ตอนที่ 25
หลังจากเหตุการณ์วุ่นวายวันนั้นจบลง...ไม่นานจีอาก็กลับมาสดใสร่าเริงเหมือนเดิม แม้จะยังคงมีอาการงอแงอยู่บ้างทุกครั้งที่ผมกลับดึก ผมจึงต้องขอช่วยให้นอสและตะวันมาอยู่เป็นเพื่อน
แต่อย่างน้อยมันก็มีข้อดีจากเรื่องร้ายๆ...นั่นก็คือจีอาติดผมแจเลยล่ะ!
“พี่นิกซ์.....”
“อยู่นี่ครับ” ผมตะโกนบอกน้องจากในครัว ช่วงนี้จีอาอ่านหนังสือดึกเพราะกำลังจะเริ่มสอบปลายภาค ผมเลยให้น้องนอนเต็มที่และกลายเป็นผมที่ตื่นเช้ามาเตรียมอาหารเอาไว้ให้น้องเอง
“ทำอะไรฮะ?” จีอางัวเงียขยี้ตาถาม ผมต้องละจากหน้าเตาแล้วเดินมาห้ามเด็กดื้อที่ชอบขยี้ตาตอนตื่นนอน
“บอกแล้วไงว่าอย่าขยี้ตา.....วันนี้มีข้าวต้มกุ้งครับ เอาไว้ให้เด็กขยันเพิ่มพลัง” ผมยิ้มให้เด็กน้อยที่ทำตาโต อดไม่ได้ที่จะลากเข้ามากอดแล้วฟัดแก้มรับอรุณ
“วันนี้จีอาไม่ไปโรงเรียนนะฮะ”
“อ้าว! ไหงงั้นอ่ะ?”
“ก็วันนี้โรงเรียนเขาให้นักเรียนหยุดอ่านหนังสือเตรียมสอบ จีอาก็เลยคิดว่าอยากจะขอพี่นิกซ์ให้พาไปหาพี่ตะวันที่มหา’ลัยน่ะฮะ” จีอายิ้มเขินแบบอ้อนๆ ผมได้แต่กลั้นยิ้มเอาไว้แล้วทำหน้านิ่งแกล้งดุเด็ก
“แล้วทำไมไม่รีบบอก”
“ก็.....ก็จีอาอยากจะเซอร์ไพรไงฮะ”
“อยากจะไปหาตะวันก็บอกมาเถอะ” ผมแกล้งเดินหนีไปนั่งงอนกอดอกที่โซฟา แอบเห็นจากหางตาว่าเด็กน้อยเดินหูลู่หางตกตามมาง้อ
.....น่ารักจนอยากจับมาฟัด.....
“พี่นิกซ์โกรธจีอาหรอฮะ จีอาขอโทษ.....” เดี๋ยวนี้จีอาเค้าพัฒนาแล้วครับ น้องปีนขึ้นมานั่งตักโดยที่หันหน้าเข้าหาผมแล้วเอามือคล้องคอเสร็จสรรพ!
“ไม่ได้โกรธซะหน่อย”
“โกรธชัดๆ”
“ไม่ได้โกรธ”
“ไม่โกรธก็มองหน้าจีอาสิฮะ” น้องเอามือสองข้างจับหน้าผมให้หันมาสบตา ใจจริงผมก็อยากจะเลิกแกล้งแล้วนั่นแหละนะ แต่ผมยังอยากรู้ว่าน้องจะทำยังไงต่อ
“..........”
“จีอาอยากอยู่กับพี่นิกซ์นะฮะ แต่จีอาไม่ได้เจอพี่ตะวันมาหลายวันแล้ว” น้องพูดอธิบายเจื้อยแจ้ว มือก็คอยลูบแก้มผมไปด้วย “หนึ่งวันมียี่สิบสี่ชั่วโมง จีอาให้พี่ตะวันสามชั่วโมง นอกนั้นให้พี่นิกซ์หมดเลย” น้องพูดจบก็ยืดตัวหอมแก้มผมเบาๆแล้วยิ้มหวาน
ดูเอาเถอะครับว่าจีอาพัฒนาไปถึงขั้นไหน!
“หึหึ ยี่สิบเอ็ดชั่วโมงให้พี่...งั้นพี่เอาไปทำอะไรดีน๊า~” ผมแกล้งถามพร้อมกับเอามือลูบสะโพกเด็กน้อยเบาๆ เหมือนน้องจะรู้ตัวว่าท่านั่งมันล่อแหลมจึงเริ่มขยับตัว...แต่ไม่ทันคนเจ้าเล่ห์อย่างผมหรอกครับ
“ท...ทำอะไรล่ะฮะ?” จีอาถามเสียงสั่นหน้าแดง ผมหัวเราะก่อนที่จะก้มลงซุกไซร้ลำคอขาวตรงหน้า “อื้อ! ไม่เอา.....”
“หืม.....แต่เราไม่ได้ทำกันนานแล้วนะ ตั้งแต่กลับมาจากบ้านพ่อก็ไม่ได้ทำเลย” ผมงับเนื้อขาวๆแล้วดูดเบาๆพอให้เกิดรอย จีอาสะดุ้งเล็กน้อยก่อนที่จะครางออกมาเสียงหวาน
“อ๊ะ! ก็...ก็พี่นิกซ์ไม่ทำเองนี่ฮะ”
ผมชะงักค้างทุกอย่างที่กำลังทำอยู่แล้วมองหน้าจีอาด้วยความไม่เข้าใจ น้องหัวเราะคิกคักกับท่าทางของผมก่อนที่จะชะโงกตัวมากระซิบบอกคำที่ทำผมแทบตกโซฟา
“อยากจะทำก็ทำสิฮะ.....จีอาเป็นของพี่นิกซ์อยู่แล้วนี่นา...”อืม.....ของเค้าพัฒนาไปไกลแล้วจริงๆครับ!
Sex Syndrome ● ขอโทษที...ที่ผมติด “เซ็กส์”
“อา...จีอา...ที่รัก....”
“อึก! พี่นิกซ์...อื้อ! จะไม่ไหว...อ๊า อ๊ะ!” ผมกระแทกตัวเน้นย้ำสองสามครั้งก่อนที่จะกดตัวเองเข้าไปจนสุดพร้อมกับปลดปล่อยหยาดรักออกมา ผนังอ่อนนุ่มของจีอาบีบรัดแน่นเสียจนผมต้องก้มลงขบกัดซอกคอเด็กน้อยระบายความเสียวซ่าน
จีอากระตุกเกร็งตัวก่อนที่จะปลดปล่อยออกมาตามติดผม ร่างกายอ่อนปวกเปียกของอีกคนทรุดฮวบลงกับพื้นห้องน้ำทันทีที่กิจกรรมเร่าร้อนของเราสิ้นสุดลง
“ไหวไหมครับคนดี...” ผมพยุงเด็กตัวอ่อนให้ไปนั่งที่ขอบอ่างก่อนที่จะจัดการช่วยอีกคนชำระล้างคราบรักที่ผมเป็นคนทิ้งเอาไว้
“อื้อ...” จีอาไม่ตอบแต่กลับครางฮือพร้อมกับบีบรัดนิ้วผมแน่น
...จากทำความสะอาดเดี๋ยวมันจะกลายเป็นเรื่องอื่นไปซะ...
“ไปแต่งตัวกันดีกว่า ป่านนี้พี่ตะวันของใครก็ไม่รู้รอแย่แล้ว” ผมหอมแก้มจีอาฟอดใหญ่พร้อมกับบริการอุ้มพาไปส่งถึงเตียงบวกกับแต่งกายให้เด็กน้อยเรียบร้อย
“ขอบคุณฮะ” จีอาบอกอายๆ ผมงับจมูกเด็กน้อยไปอีกทีก่อนที่จะจูงมือกันลงไปข้างล่าง
...กระชุ่มกระช่วยตั้งแต่เช้าเลยล่ะวันนี้...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
จีอาปลดเข็มขัดออกทันทีที่ผมจอดรถใต้ตึก เด็กน้อยดูสดใสร่าเริงและมีความสุขมากที่จะได้เจอตะวัน ผมยิ้มให้กับท่าทางน่ารักนั้นและคิดได้ว่าคงต้องตอบแทนตะวันชุดใหญ่
“อย่าวิ่งครับ” ผมตะโกนบอกเด็กที่ลืมตัววิ่งหน้าตั้งไปหาพี่ชาย จีอาชะงักเล็กน้อยก่อนที่จะหันมาแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ผมแล้วหันหลังเดินต่อด้วยท่าแปลกๆ
...ผมก็แค่หวังดี ก็ตะกี้ในรถน้องบอกว่าเจ็บ...
ผมหัวเราะก่อนที่จะหุบยิ้มลงทันทีเมื่อเห็นว่าใครที่กำลังยืนปะทะคารมอยู่กับตะวันหน้าตึกเรียน จีอาที่สังเกตุเห็นเหมือนผมหยุดเดินพร้อมกับที่คนคนนั้นหันกลับมาเห็นเราสองคนพอดี
...เลดี้...
ผมรีบเดินเข้าไปหาจีอาพร้อมกับดึงน้องเข้ามากอดไว้ก่อนที่เลดี้จะพุ่งตรงเข้ามาหาเรา
“อีเด็กนรก!!”
“หยุดนะเลดี้!” เลดี้พุ่งตรงเข้ามาหวังจะทำร้ายจีอาอย่างที่ผมคิด แต่โชคดีที่ผมเอาตัวบังน้องไว้ทันและรวบมือเลดี้ไว้ได้ นอสรีบเข้ามาห้ามเลดี้อีกคนรวมทั้งตะวันที่รีบเข้ามากันจีอาให้ออกห่าง
“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน! ผมบอกคุณแล้วใช่ไหมว่าอย่ามายุ่งกับจีอา!”
“นิกซ์หลงมัน! เพราะมันนิกซ์ถึงทำกับเลดี้แบบนี้!” เลดี้อาละวาดเสียงดังลั่น ยังดีที่มีนอสคอยจับเอาไว้ไม่งั้นจีอาคงเจ็บตัวแน่ๆ
“เราไม่มีอะไรต้องคุยกันอีก กลับไปซะ!” ผมส่งสายตาเตือนเลดี้ด้วยความหวังดี
อันที่จริงผมรู้อยู่แล้วว่าวันนี้เลดี้ต้องมามหา’ลัย
...เพื่อมาทำเรื่องลาออก...“นิกซ์ต้องรับผิดชอบ! นิกซ์ทำให้เลดี้ต้องเป็นแบบนี้!”
“ผมไม่เคยทำอะไรคุณ! คุณทำตัวเองทั้งนั้น!” ผมจ้องเลดี้เขม็ง มองผู้หญิงที่ครั้งหนึ่งเธอเคยสวยจับใจจนถูกใจผม แต่มาวันนี้ความร้ายกาจของเธอทำร้ายคนที่ผมรักอย่างเลือดเย็น
“นิกซ์เป็นคนปล่อยคลิปนั่น...คุณทำแบบนี้กับเลดี้ได้ยังไง!”
“คุณทำตัวคุณเอง คุณถ่ายมันเอง คุณทำตัวเองทั้งนั้น! อย่าโทษผมหรือโทษใครๆอีกเลยเลดี้”
“พี่นิกซ์ฮะ...นี่มันอะไรกัน” จีอาถามผมเสียงสั่น น้องมองหน้าผมสลับกับเลดี้อย่างไม่เข้าใจ
“ฮึ! แกคงมองว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนดีสินะ” เลดี้เปลี่ยนเป้าหมายการโจมตีจากผมเป็นจีอา “แกคงไม่รู้เลยซินะว่าลับหลังแกนิกซ์เค้าไปมีใครที่ไหนอีกบ้าง ไอ้เด็กโง่!”
“เลดี้!”
“พี่นิกซ์ไม่ได้เป็นคนแบบนั้น” จีอาพูดเสียงเบาและมองผมเหมือนต้องการความมั่นใจ ผมเดินเข้าไปกอดน้องแน่น...อยากจะขอโทษให้กับเรื่องราวในอดีตที่ผ่านมาทั้งหมด
...ละอายใจเหลือเกิน...
“ขอให้เชื่อ...ว่าพี่รักจีอา”
“จีอารู้ฮะ”
“กรี๊ด!! ไม่จริง!! นิกซ์ไม่ได้รักมัน นิกซ์แค่หลงมัน!! เลดี้ไม่ยอมนะ! ปล่อย...ปล่อยซิ!!” เลดี้อาละวาดมากขึ้นจนนอสเริ่มเอาไม่อยู่ โชคดีที่รปภ.ของมหา’ลัยมาถึงพอดีและควบคุมเลดี้เอาไว้
“ผมจะลืมเรื่องที่คุณทำเอาไว้ทั้งหมด เลิกยุ่งกับพวกเราเถอะนะเลดี้ ผมขอให้คุณโชคดี...เริ่มต้นชีวิตใหม่เถอะนะเลดี้”
“ฮึก!...ฮือ แต่เลดี้รักคุณ...เลดี้รักคุณจริงๆนะคะนิกซ์...”
“ผมรักจีอา...คนเดียวที่ผมรักคือจีอา”
ผมตอบเลดี้แต่สบตาคนในอ้อมกอด น้องน้ำตาคลอก่อนที่จะกอดซุกอกผมแน่น
ผมถอนหายใจหนักๆก่อนที่จะหันไปมองเลดี้ที่โดนควบคุมตัวและพาออกไป
...ลาก่อนเลดี้...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“สรุปคือเลดี้มาลาออก เพราะพ่อแม่เธอทนไม่ไหวที่ลูกสาวทำตัวแบบนี้ และจะส่งเลดี้ไปอยู่เมืองนอก?”
“ใช่ เรื่องไปถึงอธิการยังไงก็อยู่ไม่ได้หรอก”
“มึงรู้?” ไอ้นอสตาโตตกใจที่เห็นผมไม่สะทกสะท้านเรื่องที่เลดี้ลาออกจากมหา’ลัย
“มึงก็รู้ไม่ใช่หรอว่าเดี๋ยวนี้โซเชี่ยลเน็ตเวิร์คมันเร็วแค่ไหน”
“แล้วมึงไม่กลัวเรื่องคลิปนั่นรึไง พระเอกของเรื่องคือมึงนะเว้ย”
“กูเป็นผู้ชาย ไม่เสียหายเท่าผู้หญิงหรอก” ผมถอนหายใจ นึกโกรธตัวเองที่พลาดท่าให้เลดี้ถ่ายคลิปไว้ซะได้
“เออมีอีกเรื่อง ตอนที่มึงยังมาไม่ถึงเลดี้โวยวายว่าจีอาทำให้เลดี้โดน...เอ่อ ข่มขืน” ผมพยักหน้าเบาๆกับคำบอกเล่าของนอส อีกฝ่ายถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนที่จะเอื้อมมือมาตบบ่าให้กำลังใจ “มันไม่ใช่ความผิดมึงหรอก ก็นะ...พวกไอ้เด็กแมนอะไรนั่นคงจะแค้นที่ไม่ได้เงินค่าจ้างล่ะมั้ง ได้ข่าวว่าพวกมันโดนเจ้าเรียวซ้อมซะปางตายนี่นา”
“เด็กนั่นก็ร้ายไม่ใช่เล่น” ผมหัวเราะเบาๆเมื่อนึกไปถึงเพื่อนรักที่ดูจะอันตรายของจีอาแล้วนึกขอบคุณอีกฝ่ายสุดหัวใจ
...เอาล่ะ จะยอมญาติดีด้วยก็ได้
เจ้าหนูเรียว...PLEASE TBCเขียนเท่าไหร่ก็ไม่พอใจซะที
แต่ถ้าไม่ลงวันนี้ ก็คงอีกนาน ToT
ไม่อยากดองไปมากกว่านี้แล้ว สงสารนักอ่าน ฮึก!
ใครยังไม่สะใจเรื่องเลดี้
เชิญจัดการเธอได้หลังไมค์ค่ะ *โยนให้* คิคิ
ขอบคุณที่มิตรรักแฟนเพลงที่ยังอยู่เคียงข้างกันเหมือนเดิม
ขอบคุณจริงๆ
โพลล์
หัวข้อ: (***แจ้งข่าวค่ะ***) Sex Syndrome ● ขอโทษที...ที่ผมติด “เซ็กส์” (รายละเอียด P.89) (อ่าน 949243 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก