หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า  (อ่าน 466243 ครั้ง)

tawan

  • บุคคลทั่วไป
ดูแล้ววินคงไปไหนไม่รอดแล้วววววว :laugh:

 :call:

ออฟไลน์ kolapapaya

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 82
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
วิน จีบแบบแข็งๆเลยอะ งี้อัทจะใจอ่อนมั้ยเนี่ย :เฮ้อ: หรือว่าอัทชอบแบบรุนแรง  :laugh:

พรหมต้องช็อคแน่ๆเลย  o22

สนุกๆๆ เอาอีกๆ  :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Mrl●

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 115
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
รอวันที่วินจะรู้ตัวเอง55555555

chochang99

  • บุคคลทั่วไป
ห้าๆๆๆ จัดหนักไปเลยวิน ....

1kabb

  • บุคคลทั่วไป
เอาอีก ๆ ค๊าบบบบ

ออฟไลน์ shizuruviola

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 436
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-2
Lesson 47

( Autt Part )

ผมเข้าเรียนภาคบ่ายพร้อมกันกับไอ้วินตั้งแต่ที่ผมพูดเย้ยมันออกไปมันก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย จนกระทั่งหมดคลาสภาคบ่าย ผมก็เตรียมตัวเก็บของจะกลับคอนโด

“จะไปไหน” ไอ้วินถามขณะที่ผมกำลังเดินออกจากห้องเรียน

“กลับคอนโด” ผมหันไปตอบมัน

“บอกให้ไปด้วยกันไง” มันมองผมด้วยสายตาข่มขู่นิดหน่อยๆ เหมือนไม่พอใจ

“ก็บอกไปแล้วไงว่าขี้เกลียด” ผมเดินออกจากห้องมาเลยทันทีที่พูดจบ

“เดี๋ยวสิ” ผมโดนไอ้วินฉุดมือผมไว้

“อะไรอีก” ผมหันไปตวาดมัน

“เดี๋ยวไปส่ง” มันบอกหน้านิ่งๆ

“ไม่ต้องก็ได้ มึงจะไปเที่ยวไหนก็รีบไปเถอะ”

“ก็บอกว่าเดี๋ยวไปส่งไง” มันตะโกนใส่หน้าผม

“เออ!!! อยากไปก็ไป” ผมก็ตะโกนกลับด้วยเสียงที่ดังไม่แพ้กัน แล้วมันก็กระชากแขนผมเดินตามมันที่รถของมัน

“ไม่ต้องจับ กูเดินเองได้” ผมพยายามสะบัดมือมันออกแต่สะบัดยังไงก็ไม่ยอมออกแม่งแรงควายชิบหายเลย

“ขึ้นรถ” มันปล่อยมือผมก็ตอนที่ถึงรถแล้วนั่นแหละ แถมยังสั่งกูอีก

“…” ผมไม่ได้ต่อปากต่อคำกับมัน แต่หงุดหงิดมากตอนนี้เลยปิดประตูรถแรงไปหน่อย

“ถ้าประตูมันหลุดนะ มึงต้องชดใช้ค่าเสียหายให้กู” มันพูดขึ้นเมื่อมันขึ้นรถเสร็จ

“ไม่ต้องขู่ เงินแค่เนี่ยกูมีปัญญาจ่าย” ผมบอกมันด้วยอารมณ์มาคุสุดๆ เซ็งมากๆ

“ใครบอกว่าจะให้ชดใช้ด้วยเงิน” เมื่อมนพูดจบผมก็หันไปมองหน้ามัน

“มึงหมายความว่าไง” ผมถามมันเสียงแข็ง

“ก็หมายความอย่างที่พูดแหละ หึหึ” มันหัวเราะในคอ ยิ้มเจ้าเล่ห์มาก มันขับรถมาได้แปปเดียวก็ถึงหน้าคอนโดผม

“จอดข้างหน้าเนี่ยแหละ เดี๋ยวกูเข้าไปเอง” ผมบอกมัน

“ไม่เอา เดี๋ยวจะขึ้นไปด้วย”

“ขึ้นไปทำไม มึงไม่รีบไปเที่ยวหรือไง” ผมหันไปบอกมัน

“อือ ไม่ไปละ อยากอยู่กับมึงมากกว่า” มันพูดจบรถก็จอดพอดีเป๊ะ ผมเลยรีบลงจากรถแล้วเดินขึ้นคอนโดอย่างรวดเร็ว

“เฮ้ย รีบไปไหนนักหนาล่ะ” มันตะโกนถามและเดินตามผมมา

“ก็รีบขึ้นห้องน่ะสิ อยากนอนแล้ว” พอผมเดินเข้าลิฟท์ไอ้วินก็เดินตามผมเข้ามาอย่างรวดเร็ว รอสักแปปนึงลิฟท์ก็เคลื่อนตัวมาถึงชั้น 8 ผมรีบเดินเข้าห้องทันที

“เฮ้อ เหนื่อยจังเว้ย” ผมทิ้งตัวลงบนที่นอนทันทีที่ถึงห้องนอน เหนื่อยจริงๆเพราะวันนี้เรียนทั้งเช้าและบ่าย

“เหนื่อยขนาดนั้นเลยหรือไง” ไอ้วินตามผมเข้ามาถามผมด้วยน้ำเสียงประชดถึงในห้องแล้วยังถือวิสาสะล็อคห้องผมด้วย

“อือ” ผมตอบมันสั้นๆง่ายๆได้ใจความ

“ที่ว่าเหนื่อยเนี่ย...เรียนหรืออ่อยผู้ชายล่ะหึ” เมื่อมันถามผม ผมก็หันไปมองมัน มันยืนเกท่านิ่งๆอยู่ตรงประตู

“เหนื่อยเรียนสิ” ผมตอบมันแล้วเว้นวรรค

“เพราะถ้าอ่อยผู้ชาย   อ่อยทั้งวันกูก็ไม่เหนื่อย   กูชอบ!!!!!” แล้วผมก็กวนตีนมันอีก

“กูว่าไม่กินเหล้าดีกว่ามั้ง เหล้าเริ่ว” พูดจบมันก็ถึงตัวผมแล้ว แล้วยังกดมือผมทั้งสองข้างไว้กับเตียง

“ทำอะไร” ผมถามมันนิ่งๆ ราวกับว่าเป็นเรื่องปกติ

“จะพาไปสวรรค์...ดีมั้ยครับ” มันยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งมา

“ชั้นไหนดีครับ” ผมถามมันกลับ ก็เหมือนมันจะอึ้งๆ เข้าทางผมล่ะ มันเชิดหน้าผมขึ้นแล้วประกบปากผมอย่างแรงจนผมรู้สึกเจ็บ แต่ผมก็ตอบรับความรู้สึกมัน เพราะยังไงผมก็ไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้วนี่

“แฮ่กๆ ปล่อยมือก่อน” ผมโกยอากาศเข้าปอดแล้วสั่งมัน มันก็ยอมปล่อยแต่โดยดี

“อื้มมมม...อื้อออ” ผมรวบคอมันลงมาทาบริมฝีปากกับผมอีกรอบและเมื่อเอามือไปลูบเป้ามัน โหย แม่งท่อนซุงหรอวะ แข็งปั้กเลยอ่ะ

“พลั่ก” ผมผลักมันออกจากตัวกลางคัน เหมือนมันจะงงๆมันนั่งมองหน้าผม

“จูบมึงก็งั้นๆอ่ะ ไม่เร้าอารมณ์เลย เสียอารมณ์ว่ะไปเที่ยวดีกว่า” พูดจบผมก็ลุกพรวดออกจากห้องนอนทันทีแล้วเดินไปรอมันข้างล่างที่รถของมัน สักพักมันก็เดินมาถึงรถ

“เปิดรถสิ ยืนรอนานแล้วนะ” ผมพูดบอกมันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่หน้ามันสิ หงิกสะยิ่งกว่าเส้นมาม่าสะอีก และเมื่อผมกับมันอยู่ในรถแล้วมันก็พูดขึ้น

“มึงคิดว่าทำอะไรอยู่” มันถามเสียงแข็ง สงสัยจะโกรธ สมน้ำหน้ามัน

“อะไร...กูทำอะไรหรอ” ผมแสร้งถาม

“ก็ที่มึงทำเมื่อกี้ไง” มันตวาดผมแล้วครับ

“ก็ทำอะไรล่ะ!!!” ผมก็ควาดกลับไปอย่างเคืองๆ เรื่องอะไรจะยอมให้มึงมาตวาดกู

“มึงทำให้กูค้าง” มันพูดแล้วค้อนผมตาเขียว

“โทษที...แต่มึงมันห่วยเอง”

ออฟไลน์ shizuruviola

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 436
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-2
Lesson 48

( Autt Part )

หลังจากที่ออกมาจากคอนโดผมได้สักพักมันก็มุ่งหน้าขับรถไปที่ผับที่เคยไปตอนช่วงเปิดเทอมใหม่ๆ หรือก็คือผับของมันนั่นแหละ

“เฮ้อ ถึงสักที เมื๊อย เมื่อย” ผมยืดตัวขึ้นเพื่อคลายความเมื่อยหล้าแต่จู่ๆก็มีคนมาค่อมตัวผม

“ทำอะไร...อื้อออ” ผมโดนไอ้วินขโมยจูบอีกแล้วครับ ผมไม่ทันตั้งสติเลยดิ้นพร่านอยู่ใต้ร่างมันนั่นแหละ มันพยายามสอดลิ้นเข้ามาในปากผมแต่ผมเม้มปากไว้แน่น เมื่อผมไม่ยอมเปิดปากมันก็กัดริมฝีปากผมจนเจ็บ พอผมเผลอเปิดปากมันก็ส่งลิ้นมันเข้ามาในปากผม มันจูบปากผมนานมากจนผมหายใจไม่ทัน

“อื้อออ....ฮื้อออออ” ผมดิ้นจนหน้าตัวเองร้อนเพราะหายใจไม่ทันมันคงเห็นผมทุรนทุรายเลยยอมถอนจูบออกไป

“เฮือกกกก  แฮ่กๆๆๆ” ผมรีบโกยอากาศเข้าปอดอย่างเร่งด่วน

“ไว้ค่อยต่อที่เหลือที่ห้องนะครับ คนเก่ง” ผมโมโหมากจนขาดสติเผลอตบหน้ามันไปทีนึงอย่างแรง

“ชอบรุนแรงทำไมไม่บอก!!!” มันพูดเสียงเหี้ยม แล้วเอาหน้ามาซุกที่คอผม ผมไม่มีแรงจะขัดขืนมันแล้ว

“โอ้ย...เจ็บ...อื้อ” ผมเผลอร้องตัวโยน ก็แม่งกัดคอกูเจ็บไปหมดเลย

“นี่คือที่ตบหน้ากูเมื่อกี้” พูดจบมันก็โดดข้ามไปฝั่งคนขับเหมือนเดิมแล้วเปิดประตูแล้วลงรถไป ส่วนผมนั่งอยู่นิ่งๆยังไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้ คอก็เจ็บปากก็เจ็บแต่ที่เจ็บที่สุดคือเจ็บใจโว้ย!!!!!!! กูเอาคืนแน่

“รีบๆลงมาสิครับที่รัก” มันเปิดประตูฝั่งผมแล้วยิ้มเยาะเย้ยผม ผมก็ลงไปแต่โดยดี

“อุ๊ย!!!!” ขณะที่ผมกำลังเดินไปจากรถมันกระชากผมมากดไว้กับรถ

“เมื่อกี้คงไม่ห่วยนะ หึหึ” มันก้มลงมากระซิบข้างหูผมเล่นซะขนลุกเลย

“ออกไป กูจะเข้าไปข้างในแล้ว” ผมดิ้นจนหลุดออกจากการเกาะกุมของมัน

“เดี๋ยวสิ”

“อ๊ะ....อื้อออ” มันกระชากผมไปประกบปากกับมัน สมองผมตื้อไปหมดคิดอะไรไม่ออกอยู่ในช่วงสถานการณ์เสียเปรียบอย่างรุนแรง

“อ่า...จูบกี่ทีก็หวานนะปากมึงเนี่ย” มันพูดขึ้นหลังจากผละออกจากตัวผม

“ไอ้สัดเดี๋ยวมึงได้จูบตีนกูแน่” ผมด่ามันแต่มันเสือกยักไหล่แล้วทำหน้ามึนซะงั้น ผมเดินตามมันเข้าไปในร้านแล้วลงไปทางห้องใต้ดินโซนของมันนั่นแหละ พอเปิดประตูห้องเข้าไปก็เจอคนอีกหนึ่งฝูงกำลังสนุกกันอยู่ข้างใน

“ไง ไอ้วินกว่าจะมาได้นะมึง” เพื่อนมันทักครับ

“พอดียุ่งๆว่ะ ติดธุระ” ตอแหลกูเห็นมึงว่างทั้งวัน

“ติดธุระหรือติดหญิงวะ” ติดกูเนี่ยแหละไม่ได้ติดหญิง

“จะติดเหี้ยอะไรมึงเสือกอะไรด้วยวะ” ไอ้วินตอบเสียงโมโห

“เฮ้ย แดกรังแตนที่ไหนมาวะ” เพื่อนมันถามอย่างตกใจ

“ไม่ได้แดกรังแตนที่ไหนมาหรอก...แต่จะได้แดกคนแล้วเสือกไม่ได้แดกอ่ะดิ” มันพูดแล้วเหล่ๆสายตามามองผม หึ กูไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกไอ้ฟายเอ้ย

“มีใครกล้าปฎิเสธมึงด้วยหรอ” เพื่อนมันถามอย่างตื่นเต้น แม่งเสือกจริงๆอ่ะแหละ

“กูก็ไม่รู้โว้ย...เลิกซักกูได้แหละไปชงเหล้ามาให้กูแดกดิ”

“เออๆ มึงรอแปปเดี๋ยวกูจัดให้” พูดจบเพื่อนมันก็ไปชงเหล้ามายื่นให้มัน แม่งยกรวดเดียวหมดเลย อดอยากมาจากไหนวะ ผมเลยเดินหนีมันมานั่งในที่ๆคิดว่าสงบที่สุดและผมก็เจอกับใครคนหนึ่ง

“อัท มาได้ไงเนี่ย”

“พี่ตัส โห ไม่ได้เจอนานคิดถึงพี่ว่ะ” ผมปรี่เข้าไปกอดพี่ตัส

“แหมๆ ไอ้ตอแหล คิดถึงพี่แต่หายไปไหนไม่มีโทรมาหาพี่เล้ย น่าน้อยใจว่ะ” พี่ตัสทำหน้างอนๆใส่ผม หยั่งงี้ต้องรีบง้อ

“โอ้ พี่ตัสอย่างอนอัทเลยนะ อัทติดธุระนิดหน่อยน่ะ” ผมแก้ตัวกับพี่ตัส

“เออ พี่ไม่ได้ว่าอะไรหรอกแต่ทีหลังจะไปไหนบอกกันหน่อยสิ พี่ก็เป็นห่วงนะ”

“ครับผม ทีหลังผมจะบอกพี่ตัสคนแรกเลย” ผมยิ้มให้พี่ตัส

“เชอะ ให้มันจริงเถอะ” พูดจบพี่ตัสก็กระดกไวน์เข้าปากไปอึกนึง

“พี่ตัสดื่มด้วยหรอ” ผมถามพี่ตัสปกติไม่ค่อยจะได้เห็น

“ก็มีบ้างนิดหน่อย แต่ไม่บ่อยหรอกมันไม่ดีต่อสุขภาพน่ะ” สมกับเป็นนักศึกษาแพทย์เลยจริงๆ รักสุขภาพซะยิ่งกว่าอะไร

“อ่อครับ งั้นผมดื่มไวน์แบบพี่ตัสดีกว่า” ผมบอกพี่ตัสแล้วก็ลุกไปรินไวน์ด้วยตัวเองแล้วกลับมานั่งที่เดิม นั่งไปได้สักพักก็มีคนมานั่งข้างๆผมครับ

“หนีมาทำไม” ไอ้วินถามผม

“อะไรใครหนีใคร แค่มาคุยกับพี่ตัส” ผมตอบปัดมันไป

“หรอ อย่าให้รู้นะว่าหนีมาอ่อยใครน่ะ” มันพูดแล้วจ้องหน้าผมอย่างกินเลือดกินเนื้อ กูถามจริงๆเถอะ กูไปฆ่าพ่อฆ่าแม่มึงหรือไงวะ กัดกูไม่ปล่อยเลย

“แล้วแต่มึงจะคิดเถอะ” ผมพูดกับมันจบก็หันหน้าไปคุยกับพี่ตัสต่อ

“พี่ตัส ว่าแต่พี่เบิร์ดไม่มาหรอ” ผมถามพี่ตัสเมื่อไม่เห็นพี่เบิร์ด

“พี่เบิร์ดไปเอาเหล้าเพิ่มน่ะ มันกินกันอย่างกับเททิ้งแหนะ” พี่ตัสบอกยิ้มๆ ตอนนี้เริ่มมีคนมารุมล้อมโต๊ะผมแล้วครับเพราะไอ้วินมันนั่งอยู่โต๊ะเดียวกับผม ส่วนพี่เบิร์ดพอกลับมาถึงก็กินเอากินเอา จนโดนพี่ตัสตบไปหลายทีข้อหากินเร็วเกินเดี๋ยวเมาไว นั่งไปได้สักพักใหญ่จู่ๆก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น

“วินคะ ไม่เจอกันนานเลยนะคะ” ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาทักไอ้วิน

“อ่าครับ ตั๊กมาได้ไงครับเนี่ย” ไอ้วินถามผู้หญิงคนนั้น

“อ่อ พอดีเพื่อนชวนมาน่ะค่ะ...ว่าแต่เดี๋ยวนี้วินไม่ค่อยไปหาตั๊กเลยนะคะ” อีนางตั๊กเริ่มยั่วๆ ไอ้วิน แล้วเหมือนไอ้วินก็จะเคลิ้มๆ

“อ่า พอดีวินไม่ค่อยมีเวลาน่ะครับ” แหม่ ดูมองเข้าท่าเอากันได้คงเสร็จไปหลายยกละน่ะ

“คืนนี้วินว่างหรือเปล่าค่ะ ตั๊กคิดถึงวินจังเลย” อีตั๊กมือมันเริ่มลูบไปทั่วอกไอ้วินแล้ว แหม ไอ้นี้ก็คล้อยตามง่ายจังนะมึง เดี๋ยวๆ เจอกูกูนึกอะไรดีๆออกแล้ว

“เอ่อ...คือ”

“ว่าไงล่ะคะ” อีตั๊กส่งสายตาให้วินอย่างยั่วยวน

“ขอโทษทีนะแต่คืนนี้วินไม่ว่างหรอก” ผมชิงตอบก่อนไอ้วิน มันทั้งคู่หันมามองทางผม

“…” ไม่มีใครพูดอะไรทั้งสิ้นแต่เป็นคำถามทางสายตาแทนว่าทำไมไม่ว่าง ผมจะตอบให้

“พอดีวินเนี่ยแฟนผมครับ”

“เฮ้ยๆ / ฮิ้วววว / โห้ววววว”

ออฟไลน์ Poseidon

  • Unconditional love
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-12
ง่าาา  สงสัยอัทคงเสร็จวินในเร็ววันแน่ๆ หึๆๆ

tawan

  • บุคคลทั่วไป
กรีดดดดดดดดดดดดรีบมาต่อนะ

ออกตัวแรงชอบบบบบ

 :call:

chochang99

  • บุคคลทั่วไป
ห้าๆ น้องอัทจ๋า ออกตัวแรงระวังจะเข้าตัวเองนะจะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






aekporamai2

  • บุคคลทั่วไป
ตอนแรกที่อ่านรู้สึกเรื่องราวน่าติดตามน่าสนใจเล่าได้ดี  แต่พออ่านมาจนถึงขั้นวางยาแล้วยังไม่สำนึกแถมคนถูกทำร้ายยังไม่รู้สึกอะไรอีกเลยไม่มีคำบรรยายจริงๆ ทำให้ไม่รู้สึกว่าอยากส่งเสริมและให้อภัยคนทำชั่วได้ง่ายกับการชดใช้ความผิดแบส่งๆไม่ได้มาจากใจ ขอบคุณมากครับกับเรื่องที่ได้อ่าน  แต่ขอจบกับเรื่องนี้นะครับ

ออฟไลน์ shizuruviola

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 436
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-2
ตอนแรกที่อ่านรู้สึกเรื่องราวน่าติดตามน่าสนใจเล่าได้ดี  แต่พออ่านมาจนถึงขั้นวางยาแล้วยังไม่สำนึกแถมคนถูกทำร้ายยังไม่รู้สึกอะไรอีกเลยไม่มีคำบรรยายจริงๆ ทำให้ไม่รู้สึกว่าอยากส่งเสริมและให้อภัยคนทำชั่วได้ง่ายกับการชดใช้ความผิดแบส่งๆไม่ได้มาจากใจ ขอบคุณมากครับกับเรื่องที่ได้อ่าน  แต่ขอจบกับเรื่องนี้นะครับ
คือเรื่องยังไม่ถึงจุดสำคัญ ตัวเรื่องถูกวางมาในรูปแบบนี้น่ะครับ

ทุกสิ่งทุกอย่างมีความลงตัวในตัวเองครับเพียงแค่ว่ามันยังไม่ถึงเวลา

อย่าพึ่งรีบด่วนสรุปครับ แต่ก็ขอบคุณครับที่ติดตามมาถึงขนาดนี้ ^^

ออฟไลน์ day9day

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2160
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +284/-9
ติดตามต่อไปและขอเป็นกำลังใจให้คนแต่งในทกๆเรื่องนะครับ

ออฟไลน์ cher7343

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1673
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +133/-4
กรี๊ดดดด ออกตัวแรงนะจ๊ะ :m3:

 :กอด1: :L2: :3123:

ออฟไลน์ Still_14OC

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2041
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-7
ซวยแล้วหนูอัท รับผิดชอบคำพูดตัวเองด้วยนะ

nemesis

  • บุคคลทั่วไป

pronpailin

  • บุคคลทั่วไป
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กล้า มาก อัท กล้า มาก สุดๆ อ่ะ

แต่อย่าใจอ่อน นะ และช่วยดูแล เพื่อนสาวด้วย รู้ไหมว่ามันเป็นแผน อ่ะ โอ๊ย

เป็นห่วง วุ่ย  :เฮ้อ:

รีบกลับมาต่อนะค่ะ  ค้าง อ่ะ

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13

ออฟไลน์ khunstar

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-2
รีบมานะคนเขียน :laugh:

ออฟไลน์ mammysoma

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 67
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-1
รอร้อรออออค้าาาาาาาาาาาาาาาาา :call: :call: :call: :call: :call: :call:    มาอัพไวๆน้าาา จะติดตามแล้ะมาให้กำลังใจ^^

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ิิำืben

  • บุคคลทั่วไป
โหยวินรู้ตัวบ้างป่ะ  :-[ พุดประชดแบบนี้เนี่ยรักอัทเข้าแร้วต่างหาก อีวินเอ้บรู้จัวว่ะทีดิ o18
สมน้ำหน้าอีตั๊กแกอุ้ยตั๊กเฉยๆ 5555+ คราวนนี้มีตบค๊า :m20:

ออฟไลน์ kolapapaya

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 82
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
สงสัยวินจะคล้อยตามเพราะเพิ่งอารมณ์ค้างมาจากอัท  :m32:

อัทยั่วอะ   :-[ น่ารัก ชอบๆ  :กอด1:

ออฟไลน์ shizuruviola

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 436
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-2
Lesson 49

( Autt Part )

เสียงโห่ดังขึ้นระงมห้องไปหมดนี่ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ผมก็แค่โดดไปนั่งตักมันแล้วประทับริมฝีปากของตัวเองลงไปบนปากไอ้วินแค่นั้นเอง

“ใช่ไหมครับที่รัก” ผมผละออกจากมันแล้วจ้องหน้ามันแล้วพูดต่อ

“กรี๊ดดดด อะไรกันเนี่ย วินนี่มันหมายความว่ายังไง” อีตุ๊กแกปรี๊ดแตกขึ้นทันที แถมจ้องไอ้วินอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ

“เคลียร์เองละกันนะครับ ขอให้โชคดี หึหึ” ผมแกล้งลงไปเป็นซบที่ซอกคอมันแต่จริงๆผมกระซิบเยาะเย้ยมันต่างหาก

“เห้ยๆ ทำอะไรกันเกรงใจพวกกูบ้าง”

“นั่นดิ แม่งหวานกันไม่เกรงใจรัฐบาลเลย” เสียงแซวเริ่มดังระงมทั่วห้อง ผมจึงถือโอกาสลุกออกจากตักมันแล้วเดินไปนั่งข้างพี่ตัสแทน

“อัทมีอะไรจะเล่าให้พี่ฟังไหม” พี่ตัสพูดเสียงเย็นแถมมองผมด้วยหางตา อึ้ย น่ากลัวว่ะ

“ก็อย่างที่เห็นแหละพี่...ของจริงเลยแหละ” ผมพูดแล้วยิ้มให้พี่ตัส

“อัท คิดว่าพี่โง่ดูไม่ออกหรอ” พอพี่ตัสพูดคำนี้มาผมถึงกับสะอึก ผมคงประเมินพี่ตัสต่ำไปว่าแกจะไม่ค่อยคิดมาก แต่ผดถนัดแกเป็นคนมีความคิดที่ลึกซึ้งดีทีเดียว

“เอ่อ…คือ” ผมไปไม่ถูกแล้วไม่รู้ว่าจะอ้างอะไรดี

“ว่าไงอัท” พี่ตัสจ้องหน้าผมเขม็ง ผมได้แต่เงียบแล้วนั่งก้มหน้าไม่กล้าสบตาพี่ตัสเลย

“เฮ้อ เอาเถอะถึงอัทไม่บอกพี่ก็คงจะเดาออกเป็นแนวทางนั่นแหละ...แต่ในฐานะพี่ พี่ขอเตือนอะไรหน่อยนะ” พี่ตัสพูดแล้วหยุดไป ผมเงยหน้าขึ้นไปมองพี่ตัสก็เจอสายตาห่วงใยจากใจจริง มันทำให้ผมรู้สึกอุ่นใจขึ้น

“เรื่องอะไรหรอครับพี่ตัส” ผมถามพี่ตัสออกไป

“จะทำอะไรไม่มีใครว่าอะไรเราได้หรอกนะเพราะก็โตๆกันแล้วทั้งอัททั้งวิน แต่ถ้าบางอย่างก็ไม่ควรเอามาเล่นเพราะถ้ามันเสียหายขึ้นมามันจะต่อไม่ติด”

“…” ผมเงียบได้แต่รับฟังพี่ตัสพี่แกพูดก็มีเหตุผล

“อัทเคยเห็นแก้วน้ำไหม” พี่ตัสถามผมต่อ

“เคยครับ” ผมก็ตอบซื่อๆ

“อัทก็ลองดูสิ แก้วเวลามันแตกมากๆเคยเห็นใครมานั่งต่อมันไหม” พี่ตัสพูดเสียงจริงจัง

“ไม่เคยครับ” ผมตอบเสียงอ่อนเลย เหมือนโดนดุยังไงก็ไม่รู้

“ใช่ ไม่มีใครมัวเสียเวลานั่งต่อแก้วที่แตกกระจายเต็มพื้นไปแล้วหรอกนะ เพราะยิ่งพยายามจะต่อแตกมากเท่าไร ก็มีแต่จะยิ่งโดนบาดจนเจ็บลึกลงไปเท่านั่น” พี่ตัสพูดแค่นั้นแล้วกระดกไวน์ในปากทีเดียวหมดแก้ว ผมสิคิดอะไรไม่ออกเลยหัวสมองมึนงงไปหมด

“ตั๊ก มันไม่ใช่อย่างที่ตั๊กคิดนะ” ไอ้วินเดินตามอธิบายให้อีตั๊กฟัง ผมเห็นแล้วก็ขำกลิ้งลิงกับหมาจริงๆ ไอ้ที่พี่ตัสพูดเมื่อกี้ลืมไปหมดแล้วครับ

“พอเถอะ ตั๊กไม่อยากฟังคำอธิบายแล้ว”

“ทำไมล่ะตั๊ก มีเหตุผลหน่อยสิ” ไอ้วินขึ้นเสียงๆดัง

“พอกันที เราไม่ต้องมายุ่งกันดีกว่านะ” พูดจบเธอก็สะบัดหนีไอ้วินทันที แต่เธอก็มุ่งหน้ามาที่ผมเช่นกัน

“นายชื่ออะไรหรอ” เธอถามผมด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร จะมาไม้ไหนละจ๊ะคุณเธอ

“ชื่ออัทครับ” ผมตอบแล้วยิ้มให้เธอไป

“เราตั๊กนะ” เธอแนะนำตัว

“อื้อ เราพอรู้แล้วแหละ”

“ยังไงเราก็ขอบใจนะที่ทำให้เราตาสว่างน่ะ ไม่หลงงมงายอยู่กับความไม่แน่นอน” เธอพูดแล้วยิ้มเหมือนคนโล่งอก

“ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยครับ” ผมบอกเธอ

“ไม่ๆ นายนั่นแหละทำให้เราคิดได้ว่า คนไม่อยู่กับร่องกับรอยอย่างไอ้วินน่ะเอาแน่เอานอนไม่ได้เดี๋ยวแว๊บไปแว๊บมา ถ้านายเป็นแฟนไอ้วินคงต้องเข้มงวดหน่อยล่ะนะ” เธอพูดปนขำกลับมา

“คงไม่ต้องขนาดนั้นหรอก ถ้าเค้าอยากจะไปไหนเราจะไปรั้งไว้ได้ยังไง” ผมบอกตามความคิดตัวเอง เพราะในเวลานี้ถ้ามันออกไปจากวงโคจรของผม จะเป็นอะไรที่ดีมากๆ

“ก็เอาเถอะ ไว้เจอกันนะ” พูดจบเธอก็เดินออกจากห้องไปทันที

“เฮ้อ..โล่งอก” ผมพูดให้พี่ตัสฟัง

“เรื่องอะไร” พี่ตัสถามผมกลับทันที

“ก็ตอนแรกผมนึกว่าตั๊กจะเดินมาด่าผมน่ะสิ”

“ไม่หรอก ตั๊กเป็นผู้หญิงที่ดีคนนึงเลยนะ และเป็นคนที่ตรงไปตรงมาค่อนข้างแฟร์เลยแหละ” พี่ตัสบอกถึงลักษณะนิสัยของตั๊กซึ่งมันตรงกับที่ผมคิดไว้เป๊ะ

“ผมก็คิดว่างั้นแหละพี่ตัส” พูดจบผมก็ยกแก้วไวน์ชนกับพี่ตัสอีก

“พี่ตัสทำไมไม่ชวนพวกไอ้เตยมาด้วยล่ะ” ผมถามเพราะในที่นี่ผมเป็นคนเดียวที่ไม่มีเพื่อนในกลุ่มมาด้วยเลย

“โอ้ย...พี่รำคาญ จะมาทำซากอะไรกันให้นอนอยู่บ้านน่ะดีแล้ว” พี่ตัสพูดหน้ายู่เลยท่าทางแอบหวงน้องนะเนี่ย

“แล้วพรหมล่ะหายไปไหนไม่เจอหลายวันละ” พี่ตัสถามผมต่อ

“พรหมกลับบ้านน่ะพี่ เดี๋ยวคงกลับมาเร็วๆนี้ล่ะ” ผมตอบพี่ตัสแล้วฉุกคิดเรื่องบางอย่างได้ขึ้นมา

“พี่ตัสรู้เรื่องไอ้เตยปะ” ผมถามพี่ตัส

“เรื่องอะไรวะ” พี่ตัสดูท่าทางสนใจไม่แพ้กัน

“ก็ไอ้ปาล์มอ่ะ มันมาตามจีบไอ้เตยอ่ะดิ” พี่ตัสตาโตขึ้นทันที

“แล้วไอ้เตยอ่ะเป็นไง” พี่ตัสถาม

“มันก็ธรรมดาอ่ะ ก็คุยกันนิดๆหน่อยๆ” ผมบอกพี่ตัส

“นี่แหละที่พี่กลัวน่ะ” พี่ตัสพูดแล้วหน้าตาเครียดมาทันที

“กลัวอะไรหรอพี่” ผมถามเพราะสงสัย

“อัทรู้ใช่ไหม เตยมันไม่เคยมีแฟน” พี่ตัสบอกหน้านิ่งๆ

“ครับ...รู้” เป็นเรื่องจริงๆ ตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมาเตยไม่เคยมีแฟนสักคนออกจะเป็นเด็กเรียบร้อยด้วยซ้ำ

“พี่บอกตรงๆ พี่ไม่ไว้ใจไอ้ปาล์มเลย”

“พี่คิดเหมือนผมเลย ผมกลัวมันมาหลอกไอ้เตยจัง” พอผมพูดออกไปพี่ตัสยิ่งหน้าเครียดยิ่งกว่าเดิมอีก

“แต่ชั่งมันเถอะ เรื่องแบบนี้ตบมือข้างเดียวไม่ดัง อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด” เอ่อ พี่ตัสปรับสีหน้าได้ไวมาก ตอนนี้มาในโหมดนิ่งๆ ในขณะที่ผมกำลังกินไวน์แล้วสนทนากับพี่ตัสอย่างมันๆ อยู่ๆก็มีคนฉุดผมขึ้นจากที่นั่ง

“เฮ้ย อะไรวะ” ผมโวยวายก่อนอันดับแรก (ถึงจะไม่เห็นหน้าคนฉุดก็เถอะ)

“มึงลุกมาเคลียร์กับกูก่อน!!!!”

ออฟไลน์ Poseidon

  • Unconditional love
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-12
ใครๆๆๆ  จะมาทำร้ายอัทน้อยเหรอ

tawan

  • บุคคลทั่วไป
 :sad4:จพดูเค้าเคลียร์กันนนนนนนน

 :call:

ออฟไลน์ day9day

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2160
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +284/-9
ใคร? อะไร?  อยากอ่านต่อแล้วอ่ะครับ

Happy Valentine Day krub

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13
 :เฮ้อ: เหนื่อยแทนจริงๆ

Happy Valentine

 :L2: :L2:


nemesis

  • บุคคลทั่วไป
จะเคียอะไรจ๊ะวิน

ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
วินจะหาเรื่องอัทเหรอ เรื่องจะยุ่งกันใหญ่แล้ว
เมื่อไหร่ที่อัทกับวินจะเลิกเล่นเกมกันนะ
ไม่อยากให้อัทเสียใจเหมือนที่ตัสพูดเลย

ออฟไลน์ abcee

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 234
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
รอนะครับ happy valentine

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด