หัวข้อ: [เรื่องสั้น] วีรกรรมทำเพราะ(แอบ)รัก UP!! :10-6-55 ตอนจบ เพิ่ม ตอนพิเศษให้ครับ

[bangkeaw]

แรงไปนะเจเจ อึ้งกันเป็นแถบ

[bulldog17]

ต๊ายยยยยย...ทีงี้อ่ะปากตรงกะใจ

[นอนกินแรง]

แรง!!! เล่นเอาทุกคนเงียบเลย

[jimmyFG]

เขาอยากอ่านอีก มาต่อไวๆนะ

[namngern]

ตรงไปไหนเจเจ? 55555 น้องแกตาค้าง งงกันไปเลยอะดิ
แบบเรานึกภาพวุ้นเส้นออกเลย คงสวยน่าดู
ชอบบบบ  อยากอ่านต่ออ่าคนแต่งงงงง
รออ่านตอนต่อไปจ้าาา
+1 ล่อคนแต่ง คึคึคึคึ

[ต่ายน้อย]

เจเจ จะน่ารักไปไหเนี่ย
เปลี่ยนพระเอกขอเป็นเดือนคณะวิศวะแทนได้ไหมอ่ะครับ

[koikoi]

เจเจน่ารักดีนะไม่รู้เมื่อไหร่จะสมหวังล่ะเนี่ย

[insomniac]

จะขำไปไหนเรื่องนี้ ฮาปนโศกจริงๆ

[silverphoenix]

ได้ชื่อเรื่องแล้ว   ตอนแรกจำไม่ได้  555

พอเข้ามา  อ้อ  พี่เจเจนี่เอง อิอิ
รอตอนต่อไปจ้าาาา

[jimmyFG]

รออยู่นะ

[Mc_ma]

ว๊าว ๆๆๆๆ  มีชื่อเรื่องแล้ว
กำลังสนุกเลย อยากอ่านอีกๆ 

เจเจน่ารักที่สุด มาต่อไวๆนะคะ

   

[namngern]

ยังไม่มา แง๊

[P-o-r-m-u-h-M]

คะแนนมิดเทอมออกมาทำให้ใจชื่นขึ้นมานิดหน่อย ทุกวิชาผมได้คะแนนในระดับที่น่าพึ่งพอใจ มีแค่ชีวะตัวเดียวที่ทำคะแนนพลาดไปสิบสองคะแนน นอกนั้นก็พลาดไม่มากเท่าไร...แต่ได้ข่าวว่าคณะกูเน้นวิชานี้นะ ฮ่าฮ่า เฮ้อออ!!

ผมก็โอเคในระดับของผมล่ะนะ ถึงมันจะเป็นคะแนนที่พอๆกับมีนก็เถอะ!!

แม่ม...แต่ละคนล่อไปเกือบเต็ม เต็มเลยก็มี ยังดีมีคณะอื่นมาฉุดมีนลงไปบ้าง ถ้ามีแต่พวกคณะผมนะ...เหอะๆ ไม่อยากจะคิดว่ะ

แต่ไม่สน ไม่แคร์ อาจารย์บอกตั้งแต่คาบแรกแล้วว่าจะตัดเกรดแบบอิงเกณฑ์ ถึงความหวังที่ได้เกรดเอจะเหลือน๊อยยยน้อย แต่อย่างน้องขอไฟท์ให้ได้ซักบีก็แล้วกัน

ไฟท์ติ้ง!!....แต่ตอนนี้ขอมองหาไอ้รูมเมทสุดหล่อของผมก่อนนะ...ก็แหม อยากพามันไปฉลองหน่อย ในวาระที่คะแนนไม่ต่ำแบบที่คิด...อันนั้นอ่ะข้ออ้าง ที่จะฉลองจริงๆคือฉลองที่ไอ้มีนมันเลิกกับหนูนาแล้ว ยะฮู้!!!!

ที่จริงพวกมันสองคนทะเลาะกันหนักมาได้ซักอาทิตย์กว่าๆแล้ว ก็ช่วงๆที่สอบมิดเทอมนั้นแหละ แต่ผมไม่ได้สนใจอะไรมากมายเพราะช่วงนั้นก็เครียดๆกับเรื่องสอบอยู่ด้วย

มารู้อีกทีก็เมื่อวานนี้ที่ไอ้มีนมันเดินเข้ามาในห้องแล้วบอกผมเรียบๆว่าพวกมันเลิกกันแล้ว...ทั้งๆที่แอบดีใจแต่ปากเสือกถามออกไปว่า...แล้วไง??? ฮ่าๆ ซึนจริงๆกู

ไอ้มีนตอบว่าพวกมันเข้ากันไม่ได้...ดาราโคตร...ผมไม่ได้ซักไซ้อะไรต่อ แค่แอบยิ้มในใจที่ดูท่าทางไอ้มีนก็ยังปรกติดีอยู่ มันยังยิ้มยังหัวเราะและร่าเริงตามแบบฉบับของมันได้อยู่

เพราะถ้ามันหงอยหรือซึมเศร้า ผมคงคิดว่ามันรักหนูนาจริงๆ...ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นคงเจ็บจิ๊ดๆในใจน่าดูชมล่ะ

“กินข้าวเสร็จแล้วไปไหน?”เดินไปวางจานหน้ามันและฝูงเพื่อนซึ่งก็เป็นกลุ่มเดียวกันกับผมด้วย ไอ้มีนเงยหน้าขึ้นมามองทำสายตาประมาณว่าถามมันเหรอ?

“อ่อ...ไม่ได้ไปไหนอ่ะ เดี๋ยวว่าจะไปเล่นบาสกับไอ้สองอ่ะพี่เจเจ”ไปเล่นบาส...แล้วมึงจะบอกว่าไม่ได้ไปไหนทำไมว่ะไอ้นี่

“ว่าจะให้ขับรถพาไปซื้อของหน่อย”เอารถมาอ้าง เพราะมันรู้ว่าผมไม่ค่อยชอบขับรถเอง ต่างจากไอ้มีนที่ชอบขับอิ๋บอ๋าย...ขับจนคว่ำไปสองคนแล้ว พ่อแม่มันเลยไม่ยอมให้เอารถมาใช้

“ที่ไหนอ่ะ”

“รังสิต”

“เย็นๆได้มั้ยพี่เจเจ เดี๋ยวขอออกกำลังแปป”ผมพยักหน้าตอบมันนิ่งๆ แล้วสนใจข้าวของตัวเอง มีบทสนทนาในกลุ่มบ้างแต่ส่วนใหญ่จะคุยกับไอ้มีนมากกว่า ก็บอกแล้วว่าไอ้มีนมันเฟรนลี่เชี่ยๆ นี่ถ้าไม่ใช่ว่ามันกับผมตัวติดกันที่คณะรับรองว่ากลุ่มเพื่อนของผมไม่มีทางใหญ่ขนาดนี้แน่นอน อย่างเก่งก็สามคนเต็มที่...นี่อะไร เกือบสิบ!!

สุดท้ายผมก็ไปนั่งรอมันเล่นบาสที่สนาม ไอ้มีนมันไม่ได้เล่นบาสเก่งนักหรอกครับ แต่อารมณ์ชอบเล่นกีฬามากกว่า มันน่ะเล่นได้เกือบทุกประเภท แต่ไม่ได้เก่งขนาดไปแข่งขันอะไรได้ซักอย่าง เพราะเพื่อนมันเยอะมาแต่ไหนแต่ไร ใครชวนไปเล่นกีฬาอะไรมันก็จะไปกับเขาตลอด

ส่วนไอ้น้องสองที่ชวนไอ้มีนมาเล่นนี่เก่งของจริง ตัวมันก็ไม่ได้สูงเท่ามีนแต่ก็ไม่ได้เตี้ยมากมาย หน้าตาก็โอเคนะ หน้าเกลี้ยงใสจั๊วะ แต่แบบไม่ผ่านเหมือนเดิมเพราะมันเตี้ยกว่าผมไง เอิ้กเอิ้ก

พวกมันก็เล่นกันไปจนเย็น ไอ้มีนกับไอ้สองก็เดินมาหาผม ได้กลิ่นเหงื่อของมันแล้ว...อ๊าก!! อยากจะสูดดมใกล้ๆ ฮ่าๆ ก็ว่าไปนั้น...

พวกมันแค่เดินมาเอากระเป๋าเสื้อผ้าที่อยู่กับผมก่อนจะไปอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวกันที่ห้องน้ำ ผมก็นั่งอ่านหนังสือไปนั่งมองนู้นมองนี่ไปเรื่อย จนซักพักพวกมันกลับมาเลยเก็บข้าวของเตรียมตัวกลับ

“เออ! ว่าแต่พี่เจเจไปซื้ออะไรทำไมต้องไปถึงรังสิต”อยู่บนรถมันก็เลยถามผมที่นั่งเป็นคุณชายอยู่ข้างหลัง ให้ไอ้มีนเป็นคนขับรถส่วนไอ้สองที่แวะไปส่งมันที่บ้านนั่งข้างคนขับเป็นแม่บ้านไปแล้วกันเนอะ

เหอะๆ คนขับรถกับแม่บ้านบ้านกู...อย่างหล่อ

“ไม่ได้ซื้อไรหรอก แต่นัดกินข้าวกับไอ้วุ้นเส้น จำมันได้ป่ะ?”

“จำได้พี่ พี่วุ้นเส้นเขาเคยมาจีบผมด้วย”โว๊ะ!! นางวุ้น...มึงไปจีบไอ้มีนของกูตอนไหนว่ะ ทำไมกูไม่รู้เรื่อง แมร่ง!! ถ้ากูรู้งี้กูไม่ชวนมึงมาแดรกของฟรีฉลองไอ้มีนโสดก็ดี!!

“เขามาตามจีบตอนผมเข้ามาใหม่ๆอ่ะพี่เจเจ แต่ผมบอกไปตรงๆว่าผมไม่ได้ชอบกระเทย พี่เขาก็เลยไม่มายุ่งอีก”มันพูดเสียงเรียบ ผมก็แอบถอนหายใจ เฮ้ออออ!!

มันไม่ชอบกระเทย.....

โอเค กูเป็นเกย์ไม่เกี่ยวกันนี่.....

“อ้าว ที่คุยกันนี่กระเทยเหรอ ชื่อวุ้นเส้นจนสองนึกว่าผู้หญิงเลย”

“จริงๆมันชื่อเข้ม ฮ่าฮ่าฮ่า แต่มันสวยนะ ผู้หญิงยังอาย “แอบชมมันหน่อยๆ เพราะมันสวยจริงๆ แต่ก่อนแอบอิจฉามันที่มันเกินมาหุ่นให้ใจรักไม่เหมือนผมที่หุ่นไม่ได้แต่ใจรับ...เอิ้กเอิ้ก...รับ only!!

ก็คุยนู้นนี่นั้นกันไปเรื่อย แวะส่งไอ้น้องสองแถวดอนเมืองแล้วตรงต่อไปรับไอ้เพื่อนสุดสวยที่มหาวิทยาลัย โดยที่ผมยังนั่งเป็นคุณชายอยู่ข้างหลังอยู่เลย มันรู้สึกเหมือนไอ้มีนเป็นคนเทคแคร์อย่างไงอย่างงั้น แอบเอาแต่ใจตัวเองนิดหนึ่งไม่ว่ากันนะมีน เอิ้กเอิ้ก

พอมารับไอ้วุ้นขึ้นรถได้ปุ๊บมันก็กรี๊ดกร๊าดใหญ่ เพราะมันจำไอ้มีนได้ แถมตอนนี้ยังหล่อขึ้นกว่าแต่ก่อนจม ไอ้มีนมันก็คุยตอบเฮฮาไม่มีอะไร บอกแล้วว่ามันน่ะเฟรนลี่เชี่ยๆ

ผมนี่ดิโดนซักยาวว่าทำไมถึงกลายเป็นเมดของมีนได้ ไอ้มีนก็พาซื่อ ตอบไปตามความจริงทุกอย่างว่าผมเป็นคนชวนมันมาเช่าหอนอกอยู่ด้วยกันหลังจากที่รู้ว่าติดมหาวิทยาลัยนี่แล้ว แต่ไอ้วุ้นมันไม่ได้สงสัยอะไร มันแค่พยักหน้ารับธรรมดาก่อนจะหันกลับไปผู้ชายต่อ...แม่มเอ๊ย! อยากย้ายที่แล้วอ่ะ ไอ้วุ้นแมร่งใกล้ไอ้มีนเกิน แถมไอ้วุ้นตอนนี้ดูไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงเลยซักนิด หน้าอกหน้าใจก็มี แถมยังกับรู้ว่าจะได้มาเจอผู้ชายหล่อ ยัดมาจนดู้มดู้มขนาดนั้น ฮึ่ยยย!!

“แล้วนี่มึงคิดยังไงชวนกูออกมากินข้าวแบบนี้”มาถึงร้านอาหารญี่ปุ่นบุฟเฟ่จนเดินไปหยิบของกินมาเต็มโต๊ะแล้วมันค่อยจะได้มาถามผม ก็นะ...แมร่งสนใจอยู่แค่ น้องมีน น้องมีนนนนนนน ไอ้สัดเข้มเอ้ย!!

“คะแนนมิดเทอมกูออกครบแล้ว สบายใจเลยอยากกินข้าวกับมึงไม่ได้หรือไง”

“ได้ค่ะได้ ก็แค่ถามเฉยๆทำมาเป็นเหวี่ยงใส่ น้องมีนคะ อยู่กับมันไปได้อย่างไงอย่างกับอีพวกวัยทอง”หนอยยย....ไอ้เข้ม!

“ฮ่ะฮ่ะ ผมชินรับมือกับคนแก่...โอ้ย!!”รุมกันว่ากูเลยโดนโบกหัวไปหนึ่งที

“แกล้งน้องมีนของกูทำไมย่ะ”...เวร!! ของมึงที่ไหนวุ้น ของกูต่างหากโว้ยยยยย

“ถ้าอยู่ใกล้ๆโดนหนักกว่านี่แน่...”

“ใจร้ายจริงๆ ไม่เป็นไรนะน้องมีนมามะ พี่วุ้นช่วยปลอบ”ไอ้วุ้นกางมือรอไอ้มีนโผเข้าหา ไอ้นี่มันก็เล่นไปกับเขาอีกคน...เออ ดี!

“ฮ่ะฮ่ะ พี่เจเจทำหน้ายักแล้วพี่วุ้น พอเถอะเดี๋ยวได้มีศพแน่ๆ”มันปลอบมันโอ๋กันซักพักไอ้มีนก็บอกให้พอ วุ้นหันมามองหน้าผมแล้วหัวเราะร่าเลย

ฉิบ! ผมอ่ะหน้าโหดนะ ยิ่งโมโหยิ่งมีแต่คนว่าหน้าอย่างกับยักอย่างกับมาร แต่มีไอ้นางวุ้นนี่แหละที่มันไม่เคยจะกลัว แต่มันกลับสนุกมากกว่าที่แกล้งให้ผมโมโหได้

ก็แหม...ปรกติผมนิ่งจะตายไป

คุยกันไปกินกันไปความสนุกมันเลยต่อเนื่องจนวุ้นมันอยากไปกรึ๊บต่อ ไอ้ผมอ่ะขี้เกียจโคตรๆแต่เหมือนไอ้มีนมันอยากจะไป เพราะวุ้นมันโฆษณาซอยข้างๆมหาวิทยาลัยมันเอาไว้ซะเยอะ

และแล้วก็เลยตามเลย มานั่งอยู่ร้านเหล้าข้างๆมหาวิทยาลัยของวุ้นเส้น ดูไอ้มีนมันชอบใหญ่เพราะส่วนใหญ่เวลามันไปเที่ยวกับเพื่อนกับรุ่นพี่มันแต่งหล่อไปเต็มๆแต่ร้านแถวนี้ใส่แค่ขาสั้นรองเท้าแตะก็ไม่ถือว่าแปลกอะไร

วุ้นมันรู้ว่าผมเป็นพวกกินเท่าไรก็ไม่เมามันเลยไม่หวงอะไร แถมยังโทรเรียกเพื่อนๆมันลงมาให้ผมมอมเล่นอีกสามคน...อยากถามมันจริงๆว่า...นี่มึงเห็นกูเป็นตัวอะไร?

คนที่วุ้นมันเรียกมาร่วมวงชื่อ เอก จี๊ด แล้วก็ปอมปอม คนแรกนี่หล่อแบบธรรมดา ตี๋ขาว สูงพอประมาณ คนที่สองนี่ออกจะติสๆไปหน่อยหัวกลมฟูเป็นลูกบอลมาเชียวแต่หน้ามันไม่ได้ทุเรศเลยโอเคไป ส่วนไอ้คนหลังนี่ลักษณะเดียวกับไอ้มีน สูงหล่อเข้มแถมล่ำพอตัวเลยใส่เสื้อโปโลเห็กล้ามโผล่ออกมาเป็นมัดๆเลยอ่ะ

พอเห็นสามคนนี้แล้วเลยสะกิดเรียกไอ้วุ้นมาถาม

“นี่มึงคงไม่คิดจะให้กูมอมแล้วมึงควบสามหรอกนะ”คือกูถามแบบแซวเล่นๆ

“...ที่จริงกูกะสี่ ขอน้องมีนอีกคนก็ดีนะ ฮิฮิ”แต่มึงตอบจริง!!

วุ้น!!มึงเคยได้ยินคำว่าสวยเลือกได้ป่ะ!!...ถ้าเคย กูอยากบอกมึงว่า เลือกบ้างเถอะเพื่อน!! แมร่งไม่มีสเปคเลยรึไงว่ะเนี้ย

เฮ้ย!! แต่นาทีนี่อย่าหลงประเด็น ไอ้มีนของกูมึงห้ามนะวุ้นนนน!!

“กูพูดเล่นหรอกย่ะ ทำหน้าทำตาเข้า นี่มึงคิดว่าเพื่อนมึงร่านขนาดนั้นเลยหรือไง”...ไม่ตอบ...แต่กูพยักหน้าอย่างรวดเร็ว

“พ่อมึง!! ถ้ากูร่านขนาดนั้นมึงเป็นผัวกูนานแล้วเจเจ!!”แหม...มึงจะรู้อะไร ที่กูไม่ได้เป็นผัวมึงไม่ใช่เพราะมึงไม่ร่านซักหน่อย แต่เพราะกูเป็นผัวใครไม่ได้ต่างหาก เอิ้กเอิ้ก

“เอ๊า ชน หมดแก้ว!!!”ขี้เกียจทะเลาะกับกระเทยแอ๊บเรียบร้อย ใครจะเชื่อมันก็เชื่อไปแต่ผมไม่เชื่อ เหอะๆๆ หัวมาชนหมดแก้วมอมผู้ชายให้เพื่อนดีกว่า

ดื่มไปดื่มมาจนคนในร้านเริ่มแน่นขึ้นเรื่อยๆ จากดนตรีสดที่ร้องเพลงชิวๆก็เปลี่ยนเป็นเพลงสนุกๆชวนโยกหัวโยกหางกัน ผมก็ยังคงทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายมาอย่างเคร่งครัด มอมเข้าไปมอมเข้าไปให้มันหลุดโลก เยเย้

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ...โต๊ะที่มีแค่หกคนซึ่งนั่งกันมาประมาณสามชั่วโมงแต่ตอนนี้เปิดเหล้าขวดที่สี่แล้ว ไม่ได้ตั้งใจดื่มเยอะแต่เพราะมันเป็นโปรโมชั่นของร้าน สองขวดห้าร้อย แถมมิกซ์ก็ยังถูกได้ใจแบบนี้ แม้เหล้าจะไม่ใช่ยี่ห้อตระกูลเลเบิ้ลแต่กินแล้วลื่นคอโคตรๆแล้วล่ะนาทีนี้

ไอ้ผมน่ะยังชิวๆ แค่มึนๆแต่ยังดื่มต่อได้อีกนาน ไอ้วุ้นนี่ไม่ต้องพูดถึงก๊งเดียวกับผมคอแข็งพอกัน ส่วนสามีทั้งสามของมันหน้าแดงตาเยิ้ม พูดมากเป็นต่อยหอยไม่ต่างกับไอ้มีนที่เฟรนลี่คูณสิบคุยกับไอ้ผัวทั้งสามของวุ้นอย่างกับรู้จักกันมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว เผลอๆอาจรู้จักกันตั้งแต่สมัยโครมันยองเลยก็ได้มั้งนี่

“เจเจ...ใครเป็นคนตั้งชื่อเจเจอ่ะ ทำไมต้องมีสองพยางค์อ่ะ จากตลาดเจเจหรือกางเกงเจเจอ่ะ”ไอ้ปอมปอมหันมาคุยกับผมเบาๆ คือนาทีนี่ถ้าอยากคุยกันหลายคนตั้งตะโกนพูด เพราะเพลงมันเริ่มดังล่ะ

“แล้วทำไมปอมปอมต้องสองพยางค์อ่ะ”

“ก็ถ้าพยางค์เดียวเดี๋ยวก็มีคนคิดว่ามันย่อมาจาก ปอมเปอเรเนียนที่เป็นหมากับกะปอมที่แปลว่ากิ๊งก่าอ่ะดิ เลยชื่อปอมปอมนี่แหละ”แหม...คิดได้นะมึงไม่ได้เหมาะกับหน้าตาเข้มๆของมึงเล๊ย ปอมปอมเนี่ย

“แล้วเจเจอ่ะ”แหนะ...ยังไม่ลืม เหอะๆ กูจะตอบมันยังไงดี ไม่เค๊ยไม่เคยคิดสงสัยชื่อตัวเอง ตั้งแต่เกิดก็ถูกเรียกว่าเจเจแล้ว

“อืม...ไม่รู้ซิ มา! หมดแก้ว!!”พอไม่รู้ก็เลยตีเนียน ชนหมดชนหมด คนเมานี่ใจง่ายครับ บอกชนหมดก็ยอมถึงจะรำคาญตอนก่อนจะเมาก็เถอะ

เพราะตอนก่อนจะเมาแมร่งให้ดื่มก็ไม่ยอม ต้องอ้างนู้นอ้างนี่ เยาะเย้ยบ้างกวนตีนบ้าง อ้างว่าแก้วไม่มีเหล้าบ้างแลกแก้วกันบ้าง โอ้ย!! กว่าจะยอมดื่มเล่นเอาเหนื่อย แต่พอเมาแล้วนี่ถึงไหนถึงกัน ให้กินเพียวมันก็ยอม เอิ้กเอิ้ก

“อึก!นี่เจเจ ถามจริงๆนะ เจเจเป็นเกย์เหรอว่ะ ตั้งแต่กินกันมากูนะเห็นเจเจขรึมโคตรอ่ะสัด สาวเหล่ก็ไม่สนใจ กูนะสังเกตเจเจมานานล่ะเนี้ยยยย”สรุปจะสุภาพหรือว่าจะคุยภาษาพ่อขุนกับกูว่ะไอ้ปอมปอม เมาแล้วเรื้อนนะมึง

“อื้อ เป็นเกย์”ตอบมันไป ไม่ได้ปิดบังอะไรอยู่แล้วครับ แถมผมกับมันก็ไม่ได้รู้จักมักจี่แล้วแมร่งก็เมาซะ ตื่นมาแมร่งก็ลืมเชื่อดิ

“โว๊!!! แล้วแล้วแล้วแล้วแล้ว”...โว๊!!! แล้วแล้วแล้วแล้วแล้ว มีใครบอกมึงมั้ยไอ้ปอมปอมว่าพอมึงเมาแล้วความหล่อความล่ำก็ไม่ได้ช่วยให้มึงดูดีเลยซักนิดไอ้ห่า

“แล้วเจเจรุกหรือรับว่ะ??”มันทำหน้าทำตาสนใจ ตาแบบเยิ้มๆอ่ะนะ

“รับ”

“ห่ะ??”แมร่งไม่ได้ยิน เสียงดนตรีแมร่งตรึ่มๆๆๆๆ

“กูเป็นรับ!”

“ไรนะ!”ไม่ได้ยินอีกสัดนี่ แล้วไอ้ดนตรีมึงจะว๊ากให้เส้นเสียงคอทำด๋อยไรว่ะ

“กูเป็นเกย์รับ ชอบโดนเอาว้อย!!”

“.........”เงียบ......................ทั้งร้าน

“หาาาาาาาาาาาาาา!!!!!” <<< เสียงวุ้นเส้น ไอ้ปอมปอม ไอ้เอก คนโต๊ะข้างๆซึ่งผมลืมชื่อ...แล้วก็ไอ้มีน!!

โฮฮฮฮฮฮฮ มึงจะร้องจบทำส้นตีนอะไรตอนนี้ไอ้วงดนตรีหัวค-ยยยยยยยยยย. ~ ~ ~ ~



ขอบคุณทุกคอมเม้นครับ 

[jimmyFG]

โอ๊ยขำไม่หยุดเลย

[♠DekDoy♠]

กร๊ากกกกก อย่างฮาอ่ะเจเจ

[fuku]

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก

เจเจของเจ๊  จะแก้ตัวยังไงต่อเนี่ย

[bulldog17]

หมด.....หมดกันนนน!!!

กร๊าากกกกกกกกกกกก

[uknowvry]

เรื่องนี้ คนแต่งเก่งคับ ฮามาก..... ฮาตั้งแต่ แก้...ก้น มาตอนนี้ เกย์รับ ชอบโดนเอาอีก 55555555

[P-o-r-m-u-h-M]

ตอนนี้ตอนเย็นในปลายๆฤดูฝนต้นฤดูหนาว พยากรณ์อากาศบอกว่าช่วงสามสี่วันนี่จะมีพายุเข้าซึ่งผมไม่แคร์เพราะผมมีร่ม...เอิ่ม ไม่ใช่ล่ะ...ผมไม่แคร์เพราะผมกำลังเศร้าต่างหาก ฮืออออ!!

นั่งอยู่ในซุ้มให้ละอองฝนสาดเล่นจนเปียกไปครึ่งตัวแล้วแต่ผมก็ยังนิ่งไม่ไปไหน นั่งมองฝนที่ตกอย่างบ้าระห่ำอยู่ในสวนสาธารณะแห่งหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆห้างฯ

แต่กลับไม่ไปหลบฝนในห้าง มานั่งทำมิวสิคเพลงเศร้าอยู่ตรงนี้คนเดียว

ฝนแมร่งก็ตกกระทบพื้นดังซะฉิบ!! ขนาดกูตะโกนแข่งกับเสียงฝนยังแพ้...นี่กูร้องไห้!! เสียงร้องไห้กูยังโดนกลบซะ ฮืออ!! รู้ว่าไม่เกี่ยวแต่ตอนนี้กูเศร้า ขอกูบ่นขอกูด่าเถอะ!!

เศร้าเรื่องอะไร??

ไอ้มีนมีแฟนใหม่?? ไม่ใช่ล่ะ ถ้าเรื่องแค่นั้นไม่ทำให้ผมมานั่งซึมน้ำตาตกในอยู่แบบนี้หรอกนะ

แต่ไม่อยากเล่าเลยอ่ะ...มันโซแซดโคตรๆปวดหัวใจจิ๊ดๆ

ย้อนกลับไป...อาทิตย์ก่อนที่ผมดันหลุดปากกลางวงเหล้าเรื่องรสนิยมของตัวเอง อย่างที่รู้ๆกันว่ารูปร่างและท่าทางของผมมันสุดจะแมนเกินร้อย แต่มันไม่ใช่ประเด็น...คนแมนๆแต่เป็นรับมีกันเยอะไปจริงมั้ยครับ ไอ้วุ้นก็ยังคงเป็นเพื่อนเหมือนเดิมแต่ก็มีแซวๆบ้างให้ได้อายเล่น

ประเด็นมันอยู่ตรงที่ไอ้มีนครับ ไอ้มีนนี่ผมไม่ค่อยแน่ใจเท่าไรว่ามันรังเกลียดที่ต้องอยู่กับคนรสนิยมแบบผมหรือเปล่าเพราะตั้งแต่วันนั้นดูมันไม่ค่อยพูดค่อยจากับผมซักเท่าไร ถามคำตอบคำ ทั้งๆที่มันเป็นคนพูดเก่งแต่ช่วงที่ผ่านมามันพูดน้อยเฉพาะกับผม

เน้น เฉพาะกับผม!!

เลยถามมันไปตรงๆว่าเกลียดเหรอที่ผมเป็นรับ???

ซึ่งมันก็ยิ้มๆแล้วตอบกลับมาว่าไม่ได้คิดอะไร พี่เจเจอย่าคิดมากดิ...แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะนะ ผมก็ไม่ได้โง่พอขนาดที่จะดูไม่ออกว่ามันน่ะโกหกชัดๆ

พอเป็นแบบนั้น...เหมือนผมถูกผลักอยู่ขอบเหว่ครับ เพลงเป๊กผลิตโชคบรรเลงขึ้นมาในหัวทันที

มีทางสองทางที่ให้ฉันต้องเลือก
เลือกอยู่ทำดีกับเธอ หรือตัดเธอไปจากใจ

แล้วคุณๆคิดว่าผมเลือกทางไหนล่ะครับ??

โอ้!! แนวๆอย่างผมเลือกทางที่.....สามครับ!!

นั้นคือตัดสินใจจะบอกความรู้สึกตัวเองกับไอ้มีน...แน่นอนว่าผมรู้ตัวดีว่าต้องอกหักแน่นอน...แต่ถ้าถามว่าทำไมไม่ เลือกอยู่ทำดีกับเธอ หรือตัดเธอไปจากใจ...แหมพี่เป๊กมาอีกแล้ว

เหตุผลง่ายๆ คือตอนนี้ไอ้มีนมันดูขยาดๆผมแปลกๆ สงสัยกลัวผมยัดเยียดความเป็นผัวให้มัน ฮ่าฮ่า เฮ้อออ!! จะให้ดันทุรังอยู่ตรงนี้ต่อก็คงเป็นหนทางที่ริบหรี่ ดีไม่ดีไอ้มีนอาจจะหนีผมไปเองด้วย แต่ถ้าให้ตัดใจโดนที่ไม่บอกไม่พูดอะไรเลยผมก็คงทำไม่ได้

ผมมันพวกดื้อด้านซะด้วยดิ...ดังนั้นผมเลยเลือกทางที่สาม ไปบอกความรู้สึกที่มีทั้งหมดกับไอ้มีน

คงไม่ต้องบอกผลลัพธ์นะครับ ก็แหมมานั่งล่อสายฝนให้ตัวเปียกเล่นแบบนี้ ไอ้มีนคงตอบรับรักผมล่ะมั้ง!!

ครืนนนนนน ครืนนนนนนนน

“ว่าไงมีน”ไอ้มีนโทรมา แอบลังเลนิดหน่อยว่าจะรับดีหรือเปล่า...ไม่ได้เล่นตัวเหมือนอย่างเคยนะ คนมันกำลังเศร้าต่างหากล่ะ

“เอ่อ...พี่เจเจอยู่ไหน ทำไมไม่กลับห้องล่ะสองวันแล้วนะ”อย่างน้อยมันก็ยังเป็นห่วงผม นี่ผมจะดีใจดีมั้ยว่ะ? ความรู้สึกตอนนี้คืออยากยิ้มที่ได้ยินเสียงมัน แต่มันยิ้มไม่ออก...ไม่รู้ทำไม แค่คิดถึงคำพูดมันที่ปฏิเสธผมว่า...ผมไม่ได้ชอบผู้ชาย ไม่คิดชอบ พี่เจเจอย่าชอบผมเลยนะ...โอ้!! คำพูดมันช่างรวดร้าว ฮืออออ

“ฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะ”แล้วทำไมกูหัวเราะ??? สงสัยจะอกหักจนเพี้ยนซะล่ะมั้งเนี้ย

“พี่เจเจอยู่ไหนพี่ รถก็ไม่ได้เอาไปแล้วอยู่ข้างนอกเหรอพี่ ฝนตกนี่คงไม่ได้ตากฝนใช่มั้ยน่ะ”

“ไอ้มีน...หุบปากเหอะว่ะ ขอกูออกมาทำอกหักหน่อยเถอะเดี๋ยววันพรุ่งนี้กูกลับไปเรียนเหมือนเดิมนั้นแหละ”อยากจะบอกมึงมากว่ามึงทำแบบนี้กูยิ่งปวดใจ เพราะมันแค่เป็นห่วงแบบเพื่อนแบบพี่แบบน้อง ไม่ใช่แบบที่ผมชอบคิดไปเองเลย ฮ่าฮ่า

“โห พี่เจเจอย่าพูดอย่างนั้นดิ ผมรู้สึกแย่นะเนี่ย”เออ...ก็กูหายมาให้มึงรู้สึกแย่อ่ะดิ เขาเรียกว่าเรียกร้องความสนใจอ่ะ มึงเคยได้ยินป่ะล่ะไอ้ห่า!!

“เหอะๆ เออกูไม่เป็นไร แค่นี้สิวๆ”พูดไปก็ไม่รู้ว่ามันจะเข้าใจคำว่าสิวๆหรือเปล่า แมร่งหน้าใสเนียนเกิ๊น สิวไม่มีรูให้ผุดขึ้นเลย เอ๊ะ...ออกประเด็น

“ไม่เป็นไรก็กลับมาเถอะพี่เจเจ ผมเป็นห่วงนะ”ความใจดีของมึงจะเผื่อแพร่ทุกคนไปเหรอเปล่า? ใจดีเกินไปล่ะนะ

“เป็นห่วงแต่ไม่ได้รักนี่หว่า...”

“....”ชึ้ง!!!! เอาแล้วไง!!!! พูดแบบลืมคิดอีกแล้ว ลืมคิดจริงๆนะไม่ได้ตั้งใจพูดให้ไอ้มีนรู้สึกผิดเลยซักนิด จริงจริ๊งงง เอิ้กเอิ้ก

“เออ งั้นกลับแล้วกันรอฝนหยุดก่อน”บอกมันไปงั้นๆแล้ววางสายไปดื้อๆก่อนจะปิดโทรศัพท์ทำตัวเป็นคนอกหักแบบเต็มสตรีม

อย่าคิดว่าไอ้มีนมีใจให้ผมเชียวนะ มันแค่โทรมาตามเพราะผมไม่ยอมหลับห้องตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เมื่อวานที่ผมสารภาพรักกับมันนั้นแหละ สารภาพในห้องบอกมันว่า...เฮ้ย!! กูรักมึงว่ะมีน รักมาตั้งนานล่ะ...เป็นผัวกูเถอะ...เอิ่ม...ประโยคหลังล้อเล้นนะ ฮ่าฮ่า เฮ้อออ!!

นั้นแหละ ไอ้มีนถามว่าผมล้อเล่นอะไร มก็บอกเปล่า!! กูจริงจัง ชอบมาตั้งแต่อยู่ ม.ห้าแล้ว แต่ไม่ได้บอกว่าที่มาเรียนนี่ตามมาหรอกนะ หลังจากนั้นมันก็เงียบไปซักพัก แล้วก็ตอบประโยคนั้นมา...แน่นนอนว่าผมไม่ได้พูดอะไร เดินออกมาจากห้องแบบมึนๆ

แล้วผมก็ไม่ได้กลับห้อง เมื่อวานก็ไปนอนห้องเพื่อนสนิทอีกคนที่อยู่มหาวิทยาลัยไม่ไกลมาก วันนี้ก็ออกมาช้อปปิ้งแก้เครียด...ที่จริงออกมาซื้อเสื้อผ้าเปลี่ยน เอิ้กเอิ้ก

แล้วสุดท้ายก็มานั่งมองนู้นมองนี่จนกระทั่งฝนตกลงมาห่าใหญ่...ตามสูตรคนอกหักเด๊ะๆ

นั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยไปพักใหญ่ๆ ฝนก็เริ่มเบาลงผมเลยวิ่งผ่าฝนกลับเข้าไปในห้าง โทรหาฝูงเพื่อนบอกว่าวันนี้อยากเมา แต่พรุ่งนี้ดันเป็นวันจันทร์เลยโดนปฏิเสธกลับมาแทน

เอาว่ะ!! โชว์เดี่ยวแอลกฮอล์ ซะแมร่งเลยเป็นไรไป!!

ตัดสินใจพร้อม...เลยไปช้อปเสื้อผ้าอีกชุด...แหม ชุดนี้มันเปียกแล้วไม่อยากใส่นานเดี๋ยวเป็นปอดบวม ฮ่าฮ่า

พอได้เสื้อเชิ้ตตัวใหม่มาก็ใส่ทันทีเพราะเห่อ กางเกงยีนตัวเก่า...หาผ้าใบใหม่ดีกว่าเดินตาฝนจนรองเท้าเปียกหมด กลัวมันอับจนเหม็นกลิ่นเท้า อึ่ยๆ

เปล่าหรอก...ที่จริงหาเรื่องใช้เงินมากกว่า ฮ่าฮ่า

ผมไม่ใช่คนรวยหรอกนะครับ พ่อก็รับข้าราชการทหารธรรมดาส่วนแม่ก็เป็นพยาบาลวิชาชีพธรรมดาเหมือนกัน เป็นครอบครัวธรรมดาๆ แต่ดีหน่อยตรงที่ผมเป็นลูกคนสุดท้อง พ่อแม่ก็มีเงินเดือน พี่สาวก็มีแฟนเลี้ยง ผมเลยได้ใช้เงินแบบค่อนข้างสบายนิดหน่อย

เอาล่ะ อย่าพูดถึงเลยครับ...เพราะตอนนี้อยากเมามากกว่า

เมาให้มันลืมร้ากกกกกก ว่าแต่...กูจะต้องกินเท่าไรมันถึงจะเมาว่ะเนี้ย เฮ้อออ!!

+++++

เกือบเที่ยงคืน...ผมนั่งหน้ามึนอยู่โต๊ะใครก็ไม่รู้ ตอนแรกผมเปิดโต๊ะคนเดียวเต้นไปดื่มไปชิวไปสักพักก็มีคนมาของแชร์โต๊ะก็โอเค มาคนเดียวอยู่แล้ว พอไปๆมาๆ เหล้าหมดกลายเป็นว่าคนที่มาของแชร์โต๊ะช่วยออกด้วย !! เวิร์คโคตรๆนาทีนี้

เป็นกลุ่มผู้ชายหน้าตาดี...แต่เหมือนมีป้ายไฟติดคำว่าเกย์ไว้บนหัวเลย มองปราดเดียวก็รู้รสนิยม...เอ๊อะ แต่อันที่จริงไม่ต้องมองที่หน้าตาแมร่งก็ดูออก ก็นี่มันบาร์เกย์นี่หว่า ฮ่าฮ่า เฮ้ออ!! ติ๊งต๊องจริงๆกู

มีคนหนึ่งในกลุ่มนี้ถูกใจผมจริงๆ ที่ว่าถูกใจเพราะมันตัวสูงหน้าคมคิ้วเข้มหน้าใสแถมยังล่ำๆหน่อยๆอีกนะ ลักษณะใบหน้าก็คล้ายกับไอ้มีนเลยทำให้ผมมองบ่อยๆ

ไอ้คนนั้นก็มองกลับมาที่ผมยิ้มๆ แล้วก็เต้นต่อไม่ได้แนะนำตัวหรือเข้ามาคุย ผมเลยรู้จักแค่คนที่มายืนใกล้ๆผม ชื่อดรากับชื่อนีลเป็นเกย์ตัวผอมบางเตี้ย...กว่าผม เหอะๆ ถ้าเทียบกับคนอื่นคงสูงแหละ

เต้นไปดื่มไปจนไอ้สองคนข้างๆเริ่มออกอาการ ชวนคุยไปจมูกก็เฉียดผมไป แหม...เอาเถอะ

ผมไม่ได้โวยวายอะไร ดื่มต่อเต้นต่อมองนายคนนั้นต่อจนสักพักนายคนนั้นก็เดินเข้ามาใกล้ผม

“สวัสดี เราชื่อเพชร”ชื่อเล่อค่า หน้าตาก็เยี่ยม น่าครอบครองจริง!!

“ชื่อเจเจครับ”

“รู้แล้วล่ะ เพื่อนเราบอกแล้ว...ทำไมมองเราบ่อยจัง”

“มองไม่ได้เหรอ”...ถ้าไม่ได้กูก็ไม่มองไง ที่มองเพราะมึงคล้ายไอ้มีน กูคิดถึงมัน!!

“ได้ดิ ว่าแต่มาคนเดียวนี่กะจะมาหาเอาแถวนี้เหรอ”

“ฮ่ะฮ่ะ ไม่ใช่ครับ แค่อยากดื่มเฉยๆ”

“แย่เลย ฮ่าฮ่า”เพชรชวนคุยนู้นนี่ไปเรื่อย ดื่มไปจนขวดที่พึ่งสั่งมาหมดไปอย่างรวดเร็ว แน่นอนว่ากว่าครึ่งเป็นฝีมือผม และแน่นอนว่าผมยังไม่เมา แค่เริ่มตอบสนองกับสิ่งเร้าที่มาพัวพันร่างกายแบบอัตโนมัติโดยไม่ยั้งคิดแบบคราวก่อนๆ

ไม่เมาจริงจริ๊งงงง!!

เป็นเพรชที่เริ่มเกาะเอวซบไหลไซ้คอ เพราะความสูงพอๆกันมันเลยไม่ค่อยลำบากเท่าไร สุดท้ายเมื่อความต้องการพุ่งสูงเพชรมันเลยลากผมออกไปขึ้นแท็กซี่ บอกชื่อโรงแรมม่านรูดใกล้ๆ พี่แท็กหันมามองแว่บหนึ่งก่อนจะออกรถออกไป

พอเข้ามาในห้องโรงแรมได้ปุ๊บ เพชรมันแทบจะโถมตัวเข้าใส่ผมจนแทบจะตั้งตัวไม่ติด แถมปล้นจูบดูดปากดุดลิ้นผมอย่างเมามันส์...แหม...กูไม่เคยนะเว้ย เจอเชี่ยวๆแบบนี้มันก็มีของขึ้นกันบ้าง

ดูดปากกันไปเรื่อย กว่าจะรู้ตัวเสื้อผ้าผมกับเพชรก็หายกันไปหมดแล้ว น้องชายเราก็โกรธกันอย่างกับเป็นศัตรูมาตั้งแต่ชาติก่อน เพชรไม่รอช้าก้มลงมาครอบปากลงให้ของผมทันที

พึ่งเคย....ครั้งแรก...อึ่ยยย!!!

“อ๊า...อ๊า เพชร เจเจ...อ๊า”ครางกระเส่าไม่เป็นภาษาเลยผม รู้สึกเหมือนจะเสร็จแต่เพชรมันก็เลิกทำแถมยังยิ้มยั่วให้ผมอีก ผมเลยก้มลงไปทำแบบเดียวกับที่เพชรทำให้บ้าง

ครั้งแรกครับ!! แต่เอาน่า...อารมณ์มันพาไป เอิ้กเอิ้ก

“อู้วว!! ซีดดด”ครางได้ใจมากๆ ทำเอาความมันใจผมเกินร้อยเลยนะนั้น เลยกะว่าจะเร่งสูบเร่งดูดหนักกว่าเก่าอีก แต่เพชรกับผลักผมออกแล้วหยิบถุงยางขึ้นมา!!

แกะ!!

บีบไล่อากาศ!!

ครอบ!!




ให้กูเหรอ!!????????

ครอบเสร็จปุ๊บก็เอียนตัวลงไปนอนราบโชว์บั้นท้ายอยู่บนเตียง...อะไร?? ยังไง?? ให้กูเสียบเหรอ?? เข้าใจไรผิดเปล่า?? กูเห็นแมนๆ หน้าตาพิมพ์ไอ้มีน...ไม่ใช่รุกเหรอ...โฮกกกกก!!

เหี่ยวเลย...ฮือออออ

“เอ่อ...เรากลับก่อนนะ!”รีบโดดไปคว้าเสื้อคว้ากางเกงมาในทั้งๆที่ยังไม่ได้แกะถุงยางอนามัยออก แถมลืมกางเกงในด้วย

รีบวิ่งออกมานอกห้องกระโดดขึ้นรถแท็กซี่บนทางไปหอด่วนๆ ได้ยินเสียงตะโกนเรียกดังๆจากข้างหลัง...อ้าก!! แมร่ง!!

กลับมาถึงห้องก็ไขกุญแจเข้าไป ห้องมืด...ไอ้มีนนอนแล้ว ด้วยความขี้เกียจอายน้ำเลยไปล้มตัวลงนอนเตียงที่อยู่ข้างๆไอ้มีน สงสัยว่านอนแรงไปหรือไม่กลิ่นเหล้าคงฟุ้งเต็มห้อง ไอ้มีนมันเลยเปิดไฟหัวเตียงมามองผม

“อื้อ...ดื่มมาเหรอพี่เจเจ”อย่าทำเสียงครางใส่กูดิ๊!!...

“เออ”

“อ่า ไม่ไปอาบน้ำก่อนเหรอพี่ ปรกติต้องอาบก่อนนี่”บอกว่าอย่าครางสัด!! อย่าเอาที่คล้ายๆหน้าคนที่พึ่งหันตูดให้กูเมื่อกี้มามองกูตอนนี้นะ!!

“ไม่!!”

“หือ...พี่เจเจเป็นอะไรเปล่า?”เป็น...เป็นมาก!!

“กูอกหัก กูเศร้า กูเหงา กูเงี่ยน!!!”ได้ยินมั้ย กูเงี่ยนนนนนนนนนนน ~ ~ ~ ~




ขอบคุณทุกคอมเม้นครับ

[jimmyFG]

ก็อยากหัวเราะนะ แต่ก็แอบเศร้า

[fuku]

เจเจน่าสงสารเกินไปแล้ววววว

แต่ก็ขำ เจเจมองโลกในแง่ดีสู้สู้เค้านะ

[uknowvry]

ลำบากจังนะครับ...น่าสงสารอ่า...5555555555+

[uknowvry]

ลำบากจังนะครับ...น่าสงสารอ่า...5555555555+

[CarToonMiZa]

เจเจสู้สู้ 

[bulldog17]

มันอยากจะเศร้า...แต่เราฮาอ่ะขออภัย

สรีระเธอเกิดมาเพื่อเมะ..แต่ใจเธอเคะ

เราก็ขอเชียร์เธอต่อไป


ปล.ทีหน้าทีหลักรุณาตรวจสอบสถานะก่อนใช้ ขอบคุณคะ 5555

[minimonmon]

อึ้ง :a5:กับเพชร

สงสารเจเจอ่า

[P-o-r-m-u-h-M]

ช่วงนี้เป็นช่วงการสอบไฟนอลของเทอมการศึกษาที่หนึ่ง แน่นอนว่าผมฟิตจัดกะเอาเต็ม...เหรอ? เอาเถอะอย่างน้อยก็อยากได้เกรดบี ผมก็จะต้องตั้งใจสอบเต็มที่ ขอพักเรื่องราวรันทดในชีวิตออกไปก่อน


เรื่องไอ้มีน...หลังจากที่มันรับรู้ความรู้สึกของผมมันก็ พยายาม จะทำตัวให้เป็นปรกติเหมือนเดิมของมัน แต่ผมดูออกไง มันพูดกับผมน้อยลง ไม่ค่อยอ้อนมืออ้อนตีนเท่าที่เคยเป็น ที่สำคัญ...มันไม่ค่อยเล่นถึงเนื้อถึงตัวด้วยไง

โฮฮฮ...น้ำหล่อเลี้ยงหัวใจกูเลยนะนั้นน่ะ

แต่ถึงอย่างนั้นก็นึกขอบใจมันเหมือนกันที่ไม่รังเกลียดขนาดเลิกผมไปเลยตอนนี้ผมเลยอยู่ในระยะทำใจครับ

ระยะทำใจที่ไม่ใช่แบบฟิลเพลงของกันนะ...ฮ่าฮ่า เฮ้ออ!!

ก็พยายามทำใจให้เลิกชอบมันครับ พยายามไม่สนใจไม่แคร์มันมาก แต่มันยากโคตรๆเลยที่จะตัดใจ ไอ้ลำพังไม่สนใจไม่ใส่ใจมันน่ะพอทำได้ แต่พอเผลอตัวทีไรก็จะมองมันตลอด แล้วอย่างนี้ผมจะไปตัดใจอย่างไงไหวอ่ะ

สุดท้ายเลยปล่อยให้เป็นเรื่องของเวลา...แต่อยากบอกว่าในใจลึกๆแมร่งก็แอบหวังอยู่น้อยๆเหมือนกัน เอิ้กเอิ้ก

ยิ่งตอนนี้ไอ้มีนมันว่างอยู่ด้วยหลังจากที่เลิกกับหนูนามันก็ไม่คบใครเลย ขนาดคู่ควงมันยังไม่มี คนคุยกันเล่นๆมันก็ไม่มีนะ ผมแน่ใจ...แหม ก็ผมอยู่ห้องเดียวกัน

ตอนนี้ผมกับไอ้มีนก็นั่งอยู่บนเตียงใครเตียงมัน อ่านหนังสือเตรียมสอบอย่างตั้งใจ พออ่านพร้อมกับมันแล้วทำให้ผมอ่านได้นานขึ้นกว่าเดิม วิชาที่ไม่ถนัดก็พยายามจะทำให้มันถนัดขึ้นให้ได้ ไม่อย่างนั้นปีสูงๆผมคงตายแน่ๆ

บอกแล้วว่าผมมันเป็นคนบ้า ดื้อด้าน อย่างที่สุด คิดแต่ว่า...ไหนๆก็แอบรักมันมาตั้ง 3 ปี ขนาดยอมลงทุนสอบเข้าคณะเดียวกับมันมหาวิทยาเดียวกับมัน ไหนๆมันก็ลงทุนลงแรงไปมากขนาดนั้นแล้ว

อยู่ตรงนี้ต่อให้มันช้ำใจเล่นอีกซักสี่ห้าปีจะเป็นไรไป??

รู้ว่าหลายคนอาจมองว่าผมมันโง่...แต่ผมมองว่าผมอ่ะ โคตรโง่เล๊ยยยย เอิ้กเอิ้ก

เอาเถอะครับ...อย่างไงซะการที่ผมมายืนอยู่ตรงจุดๆนี้ก็ไม่ใช่ว่าเป็นเพราะไอ้มีนคนเดียวซะหน่อย ยังมีพ่อ-แม่ผมอีกที่อยากจะให้เรียนสายแพทย์ ถึงว่าที่มาเรียนเพราะไอ้มีนเป็นเหตุผลหลักก็เถอะ

“มีน...หิวว่ะ”ปาเข้าไปบ่ายโมงยังไม่ได้กินอะไรเลย ไอ้มีนเงยหน้ามองก่อนจะปิดหนังสือแล้วถอดแว่นออก

ใช่ๆๆ ไม่มีนมันใส่แว่น...แต่ใส่เฉพาะตอนอ่านหนังสือนะ เป็นอีกลุคที่มันดูดีโคตรๆ แล้วผมก็ชอบลุคที่มันใส่แว่นมากที่สุดเลยละ มันดูดีดูมีเสน่ห์แถมยังดูอบอุ่นสุดๆ

“กินไรดี”

“กินมีน”มันรู้แล้ว ผมเลยไม่ต้องแกล้งขรึมต่อหน้ามัน ตลก(หวัง)แดกใส่มันตลอด เอิ้กเอิ้ก

“กวน___“มันพูดสองคำแต่คำหลังมันขยับแค่ปากดูดเสียงตัวเองเอาไว้ เหมือนเป็นการสอบแบบ โปรดเติมคำในช่องว่างให้ถูกต้อง

“___ใจ”เชิ้บเชิ้บ ไม่ค่อยจะมีใครเห็นกูเว่อชั่นเสี่ยวแดรกนะเนี่ย ภูมิใจเหอะน้องมีนจ้ะน้องมีนจ๋า

“เหอะๆ พี่เจเจแมร่ง ไม่ไหวนะอย่าเลยแบบนี้เลยผมเสียวตูด”

“เสียวทำเชี่ยไรตูด กูไม่เสียบมึงหรอก”พูดกับตัวเองเบาๆ มันไม่ได้ยินหรอก แหม...ก็ทะลึ่งเกิ๊นนน

“บ่นๆ บ่นไรอีกนั้น นี่สรุปพี่ชอบผมจริงๆใช่ป่ะ”อยู่ๆมันก็พูดขึ้นมาให้เจ็บใจเล่น อุตส่าห์ทำตัวกวนกลบความเจ็บจิ๊ดๆในใจแล้วนะ

“เปล่า กูล้อเล่นกูเกลียดมึงม๊ากมาก”

“ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ ก็นะ ดูพี่ดิไม่เหมือนคนที่แอบชอบผมเลยซักนิดเดียว ขำว่ะพี่”หัวเราะไปเลยไอ้หน้าตาดี...

“ไปกินข้าวเหอะ”เล่นอะไรไม่ออกลุกขึ้นเตรียมตัวไปกินข้าวดีกว่า

มึงจะมาเข้าใจอะไรกู๊...

ถ้ากูไม่ทำตัวเนียนๆเหมือนว่าไม่ได้หลงรักมึง มึงจะยอมพูดกับกูเหมือนเดิมเหรอ

ถ้ากูไม่ร่าเริงขึ้นเองแล้วมึงจะเป็นคนมาง้อทำให้กูร่าเริงได้เหรอ

ถ้ากูไม่ทนตรากตำอ่านวิชาห่าเหว่อะไรไม่รู้แล้วกูจะได้อยู่ข้างๆมึงอีกซักสี่ห้าปีหรือไง

มึงมันไม่รู้อะไรหรอกว่าความรักของกูมันจุกในอกจนบางทีกูก็สมเพชตัวเองเหมือนกัน

เฮ้ออ!!! พอเถอะ ไปกินข้าวดีกว่าโว้ยยยยย ~ ~ ~ ~



อย่าไปเครียดครับ 
เอาไปอีกตอนสั้นๆ วันนี้แอบดอดงานมานั่งเล่นใต้ตึก 555

ขอบคุณทุกคอมเม้นครับ 

[bulldog17]

รักพี่ว่ะ

[$VAN$]

เข้ามาอ่านเพราะชื่อเรื่อง (ชอบแนวแอบรักอ่ะ)
ปรากฏว่า โอ้จอร์จ~มันยอดมาก สนุกมาก ชอบมาก ถูกใจมาก 
เจเจเอ๋ย แกช่างน่าสงสารอะไรอย่างนี้
จิตใจเป็นรับ แต่หน้ากับหุ่นไม่ให้ นิสัยก็แมน คอก็แข็ง
ยังไปชอบชายแท้อีก
ทุ่มสุดตัว พยายามแทบตาย เจ้ามีนจะมีใจให้สักนิดมั้ยว้า
แต่ เอาเหอะ พยายามต่อไป!! มีนไม่ชอบ แต่เจ๊ชอบแกว่ะ!! 

บวกโหวต บวกเป็ด

[ทิวลิปสีส้ม]

เอาอีก อัพอีก อยากอ่านอีก อีกๆๆ
MORE MORE MORE !!!!!
มากกว่านี้ได้ไหม สนุกมากกกกกๆ
แบบว่าเจเจอ่ะ เคะในอุดมคติเลยนะ
ตามหามานานมากกกกกก
(ลาก ก เสียงยาวววววววเวอร์)
ถูกใจเป็นที่ซู้ดดดด บวกหนึ่งขอบคุณค่ะ
รอตอนต่อไปนะ ติดตาม!!!!
สนุกมากๆ เลยนะ