หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) เตมาเอง 13/11/55 จบแล้ววว รบกวนย้ายให้หน่อยครับ

[masand]

คิดถึง เต-ชีน ><~~

ระหว่างรอคุณดิวมาอัพ ก็กลับมาอ่านให้เป็นเบาหวานเล่นอีกรอบ ฮา..
แต่เห็นหวานๆ แบบนี้แอบกลัวว่าคุณดิวจะเตรียมแจกมาม่าเข้าสักวันจัง T^T

[Rafael]

คิดถึงง อย่างที่สุดดดดด

[hello_lovestory]

  คู่นี้นับวันยิ่งน่ารัก ยิ่งหวาน อิจฉา

[o-ter01]

เอิ่ม..คือช่วยบอกหน้าให้้หน่อยได้ไหมอ่ะ
บางครั้งเราก็หาไม่เจอ - -

[MooKozz *]

ปูเสื่อรอพี่เตของน้องชีนค่ะ ><
คิดถึงคิดถึง มาต่อไวไวนะคะ จุ้บ

[Bejae]

เข้ามากดดัน

[lazat.mchub]

 

[Mura_saki]

น่ารัก...ซีน

[malula]

อิจฉาพี่เตมีแฟนน่ารัก
ผู้ชายแบบชีนจะหาได้ที่ไหนคะ อยากมีมั่ง อิอิ

[a-o-pai]

น่ารักอ่ะ รอตอนต่อไปคราบ

[due]

ต้องขอโทษจริงๆนะครับที่หายไปหลายวันขนาดนี้
แต่ตอนนี้ดิวสมองตื้อมาก...คิดไม่ออก อาจเพราะช่วงนี้งานยุ่งด้วยแหละ
กลับถึงห้องหลับเป็นตายเลยทีเดียว...จะไม่เข้ามาบอกก็กลัวว่าเพื่อนๆจะรอกัน
เลยเข้ามาส่งข่าวซักหน่อยละกัน
รับรองครับ วันไหนสมองโปร่ง งานเริ่มน้อยลง ดิวมาอัพให้แน่นอน
อาจจะ 2-3 วันหลังจากนี้
 ขอโทษที่ทำให้รอ
แล้ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอด
ขอบคุณครับ

[why yyy]

รอได้ค่าาา  สู้ๆนะ

[a-o-pai]

ไม่เป็นไรอ่ะครับ สู้ๆนะครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ

[Rafael]

รอได้ค่าาาาา
ขอบคุณที่เข้ามาบอกนะคะ

[Bejae]

รอได้เสมอค่ะคุณดิว อย่ากังวลไป
สู้ๆค่ะ

[CarToonMiZa]

รอได้จ้า
รักษาสุขภาพด้วยน๊า

[faratellll]

เค เค ตามนั้น><"

P.S.  เจ๊รอสุดที่ร๊ากกกก. อย่างนู๋ชีนได้เสมอ

[JA(e)jung]

ไม่เป็นไรๆๆๆๆๆคร้าบบบบบบบบบบบบ

ยังไงก็ยังรออ่านอยู่เสมอครับผม ^^

[ammamooty]

เป็นกำลังใจให้นะคะ ยังไงก็สู้ๆนะค
รออยู่ตลอดปหละคะ><

[beambeam]

  อยากให้มาต่อ....เร็วๆนะคับ จะเป็นกำลังใจให้นะครับ แล้วความรักของเพื่อนต่อกับเพื่อนจอมจะลงเอยอย่างไงอ่ะ ไม่อย่างนั้นก็ให้นายต่อได้กับนายพีทอ่ะ อิอิ น่าจะสนุกดีเนอะ 

[due]

 
"ชีนนนนนนนน ไหนมึงเคยสัญญาแล้วไงว่าถ้ามึงแพ้การประกวดไรนั่น มึงจะยอมให้กูกดไง นี่มันผ่านมาเป็นเดือนแล้วนะ มึงไม่เห็นจะยอมกูเลย ไม่รักษาสัญญาเลยหว่ะ" ตามนั้นเลยครับ ผมกับชีนเรายังไปไม่ถึงไหนกันเลย ได้แค่กอดๆ จูบๆ ลูบๆ คลำๆ พอให้อารมณ์ค้างในที่สูงเล่นๆ หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันไปคนละมุมห้อง ไปทำอะไรกันเหรอครับ...หึหึหึ คิดเอาเองนะ
"ก็กูบอกแล้วไงว่ากูยังไม่พร้อม...อีกอย่างที่กูแพ้ก็เพราะมึงแหละ"
"อย่ามาโบ้ย มึงแพ้ของมึงเอง กูไปบังคับให้มึงห้ามรับดอกไม้ของคนอื่นที่ไหนกันเล่า " ถึงผมจะดีใจที่มันทำอย่างนั้น แต่ผมก็ไม่ชอบที่มันเอาเหตุผลนั้นมาอ้างอยู่ดีแหละ
"เออๆ กูมันผิดเองแหละ....งั้นเอาเหตุผลใหม่ ก็ที่ผ่านมาติดสอบนี่น่า มึงก็สอบ กูก็สอบ ไม่ว่างกันทั้งคู่เลย"
"อย่ามาเลยนะชีน ก่อนสอบตั้งสองอาทิตย์  มึงก็ยังไม่ยอมเลย" ผมไม่ได้หื่นขึ้นหน้านะครับ ผมก็แค่ทวงสิทธิ์อันชอบธรรมที่ผมควรจะได้เท่านั้นเอง ผมหื่นเหรออออ.....?
"ก็สองอาทิตย์นั้นกูเตรียมตัวสอบ สองอาทิตย์นี้กูก็สอบไง มึงก็เห็น...ใช่มั๊ย?" ยังมีหน้ามาถามกูอีกเนอะ  2 อาทิตย์บวก 2 อาทิตย์ รวทเป็นหนึ่งเดือนพอดี เดือนหนึ่งเต็มๆที่ผมได้แต่นอนตาค้าง ทำไรไม่ได้นอกจากมอง ....อ้อออออถ้าจะมีความคืบหน้าขึ้นมาบ้างระหว่างผมกับมันนั่นก็คือ ผมกับมันได้ร่วมเรียงเคียงเตียงแต่ไม่เคียงหมอนกันแล้ว แต่ก็ได้แค่นั้นแหละครับ ผมละอยากจะบ้าให้มันตายไปจริงๆ คนที่เรารักสุดรักนอนอยู่ตรงหน้าแต่ก็ทำไรไม่ได้ เพราะกลัวมันจะยันโครมเข้าให้หรือไม่ก็โกรธกันตายไปเลย ผมยังไม่อยากเสี่ยงถึงขนาดนั้น
"แล้วมึงสอบตัวสุดท้ายวันไหน?"
"ถามไม?"
"ถามให้มึงตอบไงคร้าบบบบบ บอกมา อย่าลีลา แล้วหยุดเดินไปเดินมาได้ไหม กูเวียนหัวไปหมดแล้ว....." คนบ้าอะไรอ่านหนังสือไปก็เดินไป เดินกลับไปกลับมาอยู่นั่นแหละ ได้ซักร้อยโลแล้วมั้ง ตอนแรกๆผมก็งง ว่าชีนทำอะไร มันบอกว่าถ้ามันอ่านหนังสือเหมือนเราๆท่านๆ ก็คือการนั่งอ่านนั่งนิ่งๆ มันจะอ่านไม่รู้เรื่องเอา...ของมันต้องเดินไปอ่านไปถึงจะเข้าใจจำได้ไวและแม่นยำขึ้น แปลกคนได้อีก
"กูต้องอ่านหนังสือนิ ไม่ได้นอนสบายเหมือนใครบางคน" ปากมันคุยกับผมนะ แต่ตามันนี่หาได้เหลือบแลมาทางผมซักนิดไม่ ตามันตอนนี้มีไว้มองตัวอักษรในหนังสือเท่านั้น ผมชักอิจฉาหน้าหนังสือแล้วสิ ที่ชีนให้ความสนใจมันมากขนาดนั้น ส่วนเท้านี่ก็เดินกัลบไปกลับมาไม่หยุด
"มึงไม่เวียนหัวบ้างเหรอ เดินกลับไปกลับมาอยู่ได้...กูยังเวียนแทนเลย"
"แก่แล้วก็งี้แหละ เอะอะๆก็เวียนหัว " มากกว่ามึงสองปีนี่ะแก่ เค้าเรียกกำลังดีต่างหากโว้ย...ไม่รู้เรื่อง
"ปากมึงจัดวะชีน ตอนแรกไม่เห็นจะจัดแบบนี้เลย ออกจะพูดน้อยด้วยซ้ำ" หึหึหึ นั่นไงครับ มันหยุดเดินแล้ว ต้องให้ใช้มุขนี้ตลอด
"ไง....มึงจะเปลี่ยนใจตอนนี้รึไง" มาแล้วครับมาดนิ่งๆ พูดเรื่อยๆ ตาดุนิดหน่อย สงบ สยบความเคลื่อนไหวจริง
"ตกลงสอบสุดท้ายวันไหนครับ...หืม?"
"วันพุธ" นั่นไงมันเริ่มเดินอีกแล้ว นั่นหมายความว่ามันไม่เห็นผมอยู่ในสายตาอีกแล้ว จะขยันอ่านไปไหนวะ
"ชีน...ไปดูหนังกัน วันนี้เพิ่งวันเสาร์เองมีเวลาอีกตั้งหลายวัน.."
"กูมีสอบทุกวัน ไม่ว่างหรอก"
"งั้นออกไปซักสามชั่วโมงก็ได้ หนังเรื่องหนึ่งพอดี ตอนบ่ายๆมึงจะได้กลับมาอ่านใหม่ไง....นะนะนะนะ"
"วันนี้กูตั้งใจเอาไว้แล้วว่าจะอ่านวิชานี้ให้จบ  แล้วตอนเย็นก็นัดไอ้พีทไปติวกับรุ่นพี่แล้วด้วย ไม่อยากผิดนัด...."
"ดูมึงจะไม่สนใจกูเลยนะ....แต่ก็นั่นแหละอนาคตของมึงนี่นะ งั้นมึงก็อ่านหนังสือไปเถอะ กูไม่กวนแล้ว" ผมพูดด้วยเสียงเบาๆ เศร้าๆ เครือๆ แล้วก็ก้มหน้างุดๆ
"อื้มมมมมม" มันถอนหายใจซะดังเลย แล้วผมก็ได้ยินเสียงหนังสือถูกวางบนโต๊ะข้างหัวเตียง
"....." คิคิิคิ ดูท่าจะสำเร็จ.......

อ้าว ไมมันเงียบไปเลยละ หรือว่ามันจะรำคาญจนต้องไปหาอะไรมาไล่ผมให้ออกไปจากห้องมันซะที ไม่นะ.....นั่นไม่ใช่สิ่งที่ต้องการซะหน่อย
"เอ๊ย!!!!" ผ้าเช็ดตัวลอยมาตกแหมะบนหัวผมได้ไง ผมรีบดึงลงทันที
"ไม่ต้องมามอง กูให้เวลา 10 นาที ลุกจากเตียงแล้วพาร่างเน่าๆของมึงไปอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อย 10 โมงครึ่งเจอกันหน้าทีวี สายแม้แต่วิเดียว อด "
"กู...."
"ห้ามต่อรองใดๆทั้งสิ้น ให้ไว...โครม"  กูไม่ได้จะต่อรองซะหน่อย แต่กูจะบอกว่ามึงน่ารักจัง...มันยอมตามใจผมด้วย แสดงว่ามารยาผมก็ใช้ได้สินะ....ไอ้พีทสอนมาครับ มันบอกว่าคนอย่างชีนต้องอ้อนเท่านั้น อย่าไปแข็งสู้กับมัน เพราะมันจะแข็งกว่า ลูกอ้อนนี่แหละ ชนะกันใสๆเลยทีเดียว...ขอบใจเว้ยพีท....แล้วว่าแต่ไอ้พีทมันเคยอ้อนชีนเหมือนที่ผมอ้อนรึเปล่านะ อย่านะเว้ย  ชีนของกู กูอ้อนได้คนเดียว
"แกร็ก...ลุกไปอาบน้ำสิ นั่งยิ้มบื้ออยู่ได้...ช้า อดจริๆนะเว้ย" มันโผล่เข้ามาแต่หัว
"ครับ...สุดที่รักของผม" ผมส่งยิ้มตาหยีให้มัน
"ประสาท..หึหึหึ เป็นเอามากนะมึง ให้ไวเลย" ปากด่ากู แต่กูเห็นนะว่ามึงแอบยิิ้มก่อนจะปิดประตูนะ




"ตกลงจะดูเรื่องไร?" ผมกับมันมาจดๆจ้องๆหน้าโรงหนังกำลังเลือกโปรแกรมกันอยู่ว่าจะดูเรื่องไหนดี แต่พระเจ้าคนจะเยอะไปไหนครับ แต่ก็อย่างว่าแหละ วันนี้วันเสาร์นี่เนอะ
"ไม่ดูและ" ผมหันไปยิ้มตอบมัน
"อ้าว" แต่มันดันงงซะงั้น
"ไปกันเหอะ" ผมกระแทกไหล่มันเบาๆเป็นเชิงบอกให้ออกเดิน มันก็งงๆนะ แต่ก็ยอมเดินตามผมมาอยู่ดี


"ไหนตอนแรกอยากดูหนัง แล้วไหงมานั่งลุงแม็คได้" ผมกับมันสั่งเบอร์เกอร์กันมาคนละชุดเพราะตั้งแต่เช้ามายังไม่มีอะไรตกถึงท้องกันเลย....แล้วมันจะมาบ่นผมทำไม ในเมื่อมันสั่งมาซะชุดใหญ่ขนาดนั้น....โวะ
"ก็ในโรงหนังมันมืด "
"แล้วไง?" ผมส่งทิชชูให้มันเพราะปากมันเลอะซอส มันเลิกคิ้วงงนิดหน่อย ผมเลยชี้ที่มุมปากตัวเอง มันถึงยอมรับทิชชูไป
"กูก็มองไม่เห็นหน้ามึงไง แถมจะพูดกันก็ไม่ได้ ต้องนั่งเเฉยๆ นิ่งๆ เสียงมึงกูก็ไม่ได้ยินเป็นชั่วโมงๆ กูไม่ชอบ"
".........."

"กูแค่อยากใช้เวลากับมึงเท่านั้นแหละ แต่กูไม่ชอบเวลาที่ต้องนั่งในที่มองมึงไม่เห็น...โกรธมั๊ยที่โกหกว่าจะชวนมาดูหนัง หรือถ้ามึงอยากดู เรากลับไปดูกันก็ได้นะ" ผมเริ่มทำหน้าไม่ถูก ก็มันเล่นเงียบซะขนาดนี้ ผมก็ใจแป้วดิ กลัวมันโกรธที่ทำให้เสียเวลาอ่านหนังสือของมัน ก็ถ้าผมบอกว่าแค่อยากออกมาเดินเล่นกับมัน อยากมาเที่ยวข้างนอกกับมันบ้าง มันจะยอมมากับผมมั๊ยละ....โอเค ผมผิด ผมยอมรับ
ใจผมยิ่งหดเล็กลงๆเรื่อยๆเมื่อมันละสายตานิ่งๆจากผมแล้วก้มหน้าจัดการแฮมเบอร์ตรงหน้ามันแทน มันต้องโกรธผมแน่ๆเลย
"ชีน กูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจจะโกหกมึงเลย เดี่ยวกินเสร็จแล้วเรากลลับกันเลยก็ได้ มึงจะได้กลับไปอ่านหนังสือต่อ" แค่อย่าโกรธกันก็พอ  ผมพยายามเอาน้ำเน็นเข้าสู้  ทำใจดีสู้เสือ ทั้งๆที่ในใจกำลังกลัวมันโกรธสุดๆ
"อยากเห็นหน้ากูมากเลยเหรอ" นั่นไง มันโกรธจริงๆด้วย หน้าตายสุด
"ชีน คือ กู กูขอ....." ทำไมเสียงผมถึงเบาๆและขาดห้วงได้ขนาดนี้วะ
"ก็มองสิ นั่งเฉยๆให้มองแล้วไง มองให้เต็มตา  มองให้จำขึ้นใจ มองได้แต่กู มองกูได้คนเดียวเท่านั้น เท่านั้น จำไว้" มันยิ้มและยักคิ้วกวนๆส่งให้ผม....โอ้ววววววว ผมรอดตายแล้ว
"ไอ้บ้าชีน  แกล้งกันได้นะ กูตกใจหมด กลัวมึงโกรธ....วู่" แต่พอผมเห็นรอยยิ้มมันก็ทำให้ผมยิ้มตามมันได้ไม่ยากเลย
"เต มึงนี่หลอกง่ายเนอะ กูหลอกทุกที มึงก็เชื่อทุกที" ก็มึงมันพวกมนุษย์หน้าตายนี่หว่า
"หลอกไรก็หลอกไป แต่อย่าหลอกให้กูรักละกัน"
"ทำไม ถ้ากูหลอกจริง มึงจะฆ่ากูเหรอ?"
"กูไม่กล้าทำให้คนที่กูรักเจ็บหรอก  กูก็คงทำได้แค่เสียใจ เสียใจจนตาย"
"ฟังดูแล้วเศร้าเนอะ งั้นเอาเป้นว่ากูอาจจะหลอกมึงหลายๆอย่างได้  แต่อย่างหนึ่งที่กูไม่มีวันหลอกมึงเด็ดขาด  คือหลอกให้มึงรักแล้วกัน ตามนั้นนะ"
"ขอบคุณนะ" ดูเหมือนเราพูดกันเล่นๆ เพราะน้ำเสียงและท่าทางที่ใช้ไม่ได้มีความจริงจังแต่อย่างใด ดูแล้วเหมือนแหย่กันไปกันมามากกว่า แต่เราสองคนต่างรู้ดีว่ามันหมายความตามที่พูดจริงๆ
"รีบกินเหอะ เดี๋ยวจะได้ไปเดินเที่ยวกันต่อ ได้ข่าวอยากออกเดทกับกูมากนิ" ดูมัน  ดูมันน่ารักสิ ครับ แล้วจะไม่ให้ผมรักผมหลงมันไงไหว.....โดนเด็กเล่นเอาแล้วแหละคราวนี้ หลังจากเล่นเด็กมาเยอะ
"ปากดีเนาะ แต่ก็ตามนั้นแหละ..."

สรุปวันนี้ทั้งวันผมกับชีนก็เดินเที่ยวกันตลอด เข้าร้านโน้น ออกร้านนี้ แต่กลับไม่มีอะไรติดมือกันเลย ก็บอกแล้วว่าแค่เดินเที่ยวเฉยๆ.....พอจะกลับผมก็ชวนมันไปซื้อขนมขบเคี้ยว นมแล้วก็อาหารสดนิดหน่อยไว้เป้นเสบียงเวลามันอ่านหนังสือ
วันนี้ผมมีความสุขจัง แต่ก็แอบรู้สึกผิดอยู่นิดหน่อยที่ทำให้ชีนไม่ได้อ่านหนังสือ แต่เห็นมันบอกว่าคืนนี้มันจะอ่านให้จบ แล้วพรุ่งนี้ก็ค่อยให้พีทมาติวให้ จะได้เรื่องมั๊ยน้อ....ตอนชีนโทรไปยกเลิกนัดติว ไอ้พีทมันโวยวายใหญ่เลย ผมรู้ได้ไงนะเหรอ ก็เสียงมันดังทะลุลำโพงนะสิ

"ชีน....ฮื้มมมมมมมม........ฮ้าวววววววววววว......นี่มึงยังไม่ได้นอนเลยเหรอ" ผมหันไปมองนาฬิกา "นี่มันตี2 แล้วนะ นอนพักบ้างเหอะ...ฮ้าววววว" ผมสะบัดหัวเพื่อไล่ความง่วง แต่ก็ยังดูเหมือนไม่ได้ผลเพราะผมยังคงหาวไม่ขาดปาก
ทุกคนคงคิดว่าแล้วผมไม่อ่านหนังสือสอบบ้างเหรอหรือว่าขี้เกียจตัวเป็นมัน  คอืผมเป้นคนประเภทอ่านหนังสือตุนไว้ไม่ได้ ลืมหมด ผมจะอ่านก่อนสอบซักวันหรือสองวันเท่านั้นหรือไม่ก็วันต่อวันเลย ผมมีสอบวันอังคารอีกครั้งหนึ่งก็จะอ่านอาทืตย์กลางคืนหรือไม่ก็จันทร์ทั้งวัน ส่วนกลางคืนก็จะนอนแต่หัวค่ำ วันไปสอบสองจะได้โล่ง....โล่งไปโม้ดดดดด
"เหลืออีกไม่กี่บทแล้ว มึงนอนต่อเหอะหรือว่าไฟมันสว่างไป งั้นกูไปอ่านข้างนอกนะ"
"ไม่ต้องๆ มึงอ่านต่อไปเหอะ"
"อืม งั้นมงก็นอนต่อได้แล้ว อีกเดี๋ยวกูก็จะนอนแล้วเหมือนกัน" ผมว่าอีกเดี๋ยวของมันนะ โน่นแหละ พระอาทิตย์ขึ้นพอดี




