หัวข้อ: ▙▜ รักนี้มีล้อ ◯ น้องเก้า VS พี่แตซอง [Rewrite] ▛▟

[darkeyes1]

โอ้  พึ่งเห็นว่าผู้โพสเรื่องนี้จะไปกล่อมคนเขียนให้  ขอบคุณมากๆเลย  จะรอด้วยความหวังน้อ

[NaEZ]

เป็นเรื่องที่ดีมากๆเลย 

[agava1313]

:เป็นนิยายที่อ่านแล้วน้ำตาซึมค่า.. ไม่มีพล็อตพระเอก หายจากโรคดั่งปฎิหารย์  ไม่มีตัวร้ายตัวอิจฉาตบกันทั้งเรื่อง  มันคือเรื่องจริงของคนที่พิการ อาจด้วยสาเหตุหลายๆอย่าง  ความรักและความห่วงใย เรื่องนี้Good!!!!

[darling]

 

[$VAN$]

เพิ่งกลับจากเช็งเม้งจ้า
จบประทับใจมาก เรียกว่าจากกันเพื่อพบกันใหม่
มีความหวังในความโศกเศร้า ^^

ป.ล. เห็นยังไม่ได้โพสต์ให้โอนไปห้องที่จบแล้ว... คนอ่านอดแอบหวังตอนพิเศษมิได้ อิอิ

[ratnalin]

น้ำตาท่วมตอนจบ T^T แต่สวยงามมากจริงๆ
ขอบคุณที่นำเรื่องนี้มาให้อ่านกันนะคะ ได้เปิดมุมมองใหม่ๆเยอะทีเดียวค่ะ

เรื่องผ่านมาเกือบ2ปีแล้ว อยากรู้เหมือนกันว่าตอนนี้เก้ากับพี่แตซองเป็นยังไงกันบ้าง ^^"

[z-Time]

เศร้า ซึ้งเนอะ

  นักแต่ง + ผู้โพส ค่ะ 

[Poseidon]

ขอให้กล่อมคนเขียนสำเร็จเถอะนะ

[Way]

คงจะได้กลับไปหากันอีกใช่ป่าว

[uknowvry]

เป็นเรื่องที่ดีมากเลยครับ ผมเคยทำงานกับเด็กๆที่พิการ เป็นโครงการอาสา พาน้องๆมาเที่ยวที่ทะเล
ได้เรียนรู้อะไรเยอะเหมือนกัน และทุกวันนี้ก็ไม่ลังเลถ้าจะเข้าไปถามเค้าว่าต้องการความช่วยเหลืออะไรมั้ย
เพราะบางคนอาจมองแต่ไม่กล้าเข้าไปถาม อยากบอกครับว่า เข้าไปถามได้เลย เหมือนเพื่อนที่ผ่านมารู้จักกัน
ถ้าเค้าอยากให้ช่วยเค้าจะบอกเอง และเห็นด้วยที่เมืองไทยยังไม่เอื้ออำนวยกับการใช้ชีวิตของคนพิการ
ผมเคยเจอคนพิการทางสายตาลงจากรถเมล์ ยังไม่ทันก้าวพ้นดี รถก็ออกตัว ทำให้เค้าเกือบถูกดูดติดแล้วตกลงบนถนน
ซึ่งน่ากลัวมากถ้าผมคว้าตัวเค้าไว้ไม่ทัน เห้อ....ก็อย่าว่างั้นงี้นะครับ แค่คนทั่วๆไปก็แทบจะขึ้นลงไม่ทันพี่คนขับรถเมล์กันแล้ว
ประเทศเราควรนึกถึงคนอื่นหน่อย ให้กว้างๆ มันจะดีกว่านี้เยอะเลย เพราะเมืองไทยคนน่ารักอยู่แล้ว
ทำให้มันน่าอยู่ขึ้นอีกนิด ไม่เสียหายอะไร...

อ่านเรื่องนี้แล้วแอบอยากรู้ ว่าหลังจากนี้ได้ติดต่อกันอยู่มั้ยครับ แล้วคุณแตซองเป็นอย่างไรบ้าง
แหะๆๆ อ่านแล้วติดมาก ภาษาง่ายๆ ลื่นไหลไปเรื่อยๆ อาจจบแล้วประทับใจ
ยังไงก็ขอให้ทั้งคู่มีความสุขกับชีวิตในปัจจุบันแล้วกันนะครับ...จากผู้อ่านที่ประทับในสุดๆ
อ่อ...ขอบคุณที่เอามาลงให้ได้อ่านกันนะครับ ขอบคุณมากจริงๆ

[ตัวเลข]

เป็นความรักที่น่าประทับใจมากเลยค่ะ แต่ว่าไม่อยากให้จบโดยการลาจากแบบนี้เลย

น่าจะมีต่อท้ายเล็กน้องๆให่นะค่ะ จะได้ชุ่มชื่อนหัวใจ

[Aaehana]

อ่านรวดเดียวจบเลย ได้แง่คิดที่ดีที่ว่าคนรักกันอาจไม่จำเป็นต้องได้อยู่ด้วยกันตลอดไป แต่ขอให้มีความทรงจำที่ดีไว้ระลึกถึงก็เป็นความสุขแล้ว แต่ก็อยากให้เก้ากับพี่แตซองได้พบและอยู่ร่วมกันอีกอยู่ดี สงสารพี่แตซองอ่ะ

[phakajira]

เพิ่งได้ลองมาอ่าน แล้วก็อ่านมาทีเดียว....ให้ความรู้สึก ดูเป็นรักที่จริงใจมาก หาได้ยากนะในสมัยนี้ แต่เมื่อเวลาเปลี่ยนไปขะมั่นคงเหมือนเดิมไหมเราไม่รู้  เป็นเรื่องที่เยี่ยมเรื่องหนึ่งเลย พี่แตซองจะรอเก้าอยู่ไหม อล้วเก้าล่ะยังจะอยากไปหาพี่แตซองหรือเปล่า...

[moredee]

ขอบคุณคนต้นเรื่อง ขอบคุณคนเรียบเรียงเรื่องเล่า
 

[sarawatta]

ดูเหมือนคนต้นเรื่องจะใจแข็งอยู่นะครับ จริงๆ ก็มีเหตุผลบางอย่าง แต่ว่า นี่เป็นข้อความที่เขาเขียนไว้เมื่อเกือบสองปีที่แล้วครับ อัปเดตสถานการณ์ให้ทราบตอนนั้นนิดหน่อย

-------------------------------------------------

จริงๆ ผมกับพี่แตซองก็ยังติดต่อกันอยู่ครับ ผ่านอีเมล์บ้าง แช็ทบ้าง แต่ที่ชอบที่สุดก็คือโทรคุยกันครับ รู้สึกว่าเราใกล้กันกว่าวิธีการสื่อสารอย่างอื่น แต่ก็ไม่ค่อยทำบ่อยเพราะมันแพง

ตอนนี้มีเรื่องที่ผมกังวลนิดหน่อยครับ PA อีกคนที่ผมรู้จักอีเมล์มาบอกผมว่า พี่แตซองล้มในห้องน้ำ (พี่แตซองค่อนข้างมีปัญหาเรื่องการล้มบ่อยๆ เพราะ PA คนอื่นๆ มักคิดว่าพี่แตซองพอทรงตัวได้ ก็เลยไม่ค่อยระวังกัน) แต่โชคดีที่ไม่เป็นอะไรมาก แค่ฟกช้ำนิดหน่อย แต่ผมไม่พอใจหน่อยๆ ที่พี่เขาไม่ยอมบอกผมเลยครับ พอรู้เรื่องก็เลยโทรไปถามเอง พี่เขาก็บอกไม่เป็นอะไรมาก และบอกผมไม่ต้องกังวล พี่เขาดูแลตัวเองได้ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันครับ ก็ต้องเชื่อที่พี่เขาบอก เพราะผมอยู่ที่นี่ ทำอะไรไม่ได้ พยายามไม่กังวล แต่บางทีก็เครียดจนกินไม่ได้นอนไม่หลับเลยก็มี

สำหรับภาค 2 อาจจะต้องรออีก 2 ปีแล้วล่ะครับ เพราะกว่าผมจะเรียนจบ มีงานทำก็คงอีกนาน แต่ถึงวันนั้น 2 ปีนับจากนี้ จะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ แต่ผมก็จะพยายามนำพาความรักของเราไปให้ไกลที่สุดเท่าที่มันจะไปได้ แต่จะรักกันอย่างเปิดเผยนั้น ผมยังมองไม่เห็นทางเลยครับ ครอบครัวผมก็คงรับไม่ได้ ครอบครัวพี่แตซองก็คงไม่ต่างกัน เผลอๆ จะมากกว่าของผมก็ได้ครับ รวมทั้งใจของเราด้วย จะมั่นคงแค่ไหนก็ตอบไม่ได้ แต่ ณ ขณะนี้ ผมก็ยังรักพี่เขาอยู่ครับ จิตใจยังมั่นคง ยังไม่คิดจะเปลี่ยนแปลง ทุกครั้งที่ได้คุยกันก็ยังมีความสุข ยังคงห่วงหาอาทรและคิดถึงกันอยู่เสมอ ผมก็ได้แต่หวังว่าเรายังจะคงสิ่งนี้ไว้ได้ต่อไป

[Salome]

ต้องบอกว่า ปล่อยให้รักนำทางใจนะเก้า 
โดยส่วนตัวเราเชื่อว่าในโลกนี้ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้
ขอแค่ให้เราตั้งใจที่จะทำและมีความมั่นคง อุปสรรคทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไป
ผลมันอาจจะดีและไม่ดี แต่เราก็ไม่เสียใจที่ได้ลองทำ
ขอบคุณน้องSarawattaนะคะที่มาต่อความคืบหน้าให้ ได้รู้แค่นี้ก็ดีใจแล้วค่ะ
ติดตามนิยายของคุณอยู่นะ ชอบเรื่องต้นสนมาก มีครบทุกรสจริงๆเหมือนเพื่อนมาเล่าเรื่องให้ฟังเลย อยากอ่านตอนพิเศษน่ะ ยังหวานไม่จุใจเลย 
(แต่เรื่องทิว มาม่าจังเลยเก็บเอาไว้ก่อนนะ ขออ่านรวดเดียวดีกว่านะจ๊ะ)

[jubujubu]

ขอบคุณที่มาแจ้งความคืบหน้าค่ะ  หวังว่าคนต้นเรื่องจะใจอ่อนในเร็วๆนี้

[namtarn11]

 

ประทับใจในความรักนี้เสมอ

[Tifa]

เศร้าๆ ซึมๆ นะคะสำหรับเรื่องนี้

เเต่ก็ได้รู้จักในคนพิการมากขึ้นค่ะ

น่าอายเหมือนกันที่ ทำงานกับคนพิการก็พอสมควร

เเต่มักจะมองไม่เห็น อย่างที่ ตัวเรื่องได้บอก

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ นะคะ

[janeyuya]

ด้วยรัก...ฟ้าจะใสสว่าง
ด้วยรัก...ดาวจะคอยชี้ทาง
สักวันฝนคงจะสร่างซา น้ำตาจะแห้งเหือดหายไป

พี่แตซองน่ารักจริงๆ ▔□▔)/▔□▔)/▔□▔)/

[sarawatta]

จริงๆ ผมเจอเรื่องนี้ในเว็บหนึ่ง เห็นว่าน่าสนใจก็เลยตามอ่าน แล้วก็แอบเซฟเก็บไว้เพราะเจ้าของเรื่องบอกว่า
ถ้าเรื่องจบปุ๊บเขาก็จะให้ขอให้ admin ลบทันที ตอนนี้ไปค้นหายังไงก็ไม่เจอครับเพราะลบไปแล้ว
ผมก็เลย PM ไปหาเขา แล้วก็ขออีเมล์เขามาก่อนที่ไฟล์จะโดนลบ ก็คุยกันมานานพอสมควรครับ
พอดีอยากฟังว่าเรื่องราวมันเป็นยังไงต่อ ว่างๆ ก็จะคุยอัปเดตกันครับ แล้วพอผมมาสมัครเขียนนิยายที่นี่
ก็เลยนึกถึงเรื่องนี้อีกครั้ง แล้วก็ขอเขามาลง คุยกันอยู่สักพักกว่าเขาจะยอม
แต่เขาก็กำชับว่าห้ามลงรายละเอียดอื่นๆ ที่นอกเหนือจากที่เขาเขียนไว้ ถึงได้เอามาลงได้ครับ
ลงแล้วก็ให้เขาเข้ามาอ่านด้วยนะครับ เหมือนเขาจะดีใจอยู่ที่มีคนชอบเยอะ
เมื่อคืนเท่าที่ลองคุยอีกครั้งเหมือนเสียงจะอ่อนๆ ลงละ อาจจะได้มีโอกาสเห็นตอนพิเศษที่พิเศษจริงๆ ไม่นานนี้

[Salome]

ดีใจที่เหมือนจะได้ข่าวดี
ยังไงติดตามอยู่เสมอค่ะ

[wolfram]

ดีใจจังเลยค่ะ ที่เจ้าของเรื่องเค้าอ่อนๆลงให้
น่าจะได้อ่านตอนพิเศษเร็วๆนี้แล้ว!!

ยังรออยู่นะคะ!! 

[Mc_ma]

ขอให้คนเขียนใจอ่อน  มาต่อตอนพิเศษจริงๆ

มาช้ามาไวยังไงก็จะเฝ้ารอค่ะ

คิดถึงน้องเก้ากับพี่แตซองจัง 

[zheeiiz*]

ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ ทำให้ได้เห็นมุมมองใหม่ๆในหลายด้านเลย
อยากอ่านต่อ ดีใจที่คนเขียนจะใจอ่อนแล้ว รอติดตามอยู่นะคะ

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ *

[MAKWAN]

เศร้าจัง 

[Poseidon]

อยากอ่านมากๆๆๆเลยครับ จะรอนะ

[Sirada_T]

อ่านแล้วอยากไปทำงานกับคนพิการเลยแฮะ ถึงเราจะไม่ได้เจอความรักแบบนี้ แต่การได้ช่วยเหลือคนก็เป็นอะไรที่น่าปลื้มสุดๆอยู่ดี  ขอให้มีตอนพิเศษหน่อยนะ

[[newZy]CASS]

อ่านแล้วรู้สึกประทับใจมากๆเลยคะ
ให้ความรู้สึกอบอุ่นมีความสุข
อ่านแล้วทำให้ได้รู้อะไรหลายๆอย่าง
เกี่ยวกับความรัก

[Also]

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ อ่านแล้วรู้สึกได้เลยว่าความรักมีอยู่รอบๆตัวเรา

เป็นกำลังใจให้คุณต้นเรื่องนำพาความรักของคุณไปให้ไกลที่สุดเลยนะคะ