“เอาอีกแล้วหรือคะคุณธี” ดาเสียงอ่อย เธอมองถ้วยไอศครีมที่อยู่ตรงหน้าด้วยความรู้สึกพะอืดพะอมไม่ต่างจากคุณเชนนั่งอยู่ข้างๆ
ช่วงนี้พวกเขาวิ่งวุ่นกับที่จัดงานเกือบทุกวัน.... ปัญหาของขนาดเปียโน มีทางปรับแก้ได้ แต่พวกเขาต้องคอยระวังอย่างใกล้ชิด... ใกล้วันงานเต็มทีแล้ว อีกไม่กี่อึดใจ
นอกจากงานที่เร่งและลุ้นระทึก ทว่า หัวหน้าของเขายังส่งความระทึกมากให้พวกเขาอีกหนึ่งอย่าง
ทุกครั้งที่ไปเจอกับคุณพฤกษของบริษัท O.P.M. ไม่ว่าจะดาไปเองคนเดียว หรือคุณเชนไปเองคนเดียว พวกเขาต้องถือสิ่งหนึ่งไปให้คุณพฤกษด้วย----- ไอศครีมถ้วยหนึ่งจากคุณธีที่ไม่เคยได้รับการเหลียวแลเลยแม้แต่น้อย
เชนและดาครางครวญอยู่ในใจว่าไม่ได้อยากรู้เรื่องส่วนตัวของหัวหน้า...ได้โปรดอย่าทำค้างๆ คาๆ ให้เห็นแบบนี้ ..... เพราะมันยิ่งกระตุ้นต่อม “อยากรู้เรื่องชาวบ้าน” ของพวกเขา!!!
“เอ่อ... คุณธีไม่ลองเปลี่ยนเป็นวิธีอื่นดูบ้างล่ะครับ” เชนกลั้นใจเสนอแนะ.... ไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเขาหรอก แต่เห็นกับตาว่า ส่งไอศครีมน่ะมันไม่ work !!
“ครับ... กำลังทำอยู่ แต่อย่างนี้ก็ต้องทำต่อไป ผมฝากด้วยนะครับ” ธียิ้มบางๆ และเดินจากไป
เชนและดามองหน้ากัน และต่างก็ถอนหายใจ....
....
...
..
.
วันนี้น้องไอศครีมคงเป็นหมันอีกเช่นเคย....
....
...
..
.
ธีเดินเข้ามาในห้องทำงาน เสียงมือถือที่วางอยู่บนโต๊ะดังขึ้น
แม่โทรมาหาเขาและต่อว่าเขาที่โกหกว่าบ้านหลังนั้นหารกับพฤกษกันคนละครึ่ง แม่บอกว่าหากเป็นอย่างนั้นจริง ธีต้องเอาบ้านนั้นคืนไป!
“พี่ธี.... พี่ธีจะให้แม่ทำยังไง เมื่อวานพ่อกับแม่พาเจ้าพฤกษมันไปบ้านนั้น... เจ้าพฤกษโมโหใหญ่... นี่ยังดีนะว่าพ่อไม่รู้เรื่อง หากพ่อรู้.... แม่ช่วยพี่ธีไม่ไหวนะ... ธีเอาคืนไปเถอะนะลูก แม่ขอล่ะ” แม่พุดด้วยน้ำเสียงว้าวุ่นใจ
“แม่ครับ ผมตั้งใจให้มันกับน้อง ผมบอกแม่แล้วนะครับ ผมไม่รับคืนครับ!” ธีเสียงแข็งและยืนยัน
“...... ถึงไม่มีบ้านนี้ พ่อกับแม่ก็รักลูกชายคนโตนะลูก กุญแจอยู่กับเจ้าพฤกษแล้ว ลูกไปคุยกันเอาเองนะ” แม่พูดจบก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่.... ปวดหัวกับลูกๆ คนนั้นก็โมโหว่าแม่ คนนั้นก็เสียงแข็งกับแม่
“...... แม่ครับ....” ธีลังเล
“หือ... พี่ธีมีอะไร?” น้ำเสียงของแม่ฟังดูเนือยๆ แต่หามีเสียงขุ่นเคืองไม่
“....หากว่าธี.....ถ้าทุกอย่างเป็นความเข้าใจผิด ถ้าพฤกษยังรักธี.... ธีขอคบกับน้องได้ไหมครับ?” ธีกลั้นใจถามแม่
“..................” แม่ไม่ตอบ ธียังถือสายนิ่งและรอ
....
...
..
.
“เรื่องของหัวใจบังคับกันไม่ได้หรอกลูก....พ่อมาแล้ว แค่นี้ก่อนนะ!” แม่ตัดสายไป
....
...
..
.
หนึ่งคำพูด..... สองความหมาย
ใช่! หัวใจบังคับกันไม่ได้..... แต่หากไม่ได้ลืม หากยังรัก หากทุกอย่างเป็นความผิดพลาด
....
...
..
.
เราแก้มันได้!!
....
...
..
.
หากคำพูดของน้องหวานเป็นความจริง.....
....
...
..
.