น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [27]บ้านพัก..อนุเคราะห์โดย..ลุงนัน
อาหาร..อนุเคราะห์โดย..ลุงนั่นเช่นกัน
เหล้าจ๋า..อนุเคราะห์โดย..ลุงนันอีกแล้ว
ที่ขาดไม่ได้ในการร่ำสุราคือดนตรี กีต้าร์และคาราโอเกะ..ก็..อนุเคราะห์โดย..คุณลุงนัน..อีกนั่นแหละ
ตั้งวงร่ำสุรากันตรงลานกว้างที่หันหน้าเข้าหาทะเล บรรยากาศโรแมนติคซะไม่มี
ก็ไม่มีน่ะซิว่ะ!! สารพัดเหล้าที่ลุงของไอ้คินหามาประเคนมีร่วมๆสิบขวด
แม่เจ้า...จะเอามาให้อาบรึไงว่ะ?! ฮี่ๆๆ ชอบใจกันจะตาย
ตั้งวงกันตอนก่อนพระอาทิตย์จะตกลับขอบฟ้าไป จนตอนหัวค่ำหน่อยลุงนันถึงเดินเข้ามาร่วมวงด้วย
“ลุงมานั่งข้างผมนี่ พี่เนศเขยิบไป” ไอ้ยูพลักไหล่พี่เนศแทบกระเด็น
“ไอ้เหี้ยนี่เบาๆก็ได้โว้ย!” เนศโวยวายแต่ก็ขยับให้แต่โดยดี
“ลุงนันที่นั่งข้างลุงน่ะ พี่เนศเพื่อนพี่ยู”
“หวัดดีคร้าบบบ” เนศยกมือไหว้ยิ้มซะหวาน ไม่ใช่อะไร..แม่งเริ่มกรึ่มๆแล้ว
“หวัดดีไอ้หนุ่ม” ลุงขยี้ผมสร้างความสนิทสนม
“ถัดไปก็ พี่กาน พี่ดิศ พี่วิช เพื่อนพี่ยูอีกแล้ว” ทั้งสามคนก็ยกมือไหว้ลุงอีก
“ข้างๆคงไม่ต้องบอกมั้ง”
“หวัดดีคร้าบพี่นัน” ฟาสรีบประจบ
“บ๊ะ ไอ้นี่พูดถูกใจอีกแล้ว ฮ่าๆๆๆ”
“ใช่ปะล่า~ ผมนี่หลานรักเลยใช่ปะ”
“เออ น่ารักกว่าไอ้คินเยอะ”
“พอเลยสองคนนี้นี่”
“หวัดดีแม่หนู” ลุงเป็นฝ่ายทักทายก่อน
“สวัสดีครับ” พี่ยูก้มหัว
แต่เพื่อนๆนี้เหมือนจะนั่งคิดว่า กูได้ยินอะไรผิดไปมั้ย “แม่หนูเรอะ!!”
“น่ารักกว่าเดิมอีกว่ะ” ลุงหันไปคุยกับไอ้คิน
“แฟนผมก็ต้องน่ารักอยู่แล้ว” ไอ้หมอโอ่ แต่พี่ยูนี่นั่งเขินสายตาลุงไอ้คินไปอีก คนอะไรสายตากรุ้มกริ้มได้อีก
“ลุงเป็นลุงไอ้คินจริงดิ ทำไมแลดูไม่แก่เลย” เนศสะกิดลุงนันพอลุงหันมาก็ถามด้วยความสงสัย
เพราะลุงนันยังดูหนุ่มแน่นอยู่เลย อายุก็น่าจะแค่สามสิบกลางๆ หน้าตาหล่อเหลา ผมดำตัดทรงที่รับกับรูปหน้าทำให้ลุงดูหล่อเข้าไปอีก รูปร่างสูงเหมือนไอ้หมอ แต่ตัวหนากว่า คงเป็นเพราะออกกำลังกายรักษารูปร่างบ่อยๆ แล้วก็ฟีโรโมนอย่างฟุ้ง!
“ใครว่าเป็นลุงล่ะ เป็นน้องพ่อมันต่างหาก แต่ไอ้นี่ตอนมันสองสามขวบมันเรียกเป็นน้ำมันตลอด เลยบอกให้มันเรียกลุงนันแทน พอโตมาแม่งดันไม่เลิกเรียกซะที เลยปล่อยเลยตามเลย”
“ผมก็ว่าอยู่ หล่อแบบนี้ไม่น่าจะเป็นลุง แล้วแบบนี้จะให้พวกผมเรียกยังไงดีล่ะครับ?”
“ก็ลุงนันแบบเดิมนั่นแหละนะ” ลุงยิ้มให้ แต่ไอ้เนศรู้สึกแปลกๆกับรอยยิ้มนั่น ไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองรึเปล่า แต่ก็ยิ้มตอบไปก่อนหันไปจกปลาหมึกย่างกระดกตามด้วยเหล้า
ในวงเหล้าจะทำอะไร...ก็แดกเหล้ากันน่ะสิใช่มั้ย
แต่สำหรับบางคนแล้ว รู้สึกว่าจะโดนมันแดกเอานะ
“ไอ้โลกนี้ไม่มีหัวใจใครแน่นอน หญิงร้ายชายร้อน ยอกย้อนกันปี้ป่น ปลิ้นปอกหลอกลวงกันเวียนวน ฉันจึงเกลียดคน มารักเหล้าสุขสำราญ เหล้าจ๋า ไหนลองหันมายิ้มหน่อยซิ ยิ้มซิ ยิ้มซิ ที่รักยิ้มนาน..นาน อย่าด่วนใจดำ ทำรำคาญ ฉันจะแต่งงานกับเธอใต้แสงเดือน” ไอ้เนศหอนใส่ไมค์โครโฟนพร้อมกับแก้วเหล้าที่มันหันไปยิ้มให้เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศของเพลง
“ฉันมีฟ้าเป็นมุ้ง ฉันมียุงเป็นเพื่อน ฉันมีพื้นดินเหมือนดั่งพื้นเรือน นกหนูเป็นเพื่อนกล่อมเตือนให้สุขใจ” ไอ้น้องฟาสที่โดนลากมาเป็นลูกคู่ ตอนแรกอิดออด แต่ตอนนี้หัวมันกลับชนกันซะงั้น
“ไม่เชื่ออีกแล้วหัวใจของพวกมนุษย์ ยื้อๆ ยุดๆ ฉุดฉันจนร้องไห้ จะอยู่กับเธอจนวันตาย เพราะไม่มีใครซื่อเหมือนเธอแล้วเหล้าจ๋า จะอยู่กับเธอจนวันตาย ไม่มีใครซื่อเหมือนเธอแล้วเหล้าจ๋าาาาาาาาาาาา”
“วิ้วววววววววววววววววววววววววววว” เสียงโฮร้องปรบมือเป่าปากให้ทั้งเนศและฟาสเมื่อเพลงจบกันเกรียวกราวกันทั้งวง
“ขอบคุณคร้าบ” ไอ้เนศที่เมาๆก้มหัวขอบคุณสี่ทิศหัวแทบทิ่ม ก่อนจะเดินส่ายๆมานั่งข้างๆลุงนันเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือ ไอ้คินกับไอ้เพื่อนยูไปเดินทำมิวสิคอยู่โน่นนน
ส่วนไอ้วิช ไอ้ดิศ และไอ้กาน นั่งตีรัมมี่อยู่โน่นนนนน
“เชี่ยดิศตีเต็มกูคิดร้อยนึงนะโว้ย” ไอ้วิชโวย เพราะเห็นไอ้ดิศตีสามลงมาอีกตัว
“เต็มพ่อมึง กูตีกะเอาให้มึงเกิดเลยเนี่ย”
“ไอ้เหี้ยกานนี่มึงกะจะน๊อคมืดเลยใช่มั้ย??” วิชหันไปมองเมื่อหน้าตักเพื่อนยังไม่มีการเกิดอะไรทั้งสิ้น
กานไม่ตอบเอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ก่อนจะตอกใหญ่ๆว่า “อย่าโง่แล้วกัน”
“ไอ้สัด”
ส่วนไอ้ฟาสแฟนเด็กไอ้วิชน่ะเรอะ มันติดใจคาราโอเกะ นั่งร้องอยู่คนเดียวนั่น
“อยู่โรงบาลนั้นแสนยากเข็น ไม่มีใครเห็นใจพวกเรา อยู่อย่างคนที่ไร้ญาติขาดมิตร เราเลยไม่คิดจะรักใคร
ด้วยไม่มีใครเขาใจเรา ชอบมองเราในแง่ไม่ดี ชอบเหยีดหยามพวกเรายิ่งนัก เศร้าใจสิ้นดี
หลงรักสาวสักคน(หลงรักสาวสักคน) เขาไม่สนใจเรา(เขาไม่สนใจเรา) ชีวิตจำต้องเศร้า เพราะเราเป็นผีโรงเย็น”
อะหืมมม...อินสัดๆ ร้องเอง คอรัสเอง ทำเสียงแห้งๆเหมือนพี่ปูซะด้วย
“ไม่มีแฟนหรือไงเราน่ะ??” ลุงหันมาถาม เอาอีกแล้วครับพี่น้อง ทำตาแบบนี้อีกแล้ว
“ไม่ครับ” ยิ้ม อารมณ์ดี เพราะเหล้าแท้ๆ
“ทุกคนเขามีคู่กันหมด ไม่เหงารึไง”
“ไม่นะ เพราะพวกมีมันเป็นเพื่อนนี่แหละ ผมไม่เหงาหรอก อาจจะมีหมันไส้บ้างบางที” ลุงหัวเราะในลำคอก่อนจะกระดกเหล้าเพียวๆลงคอไป
“ลุงว่ามีแฟนผู้หญิงกับผู้ชายต่างกันตรงไหนเหรอ”
“ทำไมถามแบบนั้นล่ะ?”
“ก็แค่สงสัยน่ะ อย่างไอ้ยูมันเป็นเกย์อยู่แล้ว แต่อย่างไอ้วิชที่เอาแต่หญิงมาตลอด จู่ๆก็เป็นแฟนกับไอ้ฟาสที่เป็นผู้ชาย ผมไม่เข้าใจจริงๆนะ”
“คิดว่าคงเป็นเรื่องเซ็กส์นะ”
“รู้สึกดีกว่าเหรอครับ?”
“อืม.....ลองดูมั้ยละ?”
“ห๊ะ! เอ่อ..กับใครละครับ? ฮ่าๆๆ”
“กับลุงนี่ไง”
“....” พูดไม่ออก ชวนกันง่ายๆงี้เลยเหรอ เนศหลบสายตาที่มองเหมือนจะทะลุตัวเขาไปยังงั้นแหละ หันไปชงเหล้าแล้วรีบกระดกลงคอไปเร็วๆ
“อย่าพูดเล่นน่าลุง” เนศตบบ่าป้าปๆ
“ลุงดูเหมือนคนพูดเล่นเหรอ?”
ชิบหายแล้วมั้ยล่ะ สายตานี่ไม่ได้ล้อเล่นสักนิด เขากะจะเอาจริงๆเห็นๆ
เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ ไม่ได้คิดว่าจะมีแฟนเป็นผู้ชายเลยนะโว้ยยยย
แล้วถ้าเกิดกูน่ารักแบบไอ้ยูหรือไอ้ฟาสก็ว่าไปอย่าง ตัวกูนี่ก็สูงยังกับตึก
ถึงลุงจะหล่อ รูปร่างดี แต่ว่า............เห้ยยยยยยยยยยยยยย
“เอ่อ....” พูดไม่ออก บอกไม่ถูก ตอบไม่ด้ายยยยยยยย
ตายแล้ว....................ทำไงดี???????????
แม่จ๋าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
TBC,,,หึหึหึ..... 
หัวข้อ: " น้องหมอ กะ พี่วิศวะ " ตอนจบ หน้า 97 ย้ายได้เลยค่าา (อ่าน 887937 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก