น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [25]สอบวันสุดท้าย คินกับวาดเดินออกมาจาห้องสอบพร้อมกัน
พอเจอหน้ากันเท่านั้น ต่างโผเข้าหากันอย่างมิได้นัดหมาย
“เชี่ย กูนึกว่าจะตายซะแล้ว” วาดโอดครวญ
“กูชิวว่ะ” ไอ้คินทำน้ำเสียงเย้ยหยันเพื่อน
“แหมไอ้ส้นตีน กำลังใจดีเหลือเกินนี่ มีแฟนที่น่ารักมาหา ส่งกำลังใจให้ ฮึ้ย”
อาจจะลืมกันไปแล้วว่าแม่สาวแสนสวยแต่เถื่อนคนนี้เป็นใคร
ก็ไม่ใช่คนแปลกหน้าที่ไหน น้องสาวฝาแฝดของฟาสนั่นเอง
หน้าเหมือนกันมาก แต่นิสัยค่อนข้างต่างกันมาก
วาดจะนิสัยห้าวๆออกไปทางหยาบคายซะมากกว่า
ส่วนฟาสขานั้นมึนอย่างเดียว ไม่งั้นจะโดนไอ้พี่วิชล่อลวงเรอะ
แต่ฟาสมันก็ฉลาดพอที่จะตามเกมส์ไอ้พี่วิชทันอยู่
เพียงแต่ติดที่เป็นคนใจอ่อนต่างจากน้องสาว เลยมักจะเออ ออตามไปทุกครั้ง
และที่ยอมอะไรต่อมิอะไรข้อสำคัญที่สุดก็คงจะเป็นเพราะ”รัก”คำเดียวน่ะแหละนะ
“แน่นอน ถ้ามึงอิจฉามากนัก ก็รีบหาแฟนซิวะ” คินกอดไหล่วาดเดินมาตามทาง
“หนุ่มวิศวะหล่อๆที่ไม่เป็นเกย์น่ะมีมั้ยยะ? พี่ชายกูก็โดนผู้ชายด้วยกันสอยไปจนได้ เหอะ!” วาดฮึดฮัด
“พี่เขยมึงไม่หล่อรึไง?”
“ก็หล่อไงกูถึงเจ็บใจ”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“หัวเราะหาพ่อง”
คินนึกในใจ จะแนะนำไอ้วาดให้พี่เนศดีมั้ยวะ? เห็นแกว่างๆ
แต่แกก็ไม่เคยบ่นเรื่องไม่มีแฟนนี่หว่า?? เอาไงดี
หน้าตาก็ไม่ขี้เหร่ แต่ทำไมไม่มีแฟนว่ะ ????
/
“ว่า??”
(พี่ยู~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~)
ทันทีที่พี่ยูกดรับ อีน้องหมอก็โหยหวนใส่โทรศัพท์ทันที
จนพี่แกต้องดึงโทรศัพท์ออกห่างจากหู ไม่งั้นอาจมีหูระเบิดได้
“จะตะโกนหาพ่องมึงเรอะ!” พี่ยูตะโกนใส่โทรศัพท์มั่ง
(โอ๊ยพี่ แสบแก้วหู) เสียงอู้อี้ดังมาตามสาย
“เมื่อกี้กูก็หูจะแตกเหมือนมึงนี่แหละ”
(แฮะๆๆ)
“แล้วไง สอบเสร็จแล้ว??”
(คร้าบผมม ไปเที่ยวกันนนน)
....ได้ข่าวว่ามึงเพิ่งสอบเสร็จยังไม่ถึงห้าชั่วโมงเลยนะ“คิดแล้วรึไง”
(ยัง)
“จะบ้ารึไง ไม่ได้คิด”
(ไม่ต้องคิดแล้ว ที่ไหนผมก็ไปทั้งนั้น รีบไปก่อนที่ไอ้พวกขี้อิจฉาจะรู้ตัว)
“ไม่ดีมั้ง”
....ถ้าทำแบบนั้น มึงอาจตายได้ ไอ้พวกนี้มันแรงงงง(โหยยยยยยยย) เริ่มงอแงล่ะ สงสัยเพราะอดนอนมานาน
“เอางี้นะ มึงไปนอนให้เต็มที่ก่อน เพิ่งจะสอบเสร็จ และก็คิดมาได้เลยว่าจะไปไหน กูไปทั้งนั้นล่ะ”
(อื้ม)
“ตอบให้มันเต็มๆเสียงหน่อย” เอาจริง
(ครับ งั้นผมไปนอนแล้วนะ)
“เออ”
(เนี่ยคินเชื่อฟังพี่ยูขนาดนี้เลยน้า รางวัลที่สัญญาไว้อย่าลืมละ)
“อะ..ไอ้เหี้ย!!” อายมาก แม่งกล้าทวงรางวัลได้ตรงโคตรๆ
(อ๊ะ อ๊ะ อย่าทำเป็นลืม)
“ก็ไม่ได้ลืมซะหน่อย”
(ผมมีเรื่องอยากจะทำกับพี่เย้ออออแยะเลย ฮิๆๆ) ช่างเป็นการหัวเราะที่กวนเส้นประสาทที่ส้นตีนได้ดีที่สุด แถมน้ำเสียงมันก็ลามกได้โล่
“ไสหัวไปนอนเลยมึง!!” ด่าก่อนจะกดวางสาย หน้านี่ไม่รู้แดงเพราะอายหรือโกรธกันแน่ แต่คาดว่าจะเป็นอย่างแรก
คืนนั้นหลังจากที่ไอ้วางสายจากพี่ยูแล้ว มันก็ล้มตัวลงนอนหลับยาว แล้วมาตื่นเอาอีกทีตอนเย็นของอีกวันเลยทีเดียว สิริรวมแล้วใช้เวลาการนอนไปทั้งหมด 24 ชั่วโมง วันนึงเต็มๆ
ตื่นมาแล้วก็ต้องอมยิ้มแก้มแทบปริ เพราะมีคนนอนขดอยู่ในอ้อมกอด ไม่ใช่ใครที่ไหน รุ่นพี่ตัวเล็กผมบ๊อบหัวส้มของไอ้หมอนี่เอง ไม่รู้เหมือนกันว่ามาตั้งแต่ตอนไหน แต่ก็คงจะนานเหมือนพอดู เพราะพี่ยูนอนหลับสนิทเลยทีเดียว
ก็ว่าอยู่ว่าทำไมนอนแล้วมีความสุขแบบนี้ เพราะมีคนที่รักอยู่ในอ้อมกอดนี่เอง อ๊ากกกกกกกกกกกกก
TBC,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
เอาไปแค่นี้ก่อนนะคุณๆข~~~~~า
เค้ารู้ว่ามันสั๊นนนนนนนนนสั้น แบบ..สั้นโคตร
แต่เพราะว่าพรุ่งนี้เราต้องไปขึ้นเขียงอีกแล้ว 
อาจจะไม่ได้พิมพ์ต่ออีกหลายวันหน่อยนะคะ นะคะ
มาน้อยก็ยังดีกว่าไม่มา แล้วเราจะเอาจุดสองมาถวายให้อย่างเยอะ
สัญญาด้วยเกียรติของเนตนารี(ซึ่งมันเลยมานานมากแล้ว) อิอิ
ขอบคุณที่อ่านและเม้นนิยายของเรานะคะ 
หัวข้อ: " น้องหมอ กะ พี่วิศวะ " ตอนจบ หน้า 97 ย้ายได้เลยค่าา (อ่าน 954435 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก