แปดโมงเช้าวันอังคาร ถึงจะนานที่ผ่านมา
ตอนนั้นที่เธอร่ำลา พูดว่าเธอจะไป
จ้องมองเข็มนาฬิกา ช่วงเวลาครั้งสุดท้าย
วันนั้นเสียใจเท่าไหร่ ก็ยังคงไม่ลืม
เดี๋ยวๆ อย่าพึ่งคิดอะไรไปไกลกับด้านบน นั่นผมก็แค่ยกมาให้ฟังเล่นๆให้เข้าบรรยากาศวันอังคารนะครับ ผมกับน้องไอ้พลยังเลิฟๆกันอยู่ดีมีสุขครบทั้งจิตวิญญาณและกายหยาบนะเออ
แล้ว...แปดโมงเช้าวันอังคารผมตื่นมาทำอะไร
นั่นสิ ผมก็อยากรู้เหมือนกัน!
อะฮึก
คือว่านะ ผมอ่ะชอบให้คนสปอยส์ใช่ป่ะ แบบช๊อบชอบถ้าแฟนสปอยส์ใช่ป่ะ ดังนั้น ผมก็เลยชอบสปอยส์แฟนด้วยไง แบบว่า ไอ้น้องพลวันนี้สอบมิดเทอมไง แบบว่าวันสุดท้าย เสร็จแล้วปิดเทอมเลยไง ว่างเลยไง นัดไปเที่ยวต่อเลยไง
แต่ไอ้น้องพลเด็กบ้าอะดิ ดันมาอ้อนอยากเจอหน้าก่อนเข้าสอบไง แม่ง ส่งเสียงอ้อนหล่อๆผ่านสายโทรศัพท์มาไง แล้วไม่ได้เจอกันตั้งอาทิตย์นึงช่วงสอบแล้วไง ก็ใจอ่อนไง แง่งงงงงงงงงงงง
ให้ลุงจีนมาส่งที่มหาวิทยาลัยตั้งแต่7โมง แล้วดูซิ นี่เอากูมาอวดเพื่อนชัดๆ โดนจับไปแนะนู๊นทีโน๊นที เวียนทุกโต๊ะจนรู้สึกเหมือนทักทายแขกงานแต่งชัดๆ ไอ้บร้าาาาาาา
พอแปดโมงได้เวลาเข้าห้องสอบหลังจากที่ไล่ไอ้น้องพลกับเพื่อนๆเข้าไปสอบได้ก็ว่างเลยอะผม งืม ไอ้สันติก็คุ้มสอบด้วยสิ งืม ว่างงงงงงงงงงงง
หลังจากกลิ้งก็แล้วเล่นเกมส์ก็แล้ว เวลาก็ยังผ่านไปแค่ชั่วโมงกว่าเองอะ เบื่อออออออออ
สุดท้ายผมเลยเรียกแท๊กซี่ไปห้างแถวๆนั้นที่พึ่งเปิดใหม่
ไม่ถึงกับร้าง แต่คนน้อยมากกกกกกกกกก
เดินสำรวจอยู่สักพัก ก็มีร้านเปิดพอสมควรแล้ว มีร้านขายอุปกรณ์มวยด้วยละ น่าสนใจมาก แต่เดี๋ยวขอไปหาอะไรกินก่อนนะเดี๋ยวค่อยกลับมาดูให้ทั่วๆร้าน สุดท้ายก็ไปจบที่ร้านอาหารญี่ปุ่นร้านหนึ่งที่ชั้น2 ครัวเปิดเห็นเชฟปั้นข้าวด้วย ดูเพลินๆดี ดูแล้วนึกถึงญี่ปุ่นจัง ความรู้สึกอยากกลับบ้านวิ่งขึ้นมาจนอดไม่ได้ที่จะหยิบมือถือขึ้นมาเฟสไทม์ไปหาคุณแม่ที่ญี่ปุ่นไม่ได้ คุยกันไปเพลินๆดูเวลาอีกทีก็เกือบเที่ยงแล้ว ไอ้น้องพลที่สอบเสร็จแล้วโทรเข้ามาเป็นสายซ้อน สุดท้ายก็เลยนัดให้ไอ้น้องพลมารับทีนี้ซะเลย ขี้เกียจกลับเข้ามหาวิทยาลัยอีกรอบแล้วละ
พอเช็คบิลเสร็จไอ้น้องพลก็ยังไม่มา ผมก็เลยเดินไปดูร้านขายอุปกรณ์มวยที่เล็งไว้แต่แรกฆ่าเวลา ร้านใหญ่พอควรเลย
ผมเดินดูอย่างสนใจ สงสัยกันละสิว่าหน้าตาน่ารัก หุ่นบอบบางน่าทนุถนอมแบบผมทำไมสนใจเรื่องต่อยๆเตะๆแบบนี้
ง่ายนิดเดียวครับ ก็ผมไม่ได้สนให้ตัวเองนิ นู๊น ไอ้น้องพลนู๊น
คุณคิดว่ากล้ามอก กล้ามแขน กล้ามขา ที่สำคัญซิกแพคนั่นมาจากไหนละ โนๆ หาใช่เวย์ไม่ มันคือผลจากการออกกำลังอย่างหนักต่างหาก
คือหนักมาก หนักจริงๆ คือไอ้น้องพลทำยิมส่วนตัวเล็กๆไว้หลังบ้านหินใช่ไหมละ ผมก็ไปดู กะว่าจะเล่นบ้างอะไรบ้าง แต่เจอไอ้น้องพลเตะทีคือกูหงอเลยครับ คุณมึงโกรธเกลียดอะไรคุณกระสอบทรายครับ เตะขนาดนั้น ทรายข้างในยังสบายดีอยู่ไหม?
นั่นละ จากที่กะจะอิอ๊างให้สอนเตะสอนต่อยแบบสวีทหวาน ผมเลยหยุด ผันตัวจากนักกีฬาไปเป็นผู้จัดการข้างสนาม คอยส่งน้ำส่งท่าส่งรักจุ๊บๆให้แทน เข้าท่ามาก เพราะไอ้น้องพลมากินน้ำทีก็จุ๊บกูที คือกลิ่นเหงื่อกับฟีโรโมนที่แผ่กระจายแม่งแมนลี่มาก สะท้านครับบอกได้เลยสะท้านไปถึงลำไส้ใหญ่~
เออ ไปซะไกล คือจะบอกว่าที่มาเดินๆอยู่ในร้านขายอุปกรณ์มวยเนี่ย เพราะมองหาอะไรไปฝากไอ้น้องพลมันน่ะ ถึงแม้ว่าจะมีมันทุกอย่างแล้ว แต่ของที่แฟนสุดน่ารักคาวาอี้อย่างผมให้ มันต้องเปลี่ยนมาใช้อันนี้!หึ!
ว่าแล้วก็เดินไปดูนวมซิ สีอะไรดีนะ ชมพูดีไหม แกล้งเด็ก คึคึคึ
นั่นไงละ ชั้นบนนั่นไง ชมพูพาสเทลซะด้วย หวานซะไม่มี แค่คิดภาพไอ้น้องพลใส่ก็ท้องแข็งแล้ววววว
ด้วยความที่ผมมัวแต่จิ้นภาพน่าอายของคุณแฟน และไม่คาดคิดว่า จะยังมีใครตัวเล็กกว่าผมมาเดินดูนวม แถมเล็งสิ่งเดียวกับผมอีก
ผมเลยนาบเข้าไปเต็มๆ คือแบบ ไม่ได้ตั้งใจนะ แต่แบบนาบลำตัวด้านหน้าผมเข้ากับลำตัวด้านหลังของอีกฝ่ายเข้าเต็มๆ แถมผมยังพุ่งตัวแรง เลยเหมือนกระแทกอีกฝ่ายนิดๆด้วย
ไม่ทันที่ผมจะได้ตกใจและขอโทษ
ไม่ทันจริงๆ คือเร็วมาก เธอเร็วมาก ครับ เธอเป็นผู้หญิงที่ตัวเล็กกว่าผม หน้าตาน่ารัก แต่งตัวน่ารักเหมือนตุ๊กตา ไหนจะริบบิ้นสีหวานที่ผูกผมเธออีก เข้ากันกับชุดสุดๆไปเลย
เธอที่น่ารักขนาดนั้น หันมาประเคนเข้าใส่เป้าผมด้วยความเร็วสูง...
"!!!"
จุกจนตาเหลือกเป็นแบบนี้นี่เอง...
คือไม่ไหว ไม่ไหวจริงๆ กูนี่ทิ้งตัวลงนอนขดตัวงอเป็นกุ้งที่พื้นเลยครับ
รู้สึกเหมือนเห็นนรกร่ำไร เหมือนว่าอีกก้าวเดียวจะสามารถก้าวข้ามไปได้แล้ว
นางมารที่เหมือนจะเห็นแล้วว่าหนังหน้ากับตัวกูนั่นหาได้ประสงค์กามกิจไม่กลายร่างเป็นนางฟ้ารีบเข้ามาดูอาการขอโทษขอโพยเสียยกใหญ่ คือกูไม่ควรโกรธ เพราะคิดดูแล้วผมเองที่ผิดแบบเต็มๆ ทำกิริยาประหนึ่งลวนลามทางเพศขั้นสุดใส่เธอ แม้จะไม่ได้ตั้งใจก็เหอะ แต่ๆ คือมันเจ็บมาก เจ็บทะลุจักรวาล เจ็บจนต้องร้องขอชีวิต!
กู เจ็บ มาก ! ! !
"มารีขอโทษจริงๆค่ะ มารีนึกว่าคุณเป็นพวกโรคจิต เลยทำไปแบบนั้น นี่ดีนะคะ ที่เมื่อกี้มุมมันค่อนข้างไม่ดี เลยไม่ได้ใส่ไปเต็มแรง"นางฟ้าบอกพลางส่งผ้าเช็ดหน้าหอมกลิ่นวนิลามาช่วยซับเหงื่อผมที่ไหลตั้งแต่เมื่อไหรไม่รู้ รู้แต่ตอนนี้อาบหน้าเลย
คือเมื่อกี้ไม่เต็มแรง ถ้าเต็มแรงกูคงปลิวไปประตูหน้าเลยสินะ...
"อ..ม ไม่เป็..นไ..ร..."คือนั่นพยายามที่สุดแล้ว แต่เปล่งเสียงออกมาได้เท่านี้จริงๆ ตานี้พร่ามาก น้ำตากลบจนแทบมองไม่เห็นละ แต่เหมือนจะมีพนังงานในร้านเข้ามาช่วยไทยมุงด้วย สัส
ตอนนี้โดนหิ้วขึ้นมานั่งแหมะอยู่บนฐานของกระสอบทรายแบบตั้งพื้นแล้ว คือแทบจะไถตัวสิงตัวกระสอบทรายแล้วผม ไม่มีเรี่ยวแรงใดๆทั้งสิ้น อยากจับกูไปนั่งไหนก็เชิญตามสบายเลยครับ กูขอผนึกลมปราณกลั้นความเจ็บก่อน ณ จุดๆนี้
ดูเหมือนนางฟ้าเธอจะคุ้นเคยกับพนังงานร้านดี เธอขอน้ำเย็นๆมาให้ผมดื่ม คอยซับเหงื่อให้กกับคอบถามว่าเป็นยังไงบ้าง ไปหาหมอไหม เจ็บมากไหม
คือน่ารักมาก แต่ตอนนี้ไม่ไหว ไร้สิ้นเรี่ยวแรง พอดีกับไอ้น้องพลโทรมา ผมที่ไร้เสียงเลยส่งให้เธอช่วยคุยแทน ไม่ถึง5นาทีได้น้องพลวิ่งมาด้วยสีหน้าถมึงทึง ใช่สิ มือถือผมแต่ผู้หญิงคนอื่นรับนี่นะ คดีของเจนคงยังฝังตราตรึงในใจไอ้น้องพลไม่เสื่อมคลาย
หลังจากได้ฟังคำอธิบายจากนางฟ้าอีกรอบแบบชัดเจน และเห็นสภาพผมแล้ว ไอ้น้องพลถึงค่อยคลายหว่างคิ้วที่ขมวดมุ่นมาตั้งแต่ยังเดินมาไม่ถึงออก แล้วหัวเราะ
ไม่ผิดครับ หัวเราะ!สัส!ไอ้แฟนชั่ว!
หลังจากที่ไอ้แฟนชั่วหัวเราะจนพอใจแล้ว ก็ได้ฤกษ์ย้ายผมขึ้นรถกลับบ้าน(ซะที)
มารีก็มาส่งที่รถแล้วขอโทษเป็นรอบที่ร้อย ผมที่เหมือนจะดีขึ้นก็เลยส่งยิ้มให้เธอแล้วบอกไม่เป็นไร(แบบเต็มคำซะที) มารีนี่น่ารักจัง คนละแบบกับเจนที่เป็นสาวมั่นเซ็กซี่ แต่ก็น่ารักมาก สเป็คผมอยู่ดี คึคึคึ
"เมษาคิดอะไรอยู่รึเปล่า ทำไมทำหน้าแบบนั้น นี่พลหึงนะ"ไอ้น้องพลที่นับวันผมยิ่งชักจะสงสัยว่ามันอ่านใจผมได้รึเปล่าเอ่ยดักผม จิ๊ เกลียดนักคนรู้ทัน
กว่าจะฝ่ารถติดกลับถึงบ้านได้ ผมก็ทุเลาลงประมาณ15%ละ คิดว่าเดินไหวนะ แต่ยังไม่อยากอะ เลยให้ไอ้น้องพลทำหน้าที่แฟนที่ดีอุ้มลงไปวางบนโซฟานุ่มๆตัวใหญ่ที่โปรดของผม
"เป็นไงละ เจ็บมากละสิ เมษาจะได้รู้ไงว่าคนถูกกระทำรู้สึกยังไง"ไอ้น้องพลว่าพร้อมกับส่งแก้วน้ำส้มเย็นเฉียบให้ผม แล้วยกขาผมขึ้นไปพาดบนตักถอดรองเท้าให้
เห็นแฟนทำกิริยาดีแบบเบญจกัลยาณีแล้วก็ปวดใจ นึกไปถึงเหตุการณ์ที่เคยผ่าหมากใส่ไอ้น้องพลเต็มเหนี่ยวที่ห้องน้ำชายใต้ตึกวิทย์แล้วก็น้ำตาจิไหล หรือนี่จะเป็นกรรมแต่ครานั้นทำให้คนน่ารักๆอย่างผมต้องโดนเข่าของมารีในวันนี้ อะฮึก
"อะฮึก เจ็บมากอะ ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้จะเจอ ฮื้อ เจ็บจัง มันใช้ไม่ได้แล้วแน่เลยอะ ฮื้อออออออออออออออ"พองอแงแล้วก็เลยงอแงเลย ผมดีดดิ้นเล็กๆพอน่ารักมากใส่ไอ้น้องพล ปกติก็อ้อนนะ แต่นี่ไม่ปกติ ก็เลยยิ่งอ้อน เอาใจกูสิ~~~
"ก็ไม่ได้ใช้อยู่แล้วนี่ครับ หรือเมษาแอบไปใช้มา?!"อ้าว!เกมส์พลิกครับ กูผิดเฉย!
"จะบ้าเหรอ วันก็มีแต่โดนพลนั่นแหละใช้ บ้า!"ไม่ยอมครับ คนน่ารักไม่ได้รับความยุติธรรมอะ
"ดีแล้ว เมษาอยู่กับพล มองแต่พล ใช้แค่กับพลนั่นแหละดีที่สุดแล้ว"จบครับ จบด้วยความหวงและรอยยิ้มพิฆาตเผยเขี้ยวเสน่ห์ของไอ้เด็กบ้า หลอกกูพูดอะไรน่าอายตลอดอะแม่ม!
"เดี๋ยวๆ พลทำอะไรอะ อย่าถอดนะ!"คือเผลอไม่ได้ กางเกงกูกระดุมหลุดซิปเปิดเฉย!
"รีแล็กค์ครับที่รัก พลไม่ได้ทำอะไรไม่ดีนะแต่จะช่วยนวดให้ เมษายังเจ็บอยู่ใช่ไหมละ"ไอ้น้องพลยิ้ม แลดูคนดี ไม่จริงมาก กูไม่เชื่อไป80%ละ
"น่า อย่าส่ายหน้าแบบนั้นสิครับ จริงๆนะ ตอนนั้นที่พลโดนเมษาเตะ พลก็ต้องนวดนะรู้ไหม"ยัง ยังไม่จบ ไอ้น้องพลมันยังตะลอมผมต่อ แถมยกเหตุการณ์ครั้งกระนู๊นขึ้นมาตอกย้ำจิตใจผมอีก ชิชะ
"จริงเหรอ ตอนนั้นพลก็ต้องนวดจริงน่ะ?"คือลังเลนิดหน่อย รู้สึกผิดอีกนิดนึง
"จริงๆ พลให้คนช่วยนวดสองคนเลยล่ะ เพราะงั้นพลรู้วิธีละ ไม่ต้องเป็นห่วงนะ"จริงเหรอวะ?ไม่เคยโดนอะ ไม่รู้มีประสบการณ์อะ
"แล้ว...ต้องถอดด้วยเหรอ?"คือตอนนี้เหลือแต่กางเกงบ๊อกเซอร์สั้นๆ มือไอ้น้องพลก็ป้วนเปี้ยนอยู่ตรงขาอ่อนอีก
"ถอดแค่นี้ก็ได้ มานี่มา นอนนะ เดี๋ยวพลจะจัดการให้เอง"ไอ้น้องพลดึงผมลงเอนนอนแล้วเริ่มนวดจากปลายขา เอ่อ มันเกี่ยวตรงไหน แต่ก็สบายดีนะ
"เป็นไงครับ รู้สึกดีไหม หืม"เสียงไอ้น้องพลที่นุ่มๆกับมือที่นวดลงแรงพอเหมาะจนผมเคลิ้มมาก แทบจะหลับเลย
"อืม ดีจัง อ๊ะ ตรงนั้น อืมมมมมม"เกือบจะครางแล้วผม ไอ้น้องพลมันสูงอะ นวดสูงจนเกือบถึงขาหนีบเลย อือ เสียววาบบบบบ
เดี๋ยว ทำไมถึงสูงขึ้นอีก
เดี๋ยวๆๆ
มึงจะจริงๆใช่ไหม มึงจะจับจริงๆใช่ไหมมมมม
"ไม่ต้องเกร็งนะครับคนดี"ยัง ยังกล่อมกูอีก อย่ากระซิบข้างหู กูแพ้นะะะะะ
อย่า อย่าจับแบบนั้น
อย่า อย่านวดแบบนั้น
อย่า อย่ารูด อย่า
เดี๋ยว นิ้วมึง
ตรงนั้นมันไม่เจ็บนะ จะนวดทำไม
เดี๋ยว ไม่เอา อือ!
"พลหยุด นี่มันไม่..อ๊า~"
"เมษายั่วอะ พลทนไม่ไหวแล้วล่ะ"เสียงพร่าที่ข้างหูกับมือที่ดึงสะโพกผมขึ้นนี่มัน...
เหี้ย!!!มึงไม่ได้กะจะนวดนี่หว่า มึงกะจะซั่มกูชัดๆ!!!
Tbc.
สวัสดีค่ะไม่เจอกันนาน สบายดีไหมมมมมมมม คิดถึง~~~ จริงๆควรจะต่อจากตอนนู๊นที่หลังวันไวท์เดย์ แต่ยังไม่เสร็จอะ ลงอันนี้ก่อนเนอะ ขั้นเวลา
มีแขกรับเชิญเป็นหนูมารีจากนิยายอีกเรื่องด้วย ชอบ รีไซเคิลๆ
รักคนอ่าน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
