ตอนที่ 29
วันนี้เป็นวันแรกที่ผมมาเหยียบอังกฤษหลังจากออกข้อสอบให้นักศึกษามหาลัยเรียบร้อย งานใหม่ของผมคือการเป็นที่ปรึกษาทางเศรษฐกิจของมิสซิสเกรน การทำเรื่องต่างๆทั้งเอกสารทั้งที่มหาลัยและการเตรียมตัวติดต่อบ้านเช่าต่างๆในอังกฤษทำผมหัวหมุนไปเยอะเหมือนกัน ขนาดมีผู้ช่วยคอยจัดการให้แต่หลายๆอย่างก็ต้องเตรียมด้วยตัวเอง
มาถึงอังกฤษก็ต้องขับรถที่เช่าไว้มาตามหาบ้านพัก ถนนในอังกฤษค่อนข้างจะซับซ้อนกว่าที่ไทยถึงจะพวงมาลัยซ้ายเหมือนกันก็ยังทำให้งงได้ โทรกลับไทยก่อนแล้วกัน
“สวัสดีครับคุณแม่ ผมถึงอังกฤษแล้วครับ … แองจี้งอแงมั้ยครับ ?”
“ไม่ต้องห่วงนะไทม์ แม่กับพ่อดูหลานได้ ทำงานให้สบายใจนะลูก เดือนเดียวเองใช่มั้ยถึงจะกลับ ?”
“ครับแม่ งั้นเดี๋ยวผมโทรไปใหม่แค่นี้ก่อนนะครับ”
จนกระทั่งรถติดไฟแดงตำรวจที่น่าจะเป็นเวรประจำของที่นี่ก็มาด้อมๆมองๆรถผม และเขาคงจะแน่ใจแล้วนั่นล่ะถึงตัดสินใจเคาะกระจก
“ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าคุณมีใบขับขี่สากลหรือเปล่า”
“มีครับ ผมทำไว้ สักครู่นะครับ”
ผมส่งใบขับขี่ให้นายตำรวจไป แต่เขากลับขมวดคิ้ว อะไรกัน? ใบขับขี่สากลผมมีปัญหาหรือยังไง จำได้ว่ายังไม่หมดอายุในปีนี้แน่ๆ
“คุณครับแต่รูปบนใบขับขี่ไม่ใช่ของคุณครับ ช่วยตามผมไปที่สถานีตำรวจด้วย”
“เดี๋ยวนะครับ ผมแน่ใจว่าของผมนะครับ คราวก่อนยังไม่มีปัญหา ถ้ายังไงขอดูบัตรหน่อยครับ”
และแล้วความจริงก็กระจ่างเมื่อผมรับบัตรของตัวเองมาดู แม้ลวดลายบัตรรวมถึงความหนาจะเท่ากับของผมแต่หน้าไอ้ตัวแสบที่หน้านิ่งเลิกคิ้วนิดๆจ้องกลับมา …. นายเดล
เป็นอันหมดข้อแก้ตัว ด้วยความรีบของผมดันหยิบใบขับขี่สากลของไอ้แสบมาแทน อาจเพราะมันลืมไว้บนโต๊ะผมและผมก็รีบเกินกว่าจะมานั่งดูบัตรตัวเอง พลาดแล้วไทม์
ผมตามคุณตำรวจเข้าไป ยามเช้าตรู่แบบนี้ในสถานีตำรวจก็มีกลิ่นกาแฟหอมกรุ่นโชยมาอ่อนๆ เจ้าหน้าที่หลายคนกำลังคุยกันอยู่ตามมุมตามแต่สะดวก มันเป็นเช้าที่ดี แต่ ….
“โธ่เว่ย ! นี่คุณตำรวจครับ เข้าใจมั้ยว่าผมไม่ได้เมา ผมดื่มไปแค่นิดเดียว ผมไม่ได้ประสาทขนาดไปนอนแก้ผ้าอยู่บนถนนหรอกนะครับ !
โดนวางยาอ่ะ เข้าใจมั้ย เข้าใจปะเฮ้ย เนี่ยกระเป๋าตังค์ยังหายไปด้วยเลย โว้ยยยย”
พวกเด็กมหาลัยที่คงจะเมาแล้วทำตัวแปลกๆไม่ใช่แค่ประเทศไทยสินะที่มีปัญหาแบบนี้ วัยรุ่นก็คือวัยเลือดร้อนกันทั้งนั้น
“ก็กูบอกว่ากูไม่ได้เมาไงวะ กูโดนปล้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน”
คนไทย ? ประโยคสบถภาษาไทยยาวเป็นหางว่าวทำให้ผมสังหรณ์ใจอะไรบางอย่าง และเมื่อหันไป …. ชัดเจน ไอ้แสบเดลจริงๆด้วยสิน่า
ไอ้ตำรวจเส็งเคร็ง ! ผมโดนจับมานั่งเถียงกับคุณตำรวจบ้านี่ตั้งแต่เช้าเพราะผมดันไปนอนแก้ผ้าอยู่หลังผับเหลือแต่กางเกงในตัวเดียว ! โขคดีที่ตอนนี้คุณตำรวจเขาเอาชุดคลุมอาบน้ำมาให้ใส่ ยัยอิสเบลตัวแสบวางยาผม !
“ยังไงก็ต้องจ่ายค่าปรับข้อหาทำอนาจารในที่สาธารณะ”
“ก็บอกว่ากระเป๋าตังค์เขาเอาของผมไปแล้ววววววววววว จะให้ขุดที่ไหนมาให้ เอาโทรศัพท์มาเซ่ ! ผมจะโทรหาพ่อกับแม่ หนอยยย แล้วผมจะแจ้งความเรื่องโดนปล้นและวางยาที่นี่ได้มะ ?”
คิ้วไอ้เดลเริ่มกระตุกๆ อย่าให้เจอยัยบ้านั่นที่ไหนนะ พ่อจะจับหักคอโยนลงมหาสมุทรแปซิฟิก ! เอ้ย แอตแลนติก อย่างน้อยมันก็ติดกับทวีปยุโรป
“รีบๆโทรเข้าล่ะ แล้วจะลงบันทึกประจำวันให้ รอให้จ่ายค่าปรับเรียบร้อยก่อน”
ผมรับโทรศัพท์มาเซ็งๆ นี่ไม่ได้ทำอะไรผิดแม้แต่นิดเดียวจริงๆนะ ! แค่เผลอจะไปมีอะไรกับชาวบ้านเฉยๆ แต่เธอดันเป็นนักตุ้มตุ๋น ! แล้วผู้ชายผู้อ่อนต่อโลกเช่นผมจะไปทันแม่สาวร้อยเล่ห์นั่นได้ยังไงกันเล่า !
“คุณตำรวจครับเด็กผู้ชายโต๊ะนั้นเขาทำผิดอะไรมาหรือครับ”
ไทม์ถามตำรวจที่กำลังลงบันทึกประจำวันเขา จากมุมนี้เขาสามารถเห็นไอ้ตัวแสบที่นั่งหันหลังให้เขาชัดเจน เสียงโวยวายยังดังออกมาเป็นระยะๆ
“อ๋อ เห็นว่าจะไปต่อกับสาวตามประสาวัยรุ่นนั่นล่ะ แต่สาวดันเป็นนักต้มตุ๋น เลยโดนจับแก้ผ้าทิ้งอยู่ข้างทาง อยากจะมันส์แต่ดันผิดคน แต่
มันไม่มีหลักฐานเลยยังฟันธงไม่ได้ว่าตกลงไอ้เด็กนี่เมาแล้วคิดไปเองหรือเป็นแบบที่มันว่า”
เป็นอันเข้าใจว่านายเดลเกือบจะไปมีอะไรกับผู้หญิงที่ไหนไม่อาจทราบได้ ซึ่งมันทำให้ ….คิ้วเขากระตุกแบบไม่ได้ตั้งใจ
“โอ้ยคุณตำรวจ นี่ยังไม่เข้าใจอีกหรอว่าผมไม่ได้เป็นโรคจิต ! นี่ผมเซ็งมากเลยนะ ผมกำลังจะไปไต่บันไดสวรรค์กับสาวสุดเซ็กซี่บนรถยนต์ของเธอ แต่กลายเป็นว่าเธอวางยาผมให้นอนแก้ผ้าอยู่ข้างทาง คุณตำรวจเห็นใจผู้เคราะห์ร้ายแบบผมหน่อยไม่ได้หรือไงเล่า !”
หัวสมองของไทม์เมมไว้อย่างรวดเร็ว ก่อนจะยิ้มเย็นๆออกมา … เป็นอันว่าจำเลยสารภาพผิดเรียบร้อยต้องทบต้นทบดอกเอาให้ครบ
“ก็แม่ไม่รับโทรศัพท์ผมอ้ะ ! เฮ้ยคุณตำรวจแม่ยังไม่ตื่นแหงเลยอ่ะ ปล่อยผมกลับบ้านเหอะ”
“งั้นก็ไปนอนในห้องขังรอไปก่อน”
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อย่าใจร้ายสิวะ !ผมไม่ได้ทำจริงๆๆๆๆๆๆๆ”
หลังจากตำรวจเริ่มจะมาลากไอ้แสบเดลไปอยู่ในห้องขังก็ถึงตาพี่ไทม์ออกโรง เมื่อด็อกเตอร์คิ้วกระตุกตัดสินใจแจ้งต่อนายตำรวจว่าเป็นญาติห่างๆกับไอ้แสบ บังเอิญพึ่งจำได้หลังจากไม่เจอมาหลายปี
“ญาติหรือครับ ?”
“ใบขับขี่ของผมไงครับ ที่ผมให้ไป ลองเทียบกับหน้าน้องเขาดู …”
หลังจากจัดการเรียบร้อยคุณตำรวจก็พาไทม์ไปนั่งคุยที่โต๊ะไอ้แสบเสียเลยจะได้ทีเดียวจบ
“พะ …. พี่ไทม์ …. มะ มาตอนไหน …. อ้ะ……. ครับ”
เดลเบิ่งตากว้างเมื่อนายตำรวจนายหนึ่งเดินนำร่างสูงในชุดลำลองสบายๆแต่ดูดี๊ดูดี แถมหน้านิ่งเหมือนโกรธใครมา คิ้วเข้มๆขมวดจ้องมาที่เขาเขม็งอีกต่างหาก
“ก็มาทันตอนได้ยินเราบอกว่าจะไปไต่สวรรค์บนรถกับสาวสักคนนั่นล่ะ คุณตำรวจครับค่าปรับทั้งหมดเท่าไหร่ครับ ?”
ร่างสูงทรุดนั่งลงเก้าอี้ข้างๆไม่แม้แต่จะมองไปที่ไอ้แสบที่หน้าจ๋อยและเจื่อนสุดๆ รู้สึกท้องฟ้าอึมครึมขึ้นมาทันที จะแก้ตัวก็ไม่ได้เพราะพี่แกดันรู้หมดแล้ว แงงงงง เดลซวย ! ได้แต่หน้าหงอยๆ ก้มมองมือตัวเอง กังวลไปต่างๆนาๆ ไม่ได้คุยกันตั้งสองสามอาทิตย์ยังอุตส่าห์มาสร้างเรื่องอีก วันไหนไม่ทำ มาทำวันนี้ ! วันที่มาเจอพี่ไทม์พอดี ไม่มีอะไรจะพูดนอกจากคำว่า …. ซวยสัสๆ
“เอ้า เสื้อกับกางเกง เปลี่ยนซะจะได้คืนชุดคลุมตำรวจเขาไป”
เดลไม่รู้สึกตัวเพราะมัวแต่กังวลว่าไทม์จะโกรธ คิดไปร้อยแปดพันล้าน(?) จะไม่รู้ว่าเขาลุกกลับไปที่รถเพื่อเอาเสื้อผ้าสะอาดมาให้เปลี่ยน
“ขอบคุณครับ”
ไอ้แสบหน้าจ๋อยๆเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำ ส่วนไทม์ก็จัดการโทรหามิสซิสเกรนเพื่อแจ้งว่าเขาอาจจะเข้าบริษัทช้าสักนิดเพราะติดธุระ … และปัญหาใหญ่คือเขาคงกลับไปขับรถไม่ได้ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่
“เสร็จแล้วอ่า ….ครับ”
ไอ้แสบหน้าเจื่อนในชุดเสื้อยืดแขนยาวกับกางเกงแสล็คที่ออกจะหลวมไปนิด แต่หุ่นผู้ชายเหมือนกันไม่ใช่ปัญหาเท่าไหร่
“งั้นขอตัวล่ะครับคุณตำรวจ ขอบคุณมากครับ”
ไทม์เดินนำออกมาไม่ได้หันไปพูดอะไรกับเดลอีกเลย นั่นล่ะไอ้แสบถึงรู้ได้ทันทีว่าพี่ไทม์ของมันโกรธแล้วจ้า เฮือก ! ไอ้เดลซวย งานงอก งอกมากๆ
“พี่ไทม์ …. คือ ….”
“ขับรถให้หน่อย พี่เหนื่อย”
ร่างสูงเข้าไปที่นั่งข้างคนขับไม่รอคำตอบใดๆ พ่อกาวยู้ฮูที่ตอนนี้ทรยศสัญชาติเปลี่ยนเป็นกาวตราช้างไม่รู้ตัวก็รีบขึ้นไป รับกุญแจมาแล้วขับออกไปทันที
“ไปไหนอ่า … พี่ไทม์จองบ้านหรือโรงแรมหรืออะไรไว้ยังอ่าครับ”
พูดหวานๆหน่อย อ้อนเข้าไว้เดล เอาใจเข้าไป เดี๋ยวพี่เขาก็ต้องใจอ่อนล่ะนะ แต่ส่งยิ้มกว้างๆไปให้แล้วมันก็ชักจะจ๋อยก็เล่นไม่ยอมแลกันสักนิด
“ยัง …”
“งั้นไปบ้านเดลก่อนเนอะ ?”
“อือ”
- -------------------------------
พี่ไทม์ขี้จุ๊นี่หว่า - .-
ปล. คิดถึงทุกคนมากๆนะคะ สวัสดี
พี่แห้วด้วยน๊าา
<<< มาตอบตรงนี้กลัวพี่แห้วไม่เห็น 555555 คิดถึงทุกคนจริงๆนะคะ ขอบคุณที่เมลมา เอ็มมา วอทแอพ หรือไลน์มาให้กำลังใจเรื่องสอบด้วยนะคะ >< จุ้บๆ
สุดท้ายนี้ ฝากอ่านนนนนนนนนนนน จะจบแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ >>>>>
อาหมวยอิมพอร์ต VS ไอ้ตี๋อินเตอร์
หัวข้อ: ... กาวยู้ฮู ... ตอนจบ ...P.58 [20/3/56] (อ่าน 396741 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก