สิ่งที่อย่างจะบอกคนเขียนเรื่องนี้มากก็คือ....โคตะระสนุกเลยค่ะ (ขอโทษที่ไม่สุภาพ) อ่านเพลินมากๆ จากที่คนรู้จักแนะนำมาตอนแรกไม่ได้สมัครเมมเบอร์เอาไว้(ไม่ดีสุดๆ อย่าเอาเยี่ยงอย่างนะคะ) ปรากฎว่าคันมือทนไม่ได้เลยต้องสมัครมาระบายอารมณ์ที่อัดอั้นซะหน่อย (จริงๆ แอบสมัครยากนิดนุงไม่รู้กรอกอะไรตรงไหนผิด55+)
เริ่มเรื่องมาเราว่าเรื่อยๆ นะแต่มันก็เหมือนเกริ่นบทแนะนำตัวละคร บอกเลยว่าจำใครไม่ได้อาศัยอ่านไป 4-5 ตอนซึ่งแต่ละตอนยาวได้ใจ ไผ่กับฝิ่นลุ้นมากๆ ว่าจะเป็นแฟนกันยังไงนะ โดยเฉพาะฝิ่นเหมือนจะใจแข็งน่าดู แต่ก็ไม่เหนือบ่ากว่าแรงไผ่หรอกเนาะ อ่านเพลินจริงๆ ค่ะ คนแต่งเก็บรายละเอียดดีมากเลย ไม่ใช่เฉพาะแค่คู่หลักแต่คู่รองอื่นๆ ก็ได้ใจเรา สปอยคู่เพื่อนซี้เป็นพิเศษจิ้นแบบกระจายเลยค่ะ เจย์หวาย แม้ความสัมพันธ์ยังคลุมเคลือแต่ไม่เป็นอุปสรรคต่อต่อมจิ้นแต่ประการใด ถึงต่างคนต่างไปมีครอบครัวสุดท้ายก็ต้องกลับมานอนกอดกันยันลูกโตอยู่ดี 555+ ชอบอะ มันลุ้นว่าสรุปเจ้าสองคนนี้จะเป็นยังไงต่อไป
ส่วนคู่อื่นๆ ก็น่ารักนะ บลู(เบอรี่)พาย ทางสะดวกเหมือนไผ่ฝิ่นแหละ ไม่มีใครกรีดกัน จะมีขวากหนามบ้างก็แค่ระคายผิวนิดๆ ตามสโลแกนของคนแต่งที่บอกว่าไม่มีมาม่า ดีจริงเพราะชอบไวไว ทำอะไรก็เสร็จเร็ว คิคิ อ้อๆๆๆ ลืมคู่สามพีไปได้ไง อันนี้มีมาให้กัดปากจิกหมอนด้วยความระทึก ไม่ใช่แค่พ่อจะไม่ยอมแล้วคนอ่านอย่างเรายังแอบคิดว่ามันจะดีนะ เอ๊ย!!! ดีเหรอต้า เหนื่อยนะ ไม่ใช่เฉพาะเรื่องอย่างว่า แต่ต้องคอยเอาใจสองคนมันจะไม่โดนสูบพลังจนหมดเหรอ สรุป....ต้าทำได้และบ้อยั้นมากๆ ซูฮกเลยจริงๆ คู่น้องออยก็น่ารัก ตัวละครที่โผล่มามีบทบาททุกตัว ขอชมเลยค่ะเก่งมากๆ คนไหนมีผ่านไปแล้วบางครั้งก็ออกมาสร้างสีสันเรื่อยๆ แม่นมาก 555+
สถานที่ต่างๆ ก็ให้ความสำคัญด้วยทำให้เราเห็นภาพเลยใส่ใจทุกรายละเอียดสุดๆ เราไม่สามารถบอกได้ว่าชอบตรงไหนเป็นพิเศษคงต้องบอกจากใจจริงว่าชอบทุกตอนไม่อ่านข้ามเลย เราจะติมตามเรื่องต่อไปของคุณนะคะ ส่วนเรื่องรวมเล่มเราก็รอดูเหมือนกัน 555+
ขอบคุณที่แชร์เรื่องที่แต่งมาให้อ่านค่ะ อ่านไม่รู้เลยว่าเพิ่งแต่ง อิอิ