ตอนที่ 6 : คุณพ่อนอกไส้[เฮียหมีเล่า]
“ยุทธ์.....ฝากน้องม้งด้วยนะ”
“โทรหาพวกเราบ้างนะ....ถ้าว่าง”
“จ้ะยุทธ์...ม้ง....แม่ไปแล้วนะลูก”
กานดาเอ่ยเสียงเศร้า ก่อนจะหันหลังแล้วเดินจากไปอีกครั้ง ครั้งนี้เธอคงไปนานมาก หรือบางครั้ง เธอก็อาจจะไม่กลับมาอีกเลยก็ได้ ผมโบกมือลา ซึ่งแน่นอนว่าเธอจะไม่มีวันเห็น เพราะผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ตัดสินใจอะไรเด็ดขาดมาแต่ไหนแต่ไร เธอไม่มีวันหันกลับมา ถ้าลองเธอบอกลาแล้วล่ะก็นะ พอเธอเดินลับตาไปแล้ว ผมจึงเอามือลง
“เรากลับกันเถอะเด็ก ๆ” ผมหันไปบอกคุณลูกสาวที่ยืนกอดอกด้วยมือข้างหนึ่ง และแคะขี้มูกอย่างเมามันส์ด้วยมืออีกข้าง(บางครั้งหนูเคี้ยงก็ไม่รู้ตัวหรอก ว่าไอ้ที่ทำอยู่น่ะ มันทำให้เธอหมดสวย!!!) แต่ความจริงแล้วผมตั้งใจจะบอกกับไอ้เด็กขี้แย ที่แสร้งทำเป็นใจแข็ง ไม่ยอมพูดจามาตลอดทาง จากบ้านถึงสนามบินต่างหาก
ไอ้หนวดก็ช่างนะ....ท่าทางของคุณลูกสาวดูไม่ใส่ใจอะไรกับใครเขา ทั้งที่บรรยากาศออกจะชวนหดหู่ออกปานนี้ มันอาจดีใจด้วยซ้ำที่ได้ห้องคืน ผมจึงต้องกระแอมดัง ๆ ลูกสาวถึงจะรู้ตัว
“ม้ง....แกไหวนะ”
“ม้งไม่เป็นไรพี่เคี้ยง”
โกหก!!! เสียงของไอ้หลานตัวแสบสั่นเครือออกอย่างนั้น เมื่อคืนมันนอนกอดแม่ของมันทั้งคืน กว่าจะยอมนอนก็ปาเข้าไปตีสาม ผมได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วดังออกมาจากห้องของมัน มันมีเรื่องมากมายที่อยากจะบอกกับแม่ ทว่าเวลาแค่เพียงข้ามคืนคงจะไม่พอ แต่มันก็ไม่ได้เรียกร้องขอยื้อเวลาหรอกนะ มันคงจะทำใจเอาไว้แล้ว ว่าวันนี้ แม่ของมันจะจากมันไปอีกครั้ง และครั้งนี้แม่อาจจะไม่ได้มาหามันอีก อาจจะตลอดไป
มันไม่ได้ทำให้ใครลำบากใจ มันไม่งอแง แต่มันก็ไม่สามารถพูดคุยกับใครได้ ผมเข้าใจ เพราะถ้าหากมันเปิดปากออกมาแล้วล่ะก็ ทำนบกั้นน้ำตาเป็นต้องพังแน่ ๆ มันจึงทำได้เพียงแค่ยืนเก๊ก หันหลังให้แม่ของมัน ซ่อนน้ำตาที่เอ่อท้น มันเป็นเด็กแกร่ง แกร่งโดยกำเนิด ไม่ใช่เพราะถูกเลี้ยงดูมาให้แกร่ง มันก็เหมือนเจ้าเคี้ยงนั่นแหละ รายนั้นน่ะ แมนเกินหญิงไปไกลแล้ว
“ไม่เอาน่าอีเด็กเปรต แกยังมีพวกชั้นนะยะ ตั้งใจเรียน แม่อาจจะกลับมาหาแก รู้มั้ย”
“เค้าไม่ได้เป็นไรนิ เค้าสบายดี กลับกันดีกว่า พี่เคี้ยง ลุง เค้าหิวข้าวแล้ว....”
“ยังมีเราด้วยอีกคน” ไอ้เด็กรูปหล่อที่ขอตามมาด้วยเอ่ยขึ้นมาบ้าง ไอ้หมอนี่ก็ช่างเป็นเพื่อนที่แสนดี ตลอดทางที่มาด้วยกัน มันทำเพียงแค่โอบไหล่ไอ้เด็กดอยเอาไว้ ไม่ปริปากพูดสักคำ จนกระทั่งเมื่อครู่นี้
“แม่นายฝากเราดูแลนายนะม้ง ตอนนี้เราเป็นลูกพี่นายแล้ว ลูกพี่สั่งให้นายยิ้ม ยิ้มดิวะ”
“ฮี่”
หลานรักฉีกยิ้มจนตาหยี เห็นเหงือกบานร่าแดงแจ๋ พวกเราหัวเราะกันก่อนจะตัดสินใจกลับ
“เศร้าเหรอหมี....กิ๊กไปแล้วนิ”
“เสือก”
ให้ตายโหงสิ!!! ผมลืมบอกไป ว่ามันก็มาส่งกานดาด้วย ไอ้คนขับรถหน้าเหี้ยยิ้มเจ้าเล่ห์ ผมเอามือของมันที่กอดคอผมออกประมาณห้าครั้ง แต่มันก็ตื๊อที่จะกอด ผมเลยปล่อยเลยตามเลย
โล่งใจ ต่อจากนี้ชีวิตของเราก็จะกลับไปเป็นปกติอีกครั้ง เหลือแค่มัน กำจัดมันไปได้อีกคน ผมกับเด็ก ๆ ก็จะมีความสุข หาเมียเด็ก ๆ สักคน ให้มันหาเลี้ยงเรายามแก่ แจ่ม
“ผมให้พี่พักวันนึงก็แล้วกัน แล้วเจอกันพรุ่งนี้หมี จะจัดให้สาสมเลยเชียว”
ไปตายซะเถอะไป๊.....หมดคำจะด่าคนอย่างมึงแล้ว เหี้ยดิน ไอ้มารความสุข!!!! 
.
.
.
.
.
.
[สาวสก๊อยซ์เล่า]
เหยดดดดดดดด ฉันไม่อยากจะเซดดดด ว่านอนคนเดียวมันแสนจะสบายยิ่งนัก ฉีกแข้งฉีกขา ตีลังกากลับหัวกลับหางได้โดยไม่ต้องเกรงใจใคร ห้องของอีเคี้ยง กลับมาเป็นของอีเคี้ยงแต่เพียงผู้เดียว เย่เย่เย่เย้....
ป๊าดูซึม ๆ หลังกลับจากส่งยายคู่ขานั่น ไม่ถูกชะตา แต่ก็ต้องยอมรับว่าหล่อนใจมาก แถมยังสามารถจับผู้ชายรวย ๆ ได้อีก แม่เจ้าโว้ย....กานดาศรีกานดา เธอคือไอดอลของฉัน
วันนี้มีสัมภาษณ์งานตอนเที่ยง ฉันเตรียมตัวพร้อมสรรพ วันนี้ฉันตื่นตั้งแต่เก้าโมง เปล่าหรอก....ใช่ว่าตื่นขึ้นมาเพื่ออ่านตำราเรียนที่รื้อออกมาจากชั้น แค่รองพื้นแต่งหน้า ก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยง วันนี้ฉันลองแต่งหน้าหลายรอบมาก แต่ง ๆลบ ๆจนหน้าช้ำ สุดท้ายก็สวยแจ่มสมใจ ฉันต้องเสียเวลานิดนึงแหละ เพื่อที่แต่งออกมาแล้วจะได้ดูเหมือนคนฉลาด ทำผมรวบตึงเกล้าต่ำให้ดูแก่เกินวัยนิดนึง โอเค สวย งามปะล่ำปะเหลือ.....
หนุ่ม ๆ ออกจากบ้านไปตั้งกะเช้าแล้ว บ้านทั้งบ้านจึงเหลือแต่คนไร้งานอย่างฉัน ฉันเดินไปเต้นไป พร้อมกับแหกปากร้องเพลงผัวฉันหาย ของอ้อยใจ แดนอีสานเสียงลั่น ลงมาถึงชั้นล่าง แทบกรี๊ด เพราะเจออีพี่ดินยืนกอดอก ยิ้มแฉ่ง.....
ไอ้ยิ้มแบบนี้ที่มันเคยดูน่าขย้ำ พอรู้สันดานมันแล้วกลับรู้สึกว่ามันน่ากลัว
“ว่างมั้ยจ๊ะคนสวย”
“ไม่ว่างย่ะ มีนัดสัมภาษณ์งาน”
“พี่ไปส่ง”
“ไม่ไปขายของเรอะ”
“วันนี้ขายแค่ตอนเย็น พอดีมีเรื่องจะคุยด้วยน่ะ”
“ชั้นไม่คุยกับแก๊....อีบร้า!!!!”
“เดี๋ยวก็ทวงหนี้ซะเลยดีมั้ย”
“อร๊ายยยย”
.
.
.
.
.
.
ฉิบหายรถติดว่ะ นัดสัมภาษณ์ตอนบ่ายโมง บ่ายสองกูจะไปถึงมั้ย....อีเคี้ยงนะอีเคี้ยง แค่สัมภาษณ์มึงก็เละตั้งแต่ยังไม่เริ่มแล้ว มัวแต่แต่งหน้า เป็นไงล่ะ....นี่ถ้าทำหยิ่ง โหนรถเมล์ไป มีหวัง หน้ากลายเป็นสังขยาเปียก
“พ่อเราน่ะ....เกิดวันไหน” มันถามฉัน
“5 พฤษภา” พอฉันตอบคำถามแรกไป มันก็มีมาอีกเป็นชุด ซ้อมสอบสัมภาษณ์ให้กูใช่มั้ยนี่!!!
“เหล้าที่ชอบล่ะ”
“รีเจนซี่”
“บุหรี่”
“สายฝน”
“ดอกไม้”
“พ่อชั้นไม่ชอบดอกไม้”
“สเปค”
“สวย....นมโต....อายุน้อย....ใส่กางเกงสั้นเสมอจิ๋ม”
“เอาผู้ชายดิ”
“พ่อเคี้ยงไม่เคยชอบผู้ชาย แล้วก็ไม่มีวันชอบด้วย”
“อันนี้ต้องคอยดูกันต่อไปนะจ้ะ”
ไอ้ถ่อยจับปลายคางฉัน ก่อนจะหัวเราะในลำคออย่างมีลับลมคมใน
“อาหารที่ชอบ”
“ข้าวมันไก่”
“ระบุเจ้าได้มั้ย”
“ข้าวมันไก่แถวอนุสาวรีย์ ตรงแฟชั่นมอลล์”
“ถ้าโกหกพี่รู้ใช่มั้ย ว่าเราจะโดนดี....แถมพ่อเราก็จะโดนเล่นด้วย...ตั่บ....ตั่บ”
“อีเหี้ย”
“อย่าพูดคำหยาบสิครับ พูดกับพ่อดินแบบนี้ เดี๋ยวจับฟาดก้นเลยดีมั้ย”
กวนโมโห!!!! พี่ดินคนดีของอีเคี้ยง ทำไมแม่ม....ยิ่งนับวัน ความเป็นปิศาจยิ่งเผยออกมาให้เห็น สงสัยเมื่อก่อนฉันต้องโดนกล้ามแขนล่ำ ๆ รอยสักกับหนังหน้าหล่อเหี้ยๆหลอกให้ไขว้เขว ตายใจ เมื่อก่อนนี้น่ะ เวลาเห็นพี่ดินถอดเสื้อเตะบอล เอื๊อก....อีเคี้ยงเลือดจะหมดตัว ขาว....เอ๊กซ์....เซ็กส์ได้อีกพ่อเอ๊ย
“เราน่ะ....ไม่เคยรักใครจริง ๆ สิท่า....ใช่มั้ย?”
“ใครบอกยะ”
“ถ้าเราลองรักใครจริง ๆ เชื่อพี่สิ ว่าเราจะยอมทำทุกอย่าง เพื่อให้เค้าเป็นของเรา ไอ้ที่ว่ารักต้องเสียสละ หรือรักคือการให้โดยไม่หวังผล คำพูดโลกสวยพวกมั้นมันไร้สาระสิ้นดี....”
“พ่อเคี้ยงไม่ได้เป็นเกย์”
“พี่ก็ไม่ได้เป็น แต่ตอนตกหลุมรักพ่อเรา....พี่คงเป็นไปแล้วล่ะมั้ง”
“ทำไมต้องเป็นพ่อเคี้ยงด้วยวะพี่ดิน”
“พี่ก็ถามตัวเองแบบนั้นเมื่อกันแหละ....เอ้า......ถึงแล้วคุณลูก สู้ ๆนะ ขอให้ได้งานดี ๆ แล้วก็....”
“อะไรอีกเล่า”
“หัดเรียกว่าพ่อดินให้มันชินปากนะ.....ต่อไปเราคงดองกัน”
“ฝันเถอะย่ะ”
ให้ตายเถอะ หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด เปล่า!!! ฉันไม่ได้กลัวเล่ห์เหลี่ยมชั่วช้าของมันหรอก ที่ฉันกลัวน่ะ.....คือใจของมันต่างหาก ตอนที่มันบอกว่ารักพ่อฉัน.....มันดูเรียลอย่างบอกไม่ถูก ขนาดคนที่หน้าเงิน แล้วก็ไม่เคยรักใครจริงอย่างฉัน ยังอดซาบซึ้งจนขนลุกไม่ได้.....
แต่ฝันไปเถอะว่าฉันจะยอมยกพ่อให้น่ะ.....ฉันเป็นตุ๊ดได้ แต่พ่อห้ามเป็นย่ะ!!!!.
.
.
.
.
.
.
.
[หมีเล่า]
ให้ตายเถอะ วันนี้มันหล่อชิบ!!!!
ไอ้เด็กซกมกที่ชอบสวมเสื้อกล้ามบ้าง....เสื้อยืดย้วย ๆ บ้าง.....ไม่ก็เชิ๊ตเด็กแว๊นซ์ กับกางเกงยีนส์ขาด ๆ กับรองเท้าแตะแอดด้า แต่วันนี้มันแต่งตัวซะหล่ออย่างกับ.....
“ผัวหล่อมั้ยหมี”
“งั้น ๆ แหละฟะ....ตอนหนุ่ม ๆ กูแจ่มกว่ามึงเยอะ ไอ้เด็กขนตูด”
“บอกแล้วไงว่าผมไม่ใช่เด็กแล้ว ไม่งั้นกดพี่ให้จมเตียงไม่ได้หรอก”
มันพาผมมาร้านอาหารหรู แบบที่กานดาพาผมมา ไม่ใช่ร้านเดียวกันหรอก เพราะว่าร้านนี้เมนูเป็นภาษาไทยซึ่งผมอ่านออก ปลากะพงนึ่งบ๊วยน่ากินเหี้ย ๆ นี่ถ้าได้เบียร์เย็น ๆ นะแม่เอ๊ย....
“ก็อยากพาไปกินข้าวมันไก่หรอกนะหมี แต่พอดีว่าตอนนี้ผมกำลังมือขึ้น ค้าขายได้กำไรดี เลยมีกระตังค์พาพี่มาเลี้ยงของดีดีไง”
“กูจะถลุงให้มึงหมดตูด”
“พี่อยากมีเมียเด็ก ถึงผมจะเป็นเมียพี่ไม่ได้ แต่ผมก็เด็กกว่าพี่เป็นสิบปีเลยนะ”
ไอ้โหดหวีผมซะเรียบแปล้ ผมคุ้น ๆ ว่าสภาพของมันตอนนี้ คลับคล้ายกับไอ้พระเอกบนปกนิตยสารของลูกเคี้ยง ผมมอง ๆ ไป ก็อดคิดไม่ได้ ว่าถ้าสาว ๆ ที่ชอบมันมาเห็นมันในตอนนี้ คงจะกรี๊ดหนักกว่าเดิมหลายเท่า ขนาดมันซก ๆ เรื้อน ๆ ยังมีผู้หญิงตามกรี๊ดเลย แต่จะว่าไป ตอนนี้ผมก็มีกับเค้าเหมือนกันแหละ แต่ไม่เคยได้แอ้ม เพราะมันคอยกันท่าผมตลอด.....ให้เบอร์ลูกค้ายังต้องเป็นเบอร์ปลอมเลย กรรม!!!!
“ผมรักพี่ อยากทำดีกับพี่ให้มากกว่านี้ อยากรู้ว่าพี่ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร....แต่ตอนนี้ที่รู้แน่ ๆ คือพี่ไม่ชอบผม”
“นั่นเป็นสิ่งที่กูเห็นด้วย เท่าที่เคยคุยกับมึงมา....ใช่....กูไม่ชอบมึง...กูเกลียดมึง”
“เพราะผมเป็นผู้ชายใช่มั้ย...”
“ใช่”
“งั้นถ้าผมไปแปลงเพศล่ะ”
“โธ่ดิน....อย่าบ้าไปหน่อยเลย....มึงไม่จำเป็นต้องพิสูจน์เหี้ยอะไรทั้งนั้น เพราะว่า....กูชอบมึงไม่ได้ ไม่ว่าจะด้วยกรณีใด ๆ ก็ตาม ต่อให้มึงแสนดีเหมือนพระเอก กูก็ไม่....อย่างดี....กูคงคิดกับมึงแค่น้องชายคนนึงเท่านั้นเอง”
“พี่ก็รีบตัดสินเกินไป ยังมีอีกหลายอย่าง ที่พี่ยังไม่ได้ลอง....คืนนี้ลองท่าใหม่ ๆ ม๊ะ....ผมซื้อหนังอย่างว่ามาเต็มเลย อายชิบหาย ตอนไปซื้อน่ะนะ”
ไอ้ห่า.....เกือบซึ้งแล้วเชียว ลงท้ายเป็นงี้ทุกที มันชอบวกเข้าเรื่องใต้สะดือตลอด
มันพาผมเข้าม่านรูดได้ไม่เคยซ้ำที่ บางครั้งก็ทำกันบนรถ ไม่ก็ห้องน้ำในปั๊มน้ำมันซึ่งปลอดคน คราวนี้มันมีกระตังค์หน่อย ก็เลยพาเข้าโรงแรมหรู
อึ๊บผมจนหมดแรง วันนี้มันทำหลายท่าอย่างที่บอกจริง ๆ ด้วย ทำ ๆ ไปก็เพลินดี จนผมกลัวว่าจะติดใจรสเซ็กส์ของมันเข้าสักวัน มันขึ้นมาเกยทับตัวผม เราจูบกัน แล้วก็กอดก่ายกัน ทุกครั้งที่ผมเผลอรู้สึกดีกับมัน ผมกลับรู้สึกผิดต่อลูก
......หนวดดก.....สายเข้า.......“กูรับโทรศัพท์น้องเคี้ยงก่อน มึงลงไปแต่งตัวไป”
“ฝันไปเถอะ”
มันแย่งโทรศัพท์ไปจากผม กดรับ แล้วพูดกับไอ้หนวดด้วยเสียงระรื่น
“คืนนี้พ่อหมีจะอยู่กับพ่อดิน ลูกเคี้ยงไม่ต้องรอนะครับผม ปิดบ้านไปเลย แล้วพรุ่งนี้จะพาไปส่งให้ถึงที่”
ผมได้ยินเสียงกรีดร้องออกมาจากโทรศัพท์ ผมไม่มีแรงจะไปแย่ง ดื้อกับมันไปก็เท่านั้น ผมได้แต่แยกเขี้ยวอยู่บนเตียงอย่างแค้นใจ ผมไม่ชอบให้ใครทำร้ายความรู้สึกลูกผม แต่ถ้าผมไม่โดนมันล่อจนเพลีย ผมจะลุกขึ้นไปต่อยปากมัน
“พ่อดินก็จะศึกษาดูใจกับพ่อหมีน่ะสิ อยากรู้ว่าข้อมูลที่ได้มา...มันจะตรงกับที่ลูกสาวบอกมั้ย เรามีเวลาศึกษากันทั้งคืน แค่นี้นะลูกรัก....จุ๊บ...จุ๊บ”
ไอ้หนวด แกไปให้ข้อมูลอะไรมันว๊ะ!!!!.
.
.
.
.
.
To be con
ช่วงนี้เป็นช่วงสมัครงาน อาจจะมาไม่บ่อย แต่ก็จะพยายามไม่หายไปนานนะจ๊ะ
หัวข้อ: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014) (อ่าน 214074 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก