น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [36]“เนศตื่นได้แล้ว” ลุงนันที่ตื่นก่อนเนศเป็นชั่วโมง และได้ปลุกเนศเป็นรอบที่สิบของวัน
“อื้อออ” เนศพลิกตัวหนีอีกรอบ
จนลุงคิดว่าไม่ได้ล่ะ ไอ้เด็กนี่โคตรขี้เซา ไม่ว่าจะปลุกเท่าไหรก็ไม่ยอมตื่น
ส่งเสียงอื้ออาในลำคอพลิกตัวหนีแต่ก็หลับต่อ
มือใหญ่ขยุกขยิกอยู่เอวของเนศ จับๆลูบๆ จากเอวก็ไปสะโพก ไปมาอยู่แบบนี้
ลุงพลิกตัวให้เนศกลลับมานอนหงาย ก่อนจะลงมือจูบปากสวยนั่นเบาๆ
มือแกะกระดุมชุมเสื้อนอนของเด็กที่หลับสนิดอยู่บนเตียง
เปิดเสื้อออกเมื่อปลดกระดุมหมดทุกเม็ดเผยให้เห็นผิวขาวเหลืองรูปร่างเพรียวบางแบบสมส่วน
ร่างกายที่เข้าหลงใหลและรักใคร่ ก้มลงพรมจูบที่ลำคอและหน้าอก
“อื้มมม” เนศเริ่มรู้สึกตัว ตาเรียวค่อยเบิกกว้างขึ้น แต่มันก็ยังมองไม่ชัด
....แต่ไอ้คนข้างบนนี่ชัดเลย แสรดดดดดดด“ลุงทำไรอ่ะ?” เสียงแหบเพราะเพิ่งตื่นนอน(แบบไม่เต็มตาด้วย)
“ตื่นแล้วเหรอ หืมม” ถามยิ้มๆ
“ก็ใช่น่ะสิ เพราะโดนตาแก่มาทำหื่นๆแต่เช้าไม่ตื่นก็ให้มันรู้ไป” คิ้วเรียวขมวดด้วยความขัดใจที่โดนรบกวนตอนหลับ
“หึหึ” จูบปากดีๆนั่นด้วยความหมันไส้ ตั้งใจจะสอดลิ้นเข้าไปแต่เด็กเนศไม่ยอม
“อื้ออ” ผลักหน้าออก
“ผมยังไม่ได้แปรงฟันเลยนะ”
“ไม่เห็นเป็นอะไรนี่” ดันหน้าลงไปจะจูบต่อ
“มันสกปรก” แต่เนศก็ดันเอาไว้ เบี่ยงหน้าหนีด้วย
“หึ ที่สกปรกกว่านี้ยังเคยทำมาแล้วเลย”
เนศคิดตาม
ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก
เคยมีอยู่ครั้งนึงที่ลุงมันเคยใช้ปากกับตรงนั้น ตรงก..กะ..ก อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกเนศตอนนี้ได้ระเบิดบู้มมมมมมมมมม กลาย้ป๋นโกโก้ครั้นช์ไปซะแล้ว....
ลุงใช้เวลาช่วงจังหวะที่เนศกำลังเอ๋อๆเนี่ยแหละ ขโมยจูบจากริมฝีปากสวยนั่นไปซะ
....อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก ไอ้ลุงเจ้าเล่หหหหหหหหหห์ใช้เรียวลิ้นเกี่ยวกระหวัดให้เนศเป็นฝ่ายคล้อยตามไปซะเอง ยกแขนขึ้นคล้องคอลุงเอาไว้
เหมือนกับกลัวว่าจูบนี้มันจะหยุด ซึ่งก็ไม่ได้รู้เลยว่าลุงมันอยากจะจูบเนศได้ตลอดน่ะแหละ
ถามว่าตอนนี้ทั้งสองคนอยู่ที่ไหนน่ะเรอะ.....
