Three Couple of love:Special Features:Sweet Couple
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Three Couple of love:Special Features:Sweet Couple  (อ่าน 153402 ครั้ง)

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
จิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
รวมตัวครอบ 3 คน

งานนี้สนุกแน่

meawkung02

  • บุคคลทั่วไป
ค้าบ...แล้วจะรอบทสรุปในตอนต่อไปนะค้าบบ...^^

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
กำลังใจมาแล้วคร้าบบบบ

+_+


snowblack

  • บุคคลทั่วไป

iamhappywood

  • บุคคลทั่วไป
มาให้กำลังใจ รอตอนต่อไปอยู่ห่างๆ  :laugh:

มาต่อเร็วๆ นะครับ :oni2:

Pal

  • บุคคลทั่วไป
รอตอนส่งท้ายอย่างใจจดใจจ่อ แต่ตอนหน้าคงยังไม่ใช่ตอนจบใช่ไหมครับ  o12

ออฟไลน์ nOn†ღ

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4390
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-6

marchmenlo

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ jojoe

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 223
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-1
บทส่งท้าย Season 2

คู่ที่ 1

ผมเดินมาตามทาง พลางนึกถึงวันเวลาเก่าๆ จนมาถึงบริเวณงาน น่าเชื่อว่าจะมีคนมาเยอะ โรงเรียนผมสร้างมาเกือบจะ50ปี มีตั้งแต่รุ่นพี่ที่ตอนนี้ไม่น่าจะเรียกพี่ เพราะอายุคงปาไป 50 - 60 กันแล้ว
ผมพยายามมองเพื่อนรุ่นผม ซึ่งน่าจะไปอยู่แถวด้านท้ายๆของงาน (เลี้ยงแบบโต๊ะจีน)
ส่วนปอ กับ เชียร์ ยังมาไม่ถึง ผมเลยฉายเดี่ยวไปก่อน
และแล้วผมก็เจอเพื่อนๆในห้อง ทุกคนเปลี่ยนไปเยอะ มีงานทำกันเกือบหมดแล้ว บางคนก็เรียนต่อ
เพื่อนบอกผมว่า ดูไม่เนิร์ดเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็ดูคงแก่เรียนไม่เปลี่ยน (ตกลงมันชมรึป่าว)
“เออ โจมาหรือเปล่า เราไม่ยักเห็นมันเลย” ผมถามเพื่อน เพื่อนมันก็หันมาซุบซิบกัน
ตกลงในสายตาคนอื่นผมกับโจคงไม่ได้เป็นแค่เพื่อนแน่ๆ
“คิดถึงป๋าเหรอ” เสียงของคนที่ผมบ่นหาก็ดังมาอยู่ที่ใกล้ๆหูของผม
ผมหันไปเจอชายหนุ่มหน้าไม่คอยคุ้นเท่าไร
“อึ้งเหรอ ที่เราหล่อขนาดนี้” มันยังพูดพร้อมเดินเข้ามาใกล้
โจเปลี่ยนไปเยอะมาก ทั้งหน้าตาที่ดูเกลี้ยงเกลาไม่รกไปด้วยหนวดเคราเหมือนเมื่อก่อน การแต่งกายที่ดูดีมากๆ แตกต่างจากเด็กอันธพาลเมื่อสมัยมัธยม
“อืมม ก็ดูเป็นคนขึ้น นึกว่ายังเป็นจิ๊กโก๋เหมือนเดิม” ผมแซว
“แหม มันเป็นหัวหน้ามันฑนากร ของ บริษัทXXXXXเชียวนะมึง” เพื่อนผมอธิบายให้ฟัง
“คงคิดว่าเด็กซ้ำชั้นอย่างกูจะไปไม่รอดอ่ะดิ” มันพูดใส่เพื่อนๆ แล้วก็หันมามองผม
“เราไม่ได้คิดอย่างนั้นซะหน่อย” ผมตอบ
“แล้วทำไมไม่ติดต่อกันเลย” มันเริ่มแขวะ
“ก็งานยุ่ง” ผมตอบไป
“หรือว่า แฟนห้ามโทร” โจเดินมาเข้าใกล้ผมจนตัวเริ่มชิดกัน
“ก็เพิ่งคุยกันเองนะ” ผมรู้สึกเขินๆยังไงไม่รู้ เลยเขยิบตัวออกห่าง
“ใช่! เพิ่งคุย มันก็ได้แค่คุย ทุกครั้งที่เราอยากเจอนาย นายก็ดันปฏิเสธตลอด”
ผมฟังจากน้ำเสียงน้อยใจของโจก็รู้สึกผิด
“เราไปคุยกันที่มันเงียบๆดีกว่าไหม ตรงนี้มันเสียงดังคุยกันไม่รู้เรื่อง” ผมพยายามเอาตัวมันออกไปจากกุล่มเพื่อนที่ฟังการสนทนาอย่างตั้งอกตั้งใจ
“ไม่กลัวเราทำอะไรเหรอ” มันทำเล่นหูเล่นตาใส่ผม
ผมเลยเอื้อมมือไปจับมือมันแล้วรีบลากไปที่อื่น เพื่อนๆไม่วายโหร้องดีใจกันใหญ่
เดินมาถึงอีกมุมหนึ่งของงาน ใกล้ๆกับรูปปั้นพระแม่มารีย์ที่ผมเคยขอพร ในสมัยตอนมัธยม ทำให้นึกถึงพรที่ผมได้รับจากท่าน
ผมรีบปล่อยมือมัน มันดันไม่ปล่อย
“ขอจับหน่อยเถอะ เป็นครั้งแรกที่นายเป็นคนมาจับมือเราก่อน” มันพูดแบบนี้ผมเลยต้องปล่อยให้มันจับ
“แต่ถึงยังไงเราก็ได้จับมือนายแค่ช่วงนี้เท่านั้น คงไม่ได้จับมือนายไปได้ตลอดเหมือน....” มันเว้นวรรค พร้อมมองหน้าผม
“เปลี่ยนเรื่องดีกว่า” แล้วมันก็ปล่อยมือผม หันออกไปมองภาพคนในงานที่อยู่ด้านหน้าเรา
“อาจารย์สุดหล่อเป็นไง ทำไมไม่พามาด้วยล่ะ”
“จะพามาทำไม ขนาดไม่พามา นายยังทำตัวแบบนี้เลย” ผมหันไปแซวมัน
“ทำไงได้ นายเป็นผู้ชายคนแรกที่เราชอบนี้” มันหันมามองผม ทำไมมันทำให้ผมเขินได้ตลอด
“ตื้อมาตั้ง 6ปีแล้ว ควรจะหมดหวังได้แล้วเนอะ” มันพูดอย่างหมดหวัง
ผมเลยเดินไปใกล้ๆมัน พร้อมกอดคอมัน แบบผู้ชายเค้าทำกัน
“เราสองคนอาจไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นแฟนกัน แต่มันก็ต้องมีคนๆหนึ่งรอแก่อยู่ก็ได้”
ผมพูดปลอบใจ มันหันมายิ้มให้
“คิดว่าเราไม่มีแฟนเหรอไง”
ผมอึ้งไปพักหนึ่ง มันก็หยิบกระเป๋าตังค์ขึ้นมา พร้อมโชว์รูปให้ผมเห็น
โจกำลังถ่ายรูปคู่กับผู้ชายคนหนึ่ง ก็น่าตาดูน่ารักดี
“เนี้ยแฟนเราเอง คบมาได้จะสองปีแล้ว” มันพูดพร้อมเก็บกระเป๋าตังค์
“แต่ก่อนนั้น ตอนเราเรียน ก็คบกับรุ่นน้อง แต่แม่งเจ้าชู้ฉิบหาย เลยเลิกไป ก็เพิ่งมาเจอคนนี้ตอนทำงาน”
พอโจมันพูดถึงแฟนมันก็รู้สึกแปลกๆ นึกว่ามันยังรักผมอยู่
“พูดง่ายๆ ที่ผ่านมานายก็มีแฟนมาตลอดใช่ป่ะ” ผมหันไปถามมัน
“อืมม แต่ยังไง คนที่เรารักที่สุด ก็คือนายอยู่ดี” มันพูดเสร็จก็เดินนำหน้าผมไปในงาน
ปล่อยให้ผมมองมันจากด้านหลัง
ผมนึกคำพูดตัวเองได้เสมอว่า ผมจะทำให้มีคนเพ้อถึงผมให้ได้ ใช่ผมทำสำเร็จ
แต่สิ่งที่ผมได้มา สร้างความเจ็บปวดกับคนอีกคน

-----จบคู่ที่1-----

พรุ่งนี้มาต่อคู่ที่2นะครับ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






dorgchant

  • บุคคลทั่วไป
 :m4: มากรี๊ดก่อนอ่าน
--------------------------------------

โจ แอบเท่ห์นะ  :m1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 03-10-2008 23:47:45 โดย dorgchant »

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
+1 ให้ที่รักครับ

อิอิ

ออฟไลน์ thaitanoi

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1451
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-2
 :m32:  ย่องๆเข้ามาดู ความจริงก็เข้ามาอ่านนานแล้วตั้งแต่ภาคแรกจนจะถึงบทส่งท้ายแล้วครับ ก็มีหลายรสดีนะทั้งสุข เศร้า เหงา และรัก เป็นกำลังใจให้นะครับ

Pal

  • บุคคลทั่วไป
+1 สำหรับความขยันของโจโจ้ครับ  ติดตามมาตั้งแต่ต้นและติดตามตอนต่อไปนะครับ ให้ไวๆๆๆ (แอบเร่งนิดนึง)

marchmenlo

  • บุคคลทั่วไป
:m32: ซุ่มรอคู่ต่อไปคับผม :laugh:

meawkung02

  • บุคคลทั่วไป
เหอๆ โจ นี่ยังไงนะ มีแฟนแล้ว แต่ก้อยังรัก โจ้ มากที่สุดอีก...อิอิ

iamhappywood

  • บุคคลทั่วไป
มาต่อเร็ว กระทู้ตกแล้วน้า  :เตะ1:

ออฟไลน์ jojoe

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 223
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-1
คู่ที่ 2
ผมเดินมาที่งาน แล้วก็ทักทายเพื่อนๆที่ยืนจับกลุ่มคุยกันอยู่
“เฮ้ย! เห็นไอ้โจ้ป่าว” ผมถามหาเพื่อนรักเป๋นอย่างแรก
“โน้นนะ มันเดินมาแล้ว แอบไปรำลึกความรักกับไอ้โจมา” เพื่อนมันขี้ไปทางต้นไม้ข้างบทางเดิน
เห็นโจเดินนำมาโดยมีโจ้เดินตามหลัง
“ไอ้โจ้อย่าบอกนะ ว่ามึง...” ผมเอามือปิดปากไม่นึกว่าเพื่อนจะเป็นคนแบบนี้
“ไม่ต้องคิดอกุศลเลย กูไม่ใช่มึงนะ” ไอ้โจ้ด่ามา ผมก็แบบอำไปงั้นแหละ รู้อยู่แล้วว่าไม่มีอะไร เพราะยังไงโจก็ไม่ใช่สเป็คของไอ้โจ้
แต่โจก็ดูหล่อขึ้นเยอะ โจ้มันก็น่าจะหวั่นไหวบ้างนะ
“มึงมาเป็นเพื่อนกูหน่อย” แล้วผมก็ลากโจ้ไปอีกด้านของงาน
“จะไปไหนอ่ะ”
“มึงเจออดีตรักของมึงแล้วนี้ ตากูบ้างดิ” ผมหันไปด่ามัน
“อดง อดีตอะไร โจเพื่อนกูเว้ย กูอยากเจอพี่ยอดมากกว่า” โจ้ยังไม่เลิกบ่น
ผมกับโจ้เดินไปตามโต๊ะในงานเลี้ยง มองหาใครบางคนที่เราเคยปลื้มนักหนา
“โอ๊ะ!” ผมเจอเขาแล้ว พี่เต๋ากำลังยืนคุยกับเพื่อนๆของเขา
ผมตั้งใจรีบเดินไปหาเขาทันที
แต่แล้วขาของผมก็หยุดโดยอัตโนมัติ เมื่อเห็นพี่หมิงยืนข้างๆพี่เต๋า
“เป็นอะไรของมึง ไม่ไปหาพี่เขาเหรอ” โจ้เห็นผมยืนนิ่ง
“ถ้ากูจะบอกว่า กูยังทำใจไม่ได้ เรื่อง....เค้ากับเพื่อนของเค้า มึงจะว่ากูเว่อร์ไปหรือเปล่า” ผมพูดพร้อมนึกภาพต่างๆที่เกิดขึ้นเมื่อ5ปีที่แล้ว
โจ้ถอนหายใจ “ทำไมเราไม่จำถึงสิ่งที่ดีดี อย่าทำร้ายตัวเองด้วยความทรงจำที่ทำให้เราเสียใจดิ”
แล้วโจ้ก็เดินมากอดคอผม “มึงเองก็มีแฟนใหม่แล้ว พี่เค้าก็เป็นแค่อดีต กูว่ามึงน่าทำใจได้แล้วนะ”
สุดท้าย ผมก็ตัดสินใจเดินหันหลังกลับ แม้ว่าเพื่อนจะเทศน์ขนาดไหนก็ตาม
ผมกลับมานั่งหงอยอยู่ที่โต๊ะ รู้งั้ไม่น่ามาเลย
“โทษนะครับ ทำไมถึงทักแฟนเก่าเลย” เสียงคุ้นๆดังอยู่ข้างหูผม
“พี่เต๋า” ผมหันไปเจอชายหนุ่มหน้าคมเข้ม หน้าของเขาแทบจะชนหน้าผมอยู่แล้ว
“ใจร้ายจัง ต้องให้พี่มาหา” พี่เค้าทำเสียงงอนๆ ผมมองหน้าเค้าแบบเขินๆ ก่อนจะไปมองไอ้โจ้ที่ยืนยิ้มอยู่ด้านหลัง ว่าแล้วมันต้องไปตามพี่เค้ามา
พี่เค้าก็ลากผมไปคุยกันที่ม้านั่งริมทะเลสาบ ผมไม่ค่อยอยากไปกับพี่เค้าสองคนเลย มันรู้สึกไม่ค่อยดีอ่ะ
“ใจร้ายจังเลยนะ ไม่ยอมติดต่อกันเลย” พี่ค้าเริ่มต่อว่าผม
“ก็ยุ่งๆ อีกอย่างเชียร์ก็ไปเรียนเมืองนอกด้วย” ผมแก้ตัว ทั้งที่มันไม่น่าจะใช่ข้ออ้าง อยู่เมืองนอกแล้วจะโทรกลับมาไม่ได้เหรอไงว่ะ
“เชียร์ทำให้พี่รู้สึกผิดรู้เปล่า” พี่เค้าหันมามองผม
“ผิดในสิ่งที่พี่ทำกับเชียร์ เรายังคบกันในแบบพี่น้องก็ไม่ได้เหรอ” พี่เค้าเริ่มต่อว่าผม
“ถ้าในตอนนั้น เชียร์ทำใจไม่ได้ เพราะเชียร์ไม่ได้มองพี่ในแบบพี่น้อง” ผมทำเสียงเศร้า
“แต่ตอนนี้ก็โอเค เพราะเชียร์มีแฟนแล้ว” ผมหันมาพูดพร้อมรอยยิ้ม
“ใช่คนที่คบกันตั้งแต่ปีหนึ่งใช่ป่ะ”
“รู้ได้ไงฟ่ะ ไอ้โจ้บอกอีกแล้วเหรอ”
พี่เขาหัวเราะ แล้วก็ขอดูรูปพี่เอก ผมก็ให้พี่เขาดู
“หล่อดีอ่ะ ขาวๆตี๋ๆ พี่แพ้เลย” แล้วพี่เขาก็คืนรูปให้ผม
“พี่กับพี่หมิงนี้ก็คบกันยืดเนอะ” ผมหันไปคุยเรื่องเค้าบ้าง
“คงเป็นเพราะ เราทำตัวเหมือนตอนเป็นเพื่อนกัน คือ พอเป็นแฟน เราก็ทำตัวเหมือนตอนที่เรายังเป็นเพื่อน”
“เสมอต้นเสมอปลายล่ะซิ” ผมแซว
“ก็ไม่ถึงขั้นนั้นหรอก มันก็มีบ้างที่เราเคยไหวหวั่นไปกับคนอื่น แต่สุดท้าย คนที่เรารักที่สุดก็คือ คนที่เขาก็รักเราที่สุดเช่นกัน”
“หวานเชียว” ผมหันไปแซว พี่เค้าก็ยิ้มๆ
“เปลี่ยนเรื่องดีกว่า” รู้สึกว่าพูดเรื่องนี้มันแล้วมันแปลกๆเนอะ
“ถามเล่นๆน่ะ ระหว่างพี่หมิง กับ เชียร์ ใครเด็ดกว่ากัน”
ผมเขาเรื่องอย่างว่าจนได้ พี่เต๋าเขินหน้าแดงเลย สะใจจริงๆทำพี่เต๋าเขินได้เนี้ย
“เออ ว่าไงดีอ่ะ คือกับเชียร์ พี่เป็นรุกใช่ป่ะ แต่พอกับหมิง เราผลัดกันอ่ะ”
ผมอ้าปากหวอเลยครับ พี่เต๋ากับพี่หมิง ผลัดกัน?
“มาอยู่กันนี้เอง” พี่หมิงเดินมาหาพอดี
“ผมยืมแฟนพี่จนพอใจแล้ว พี่หมิงเอาคืนไปเลยครับ” ผมพูดแซวพี่เค้ากลับไป
พี่เค้ายิ้มๆก่อนพี่เต๋าเดินตามหลังพี่หมิงไป
โจ้ที่มองอยู่ห่างๆ ก็เดินเข้ามาหาผม
“ว่าไง ถ่านไฟเก่าครุบ้างหรือเปล่า”
“ไม่หรอก บอกแล้วไงเรากลายเป็นพี่เป็นน้องกันแล้ว” ผมหันไปตอบมัน
“เออ ไอ้ปอมันยังไม่มาเหรอ” อยู่กับผู้ชายดันลืมพื่อนไปซะนี้
“มึงเจ้ากี้เจ้าการให้บิ๊กไปรับไอ้ปอ มึงไม่คิดว่าเขาอาจจะแวะโรงแรมข้างทางเหรอ”
ไอ้โจ้พูดตลกอีกแล้ว
ผมเลยรีบโทรศัพท์ไปหาไอ้ปอทันที
มันรับครับ “นี้มึง งานจะเลิกแล้ว ยังไม่ถึงอีกเหรอ” ผมด่ามันทันที
“ห๊า...ว่าไงนะ” ผแทบช็อคเมื่อได้ยินมันพูด
“อะไรเหรอ” ไอ้โจ้รีบถามใหญ่
“เออ เออ รีบมาแล้วกัน” ผมก็วางโทรศัพท์ แล้วหันไปหาโจ้
“มึงทายถูก พวกมันอยู่กันที่โรงแรม”
-----จบคุ่ที่2-----

รอคู่ที่3นะครับ จะรีบมาต่อให้เร็วที่สุด
ผากอีกเรื่องไว้ด้วยแล้วกัน
Friend to Friend

ออฟไลน์ Junrai_Hyper™

  • พูห์น้อยกลอยใจ
  • Global Moderator
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4842
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +777/-50
จิ้มๆ

เป็นกำลังใจให้ครับ

meawkung02

  • บุคคลทั่วไป
อิอิ...คู่ ปอ ไปโรงแรมกันจิงๆด้วยอ่ะ...เหอๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
โรงแรม........กับใคร

Pal

  • บุคคลทั่วไป
บทสรุปของเรื่องนี้ ปอก็สมหวังซะทีกับเพื่อนเก่าใช่ไหมครับ กรี๊ดดดด   :o8:

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
ได้ใจจริงๆคู่สุดท้ายเนี่ย 555

jobisuka

  • บุคคลทั่วไป
โรงแรมมมมมมมมมมมมมมมมมม :n1:

dorgchant

  • บุคคลทั่วไป
แรงมากนะปอ

แต่ยังไม่หายโกรธพี่เต๋าเลยอ่ะ ทำกับเชียร์ได้  :m16:

ออฟไลน์ thaitanoi

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1451
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-2
 :pig4:  ขอบคุณครับ

ออฟไลน์ nOn†ღ

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4390
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-6
รอปอ กับ บิ๊ก ไปรำลึกความหลังกัน  :o8:

ออฟไลน์ jojoe

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 223
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-1
คู่ที่ 3

ผมวางโทรศัพท์พร้อมมองไปยังร่างเปลือยเปล่าของชายหนุ่มที่กำลังหลับใหลอยู่ข้างกายผม
เพียงแว่บเดียวภาพของบิ๊กในปัจจุบันกลายเป็นภาพของบิ๊กในสมัยม.5
เด็กหนุ่มที่ผมรัก และพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อเขาได้เสมอ
เขากลับมาหาผมแล้ว
“ใครโทรมา” บิ๊กขยับตัวหันมาทางผม
“พวกโจ้กับเชียร์ มันเร่งให้ไปที่งาน” ผมตอบพร้อมลุกขึ้นจากเตียง
“ตกลงเรายังจะไปกันอีกเหรอ” บิ๊กลุกขึ้นนั่งมองดูร่างเปลือยเปล่าของผม
“อืมม นายไม่อยากเจอเพื่อนเราเหรอ” ผมหันไปถามบิ๊กก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวมาห่ม
“ยังไงก็คงได้เจอกันอยู่แล้ว เพราะเราจะมาอยู่เมืองไทย” บิ๊กพูด ผมหันหาเขาทันที
“ตอนแรกเห็นจะบอกว่าแค่มาเยี่ยมญาติไม่ใช่เหรอ” ผมทำน้ำเสียงตกใจ
“ก็... เรามาเจอนายแล้วมันไม่อยากกลับอ่ะ” บิ๊กลุกขึ้นมากอดผมจากด้านหลัง
ผมยิ้มเขินๆ “แต่ครอบครัวนายอยู่ที่นั้นหมดเลยไม่ใช่เหรอ เค้าไม่ว่าเหรอที่นายจะกลับมาอยู่ที่เมืองไทย”
“เราโตแล้วนะ เราเองก็อยากดูแลตัวเอง อีกอย่าง เราไม่อยากจากนายไปไหนอีกแล้ว”
บิ๊กพูดพร้อมเอาหน้ามาซบที่หลังของผม
“อย่าพูดให้เราดีใจซิ สองปีที่ผ่านมานายไม่ได้ติดต่อเราเลยนะ” ผมพูดแอบน้อยใจนิดๆ
บิ๊กเลยลากตัวผมมานั่งกับเตียง
“สองปีที่เราไม่ได้ติดต่อนาย เพราะเราลำบากใจกับเรื่องที่นายมีแฟนแล้ว”
ผมถอนหายใจ ไม่นึกว่าบิ๊กจะย้อนมาถึงเรื่องของพี่เก่ง
แม้ผมกับบิ๊กเราตกลงจะเป็นแค่เพื่อนกันในระหว่างที่อยู่กันคนละขั้วโลก
ผมเองก็เป็นคนขี้เหงา พี่เก่งจึงเข้ามาในชีวิตผม ยังรวมไปถึงเหน่งที่พักหลังจะสนิทกันมากกว่าเพื่อนอีก
“อย่ามาอ้างเลย ที่ไม่ติดต่อ เพราะแฟนเกาหลีของนายหรือเปล่า” ผมย้อนกลับบิ๊ก บิ๊กทำหน้าไม่พอใจที่ผมไม่ได้เล่นเกมส์ตามไปกับเค้าด้วย
“ตกลงว่าเราสองคนก็มีใครคนอื่นทั้งคู่” ผมหันไปกอดคอบิ๊ก
“แต่ตอนนี้ นายก็ไม่มีใคร เราก็ยังไม่มีใคร” บิ๊กหันมาพูดกับผม ผมเองตอนนี้ก็ถือว่าโสด บิ๊กเองก็เพิ่งเลิกไปกับหนุ่มเกาหลีที่เรียนเมืองนอกด้วยกัน
“จะรีเทิร์นว่างั้น” ผมหันมาถามบิ๊ก
“แล้วนายว่าไง” บิ๊กทำท่าลุ้นกับคำตอบผม
“ขอดูความประพฤติก่อน เราไม่เจอกันนานขนาดนี้ มันอาจจะมีอะไรบางอย่างเปลี่ยนไป” ผมกอดอกทำหน้าเข้มใส่บิ๊ก
“อะไรเนี้ย แต่ก่อนนายต้องมาเป็นคนง้อเราไม่ใช่เหรอ ทำไมตอนนี้กลายเป็นเราต้องมาง้อนาย”
บิ๊กเริ่มทำท่าไม่พอใจ
“พูดเล่นหรอกน้า! เราสองคนโตขึ้นไม่ใช่เด็กเหมือนเมื่อห้าปีที่แล้ว การจะคบกันมันก็ต้องดูใจกันก่อนเป็นธรรมดา” ผมพูดประมาณปลอบบิ๊กไม่ให้ท้อแท้
“เป็นแฟนพี่ต้องอดทน” ผมพูดข้างหูบิ๊ก บิ๊กหันมายิ้ม
“นายเปลี่ยนไปเยอะจริงๆด้วย เหมือนไม่ใช่ปอที่เรารู้จักเลย”
“อืมม ใช่! เราเปลี่ยนไปเยอะ ห้าปีที่ผ่านมาเราเรียนรู้อะไรมากมาย อย่างที่เราบอก ที่เรายังไม่ตอบตกลงกับนาย เพราะอยากให้นายรู้จักเราที่โตขึ้นให้ดีก่อน ไม่แน่เราอาจจะไม่ใช่สำหรับนายก็ได้”
บิ๊กมองผมพร้อมรอยยิ้ม ดูเขาปลื้มลุคใหม่ของผมมาก
“ไปอาบน้ำกันเถอะ พวกนั้นรอแล้ว” ผมเลยลากบิ๊กไปอาบน้ำด้วยกัน
แต่ปรากฏว่านอกจากอาบน้ำแล้ว เรายังมีกิจกรรมอีกทำกันอีก อิอิอิ!
******************************************************************************************************************************
ผมมาถึงงาน ก็ตรงไปหาเพื่อนสองตัวที่นั่งมองผมอย่างไม่พอใจ
“นึกว่าจะมาพรุ่งนี้ช่วยคนงานเค้าเก็บขวดซะแล้ว” เชียร์เริ่มพูดประชด
“แล้วบิ๊กล่ะไปไหน” โจ้ถามผม
“ไปทักทายเพื่อนห้องเค้าอ่ะดิ” ผมตอบพร้อมนั่งลงข้างๆโจ้
“พวกมึงคงเจออดีตรักวัยหวานกนัมาแล้วใช่ไหมล่ะ” ผมทำเสียงล้อเลียน แต่ปรากฏว่าแต่ละคนจะไม่มีอารมณ์ร่วมไปกับผม ทำหน้าบูดกันหมด
“ตอนเด็กๆพวกกูไม่ได้แฮปปี้เหมือนมึงนะ” เชียร์ทำเสียงดุ
“พี่ยอดน่าจะมาเนอะ อยากเจอจังเลย” โจ้มันก็เพ้ออะไรของมันก็ไม่รู้
“เอาน่า เรื่องเก่าๆมันผ่านไปแล้วก็ปล่อยมันผ่านไปเถอะ” ผมพูดปลอบพวกมัน แต่ดูจะไม่ได้ผล หันมาค้อนผมทั้งสองคนเลย
“เป็นไงล่ะ ได้รีเทิร์นสมใจแล้วนี้” เชียร์ยังกัดไม่ปล่อย
“ก็...ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก แค่ลองดูใจกันไปก่อน” ผมเกาหัวแก้เขิน
“ยินดีด้วยนะ เพราะเราคิดว่าแก กับบิ๊กก็น่าจะเหมาะดีนะ” โจ้หันมายิ้มให้ผม
“ไม่รู้ดิ เราว่า ไม่มีใครรู้อนาคตหรอก” ผมถอนหายใจ พร้อมมองไปยังบิ๊กที่ยืนคุยกับเพื่อนๆของเค้า
แล้วเพื่อนผมอีกทั้งสองคนก็ถอนหายใจพร้อมกัน
“เฮ้อ!”
-----จบคู่ที่3-----

ยังไม่จบนะครับ เดี๋ยวจะมาโพสต์ Special Features
-   Behind the Scenes เบื้อลึกเบื้องหลังกว่าจะมาเป็นนิยาย  :sad4:
-   Interview กับ Jojoe และ ตัวละครทั้งสาม(โจ้,เชียร์,ปอ)  :o9:
-   ฉากประทับใจ  :give2:
-   เรื่องจริงที่คุณควรรู้ใน Three Couples of Love  :sad5:
-   Sweet Couple เรื่องเล่าของคู่รักในเรื่อง  :oo1:
-   และ ตัวอย่างของ Three Couples of Love: Season 3  :interest:
หรือใครอยากรู้อะไรก็สามารถถามได้เลยนะครับ ผมจะมาตอบให้

Pal

  • บุคคลทั่วไป
จิ้ม ๆ ๆ ๆ คุณโจโจ้ด้วยความขอบคุณก่อนไปอ่าน อิอิอิ  :laugh:

ออฟไลน์ CMYK

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +34/-1
สนุกดีครับ อ่านตั้งต้นจนจบ 2 วัน  o13
ดีใจแทนทั้ง 3 คนที่ต่างเป็นเพื่อนดีๆ ต่อกัน กับแฟนเลิกบ้างรักบ้าง..แต่กับเพื่อน ยังเป็นเพื่อนกันเสมอ และตลอดไป....
แอบขำตอนสัมภาษย์ ที่มีคนมาจีบเชียร์ มาหมดทั้ง AF ทั้ง the star

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด