ตอนที่ 31
สภาวะหมางเมินก็กลับมาอีกรอบ คนเฝ้าก็นั่งทำงาน คนป่วยก็นอนหันหลังให้ ทุกอย่างมีแต่ความเงียบสงบ และสุดท้ายเดลก็ทนไม่ไหวเดินลงมานั่งกับพื้นจ้องหน้าคนทำงาน
“ดึกแล้ว ไปนอนไป”
ไทม์ออกปากไล่เบาๆ แต่สายตายังคงจดจ่อกับหน้าจอโน้ตบุ๊คสลับกับเอกสารข้างตัว จนถูกจ้องอยู่เกือบสิบนาทีถึงยอมละสายตาตั้งใจว่าจะดุซะหน่อยแต่กลับมาเจอสายตาเว้าวอนเหมือนลูกแมวถูกทิ้งซะได้
“เดล .. เป็นอะไรล่ะเรา หืม พื้นมันเย็นนะครับ”
“พี่ไทม์ .. เดลขอโทษจริงๆนะ เดลเสียใจ … ”
เสียงพูดเริ่มอู้อี้เพราะเจ้าตัวก้มหน้าซุกลงกับเข่าแล้วกอดแน่นขดตัวเป็นลูกบอล
“ขอโทษพี่เรื่องอะไรครับ”
ด็อกเตอร์หนุ่มยังคงทำเสียงขรึม แม้สายตาเรียบเฉยจะเริ่มอ่อนแสงลง มุมปากกระดับยิ้มจางๆ ..
“เรื่องที่เดลว่าพี่ไทม์แก่ ..”
“ก็พี่แก่จริงๆ”
“ที่ว่า .. ไม่อยากมีแฟนแก่ …”
“ใครจะอยากมีล่ะ”
“ตอนนี้เดลอยากแล้ว !”
ไอ้ตัวแสบเงยหน้าขึ้นมาสบตาคมจริงจัง เม้มปากแน่น แต่แล้วคิ้วก็ต้องกระตุกเมื่อเจอด็อกเตอร์อมยิ้มยักคิ้วใส่ .. ตกหลุมพรางอีกแล้วไงล่ะ
“พี่ไทม์แกล้งเดลทำไมอ้ะ !”
“พี่ไม่ได้แกล้งอะไรเดลนี่ครับ”
“ก็ตอนแรกโกรธไม่ใช่หรอ”
“ก็เดลง้อแล้ว พี่ก็หายแล้ว”
“ทำไมหายง่ายจัง”
“แก่แล้วไม่ใช่เด็กอย่างเราจะงอนทำไมนานๆ มากอดทีมา”
“ไม่ให้ ! เคืองว่ะแม่ง นอนดีกว่า”
เดลลุกขึ้นจากพื้นปีนขึ้นไปนอนบนเตียงหันหลังให้เหมือนเดิม แต่คราวนี้นอนหลับตายิ้มแป้นจนแก้มตุ่ยกันเลยทีเดียว ไทม์ก็วางงานลงเดินมายืนข้างเตียงก่อนจะก้มลงกระซิบข้างหูคนแกล้งหลับเบาๆ
“ฝันถึงพี่ด้วยล่ะ”
แล้วก็รู้สึกถึงสัมผัสแผ่วเบา .. ที่ประทับบนแก้ม
“เดลๆ เป็นไรวะ เฮ้ ! เหม่อรอบที่ล้านแล้วเนี่ย”
เอ็มดีโบกมือไปมาตรงหน้าเดล เจ้าตัวถึงจะเริ่มรู้สึก จากนั้นหน้าขาวๆก็เริ่มแดงก่ำอย่างเห็นได้ชัด แล้วปากก็พะงาบๆเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง แล้วก็ก้มหน้าหงุดๆบิดผ้าห่มไปมา
“อาการแบบนี้เหมือนน้องสาวกูกำลังจะเป็น”
เบนกระโดดขึ้นนั่งบนเตียงก่อนจะจ้องหน้าแดงๆของเพื่อนแล้วยิ้มกริ่มมุมปาก เพื่อนอีกสองคนก็รีบจ้องหน้าคนรู้ดีทันที
“อะไรวะ บอกมา ไอ้เดลเป็นไร”
“เค้าเรียก .. อินเลิฟ โว้ยยยยยยยยย”
“หะ ใครอินเลิฟ ไม่มี้ๆๆๆๆ กูเปล่าโว้ยยย”
“เฮ้ยมานอนโรงบาลไม่กี่วันอินเลิฟเลยหรอ ไอ้เดลแกไปแอบชอบพยาบาลคนไหนชี้ให้ดูด่วน !”
แนชเริ่มโวยวายล็อคคอเพื่อนมาเค้นถาม เบนก็หันมาจักจี้เอวเดล คนบ้าจี้ก็ดิ้นไม่หยุดล่ะสิ
“โอ้ยยย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปล่อยยยยยยยยยยยย ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่ไหว
แล้วววววววววววววววววว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โอ้ย พอออออออออ”
“จะบอกไม่บอกวะ”
“เออออออ บอกๆๆๆ แฮ่กๆๆๆ กูจะตาย”
“ใคร ?”
“เอ่อ .. พี่ไทม์ง่ะ”
“ห๊ะ ? ไอ้แก่หน้าโหดนั่นอะนะ ?”
“เอออออออ อย่าไปเรียกให้พี่แกได้ยินล่ะ ไม่งั้นมึงชะตาขาดแน่ไอ้เบน”
“ไหนบอกไม่ชอบแก่ๆ”
“กู … เผลอไปง่ะ … ไม่รู้แหละ คนนี้กูชอบ ชอบมากกกกกกกกกกกกก”
“โอ้มายก็อด ! เพื่อนกูเป็นเกย์ เดล ? แต่ดูเหมือนพี่แกไม่ใช่ควีนนะ ? อย่าบอกว่าแกเบื่อจนกลายร่างไปเป็นเลดี้บอย ?”
“ไอ้เชี่ยแนชชชชช มัน .. ก็ไม่ขนาดนั้น .. แต่แบบ .. กูยอมให้คนนี้ง่ะ …”
“มิน่า .. วันก่อนมองซะอาฆาตพวกกู ไปจีบกันตอนไหนวะ ? อย่าบอกว่าคืนเดียว ฟาดเลย ติดใจคบเลยนะเดล แบบที่มึงชอบทำบ่อยๆ
อ่ะ”
“เอ็มดีครับ มึงเห็นกูเป็นคนดีสักวันเหอะ คนนี้กูจริงจังโว้ยยยย รักจริงหวังแต่งเลยแหละ”
“แล้วคบกันยัง ?”
“แหะๆ…. ยังง่ะ …”
“อย่างงี้ก็รักระยะไกล ไม่ดิ แอบรักระยะไกล”
“ยังไงวะ”
“เอ้า ! เค้าจะมาอยู่ไรอังกฤษนานๆ มาทำงานเดี๋ยวก็กลับแต่มึงก็ยังตามเค้าไปไม่ได้อยู่ดีเพราะยังเรียนไม่จบ แถมยังไม่ใช่แฟน อันนี้เรียก
ว่า แอบรักระยะไกล”
“กูเห็นด้วยแบบไอ้เบนว่า เดลมึงคิดดูสถานะไม่มี ผัวเมียไม่ใช่ แฟนกันยังไม่ได้ใกล้เคียง … ก็เท่ากับฝ่ายนั้นก็ยังโสด ออน เซล ปะวะ แล้วมึงคิดดู ด็อกเตอร์นะโว้ยยยย สาวๆรุมทึ้งแน่นอน แล้วเด็กแบบมึงเค้าอาจจะไม่จริงจังก็ได้นะ”
จริง ! จริงทุกอย่าง ทำไงดีวะ ทำไงดี โอ้ยยยยยยยยยยยยยย ไอ้เดลคิดไม่ออกโว้ยยยยยยยยยยยยย
- -----------------------------------------------------------------
เอามาก่อนนิดนึงเนอะ ... แล้วก็เรื่องนี้ใกล้จบละด้วยยย อย่าลืมมาทักทายกันในแฟนเพจน้ะจุ้บบบ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
