## เรื่อง “ เรื่องของเค้ากะแก ” ๒๑ ##
ช่วงนี้การบ้านเราเริ่มเยอะอีกแล้ว....... เดือนนี้นี่เป็นเดือนมหาวิปโยคของเราเลย......
การบ้านเยอะมากๆ..... แถมยังมีสอบอีก....... ทำละครเวทีอีก (เฮ้ออออ.... เหนื่อย)
ใครที่จะเรียนโฆษณาเราขอเตือนก่อนเลยว่า.......... ถ้าไม่รักจริงอย่าเลือกเรียนเด็ดขาด เพราะมันหนักมากๆ
นี่เป็นช่วงพักชักย่อย......... เราเลยแว๊ปมาพิมพ์เรื่องให้อ่านกันอีกตอน
*********************************************************************
จากที่เมื่อคืนนอนกันค่อนข้างดึก ก็ประมาณตีสี่ได้มั้งกว่าจะหลับกัน..... วันนี้ก็เลยตื่นกันสายหน่อยก็ประมาณสิบโมงกว่าจะอาบน้ำแต่งตัวก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยง เราเดินทางออกจากห้องกัน.................. เราไปเที่ยวกันหลายที่เหมือนกัน... ซึ่งก็จะเน้นไปทางการชอปปิ้งซะมากกว่า..... พอชอปปิ้งกันจนหนำใจเราก็ไปดูหนังกันต่อกว่าจะกลับมาถึงที่ห้องก็ประมาณสามทุ่ม.....
กลับมาถึงห้องเราก็แยกย้ายกันอาบน้ำอาบท่า.... โดยให้เวลาหนึ่งชั่วโมงเพื่อที่จะมาล้อมวงเล่นไพ่กัน (เวรกรรม.... ผีพนันกันท้างน้านนนน....) เวลาผ่านไปยังไม่ถึงชั่วโมงเลยพวกผู้ชายก็ลงมานั่งหน้าสลอนรอกันอยู่แล้ว (นี่อาบน้ำหรือวิ่งผ่านน้ำกันเนี่ย.... มันถึงเร็วขนาดนี้) ไม่นานเกินรอ..... ผีพนันทั้งหลายก็ล้อมวงแจกไพ่ลุ้นไพ่กันอย่างเมามัน..... ทั้งของดีต่างๆนานาทั้งคาถาถือเคล็ดมากมายถูกหยิบยกเอามาใช้ เอากันเข้าไปพวกผีพนันทั้งหลาย..... ที่ด่าเค้าได้เนี่ย.....ก็เพราะว่าวันนี้เราไม่ได้ร่วมวงกะพวกมันนะดิ.... ไม่เอาด้วยหรอกวันนี้ชอปปิ้งหมดไปตั้งเยอะ..... นอนดูโทรทัศน์ดีกว่า..........
“ปอ...ไม่เล่นเหรอ” ภีมถามเราเพราะเห็นว่าทุกทีเราไม่ค่อยพลาดที่จะร่วมวงกะผีพนันพวกนั้น
“ไม่ดีกว่า..... เค้ากลัวเสียอ่ะ”
“หุ้นกะเค้าป่าว.....” ภีมเสนอความคิด
“อย่าเลย.... เดี๋ยวเค้าจะทำภีมดวงซวย” ก็จริงอ่ะนะ เรานะดวงซวยจะตาย....
“งั้นก็ตามใจ.... เค้าไปเล่นไพ่ก่อนนะ ” แล้วภีมก็เดินตรงไปยังวงไพ่ซึ่งอยู่ในห้องนอน.... เราก็นอนเล่นสบายใจเฉิบอยู่ที่โซฟานอนดูโทรทัศน์อยู่คนเดียว... เพราะที่เหลือมันกลายร่างเป็นผีพนันกันหมดแล้ว (อยากแจ้งตำรวจจัง... เผื่อจะได้ค่าตอบแทน... ติดอยู่ว่า.. ที่รักเรามันร่วมวงอยู่ด้วยนะสิ!!)
“เราขอนอนด้วยดิ” เราถึงกะสะดุ้งกันเลยทีเดียว.... (แหมคนกะลังคิดไรเพลินๆ...) พอเราหันไปมองตามเสียงนั่นจะเป็นใครไปได้ล่ะ.... ก็ไอ้คนที่ทำให้เรากะภีมทะเลาะกันเมื่อวานไง (อ้าว!! ไปโทษเค้าซะงั้น.... แกเองไม่ใช่เหรอที่พลีกายยอมให้เค้ากระทำชำเราน่ะ.... )
“ก็นอนดิ... ไม่เห็นต้องขอเราเลย ที่ว่างเยอะแยะ...” เคียงเจมส์นิดหน่อย.... ทั้งที่รู้ว่าเพิ่งมีปัญหาแต่ยังจะมาทำหน้ากรุ้มกริ่มอีก (ชักเริ่มกลัวๆมันแล้วแฮะ..... เดียวหลังจากที่ภีมกลับไปเราก็ต้องอยู่กะเจมส์อีกเป็นเดือน.....)
“ทำไมต้องทำท่าทางงั้นหล่ะ... เราน่ารำคาญมากเลยเหรอ..” เจมส์พูดแล้วทำหน้าหง๋อยๆ เราก็ทำหน้าไม่ถูกสิ... ยิ่งเป็นคนขี้สงสารอยู่ด้วย...
“ป่าว!!.... ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย เจมส์คิดมากไปป่าว!!!” ก็เราไม่ได้รังเกียจหรือรำคาญอะไรเจมส์ซะหน่อย.... เจมส์น่ะ....น่ารักจะตาย แต่เราก็ต้องห้ามใจอ่ะนะ..ก็เรารักภีมไปแล้วหนิ... แล้วก็ไม่อยากให้มีปัญหาเหมือนคราวที่แล้วอีก....
“เรารู้นะปอ...ว่าอะไรเป็นอะไร แต่เราแค่ตัดใจไม่ได้ก็เท่านั้นเอง.... ขอเราอยู่ข้างๆปอแบบนี้ไปก่อนนะ” เจมส์ทำหน้าน่าสงสารอีกแล้วอ่ะ....... อย่าทำหน้าแบบนี้สิ..เราเป็นคนใจอ่อน - อ่อนใจนะ ..... ทำไรไม่ถูกแล้วเนี่ย!!!
ขณะที่เราเอ๋อรับประทานอยู่นั้น... มารู้สึกตัวอีกทีเจมส์ก็ลงมานอนทับอยู่บนตัวเราแล้ว ตอนนั้นหน้าของเรากะเจมส์อยู่ใกล้กันมากจมูกนี่ชนกันเลย ลมหายใจของเจมส์ที่พ่นรดหน้าเราอยู่มันกำลังทำให้เราขนลุก (หยิวๆแล้วดิ... เวรกรรม... ทำไมมันน่ากลัวงี้อ่ะ..... ปกติเจมส์เป็นคนน่ารักใจดีไม่ใช่เหรอ..) เรารู้สึกอายมากที่ตกอยู่ในสภาพนี้ หน้าของเราสองคนที่อยู่ใกล้กันมาก... สายตาของเจมส์ที่มองตาเราอยู่อย่างไม่คิดจะหลบหลีก... ประกอบกับลมหายใจที่เป่ารดหน้าเราอยู่... ทำเอาเราหายใจติดๆขัด...
“เอ่อ....ระ เรา...” เราพูดยังไม่ทันจบประโยคปากของเรามันก็ไม่ได้พูดอีก.... ทำไมนะเหรอ....ก็ปากเรามันไม่ว่างนะสิ..... เพราะมันกะลังโดนปากเจมส์จูบอยู่ เรายอมรับนะว่าเราเคลิ้บเคลิ้มไปกับรสจูบที่เจมส์มอบให้... มันไม่ได้เป็นจูบที่เร่าร้อนรุนแรงแต่มันเป็นจูบที่ค่อนข้างอ่อนโยนและทะนุถนอม พอเราได้สติว่าเราจะทำแบบนี้ไม่ได้เราจึงผลักเจมส์ออก.... เจมส์มองเราด้วยสายตาที่เจ็บปวดแล้วพูดออกมาว่า...
“เราขอโทษนะ... เรารู้ว่าเราไม่มีสิทธิ์” แล้วเจมส์ก็หอมแก้มเราครั้งนึงแล้วก็ลุกขึ้นเดินออกไปจากห้อง ทำให้เราทำอะไรไม่ถูกเลยเพราะตอนที่เจมส์พูดว่า “เราขอโทษ... เราไม่มีสิทธิ์” น่ะ ... เจมส์ตาแดงมากพร้อมกับมีน้ำตาคลออยู่ที่เบ้าตา...เพียงแต่มันยังไม่ไหลออกมาเท่านั้น... เราเข้าใจว่าเจมส์คงพยายามอดกลั้นมันไว้
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันทำให้เราอึกอัดมาก... เรารู้สึกเป็นห่วงความรู้สึกของเจมส์มาก เราไม่อยากให้ใครต้องมาทุกข์ใจหรือเสียใจกับเรา โดยเฉพาะคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเพื่อนเรา... แต่ตอนนั้นเราก็ทำอะไรไม่ได้อย่าหาว่าทำไม่ได้เลยเราไม่รู้จะทำยังไงมากกว่า.... การที่เราจะบอกให้เจมส์ตัดใจเราก็ไม่อยากเห็นเจมส์ต้องเสียใจแต่ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปเราก็คิดว่าสักวันต้องมีคนเสียใจแน่ๆ.... ไม่เจมส์ก็ภีมและรวมถึงเราด้วย.... เราอยากจะให้เจมส์คิดได้เอง..... และเดินมาบอกเราว่า... เจมส์จะเป็นเพื่อนที่ดีของเราตลอดไป
*********************************************************************
“ปอ.... ปอ.... เข้าไปนอนในห้องป่ะ” ภีมหอมแก้มเราแล้วก็ปลุกเราให้ตื่น
“อือ......” นิสัยขี้เซาที่แก้ไม่หายของเรามันแผลงฤทธิ์อีกแล้ว
“ตื่นเลย.... ไปนอนในห้องดีกว่าป่ะ เค้าจะได้นอนกอดด้วย..” เหมือนเดิม...หอมไปปลุกไป... (เดี๋ยวก็ได้ทำอย่างอื่นกันพอดี..)
“อืม...ตื่นก็ได้.. นี่เลิกเล่นไพ่แล้วเหรอ???” เราพยายามปรับสายตาให้ชินกับแสงสว่าง....
“เลิกแล้ว... ป่ะลุก” ภีมดึงแขนเราให้ลุกขึ้น..
“ได้ไพ่เหรอ.... ยิ้มแย้มจัง” ก็มันผิดสังเกตหนิ... เห็นพูดไปยิ้มไปตลอด...
“อืม.. ได้มาตั้ง 500 ” เก่งจริงๆที่ร๊ากกก.....ครายเนี่ย???? (ก็ของเราไง... ห้ามมายุ่งนะ!! คนนี้หวง!!)
“ดวงขึ้นอ่ะดิ.... มาแบ่งเค้าบ้างเลย” เกี่ยวไรกันเนี่ย..... แต่ก็อยากได้บ้างอ่ะ เราก็เลยยื่นมือไปที่กระเป๋ากางเกงยีนส์ของภีมเพื่อจะเอาส่วนแบ่งที่โมเมเอาเอง
“ไม่ต้องมาเนียนเลย... ตอนที่เค้าชวนหุ้นกันก็ไม่เอาเองหนิ” ภีมพูดแล้วรีบเอามือไปปิดที่กระเป๋ากางเกง
“โห..... รู้ป่ะที่ภีมได้อ่ะก็เพราะเค้านะ” เราพูดด้วยหน้าตาจริงจัง
“ยังไงอ่ะ ?.... งง” หน้าตาภีมดูงงมากจริงๆ
“ก็เพราะเค้าไม่ได้หุ้นด้วยไง...... เนี่ยดีนะที่เค้ารู้ก่อนว่าตัวเองดวงซวย..... ทีนี้จะให้ส่วนแบ่งเค้าได้ยัง” แบมือขอสุดฤทธิ์
“อย่ามามั่ว.... ไม่เกี่ยวกันเลย...” ภีมพูดยิ้มๆแล้วก็เอามือมาแขกหัวเรา..
“ไรว้ะ.... งกชิบหาย” พูดไปก็เอามือลูบหัวตัวเองไปด้วย... จริงๆไม่ได้เจ็บหรอกแค่ทำตัวให้น่าสงสารเผื่อจะได้ส่วนแบ่งบ้าง....
“ก็ได้ๆ..... แบ่งคนละครึ่งก็ได้คร๊าบบบบบบ” ได้ยินแบบนี้ก็หน้าบานเลยนะสิเราหน่ะ... ก็เลยหอมแก้มเอาใจภีมซะสองที.....
แล้วเราก็ไปนอนกัน......... ก็เหมือนนั่นแหละ เมื่อไฟปิดก็กอดกันกลมเหมียนเดิม.......................
เก็บเกี่ยวความสุขเข้าไว้..... ก่อนที่จะต้องแยกกันไปเข้าค่าย... (เฮ้ออออ... เดี๋ยวจะไม่ได้เจอกันตั้งเดือนนึง....)
####################################################################################
จบไปอีกตอนแล้วน๊า..................... เดี๋ยวต้องไปทำการบ้านต่อแล้ว.........
เดี๋ยวจะแอบแว๊ปมานั่งพิมตอนใหม่ให้นะ....... (ช่วงนี้เหนื่อยจริงๆ)
ตอนนี้สั้นหน่อยนะ..... มีเวลาแค่แปปเดียวหนะ... ไม่ได้ตรวจคำผิดเลย ถ้าพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะ........
เฮ้อออออออออ....... ตอนหน้าภีมก็ไม่อยู่แล้ว.... ห่างกันแบบนี้มีลุ้น.....
อย่าลืมติดตามกันด้วยนะ..... เพื่อนด่าแล้ว ไปก่อนนะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
