไหว ฮือๆๆๆ~ (อินว้อยยย~)

[choijiin]

คับที่อยู่ได้แค่คับใจไม่ใช่อยู่ยากนะ
แต่อยู่ไม่ได้เลยต่างหาก
 
อย่าไปอยู่กับไอ้คนนิสัยแบบนี้เลยเจเจ
ไม่รักก็พูดมาตรงๆน่ะมันก็ดี
แต่มันเรื่องอะไรต้องเอาเรื่องของเจเจไปเล่าให้คนอื่นฟัง
แบบนี้เค้าเรียกประจานแล้วเนี่ย
 
เปลี่ยนพระเอกด่วน
เราเกลียดอิมีน ไปหาชะนีโน่นไป๊
เก็บเจเจไว้ให้คนอื่นที่ดีกว่าแกเถอะ เชอะ!!!