DoZen Guys ศึกสุดท้าย สังเวียน(ห้องหอ) อวสานเเล้วครับ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

อยากให้การ์ฟิลง้อเเฟนเเละคืนดีกับDozen Guysไหม

อยากสิ...เเมวอ้วนตัวยุ่งเเบบนี้ด้องโดนคุมโดย Dozen Guys เท่านั้น
106 (67.9%)
ไม่อยาก...เสียดายผู้ชายหล่อทั้งสิบสองคน
50 (32.1%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 115

ผู้เขียน หัวข้อ: DoZen Guys ศึกสุดท้าย สังเวียน(ห้องหอ) อวสานเเล้วครับ  (อ่าน 363827 ครั้ง)

wichaiP

  • บุคคลทั่วไป
http://www.youtube.com/watch?v=PPkwCK3vzi0
 



   สวัสดีครับ ผมมีชื่อว่า ประเทือง ผมเป็นผู้ชายอับโชคที่ไม่มีโดดเด่นอะไร แต่ผมอยากเล่าเรื่องความรักที่แทบปวดร้าว

ให้ทราบกันเล็กน้อยครับ

ย้อนกลับไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน เมื่อผมซึ่งเพิ่งเลิกเรียนหนังสือกลับมายังบ้าน ก็ได้ยินเสียงเอะอะทันที

“คือเราไม่มีเงินจะให้พวกท่านแล้วจริงๆครับ”เสียงชายคนหนึ่งเอ่ยอย่างระโหยทันที

“เรื่องอะไร เป็นหนี้ก็ต้องคืนสิเว้ย พวกลื้ออยากตายเหรอไงกัน”เสียงกลุ่มชายชุดดำโวยวายเสียงดังทันที

“คุณพ่อ เกิดอะไรขึ้นครับผมรีบเดินเข้ามาก่อนที่จะเข้ามาสวมกอดพ่อตนเอง ก่อนที่จะเงยหน้ามองคนตรงหน้า เป็นผู้ชายที่จัดว่า

หล่อเอาการ แต่แววตาดุดันชวนหวาดหวั่น

“ว้าว ลูกลี้อน่ารักนี่หว่าเอาไปขายคงได้หลายเงินเชียวนะเนี่ย”ชายคนนั้นเอ่ยพลางเชิดคางผมทันที

“พวกลื้อเอามันไปเลย แต่ปล่อยอั๊วก็พอ”พ่อผมเอ่ยเสียงดัง  จนทำให้ผมหันไปมองอย่างไม่อยากเชื่อ

“คะ คุณพ่อครับ”ผมทำได้เพียงร้องเสียงหลงอย่างไม่อยากเชื่อกับเรื่องที่เกิดขึ้น

“แหมลื้อนี่เป็นพ่อที่น่านับถือจริงๆ นี่ลูกของลื้อไม่ใช่เหรอไง”ผู้ชายคนนั้นหัวเราะร่าอย่างสะใจ ก่อนที่จะเอ่ยถามเหมือน

ไม่ต้องการคำตอบอะไร

“ป่าว มันเป็นเด็กกำพร้าที่อั๊วเก็บมาเลี้ยง พวกลื้อเอามันไปได้เลยขออย่างเดียวอย่าทำอั๊วก็พอ”เพราะผมไม่ใช่ลูกแท้ๆ

ของท่านเองเหรอ ผมได้รับคำตอบแล้ว นี่สินะความจริงที่ต้องยอมรับ

“งั้นพวกเราเอามันไปขายซ่องหล่ะกัน”ว่าเสร็จชายคนนั้นก็กระชากผมลุกตามทันที

   ผมอยู่ในรถพร้อมกับกลุ่มชายชุดดำ ก่อนที่จะมีชายชุดดำอีกคนเอ่ยถามอย่างสงสัย

“พี่หลี่ จะเอาหมอนี่ไปขายที่ไหนดีครับ”เสียงเอ่ยทำให้ผมอดหวาดกลัวไม่ได้

“อืม ยังไม่รู้สิเพราะว่ายังไม่ได้ตรวจสภาพเลย ว่าจะเอาไปลองตรวจสอบเสียหน่อย”เสียงเอื้อนเอ่ยของของชายที่ตอนนี้กำลัง

โอบเอวผม ทำให้ผมอดที่จะตัวแข็งทื่อไม่ได้

   เมื่อผมมาถึงบ้านหลังใหญ่ ผมถูกพามายังห้องของชายคนนั้นทันที ก่อนที่จะถูกผลักลงไปบนที่นอน ก่อนที่จะมีชายคนนั้น

กดแขนทั้งสองข้างไว้

“ปะ ปล่อยผมไปเถอะครับ อย่าทำอะไรผมเลย”ผมเอ่ยอย่างเวทนา

“หึหึ เรื่องอะไร ชั้นต้องเอานายมาชดใช้หนี้ของพ่อนาย ไม่สิหนี้ของคนที่เลี้ยงนายไง จริงไหม”เสียงเอ่ยพลางก่อนที่จะก้มลง

สูดกลิ่นข้างแก้มของผม

“อือ หยะ อย่า”ผมรู้สึกว่ามันน่าสะอิดสะเอียน หากแต่อยู่ชายคนนั้นก็จับปากผมมาจูบทันที ลิ้นร้อนเข้าหาอย่างกระหาย

“ไง ชอบไหมหล่ะ ดูสิร่างกายอ่อนระทวยเลยนี่”เสียงคนๆนั้นเหมือนเสียงกรีดใจผมอย่างจัง

“อึก อือ อ๊ะอย่า มันเจ็บ”ผมร้องอย่างร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยง

“อา ของนายมันแน่นจริงๆ แสดงว่าไม่เคยจริงๆ”เสียงเอ่ยบอกอย่างเปรมปรีของคนบนร่างผม ดั่งปีศาจร้าย ก่อนที่จะกระชาก

ร่างผมอย่างทารุณ

“ปึ๊กๆ ป๊าบๆๆ เป็นไงชอบไหมหล่ะ ห๊ะ”เสียงกระทบของร่างที่สัมผัสช่างรวดร้าว หากแต่เหมือนผมรู้ว่าเขาต้องการเสียงที่

อยากให้ผมเปล่งออกมา

“อึก อือ”ผมพยายามอดกลั้นต่อความเจ็บที่ได้รับ พร้อมเปล่งเสียงน่าอายออกไป

   กว่าความเจ็บปวดจะผ่านไป ร่างผมก็เหมือนแหลกไปแล้ว หากแต่ชายคนนั้นกลับจับคางผมก่อนที่จะเอ่ยเสียงกระซิบ

“นายเป็นของๆชั้น ทำตัวให้น่ารักอย่างนี้เรื่อยๆ นายจะมีความสุขตลอดไปแน่ๆ”

จากนั้นชายคนนั้นก็ลุกเดินออกจากเตียงไปอาบน้ำ ผมมองแผ่นหลังพร้อมกับถามตัวเองในใจ

“ความสุข ความสุขของใครกันแน่”

   ชีวิตผมแทบจะเหมือนสัตว์เลี้ยงในกรงก็ไม่ปาน หลี่เหลียงไค่ ทำเหมือนผมเป็นสัตว์เลี้ยง พาผมไปดูการกระทำที่

โหดร้ายทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการทวงหนี้อย่างโหดร้าย การค้าขายอาวุธ ยาเสพติด เขามักพูดกับผมอย่างไม่สนใจว่า

“ทุกอย่างที่ชั้นทำ เงินทุกบาทของชั้นจะเป็นของๆนาย”

“ขอบคุณครับ”ผมเพียงทำได้แต่ตอบรับไป แต่ในใจผมไม่เคยต้องการเงินทองที่ได้มาจากการทำร้ายคนอื่นเลย แต่ผมไม่กล้าแม้แต่

จะเอ่ยห้าม ทุกๆวัน ผมเหมือนนายบำเรอที่สนองตัณหาราคะ คนๆนี้เท่านั้น

จนวันหนึ่งเราสองคนได้เดินทางไปยังประเทศไทย ผมได้พบเจอกับไกรภพ ซึ่งเราได้แอบแลกเปลี่ยนอีเมล์กัน

ผมกับไกรภพเราแอบติดต่อกัน ไกรภพแนะนำให้ผมฝึกฝนความสามรถของตนเอง เพราะว่าไกรภพเห็นฝีมือการวาดภาพ ของผม

จากนั้นไกรภพก็ซื้อบริษัททำนาฬิกาเล็กๆ และได้เอาแบบภาพที่ผมออกแบบ

ภาพหน้าปัดนาฬิกาคือ นกน้อยในกรงทอง สินค้าของผมถือว่าขายได้อย่างไม่น่าเชื่อ จนเรียกว่าได้บริษัทเล็กๆที่ผม

แอบมีชื่อได้โด่งดังทันที จวบจนผมได้หาทางหนีจากหลี่เหลียงไค่ โดยผมแอบมอมเหล้าเขาจนหลับ ก่อนที่จะหนีมากับเรือสินค้า

โดยมีไกรภพกับคุณอรนภาภรรยาเขา คอยช่วยเหลือ จากนั้นบริษัท    WT ก็ปรากฏอย่างเป็นทางการ นาฬิกาที่ผมออกแบบ

ได้รับการตอบรับอย่างไม่อาจเรียกได้ว่าคำว่านิยม จะจำกัดได้และได้ไกรภพช่วยเหลือโฆษณาอย่างไม่คิดเงินสักบาท

   และในวันหนึ่งผมก็ได้เห็นภาพเด็กน้อยสองคนกำลังโดนทำร้ายจากนักเลงแถวนั้น ขณะที่ผมกำลังเข้าไปช่วยเหลือ

ก็มีเสียงเด็กตะโกนดังว่า ตำรวจมา แถมยังมีรังมดแดงตกใส่อีกจนพวกนักเลงเหล่านั้นหนีไป ผมรีบไปหาเด็กสองคนนั้น

หากแต่หางตาเหลือบเห็นเด็กอ้วนกับเด็กผมคู่หนึ่งยืนมองแถมเด็กอ้วนยังยกมุมปากยิ้มอย่างพึงพอใจ

“พวกเธอสองคนไม่เป็นอะไรนะ”ผมเอ่ยถามอย่างอดสงสารไม่ได้

“อึกๆ ไม่เป็นไรครับ”เด็กที่ดูตัวโตหน่อยเอ่ยพลางเช็ดน้ำตา กอดคนตัวเล็กไว้

“ชื่ออะไรกันหล่ะ แล้วพ่อแม่เราอยู่ที่ไหนกันครับ”ผมว่าพลางยื่นผ้าเช็ดหน้าให้เด็กสองคนนั้น

“ผะ ผมชื่อเสือ และ นี่น้องผมชื่อจี๊ด จริงๆเราไม่ใช่พี่น้องกันหรอกครับแต่เราหนีมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า พร้อมกัน

พอดีพวกผมหิวเลยไปขโมยของกินน่ะครับ”

“งั้นไม่ต้องแล้ว พวกเธอมาอยู่กับชั้นเถอะ อย่าไปขโมยอีกเลย มันมันไม่ดี”ผมเอ่ยอย่างจริงจัง ก่อนที่จะโผรับอ้อมกอดจากเด็ก

ทั้งสองที่ผมตั้งชื่อว่า เสือและจี๊ด ลูกของผมที่ผมจะไม่มีวันทำร้าย และให้ความรักอย่างอิสระอย่างที่ผมไม่เคยได้รับ

รักที่ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงในกรง

รักที่ไม่ใช่เอามาชดเชย แต่เป็นเพิ่มพูนเพื่อให้รักยังคงอยู่

“พ่อครับ พวกเราชอบคนๆหนึ่ง พวกผมจะทำยังไงดีครับ”อยู่ๆลูกชายสองคนก็ถามขึ้นมา หากแต่ผมกลับส่งยิ้มให้พร้อม

กับถามคำถามพวกเขากลับไป

“ถ้าลูกมั่นใจว่าลูกรักเขา ก็บอกเขาสิครับแต่อย่าใช้กำลังนะครับ ลูกผู้ชายเวลารักใครควรแสดงออกแต่ไม่ใช่บังคับ เพราะว่า

คนที่เรารักอาจจะรักเรา แต่มันก็เหมือนกับการทรมานเช่นกัน”

   หลังจากนั้นผมก็ได้พบการ์ฟิล หนุ่มอวบที่น่าหลงใหล  สมแล้วที่คว้าหัวใจลูกชายผมไปได้ เด็กหนุ่มที่เหนือคำว่าสุดๆ

ผู้ที่มาวันแรก ก็เหมือนทำตัวเป็นนักสืบที่พยายามจับให้ได้ว่าใครคือโจรขโมยทอง ผมอดที่จะปลาบปลื้มเด็กคนนี้ไม่ได้ 

เขากล้าหาญ จริงใจ และใสซื่อบริสุทธิ์ยิ่งนัก(เพ่คิดได้คนเดียวหล่ะ : คนเขียน)

แน่นอนผมยอมรับเรื่องที่เสือกับจี๊ดทำ ก็นะลูกผมแค่อยากช่วยเหลือ ไม่ได้คิดร้ายอะไรนี่ จนวันเวลาผ่านไป ฝันร้ายก็

กลับมาหาผมอีกครั้ง หลี่เหลียงไค่จับตัวผมได้แล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่เขาพลาด เขาพลาดพาการ์ฟิลมาด้วย  แต่ก็ดี เพราะว่า

คนที่จะหยุดชายใจร้ายคนนี้อาจเป็นลูกสะใภ้ของผมคนนี้ก็ได้
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08-07-2012 15:01:15 โดย wichaiP »

ออฟไลน์ ott1212

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 242
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
 :monkeysad:......อดีตของคุณประเทืองเหรอเนี่ย.........

ลูกกำพร้า..........พ่อเลี้ยงใจร้าย.....เลี้ยงมาแล้วไม่รักเลยเหรอ....

ดีนะที่แมวอ้วนติดไปด้วย...ให้ฝันคุณประเทืองเป็นจริง..........

ให้มาเฟียร้ายกลับใจทำตัวดีด้วยเถอะ....ก็รักคุณประเทืองมากใช่ไหม...

ถึงตามหา............................. :o8:

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4561
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8
อดีตของคุณประเทืองช่างโหดร้าย

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
เรื่องมันเศร้า :impress3:

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
เอาใจช่วยคุณประเทืองและการ์ฟิล

บวกเป็ด

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20
สงสารคุณประเทือง

wichaiP

  • บุคคลทั่วไป

http://www.youtube.com/watch?v=yY7XBlSMA_M
   
ผมคือคนที่คิดอยากได้อะไรก็ได้มาง่ายๆ แล้วเมื่อได้ก็ไม่ยอมให้หลุดมือไป จนกว่าผมจะเบื่อเอง หากแต่มีคนๆเดียว

ที่ทำกับผมอย่างที่ไม่อาจลืมได้ เด็กหนุ่มหน้าหวานผู้ซึ่งทำให้ผมหลงรักแล้วก็หนีจากผมไป

จุดเริ่มต้นคงต้องย้อนกลับไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน วันที่ผมต้องไปทวงหนี้ให้คุณพ่อของผม

“คือเราไม่มีเงินจะให้พวกท่านแล้วจริงๆครับ”เสียงชายกลางคนที่ผมกำลังเหยียบหน้าอกอย่างหมั่นไส้

“เรื่องอะไร เป็นหนี้ก็ต้องคืนสิเว้ย พวกลื้ออยากตายเหรอไงกัน”ลูกน้องผมเอ่ยอย่างรำคาญ ก็นะพวกลูกหนี้ชอบพูดประโยคชวนโมโหเหลือเกิน

“คุณพ่อ เกิดอะไรขึ้นครับ”อยู่ก็มีเด็กหนุ่มวิ่งเข้ามาสวมกวดชายคนนั้นไว้ มองๆดูแล้วเป็นผู้ชายแต่หน้าหวานน่ารักอย่าบอก

ใครเลยเชียว และแววตาที่ประหม่าจนน่าจับมาทำให้แปดเปื้อน

“ว้าว ลูกลี้อน่ารักนี่หว่าเอาไปขายคงได้หลายเงินเชียวนะเนี่ย”ผมว่าพลางเชิดคางเด็กหนุ่มทันที

“พวกลื้อเอามันไปเลย แต่ปล่อยอั๊วก็พอ”ชายกลางคนเอ่ยเสียงดัง  ผมหันไปมองอย่างสมเพช

“คะ คุณพ่อครับ”เด็กหนุ่มร้องเสียงหลงอย่างไม่อยากเชื่อกับเรื่องที่เกิดขึ้น

“แหมลื้อนี่เป็นพ่อที่น่านับถือจริงๆ นี่ลูกของลื้อไม่ใช่เหรอไง”ผมหัวเราะร่าอย่างสะใจ ก่อนที่จะเอ่ยถามเหมือน

ไม่ต้องการคำตอบอะไร

“ป่าว มันเป็นเด็กกำพร้าที่อั๊วเก็บมาเลี้ยง พวกลื้อเอามันไปได้เลยขออย่างเดียวอย่าทำอั๊วก็พอ”เสียงชายกลางคนเอ่ยอย่างวิงวอน

 แค่ตัวเองรอดก็พอ ช่างน่าสมเพชจริงๆ

“งั้นพวกเราเอามันไปขายซ่องหล่ะกัน”ว่าเสร็จผมก็กระชากเด็กหนุ่มลุกตามทันที  ผมไม่ยอมให้เด็กหนุ่มคนนี้อยู่กับคนเห็นแก่ตัวแบบไอ้ชั่วนี่เด็ดขาด

   ผมอยู่ในรถพร้อมกับลูกน้องพลางจ้องมองเด็กหนุ่มข้างๆ  ก่อนที่ลูกน้องผมคนหนึ่งเอ่ยถามอย่างสงสัย

“พี่หลี่ จะเอาหมอนี่ไปขายที่ไหนดีครับ”ขายหรอ นั่นสิต้องเอาเงินจากขายเด็กหนุ่มคนนี้นี่หากแต่ผมกลับตอบกลับไปเพียง
 
“อืม ยังไม่รู้สิเพราะว่ายังไม่ได้ตรวจสภาพเลย ว่าจะเอาไปลองตรวจสอบเสียหน่อย”ผมเอ่ยพลางโอบเอวเด็กหนุ่มแต่บอกได้คำเดียว

จากอาการขึนตัว หมอนี่มันบริสุทธิ์จริงๆ

   เมื่อผมมาถึงบ้าน ผมรีบฉุดพาร่างบางไปที่ห้องทันทีก่อนที่ผลักลงไปบนที่นอน พลางคร่อมร่างบางกดแขนทั้งสองข้างดู ปฏิกิริยาเล็กน้อย

“ปะ ปล่อยผมไปเถอะครับ อย่าทำอะไรผมเลย”เด็กหนุ่มเอ่ยอย่างหวาดหวั่น

“หึหึ เรื่องอะไร ชั้นต้องเอานายมาชดใช้หนี้ของพ่อนาย ไม่สิหนี้ของคนที่เลี้ยงนายไง จริงไหม”ผมเอ่ยอย่างไม่สนใจ พลางก้มลง

สูดกลิ่นที่แก้ม ช่างหอมหวานนัก

“อือ หยะ อย่า”ผมรู้สึกถึงการปฏิเสธ แต่คนอย่างหลี่เหลียงไค่ ไม่มีใครกล้าขัดขืน หมอนี่เป็นใคร ผมจับปากบางมาจูบทันที

พลางสอดลิ้นร้อน อาปากนี้ช่างหวานเสียเหลือเกิน

“ไง ชอบไหมหล่ะ ดูสิร่างกายอ่อนระทวยเลยนี่”ผมเอ่ยพลางมองคนตรงหน้า ก่อนที่จะร่างกายจะดำเนินไปอย่างต้องการ

“อึก อือ อ๊ะอย่า มันเจ็บ”เสียงร้องทรมานเอื้อนเอ่ย หากแต่ความต้องการผมมันเกินกว่าจะระงับได้

“อา ของนายมันแน่นจริงๆ แสดงว่าไม่เคยจริงๆ”จริงผมก็อยากจะถนอมสำหรับครั้งแรกของเด็กหนุ่ม แต่ว่าร่างกายผมไม่อาจหยุดยั้งกับรสชาติที่นี้ได้ อย่างนี้สินะที่ใครๆเรียกว่า หน้ามืดตามัว

“ปึ๊กๆ ป๊าบๆๆ เป็นไงชอบไหมหล่ะ ห๊ะ”ผมร้องพลางกระแทกกระทั้นร่างผมอย่างต้องการ ใช่ต้องการเสียงตอบรับของกามรมณ์

“อึก อือ”นั่นหล่ะ เสียงออกมาแล้ว หึหึ ร่างกายตอบสนองเพื่อไปสวรรค์ด้วยกันไงหล่ะ

   ผมปรนเปรอรสรักไปได้สักพัก ผมก็รู้แล้วว่าเด็กหนุ่มคงจะไม่ไหวแล้ว จึงเร่งจังหวะให้มากที่สุด จนปลดปล่อยออกมา

เมื่อผมถอนกายออกมา รอยบาดแผลปรากฏอย่างเห็นได้ชัด ผมเป็นคนแรกของคนๆๆนี้ ผมจับคางเขาก่อนที่จะเอ่ยเสียงกระซิบ

“นายเป็นของๆชั้น ทำตัวให้น่ารักอย่างนี้เรื่อยๆ นายจะมีความสุขตลอดไปแน่ๆ”ผมบอกอย่างจริงใจ ก็นะผมมีอะไรกับใคร

มาหลายคนแล้ว ไม่ว่าหญิงหรือชาย แต่เด็กหนุ่มคนนี้ ทำให้ผมรู้สึกอยากเก็บไว้ตัวตลอดไปจริงๆ ก่อนที่ผมจะลุกไปอาบน้ำ พลาง

ปล่อยให้เด็กหนุ่ม ได้พักบนเตียง พร้อมบอกกับตัวเองในใจว่า

“ความสุข นายกำลังมีความสุขนะ หนุ่มน้อย”
   
   ผมพยายามทำให้เด็กหนุ่มคิดว่าตนเองเป็นคนโชคดีมากแค่ไหน ผมพยายามทำให้เห็นว่าทุกอย่างที่ผมทำ เขาจะได้รับ

เงินทอง ความเคารพ เพราะบรรดาลูกสมุนผมทุกคน ร่วมถึงบรรดา สมาชิกในแก๊งรู้ว่าคู่ขาของผมคือ เด็กหนุ่มคนนี้

แต่ตลอดเวลาที่เขาอยู่กับผม ไปไหนมาไหนกับผม เขาไม่เคยยิ้ม ยามมีอะไรกัน ผมเหมือนต้องกระตุ้นให้เขารู้สึกถึง

อารมณ์ร่วมมากกว่า แต่ว่า ผมก็คิดเสมอว่า ยังไงเขาก็หนีไปจากผมไปไหนไม่ได้ ผมทำทุกอย่าง หาอาหารดีๆให้กิน

พาออกงานตลอด แต่เหมือนผมนั่งอยู่กับหุ่นก็ไม่ปาน จนมีครั้งที่ผมพาเขามายังประเทศไทย ผมมาเพื่อติดต่อธุรกิจมืดกับ

เอเย่นยาเสพติดในไทย โดยเรามียาที่คิดว่าจะใช้ชื่อว่า Dozen Love ยาที่จะทำให้ธุรกิจค้ามนุษย์ได้กำไร

เด็กๆสามารถรับแขกได้เยอะขึ้น แต่ว่ายังอยู่ในการทดลองเท่านั้น

 ผมอดอิจฉาไม่ได้เมื่อเห็นเขาสนิทกับชายหนุ่มคนหนึ่ง ตอนแรกกะส่งนักฆ่าไปฆ่าแล้ว แต่รู้ทีหลังว่า เขาแต่งงานแล้ว

 แถมภรรยาเขายังมาเป็นเพื่อนกับเด็กหนุ่มด้วย

“เธอสนิทกับไกรภพเกินไปไหม กระรอกน้อย”ผมเอ่ยหยั่งเชิงเมื่อเรากำลังมีอะไรกันบนเตียง

“ก็ไม่มีอะไรนี่ครับ คุณไกรภพกับคุณอรนภาเขานิสัยดี คุยสนุก”หึ ถามแค่ไกรภพแต่ตอบเพิ่มอีกคน ปกป้องจัง

“ป๊าบๆก็ดี อย่างที่บอก นายจะมีความสุข แต่อย่าคิดหักหลังชั้นหล่ะ ไม่งั้นนายจะเจอนรกแน่ๆ”ผมเอ่ยพลางขยับร่างกายขึ้นลง

“อึกๆ ผมทราบดีครับ”

   หากแต่ผมกลับพลาด ตลอดสองปีที่ผมคิดว่าเด็กหนุ่มคงไม่กล้าทำอะไร อย่างการหลบหนีจากผม วันนั้นเขาพาผมขึ้น

มายังห้อง พลางนวดไหล่เบาก่อนที่จะเริ่มมอมเหล้าผม คำพูดหว่านล้อม ออดอ้อนที่ปกติไม่เคยทำ ทำให้ผมเผลอไผล จน

เมื่อผมตื่นมาตอนเช้าเท่านั้นหล่ะ

“ลูกพี่ เมียลุกพี่หนีไปแล้วครับ”เสียงที่ลูกน้องบอกผม ทำให้ผมแทบคลั่ง ผมไม่เคยรู้เลยชื่อจริงของเด็กหนุ่มคือใคร

 เพราะผมไม่คิดจะจำ ในเมื่อเด็กหนุ่มอยู่ข้างๆผมนี้

   แน่นอนผมไม่ยอมให้ใคร มาลูบคมแน่ๆ หากแต่ผมเพิ่งรู้จริงๆว่า สัตว์เลี้ยงที่ดูไร้เดียงสา ช่างร้ายกายยิ่งนัก เขาหายหน้าไป

อย่างกับมนุษย์ล่องหน จนผมต้องกลับไปเค้นคอจาก อดีตพ่อเลี้ยงของเด็กหนุ่ม

“โอ๊ย เด็กนั้นชื่อประเทือง อั๊วรู้แค่นี้จริงๆ”

   แน่นอนชื่อนี่เป็นเบาะแสที่ไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้แน่ๆ แต่มันเป็นชื่อที่สลักในใจผมอย่างลึกที่สุด ผมทำทุกอย่าง

ด้วยความรัก ใช่สิ ผมหลงรักเด็กหนุ่มที่เพิ่งมารู้ว่าอายุเขาห่างจากผมเพียงแค่ห้าปี แต่เด็กหนุ่มจะไปที่ไหนได้ จนผ่านมาหกปี

แน่นอน ผมมีคู่ขาเปลี่ยนไปเรื่อยๆ หากแต่เมื่อผมมาเมืองไทยเพื่อดูผลงาน ยาเสพติดที่ค้นคว้าก็ได้เห็นภาพ เด็กหนุ่มคนนั้นอีกครั้ง

เขาก้าวขึ้นไปรับรางวัลในฐานะนักธุรกิจหน้าใหม่ เหอะ หลบหนีมายังประเทศเล็กๆที่รักสงบสินะ ผมเฝ้ามองเค้า พลางสั่งซื้อนาฬิกา

จากเขาเช่นกัน หากแต่ผมก็เอามาประยุกต์ในธุรกิจมืด หรือ การลอบสังหารเช่นกัน หากแต่เหมือนเขาเริ่มรู้ว่าผมใกล้เขา เขาหายตัว

ไปอีกทันที มีเด็กหนุ่มที่ผมรู้มาว่าชื่อ เก๋งจะทำหน้าที่ประสานงานแทน ส่วนการเจรจาธุรกิจ จะเป็นลูกชายของประเทือง

ลูก คำแรกที่ทำผมผงะ เด็กหนุ่มผมมีลูกได้ยังไง แต่ผมก็สืบทราบมาว่าเขาอุปการะเด็กกำพร้าเท่านั้น จนผ่านมาจากอีกเจ็ดปี

ตอนนี้บริษัทผลิตนาฬิกา ของเขาที่ชื่อ WT มีชื่อเสียงอย่างมาก หากแต่มันก็มากับการแก่งแย่งในเชิงธุรกิจ แน่นอนคนที่ปฏิเสธ

เรื่องชั่วๆ อย่างเขา คงไม่มีปัญญาทำอะไรแน่ๆ ผมรู้ว่าคนที่ชื่อคุณหญิงเพ็ญจันทน์ คิดจะฮุบธุรกิจของเด็กหนุ่มของผม

แน่นอนผมให้หยงฟาน ไปจัดการเจรจากับลูกชายของยัยผู้หญิงนั่นชื่อว่าไก่ทันที  แต่มันปฏิเสธ เพราะว่าเป็นเรื่องธุรกิจ


ผมสั่งหยงฟาน จัดการฆ่าทันที อย่างไม่รีรอ หากแต่เหมือนมันทำบุญมาเยอะ  รอดตายอย่างปาฏิหารย์ หยงฟานบอกว่า

มีแมวนำโชค ชื่อว่าการ์ฟิล  ตอนแรกผมเข้าใจว่าเป็นหญิงสาว แสนสวย ผมก็พยายามสืบหาตัวทันที หากแต่พอได้มารู้จริงๆว่า

เป็นผู้ชายอ้วน ชื่อประหลาดว่า อบอุ่น สุขสำราญ แน่นอน ผมไม่คิดว่าคนๆนี้จะทำให้ คนอย่างหลี่เหลียงไค่ เสียเชิงได้ แต่ทำไม

ประเทือง ถึงได้ทำให้หนุ่มอ้วนคนนี้ มีชื่อเสียงนักนะ แต่ก็ดีผมจึงใช้สื่อในค้นหาหมอนี่ แต่ยิ่งทราบข้อมูลก็ยิ่งสับสน คนอ้วนคนนี้

มีแฟนเป็นผู้ชายถึงสิบสองคน แถมลูกของประเทืองก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย หรือ ว่าหนุ่มอ้วนคนนี้จะหลอกลูกชายของคนที่ผมรัก

ไม่ได้การณ์ผมต้องทำอะไรสักอย่าง แน่นอนความคิดผมคือ หยุดลมหายใจหนุ่มอ้วน และ คนที่จะมาเป็นศัตรูของผมหรือของ

ประเทือง คนรักของผม หากแต่นักฆ่าที่ผมส่งไปแทบเรียกได้ว่า สะบักสะบอม จนผมต้องออกโรงเองเสียแล้ว

และวันนี้ ผมได้จับสัตว์เลี้ยงที่หนีผมไปกลับมาแล้ว พร้อมกับพ่วงแมวอ้วนสกปรกด้วย แต่แมวอ้วนตัวนี้ฤทธิ์มากจริงๆ

แต่รอผมจัดการเคลียร์กับประเทืองก่อน ค่อยจัดการแมวอ้วนกระจอกๆนี่ก็ไม่สายแน่
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-08-2012 02:58:45 โดย wichaiP »

ออฟไลน์ woradach

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 717
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-1
โอ้ว เรื่องมันเป็นเยี่ยงนี้เอง หวังว่าผลสุดท้ายทุกคนจะมาคุยกันดีๆนะ ^^ ไม่ใช่ฆ่าแกงกัน

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20
เรื่องมันเป็นอย่างนี้นี่เอง

ออฟไลน์ sosi

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 246
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
เรื่องม้ันเป็นแบบนี้นี่เอง  ขอบคุณคนเขียนมากที่ย้อนอดีตให้

เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะ
จะรอคอยตอนต่อไปอยู่เสมอไม่ทิ้งคนเขียนไปไหนหรอก อิอิ :L2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ammlovey

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 564
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +100/-6
    • http://www.facebook.com/ammlovemblaq?ref=tn_tnmn
คิดเองเออเองจริงๆ =='
 :กอด1: :call: :call:

ออฟไลน์ moredee

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-8
:กอด1: คงลงเอยกันด้วยดีน้า ไม่งั้นแมวอ้วนอาละวาดแน่

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
เคลียร์กันดีดีน๊า :L2:

ออฟไลน์ ott1212

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 242
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
 :เฮ้อ:...เหมือนจะเข้าใจผิดนะ...

เรื่องเลยบานปลาย.......... :really2:

ออฟไลน์ takara

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +379/-13
เรื่องมันเป็นแบบนี้นี่เอง การ์ฟิลจะไปช่วยคุณประเทืองทันมั้ยนิ

ออฟไลน์ yuyie

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +92/-5

ออฟไลน์ t2007

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2400
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-5
ดี ตลก ดี

ออฟไลน์ chin-ruyze

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 226
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-10
อ๊ากกกกกกก สนกๆๆๆๆๆๆ :serius2:
ขอติดตามด้วยคนนนนนน :z13:
มันสนุกมากจ๊อด เอ้ย! การ์ฟิล o13 o13

zeencup

  • บุคคลทั่วไป
มาเร็วๆนะครับบบบบบ รออยู่

ออฟไลน์ ทิวลิปสีส้ม

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 867
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-0
โห รู้สึกว่าตัวเองพลาดไปหลายตอนเลยทีเดียวเชียว
มาอ่านอีกทีแทบกระอัก อัดแน่นจุใจมว๊ากกกกกกกกกกกกกกก
ว่าแต่ หลี่เคี่ยง... อะไร ไห่ ไหล่ เฮ้อ ช่างมันชื่อจำยาก กร๊าก
ถ้าชอบประเทืองมากล่ะก็ ...
"จงนอบน้อมต่อการ์ฟิลล์ซ้าาาาาาาา นะยะ !! "
ขอบอก ขอบอก 555555555555555555555555555555555

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






wichaiP

  • บุคคลทั่วไป
Re: DoZen GuY น้ำตาปีศาจ 12/8/12
«ตอบ #1070 เมื่อ12-08-2012 00:12:18 »

   ผมวิ่งหนีหลบอย่างเท่ๆ พลางเหลือบมองซ้ายขวา อย่างมาดหมายแน่นอน ตอนนี้ไอ้การ์ฟิลได้กลายเป็นสายลับเจมสะบอน

อย่างในหนังแน่ๆ หากแต่เมื่อเห็นกลุ่มชายชุดดำมาเท่านั้นหล่ะ

“เฮ้ย ไอ้อ้วนเอี้ยหยู่เนี๋ยเฟว่ย”จัดง้าวเรียกตรูซะเพราะ

“โป๊ก อ๊อก”ทีเด็ดพระเอกอย่างเจมส์ฟิล จัดการลงไปนอนอย่างง่ายๆด้วยท่าไม้ตาย

“อ๋ายชั๋ว เตะไข่ตรู๋”

โหยพูดน่าเกลียดอ่ะ เขาเรียกว่าตัดกำลังเฟ้ย ว่าแต่ไอ้หน้าหยกมันพาคุณนางฟ้าของไอ้ฟิลไปไหนฟระ หนอยยิ่งคิดยิ่งยัวะ

 แล้วนี่พระเอกอย่างตรูจะรอดไหมเนี่ย คิดแล้วแสรด  ไอ้คุณแฟน เลี้ยงเสียข้าวสุก (เมริงไปเลี้ยงเขาตอนไหนฟระ : คนเขียน)

คอยดูนะกลับไปได้จะแมร่งข่มขืนเป็นเมียแน่ หากแต่เหมือนมรสุมจะมาไม่ขาด เหล่าชายชุดดำต่างดาหน้ามาอย่างไม่ลดละ

 แน่นอนคนที่หุ่นดีอย่างไอ้การ์ฟิล ย่อมคิดหาหนทางที่จะรอดอย่างเท่ๆ

“อ๊ะ ใครเอาน้ำมันก๊าซมาทิ้งไว้แถวนี้เนี่ย”ผมมองหากแต่ยังไม่ทันได้คิดว่าจะเอาสิ่งนี้ไปทำอะไร

“ฟวับ”เสียงมีดดาบฟาดลงมา

“แกร๊ง”เสียงปี๊บน้ำมันกระทบทันที

“เก่งน๊ากเหรอ”

“หึหึ”ผมส่งเสียงอย่างย่ามใจ ไม่ใช่อะไรหรอก คัดจมูก กลิ่นฉุนอะไรเนี่ย

“อร๋ายน๋ามมานก๊าซซซซ”อ๋อมิน่า ว่าเสร็จก็เหวี่ยงไปทั่วทันที ก่อนที่จะใช้ท่าอัจฉริยะ ขั้นเทพ

“เคยเจอ ไฟตามตูดไหมจ้ะเด็กๆ”ว่าเสร็จตั้งท่าจะล้วงไปจุดไฟ พวกชุดดำถอยกันทันที

“หย๋าๆๆๆ”เสียงร้องนับสิบเอ่ยอย่างหวาดกลัวทันที

“งั้น หลี่เหลียงไค่อยู่ไหน”ผมเอ่ยพลางส่งยิ้มหวานไปให้

“ฮ๋องหนายซู๊ด หย๋าต๋าฮวกอั๊วเยย”

“งั้นก็อยู่นิ่งๆ หายใจแค่นั้น”ว่าเสร็จก่อนที่จะหันหลังอย่างเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้ (หมูเหนือมังกรมากกว่า )  เดินไปยังห้องนายใหญ่

ทันที พร้อมกับคิดในใจ

โชคดีพวกแมร่งโง่ ตรูจะไปหาไฟแซคจากไหนฟระ จั๊ดง่าว

   ผมเดินอย่างเท่ๆ พลางเปิดประตู หากแต่ภาพที่ปรากฏ โอว มาย ก๊อด  ภาพชายหนุ่มสองคนกกกอดกันอย่างเสน่หา

ร่างบางที่ถูกก่ายจากชายหนุ่มเหมือนลูกนกที่ได้รับการปกป้องจากแม่นกก็ไม่ปาน

“ขอโทษที่ขัดจังหวะ ว่าแต่จะกลับได้ยัง”ผมเปรยพลางยักไหล่ ทำเหมือนก็แค่จับได้เมียพี่มีชู้

(มันไม่เคยสำเนียกเลย :คนเขียน -_-“  )

“เฮ้ย นายเข้ามาได้ยังไง”หลี่เหลียงไค่ ลุกพรวดทันที ขณะที่คุณประเทืองรีบเอาผ้าห่มคลุมบังร่างตนเอง 

“ก็พอดีจัดการคนของนายได้ ก็เข้ามาเนี่ยหล่ะ”ผมเอ่ยอย่างไม่สะทกสะท้าน พลางเหลือบมองคนตรงหน้า อ้าวใส่กางเกงไว้เหรอ

“ไม่จริง พวกของอั๊วไม่กระจอกที่จะเสียท่า แมวอ้วนแบบลื้อแน่”

“อยากพูดอะไรก็เชิญ แต่คืนคุณประเทืองได้แล้ว”ผมว่าพลาง พิงขอบประตูอย่างสง่าส่งยิ้มให้อย่างจริงใจ

(ใครเห็นก็บอกว่ากวนทีนนะเพ่)

“หนอย อั๊วไม่ยอมแพ้อะไรง่ายหรอกเฟ้ย”ว่าเสร็จหลี่เหลียงไค่ ก็ตรงหมายจะตั้นหน้าร่างอวบ

“เหวอ”ผมร้องเสียงหลงอย่างลืมตัว ก็พลาดโดนหลี่เหลียงไค่เอามือบีบคอแล้ว

“หึหึ อย่างลื้อมันก็แค่แมวประสาทไม่มีทางทำอะไรได้หรอก”หลี่เหลียงไค่เอ่ยอย่างย่ามใจ

“อืออือ”เสียงหายใจที่ขาดห้วง แสดงถึงความต้องการหายใจ

“อย่าที่บอกไง ลื้อไม่มีทางเอาชนะอั๊วได้”หากแต่สิ่งที่หลี่เหลียงไค่ไม่ทันได้ระวังตัวก็เกิดเสียงตังอีกเสียงทันที

“ปึ๊ก”เสียงอะไรกระทบ ผมเหลือบตามองก็เห็น ร่างหลี่เหลียงไค่ ลงไปกองกับพื้นแล้ว ในมือของคุณประเทืองมีโคมไฟ ถือไว้
 
“อย่าทำอะไรการ์ฟิลนะ”คุณประเทือง เอ่ยน้ำตานองหน้า โดยมีผ้าห่มคลุมกายไว้

“กระรอกน้อย นี่นายกล้าทำร้ายชั้นเหรอ”หลี่เหลียงไค่ เอ่ยอย่างไม่อยากเชื่อสายตาตนเอง

“ก็คุณจะทำร้ายการ์ฟิลนี่”ประเทืองว่าพลางปาดน้ำตา

“มันมีดียังไง ทำไมต้องช่วย”หลี่เหลียงไค่ เอ่ยอย่างเจ็บปวด หากแต่เสียงหนึ่งก็ดังทันที

“เพล้ง!!!” เหล่าชายหนุ่มสิบสองคนเข้ามาอย่างพร้อมเพียงกัน ทุกทาง

“การ์ฟิล เป็นอย่างไรบ้าง”มังกรเอ่ยเรียกทันที พร้อมกับจ่อปืนไปยังหลี่เหลียงไค่

“พี่มังกร ตอนนี้ตำรวจได้จับกุมพวกของหลี่เหลียงไค่เรียบร้อยแล้วครับ”เซนต์ เอ่ยพลางยืนข้าง ๆ

“พ่อประเทืองเป็นอย่างไรบ้างครับ”เสือรีบถอดเสื้อคลุมร่างบางไว้

“แกทำอะไรพ่อประเทืองห๊ะ”จี๊ดว่าพลางหมายจะไปตั้นหน้าคนที่นอนกับพื้น หากแต่ม้าเหล็กกับกระทิงเข้ามาห้ามไว้

“อย่าเพิ่งทำอะไรเขานะครับคุณจี๊ด เราต้องสอบถามเขาก่อน”วอกรีบออกมาขวางไว้เช่นกัน

“จริงด้วยเชื่อวอกก่อนเถอะ”ไก่เอ่ยสนับสนุนทันที

“การ์ฟิล เป็นอย่างไรครับ มาให้หมอเขียวดูหน่อยครับ”หมอเขียวว่าพลางรุดมาดูร่างอวบ

“คุณประเทืองหล่ะครับ บาดเจ็บตรงไหนบ้าง”หมอแพะ เอ่ยถามเช่นกัน

“แมวอ้วนเป็นไงบ้าง กุนเป็นห่วงนะ”

“น่านสิครับ ต่ายเกือบเป็นม่ายแฟนแล้วนะ”

“น้อยๆหน่อย คนอย่างการ์ฟิล ไม่เป็นอะไรง่ายๆหรอก”ผมเอ่ยพลางมองรอบๆ ก่อนที่จะอดสงสัยไม่ได้

“ทำไมพวกนายมาช้า”ถามพลางมองหน้าบรรดาแฟนทันที

“ง่ะ ก็พวกเราไม่รู้นี่ครับว่าการ์ฟิล ถูกจับไปที่ไหน”กระทิงเอ่ย อ้อมแอ้มทันที

“เบอร์ ของชั้นพวกนายก็มีนี่”ผมยังไม่ลดละ

“ง่ะ ก็แบบว่า”ม้าเหล็กหน้าซีด

“ถ้าให้เดา พวกนายกะคิดจะเป็นฮีโร่ เข้ามาช่วยหล่ะสิ”ผมเอ่ยอย่างรู้ทัน

“ไม่ใช่นะ ก็การ์ฟิลลืมมือถือไว้ที่ร้านคุณหนมจีบนี่”เซนต์เอ่ยอย่างตกใจ

เพล้ง!!! เสียงจานแตกดังทันที (ไม่ใช่จานหรอก หน้าเลยหล่ะเพ่)

“เอาหล่ะ เรามาจัดการเจ้าพ่อมาเฟีย ดีกว่า”ผมรีบเปลี่ยนเรื่องทันที  ก่อนที่ เหล่าบรรดาแฟน หนุ่มไปล๊อกแขน ให้มาเฟียใหญ่คุกเข่า

ลง  ส่วนตัวผม ก็พาคุณประเทืองนั่งที่เตียงวาดมือไปยังไหล่ตรงข้ามพร้อมกับหันหน้ามามองยังชายหนุ่มที่ กัดฟันกรอดๆ แต่

ไม่อาจทำอะไรได้ เนื่องจากมีสิบสองหนุ่ม คอยกันไว้

“แค้นใจหล่ะสิ ที่แมวอ้วนประสาทอย่างผมทำให้มาเฟียอย่างคุณ เป็นแบบนี้”ผมเอ่ยเสียงเยาะเบาๆ (แต่เจ็บจี๊ดม๊าก)

“จะฆ่าอั๊วก็ทำเลย อั๊วพลาดเองที่พาลื้อมา”

“เอ จะทำดีไหมนะ หรือ ว่าจะเฉือนเนื้อแล้วราดด้วยน้ำเกลือดีกว่า”ผมว่าพลางเอานิ้วเคาะเบาๆที่คาง

“ไม่นะ อย่าทำแบบนั้น”ประเทืองร้องเสียงหลงทันที

“น่านสิ การ์ฟิลไม่โหดร้ายไปหน่อยเหรอ”เสือเองก็อดตกใจไม่ได้

“อย่าทำแบบนี้เลยครับ ให้กฏหมายจัดการดีกว่า”เซนต์รีบสนับสนุน

“จริงด้วย นายไม่มีสิทธิ์เหนือกฏหมายนะ”มังกรอดที่จะกล่าวไม่ได้

“ใครสั่งให้พูดเหรอ”ผมหันไปถามพลางยิ้มหวาน

“ง่ะ ขออภัยครับ”สามเสียงรีบตอบทันที

“ดีมาก ว่าแต่คุณประเทืองจะห้ามทำไม หลี่เหลียงไค่ ร้ายกับคุณมากไม่ใช่เหรอ ไก่เองก็ยังโดนตามฆ่านะ อ๋อและที่สำคัญ

ไอ้บ้านี่ผลิตยาบ้าๆ มาให้การ์ฟิล เสียตัว สืบประวัติการ์ฟิล  จ้างนักฆ่ามาฆ่าการ์ฟิลเชียวน่ะ”ว่าเสร็จอดไม่ไห้โดดไปตบหน้า

สักที หากแต่เสือกับจี๊ดรีบเข้ามากันไว้ก่อน

“ปล่อย จะตบมัน ไอ้ชั่ว ไอ้เลว ทำชีวิตตรูป่นปี้ ปล่อยสิ”ผมว่าพลางดิ้นทันที

“ง่า ใจเย็นนะการ์ฟิล”เสือเอ่ยพลางล็อคแขน

“น่านสิครับ ตอนนี้คุณปลอดภัยแล้วด้วย”จี๊ดพยายามกล่อมอย่างหวั่นๆ

“เอ่อ การ์ฟิลนี่โหดไปไหมครับเนี่ย พี่แพะ”เขียวหันมาถามรุ่นพี่อย่างหวั่นๆ

“ก็นะ จำไมได้เหรอ พวกนักฆ่าสภาพเป็นอย่างไรน่ะ”

 “ผมขอโทษ”ประเทืองเอ่ยคำนี้ออกมาแทน

“ไม่นะ กระรอกน้อยไม่ผิด อั๊วผิดเอง จะทำอะไรก็ทำอั๊วแต่อย่าไปโทษกระรอกน้อย”หลี่เหลียงไค่เอ่ยเสียงดังทันที

“เหอะ กระรอกน้อย นายคิดว่าคนนี้เป็นใคร เป็นสัตว์เลี้ยงของนายเหรอ อย่าตลกหน่อยเลย”ผมว่าเสร็จก่อนที่จะชี้นิ้วพร้อม

เอ่ยประโยคเด็ดทันที

“ความรักที่เอาแต่กักขัง นั่นน่ะไม่เรียกว่ารักหรอก!!!”แหม เท่อย่าบอกใคร

“เหอะ ทำเป็นพูดดี ลื้อเองก็คบผู้ชายทีเดียวสิบสองคน แพศยาชัดๆ”

“เพี้ยะ!!”เสียงฟาดหน้าดังทันที

“คุณพ่อประเทือง”เสือและจี๊ดร้องอย่างตกใจ

“กระ กระรอกน้อย”หลี่เหลียงไค่ร้องอย่างไม่อยากเชื่อ

“หยุดนะ อย่าพูดจาลามปามการ์ฟิลนะ คุณน่ะจะใจร้ายกับผมอย่างไรก็ได้ แต่อย่าไปทำกริยาไม่ดีต่อลูกสะใภ้ผม เขาเป็นคนจิตใจดี

 เขาไม่คิดจะรวบทั้งสิบสองคนเป็นแฟนด้วยซ้ำ แต่ไม่รังเกียจที่ทั้งสิบสองคนจะมารัก การ์ฟิลน่ะยอมรับรักทุกคนแม้ใจจะคัดค้าน

เขาดีกว่าคุณ เหนือกว่าคุณทุกอย่าง จริงอยู่ ผมเอง ผมก็หลงรักคุณแม้จะเจอพฤติกรรมร้ายๆก็ตาม ตะ แต่ว่าคุณไม่เคยคิดจะ

เปลี่ยนแปลงเลย การ์ฟิลเค้ายอมเปลี่ยนจากไม่คิดจะรัก เป็นรัก แต่คุณที่รักผม แต่ไม่เคยถามความรู้สึกของผมเลยว่า

ผมรักคุณไหม ผะ ผม ฮือๆ”

“กระ ไม่สิประเทือง อะ อั๊วขอโทษ”หลี่เหลียงไค่เอ่ยพลางน้ำตาไหลทันที

“อึก คุณ”ประเทืองเงยหน้ามองอย่างไม่อยากเชื่อ

“เชอะ ขอโทษ แล้วคิดว่าคุณประเทืองจะยอมเหรอไง ว่าแต่เรื่องนี้คุณประเทืองก็ผิดนะ”ผมว่าพลางนั่งลง โดยมีจี๊ดกับเสือขนาบข้าง

“นี่จะเอายังไงกับอั๊ว อั๊วรู้ตัวแล้วว่าผิด จับอั๊วเข้าคุกเลยสิ ยังไงอั๊วก็โดนโทษประหารชีวิตอยู่แล้ว”

“เรื่องอะไร นายตายแล้วชั้นได้อะไรขึ้นมาเหรอ”ผมถามพลางเอียงคอ (คือไม่ได้เล่นนะ ก็มันไม่มีอะไรดีขึ้นนี่)

“แล้วจะเอายังไง”หลี่เหลียงไค่เอ่ยอย่างแค้นเคือง

“นั่นสินะ เอาแบบนี้ไหม ยกทุกอย่างของนายให้เสือกับจี๊ด นายก็สิ้นเนื้อประดาตัว อ๋อแล้วก็เผื่อมีใครส่งสารคงพอเก็บ

ไปเลี้ยงที่บ้านก็ได้มั้ง”ผมเอ่ยพลางมองไปยังวอกทันที

“ไม่นะ การ์ฟิล จะให้พวกเราเป็นมาเฟียเหรอไง”เสือกับจี๊ดร้องอย่างตกใจ

“เอ่อ ผมว่าก็ดีนะครับ”วอกเอ่ยพลางนวดดั้งจมูก อย่างใช้ความคิด

“ดีอย่างไร วอก แบบนี้พี่เสือกับพี่จี๊ดก็เป็นมาเฟียใหญ่แห่งจีน ไปเลยนะ”

“ก็ให้จี๊ดกับเสือเขาล้มกิจการผิดกฏหมายทุกอย่างไปสิครับ หนำซ้ำก็คุมบังเหียนกิจการ เพื่อค้ำจุณพวกเราเพื่อเป็นอาณาจักร

การค้าที่ยิ่งใหญ่ต่อไปด้วย”วอกเอ่ยอย่างสรุป

“จะ จะบ้าเหรอให้อั๊วล้มกิจการทุกอย่างที่อั๊วสร้างมาเกือบยี่สิบปีเหรอ”หลี่เหลียงไค่เอ่ยอย่างตกใจ

“คุณประเทืองว่ายังไงหล่ะครับ”ผมหันไปยังนางฟ้าที่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่า นางฟ้าต้องยอมสละปีกที่สวยงาม เพื่อเป็นคนธรรมดาแน่ๆ

“การ์ฟิลคิดว่าทำแบบนี้จะดีเหรอครับ”ประเทืองหันไปมองร่างอวบที่ตอนนี้กำลังกอดอกพลางจ้องมา

“ถ้าคุณประเทืองรักเขา แม้จะเป็นซาตานก็ต้องทำ”ผมเอ่ยอย่างไม่สะทกสะท้าน

“ก็ได้ครับ”ประเทืองว่าพลาง ก้มลงไปจุมพิตที่ปากหลี่เหลียงไค่อย่างแผ่วเบาหากแต่นุ่มนวลอย่างที่สุด ก่อนที่จะเอ่ยเสียงกระซิบ

ที่คนๆเดียวจะได้ฟัง

“ผมรักคุณนะครับ”

“เปรี้ยง!!! อ่ะ ไม่จริง”หลี่เหลียงไค่ ร้องพลางแตะท้องที่ตอนนี้มีเลือดไหลออกมา

มาเฟียแห่งจีน หลี่เหลียงไค่ สิ้นชื่อ ธุรกิจมืดที่แอบซุ่มในไทยถูกจับกุมทันที
   
   ผมอ่านหนังสือพิมพ์อย่างสงบ นี่ก็เป็นวันทีสามแล้วหลังจากที่ผ่านเรื่องร้ายๆมาแบบสุด อ๊า สบายจัง ข้างๆผมก็

มีคุณประเทืองนั่งข้างๆ คอยกุมมือร่างที่นอนบนเตียง ตอนนี้หลี่เหลียงไค่ได้ตายไปแล้ว แต่ความจริง คือข่าวที่มังกรกับเซนต์

บอกสื่อไป แน่นอนผมยิ่งดังขึ้นไปอีก เพราะว่า

นอกจากจะเป็นแฟนกับสิบสองหนุ่มหล่อแล้วยัง เป็นฮีโร่ที่ช่วยตำรวจทลายแก๊งมาเฟียใหญ่อีกด้วย

“คุณประเทืองเนี่ย เด็ดจริงๆนะ”ผมเปรยเรียบๆทันที

“ไม่หรอกครับ เพราะการ์ฟิลเป็นกำลังใจให้ผมมากกว่า

“ตอนนี้ นายหลี่เหลียงไค่ก็ตายไปแล้ว คุณประเทืองจะทำยังต่อไปครับ”ผมว่าพลางยิ้มให้

“ก็รอ นายหลี่ ที่ตอนนี้เป็นคนไข้เพราะพลาดโดนกระสุนลูกหลงฟื้นขึ้นมาแล้วรับเขาไปดูแลที่บ้านน่ะครับ”

“งั้น ก็ใช้ความรักของคุณปลุกเขาได้แล้วครับ การ์ฟิล ไปผจญกับมารร้ายสิบสองตนต่อดีกว่า”

“แหม ใจร้ายไปนะครับการ์ฟิล”

“แหมก็นะ พวกบ้าจะตามตื้ออะไรนักหนาก็ไม่รู้ ติดเป็นตังเมยี่สิบสิ่ชั่วโมงไปได้ เนี่ยสงสัยคงแอบรอหน้าห้องแน่ๆ”

“งั้นรีบไปเถอะครับ เรื่องราวยังอีกยาว”

“ก็ได้ครับ งั้นการ์ฟิลลานะครับ”

“เอ่อ การ์ฟิลครับ”

“อะไรครับ”

“ขอบคุณมากครับ”

“ไม่ต้องขอบคุณหรอกครับ การ์ฟิลไม่ได้ทำอะไรเสียหน่อย คุณประเทืองใช้ความรักทำให้ปีศาจหลั่งน้ำตาได้ต่างหาก”

ผมเอ่อยเสร็จก็ลุกออกไป และแน่นอนพวกสิบสองหนุ่ม รอหน้าห้องเป็นแถบ

“นี่กะไม่ให้มีเวลาส่วนตัวบ้างเหรอไง”ผมอดฉุนไม่ได้

“ก็ไก่อยากอยู่ใกล้อ้วนนี่นา”

“ช่าย แมวอ้วนงอนไม่น่ารักนะ”

“จริงของกุน การ์ฟิล ไปกินไอติมกันไหม ต่ายพาไปกินนะ”

“ไม่หล่ะ การ์ฟิลไม่อยากกินอ่ะ”

“งั้นผมมีที่หนึ่งการ์ฟิลต้องอยากไปแน่ๆ”แพะเอ่ยอย่างยิ้มย่องทันที

“ช่าย พวกเราอยากพาไปมากเลยหล่ะ”เขียวรีบสนับสนุน

“โห สองหมอมาร้ายแฮะ”ม้าเหล็กเอ่ยอย่างทึ่งๆ

“น่านสิ แผนการณ์อะไรเนี่ย”กระทิงเอ่ยอย่างสงสัย

“คุณปู่ผมอยากเจอการ์ฟิลครับ”เขียวเอ่ยทันที

“หา คุณปู่เหรอ”ผมร้องอย่างตกใจ ตายหล่ะนี่ตรูต้องไปเจอญาติแฟนเหรอ

“ใช่ แต่ก่อนอื่น ไปเจอคุณพ่อผมก่อนนะ”ว่าเสร็จแพะก็โอบเอว ร่างอวบไปทันที โดยที่เหลือได้แต่เดินตามเท่านั้น

“ว่าแต่ ปู่นายนี่ใช่ หม่อมเจ้า ปรีชา ทรัพย์สิงหล หรือเปล่า”มังกรเอ่ยถามทันที

“ใช่ครับ ท่านให้เชิญพวกเรา ไปยังเรือสำราญที่ท่าเรือ โอเร็ลเต็นครับ”

“งั้น แสดงว่าพ่อผมกับพ่อพี่มังกรก็ต้องไปเจอด้วยน่ะสิ”เซนต์ร้องอย่างตกใจ

“อ้าว งั้นคุณพ่อกับแม่เลี้ยงเด่นจันทน์ ก็ไปด้วยน่ะสิ”ม้าเหล็กเอ่ยพลางหน้าเหวอ

“ง่า คุณพ่อและคุณแม่ รวมไปถึงแม่นวลพวกเราด้วยแน่ๆ”ไก่ว่าพลางหันไปยัง กุน ต่าย วอก ที่พร้อมใจกันพยักหน้าทันที

“ใช่ครับ แต่คุณพ่อประเทืองกับคุณพ่อหลี่คงไม่ไป เพราะว่าพวกท่านคงอยากใช้เวลาร่วมกันมากกว่า”เสือเอ่ยพลาง

“แผลก็หายแล้วนะครับ เพียงแต่คุณพ่อหลี่ยังไม่ฟื้นเท่านั้นเอง”จี๊ดว่าพลางคอตก

“เออน่า เดี๋ยวค่อยคิดกันอีกที ว่าจะเป็นการเปิดตัวบรรดาพ่อแม่เราทั้งหมดให้การ์ฟิลพร้อมกันหรือเปล่า”ไก่ว่าพลางกอดอก

“แต่ตอนนี้ พวกเราคงต้องตามไปดูว่า แมวอ้วนจะก่อเรื่องกับคุณพ่อของคุณแพะยังไงสินะครับ”

“แหมวอก คิดว่าที่แล้วมาการ์ฟิล เคยไม่ก่อเรื่องหรือไง”มังกรเอ่ยยิ้มๆ

“เฮ้อออออ”สิบเอ็ดเสียงต่างถอนหายใจทันที

ณ ห้องพักผู้ป่วย

“ตื่นได้แล้วนะครับ คุณหลี่ ผมรอคุณอยู่นะ”ประเทืองเอ่ยพลางกุมมือแนบหน้าไว้ 

“ผมรู้ตัวว่าตนเองเป็นคนที่ใจร้าย ที่ยิงคุณ แต่เพื่อทำให้คุณหยุดการกระทำอันโหดร้ายต่างๆ ผมรู้ตัวแล้วว่า ความรักเพียงอย่างเดียว

ไม่อาจทำให้คุณเปลี่ยนได้ ต้องมีความกล้าที่จะทำให้คุณเปลี่ยน แต่ความกล้าของผมมันก็มาจากความรักเช่นกัน ตอนแรกผมคิดว่า

หากผมไม่สนใจ หรือ เมินเฉยต่อการกระทำอันโหดร้ายของคุณ คุณก็คงเปลี่ยนแปลง แต่มันไม่ใช่ เพราะจริงๆ แล้ว

ผมไม่ได้ทำอะไรเลย ผมปล่อยให้คุณคิดเข้าข้างตัวเอง ตอนที่ผมจูบคุณ ผมยอมรับว่าผมรู้สึกรักคุณจริงๆ ตอนที่ผมยิงคุณ

ผมรู้สึกเจ็บปวดอย่างที่สุด ตอนนี้ ผมก็รอคุณเพื่อที่เราจะได้เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง สำหรับความรักของเรา ตื่นขึ้นเถอะครับ”ว่าเสร็จ

ประเทืองก็โน้มตัวไปจูบเบาๆที่ริมฝีปากของร่างบนเตียง หากแต่อยู่ๆก็เหมือนกับรู้สึกถึงการตอบสนอง

“คุณ ตื่นแล้ว”

“ใช่ ชั้นรอนายจูบปลุกชั้นจากนิทรา นานมากเลยหล่ะ”
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-08-2012 16:29:24 โดย wichaiP »

ออฟไลน์ moredee

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-8
Re: DoZen GuY น้ำตาปีศาจ 12/8/12
«ตอบ #1071 เมื่อ12-08-2012 00:28:18 »

:L2:ชอบคู่นี้มากกกกกกกกกกกกกกก คุณหลี่กับพี่เทือง

wichaiP

  • บุคคลทั่วไป
Re: DoZen GuY น้ำตาปีศาจ 12/8/12
«ตอบ #1072 เมื่อ12-08-2012 01:29:24 »

@ moredee ขอบคุณที่ติดตามครับ

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4561
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8
Re: DoZen GuY น้ำตาปีศาจ 12/8/12
«ตอบ #1073 เมื่อ12-08-2012 10:10:24 »

แมวอ้วนจะก่อเรื่องอะไรอีกรึป่าวน้า 

ออฟไลน์ momoku

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 152
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-0
Re: DoZen GuY น้ำตาปีศาจ 12/8/12
«ตอบ #1074 เมื่อ12-08-2012 11:07:10 »

ชอบคุณประเทือง เอ๊ย คู่ คุณประเทือง ^^

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
Re: DoZen GuY น้ำตาปีศาจ 12/8/12
«ตอบ #1075 เมื่อ12-08-2012 11:42:43 »

คู่ใหญ่นี่เค้าน่ารักกันจังเลย :o8:
ต่อไปก็เดินสายเจอญาติสามีนะแมวอ้วน :z1:

ออฟไลน์ takara

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +379/-13
Re: DoZen GuY น้ำตาปีศาจ 12/8/12
«ตอบ #1076 เมื่อ12-08-2012 13:31:06 »

ฮิ้ว คุณประเทืองได้รักกลับมาแล้ว แมวอ้วนจะแผลงฤทธิ์ยังงัยน๊า

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
Re: DoZen GuY น้ำตาปีศาจ 12/8/12
«ตอบ #1077 เมื่อ12-08-2012 14:57:20 »

ภารกิจเก่าสำเร็จ  ก็มีภารกิจใหม่จ่อมาอีกแล้ว

เอาใจช่วยการ์ฟิลให้ผ่านด่านว่าที่พ่อสามีและบรรดาญาติของสามีไปให้ได้นะจ๊ะ

 :z2:

บวกเป็ด

ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6
Re: DoZen GuY น้ำตาปีศาจ 12/8/12
«ตอบ #1078 เมื่อ13-08-2012 17:02:35 »

คู่ประเทืองน่ารักดีน่ัะื ต้องจุ๊บบบแล้วถึงฟื้น :oo1: :oo1: :oo1:

ออฟไลน์ ชัดเจนกาบ

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1664
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-23
Re: DoZen GuY น้ำตาปีศาจ 12/8/12
«ตอบ #1079 เมื่อ13-08-2012 17:04:10 »

โคตรชอบเรื่องนี้เลยครับ สนุกมาก อ่านแล้วอิจฉาแมวอ้วนมากมาก มีบ้างตอนแอบหมั่นใสแมวอ้วน แต่เรื่องนี้แปลกใจมากที่ทำให้ผมเข้าข้างพระเอก เพราะส่วนมากเรื่องที่ผมอ่านนากเอกโดนกระทำให้ซ้ำเพราะกลัวพระเอกจะนอกใจแถมพระเอกเป็นคนไม่ถือตัวตัวไม่แน่นอนทำให้นากเอกหวั่นใจตลอดแต่เรื่องนี้กับไม่เลยชอบพระเอกนี้มากจอย

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด