หัวข้อ: ▙▜ รักนี้มีล้อ ◯ น้องเก้า VS พี่แตซอง [Rewrite] ▛▟

[greensnake]

สวัสดีคุณเจ้าของกระทู้และเจ้าของเรื่องด้วยค่ะ
เห็นเรื่องนี้มาสักพักใหญ่แล้วและเคยบอกว่าจะเข้ามาอ่าน
ช่วงหลังมานี่งานเยอะมากเลยเพิ่งจะได้อ่านจนจบ
ตอนแรกที่เข้ามาอ่านเราคิดว่าคงจะแฮปปี้แหละน่า
แต่ไม่ได้หมายความว่าจบแบบนี้จะไม่แฮปปี้นะคะ
มันเป็นอีกมุมมองหนึ่งที่เราไม่เคยได้รู้หรือสัมผัส
อ่านนิยายมาก็เยอะ แต่ก็ยังแอบน้ำตาซึมกับเรื่องอย่างนี้ไม่ได้
จริงๆมันก็เป็นธรรมดานะคะมีพบมีจาก แต่ก็อยากให้ได้อยู่ด้วยกัน
น้องเก้าเป็นคนที่ซื่อตรงกับความรู้สึกและมั่นคงกับมันมาก
แต่เพราะคำว่าหน้าที่บางครั้งมันก็ไม่สามารถทำอย่างที่ใจต้องการได้
พี่แตซองเป็นคนที่จิตใจงดงามและเข้มแข็งมากๆเลยค่ะ
อวยพรให้ความรักที่งดงามนี้คงอยู่ต่อไปนะคะ
เป็นกำลังใจให้ทั้งเจ้าของกระทู้และคุณเจ้าของเรื่องด้วยค่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาแบ่งปันกัน
ทำให้เรารู้ว่าความรักไม่ว่าจะเป็นรูปแบบไหนก็งดงามเสมอ

[กบกระชายไทยนิยม]

มาคอมเม้นจากบทที่ 6 คะ อ่านฉบับแก้มาถึงตอนนี้แล้ว บอกเลยว่ายังติดงอมแงม ในบทนี้แอบโรแมนติกนิดๆ มีบรรยากาศหวานๆ เบาบาง เก้าเป็นคนมองโลกในแง่ดีมาก คือส่วนตัวนะ เคยมีโมเม้นต์แอบรักเหมือนกัน คือเข้าใจว่ามันเป็นโมเม้นต์ที่ฟินมาก แต่สำหรับเก้า (คือตอนนี้กำลังคิดว่า if I were in his shoes นะ) การรับรู้ - ฟัง เรื่องที่เป็น fact หรืออะไรก็ตามที่บ่งบอกว่า พี่แตซองชอบผู้หญิง ตามหลักแล้ว (หรืออย่างน้อยก็หลักที่ตัวเราคิด) คือมันน่าจะมีโมเม้นต์หดหู่บ้าง หรือใจเสียบ้าง แต่นี่คือน้องเก้ากำลังใจดีมาก ยังคงความสดใสน่ารักมองโลกในแง่ดีแบบที่เราคงทำไม่ได้ ทำให้เราได้ลองเอาข้อดีนี้ของเก้ามาคิดและมองโลกจากมุมมองที่ต่างบ้างซึ่งเออมันก็ไม่เลวนะ +++เป็ดย้อนหลังคะ ขอบคุณที่แบ่งปันนิยายให้อ่านนะคะ

[กบกระชายไทยนิยม]

คอมเมนต์จากบทที่ 7 คะ อ่านมาถึงบทนี้แล้วจะเห็นว่า เก้า กับ ต้น จากเรื่อง ต้น-สน ปาฏิหาริย์ที่รอคอยมีความคล้ายคลึงกันอยู่บางส่วนซึ่งเป็นส่วนที่น่าประทับใจคะ และส่วนนั้นคือมุมมองความรักที่เป็นผู้ให้ก่อน ส่วนตัวคิดว่า นี่อาจเป็นสิ่งที่สะท้อนมุมมองความรักของนักเขียน อีกส่วนนึงที่เก้ากับต้นคล้ายคลึงกันก็คือความใส่ใจ อันนี้ (ขอวิเคราะห์ต่อ) ว่าน่าจะมีส่วนเกี่ยวโดยตรงกับนิสัยส่วสตัวของนักเขียนที่อาจมีนิสัยใส่ใจผู้อื่น ซึ่งคาดว่าระหว่างเขียนคุณ Sarawatta ที่มีการเขียนที่เขียนลักษณะนิสัยและพฤติกรรมของตัวละครออกมาค่อนข้างจะสมจริงคงจะเขียนไปคิดไปว่า หากตอนนี้เราเป็นเก้า เราจะทำตัวหรือคิดอย่างไร จุดนี้เป็นจุดที่อ่านแล้วประทับใจเสมอในความสมจริงของตัวละคร ชอบคะ

ปล. บทนี้ก็มีฉากหวานๆ ของพี่แตซองกับน้องเก้าอีกแล้ว ชอบความมีน้ำใจและเอาใจใส่ของพี่เขามาก แม้เขาจะไม่สามารถทำบางอย่างได้ แต่เขาก็แสดงความมีน้ำใจและช่วยในสิ่งที่เขาสามารถทำได้
ปล.2 +เป็ด และเป็นกำลังใจให้คนเขียนสร้างสรรค์ผลงานต่อไปคะ

[กบกระชายไทยนิยม]

จากบทที่ 8 ลอง cult + f หาคำว่า 'เขียนรถ' ดูนะคะ ไม่แน่ใจว่าจะพิมพ์คำว่า 'เข็นรถ' หรือเปล่า

บทนี้เก้าแอบงองแง่ง ดูน่ารักน่าเอ็นดูดี ไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองมั้ยว่า ประโยคที่พี่แตซองพูดเรื่องตัวเองน่าจะตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษ มันเหมือนมีคนตกหล่น

+เป็ดคะ

เข้าใจความรู้สึกเก้ามากตอนซูซานแย่งหน้าที่  เพราะสมัยที่ทำงานเป็น liaison ก็เคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆ กัน

[กบกระชายไทยนิยม]

อ่านถึงบทที่เก้า ตอนนี้แอบน้อยใจพี่แตซองไปพร้อมเก้าด้วย ถึงเก้าจะผิดจริง แตาไม่เห็นต้องทิ้งกันไว้แบบนั้นเลย เล่นพูดเสียขนาดนั้น ใครจะกล้าตามไปทำหน้าที่เล่า

+เป็ด

[กบกระชายไทยนิยม]

จากบทที่ 10 - 11 ประทับใจในความเอื้ออาทรที่ทั้งสองคอยมีให้กัน มาถึงตอนนี้พี่แตซองน่าจะรู้สึกอะไรบางอย่างกับเก้าบ้างไม่มากก็น้อย ในบทที่ 11 ตอนแรกคิดว่าจะเห็นพี่แตซองแสดงความหวงมากกว่านี้ ที่ไหนได้ เจ้าเก้ากลับฟิวขาดแสดงความห่วงออกนอกหน้าเสียนี่ ++เป็ด

[กบกระชายไทยนิยม]

ไม่รู้ทำไมอ่านบทที่ 12 จบแล้วนึกถึงเพลง รึเปล่า ขึ้นมาเสียอย่างนั้น (เออ... เพลงบอกอายุไปหรือเปล่าก็ไม่รู้) ตอนนี้เป็นโมเม้นต์แบบหวานปนฝาด ต่างฝ่ายต่างไม่แน่ใจกับท่าทีแต่อีกฝ่าย แต่การกระทำทุกอย่างมันช่างมีความหมายเสียเหลือเกิน แต่ถึงแบบนี้นั้นทุกอย่างก็มาผสมผสานเป็นโมเม้นต์ที่ลงตัว ชอบคะ +เป็ด

[กบกระชายไทยนิยม]

จากบทที่ 13 รู้สึกชื่นชมเก้า เก้าดูแลพี่เค้าดีมาก แม้ไม่รู้ว่า พี่เค้าจะคิดยังไงกับเก้า ส่วนตัวคิดว่า เก้าน่าจะดูแลพี่เค้าได้ดีกว่าคู่รักหลายๆ คู่ด้วยซ้ำ พี่แตซองเองก็แสดงความใจกว้างออกมา บอกน้องว่า ไม่ว่าน้องจะรักพี่แบบไหน น้องเป็นน้องชายที่พี่รัก ซึ่งบางคนอาจคิดว่า คำพูดแบบนี้มันก็ตามสคลิปแบบพระเอก แต่อยากบอกว่า ในชีวิตจริงมันไม่เยอะหรอกที่จะมีผู้ชายพูดแบบนี้ อันนี้รู้จากประสบการณ์ที่ได้ฟังจากเพื่อนหลายคนที่เป็นแบบเก้ามา จึงรู้สึกประทับใจในส่วนนี้มาก +เป็ด

[กบกระชายไทยนิยม]

บทที่ 14 -- มันฟินมากกก แอร๊ยยย อ่านถึงบทนี้แล้วรู้สึกว่าพี่แตซองเป็นคนที่เข้มแข็งจริงๆ คือหากบอกว่าตอนนั้นในสังคมเกาหลียังรับเรื่อง LGBT ไม่ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ผู้ชายเกาหลีที่เคยรักผู้หญิงเลย คือกว่าจะทำใจยอมรับตัวเองแล้วบอกรักเก้าเนี่ยมันต้องใช้ความกล้าและเข้มแข็งมากในความคิดของเรา ทั้งนี้ทั้งนั้นแล้วต้องยกความดีให้เก้าด้วยที่ทุ่มเทมากเสียจนมันไม่ใช่เรื่องที่ยากเกอนไปเลย ที่จะยอมรักว่ารักผู้ชายอย่างเก้า +เป็ด

[กบกระชายไทยนิยม]

จากบทที่ 15 บทนี้เป็นบทที่อ่านแล้วมีความสุขอีกบทนึงแต่มันพิเศษที่ทั้งสองรู้ใจกันแล้ว แอบมีบรรยากาศแบบน่าใจหายแบบ ทำไมหนอเวลาแห่งความสุขมันช่างผ่านไปไวเสียเหลือเกิน อีกทั้งเวลาที่จะต้องจากกันก็ใกล้เข้ามาอีก น่าใจหายจริงๆ +เป็ด

[กบกระชายไทยนิยม]

เคยมีความรู้สึกแบบนี้มั้ย อยากรู้ตอนจบ แต่ไม่อยากให้มันจบ จบได้ซาบซึ้ง และ น่าใจหาย ขอบคุณที่เอาเรื่องดีๆ มาแชร์คะ ไม่ว่าความรักของเก้ากับพี่แตซองจะเป็นยังไงในอนาคตก็ขอดีใจด้วยกับความรักของเขาที่ได้เกิดขึ้นแล้วนะคะ

[sarawatta]

เคยมีความรู้สึกแบบนี้มั้ย อยากรู้ตอนจบ แต่ไม่อยากให้มันจบ จบได้ซาบซึ้ง และ น่าใจหาย ขอบคุณที่เอาเรื่องดีๆ มาแชร์คะ ไม่ว่าความรักของเก้ากับพี่แตซองจะเป็นยังไงในอนาคตก็ขอดีใจด้วยกับความรักของเขาที่ได้เกิดขึ้นแล้วนะคะ

ขอบคุณที่มาตามอ่านจนจบครับ เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ผมเองได้อ่านก็ประทับใจจนต้องขอนำมาเขียนอีกรอบ
ในชีวิตจริงผมก็เคยเจอคนพิการที่หน้าตาดีๆ อยู่หลายคนเหมือนกัน แต่ไม่มีอะไรนะครับ เขาชอบผู้หญิง
มีอยู่คนหนึ่ง เป็นลูกคนจีน มีโรงงานเป็นของตัวเอง ขับโรลส์รอยซ์ หน้าตาดีมาก แต่มีแฟนแล้ว สวยด้วย

ผมชอบเรื่องนี้เพราะมันทำลายภาพเหมารวมว่าคนพิการต้องไม่หล่อไม่สวย ยากจนข้นแค้น ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้
ท้าทายความเชื่อของหลายๆ คนว่าเป็นไปได้เหรอ จริงเหรอ มีจริงๆ เหรอ ผมว่ามันสนุกดีที่เห็นความเชื่อในบางอย่างสั่นคลอน

ถ้าชอบเรื่องแบบ "ต้น-สน" ผมอยากแนะนำให้หาเวลาอ่าน "รัก...ที่ฟ้าไม่ได้ลิขิต" ดูนะครับ
ถ้าชอบแบบมีสาระพร้อมกับความรักที่อบอุ่นน่ารัก "ธุรกิจนี้มีรัก" ก็น่าสนใจนะครับ

Sarawatta

[yeelove]

 

[MIwEMInE]

อ่านแล้วก็ได้อะไรดีเยอะเลย
ขอบคุณค่ะ

[unicorncolour]