5 :: ใจเอย ❤
ตอนนี้ผมกำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก พี่ข้าวมากินข้าวกับผมแทบทุกกลางวันเลย แต่เสียดายที่ไม่ได้กลับด้วยกัน และดูเหมือนไอ้ม่อนมันจะหงอย ๆ ลงไป ซึ่งผมเองก็มองว่าดีที่มันแสดงอาการออกมาแบบนั้นให้ผมเห็น วันนี้พี่ข้าวชวนผมออกมากินข้าวนอกมหาลัย แต่มีไอ้ม่อนมาด้วย ช่างเป็นก้างขวางคอชิ้นโตจริง ๆ - -*
“พี่ข้าวม่อนอยากกินอันนี้กินกับม่อนนะ ม่อนกินไม่หมด” ไอ้ม่อนเริ่มออดอ้อนพี่ข้าวแล้ว
“เออ..น้องม่อนก็สั่งอันที่น้องม่อนทานหมดสิครับ”
“ก็ม่อนอยากทานจานเดียวกับพี่ข้าวนี่”
“พี่ข้าวคงกลัวม่อนปล่อยยางใส่มั้ง..” ผมเลยพูดแทรกกลางอากาศซะเลย
“- -*”
อาหารที่ผมสั่งมาเป็นข้าว ส่วนของที่ไอ้ม่อนสั่งมากินกับพี่ข้าวเป็นเส้น (พี่ข้าวยอมตามใจไอ้ม่อนมันครับ) จะกินกันลำบากไปมั้ย - -;; แล้วก็ขอSaid อีกหน่อย ใครเขาจัดสรรที่นั่งให้ว่ะ ทำไมไอ้ม่อนกับพี่ข้าวนั่งฝั่งเดียวกัน แต่ผมกลับนั่งคนเดียวในฝั่งตรงข้าม ไม่ยุติธรรมเลย!
พอกินไปได้สักพักไอ้ม่อนเริ่มทำหวานใส่พี่ข้าวให้ผมอิจฉาตาร้อน ของจะขึ้น!
“พี่ข้าว ~ ม่อนอยากทำแบบนี้อ่ะทำกับม่อนนะ”
จะทำอะไรกัน -*- ยังอยู่นะเว้ย!
“ครับ ๆ”
พี่ข้าวยอมด้วยอ่ะ ใจร้ายต่อหน้าต่อตาเลยอ่ะ TwT
ไอ้ม่อนเอาเส้นสีเหลืองยาว ๆ ใส่ปากมันไว้ แล้วอีกด้านที่เป็นปรายเส้นก็จับใส่ไว้ในปากพี่ข้าว แล้วทั้งสองก็ค่อย ๆ กินกันเข้าไป สาธุ! ขอให้เส้นพันลิ้นไก่ตายด้วยเถอะ!
“โซ่ เป็นพยานหน่อยนะ ถ้าเส้นที่กำลังกินอยู่เนี่ยเป็นเส้นเดียวกัน แล้วกินอย่างนี้ไม่ขาด ก็แปลว่าม่อนกับพี่ข้าวเป็นเนื้อคู่กัน^ ^” เหมือนโดนเยาะเย้ยอยู่กลาย ๆ ใครจะดูให้เชอะ
ผมแอบลุ้นไปกับเส้นสีเหลือง ๆ ที่มันเป็นเส้นเดียวกันจริง ๆ และแอบแช่งให้เส้นมันขาด! แต่ดูสิ กินกันจนปากจะถึงกันอยู่แล้วไอ้เส้นเหลือง ๆ มันก็ยังไม่ขาดซักอี อย่างนี้ต้องใช้ตัวช่วย!
ฟึบ!
แล้วทุกอย่างก็ยุติลง เส้นสีเหลืองขาด ไอ้ม่อนมองหน้าผมอย่างเคืองโกรธ ไม่รู้ไม่สน! พี่ข้าวยิ้มให้ผม ^ ^ ตัวช่วยของผมก็คือ ช้อน! จัดการสับมันแทนมีด จนเส้นมันเด้งขาดออกจากกัน เย้!
“โซ่ ทำไม..”
“ขอโทษที มันทนดูไม่ได้ อิจฉาอ่ะ” ไอ้ม่อนขบเขี้ยวเตี้ยวฟัน “พี่ข้าว ~ ลองทำกับโซ่บ้างมั้ย เผื่อเป็นโซ่ ~”
“ครับ^ ^”
สวบ สวบ!
หือ O_o พอผมพูดกับพี่ข้าวว่าจะทำแบบไอ้ม่อนบ้าง มันก็รีบยัดเส้นเหลือง ๆ ที่เหลืออยู่ใส่ปากมันทันที หมด ไม่เหลือ ฮิฮิ (ขำอะไร?) ก็มันทำแบบนั้นแล้วทำให้หน้าตาที่ดูสอาดสะอ้านในตอนแรกเลอะเปื้อนไปหมดนะสิ
“ม่อน ไปล้างหน้าหน่อยมั้ย มันเลอะ..”
“รู้แล้ว!”
แล้วมันก็ลุกขึ้นเดินกระแทกเท้าไปเข้าห้องนำทันที
ตอนนี้เหลือแค่ผมกับพี่ข้าวแล้ว ต้องรีบรวบรัดก่อนที่พี่ข้าวจะเป็นของไอ้ม่อน!
“เออ พี่ข้าวครับ เย็นนี้เรากลับบ้านด้วยกันนะครับ..”
“ได้สิ”
“จริงเหรอครับ!”
“อือ ทำไมเหรอ”
“ก็ทุกทีพี่ข้าวจะกลับพร้อมม่อนนี่ครับ ผมก็เลยคิดว่า...”
“อย่าคิดมากเลย เย็นนี้พี่จะกลับกับโซ่ครับ”
“^ ^”
ได้กลับบ้านด้วยกันแล้ว ^ ^
ไม่นานไอ้ม่อนก็กลับเข้ามาที่โต๊ะ
“พี่ข้าวกินอิ่มแล้ว ไปกันเถอะครับ ~”
“ครับ”
เราสามคนออกจากร้านอาหาร ผมแยกตัวออกมาก่อน ปล่อยให้ไอ้ม่อนใช้เวลาอยู่กับพี่ข้าวไปก่อน เพราะตอนเย็นยังไงพี่ข้าวก็อยู่กับผม ^ ^ พอเข้าเรียนก็ไม่มีกะจิตกะใจจะเรียนเลย ใจผมมันอยู่กับพี่ข้าวตอนกลับบ้านแล้วครับ อยากให้เลิกคลาสเร็ว ๆ จังเลย ...
“ไอ้โซ่ เป็นอะไรว่ะ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตั้งแต่เข้ามาแล้ว”
“เหรอ...มันออกอาการขนาดนั้นเลยเหรอ”
“โง่ใช่มั้ย....มีอะไรไม่เล่านะมึง”
“ก็แหม~ กูกำลังมีความสุขหัวใจพองโตนี่..”
“เรื่องอะไรละ? พี่ข้าวขอมึงแต่งงาน?”
“เร็วไป ๆ ยังไม่ถึงเวลา...วันนี้กูกับพี่ข้าวจะกลับบ้านพร้อมกัน”
“แล้วไอ้ม่อนละ”
“กูไม่รู้”
“มันคงยอม”
“กูไม่สน”
“....”
“มึงช่วยกันมันให้ทีนะ^ ^”
“...ลำบากกูอีกแล้ว - -;;”
เวลาเลิกเรียนมาถึง ผมด้อม ๆ มอง ๆ ว่ามีไอ้ม่อนมาป้วนเปี้ยนรึเปล่า.....ไม่มี ผมรีบไปหาพี่ข้าวที่คณะ วันนี้พี่เขาเลิกช้ากว่าผม..
“น้องมาหาใครเหรอ”
“พี่ข้าวครับ”
“เป็นอะไรกับไอ้ข้าวละ”
จะอยากรู้ไปทำไมฟะ! หน้าตาก็งั้น ๆ ไม่ตอบให้เสียปากหรอก!
“เป็นว่าที่แฟนพี่ข้าวครับ”
อ้าว ดันตอบไปซะ ?
“วี๊ดวิ้ว ~” พี่คนที่ถามผมส่งเสียงแซว
“ไอ้ณเดชส่งเสียงเหมือนหมาหอนเลย ผีมารึไง”
เสียงพี่ข้าวนี่ ?
“พี่ข้าว^ ^”
“อ้าวโซ่! มาถึงนี่เลยเหรอ?”
“ครับ^ ^”
ทักทายกันเสร็จ ขอเคลียร์เรื่องที่พี่ข้าวพูดกับเพื่อนหน่อย ‘ผีมารึไง’
“พี่ข้าวว่าโซ่เป็นผีเหรอ”
“เปล่าครับ พี่แค่ว่าณเดชว่าเป็นหมานะครับ...งอนเหรอ”
“พี่คนนั้นชื่อ ณเดช? หน้าอย่างกับปลาบู่ชนเขื่อน..”
“น้องว่าพี่เหรอ!”
“อ้าว! ได้ยินด้วยอุตส่าห์ด่าในใจ”
“เด็กมึงร้ายว่ะ ไม่เหมือนคนนั้นเลย”
คนไหน? หมายถึงไอ้ม่อนนะเหรอ มันเคยบุกมาที่นี่ด้วย? คงจะใช่ มันเจอพี่ข้าวก่อนผมนี่....
“พี่เลิกคลาสแล้วไปกันเถอะครับ”
“เบา ๆ หน่อยนะโว้ย!!”
พี่ณเดชเขาอวยพรอะไร แล้วทำไมพี่ข้าวต้องหน้าแดงด้วย? แล้วไอ้กุนมันจะกันไอ้ม่อนสำเร็จมั้ยเนี่ย - -;;
.
.
.
.
.
ได้กลับบ้านกับพี่ข้าวครั้งแรก! ตื่นเต้นชะมัด >_< ❤
TBC…
กำลังเจ้มจ้น โปรดติดตาม....
ขอบคุณค่ะ 
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
