เช้าวันนี้ ผมลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัวไปทำงานในตอนเช้าของวัน ก็นะ อยู่บ้านมาสามสี่วันแล้วยังไม่
ไปทำงานเลย เบื่อจะแย่แล้ว ไหนจะเอาเงินที่ไหนกินอีก ที่สำคัญผมต้องหาวีธีกดบรรดาพวกสิบสองหล่อลากไส้
บ้านั้นให้เป็นเมียให้ได้ (มันมีความตั้งใจสูงจริงๆ:คนเขียน)
“จะออกไปไหนเหรอครับการ์ฟิล”เสียงเรียกที่ผมต้องหันไปมองพร้อม จดลงบัญชีหนังหมาไว้ เพราะเมื่อวาน
ไอ้หมอนี่มันดันปล้ำตรูแทนที่ตรูจะปล้ำมันเนี่ยหล่ะ
“ไปทำงานสิเสือ แล้วเสือไม่ออกไปไหนเหรอครับ”ผมตอบกลับก่อนที่จะนั่งลงบนโต๊ะอาหาร
“อ๋อ ไม่หรอกครับ ตอนนี้เสือกำลังทำข้อมูลยอดการผลิตครับ ตอนนี้ออเดอร์เยอะมากเลยครับ”เสือตอบกลับพร้อม
ส่งยิ้มหวานให้
“อืมๆ ดีครับ”ผมตอบกลับก่อนที่จะโซ้ยอาหารตรงหน้า ที่มีโจ๊กวางทิ้งไว้ให้ แจ๊บๆอร่อยว่ะ ใครทำฟระ
อร่อยโครตๆเลยว่ะ
“เป็นไงครับ อร่อยไหม”ผมหันไปทางเสียง พร้อมกับตกใจกับพร้อมจี๊ดแต่งชุดบอดี้การ์ดแต่โทษเหอะ แมร่งใคร
เอาผ้ากันเปื้อนลายคิดตี้ให้มันใส่เนี่ย สิ้นคิดอย่างมาก หล่อแต่ น่าร๊ากอ่ะ
(ตกลงมัน ไม่ชอบ หรือ ชอบ ฟระเนี่ย : คนเขียน)
“ว่าแต่การ์ฟิล จะไปไหนเหรอครับเนี่ย”ถามมาอีกคนหล่ะ ต๋องเปล่าฟระเนี่ย
“ไปทำงานสิจี๊ด การ์ฟิลหยุดงานมาหลายวันแล้วเดี๋ยวโดนหักเงินเดือนหมดพอดี”เรื่องแบบนี้ต้องมานั่งอธิบาย
ด้วยเหรอฟระ (คือเค้าแค่อยากรู้ ทำไมต้องไปคิดแบบนั้นด้วยหนูการ์ฟิล : คนเขียน)
“อ้าว เมย์ไม่ได้บอกการ์ฟิลเหรอครับ ว่าช่วงนี้ไม่ต้องมาบริษัทน่ะครับ”จี๊ดถามพลางทำหน้ามีเครื่องหมาย
Question Mark ทันที
“พรึ่บๆ ไม่นี่”ผมส่ายหัวจนหัวแทบหลุดก่อนที่จะ หยิบไอโฟน รุ่นแอลจี ทันที อะไรสงสัยไร ไอโฟน ความหมาย
ก็บอกแล้วนี่มือถือของฉัน ไอแปลว่าฉัน โฟน แปลว่ามือถือ (เหรอ) รวมกันเป็นมือถือของฉัน
(มันเก่งภาษาอังกฤษมาก) โทรหาไอ้น้องรักสุดตรีนจริงๆ
ฉันไม่เคยรัก ไม่เคยรู้ว่าชีวิตมันดีเช่นไร เมื่อไม่มีเธออยู่ข้างกาย เมื่อไม่มีเธออยู่ข้างๆกัน
“ฮัลโหล มีไรเหรอพี่การ์ฟิล น้องยิ่งวุ่นๆอยู่”เสียงหวานกรอกมาตามสายทันที
“เพลงรอสายแกชื่อว่าเพลงอะไร”ผมเอ่ยถามทันที
“อ๋อ ชื่อเพลง จากนี้จนนิรันตร์ เดี๋ยวมันเกี่ยวไรที่โทรมาเนี่ย”
“ไม่เกี่ยวแต่เพลงเพราะดี แต่แกจะไม่มีชีวิตจนนิรันดร์แน่ๆ ทำไมชั้นไปทำงานไม่ได้ฟระ!!! บอกหน่อย”เอ่ยถาม
ด้วยเสียงคีย์สูงปรี๊ด และจบด้วยเสียงต่ำ สุดโค่ยม๊าก (ใครเหนื่อยใจกับนายเอกเราบ้างไหมฟระ : คนเขียน)
“อ้าว ก็พี่เขยม้าเหล็กกับพี่เขยกระทิงสั่งไว้นี่ บอกว่าตอนนี้พี่การ์ฟิลมีนักข่าวตามมาขุดคุ้ยประวัติ แถมมาดักรอที่
หน้าบริษัทเยอะแยะไปหมดเลยเนี่ย
“จริงเหรอ!!!! อร๊ายไม่บอกฟระ งั้นชั้นไม่ไปก่อนก็ได้”ผมเอ่ยตอบไปทันที
“ดีเลยพี่ เดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะชั้นต้องเอาแคมเปญที่จะเสนองานใหม่ให้ลูกค้าน่ะ”
“อืมๆ ก็ได้ แค่นี้นะ”ผมกดวางสายทันที ก่อนที่จะหันมาทางจี๊ดทันที พร้อมส่งสายตาต้องการความช่วยเหลือทันที
“มีอะไรเหรอครับ การ์ฟิล”จี๊ดเหมือนรู้ทัน เอ่ยถามทันที
“พาการ์ฟิลไปเที่ยวที่ห้างได้ไหมครับ”ผมเอ่ยพลางรีบเดินไปหาจี๊ดทันที จับแขนไว้ด้วย (เดี๋ยวมันหนี)
“แต่การ์ฟิลอย่าออกไปข้างนอกเลยครับ เดี๋ยวนักข่าวมาเห็นนะ”จี๊ดเอ่ยอย่างหวั่นๆ
“ก็น่านหล่ะ จึงต้องออกไป เช็คเรตติ้ง”สำคัญม๊าก อร๊ายดีใจ เหมือนดาราเลยอ่ะ
“ง่ะ เอางั้นเหรอ”จี๊ดทำหน้ากระอักกระอ่วน
“น่า การ์ฟิลเป็นดาราแล้วนะเนี่ย ไม่ออกไปหาเสื้อผ้าใหม่ๆมาใส่ เจอนักข่าวอายเค้าตายเลยนะ”ผมว่าพลางเขย่าแขน
จี๊ดเบาๆ (เบาๆ แต่ได้ข่าวว่าไหล่จี๊ดเกือบหลุดเลยนะการ์ฟิล : คนเขียน)
“การ์ฟิลอย่าทำให้จี๊ดลำบากใจสิครับ”เสือพยายามกล่อมร่างอวบอีกคน
“ไม่ได้!! การ์ฟิลจะไปซื้อของ”ผมเอ่ยเสียงเฉียบขาดทันที
“ง่ะ” “เย้ย”สองหนุ่มส่งเสียงหลงทันที
“ไม่ต้องเวิ่นเว้อ จี๊ดพาไปเลย ถ้าจี๊ดพาไปนะ อยากได้อะไรจากการ์ฟิล การ์ฟิลจัดให้หมดเลย”ผมร้องเสียงดังก่อน
ที่จะพูดจาหลอกล่อ
“ก็ได้ครับ การ์ฟิล แต่การ์ฟิลต้องสัญญานะครับว่าหากเจอนักข่าวต้องกลับบ้านทันทีนะครับ”จี๊ดเอ่ยอย่างจำใจ
“โอเคเล๊ย!!!”ผมกระโดดดีใจพร้อมทำท่าโอเคให้อีก
โพลล์
หัวข้อ: DoZen Guys ศึกสุดท้าย สังเวียน(ห้องหอ) อวสานเเล้วครับ (อ่าน 363843 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก