CHAPTER 9
แสงแดดเจิดจ้าส่องประกายเข้ามาในห้อง ผมค่อยลืมตาขึ้น พร้อมกับปิดเปลือกตาลงไปอีกครั้ง แสงแดดจ้าเกินไป นี่กี่โมงแล้วเนี่ย ผมงัยเงียลุกขึ้นนั่ง ทอดสายตามองออกไปยังนอกหน้าต่าง คงจะใกล้เที่ยงแล้วแน่ๆ ผมลุกออกจากเตียง ขยี้ตา มองตัวเองในกระจก ตาผมบวกป่อง แถมยังดำคล้ำยังกับหมีแพนด้า ปากก็แดงแตกอีก มึนหัวไปหมด ผมถอดเสื้ออาบน้ำ ชำระตัว หวังว่าความเย็นของน้ำจะทำให้ผมกระปรี้กระเปร่ามากขึ้น
“มิว ตื่นแล้วเหรอลูก เข้าไปหาไรกินในครัวก่อนสิ แม่เหลือกับข้าวไว้ให้สองสามอย่าง”
“ครับแม่ แล้วแม่แต่งตัวออกไปไหนเหรอครับ”ผมถาม เมื่อเห็นแม่แต่งตัวคล้ายจะออกไปข้างนอก
“ไปดูโรงงานนะจ๊ะ แล้วก็เอาข้าวกล่องไปฝากพ่อด้วย ใกล้จะเที่ยงแล้ว”แม่ผมชูข้าวกล่องให้ดู ก่อนจะเดินออกไป เข้าไปในรถ ให้ลุงขับรถพาไปส่งที่โรงงานผลิตไวน์ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก ผมเปิดตู้เย็นหาอะไรเย็นๆดื่ม ก่อนจะนั่งทานข้าวในครัว แล้วก็ฉุกคิดมาได้ว่าไอ้แทนจะบอกว่ามาหาแต่ก็ยังไม่โทรมาเลย
อ๋อ ลืมบอกไปครับบ้านผมทำธุรกิจเกี่ยวกับไวน์ ฉะนั้นบ้านผมไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็เห็นแต่ไร่องุ่นของบ้านไอ้แทน และเจ้าของอื่นๆเยอะแยะไปหมด ทุ่งองุ่นเขียวขจีมองยังไงก็รู้สึกสบายใจมากกว่าการอยู่ในเมืองความวุ่นวายอย่างที่แม่เคยบอก
“ไอ้มิว เหม่ออะไร ออกไปข้างนอกกับกูป่าว”พี่เมฆถาม พลางเดินออกจากบ้าน ผมรีบวิ่งออกจากครัว
“ไปไหนอะพี่”ผมถามอย่างร้อนรน พี่เมฆเป็นเพื่อนกับพี่ทัน ก็ต้องไปบ้านพี่ทัน แล้วผมก็จะได้เจอกับไอ้แทน
“ไปหาไอ้ทันเว้ย แต่ไม่ได้ไปเที่ยวหรอกนะ กูไปทำงาน ธุรกิจทางครอบครัว”พี่เมฆยักคิ้ว ธุรกิจบ้าบออะไรของมัน แกล้งพูดไปอย่างนั้นมากกว่า
“ไปด้วยดิ”
“ไม่ให้ไป”มันส่ายหน้า
“ก็ตะกี้เพิ่งชวนผมไม่ใช่เหรอ!?”ผมขึ้นเสียง มันทำหน้าเหมือนนึกได้ แต่ก็ยังส่ายหัวอยู่ดี ผมเลยรีบวิ่งออกจากบ้านแล้วเปิดประตูรถเข้าไปนั่งด้านหน้าทันที
“เฮ้ย ! ออกมา”มันโวยวาย
“ไม่ออก !!”
สุดท้ายมันก็ยอมให้ผมติดรถมาด้วยครับ สักพักมันก็จอดลงที่ไร่ ผมเห็นพี่ทันยิ้มยิงฟันมาแต่ไกลเลยครับ แต่ไม่ยักจะเห็นไอ้แทน
“สวัสดีครับ พี่ทัน”ผมยกมือไหว้ พี่แกก็รับไหว้ ยังไงพี่ทันก็แก่กว่าผมสองสามปี ก็ต้องเคารพไว้บ้าง
“สวัสดีครับ น้องมิววันนี้แต่งตัวน่ารักดีนะ”พี่ทันยิ้มเจ้าเล่ห์ ผมก้มมองตัวเอง เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองแต่งตัวชิลแค่ไหน เสื้อยืดตัวบาง (โคตร) กางเกงขาสั้นสีดำ ผมยิ้มแหยะๆ เพราะไอ้พี่เมฆบ้านั้นแท้ๆเลย
“เออ คุยกันไปก่อนนะ เดี๋ยวเย็นๆกูมารับนะน้องรัก”ไอ้พี่เมฆยิ้มโบกมือ กวนส้นตีน ขึ้นรถ ผมไม่ทันได้ตั้งหลัก ประตูรถล็อคไปเสียแล้ว มันเอาผมมาทิ้งไว้กับพี่ทันจริงๆเหรอเนี่ย ไอ้พี่เลว
“น้องมิว รังเกียจพี่เหรอ”
“ปะ…เปล่าครับ”ผมส่ายหน้า หันไปมองรถยนต์ที่ขับหายไปลับตา ก่อนจะหันกลับไปมองพี่ทันที่อยู่ในชุดคาวบอยหล่อทีเดียวครับ
“ไอ้เมฆมันก็จริงๆเลยนะ น้องมิวทนๆหน่อยละกันครับ เพราะพี่ต้องทำงาน อยู่คุยไม่ได้ด้วยสิ”พี่ทันพูดอย่างเกรงใจ สีหน้าเสียดาย มองผมอย่างมีความหมาย
“ผมเดินเล่น รอพี่ไปพลางๆก็ได้ครับ”ผมยิ้มตอบ พี่ทันยิ้มให้ผมอีกครั้ง อย่ายิ้มเยอะเถอะครับ ผมจะละลายแล้ว
“ครับ ผมรอได้”
พี่ทันยิ้มแล้วก็ทำงาน ดูแลไร่ของแกต่อไปครับ ผมก็มองพี่แกเพลินดีนะ ไม่เบื่อเลย พี่ทันเป็นคนมีความเป็นผู้ใหญ่สูง แล้วก็หล่อสไลด์เข้มๆ ยิ้มหวาน ถ้าผมเป็นผู้หญิงคงละลายตกลงปลงใจตีหัว ลากไปทำมิดีมิร้ายแล้วแน่ๆ แต่ยังไงผมก็รักไอ้แทนอยู่ดี
หิว !
ก็ตอนมาผมยังไม่ทันได้กินข้าวเสร็จ ท้องผมก็เลยร้องจ๊อก ผมเลยลุกขึ้น เด็ดองุ่นกินซะเลย
แล้วก็เดินเล่นไปรอบๆ พี่ทันก็ยังคุยกับคนงานอยู่ เบื่อๆผมเลยลองเดินออกไปตรงอื่น หยิบองุ่นหนึ่งพวงที่เด็ดมาในมือกินไปพลางเดินเที่ยวไปพลาง ทักทายคนงานยังกับเป็นเจ้าของไร่ ฮ่าๆ
“พี่แทนนขา มามะ เหนื่อยออกแล้ว ลิ้นจี่ เช็ดเหงื่อให้นะค่ะ”
“ครับ”
เสียงผู้หญิงที่ไหน !
ผมพยายามหันไปมองที่มาของเสียงครับ นั้นไง ยัยผู้หญิงเกาะอกชมพู รองเท้าส้นสูงสีแดงปรี๊ด ปากจิกยังกับอีกา แต่งตัวไม่อายฟ้าดินมั้งรึไงหว่ะ?
ผมบ่น
และยิ่งหงุดหงิดมากกว่านั้น เมื่อเจ้าหล่อนกำลังเบียดอกตูมๆของเธอเข้ามากับแขนไอ้แทน
แมร่ง ! ไอ้แทนมันก็เล่นด้วย ยิ้มไม่หุบเลยนะมึง !
“ไอ้แทน!”
“อ้าว มึงมาทำไรแถวนี้หว่ะ”พูดได้หน้าตาเฉยมากนะมึง แถมเจ้าหล่อนก็ยังไม่ผละออกจากไอ้แทนอีก น่าหมั่นไส้โว๊ย
“ใครค่ะ พี่แทน หน้าเด๊กเด็ก เป็นตุ๊ดป่าวย่ะหล่อน!?”อ้าปากค้างเลยครับ มีแต่คนชมว่าน่ารัก ยังไม่เคยด่าผมว่าตุ๊ดซะคน
“ตุ๊ดเด็ก”ไอ้แทนพูดแล้วก็หัวเราะคึกคักกับเจ้าหล่อน มือไม้ยังเกาะแกะกันไม่เลิก
ไม่มีความสำคัญที่ผมต้องยืนอยู่ตรงนี้แล้วหล่ะครับ ขัดหูขัดตาเขาเปล่า ยืนไปนานๆก็ถูกมองกลายเป็นตัวตลก เสียเวลาจริงๆที่ผมมัวแต่ร้องไห้ให้มันทั้งคืน เพราะคิดว่ามันยังแคร์ผมอยู่บ้าง
“พี่ทัน ทำงานเสร็จแล้วเหรอครับ”ผมถาม เมื่อเห็นพี่ทันเดินตรงมาหาผม
“ครับ องุ่นอร่อยไหม”พี่ทันมององุ่นในมือผมพลางยิ้ม ผมพยักหน้า ก่อนจะเดินไปใกล้ๆพี่ทัน พี่แกสูงมากครับ ตัวพอๆกับไอ้แทน แต่สูงกว่านิดหน่อย ผมสูงแค่ไหล่พี่เขาเท่านั้นเอง เห็นแล้วอิจฉาในความสูง
“พี่เหนื่อยไหมครับ”
“นิดหน่อยครับ เป็นห่วงเหรอ”พี่ทันยิ้ม แถมยังทำตาเจ้าชู้ใส่อีก ผมเขินนะพี่
“ฮ่ะ”ผมก้มอายๆครับ ก็พี่ทันเล่นรุกซะขนาดนี้
“อ้าวพี่ทัน มากับเด็กตุ๊ดนั้นเหรอค่ะ”เสียงแหลมปรี๊ดของยัยค้างคาวทัก ในมือกำลังควงกับไอ้แทนอย่างออกนอกหน้า
“ลิ้นจี้หมายถึงมิวเหรอครับ ตุ๊ดที่ไหนน่ารักออก”พี่ทัน ผมรักพี่มากครับ ยังไงก็ปกป้องผมหล่ะ ไม่เหมือนไอ้แทน ทำเหมือนผมไม่มีค่าอย่างนั้นแหละ
“แซวเล่นน่ะค่ะ”แอ๊บได้อีกนะเนี่ย ผมจิกตามองยัยกุ๊ดจี่นานจน ลืมไปว่าไอ้แทนก็กำลังมองผมเขม่งเช่นกัน
“กูขอคุยกับมึงหน่อย”ไอ้แทนสะบัดมือยัยลิ้นจี่ออก ก่อนจะเดินมากระชากแขนผมออกไป โดยมีสายตาของพี่ทันกับยัยนั้นมองเราอย่างงงๆ
“ปล่อย..!! เจ็บนะโว๊ย”ผมโวยวาย พยายามแกะมือหนาของไอ้แทนออก มันบีบจนแขนผมจะหักแล้วเนี่ย
“มาทำไม”มันถามเสียงดุ หน้านิ่ง มือก็ยังบีบแขนผมอยู่
“มาหามึง!”พูดแล้วสะบัด เจ็บนะโว๊ย ไอ้บ้าแทน
“มาหากู แต่ไปอี๋อ๋อกับพี่ทัน หมายความว่าไง! แล้วดูมึงแต่งตัวเหี้ยไรมา ล่อเสื้อล่อจะเข้ทั้งนั้น”มันว่า พลางแตะตัวผม จับโน่นจับนี่ สีหน้าหงุดหงิด
“แล้วทีมึง ไปออเซาะกับยัยนั้นหมายความว่าไง!”เถียงกลับ ผมก็ไม่มันยอมเหมือนกัน
“ก็ลิ้นจี่เขาเข้ามาอ่อยกูเอง”แหม พูดได้นะมึง เห็นแก่ตัวชัดๆ
“เออ เรื่องของมึง ! กูไม่ยุ่ง แล้วปล่อยกูได้ยัง”ผมสะบัดแขนออก แต่ไอ้แทนมันก็ไม่ยอมปล่อยอยู่ดี
“ไม่ปล่อย ปล่อยให้มึงไปอ่อยพี่ทันนะสิ มา มานี่ ไปกับกู”ไอ้แทนออกแรงกระชากแล้วลากผมไปจนถึงรถยนต์คันใหญ่ของมัน
“เข้าไป”มันเปิดประตูรถให้ แล้วก็จับผมยัด ๆลงไป กูไม่ใช่ตุ๊กตานะไอ้แทน !
.
.
.
“มึงพากูไปไหนเนี่ย”ผมมองไปรอบๆ ทางไม่คุ้นเอาซะเลย
“บ้านกู”แล้วมันก็จอดรถหน้าบ้านหลังหนึ่งครับ คล้ายเป็นบ้านพักรีสอร์ท หลังเดี่ยว
“บ้านมึงเหรอว่ะ สวยดีอะ”ผมลงจากรถ พร้อมกับยืนมองหน้าบ้านมัน ข้างหลังเป็นวิวถูเขาสวยมากครับ
“เข้ามาดิ”มันกวักมือเรียก ผมก็เดินเข้าไป ข้างในตกแต่งหรูแล้วก็โรแมนติกดี
ฟุบ!
ผมโยนตัวลงนอนบนเตียง มันเด้งดึ่งดีครับ ผมก็เขย่าตัวไม่หยุดเลย แล้วคว่ำตัวลงนอน อืมม…ทั้งง่วงทั้งเหนื่อย อยากนอนแล้วสิ
“ยั่วกูอ่อ”
“อะไรมึง”ผมพลิกตัวกลับ จู่ไอ้แทนก็ล้มลงมาทาบตัวผมพอดี หน้ามันโขกกับหัวผม ทั้งเจ็บและจุกเลย
“โอ๊ย เจ็บลุกๆ”ผมดันไหล่มันออก แต่ไอ้แทนกลับเกี่ยวแขนกับเอวผมแน่น แล้วก็ซุกไซร้กับซอกคอผม
“หอมอะ”
“ไอ้แทน มะ…”ไม่ทันได้พูดอะไรต่อ ไอ้แทนก็ฉกจูบผมอย่างหนักหน่วง โหยหา และคิดถึง ปากหนาประกบกับปากผมแน่น ลิ้นของมันกวาดเข้ามาทั่วโพรงปาก เราจูบกันอยู่เนิ่นนานจนผมรู้สึกอึดอัด หายใจไม่ออก ไอ้แทนเลยผละแล้วลากลิ้นมาจูบคอผมแทน
“อื้ออ…ทะแทนนปล่อย”ผมพยายามดันไหล่มันออก เพราะผมยังพร้อมจริงๆนะ
“อย่าดื้อ”มันว่า แล้วฉกเสื้อยืดตัวบางของผมขึ้น มันใช้ลิ้นดูดดุนหัวนมของผมจนแข็งเป็นไต ส่วนอีกข้างก็ใช้มือขยี้ จนผมเริ่มแอ่นอกรับด้วยความเสียว
“ลงโทษคนขี้โกหก”
.
.
.
.
เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ แต่สภาพผมตอนนี้แทบจะไร้เรี่ยวแรง ตามตัวมีแต่รอยแดงๆที่ไอ้แทนสร้างไว้เต็มไปหมด สภาพผมถ้ากลับบ้านไป คงโดนแม่ซักแน่ๆ
“ไอ้แทนน”ผมตบลงที่กลางหลังมันครับ อยากทำให้ผมเจ็บตัวนัก บอกว่าให้แค่รอบเดียว มันล่อไปสี่รอบ แถมยังรุนแรงด้วย เจ็บระบมไปหมด
“อาราย”
“หิว”
“ก็ไปหาไรกินดิ”
“กูลุกไม่ไหว ตื่นๆๆๆ”ผมตบลงไปอีกครั้ง จนไอ้แทนโวยวายแล้วยอมลุกขึ้นนั้นแหละ มันมองผมตาเขียว ก่อนจะกระแทรกลงมาหอมแก้มผมอย่างหมั่นเขี้ยว
“มึงน่ารักโครต”แล้วมันก็กระแทรกหน้าอีกรอบ จะจกจะจับอะไรให้มันเบาๆหน่อยสิว่ะ กูเจ็บจะตายอยู่แล้ว แมร่ง ไอ้บ้า !
“กูหิวอะ หาไรให้กินหน่อย ลุกไม่ไหว เพราะมึงคนเดียว”ผมบอกอ้อนๆ ไอ้แทนมันก็ลุกไปหยิบของกินในตู้เย็นมา แอปเปิ้ล องุ่น ส้ม แล้วมันจะอยู่ท้องผมเหรอเนี่ย
“มึงจำศีลเหรอหา อย่ากวนดิ กูหิวจริงๆนะ”ผมเริ่มงอแงเมื่อไอ้แทนโยนแอปเปิ้ลลงบนหัวผมดังโป๊ก
“ฮ่าๆๆ กินๆไปก่อน เดี๋ยวพาไปกินข้าวเย็นที่บ้านใหญ่”
“นี่ก็เย็นแล้วนะโว๊ย หิวๆๆ”ผมบ่น พร้อมกับกัดแอปเปิ้ลฟันแทบหัก ก็มันแช่ช่องฟิตนี่นา ไอ้แทนแกล้งผมอีกแล้ว
“ไอ้แทน ไอ้บ้า !!!”
.
.
.
.
“น้องมิว หายไปไหนกับไอ้แทนมา พี่เป็นห่วง”พอเห็นผมลงจากรถพี่ทันก็รับซักทันที
“ไปเที่ยวบ้านไอ้แทนมาครับ”ผมตอบ พร้อมกับโดนไอ้แทนกระชากเข้าไปในบ้าน พี่ทันก็เริ่มมองอย่างสงสัย
“เฮ้ย ! ไอ้แทน มึงจับมิวเขาบ่อยหน่อยสิว่ะ ดูแขนเขาช้ำไปหมดแล้ว”พี่ทันเตือนพร้อมกับแกะมือไอ้แทนออกจากแขนผม มันเริ่มช้ำแล้วจริงๆครับ คงเป็นมาตั้งแต่ตอนในไร่แล้วมั้ง
“ขอบคุณครับ”ผมขอบคุณพี่ทันที่ช่วยพูดให้ ไอ้แทนอารมณ์เสีย มองเราสองคนอย่างไม่พอใจ ก่อนจะเดินนำไปที่โต๊ะอาหาร
ผมกับพี่ทันก็เลยเดินคุยกันไปตลอดทาง จนถึงโต๊ะอาหาร พี่ทันเลื่อนเก้าอี้ให้ ผมยิ้มตอบ แล้วก็หันไปเห็นสายตาไอ้แทนที่แสดงออกถึงความไม่พอใจ
“อ้าวมิว มาได้ไงจ๊ะเนี่ย แล้วคุณแม่หล่ะ”คุณน้าศรีทักเมื่อเห็นหน้าผม ผมยกมือไหว้ ก่อนจะตอบว่าผมมาแค่คนเดียว บรรยากาศบนโต๊ะอาหารก็เป็นไปด้วยดี พี่ทันตักอาหารให้บ้าง คุณน้ากับคุณอาก็ชวนคุยหัวเราะไปด้วยกัน ส่วนไอ้แทนก็นั่งกินหน้าบึ้งยังกับตูดลิงไปคนเดียว แต่ก็ไม่มีใครถามถึงสาเหตุหน้าตูดเน่าๆของมัน แต่ในใจผมก็เป็นห่วงมันอยู่เหมือนกันเลยเอาใจโดนการตักเขียวหวานจานโปรดเอาใจมันแทน
“ไปขึ้นห้อง”
“…………”ไอ้แทนกระตุกแขนผมให้ลุกขึ้น ทุกคนบนโต๊ะมองเราอย่างงงๆ ส่วนผมตาแทบถลนไอ้แทนพูดบ้าอะไรของมันมาเนี่ย
“ง่วงแล้ว ขึ้นไปนอนกัน”ไอ้แทนพูดใส่หน้าผมซ้ำอีกรอบ พี่ทันมองเราอย่างอึ้งๆ คุณน้ากับคุณอาก็เหมือนกัน สีหน้าเต็มไปด้วยคำถาม
“ง่วงมึงก็ไปนอนดิหว่ะ เกี่ยวไรกับมิว”ไอ้ทันว่า น้ำเสียงหงุดหงิด ไอ้แทนกระตุกแขนผมแล้วกลายเป็นกระชากจนผมลุกขึ้นยืนอย่างง่ายดาย
“พ่อครับ แม่ครับ คนนี้นะเมียผม!!!”
“…………………………….”
“แล้วพี่ทันก็เลิกยุ่งกับเมีย ! ผมได้แล้ว !!”
“ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!?”
ไอ้บ้าแทน !
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