ขอตอบว่าไอ้ลุงเนศมันได้ลากแฟน(เมีย)เด็กของเขามาที่รีสอร์ทของตัวเอง
เนศเลยโดนลากตุเลงตุเลงมาที่รีสอร์ทด้วยข้ออ้างที่ว่าพามา”ฮันนีมูน”
....ฮันนีมูนด๋อยอะไรละว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยก็ตั้งแต่มาถึงที่นี่อีลุงมันยังไม่ยอมปล่อยตูให้ไปไหนเลยนอกจากไอ้ห้องพักแสนหรูของไอ้ลุงหื่นเนี่ย
แล้วถ้าถามว่าทำอะไรกันในห้อง อย่ามาแกล้งไม่รู้กันเลยครับ
....ก็ทำแต่เรื่องอย่างว่าน่ะสิโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยไม่รู้ไอ้ลุงแม่มไปอดอยากมาจากไหนกัน พอถามไปว่าไปอดมาจากไหรกันนักกันหนา(วะ)
ไอ้ลุงก็ตอบมาพร้อมรอยยิ้มเดิมๆ(ที่ดูแล้วโคตรจะกรุ้มกริ่ม)
ว่า...
“ก็เนศบอกว่าห้ามเจ้าชู้อีก แล้วเราก็นานๆจะได้เจอกันซักที ต้อง’เอา’ให้คุ้มครับ”
....อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกเกิดมาเพิ่งเคยมความรู้สึกอยากฆ่าคนแก่ก็วันนี้แหละโว้ยยยยย
นี่ขนาดแก่ขนาดนี้แล้วมันยังหื่นขนาดนี้ แล้วตอนที่อายุเท่าตูเนี่ย
เห่อ.......ไม่อยากจะคิด
ตัดกลับมาที่เหตุการณ์ปัจจุบัน
“เมียจ๋า”
งอนครับ โดนเนศงอน
“อย่ามาเรียกผมว่าเมียนะไอ้ลุงบ้า!!” ตอนนี้อยู่ในห้องน้ำด้วยกัน
เรียกว่าทำซะแรงแทบหายหมดจนต้องพยุงมาอาบน้ำให้เนี่ยแหละ
“หึหึ จะน่ารักไปไหนกัน” เข้าไปกอดเอวแล้วหอมผมตรงขมับ
“โว้ยย อย่ามาทำเหมือนผมเป็นเด็กๆดิ๊วะ” โวยวายยังไม่เลิก เหวี่ยงมันทุกอย่าง
“ถ้าเทียบกันแล้วเนศเด็กกว่าลุงเยอะ” ยิ้มอีก ยิ้มอีก
“แต่มีเมียเด็กแบบนี้ก็ดีเหมือนกันเนอะ”
“อ๊ะ! ไอ้ อื้อออออ”
ไม่ทันจะได้โวยวายเนศก็โดนลุงจูบปิดปากไปอีกรอบ
เนศขัดขืน จนหลุดออกมาได้
“ไม่เอาแล้วนะ”
“หืมม”
“ไม่ทำแล้วนะ” หมายถึงเรื่องอย่างว่า
“พูดจาน่ารักๆสิแล้วจะไม่ทำ”
....ฮึ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย มีข้อต่อรองตล๊อดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด“มะ ไม่ทำแล้วนะครับ” เนศช้อนตามองน่ารัก
“ดีมาก” จุ๊บปากไปหนึ่งที
“อาบน้ำต่อกันแล้วจะได้ออกไปหาอะไรอร่อยๆกินกันนะ”
....เสร็จโก๋ อะคึๆๆ.
.
.พออาบน้ำแต่งตัวกันเสร็จเรียบร้อย ลุงก็ขับรถพาเนศออกมากินร้านอาหารริมทะเล
ที่ดูจากร้านแล้วก็ไม่ได้หรูหราอะไร ออกจะธรรมดา แต่ลุงบอกมาว่ารสชาติเนี่ย
อย่าให้เซด หูยยยยยยยย อยากลองซะแล้วสิ(น้ำลายแทบไหล)
“กินอะไรดีล่ะเรา” ลุงให้เนศเป็นคนสั่งเมนูทั้งหมด
“อืมมมมมม” ตาเรียวจ้องเมนูอย่างตั้งใจ
“ผมเอากุ้งเผา ปลากะพงนึ่งมะนาว หอยนางรมสด หอยแครงลวก หมูมะนาวครับ”
เนศปิดเมนูแล้วหันไปยิ้มให้เด็กเสิร์ฟรุ่นใหญ่ที่มาจดอาหารที่โต๊ะเขา
“อ่อ ขอปลากะพงเผาเกลืออีกตัวนะครับ”
“แล้วจะกินหมดมั้ยนั่น?” ลุงนันถามหลังจากที่คนรับอาหารเดินไปแล้ว
“คอยดูแล้วกัน ผมหิวมาก ไส้แทบขาด”
ก็เล่นออกกำลังกายในร่มกันซะขนาดนั้นพลังงานหายหม๊ดดดด
“กินน้ำเยอะๆนะ”
“...” เนศเอียงคอมองงงๆหลอดดูดน้ำยังคาอยู่ที่ปาก
“เสียไปหลายน้ำ ทดแทนที่เสียไปจะได้ไปเสียอีก”
“ไอ้ลุงหื่น!!!!!”
“ชู่วว” ยกนิ้วมาทาบที่ปาก
“อายเค้าบ้างสิ”
“ไม่อายโว้ยยย”
“หึๆๆ” ตอนนี้การแกล้งเนศคืองานอดิเรกของลุงนันโดยแท้
พออาหารมาถึงเนศก็กิน กิน กิน และกิน
เพราะอาหารที่นี่อร่อยมากกกก สมราคาคุยลุงนันจริงๆ
“อาาาาาา อิ่มม๊ากกกกกก” เนศพิงตัวกับเก้าอี้ที่นั่งมือข้างหนึ่งลูบท้องตัวเอง
ลุงมองซากเปลือกกุ้งเปลือกหอยที่กองบนโต๊ะแล้วก็อึ้ง
....หมดจริงๆด้วย“ไง อึ้งเลยละซี๊~~~” เนศยิ้มเยาะ
“เลี้ยงผมเนี่ยไม่ง่ายนา”
“หึ สบายๆเลี้ยงทั้งชีวิตยังได้เลยเนี่ย”
“อะ..ไอ้ลุงบ้าอย่ามายิ้มแบบนี้นะ”
อายกับคำพูดพื้นๆแบบนี้ท่าจะบ้าไปซะแล้วเรา“จริงๆนะ”
“ไม่เชื่อหรอก เหอะ!”
“เชื่อเถอะ”
“อะ...” มองสายตายามที่ลุงนันพูดแล้ว ทำไมถึงรู้สึกว่ามันจริงจังนักนะ
“อืม” ก้มหน้าหนีสายตาที่เปลี่ยนเป็นหวานเชื่อมหลังจากที่เขาตอบตกลงแล้ว
ตกลงไปแล้ว...เชื่อได้แค่ไหนนะ
แต่ช่างมันเถอะ...
แค่วันนี้...เรามีความสุขก็พอแล้ว
_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_
“พี่วิช” ฟาสเดินไปหาในขณะที่วิชกำลังก้มหน้าก้มตาเล่นเกมส์ออนไลน์อยู่
“เออ”
“พี่วิช” เรียกอีกทีเมื่อไม่มีสายตาหันมาตอบรับด้วย ....ขานรับแต่ปากนี่หว่า
“เออ..ว่ามาเลย”
“พี่วิชชชชชชช” เขย่าแขนแฟนตัวเองแรงๆ เอาให้มันเล่นเกมส์ไม่ได้เลย
“โว้ยยย เออๆๆ ว่ามา” วิชหันมามองหน้าฟาสอย่างหงุดหงิดที่โดนขัดตอนกำลังเล่นเกมส์
“เค้ากับเกมส์พี่เลือกอะไร?”
“เฮ้ยฟาส” วิชลุกขึ้นยืนเอามือจับหัวจับแก้ม
“มึงกินยาไม่เขย่าขวดเหรอวะ?!”
“ไอ้พี่วิช!!”
“แหมม ไหงวันนี้มาอารมณ์สาวน้อยใส่กูวะ” ดึงแก้มให้มันยืดๆ
“โอ๊ย เจ็บว้อยยยยยย!!!” ปัดมือไอ้พี่วิชทิ้งก่อนจะนวดแก้มตัวเอง
....แม่ม เล่นแรงชขิบหาย“แล้วนี่มีอะไรไอ้หนู” เข้าไปกอดๆอ้อนๆ
“ไปเที่ยวกัน ผมอยากดื่ม” ยิ้ม เปลี่ยนอารมณ์ง่ายจริ๊งงงงง
“เออ เอาสิ ไปช่วนไอ้พวกนั้นกินด้วยกัน”
“ไม่เอา เราจะไปฉลองกันสองคน”
“ห๊ะ! ฉลอง?? ฉลองอะไรวะ?? อย่าบอกว่าฉลอง ภักดีวิจิตร”
เงิบ มุกไม่ฮาพาเพื่อนเครียดว่ะ“เอาน่า..ไปฉลองกัน” ฟาสเดินไปหยิบเสื้อผ้าในตู้มาเปลี่ยน
“ก็ได้วะ ไม่ได้แดกมานานละ เปรี้ยวปาก”
“โด่ ทำเป็นท่ามาก”
ฟาสตวัดสายตามอง
“คร้าบๆ แหมวันนี้ดุจริงเว้ย” วิชเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่โดยดี
.
.
.สรุปแล้วคือก็ต้องออกมาก๊งกันแค่สองคน เพราะดิศกับกานกลับบ้าน
และไอ้คินพาไอ้ยูไปค้างที่บ้าน แหม๊~หมันไส้โว้ยยยยย
“เอาดื่มเลยพี่วิช ดื่มมมม”
“มึงเลี้ยงกูรึไง?”
“ไม่มีทาง”
“โว๊ะ”
“แต่เดี๋ยวเค้าให้อย่างอื่นแทนนะ” ยิ้มตาหยี
“เออๆ”
“ไม่อยากรู้เหรอ?” ฟาสเอานิ้วสะกิดพี่
“อยาก”
“เอาหูมานี่” ฟาสเขยิบเข้าไปกระซิบที่ข้างหู
ไอ้พี่วิชตาโต “น้องครับคิดเงิน”
“เฮ้ยเพิ่งมาเองน๊าาาาาาาาาาาา”
“ไม่รอแล้วเว้ยยย”
หลังจากจ่ายเงินเสร็จก็รีบดึงแขนผอมของฟาสให้วิ่งตามไป ปิดประตูรถ แล้วขับด้วยความเร็วสูงทันที
แต่ไม่ได้ไปทีหอหรอกนะ แต่ตรงไปที่คอนโดที่เตี่ยซื้อเอาไว้ให้
สาเหตุที่มันรีบขนาดนี้ไม่มีอะไรหรอก
เพราะคำกระซิบของฟาสที่ว่า...
“ให้พี่เอาหนึ่งทีไง”TBC,,,เอาคอมอาเฮียที่มาเยี่ยมเยียนน้องสาว(อย่างเรา)ที่บ้านมาปั่นด้วยความเร็วแสงเลยค่าาาาา 
จนป่านนี้แล้วคอมเค้ายังไม่ได้คืนเลยอ่าาาาาาาาาา /กรีดร้อง/
ตอนต่อไปก็อาจจะนานอีกนะ มีแววมากๆ คราวนี้ก็หายไปนานแค่ไหน ได้นับวันกันมั้ยคะ ฮ่าๆๆๆๆ
ขอบคุณที่ยังรอกัน ขอบคุณจริงๆค่ะ 
ปล...อยากอ่านตอนต่อไปมั้ยเอ่ย?? อะคึๆๆ 
หัวข้อ: " น้องหมอ กะ พี่วิศวะ " ตอนจบ หน้า 97 ย้ายได้เลยค่าา (อ่าน 953896 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก