น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [25]“ไอ้ยู มึงจะนั่งเป็นกขค.ในห้องกูอีกนานมั้ยฮะ??”
วิชถามยูที่กำลังนอนกลิ้งอ่านการ์ตูนอยู่บนเตียง
ไม่ใช่อะไร...คือตอนนี้น้องฟาสอยู่ด้วยไง ก็อยากจะทำเรื่องอาซาเดเฮกับน้องบ้างไรบ้าง
คือไอ้ห่านี่หื่นตลอด แล้วดันมีบุคคลที่สามนอนขวางลำอยู่ในห้อง
พี่ยูเงยหน้าขึ้นจากบลีชเล่มที่ 30 ซึ่งอ่านซ้ำมาแล้วเป็นรอบที่ร้อย
มองหน้าไอ้วิชที่กำลังส่งสายตากดดันมา
ร่างเล็กลุกขึ้นจากที่นอน เดินไปทางเตียงไอ้วิชเงียบๆ
“ฟาส เอากุญแจห้องเอ็งมาให้พี่” ฟาสก็ให้ไปแบบมึนๆ
ไอ้เด็กนี่ก็ไม่ได้ระวังตัวเองเล้ยยยยย ไอ้วิชนี่คงกระหายเต็มที่
ถึงขั้นออกปากไล่กูเลย สาดดดดดดดดดดด
หลังจากที่ยูกิออกไปจากห้อง ไอ้พี่วิชไม่ลืมที่จะเดินไปล็อกห้อง เหอะๆๆ ทางโล่ง โปร่งสบาย
พอหันหลังกลับมาก็เจอกับแฟนเด็กของตัวเองนอนคว่ำฟังไอพอทอยู่บนเตียง จะหลับมิหลับแหล่
วิชเดินเข้าไปนั่งลงบนเตียง ยกมือขึ้นลูบผมเส้นตรงที่ยาวเลยบ่ามาแล้วของฟาส
ไอ้เด็กที่นอนเคลิ้มอยู่แล้ว พอโดนลูบผมตอนนี้ก็ยิ่งเคลิ้มเข้าไปใหญ่ เหมือนแมวที่โดนลูบหัวนั่นแหละ
“ง่วงแล้วรึไง”
“อื้ม” ตอบเสียงแผ่วเบา
“อย่าเพิ่งนอนสิ”
“ทำไมอ่ะ หื่นขึ้นอีกแล้วรึไง”
วิชยกยิ้มที่มุมปาก “เออ”
น้องฟาสเหนื่อยใจ นี่กะว่าจะเอาให้ได้เลยใช่มั้ยเนี่ย แหมะ..แต่ก็ทนได้นานเหมือนกันนี่หว่า
ตอนนี้ก็ผ่านไปหลายเดือนแล้วที่ไอ้พี่วิชมันได้แต่แทะๆเล็มๆ ไม่ได้จัดหนักเหมือนตอนควงสาว
แล้วนี่ก็ไม่ได้...ตั้งแต่ก่อนสอบละ สองอาทิตย์แล้วนี่ ความอดทนยอดเยี่ยม
“พรุ่งนี้ไม่ได้เหรอ เค้าง่วงแล้วอ่า” อ้อนไว้ก่อน
ไอ้พี่วิชไม่ตอบแต่ก้มลงจูบเบาๆที่เส้นผมหอมของฟาส หอมที่แก้มนิ่มได้กลิ่นแป้งเด็กด้วย
เพราะฟาสเป็นคนที่ไม่ใส่น้ำหอม เลยมีแต่กลิ่นแป้งเด็กที่ติดตัว
ต่อด้วยหัวไหล่โล่ง น้องมันใส่เสื้อแขนกุดเพราะอากาศร้อน โดยไม่รู้ตัวเลยว่า มีไอ้ตัวหื่นอยู่ตรงนี้
มือก็ไม่ได้อยู่เฉย จับไปที่เอวของฟาส เป็นเชิงว่าให้พลิกตัวนอนหงาย
ฟาสก็ดื้อไม่ยอมนอนกอดหมอนคว่ำหน้าลงไป “ไม่ๆๆ”
“เล่นแบบนี้ใช่มั้ย? ด้ายยย” วิชจั๊กจี๋ที่เอวบางๆของฟาส
“เดี๋ยว.. ฮ่าๆๆๆๆๆ พะ..พอ อ๊ากก ฮ่าๆๆๆๆ” ร่างบางดิ้นไปมาเฮดโฟนกระจาย
“ยอมมั้ยๆ”
“ยะ ยอมแล้ว ยอมๆๆ”
วิชหยุดมือ “ก็เท่านี้”
ฟาสนอนหอบอยู่บนเตียง หายใจแรง “ไอ้โรคจิต”
“เพิ่งรู้รึไง” ยิ้มโรคจิตให้เข้ากับคำด่าก่อนจะก้มลงไปหมายจะจูบปากแดงๆนั่น
“ขอหายใจก่อน” ฟาสเอามือปิดปากพี่วิชเอาไว้แน่น
ภายใต้ฝ่ามือนั่นวิชยิ้ม ก่อนที่จะเลียฝ่ามือขาวของน้องรหัส
“เฮ้ย! พี่” ฟาสชักมือกลับ
ปล่อยโอกาสให้ไอ้พี่วิชก้มลงจูบที่ซอกคอ ก่อนจะลงมาที่กระดูกไหปลาร้า
ฟาสเอามือดันไหล่ไอ้พี่หื่นให้เลิกไซร้ซะที
“พอก่อนไอ้พี่วิช เดี๋ยวเค้าขึ้นนะเว้ย” หมายถึงอารมณ์น่ะ อย่าได้คิดไปเป็นอย่างอื่นน้า~~
“เดี๋ยวกูทำให้เอามั้ย?” ไม่ถามเปล่า แม่งเอามือไปคลึงน้องหนูด้วย อ๊ากกกกกกกกกกกกก!!
“ไม่เอา!”
“ปกติมึงทำให้กู คราวนี้กูจะตอบแทนน้ำใจมึงบ้างไง” คราวหลังจะได้ยอมง่ายๆหน่อย
“มะ ไม่เอาเว้ย”
“ทำไม” มือก็ยังคลึงอยู่ รู้สึกผ่านกางเกงผ้าเนื้อหนาว่ามันเริ่มสู้มือแล้วด้วย
“มะ มะ มันแปลกๆอ่ะ” ปกติเคยแต่ทำเองนี่หว่า
“เอาน่าลองดู ประสบการณ์ใหม่”
“ถึงผมไม่ยอมพี่ก็จะทำให้ได้อยู่แล้วนี่”
ไอ้พี่วิชยิ้มก่อนจะปลดตะขอกางเกง “ยกก้นหน่อย” ดึงกางเกงตัวนอกออกไปพร้อมกับบ๊อกเซอร์ตัวบาง
รุ่นพี่แยกขาเรียวยาวของฟาสออกจากกัน ก่อนเจ้าตัวจะแทรงเข้าไปตรงกลางระหว่างขา
ที่ฟาสพยายามจะหุบเข้าหากัน แต่อีพี่นี่ก็พยายามดันให้มันห่างออกจากกัน จนน้องมันสู้ไม่ไหว ก็ปล่อยเลยตามเลย
ฟาสยกมือขึ้นปิดหน้าด้วยความอาย ตั้งแต่เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ไม่เคยผ่านมือใครมาก่อนนอกจากมือตัวเอง
ตอนนี้ไม่อยากจะรับรู้อะไรทั้งสิ้น อยากจะให้เป็นแค่การที่นอนอยู่แล้วโดนอีพี่วิชลักหลับ
ตอนนี้อายยิ่งกว่าทำให้อีพี่วิชอีก อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!
วิชเริ่มจากการใช้มือก่อน คงไม่ต้องพูดว่าทำอะไรนะ ขยับขึ้นลงอย่างมีชั้นเชิง
ทำเอาฟาสที่หน่อมแน้มเรื่องพวกนี้อารมณ์กระจายมาก
ร่างที่ใหญ่กว่าเอื้อมมือไปดึงแขนของฟาสลง เผยให้เห็นใบหน้าขาวใสที่แดงระเรื่อ
“อายรึไง?” ยิ้มขำ
“เออดิวะ” ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
“ของมึงออกจะน่ารัก หึหึ”
“อะ อะ ไอ้บ้าเอ๊ยยย!”
“พูดไม่เพราะแบบนี้ต้องจัดการขั้นสูงนะครับ”
วิชยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วก้มหน้าลงต่ำ จูบที่ต้นขาด้านในก่อนเป็นอันดับแรง
ตอนนี้ฟาสรู้แล้วว่าจะโดนทำอะไร ยิ่งอายเข้าไปใหญ่
ไอ้พี่วิชแลจะติดใจขาขาวเนียนเป็นพิเศษนะ ทั้งจูบและดูดจนมันเป็นรอยแดงไปหมดละ
“อย่านะพี่วิช แค่นี้พอนะ”
“หึหึ” ไม่ตอบแถมหัวเราะแบบจิตๆ ก่อนจะใช้ปาก............... โฮกกกกกกกกก ไม่อยากจะเซดดดดดด
ฟาสเกร็งตัวไปกับสัมผัสที่พี่วิชมอบให้ เป็นสิ่งที่เพิ่งจะเคยได้ลิ้มลอง
มันค่อนข้างน่าอาย เมื่อเป็นฝ่ายถูกทำบ้าง
“อ่ะ..อา...” ฟาสรู้สึกเสียวมาก คือไม่รู้ว่าไอ้พี่วิชมันเก่ง หรือว่ากูอ่อนหัด โดนกระตุ้นนิดหน่อยก็ดูเหมือนจะไปแล้ว
“พี่ ช้าๆหน่อยดิ๊”
“ไมวะ?”
“ผมเสียว จะไปแล้วว”
....ไอ้เด็กบ้า มึงจะน่ารักไปไหน ห่าเอ๊ยยยยยยยย!!ไอ้พี่วิชไม่ได้ทำช้าลงแต่อย่างใด กลับยิ่งเร็วขึ้นและลีลาโคตร ในที่สุดไอ้น้องฟาสก็ไปจนได้
วิชกลืนลงคอไป “ห่า แล้วบอกของกูขม ของมึงหวานตายห่าล่ะ”
“แล้วทำไงถึงจะหวานล่ะ?”
“กูไปหามา เห็นว่าพวกผลไม้ แล้วก็ห้ามแดกเหล้า”
“ไม่เอาอ่ะ” ชีวิตนี้ขาดเหล้าไม่ได้จริงๆนะ
“งั้นกูทำเอง มึงต้องลองเว้ย”
“....ไอ้หื่น ไอ้ลามก ไอ้...” ยังไม่ทันทีน้องจะด่าจบ ไอ้พี่วิชก็จู่โจมปิดปากทันที
“แหวะ...” รับรู้ถึงรสชาติของตัวเองทันที
“แหวะทำเหี้ยอะไร? ของมึงนะนั่น”
“ยี้~~” ขนลุก
“มาทำให้กูมั่ง” ไอ้พี่วิชจับมือของน้องไปที่เป้าตัวเอง ซึ่งตอนนี้มันพร้อมรบแล้ว
....แม่งงงงงงงงง ไอ้พี่หื่นนนนนนนนนนนนนนนนนน/
พี่ยูไขประตูเข้าไปในห้อง ก็สัมผัสได้ถึงอากาศหนาวเย็นข้างใน
แม่งเปิดแอร์กี่องศาว่ะ เดินไปเปิดโคมไฟที่หัวนอนของไอ้หมอ แล้วหย่อนก้นนั่งไปที่เตียง
ไอ้หมอที่อดนอนมานานหลายวันเพราะเตรียมสอบ ตอนนี้หลับเป็นตาย
....คิดถึงจังยูเกลี่ยผมที่ปิดใบหน้าออก ลูบแก้มที่มีไรหนวดขึ้นสากมือ
หันไปปิดโคมไฟ แล้วล้มตัวลงนอนหันหน้าเข้าหาไอ้คิน
ยกมือขึ้นโอบรอบเอวไอ้หมอ สูดกลิ่นกาย
เหมือนไอ้หมอจะรู้สึกได้ เลยยกแขนขึ้นมากอดพี่ยูไว้แน่น
พี่ยูอมยิ้มอย่างมีความสุข ไม่นานนักก็หลับไปในอ้อมแขนของคิน
TBC,,,เห็นมีคนบ่นถึง อีพี่วิชกับน้องฟาส เลยเอามาถวายค่า~~~~ ลัดคิวให้เลยนะเนี่ย อิอิ
ที่บอกไว้ในเพจว่าจะจัดให้นิดนึง เนี่ยแหละนิดนึงของเค้า ก๊ากกกกกก
ชอบกันมั้ยเอ่ยยยย?? ส่วนของขวัญสอบเสร็จของคู่ขวัญใจมหาชนอย่าพี่ยูกับน้องหมอ
ก็.....................รอไปก่อนเน้อ คริ คริ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านแล้วชอบนิยายของเรานะคะ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นนิยายที่ไม่มีสาระเลยก็ตามที
เรารักทุกโคนนนนนนนนนนนนนน(ทำเสียงแบบพี่เบิร์ด) 
ตอบคำถามหน่อยน้า
คุณ gupalz จบไม่เศร้าแน่นอนค่า แต่ระหว่างตอนไม่แน่เน้อ คริ คริ
คุณ littlepink ไปถามน้องโรลเลยว่า เราเรียกน้องว่ายังไง เหอๆๆ น้องรู้จักนิยายเรื่องนี้อยู่แล้วง่ะ กร๊ากกกก
หัวข้อ: " น้องหมอ กะ พี่วิศวะ " ตอนจบ หน้า 97 ย้ายได้เลยค่าา (อ่าน 954446 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก