ตอนที่ 3 : No More Drama[ป๊าดดดดด กระแดะตั้งชื่อตอนเป็นภาษาประกิต]ร้อนชะมัด.....อากาศแบบนี้ แทนที่ผมจะได้นอนตากพัดลมอยู่ที่บ้าน กดรีโมตไล่หาหนังดูไปเรื่อยเปื่อย หลังจากทำงานมาทั้งวัน แต่แม่มกลับต้องมาลำบาก เป็นคุณหมีกรรมกร ช่วยใครบางคนจัดร้านขายเสื้อผ้ามือสอง ณ ตลาดนัดยามเย็นแห่งหนึ่ง....
“ก็งานที่ร้านหนังเช่าน่ะ มันได้เงินน้อยไม่ใช่เหรอ ส่วนใหญ่ที่ทำน่ะ เขาทำเป็นพาร์ทไทม์กันทั้งนั้นแหละ แล้วอีกอย่าง พี่เลิกงานเร็วด้วย ควรเอาเวลาว่างมาทำอะไรที่เป็นประโยชน์ มากกว่านอนกลิ้งไปกลิ้งมาดีกว่านะ”
หน็อย....มันทำเป็นมาสอน อันที่จริงร้านนี้เป็นของพี่สาวของมันต่างหากล่ะ ตอนแรกมันก็มาช่วยพี่มันขาย มาบ้างไม่มาบ้าง แต่ตอนนี้เป็นของมันแล้ว มันเอาเงินเก็บมาเซ้งต่อ ส่วนพ่อมันก็ยกรถกระบะไว้ให้ทำมาหากิน ชีวิตมันตอนนี้นี่ขาขึ้นสุด ๆ อิจฉาแม่มชะมัดเลย แล้วดูผมสิ ปูนนี้แล้วยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ลูกสาวก็ดันติสต์แตก ไม่หางานทำอีกต่างหาก
“แล้วมาช่วยมึงนี่กูจะได้ตังค์มั้ย”
“ได้ แต่ไม่เยอะนะ”
“หึ่ยยยยย งั้นกูไม่ทำนะ ช่วยแค่วันเดียวพอ เสียเวลานอนกุหม๊ด”
“ไม่ทำก็ได้....แต่ลืมไปแล้วเหรอว่าพี่ติดหนี้ผมอยู่เป็นล้านน่ะ จ่ายค่าแรงให้นี่ก็บุญแค่ไหนแล้วหมี ผมขี้เกียจหาลูกจ้าง เอาพี่นี่แหละ กิจการครอบครัวไง”
“สัด!!!!!!”
บ๊ะ....โครตของโครตอารมณ์เสีย ป่านนี้ไอ้หนวดคงสวดผมยับ ให้ไอ้เด็กดอยฟังจนหลับปุ๋ยไปแล้ว ก็ตั้งแต่วันนั้น วันที่ผมลากไอ้เหี้ยนี่ออกไปดูพระเครื่อง(แต่ที่จริงคือไป....????) คุณลุกสาวก็งอนผม หาว่าผมไปขัดขวางความรักของมัน มันกำลังเปลี่ยนแปลงตัวเอง แบบ....ลองรักคนที่ใจ โดยไม่หวังผลตอบแทนอยู่กระมังนั่น
โว๊ะ.....สาว ๆผมหันไปเช็คตัวเองในกระจก ก็หล่อใช้ได้ แก้มตอบลงไปเยอะ หนวดเพิ่งจะขึ้น หลังจากที่โกนไปเมื่อวานซืน ก็ดูไม่ดิบจนเกินไปล่ะนะ กำลังดี ว่าแต่ ร้านไอ้เหี้ยนี่มันขายเสื้อเชิ้ตผู้ชายไม่ใช่เร๊อะ....
“ดูก่อนได้ครับน้อง ใส่เองหรือซื้อไปให้แฟนครับ”
“ใส่เองค่ะ”
ผะ....ผู้หญิงสมัยนี้ เค้าแต่งตัวกันแบบนี้สินะ จับอะไรได้ก็ยัด ๆ ให้มันดูสวยเท่านั้นเอง ผมทำตัวลีบ แบบ....ไม่อยากจะเสนอหน้าออกไปหลีสาวคราวลูก....
“ลดได้มั้ยคะพี่ หนูซื้อตั้งห้าตัว”
“ถูกแล้วครับน้อง ให้พี่เถอะ ตัวละร้อยเอง”
“ไม่ลดให้ งั้นแถมพี่กลับบ้านด้วยได้มั้ยล่ะคะ”
“ฮ่าฮ่า...พี่มีเมียแล้วครับน้อง เอางี้ พี่ลดให้น้องละกัน คิดตัวละเก้าสิบ แถมถุง”
“กรี๊ดดดดดด น่ารักจังแก”
เอาเข้าไป...เอาเข้าไป ผมไม่จำเป็นต้องทำตัวลีบ เพราะไม่มีใครจะมาสนใจไอ้แก่อย่างผม คิดแล้วน้ำตามันจะไหล แล้วหนึ่งในนั้นก็หันมาสบตากับผม ผมยิ้ม เธอก็ยิ้มตอบ....
“พี่คะ คนนั้นใครอ่ะ เพื่อนพี่เหรอ”
อีหนู...เอ๊ย....ไม่สิ....ไอ้หนู....บ๊ะ ผู้ชายสมัยนี้ พอแต่งหญิงแล้วมันเนียนจนแยกไม่ออกเลยนะนี่ ถ้าไม่พูดออกมาอ่ะนะ คนสวยชี้มือมาทางผม แล้วกรี๊ดกร๊าด ผมเดาว่ากลุ่มนี้คงจะเป็นลูกค้าประจำ เพราะติดใจไข่พ่อค้า(เจ๊ย!!!!) แต่ดูเหมือนว่าไอ้ดินจะไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่ เอาจริง ๆ ไม่ได้ใส่ใจเอาซะเลยล่ะ ก็แค่เล่นด้วยพอเป็นพิธี ใจร้ายว่ะมึง
แต่ถึงจะเป็นตุ๊ดเป็นแต๋วก็เถอะนะ สวยขนาดนี้ แถมยังตาถึง มันก็อดที่จะภูมิใจในความหล่อหลบในของตัวเองไม่ได้ นี่ผมหน้าเด็กพอจะเป็นเพื่อนกับไอ้เหี้ยนี่ได้เลยเหรอนี่ พูดแล้วกิ๊บกิ้วตัวเองยังไงไม่รู้สิ
“เพื่อนไรครับน้อง เนี่ยเมียพี่เอง”
“สัดดิน....ไม่ใช่นะครับ ไม่ใช่ เป็นพี่ชายน่ะครับ”
“ว๊ายแก น้าเค้าเขินด้วยอ่ะดูดิ น่าร๊ากกกกกอ่ะ”
อ้าวมึง เมื่อกี้นี่ยังบอกว่ากูเป็นเพื่อนไอ้ดินอยู่เลย ไหงมาตอนนี้เรียกกูน้าซะงั้น เตะตุ๊ดโชว์คนดีมั้ยเนี่ย อ่อ พอออกมาที่สว่างแล้ว หนังหน้ามันคงจะบอกสภาพอายุสินะ ไม่แก่มั่งก็แล้วไป แน่จริงแก่แซงกูเซ่ะ!!!!
“อ้วน ไม่ได้จ้างมายืนเฉย ๆ นะเฮ้ย เทคแคร์ลูกค้าด้วยสิ เดี๋ยวให้ออกไปเต้นโชว์เลย”
บ๊ะ!!! ไอ้เหี้ยนี่ของขึ้นอะไรอีกฟะ
.
.
.
.
.
.
“อ่ะป๊า”
ลูกสาวส่งกล่องอะไรสักอย่างให้ผม ผมหันไปมองหน้ามัน มันดูเซ็ง ๆ ยังไงไม่รู้สิ
“อะไรอ่ะคุณลูก”
“ครีมลดริ้วรอย กระชับผิว ป๊า....เคี้ยงเพิ่งจะยี่สิบกลาง ๆนะ มาซื้อของแบบนี้ให้ หมายความว่าไงวะแม่ม”
อ่อ...เก็ท คงจะเป็นของขวัญง้องอนจากไอ้หนุ่มซักคนส่งมาสินะ พักนี้บ้านเราไม่ค่อยขาดของกินของใช้ มีคนให้ฟรีตลอด ไอ้เด็กดอยเพิ่งจะแดกห่าแคร๊กเกอร์หมดไปกล่องใหญ่ ๆ กินคนเดียวไม่แบ่งใครด้วยสิ
“ป๊าเอาไปใช้เหอะ หน้าเคี้ยงยังเด้งอยู่ เดี๋ยวถ้าเจอหน้านะ เคี้ยงจะด่าให้หนีออกนอกประเทศเลย คอยดูนะ”
ลูกสาวเดินปั้นปึ่งออกไปแล้ว คงจะงอนผมไม่หายแหละ ตอนนี้มันน่ะ หายใจเข้า หายใจออกเป็นพี่ดินสุดหล่อ พี่ดินอย่างงั้น พี่ดินอย่างงี้ ขนมที่ไอ้หนุ่มสองคนนั่นซื้อมาให้มัน มันก็เอาไปประเคนไอ้ดินบ้างล่ะ โดนไอ้คุณหลานแฮบไปบ้างล่ะ....
หึหึหึ น่าสนใจดีนะ เห็นผลในสี่สัปดาห์....ผลลัพธ์เทียบเท่ากับการทำเลเซอร์....อ้อ....ฟอร์เมนด้วย ไอ้หนวดมันคงเคืองตรงฟอร์เมนนี่แหละมั้ง
ต่อไปนี้ พวกมึงต้องเรียกกูพี่หมี ลุงเลิงอะไร....ไม่มีเสียล่ะ
.
.
.
.
.
“พี่ไปทำอะไรกับหน้ามารึเปล่า”
“ทำไมวะดิน”
“มันดูดีแปลก ๆ ไงไม่รู้สิ มองแล้วเหมือนไม่ใช่หนังหน้าพี่เลย”
“อ้าว กูก็บำรุงตัวเองบ้างสิวะดิน ไม่ปล่อยให้หน้าเหี้ยเหมือนมึงหรอก”
“เหี้ย ๆแบบนี้ สาวก็มาติดเยอะกว่าพี่ก็แล้วกัน ไอ้หมีแก่รุ่นปลดระวาง”
“คอยดูไปไอ้น้องดิน....อย่าเพิ่งตัดสินครับ.....ดูไปก่อน”
วันนี้มันหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด ที่ลูกค้าสาว ๆ ส่วนใหญ่ เลือกที่จะเข้ามาคุยกับผม ตอนนี้ร้านมันมีเสื้อเชิ้ตของผู้หญิงขายแล้วนะ พี่สาวมันที่เป็นญาติกันนั่นแหละ เป็นคนหามาให้มัน ยิ่งมันทำหน้าหงิก คนเขาเลยกลัวจนไม่กล้ายุ่ง นาทีนี้หมีจึงฮ็อตเป็นพิเศษ
“พี่
~คร๊าบบบบบ~ มีไซส์ใหญ่กว่านี้มั้ย
~คร๊าบบบบ~”
ทะ....ทำไม....น้องผู้ชายคนนี้ต้องออกเสียง ‘ครับ’ แบบชัดถ้อยชัดคำขนาดนั้นด้วยล่ะนี่ น่ากลัวชะมัด....บ๊ะ....นี่อย่าบอกว่า ว่าหน้าโหด ๆ แบบนี้ จะเป็นเพื่อนน้องเคี้ยงลูกผม แต่ต้องยอมรับ ว่าลูกผมสวยกว่า ถ้าเอามาเทียบเคียงกันอ่ะนะ
“ไม่มีครับน้อง ของร้านเราเป็นมือสองครับ ตัวเดียวแบบเดียวลายเดียวไซส์เดียวครับผม”
แหม่ะ มีแอบลูบมือกูตอนจ่ายเงินด้วย นอกจากหญิงจะรุมล้อมแล้ว ตัวผู้ด้วยกันยังหันมาพิศวาสกันเองอีกต่างหาก ไอ้แอนไทเอจจิ้งของน้องเคี้ยงนี่มันได้ผลดีจริง ๆ พับผ่าดิ
“เก็บร้านแล้วยังไม่ให้กลับนะหมี”
“อะไรของมึง”
“หิวน้ำ ไปซื้อน้ำให้กินหน่อยไป น้ำเปล่านะหมี ไม่ต้องเปิดขวด รู้ทันหรอกว่าจะตุ๊ยน้ำลายลงไปน่ะ”
อะไรของมัน โมโหเหี้ยอะไร แม่มไร้สาระว่ะ
.
.
.
.
.
“กลับกันยังอ่ะ ดึกแล้ว พี่ต้องทำงานแต่เช้านะดิน”
โดนล่อน่ะสิ!!!!
คราวนี้ไม่ใช่โรงแรม แต่แม่มเสือกเลี้ยวรถเข้าซอยเปลี่ยวที่ไหนไม่รู้ แล้วทำกับผมในรถ ทุลักทุเลพิลึกล่ะ มันหันมามองหน้าผม หน้าตาของมันในตอนนี้ดูน่ากลัวสุด ๆ ไปเลย องศาของแสงไฟสลัว ๆ ที่แยงเข้ามา ยิ่งทำให้ดูสยองขวัญมากขอบอก กูจะโดนแม่มฆ่าปาดคอมั้ยวะ
“อย่าหว่านสเน่ห์ไปทั่วแบบนี้นะ ผมไม่ชอบรู้มั้ย”
“กูยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะเนี่ย โว๊ะ!!!!”
“ผมแค่ให้พี่มาช่วยนะ แค่ช่วยขายก็พอ ไม่ต้องทำเกินหน้าที่ เพราะผมไม่ให้ตังค์เพิ่มอยู่แล้ว เบอร์ลูกค้าที่พี่ยัดไว้ในเป๋าเสื้อน่ะ ผมล้วงทิ้งไปแล้วนะตะกี้นี้”
“แหม่...มันก็มีบ้างน่ะ”
“พี่เป็นของผมแล้ว ผมไม่ยอมให้พี่ไปมีใครหรอก ถ้าแค่เรื่องเซ็กส์ล่ะก็นะ ผมเด็ดกว่าพวกนั้นตั้งเยอะ ถามตัวเองดูสิ พี่กอดผมแน่นเลย ตอนพี่จะเสร็จน่ะ ไม่ต้องใช้มือช่วยเลยด้วยซ้ำ”
แหม....ไม่เห็นต้องพูด ไม่ได้เด็ดอะไรนักหนาหรอก ก็แค่ตื่นเต้น กลัวคนมาเห็นน่ะนะ มันก็เลยตื่นตัวไปนิด
“กลับยัง”
“กลับก็กลับ เดี๋ยวอดใจไม่ไหวอีก ตอนนี้พี่ยิ่งแม่ม...เซ็กส์แอพพีลสูงซะด้วย ช่วงนี้เป็นฤดูผสมพันธุ์ของหมีสินะ ฮ่าฮ่าฮ่า”
ก็ผอมลงไป ฟิตหุ่นนิดหน่อย แค่ซิตอัพกับยกดัมเบลล์ วิ่งบ้างก็แค่เสาร์-อาทิตย์ แต่ยอมรับ มันดูดีขึ้นจริง ๆ เวลาที่เราใส่ใจตัวเองเนี่ย....
แต่ตอนนี้กูชักจะอยากกลับไปอ้วน..โทรม...เรื้อนเหมือนเดิมแล้วสิ.
.
.
.
.
“กลับมาแล้ว”
“กลับมาซะดึกเชียวป๊า อรั๊งงงงง พี่ดิน นั่งก่อนค่ะ เดี๋ยวเคี้ยงไปหาน้ำมาให้ ดูสิ เหงื่อซกเลยอ่ะ”
ลูกสาวก็ยังคงเป็นลูกสาว ต่อหน้าผม มันยังแร่ดได้แร่ดดี ไม่มีตก ไอ้ดินมันก็คงจะชินแล้วล่ะ มันก็ไม่ได้แสดงท่าทีรังเกียจอะไร ออกจะเอ็นดูด้วยซ้ำไป มันเคยบอกผมว่าไอ้หนวดก็เหมือนน้องสาวมันคนหนึ่ง ผมด่ามัน บอกว่าไม่ต้องมานับญาติกับกู มันเลยเอาใหญ่ บอก...งั้นให้น้องเคี้ยงเป็นลูกสาวมันดีกว่าถ้างั้น สัด!!!! เรื่องยั่วโมโหนี่ขอให้บอก เก่งจริง ๆ เอาโล่ไปเลย
“ยุทธ์”
เสียงผู้หญิงฟังคุ้นหูเรียกผม ผมมองไปยังต้นเสียง พร้อมกับขยี้ตาตัวเอง นางฟ้าในชุดขาวกำลังลงบันไดลงมา รอยยิ้มนั้น เคยบาดใจยังไง วันนี้มันก็ยังบาดใจผมเมหือนเดิม
“กานดา”
“ยุทธ์...ดูหนุ่มเหมือนเดิมเลยนะ”
เหมือนโลกทั้งโลกหยุดหมุน ฉากหลังเปลี่ยนเป็นสีดำมืด มีเพียงสปอร์ตไลท์ที่ส่องมายังเราสองคน เธอสวมกอดผม กลิ่นตัวเธอยังเหมือนเมื่อก่อนไม่มีผิด น้ำหอมที่เธอเคยใช้ กลิ่นที่ติดตรึง หลังจากที่เราร่วมรักกัน
“เราคิดถึงยุทธ์นะ”
“เราก็คิดถึงดานะ”
หนึ่งในผู้หญิงที่มีอิทธิพลต่อชีวิตผม รักครั้งที่สองของผม แม้ว่ามันจะสั้นเหลือเกิน.......
แม่ของไอ้ม้ง To be con
โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014) (อ่าน 213661 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก