ตอนที่ 27 เพราะหัวใจย้อนกลับไม่ได้
โชน
คนที่ผมเห็นในตอนนี้ทำให้โลกของผมหยุดหมุนลง
หัวสมองทั้งหมดมันขาวโพลน ผมดึงเขาเข้ามาใกล้ๆแล้วบีบตัวเขา
เป็นไปไม่ได้ทั้งที่ย้ำแบบนั้นแต่สัมผัสที่มือผมบอกได้ดีว่ามันคือความจริง ผมรั้งเขามากอดเอาไว้กลัว กลัวว่าเขาจะหายไป กลัวว่าสิ่งที่ผมเห็นและสัมผัสจะเป็นแค่ฝันตื่นหนึ่ง
“ปล่อยผมนะ”เขาคนนั้นพูดก่อนที่จะผลักผมให้ออกห่าง
“คุณเป็นบ้าอะไร”เขาถามผม
“คีตาคุณคือคีตาใช่ไหม”ผมไม่ได้ตอบแต่ย้อนถามเขาทั้งที่ในใจก็รู้ว่ามันต้องใช่
“ไม่ใช่หรอกครับ เขาคือคามาโอกะ มินาโตะภรรยาของผมครับ”คนที่ตอบไม่ใช่เขาแต่เป็นผู้ชายผมดำซอยสั้น ใส่สูทสีดำเป็นคนตอบผม ภรรยาหมายความว่าไง คีตา ไม่จริงใช่ไหม?
“หมายความว่าไง”ผมถามผู้ชายที่มาใหม่
“ผมชื่อคามาโอกะอิจิโระครับส่วนนี่ก็ภรรยาผมคามาโอกะ มินาโตะอย่างที่บอกไป ถ้าคุณไม่เชื่อล่ะก็...ผมจะแสดงให้ดูก็ได้นะ”อิจิโระพูดก่อนที่จะยิ้มและดึงคีตาเข้าไปจูบ
มันเป็นภาพที่ผมรับไม่ได้
รับไม่ได้ที่คนที่จูบไม่ใช่ผม
รับไม่ได้ที่เห็นคนที่ตัวเองรักยอมให้เขาจูบอย่างง่ายดาย
และรับไม่ได้ที่ไม่ได้รัก
ผมไม่รู้ว่าร่างกายมันขยับไปเองตอนไหนรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ผมปล่อยหมดออกไปและโดนอิจิโระสวนมา
พลั๊ก
พลั๊ก
“ผมว่าเราคงคุยกันดีๆไม่ได้นะครับ”อิจิโระพูด
“ไม่เอาน่าอย่าตีกันเลย พี่ครับเพื่อนผมมันแค่เข้าใจผิดเองอย่าถือสาเลยน่ะ ส่วนโชนก็รู้แล้วไม่ใช่หรือไงว่าคนๆนั้นเขาเป็นพี่สะใภ้ฉันเลิกเข้าใจผิดได้แล้ว”โทระออกมาห้ามผมกับพี่ชายที่ตั้งท่าจะต่อยกันอยู่
“โทระฉันกลับก่อนนะ”ผมบอกเพื่อนก่อนที่จะจูงมือมีนที่ยืนอยู่นิ่งๆให้เดินตามผมมา
ผมมั่นใจว่าคนที่ผมเห็นคือคีตา
ผมมองไม่ผิดหรอก ต้องเป็นเขาแน่ๆ
เพราะหัวใจผมรู้ดีว่านั่นคือเขา
แต่เขาตอนนี้นั้นไม่ใช่ของๆผมอีกต่อไป
ไม่ใช่ภรรยาของผม
แต่ถึงจะเป็นยังงั้นเขาก็ยังเป็นคนๆเดียวที่เป็นเจ้าของหัวใจผม
ผมพามีนกลับที่พักก่อนที่จะโทรหาเม
“ว่าไงไปพักผ่อนสบายดีไหม”ปลายสายส่งเสียงมา
“อืม แต่...”ผมเล่าเรื่องที่ผมพบเจอในวันนี้ให้เธอได้ฟัง
“นายจะทำยังไงต่อไป”เธอถามผม
“ไม่รู้ รู้แค่ว่าหัวใจฉันมันไม่สามารถย้อนกลับไปได้ ไม่สามารถที่จะลืมเขาได้และไม่สามารถที่จะหยุดรักเขาได้”ผมบอกความรู้สึกทั้งหมดของผมให้เมรู้
“เพราะหัวใจนายมันย้อนกลับไม่ได้ไง นายถึงต้องทำตามหัวใจนายให้ถึงที่สุด เอาหัวใจนายกลับคืนมา เพื่อที่นายจะไม่เสียใจทีหลัง ที่ไม่ได้ทำอะไรเลย แล้วปล่อยให้หัวใจนายหลุดลอยไป”เธอแนะนำผม
ตอนนี้เมวางสายไปแล้วผมมองรูปถ่ายตอนแต่งงานกับคีตาในนาฬิกาที่ผมพกติดตัวใส่ไว้ที่กระเป๋าเสื้อที่ใกล้ๆกับหัวใจของผม
มานั่งทบทวนถึงสิ่งต่างๆที่ผ่านมาระหว่างผมกับคีตา
มันก็ทำให้ผมคิดว่าที่ผ่านมาผมเอาแต่ทำร้ายเขามาโดยตลอด
มันก็สมควรแล้วนี่ที่ผมต้องเป็นฝ่ายเจ็บบ้าง
ผมคิดแต่มันก็ถูกอย่างที่เมพูดผมต้องทำตามหัวใจของผม เพื่อที่จะไม่เสียใจทีหลัง และสิ่งที่หัวใจสั่งตอนนี้คือเอาหัวใจดวงนั้นกลับคืนมา
โดยวิธี
.
.
.
ตื้อ
.
.
.
TBC…………..
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