"อะไร?" มันเงยหน้าขึ้นถามผม
"นมอุ่นๆไง ดื่มแล้วสมองขะได้โล่ง เอ้า ดืื่มซะ" มันมีสมาธิกับการอ่านหนังเอามากๆ ขนาดผมเดินออกจากห้อง เปิดปิดประตูจนมายืนข้างหลังมัน มันยังไม่รู้ตัวอีก
"ขอบคุณนะ"
"อืม เมื่อยมั๊ย?"
"นิดหน่อย" มันยังคงเงยหน้ามองผมอยู่เลย
"นวดให้นะ"
"ถ้าไม่ลำบากก็ขอบคุณนะ" มันยกดื่มขึ้นดื่มรวดเดียวหมดแก้วเลย
"อร่อยมั๊ย?"
"อิ่มไปถึงใจเลย" หึหึหึ....แล้วมันก็ตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือต่อ ผมก็นวดไหล่ นวดหลังให้มันเรื่อยๆ

จนผ่านไปซักครู่

"เต...นวดให้กูตั้งนานแล้ว เมื่อยมั๊ย มึงไปนอนเหอะ เดี๋ยวกูก็จะเสร็จแล้วเหมือนกัน " จากเดี๋ยวครั้งแรกของมันจนถึงเดี๋ยวครั้งที่สองของผ่านมาแล้วเป็นชั่วโมง
"คุยกับกูแล้วไม่มองหน้า หน้าหนังสือมันน่ามองกว่าหน้ากูเยอะเลยใช่มั๊ย"
"อย่างอแงน่า กุตั้งใจอ่านหนังสืออยู่" มันว่าผมงอแง กูไม่ใช่เด็กสองขวบนะ
"หันมาเดี๋ยวนี้"
"กูบอกว่าจะอ่านหนังสือ อย่ากวนนะ ขอร้อง"
"หันมานี้....จะนวดขมับให้ครับ....มันช่วยให้ผ่อนคลายนะ รู้มั๊ย" ผมจับหน้ามันหันเข้าหาตัวเอง แล้วค่อยๆนวด คลึงขมับทั้งสองข้างมันเบาๆ กด นวด ลาก แล้วก็ปล่อย มันหลับตาเคลิ้มเลย
"สบายมั๊ย?"
"ขอบคุณนะ" มันตอบยิ้มๆทั้งที่ยังหลับตาอยู่ น่ารักวะ
"เอ๊ยๆๆๆๆๆ" ก็จู่ๆมันสวมกอดเข้าที่เอวผมแล้วดึงตัวผมเข้าหาตัวมัน หน้ามันเลยอยู่ตรงผมพอดี
"ตัวติดกันขนาดนี้แล้วกูจะนวดให้มึงต่อได้ไงละทีนี้ ปล่อย"
"ก็ไม่ต้องนวดแล้วไง....หายเครียดแล้ว...." มันกอดแน่นกว่าเดิมอีก หน้าตามึงชักไม่น่าไว้ใจแล้วนะ
"ถ้าไม่ให้นวดงั้นก็ปล่อย กูจะไปนอนแล้ว...เอ๊ย"
"อยู่อย่างนี้ซักแป็บนะ" มันแนบหัวตัวเองเข้ากับอกข้างซ้ายของผม พร้อมกับกระชับอ้อมกอดจนแน่น  ผมใจสั่นนะนี่
"เต....ใจมึงเต้นแรงวะ...เร็วด้วย เต้นดังตึกตึกตึกตึก"
" อย่าแซว...กูเขิน"
"หืม?" มันเงยหน้าขึ้นสบตากับผม ตามันกำลังยิ้ม แต่ยิ้มนี้ไม่น่าไว้ใจ
"ทำไมมองกูแบบนั้น เลิกมองได้แล้ว " ผมเอามือตัวเองปิดตามันทั้งสองข้าง
"หึหึหึ...จูบหน่อย" มันดึงมือผมออกแล้วก็ดึงไปจูบ....
"หืม?"
"บอกว่าจูบหน่อย" ขอกันดื้อๆแบบนี้เลยเหรอ
"แค่จูบจริงๆนะ" ก็ตามันโคตรจะเชื่อมเลย ไว้ใจได้ที่ไหน
"มันเงยหน้ารอรับจูบจากผม ส่วนผมก็โน้าหน้าลงมาจนปากของเราแตะกัน ไม่เร่าร้อน แต่กลับรู้สึกอิ่ม ทุกสัมผัสทที่เรารู้สึกมันช่างอ่อนหวาน นุ่มนวน ชีนละเมียดละไมกับปากและริมฝีปากผมมากๆ  มากจนผมแทบยืนไม่ติดพื้น แข้งขาอ่อนไปหมด  ผมสัมผัสได้เลยว่ามันถนุถนอมผมากๆ
"เต....ไปนอนได้แล้ว"
"อืม...อืม..." ผมลืมตาขึ้น ร้อนวาบไปทั้งหน้าทั้งตัวเลยทีเดียว เพราะถึงมันจะถอนจูบไปแล้วแต่จมูกของเรายังแตะกันอยู่เลย
"สบายมั๊ย?"
"สบายอะไรเล่า" แต่จะว่าไปก็โล่งดีนะ ว่างไปหมดเลย
"ก็ไอ้ที่มึงกำลังนั่งบนขาอ่อนกูอยู่ไง" ผมก้มมองดูแล้วก็
"เอ๊ย......" ผมดีดตัวออกจากมันทันที ถึงกับเซ ดีที่มันจับไว้ทัน เผลอไปนั่งตักมันตอนไหนวะ มิน่า ทำไมเบาๆ
"หึหึหึ...ถึงกับแข้งขาอ่อนยืนพื้นไม่ไหวเลยเหรอครับพี่เต..อ่อนวะ"
"ใครจะเชี่ยวเหมือนมึงละ เชี่ยวชาญ ช่ำชอง โชกโชน ชิส์"
"ไปนอนได้แล้ว..เดี๋ยวกูจะเสร็จแล้ว"
"กูก็ไม่ได้อยากอยู่ซะหน่อย" อาย กูอาย อายโคตร แทรกผ้าห่มหนีดีกว่า

ผมรู้สึกตัวแบบสะลึมสะลือตอนที่รู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกสวมกอดจากด้านหลังหร้อมกับสัมผัสพัดผ่านเบาๆที่แก้ม....ผมหลับฝันดีแล้วสินะ





มาแล้วครับ
ขอโทษๆมากๆๆๆๆเลยนะครับ
พอดีคอมพ์ดิวเสีย
เพิ่งซ่อมเสร็จ
ก็รีบมาลงให้เลย

[faratellll]

ป๊าดดดด. เตมันยังคิดจะกดนู๋ชีนให้ได้ใช่ไหม
ตอนนี้หว๊าน. หวานโน๊ะ!!

P.S. รวดเร็วทันใจ

[why yyy]

หวานเนอะว่ามั้ย? ตกลงใครจะกดใครกันน้า??

[SOBANG✖]

ชีนกดเตเร็วๆเซ่ >.<

อิอิ ตอนนี้หว๊านหวานนนนนนนนน ~

[JA(e)jung]

อร๊ากกกกกกก

น่ารักจุงเบยยยยยย

[pahpai]

หูยยยย เค้าหวานกัน >//<

[hello_lovestory]

ไม่ทำให้ผิดหวังจริง ยังหวานกันเหลือเกิน 

[lazat.mchub]

อร้ายๆๆๆๆๆๆ 

[Rafael]

พี่เต อย่าพยายามกับน้องเลย
ให้น้องกดไปเห๊อะ ฮ่าๆ เชียร์เต็มที่เลยอะ

[Bejae]

แง๊งงงงง ตาร้อนๆ อิจฉาาาาาาา จะหวานกันไปไหนคร้าบบบ
นี่เตยังไม่ล้มเลิกความคิดที่จะกดชีนอีกหรอเนี้ย
เราจะมารอดูกันนะครับ ว่าพี่เตจะทำสำเร็จมั้ย คึคึ

คิดถึงคุณดิวววว