หัวข้อ: DoZen Guys ศึกสุดท้าย สังเวียน(ห้องหอ) อวสานเเล้วครับ

[miwmiwjung]

the  winer นะวันเน้  เพ่การ์ฟิล

[yogurtjung]

555 สมคุณหญิงแม่เล่นไม่ดู

พี่การ์จังแรงงเวอร์ อ่ะ 55

อีก 8 ยกเสร็จแน่ๆค่ะ หึหึ

[forbidden]

รางวัลชนะเลิศได้แก่ การ์ฟิล เย้ 
รอต่อจ้ะ 
ปล.ฮาเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ 

[wichaiP]

            จากนั้นผมก็เข้ามาในห้อง ก็ฟุบลงไปนอนที่เตียงของไก่ทันที ก็นะแรงแทบจะไม่มีเลย หิวก็หิวแต่ว่าขืนนั่งตรงนั้นต่อ

มีหวังไม่ได้จบเเค่นี้เเน่ๆ ยังไงๆ ไอ้การ์ฟิลต้องทำตัวเป็นพระเอกไว้ (เมื่อไหร่มันจะรู้สถานะตัวเองสักทีฟระ : คนเขียน)

“เฮ้อ เสียดายจัง ยังไม่ได้กินข้าวเลย หิ๊วหิว”อดบ่นออกมาไม่ได้จริงๆนะเนี่ย

“งั้นทานนี่สิครับ”อยู่ๆวอกก็เข้ามาในห้อง พร้อมกับขนมปังช๊อกโกแลตกับโกโก้

“อ้าว ทำไมมาเร็วจัง”ผมหันไปมองยังประตูทันที

“พอดี ตอนนี้คุณไก่กำลังดูคุณหญิงท่านอยู่ ผมเลยขึ้นมาดูการ์ฟิลก่อนน่ะครับ”วอกว่าพลางก่อนที่จะวางของบนโต๊ะ ผมก็รีบไป

จัดการโซ๊ยทันที

“ไม่ต้องรีบก็ได้ครับ เดี๋ยวลวกปากพอดี”วอกเอ่ยเตือนเบาๆ

“เอิ๊กกก ค่อยยังชั่วหน่อย”กะว่าจะทานอาหารให้อร่อยเสียหน่อย ดันต้องมาฟัดกับยัยคุณหญิงแม่เสียได้ (พูดเหมือนเป็นตัวอะไร

ที่ร้องเสียงโฮ่งๆๆนะเพ่)

“ก็การ์ฟิล อยากไปทะเลาะกับคุณหญิงท่านทำไมหล่ะครับ”วอกเอ่ยตำหนิไม่ได้

“อ้าว มาพูดแบบนั้น เป็นใครไม่โกรธหล่ะ การ์ฟิลไม่ยอมใครง่ายๆหรอกนะ ผมว่าพลางก่อนที่จะเดินเข้าไปอาบน้ำทันที

โดยไม่สนใจสายตาคนที่มองตามแม้แต่น้อย

“เพราะเป็นคุณเหรอเปล่าเนี่ย ทำยังไงผมก็เกลียดคุณไม่ลงจริง”วอกเปรยยิ้มๆ    

   หลังจากนั้น ผมก็เดินออกมา ที่เหลือเพียงผ้าคลุมอาบน้ำ ก็นะรีบมากไปหน่อยเลยไม่มีกะใจจะหยิบอะไรไปด้วยนี่หว่า พอออกมา

จากห้องน้ำ ก็เห็นไก่กับวอกที่กำลังรออยู่ โดยทั้งสองคนเปลือยเปล่าใส่เพียงผ้าเช็ดตัวเท่านั้น

“อ้าวมายืนทำไมกันตรงนี้เนี่ย”ผมว่าพลางมองสองคนตรงหน้า ไอ้เอี้ยทำไมหุ่นดีกันจังฟระ

“ก็จะรออาบน้ำน่ะสิ”ไก่ว่าพลางยืนกอดอก

“อ้าวเหรอ งั้นไปอาบสิ”ผมว่าอย่างไม่สนใจ ก่อนที่จะเดินไปยังเตียงนอน

“นี่เช็ดตัวให้แห้งก่อนสิครับ”วอกว่าพลางเดินมาใกล้ พร้อมเอาผ้าเช็ดผมเบาๆ

“งื๊อ ทำเองได้น่า”ผมว่าพรางผลักออก

“อย่าเรื่องมากน่า มาชั้นช่วยเอง”อ้าวไอ้เอี้ย จะมายุ่งทำไมเนี่ยนายไก่

“อย่างี่เง่าน่า ขืนตัวเปียกก็เป็นหวัดพอดี”ไก่ว่าพลางเริ่มรุกเข้ามา

“ม่ายยอาววว”ผมว่าพลางเริ่มถอยจะ สะดุดไปนอนกับเตียงขณะที่สองคนตามมาเช่นกัน

“อ๊ะ!!” “เฮ้ย!!” “โอ๊ะ!!”เราสามคนต่างสะดุดร้องพร้อมกันเรียกได้ว่าแทบ นัดกันมาเลยมั้ง แถมตำแหน่งที่ไอ้การ์ฟิลอยู่ตอนนี้

ไม่น่าอยู่อย่างมาก

“นี่ลุกไปสิ”ต้องรีบไล่ สองสามวันนี้ยิ่งเปอร์เซ็นการเป็นรุกแทบเรียกว่าได้ศูนย์ม๊ากก

“การ์ฟิล ครับ คือคอเสื้อมัน”วอกเอ่ยอย่างเพ้อทันที

“ทำไม ผิวข้างในขาวจังการ์ฟิล”ไก่เอ่ยพลางตะลึง

“ห๊ะ หา”ผมร้องเสียงหลง รีบเอามือมาตะครุบคอเสื้อปิดทันที (ทำไมรู้สึกเหมือนโดนลวนลามทางสายตาจังฟระ)

“การ์ฟิล นึกยังไงไปแกล้งคุณแม่แบบนั้นหล่ะ”ไก่เปรยถามทันที

“อ้าว ก็คุณหญิงแม่ อยากมากัดก่อนทำไมหล่ะ”ผมสวนทันควัน

“นี่ แม่ชั้นคนนะไอ้อ้วน”อ้าวหายไปนานนะ ชื่อเรียกที่ไม่ต้องการเนี่ย

“หนอย มาว่าไอ้การ์ฟิลเป็นไอ้อ้วนหรอ ตายเสียเถอะ”ว่าเสร็จเหมือนมีแรง (สงสัยจากโกโก้แก่ๆ กับ หนมปังช๊อกกาลี)
ดึงไก่ลงมาเพื่อล๊อกคอ

“เฮ้ยทำอะไรน่ะ ไอ้อ้วน”ไก่ร้องเสียงหลง หากแต่ก็ตามลงมา

“การ์ฟิลไม่เอานะครับ ปล่อยคุณไก่นะครับ”วอกพยายามห้าม แต่เหมือนว่าเราสามคนจะอัดรวมไปที่เตียงแล้ว

 “นี่ หยุดนะการ์ฟิลไม่งั้นเกิดอะไรขึ้นไม่รู้นะ”ไก่พยายามดันตัวออก

“หนอยคิดว่าคนอย่างไอ้การ์ฟิลจะกลัวเหรอ มาเลยเฟ้ยย”วันนี้แกต้องตายยยยย (อารมณ์ประมาณเด็กต้องการเอาชนะ)

“งั้นผมให้คุณไก่ก่อนหล่ะกัน”วอกเอ่ยพลางเริ่มสอดมือเข้ามาในเสื้อคลุม

“อ๊ะ ดะ เดี๋ยงสิ”ผมเริ่มรู้สึกว่าลักษณะการทำแบบนี้มันจะสื่อถึง.....

“ไม่ได้หรอกการ์ฟิล โทษทีนะ”ไก่ว่าเสร็จก่อนที่จะบดจูบลงมายังริมฝีปากผม พร้อมกับใช้มือบีบเค้นไปที่เอวร่างอวบ

“อือออ อ๊ะ วอกทะ ทำอะไรน่ะ”มางับหูทำไมฟระ

“ก็การ์ฟิลน่ากินนี่ครับ”วอกตอบพลางเริ่มเอาจมูกสูดกลิ่นตามซอกคอ

“กลิ่นการ์ฟิล ช่างหอมจัง”แน่สิเว้ย ตรูเพิ่งอาบน้ำมานี่เฟ้ย หากแต่เหมือนไก่อยากจะสูดดมเช่นกัน จนตอนนี้ผมเหมือนโดนคนสอง

คนกำลังสูดดมอาหารจานโปรดก็ไม่ปาน

“อื๊อ หยะ อย่าเพิ่งสิ พวกนายยังไม่อาบน้ำนะ”เอาวะ ขอรอดก่อนดีกว่าคอยดูนะ เข้าห้องน้ำเมื่อไรจะล๊อกประตูไม่ให้ออกมาแน่ๆ
 
“ไม่เป็นไรหรอกอ้วน ไงก็ต้องเหม็นเหงื่ออยู่ดี อาบก่อน อาบหลังไม่สำคัญหรอก”อ๊ะหน้าด้านไปไหมไอ้ไก่

“จริงของคุณไก่ เอางี้ไหม ผมเสนอแบบแซนวิชการ์ฟิลจะได้สนุกด้วยดีไหม”วอกเอ่ยสิ่งที่ไอ้การ์ฟิลไม่คาดคิด จนผมต้องหันไป

มองจนปากเราสองคนบรรจบกัน พร้อมกับการช่วงชิงลมหายใจไปอย่างหน้าด้านๆ

“อื๊อๆๆๆ”ผมอดครางในลำคอไม่ได้ ทำไมพวกนี้มันช่ำชองฟระ (ยิ่งกว่าเก่งหล่ะเซ่ะ : คนเขียน)

“ก็ดี อยากลองมานานแล้ว แต่ขอชั้นก่อนได้เปล่า”ไก่เอ่ยพลางปลดผ้าเช็ดตัวออกทันที

“อืออ เดี๋ยวสิ อะไรก่อน”หากแต่ไอ้การ์ฟิลยังไม่ได้รู้คำตอบแบบคำพูด ก็ได้คำตอบจากร่างกายแทน ไก่ดึงผมให้นั่งคลุกเข่า

พร้อมกับเปิดชายเสื้อคลุมออก (ไม่อยากถอดออกกลัวไม่ทันใจครับ : ไก่) พร้อมกับเทโลชั่นไปที่ช่องแสนหวาน ก่อนที่จะเอา

แท่งเนื้อใส่เข้าไปแบบไม่รีรอ

“อืออออออ”ผมร้องเสียงหลง หากแต่พยายามฝืนแรงไว้ ยังไงก็ได้จิ้มคนนึงหล่ะฟระ หากแต่ว่าวอกกลับยืนบนเตียงแทน

พร้อมกับใช้อาวุธชี้หน้าผม พร้อมกับเอ่ยประโยคแทบกรี๊ด

“ช่วยผมหน่อยสิครับ การ์ฟิล”ผมมองไอ้สิ่งที่ชี้หน้า กลัวทำให้มันมีกำลังแล้วย้อนมาทำร้ายไงไม่รู้ หากแต่ไก่กับส่งกำลังภายใน

ถ่ายทอดมาจนปากผมต้องไปสำผัสกับสิ่งนั้นทันที

“อุ๊บๆๆ อื๊ออๆๆๆ โอ๊ววว การ์ฟิลช่างสุดยอดจริงๆ”ไก่ร้องเสียงหลง

“อ๊าๆๆ อย่างเร็วสิครับ โอวว ปากคุณช่างอบอุ่นจังครับ”วอกร้องคราง

ส่วนผมนะเหรอ ไม่มีเสียงไรจะออกมาได้แต่ ตับ ตับ ตับ และก็ ตับๆๆๆๆๆ

ไก่เร่งเร้าจนผมแทบจะหมดแรง เมื่อยทั้งปากและเมื่อยตรงสะโพกหากแต่เหมือนเวลาแห่งหายนะยังไม่หมดแค่นี้ เพราะเมื่อไก่เสร็จ

ก็ย้ายด้านมาอยู่ด้านหน้า ขณะที่วอกย้ายไปด้านหลังก่อนที่ผมจะรู้ว่าคำว่าแซนวิชเป็นยังไง ก็เจอวอกเข้ามาเป็นบทบาทฝ่ายทะลวง

ผมต่อ ขณะที่ไก่ขนาดเสร็จแล้วแต่ก็แลกจูบกับผมอย่างไม่เคยคิดจะพอ

“การ์ฟิลนอนลงมาทับผมได้เลยครับ อือออ”วอกว่าพลางดึงผมลงไปนอนราบกับตนเอง

 “อึ๊กๆๆ อืออ การ์ฟิล ไก่รักการ์ฟิลนะ”ไก่ร้องพลางขบกัดเม็ดเชอร์รี่ผม พร้อมกับกดทับลงมา

ล่างกระแทก บนไล่ต้อนนนน เจอแบบนี้ สิ่งเดียวที่ไอ้การ์ฟิลขอพูดเลยว่า

ไอ้อาหารที่ชื่อ แซนวิช ตรูจะไม่แด๊กอีกต่อไป คอยดู๊ๆๆๆๆ

[Bronc]

ว้าว อิ่มเลยการ์ฟิล

ทานสองชิ้นเลย

[gupalz]

อาหารมื้อนี้ช่างไม่ธรรมดา 5555

[pare_140]

มันเป็นอาหารที่อร่อยมากเลยน่่ะ

[MiSS-U]

อิ่มหน่ำ  555

เสร็จการ์ฟิลไปอีกสองหน่อ?

[yogurtjung]

ว้าพี่การ์ฟิลไม่แบ่งเค้าเลย

เอิ๊กกกกกๆๆๆ

555 ไม่ไหวฮา จัดเสร็จไปอีก 2

สงสัยตะแค่น๊อต 12 ยะรวดนะนี่ คิคิ

[ott1212]

" ไอ้อาหารที่ชื่อ แซนวิช ตรูจะไม่แด๊กอีกต่อไป คอยดู๊ๆๆๆๆ  "

เอ่อ.......เท่าที่รู้มา.......เคยจำได้ด้วยเหรอ..............

[ทิวลิปสีส้ม]

กร๊าก สรุปวันนี้การฟิลได้กินขนมปังชอกโกแลต กับ โกโก้ ปิดท้ายด้วยแซนวิสชิ้นโต๊โต~

[BeeRY]

เค้าว่าตัวเองน่าจะได้กินอีกหลายชิ้นเลยนะการ์ฟิล

[forbidden]

แซนวิชนี่ของเค้าดีจริงๆ 
รอต่อจ้ะ 
ปล.เหลืออีก 6 ยก มาได้แค่ครึ่งทางเองน้าการ์ฟิล 

[moredee]

แซนวิชไส้แมวอ้วน

[CarToonMiZa]

แมวอ้วน
กินที2ระวังจุกน๊า

บวกเป็ด

[andy_kwan]

แมวอ้วนยังไม่รู้ตัวอีกนะ  อิอิ

[wichaiP]

           ผมนอนนิ่งไปบนเตียงอย่างเหนื่อยล้า หนอย บังอาจหลอกลวงให้คนอย่างไอ้การ์ฟิลเสียเชิงได้

(มันร้ายจริงๆค่ะ คุณนาย : คนเขียน) เรื่องนี้มีเอาคืนแน่ๆ แต่ตอนนี้ ขอตรูมีแรงก่อนได้ไหมฟระ

“เป็นไงบ้างครับ เจ็บไหม”ไก่ที่นอนอยู่ข้างๆเอ่ยพลางลูบหัวผมเบาๆ

“อยากรู้ ทำไมไม่ลองโดนเองหล่ะ”มีหน้ามาถามนะเมริง

“ไม่หล่ะ เนี่ยผมเป็นของการ์ฟิลแล้วนะ”ไก่ว่าพลางก่อนที่จะหอมแก้มผมเบาๆ

“ไม่ใช่แค่คุณไก่นะ ผมก็เป็นของคุณการ์ฟิลด้วยเหมือนกัน”วอกเองก็นอนซบไหล่ผม ก่อนที่จะยื่นจมูกสูดดมกลิ่นที่ใบหน้า

“อ่ะ อื๊อ”ทำไรได้หล่ะ นอกจากพยักหน้ายอมรับไปกลายๆ

“เช้านี้อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมครับ เดี๋ยวผมขอให้แม่นวลแกทำอาหารเช้าให้”ไก่เอ่ยก่อนที่จะลุกขึ้นพร้อมกับบิดขี้เกียจเล็กน้อย

“เอ่อ อะไรก็ได้ การ์ฟิลไม่เลือกกินเท่าไรหรอก”ผมว่าพลางก่อนที่จะเหลือบมอง ร่างกายชายหนุ่มตรงหน้า แมร่งจะหุ่นดีไปไหนฟระ

เรียกได้เจ้าชายมาจุติเลยหว่ะ

“งั้น ไปอาบน้ำกันครับ เดี๋ยววอกดูแลคุณเอง”วอกว่าพลางดึงมือผม หากแต่ผมกลับร้องเสียงหลงก่อน

“โอ๊ะ เบาๆสิ”ไม่รู้เหรอไงฟระว่าเจ็บตรู๊ดอยู่น่ะ

“เอ่อ เจ็บเหรอครับ”วอกกับไก่ถามพร้อมกันทันที

“ไม่เจ็บจะร้องเหรอ”เยส แหมช่างเด็ดจริง คำพูดตรู

“เอางี้ เดี๋ยวพวกเราไปอาบน้ำกันก่อน แล้วลงไปทำอาหารรอการ์ฟิลดีไหม”ไก่เอ่ยพลางส่งยิ้มมาให้

“อื้อ”ผมพยักหน้าเบาๆ

   จากนั้นผมก็พักสักเล็กน้อยก่อนที่จะ ลุกไปอาบน้ำ เมื่อเดินออกมาพร้อมกับเห็นเสื้อผ้าที่วางเตรียมไว้ให้ พร้อมกับโน๊ตที่วางไว้


ใส่ชุดที่เตรียมให้นะครับ มันเหมาะเเละน่ารักเหมือนคุณที่สุด.....วอก

ถ้าตรูอ๊วกจะมีใครด่าไหม (คนอ่านตอนนี้ 81 คนที่โพสน่าจะประนามนะเพ่การ์ฟิล)

         เมื่อผมใส่เสื้อผ้าเสร็จ ก็เดินไปที่กระจก ดูความเรียบร้อยพร้อมกับทำเห็นกล่องๆหนึ่งวางไว้พร้อมกับโน๊ตเหมือนกัน

เลยต้องหยิบกล่องมาเปิดดู เป็นนาฬิกา แบบที่คุณประเทืองให้ผมใส่นี่นา พร้อมกับอ่านโน๊ตทันที

นาฬิกาบอกเวลา แต่คนให้บอกว่ารักนะอ้วน.....ไก่

“พวกมัน เล่นมุกเสี่ยวๆได้หน้าด๊านด้านจริงๆฟระ”ผมอดที่จะรู้สึกเซ็งๆไงไม่รู้

            เมื่อผมลงมาข้างล่างก็ต้องเจอกับเรื่องที่แทบจะอยากกรี๊ดดดด ก็นะแน่นอนมีคุณหญิงเพ็ญจันทน์ กับแม่นวลที่รออยู่

แต่ไหงมีอีกสองคนที่แต่งตัวแปลก เอาโม่งปิดหัวไว้ แถมมือถือปืนไว้จ่อเหนือหัวบรรดาคุณแม่ด้วยฟะเนี่ย หากแต่ยังไม่ทันได้เอ่ย

อะไร ปืนอันนั้นก็หันๆมาทางผม ก่อนที่จะเหนี่ยวไกทันที

“ปัง!!!”

“กรี๊ดๆ”สาวแก่สองคนต่างร้องเสียงวี๊ดว๊ายทันที ขณะที่ผมชแว๊บ ก้มหลบก่อนที่จะเอ่ยร้องออกไป

“พวกนายเป็นใครเนี่ย แล้วเข้ามาได้ยังไง”ผมก้มหลบหลังเสาพร้อมกับมองหาสิ่งสำคัญที่จำเป็นทันที

“กรูไม่มีหน้าที่ตอบมรึง ตอนนี้นายไก่กับนายวอก ออกไปเอาเอกสารที่บริษัทเมริงแล้ว ไม่มีใครช่วยเมริงได้แน่ๆ”โจรคนหนึ่งตอบ

อย่างเหี้ยมๆทันที

“พี่อิน ผมว่าผมขึ้นไปจัดการมันเลยดีไหมเพ่ ไหนๆบ้านนี้ก็เหลือแค่ยัยแก่สองคน กับไอ้อ้วนนั่นเท่านั้นเอง”

“อย่าดีกว่า ไอ้จันเดี๋ยวจะเสียทีมันอีก ขนาดเล่นไล่ยิงแมร่งยังเอาตัวรอดไปได้ มีเก้าชีวิตแน่ๆ”อินอ่ยเสียงดัง

“นี่ จะฆ่าไอ้อ้วนนั่นก็ฆ่าไปสิ ทำไมต้องมาฆ่าชั้นด้วย หรือ แกอยากได้เงิน ชั้นมีนะ เอาไปให้หมดเลย ชั้นให้ไว้ชีวิตชั้นเถอะ”คุณหญิงเพ็ญจันทน์ร้องไห้ขอชีวิตตนเอง

“หุบปากไปเลย อีแก่!! กรูต้องการฆ่าลูกเมริงเว้ย แต่แมร่งลูกมรึงมีตัวนำโชคอย่างไอ้อ้วนการ์ฟิลน่านต่างหากที่รอดชีวิตมาได้

 แต่ไม่ต้องห่วง หลังจากกรูฆ่าไอ้อ้วนนั่นแล้ว กรูจะฆ่าลูกชายเมริงต่อให้เอง”จันเอ่ยอย่างเหี้ยม

“เฟี้ยววว!! โอ๊ย!!!”แหม ต้องขอบคุณรองเท้าที่วอกเตรียมไว้ให้นะเนี่ย น้ำหนักกำลังพอดี เขวี้ยงได้ใจม๊าก

“ไอ้จัน!!”เสียงโจรอีกคนที่ชื่ออินร้องเสียงดัง ก่อนที่จะไล่ยิงผมทันที

“ปํง ๆๆๆๆ”ผมวิ่งหลบไปตามที่ต่างๆ ก่อนที่จะกระโดดคว้าผ้าม่านเหวี่ยงตัว ดร๊อปคิกใส่โจรชื่ออินทันที

“อ๊ากกก!!”โจรร้องเสียงหลงก่อนที่หงายหลังไปกับพื้น ตังแอ๊ก!!!

“คุณหญิงแม่กับแม่นวลเป็นไรเปล่า พอมีแรงไหม รีบเถอะครับ”ผมว่าพลางรีบไปพยุงท่านทั้งสอง

“การ์ฟิล หนูเก่งจังเลย ลูกแม่”คุณหญิงแม่ว่าพลางสวมกอดทันที

“คุณหญิงคะ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาซาบซึ้ง รีบหนีก่อนเถอะค่ะ”แม่นวลเอ่ยเตือนก่อนที่ดึงคุณหญิงให้ลุกตาม

พวกเราสามคนรีบวิ่งไปที่ประตูพร้อมกับได้ยินเสียง เจ้าโจรร้ายสองคนตามมาให้ได้ยินทันที

“พี่อินเป็นไรไหมเพ่”

“สาดเอ๊ย แมร่งมันเป็นใครฟระ บ้าบิ่นชิบหาย”

“เฮ้ย พี่มันไปโน่นแล้ว”

“บอกตรูทำมายยย ตามซิเว้ยยยย”

   จากนั้นไม่ต้องพูดอะไรม๊าก เหมือนพวกเราจะได้เล่นเกม โป้งแปะ (มันยังมีอารมณ์คิด : คนเขียน) แต่อย่าคิดว่าไอ้การ์ฟิลจะยอม

เป็นอะไรง่ายๆ (คนเดียว) มือถือมีโทรด่วนเฟ้ยยย

+++ไม่ว่าจะนานเท่าไร รักเราจะไม่มีวันตาย ไม่ว่านานเท่าไร หัวใจจะผูกกันไว้

ไม่ว่านานเท่าไร แม้จนวันสิ้นลมหายใจ จะรักเธอคนเดียว ได้ยินไหม

รักเธอไปตลอดกาล ++++

“ฮัลโหล จี๊ดเหรอมาที่บ้านไก่เลย ตอนนี้การ์ฟิลถูกโจรไล่ยิงอยู่ มีคุณหญิงแม่กับแม่นวลด้วย แค่นี้นะ”ผมว่าพลางก่อนที่จะวางสาย

"ทำไมโทรหาชู้หล่ะการ์ฟิล ไม่โทรหาไก่ หรือ วอกหล่ะ"คุณหญิงเเม่ช่างหลอกด่าได้ทุกเวลาจริงๆ นะพับเผ่ย

"ไก่ กับ ต่ายก็ได้ ทำไมต้องเป็นคนอื่นหล่ะจ้ะ การ์ฟิล"อ้าวเเม่นวลก็ด้วยเหรอเนี่ย

"อยากได้ความจริง หรือ โกหกหล่ะ"

"เอาความจริง"คุณหญิงเเม่

"โกหกดีกว่าจ้ะ"เเม่นวล

เเหมพร้อมใจกันไม่เเส่รู้เลยนะเนี่ย พวกเเม่ยายตรูเนี่ย

"โกหกคือ พอดีนึกไม่ออก ควาจริงมือถือนี่ผมโทรคุยกับจี๊ดเมื่อวานพอดี และที่โทรหาใครไม่ได้เพราะไม่เคยเมมครับ"

"หา!!!"สองสาวเหลือน้อย (แก่ว่างั้น) ร้องเสียงหลงก่อนที่จะชี้ไปที่สองโจรร้ายที่ตามออกมาหน้าบ้าน

“โป๊ก!!!”ลาก่อน LG 550 รองรับสามจีแต่ไม่มีกล้องหน้า ใช้มาสองปี ยังไม่เคยเจ๊ง พ่อลาก่อน ฮือๆๆ เสียใจเเละเสียดาย

“โอ๊ยยยย”เสียงร้องโจรจัน

“ไอ้จัน!!!”เสียงร้องโจรอิน

“ยืนทำมิวสิกเหรอ คุณแม่!! วิ่งสิเฟ้ยยย!!!”เสียงด่าแม่ยาย ของไอ้การ์ฟิล

“หยุดอย่าขยับนะ การ์ฟิล”เสียงปริศนา ? ดังขึ้นทันที 

ปริศนาในใจฉัน อยากให้เธอให้เวลาฉันบ้าง สิ่งที่ยังค้างใจ เรื่องที่ยังบาดหมาง รอทุกอย่างกระจ่างก่อนได้ไหม
อย่าโกรธฉัน เมตตาฉัน มีแค่เธอที่จะช่วยฉันได้ หากเธอไม่รับฟัง ใจฉันคงสลาย เริ่มวันใหม่ อาจสายเกินเยียวยา
ปริศนาแห่งความรัก รอให้เธอผู้เป็นกุญแจหัวใจ มอบความรักเธอมาไข หัวใจที่รักเธอตลอดมา ปริศนาในวันนี้
ดูให้ดีแล้วเธอจะรู้ว่า มีเรื่องราวมากมาย ในหัวใจอ่อนล้า รอเวลา ให้เธอมาดูแล

http://www.youtube.com/watch?v=OgjU4FTQmaw

(มันมีอารมณ์ ให้เพลงขึ้นอีกนะ : คนเขียน)

“พี่สวย พี่เนี๊ยบ พี่งาม”ไม่จริง สามสาวโอเปอเรเตอร์ บริษัทตรูนี่หว่า

[rmlab]

การ์ฟิล..สู้ๆๆๆๆ

[MiSS-U]

งานนี้สามสาวเป็นตัวการเหรอ  งง

รอตอนต่อไป  บวกเป็ด

[pare_140]

เมพขิงๆ

แล้วไอ้สวนเนี๊ยบงามนี่อะไรฟระเนี้ย

[gupalz]

สามสาวมันเป็นตัวร้ายหรือนิ

[moredee]

:serius2:ลุ้นอีกแล้ว

[อือหืออ่ะ]

การ์ฟิลสู้ๆ แต่รู้สึกหนักใจแทนพวกโจรนะที่ต้องมาสู้กับนู๋การ์ฟิลเนี๊ย

[ทิวลิปสีส้ม]

อ้าว เอ๊ะ มันยังไง
มีเบื้องหลังรึนี่!!

[forbidden]

งานนี้ท่าทางจะได้ใจคุณหญิงแม่ซะล่ะมั้ง 
มีเรื่องเพราะเกลือเป็นหนอนนี่เอง 
การ์ฟิลสู้ๆ 
รอต่อจ้ะ 
ปล.ตอนนี้จี๊ดออกด้วยอ่ะ อ๊ายยยยยยย  (<<บ้าไปแล้ว  )

[ott1212]

 ::แมวอ้วน...น่าสงสาร...........

ดูซิ มีแต่คนตามล่า.....จะหนีพ้นไหมเนี่ย


ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ............................

[yogurtjung]

พวกโจรเลือกคนผิดซะแล้วละค่ะ 55

รอตอนต่อไปนะจ๊ะ

[mind223]

ค้าง นิดหน่อยถึงปานกลาง  (มั้ง)

รอตอนต่อไปค่ะ สู้ๆ ! 

[wichaiP]

                  หากย้อนความกันได้ (ไปย้อนอ่านกันเองนะ จำไม่ได้หน้าไหน) สามสาวตรงหน้าผมเนี่ยทำงานเป็นโอเปอเรเตอร์

ที่บริษัทผม เลยทักทายบ่อยๆ แถมยังใช้ให้กันไก่กับวอก ตอนที่จะมาเอาคืน แต่วันนี้ไหนมาชุดรัดรูปสีดำ แถมมีปืนจ่อมาทางผม

ด้วยหล่ะ

“ช่าย พวกเรา สามสาวโอเปอเรเตอร์เองค่ะ”สามสาวร้องตอบพร้อมกันทันที

“พวกพี่ เป็นบ้าอะไร หนีเร็วมีพวกมือปืนตามการ์ฟิลมา”ผมว่าพลาง เริ่มเว้นระยะหากแต่เหมือนสามสาวหาสนใจไม่ พร้อมกับยิ้ม

เหยียดเบาๆ ก่อนที่จะเอ่ยประโยคเด็ดตามมา

“ก็มาฆ่าการ์ฟิลไง ว๊าย!!!”หากคำพูดยังไม่ได้ก็โดนแม่นวลเตะกวาดปืนไปทันที

“หนอยยืนเต๊ะจุ๋ย อยู่ได้ น่ารำคาญจริง”

“โห สุดยอดอ่ะแม่นวล”ผมร้องอย่างตกใจ หากแต่ยังมีเรื่องที่น่าตกใจกว่า เมื่อสองโจรตามมา

“โป๊ก!! โป๊ก!!”   

“คุณหญิงแม่”ผมร้องอย่างตกตะลึง ก็นะไม่อยากเชื่อคุณหญิงแม่รับวิทยายุทธ์บาจาบินจากผมไปแล้ว

“แหม แบบนี้ก็มันดีนะ อ๊ะ หนีกันก่อนเถอะ ไปจ๊ะลูกการ์ฟิล นวล”ง่ะ ใครทำคุณหญิงแม่ตรูกลายแป็นแบบนี้ได้ฟระ (เมริงน่านหล่ะ)

“หนอยนังแก่ ตายเสียเถอะ”สวยลุกขึ้นมาคนแรก ก่อนที่จะถีบแม่นวล ลงไปกองกับพื้นทันที

“ว๊ายย!!!! อูยย”

“แม่นวล!!!”ผมว่าพลางรีบไปพยุงไว้ ก่อนที่จะหันไปมองบรรดาสาวๆทันที

“พวกพี่ เป็นใครกันแน่”ผมว่าพลางลุกขึ้น ก่อนที่จะพาพวกบรรดาแม่ยาย (?) ไว้ข้างหลัง

“ได้ ชั้นจะบอกเอง พวกเราสามคนเป็นมือปืนรับจ้าง ชื่อว่า กลุ่ม นางฟ้า รับจ้างมาฆ่า เธอโดยเฉพาะ การ์ฟิล”เนี๊ยบ เอ่ยพร้อม

กับเล็งปืนยืนข้างๆสวย

“ความจริง พวกชั้นก็ไม่ได้อยากฆ่าเธอหรอกนะ การ์ฟิล เพราะว่ารู้จักกันมานาน”งาม ลุกขึ้นมายืนข้างๆเช่นกัน

“แล้วทำไมต้องมาทำแบบนี้หล่ะ”ตรูอดถามไม่ได้

“ช่วยไม่ได้ เธออยากทำให้คนๆนั้น รำคาญเองนี่นา”ทั้งสามคนเอ่ยตอบแทบจะทันใด

“นี่ พวกเธออย่าพูดมากน่า เดี๋ยวจะพากันซวยไปหมดหรอก”จันโวยทันทีก่อนที่จะมายืนโอบล้อมผม พร้อมกับอิน

“ขอโทษนะ น้องการ์ฟิล”สามสาวโอเปอร์เอ่ยก่อนที่จะยกปืนเล็งมาทางผมพร้อมกับพวกอินจัน

“ปังๆๆๆๆ”

ลาก่อน บรรดาแฟนสิบสอง ของไอ้การ์ฟิล

              ผมคิดในใจก่อน พร้อมกับน้ำตาที่เอ่อคลอ หนอยชีวิตคนหล่อแห่งดินแดนสยาม พร้อมกับการเป็นดาราอันโด่งดัง

และ การฟันสิบสองหนุ่มให้ร้องครวญครางภายใต้ร่างอันแสนเท่ ต้องมาจบลงแบบนี้ คิดแล้วแค้น ฮื่มๆ

 (มันเป็นคนแบบไหนฟระเนี่ย : คนเขียน  -_-” )

“หยุดเดี่ยวนี้นะ พวกหล่อน”เฮ้ยเสียงใครฟระเนี่ย  ผมลืมตามองทันที พร้อมกับเห็นพวกนักฆ่าทั้งห้ากุมมือทั้งหมด

อ้าว ตรูยังมีชีวิตอยู่เหรอ  เยส!!! มันต้องแบบนี้ คนหน้าตาดีแบบไอ้การ์ฟิล ตายยากเฟ้ยยย หากแต่เหมือนจะมีสิ่งที่ตรูต้องอึ้งทันที

“บังอาจใช้ปืนอันแสนร้าย  เล็งมายังพี่ชายที่มีหนึ่งเดียวในโลก”เมย์เอ่ยเสียงดัง

“หนำซ้ำยังคิดฆ่า ดาราในสังกัดของฉัน แม้พระเจ้ายอมแต่พวกเราไม่ยอม”

“น้องชายสุดแจ่ม ของพี่การ์ฟิล ////  ว่าที่เมียของ คุณไกรภพ แห่ง ออการ์ไนท์สตาร์”

“จะลงทัณฑ์ แกเอง”

“ง่ะ น้องเขยเมย์ แม่ยายเด่นจันทน์ สุดยอดอ่ะ”ม้าเหล็กที่ยืนข้างๆ แทบเหวอทันที

“สุดยอดจริงๆว่ะ”กระทิงเอ่ยยอมรับ

“นี่พวกคุณ อย่าเพิ่งเล่นสิ เอาหล่ะ หยุดเดี๋ยวนี้นะ พวกผมไม่อยากทำร้ายพวกคุณไปมากกว่านี้”จี๊ดเอ่ย พร้อมกับเล็งปืนมาที่พวกนักฆ่า

“พวกแก เป็นใครน่ะ”อินร้องเสียงดังทันที

“อ่ะ คุณม้าเหล็ก คุณกระทิง”สามสาวร้องเสียงดังทันที

“ชั้นไล่พวกเธอออก”เด่นจันทน์เสียงดังทันที

“อร๊ายยยยย!!!! ฮะๆๆ จะบ้าเหรอไง หล่อนเป็นเพียงพนักงานเหมือนกันนะยะ”สามสาวร้องเสียงหลงก่อนที่จะเอ่ยหัวเราะ

ด่ากลับทันที

“แต่ว่า เธอจะเป็นเมียเจ้าของบริษัทนะ ดังนั้นขอแสดงความเสียใจด้วยนะ”ม้าเหล็กเอ่ยเรียบๆ

“แถมโบนัสที่จะออกให้พวกคุณก็ถูกระงับเช่นกัน”ม้าเหล็กเอ่ยพลางยืนจับไหล่ม้าเหล็ก

“ม่ายยยยย!!!”ช่างร้องได้โหยหวนม๊ากเพ่น้องคร้าบบบ

“นี่พวกหล่อน จะบ้าเหรอไง แค่ฆ่าพวกนี้ก็สิ้นเรื่อง”อินว่าพลางหยิบปืนอีกกระบอกออกมาจากเสื้อ พร้อมกับเล็งมาทางผม

“ย๊าก!!! พลั่ก!! โอ๊ย”ผมเตะดัดปืนไปทันที ก่อนที่จะแสดงท่าพื้นฐาน อัดไปที่กลางความเป็นชาย จนอินล้มลงไปกองกับพื้น

จันเลยพุ่งหมายจะจัดการ หากแต่อยู่ดีๆ จี๊ดก็พุ่งไปต่อยล้มไปกองเช่นกัน

“พลั่ก อย่ายุ่งกับแฟนชาวบ้านนะเว้ย”จี๊ดคำรามเสียงดังทันที

“หนอย ไหนๆก็พลาดแล้ว ขอทำหน้าที่ให้เสร็จเสียหน่อยเหอะ”สวยเอ่ยคำราม ก่อนที่จะควักมีดเงื้อฟันทางผมทันที

“ฟวับ”ไม่โดนเฟ้ย

“หนอย นี่แน่ะ ควับ”เนี๊ยบฟาดมีดมาอีกทางทันที

“อะโช๊ะ”หลบแบบสวยๆ

“ตุ๊บ อูยยย”แต่งาม กลับดร๊อปคิกใส่จนร่างอวบทรุดไปกับพื้น

“การ์ฟิล”ทุกคนร้องเสียงหลงทันที

“เชอะ เก่งนักนะไอ้อ้วน”สามสาวร้องอย่างสะใจ หากแต่ว่าอยู่ๆก็มีรถขับเข้ามาอีกสี่คัน

“หยุดเดี่ยวนี้นะ พวกเธอ”

“พี่เสือ อ๊ะพวกนายด้วยเหรอ”จี๊ดร้องอย่างดีใจ ก่อนที่จะเห็นว่านอกจากพี่ตนเอง ยังมีคนอื่นอีกด้วย

“คุณแม่ใหญ่ แม่นวล”กุนเอ่ยเสียงดัง หมายจะปาดไปหา หากแต่ต่ายรั้งไว้ก่อน

“ใจเย็นกุน พวกนั่นมีมีดนะเว้ย”

“หยุดเดี๋ยวนี้ พวกคุณถูกจับแล้ว ยอมวางอาวุธดีกว่า”เซนต์เอ่ยเสียงดัง พร้อมกับเล็งปืนมายังกลุ่มนักฆ่าสาว

“แล้วไง ไหนๆพวกชั้นก็ไม่รอด ก็ขอเอาชีวิตแมวอ้วนนำโชคพวกนายดีกว่ามั้ง”สวยเอ่ยพลาง เหยียบหน้าอกร่างอวบ

“แต่ว่าที่พวกคุณทำมันเป็นสิ่งไม่ดีนะครับ”โอ๊ ม่ายนะ ใครเอาคุณประเทืองที่แสนดีมาตรงนี้ รู้ไหมมันอันตราย

“นายเป็นใครกัน”เนี๊ยบเอ่ยอย่างงงๆ

“ก็การฆ่าใครสักคน มันเป็นสิ่งไม่ดีนะครับ”โอ๊ยย ยังมีเวลาสอนคนอีกนะ ช่างงดงามอะไรเช่นนี้

“แล้วทำไมคิดว่าพวกชั้น ต้องทำตามด้วยมิทราบ”งามอย่างรำคาญก่อนที่จะเขวี้ยงมีดใส่

“ฉึก” “อ๊ะ”เขียวพุ่งช่วยคุณประเทืองหลบทันที

“ระวังหน่อยสิครับ”ม่ายยยนะ แบบนี้ อร๊ายยย ไอ้หมอเขียวแก แกแอบไปหว่านเสน่ห์ใส่คุณประเทืองตอนหนายยย

“ฉีก ๆ โอ๊ย”เสียงปริศนาดังขึ้นอีกทันที

“ความจริง หมอเขาใช้มีดผ่าตัดรักษาคนไข้ ไม่นึกว่าต้องมาใช่แบบนี้นะเนี่ย”แพะเดินมายืนข้างๆเขียวพร้อมกับส่งยิ้มให้เช่นกัน

“เฮ้ย พวกนายจะทำเท่อีกนานไหม รีบๆจับพวกนั้นสิฟระ คุณหญิงแม่กับแม่นวลไม่เป็นอะไรนะครับ”ไก่ร้องโวยวาย

ก่อนที่จะหันไปถามแม่ของตน

“ไม่เป็นอะไรจ้ะ แต่การ์ฟิลนี่คงเจ็บ”ช่ายคุณหญิงแม่ การ์ฟิลจุ๊กจุกอ่ะ

“ก่อนที่จะจัดการกับพวกคุณผมมีคำถามสักเล็กน้อยครับ”โหย มันยังมีเวลาได้อีกนะ ไอ้บ้าวอก

“คิดจะถามอะไรจากพวกชั้นได้เหรอไงกัน”เนี๊ยบเอ่ยพลางมองรอบๆ ซึ่งตอนนี้พวกตนต่างหากที่เป็นฝ่ายโดนล้อม

“คุณ หลี่เหลียงไค่ ใช่ไหมที่ส่งคุณมา”ใครอีกฟระเนี่ย

“นะ นายพูดเรื่องอะไรกัน”เสียงตอบกลับของบรรดา พวกสามสาวดังขึ้นทันที

“หนอย เจ้าพ่อมาเฟียแห่งเมืองจีนนี่เอง”คุณหญิงเพ็ญจันทน์เอ่ยเสียงดังทันทีก่อนที่จะหยิบปลอกคอ เอ๊ย สร้อยเพชรเขวี้ยงใส่สวยทันที
 
“อร๊ายยย”สวยร้องเสียงดังทันที
 
“หนอย นังแก่”เนี๊ยบที่ยืนใกล้หันมาจะจัดการคุณหญิงแม่ หากแต่มังกรเล็งปืนยิงสกัดทันที

“ปัง!!!  หยุดแค่นั้นหล่ะ พวกเธอไม่รอดแล้ว ยอมมอบตัวเสียดีกว่า”

“พวกนาย คิดว่าแค่นี้จะเล่นงานพวกข้าได้เหรอไง”อินเอ่ยเสียงดังหลังจากจุกไปนาน
 
“พวกเรา ถอย!!”อินร้องเสียงดัง ก่อนที่จะเขวี้ยงระเบิดควันใส่ จนควันขโมงไปหมด

“พลั๊ก  แกต้องมาด้วยไอ้อ้วน”จันทน์จัดการต่อยไปยังจี๊ด จนล้มลงก่อนที่จะไปฉุดแมวอ้วนตาม

“อ๊ะ ไม่นะ”ไม่เอาแล้วนะเว้ย โดนลากบ่อยๆเนี่ย

“อย่าให้หนีได้”มังกรร้องตามทันที ขณะที่ไก่กับกุน รีบรุดไปดูแม่ของตน
 
   ผมโดนกลุ่มพวกนักฆ่า ถูลู่ถูกัง มายังสนามหญ้า ก่อนที่จันจะเขวี้ยงผมลงไปกับพื้นหญ้าทันที ตอนนี้สายตาของนักฆ่าทั้งห้า

แทบจะเรียกได้ว่าเจ็บใจอย่างที่สุด

“ไม่เคยมีครั้งไหนที่ทำงานได้พลาดขนาดนี้”อินเอ่ยเสียงดัง
 
“ไม่เคยมีครั้งไหนที่ รู้สึกอยากจัดการฆ่าใครเท่าครั้งนี้”จันเอ่ยเหี้ยมเกรียม

“และไม่เคยมีครั้งไหนที่พวกเราจะอับอายเท่าครั้งนี้”สามสาวร้องอย่างขัดใจ

“เพราะฉะนั้น การตายของแก จะเป็นสิ่งที่ชดเชยให้พวกเรา”ห้าเสียงประสานทันที จากนั้นอินก็หยิบเชือกตรงเข้ามาทางผม

หากแต่ผมยกเท้าถีบยันออกไป แต่ก็ถูกจันจับล๊อกแขนทันที    

“เดี๋ยวสิ ตายแบบนั้นมันธรรมดา เอานี้ให้กินดีกว่า ทรมานกว่าเยอะ”เนี๊ยบ เดินมาข้างๆพร้อมกับชูขวดยาพิษ

“ก็ดี จะได้ทรมานสาสมกับที่ทำให้พวกเราอับอาย”สวยหัวเราะอย่างสะใจ

“ไม่นะ”ผมร้องอย่างหวาดกลัว นี่ตรูจะไม่รอดจริงๆเหรอเนี่ย ทำงายดี

“ไม่ต้องร้อง หรอกจ้ะ เดี๋ยวก็ไปสบายแล้ว”งามเอ่ยอย่างไม่แคร์

“หยุดนะ พวกแก”เสือร้องเสียงดัง ทันที

“ปล่อย การ์ฟิลนะ ยังไงพวกแกก็หนีไม่รอดหรอก”จี๊ดเอ่ยเสียงดัง พร้อมกับ เล็งปืนมาทางพวกนักฆ่า

“หากทำให้การ์ฟิลเป็นอะไร พวกนายจะรู้ว่า คำว่าตายยังดีเป็นยังไงแน่”มังกรเอ่ยเสียงดัง พร้อมกับเล็งปืนมาเช่นกัน

“อย่าคิดทำร้ายแฟนของหมอนะครับ  ผมไม่อยากร้าย”แพะว่าพลาง ถือมีดผ่าตัดไว้ในมือ

“เพราะหมอมีหน้าที่รักษา ไม่ใช่ทำร้ายใคร แต่หากคนที่สำคัญ หมออย่างผมยังรักษาไม่ได้ ผมก็ขอไม่เป็นหมอหรอกครับ”เขียวเอ่ยเช่นกัน จนทำให้ชายหนุ่มที่เหลือ ต่างหนาวยะเยือกทันที

“ตอนนี้ พวกคุณไม่มีทางรอดหรอก ผมขอร้องอย่าทำอะไรการ์ฟิลเลย”ม้าเหล็กที่ตามมา เอ่ยขอเช่นกัน

“การ์ฟิลเป็นคนพิเศษของพวกเรา ปล่อยเค้าเถอะ”กระทิงอ้อนวอน

“พวกแกพูดอะไรว่ะ เนี่ย ข้าเริ่มงงแล้วนะเว้ย”อินหันมาด่าเสียงดังทันที

“น่านสิ ทำอย่างกับไอ้อ้วนนี่เป็นคนรักของพวกแกไปได้”จันเอ่ยพลางก้มลงมาใกล้ หน้าร่างอวบ

“โป๊กก” “โอ๊ย”

รองเท้าส้นสูงกระแทกหน้าจันทันที ก่อนที่ผมจะอาศัยจังหวะนั้น ลุกพรวดหนีมายังกลุ่มแฟนทันที

“อ๊ะ เสร็จกัน”ห้าเสียงร้องทันที

“แหม ฝีมือไม่เลวเลยนะหล่อน”เมย์เอ่ยพลางส่งยิ้มให้ทันที

“นี่ยัย เมย์ หล่อนเป็นเกย์แล้วนะ อย่าสาวให้มาก ว่าแต่มีทีเด็ดอะไรไหม”เด่นจันทน์หันไปถามคู่กัดจอมซี้

“อย่างชั้นไม่ต้องหรอก เธอไม่รู้จักพี่ชั้นดีหรอก ดูละกัน”

“ซ่าๆๆๆๆ”สปิงเกอร์พ่นน้ำออกมาไม่ขาดสายทันที หากแต่เหมือนห้านักฆ่ายังไม่รู้โชคชะตา จนได้ยินเสียงเอ่ยเฉียบขาดทันที

“พวกนายจัดการสายไฟนั่นสิเฟ้ย”ผมเอ่ยร้องก่อนที่จะชี้ไปยังสายไฟห้อยอยู่

“ปังๆ ฉัวะ”เมื่อทั้งมีดและปีนโดนไปยังสายไฟ ก่อนที่จะห้อยลงมายังพื้น

“อ๊ากกกกกกก”เสียงร้องของห้านักฆ่าดังลั่นทันที

“พรึบ”สัญญานตัดไฟดังทันที

“พวกนายจะโหดไปไหมเนี่ย เล่นช๊อดไฟฟ้าให้ตายเลยเหรอ”ไก่ร้องโวยวายทันที

“ดีที่ผมวิ่งไปตัดสัญญาณไฟทันนะเนี่ย”กุนเอ่ยบอกเช่นกัน

“ไม่ใช่เพราะเรานะ”มังกรร้องบอกทันที

“แล้วฝีมือใครกันครับ รู้เปล่าว่าพวกนี้ตาย เราจะสืบเรื่องของ หลี่เหลียงไค่ ไม่ได้นะครับ”วอกที่เดินออกมา กล่าวทันที

“จริงๆ แล้วคือมีคนสั่งน่ะ”เซนต์เอ่ยเรียบๆ เนื่องจากรู้สึกผิดที่ทำเกินกว่าเหตุ

“พี่เซนต์ก็เป็นไปด้วยเหรอ ตำรวจตงฉินเหรอเนี่ย”ต่ายครางทันที

“หุบปาก หมอเขียว หมอแพะ ไปทำหน้าที่รักษาสิ ส่วนเซนต์กับมังกรก็ไปจัดการทำการสอบสวน เสือกับจี๊ดไปดูคุณประเทืองสิ

ไก่กับวอกไปดูคุณหญิงแม่กับแม่นวลสิ ส่วนม้าเหล็ก กระทิง กุน และ ต่าย”ผมเรียกก่อนที่จะสูดลมหายใจเข้าปอดเล็กน้อย
 
“มาอุ้มการ์ฟิลไปพักหน่อย”

“หา!!”สี่คนร้องระงมทันที

“ร้องทำไม ก็คนมันกลัวจะลุกไม่ไหวนี่ เข่าอ่อนน่ะเก็ตไหม”หนอยต้องให้ตรูพูด ก่อนที่ผมจะหันไปมองตรงสนาม เพื่อดูสภาพนักฆ่า

ทั้งห้าคน ก่อนที่จะคิดในใจ หนอยเล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับไอ้การ์ฟิล รอก่อนนะตรูจะไปจัดการหัวหน้าพวกแกต่อแน่ๆ

จากนั้นผมก็โดนแฟนหนุ่มสี่คนอุ้มออกไปทันที

“เห็นไหม บอกแล้ว อาวุธลับชั้นน่ากลัวไหมล่ะ”เมย์เอ่ยพลางมองดูเหตุการณ์พร้อมยิ้มอย่างสะใจ

“เก่งจนน่ากลัว ลูกสะใภ้ชั้นช่างร้ายจริงๆ”เด่นจันทน์เอ่ยพลางส่งยิ้มตามร่างอวบไป

“ก็บอกแล้ว ใครกล้ากระตุกหนวดแมวอ้วน อย่างพี่การ์ฟิลน่ะ รับรองคำว่าซวยยังน้อยไปแน่ๆ”เมย์เอ่ยก่อนที่จะชวนกันพาเข้าบ้านทันที

[gupalz]

แมวอ้วนเกือบไม่รอดแล้ว