ตอนที่ 17
ตอนเย็นมาถึงวันนี้นายเดลผู้กำลังนอยแดกหลังจากที่เริ่มทำใจได้แล้วว่าไปตกหลุมรักไอ้ลุงแก่ขี้เก๊กแสนบ่นระดับพระกาฬถูกเสด็จแม่ลากไปกินข้าวกับเพื่อนพ่อ !
“เดลอย่าทำแบบนั้นสิลูก ด็อกเตอร์เขาเป็นเพื่อนคุณพ่อนะ แม่ก็ต้องมาทักทายบ้างธรรมดาตามประสาภริยาท่านฑูต โฮะๆ”
“ค้าบๆ ร้านไหนอ่ะแม่จะได้เลี้ยวถูก เดลไม่ค่อยรู้ทางนะแม่”
“อ้าวแม่ก็ไม่รู้ ทำยังไงดี จีพีเอสก็เสียซะด้วยสิ”
โธ่ ! เชื่อเลยคุณศจีสตรีหมายเลขหนึ่งของชีวิตเขาช่างเป็นคนมองโลกในแง่ดี บทจะลากก็ลากมาเลยไม่ได้ถามไถ่เส้นทางแต่อย่างใด แถมพอรู้ว่าหลงเป็นแน่แท้ยังตื่นเต้นจินตนาการว่าตัวเองกำลังไปล่าสมบัติ
“โทรถามแดนดีมั้ย เดี๋ยวแม่โทรให้”
เล็บสวยๆที่ไปเพ้นมาราคาเกือบพันกดจิ้มโทรศัพท์ทัชสกรีนช้าๆ หาเบอร์ลูกชายคนโตที่น่าจะเป็นที่พึ่งของครอบครัวได้ดีที่สุด
“แดนไม่รับอ้ะ เฮ้อช่วงนี้แดนเปลี่ยนไปนะ ไม่ค่อยใส่ใจแม่ สงสัยจะง้อแฟนไม่ได้ เฮ้อลูกชายแม่กำลังจะทิ้งแม่ ไม่ได้นะเดล ห้ามไปรักใครนะ แม่ยังไม่อยากให้เดลแต่งงาน”
คุณศจีเอียงตัวเกาะแขนลูกชายแน่น แถมส่งสายตาอ้อนๆมาอีก เดลก็ได้แต่ตอบรับไปงั้นๆให้แม่สบายใจ แต่แล้วก็นึกขึ้นได้มันใช่เวลามาตัดพ้อน้อยใจกันมั้ย
นี่กำลังหลงทางนะหลงทาง ป้ายข้างหน้ามันจะเข้าบางนาอยู่แล้วน่ะ ! ไหนบอกให้ออกเร็วๆเดี๋ยวมันจะสาย คุณศจีครับนี่เลทมาจะสิบห้านาทีแล้วครับ
“แม่สายแล้ว เดี๋ยวภริยาท่านฑูตได้ทำงานเสียหรอก”
“ตายแล้ว งั้นแม่โทรหาด็อกเตอร์ดีกว่าเนอะ แล้วให้เขาบอกทางเดลแล้วกัน”
คราวนี้หลังจากแม่คุยปูทางให้แล้วว่าทั้งตัวเองแล้วลูกชายหลงกันแบบไม่รู้เรื่องรบกวนบอกทางที โทรศัพท์ก็ส่งมาให้เดลทันที
“ครับสวัสดีครับด็อกเตอร์ธนภัทร”
“สวัสดีครับ นี่อยู่ตรงไหนกันแล้วครับผมจะได้บอกทางถูก”
“อ่า …ผมคิดว่าน่าจะอยู่ช่วง….. น่ะครับ มีห้าง ….อยู่หัวมุม”
“อ๋อ … งั้นน้องขับตรงมานะครับจะเจอยูเทิร์นก็กลับรถมาเลย แล้วจะเจอสี่แยกอีกครั้งเลี้ยวซ้ายได้เลยครับ ขับมาสักพักก็เจอร้านแล้วครับ อยู่ริมถนนเลย”
เสียงด็อกเตอร์นี่มันนุ่มนวลน่าเชื่อถือชะมัด ไม่เหมือนไอ้ลุงนั่นบ่นอย่างเดียว บ่นโอนลี่ บ่นได้บ่นดี บ่นทั้งวี่บ่นทั้งวัน แต่ก็อยากฟังมันบ่นอีก ฟังเสียงนิ่มๆเพลินๆนี่มันไม่ค่อยเร้าใจ
“ขอบคุณมากครับ พอจะไปถูกแล้วเดี๋ยวเจอกันครับด็อกเตอร์ สวัสดีครับ”
“เป็นไงบ้างเดล”
“ได้เรื่องแล้ว กลับรถหน่อยก็ถึงครับแม่”
“ไม่ใช่สิ แม่ถามว่าเสียงด็อกเตอร์เป็นไง รู้สึกเหมือนคุยกับพระเอกในหนังมั้ยลูก เสียงนุ่มๆแบบนี้ตายละแม่เขินจัง นี่ถ้าแม่ยังสาวกว่านี้น๊า แม่จะจีบด็อกเตอร์คนนี้เป็นกิ๊ก”
“โธ่แม่ครับ แล้วพ่อล่ะ”
“ก็เป็นที่รักแม่เหมือนเดิม โฮะๆ นี่ถ้าแม่มีลูกสาวจะจับใส่พานส่งให้ด็อกเตอร์เขาซะหน่อย ลูกรู้มั้ย เขาเป็นพ่อหม้ายที่หล่อที่สุดในโลกเลย
นะเดล คิกๆ”
เชื่อเลยคุณศจีสตรีหมายเลขหนึ่ง อีตาด็อกเตอร์เสียงนุ่มจริงอะไรจริง เสียงพระเอกอย่างแม่ว่านั่นล่ะ แต่ดูท่าจะแก่แล้ว เป็นเพื่อนกับพ่อเขาได้เนี่ย
มาถึงร้านเรียบร้อยผมก็จัดเชิ้ตตัวเองให้ดูดีนิดหน่อยส่งแขนให้คุณแม่ควง เดินเข้าไปในร้านกัน แจ้งชื่อแซ่ที่จองไว้ให้ทราบบริกรก็เดินนำไปที่ห้องวีไอพี
“สวัสดีค่ะด็อกเตอร์ธนภัทร”
“สวัสดีครับคุณหญิงศจี”
“สะ …. เฮ้ย ! เอ่อ สวัสดีครับ”
ร่างสูงขมวดคิ้วมองไอ้ตัวแสบที่เดินตามเข้ามา หน้ามันใช่ เสียงมันใช่ ตัวมันก็ใช่ แต่คุณศจีบอกว่ามากับลูกชาย แต่ไอ้เด็กมานี่ดันหลอกเขาว่ามาอยู่ไทยคนเดียว !
“พี่เดลขา สวัสดีค่ะ”
“อ้าวนี่ลูกกับด็อกเตอร์รู้จักกันหรอ”
คุณศจียิ้มเบิกบานเหมือนเดิม ดึงแขนลูกชายมาที่โต๊ะ
“ครับ พอดีผมกับน้องเดลได้เจอกันสองสามครั้งด้วยความบังเอิญ ไม่คิดว่าโลกจะกลมขนาดนี้ จริงมั้ยครับน้องเดล หืม ?”
รอยยิ้มพิมพ์ใจทำไอ้เดลแทบสะดุ้ง ทำไมจะดูไม่ออกว่าลางร้ายกำลังแผ่เข้ามาหาเขาอีกแล้ว ฮือออ ทำไมไอ้ด็อกที่ยังไม่แก่นี่ดันเป็นเพื่อนพ่อเขาได้ล่ะ อนาคตอันสวยหรูของไอ้เดล ดับสนิทมืดมิดหาทางออกไม่เจอ …อาเมน
- ---------------------------
อัพๆๆๆ ><
หัวข้อ: ... กาวยู้ฮู ... ตอนจบ ...P.58 [20/3/56] (อ่าน 397153 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก