Lesson 44
( Autt Part )
เช้านี้ผมตื่นตั้งแต่หกโมงเพราะว่ามีเรียนตอนเช้าเลยทำให้แฟน!!!!คนแรกและคนล่าสุดของผมต้องตื่นขึ้นมาด้วย
“ตื่นเช้าจังจะรีบไปไหน” มันถามเสียงงัวเงียมากไม่ไหวมึงก็นอนไปเถอะไอ้ขี้เซา
“ไปเรียนดิ วันนี้เรียนเช้า” ผมตอบมันแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำแต่ก็ยังมีเสียงตามหลังมา
“ยังง่วงอยู่เลย นอนก่อนสิ” เอ้าจะนอนก็เรื่องของมึงสิ
“ก็นอนไปดิ ใครไปฉุดให้ตื่นไม่ทราบ”
“อ้าว แล้วมึงจะไปมหาลัยยังไงล่ะถ้ากูไม่ตื่น” แต่ก่อนกูไม่มีมึงกูก็ไปได้ไอ้เวร
“กูมีแขนมีขา ไปเองได้โว้ย” ผมแทบจะตะโกนบอกมัน
“ไม่เอาอ่ะ อยากไปส่งแฟน” มันพูดแล้วทำหน้าทำตา...น่าถีบชะมัด
“จ๊ะ...คุณแฟน ถ้างั้นก็ตื่นได้แล้ว” ผมพูดจบก็ปิดประตูห้องน้ำลงอย่างดังแล้วผมก็อาบน้ำประมาณ 20 นาทีก็เสร็จ แค่ปัญหาคือ ผมลืมเอาชุดนักศึกษาเข้ามาเปลี่ยนในห้องน้ำด้วย เฮ้อ เซงจริงๆ ผมค่อยๆแง้มประตูเปิดออกก็เห็นคนบนเตียงยังนอนอยู่เลยรีบออกมาจากห้องน้ำแล้วไปค้นชุดนักศึกษาออกมา แต่แม่งเวลาแบบนี้เสือกหาไม่ยักจะเจอกวนลมไหมล่ะ ค้นไปสักพักก็เจอแล้วครับแต่พอหันมาอีกที ไอ้คนบนเตียงตาแป๋วเลยครับ คอนแรกมันยังงัวเงียอยู่เลยไม่ใช่หรอ
“ตื่นสักทีสิ ไปอาบน้ำกูรีบ” ผมบอกมันแก้เก้อ แหม่ทีงี้ตาสว่างเลยนะมึง
“อือ น่าฟัดว่ะ”
“อะไรนะ” ผมแว้ดเสียงถามมัน เมื่อกี้ได้ยินไม่ค่อยถนัด
“เปล่าๆ บอกว่าหุ่นมึงน่ารักดี” เหอะ ไหลไปทั่วนะมึง
“เออ มึงรีบๆไปอาบน้ำสักที ถ้ากูไปเจอเพื่อนไม่ทันนะกูจะเล่นมึงก่อนคนแรก” ผมคาดโทษมันไว้ หมันไส้ยืนมองอยู่นั่นแหละเดี๋ยวกูเก็บค่าดูแม่งเลย
“คร้าบบบ” มันขานรับกวนๆแล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว
“ฟอดดดด”
“เฮ้ย ทำไรวะ” ผมตกใจก็แม่งอยู่ดีๆมาหอมแก้มผมสะงั้น
“ทักทายตอนเช้าไง” มันยิ้มกวนตีนส่งมา หืม มึงเดี๋ยวๆ
“ระวังกูทักมั้ง ระวังปากแตกนะ”
“มึงจะจูบกูจนปากแตกเลยหรอ รุนแรงไปนะ” ไม่เลิกไอ้ห่านี่
“ใช่แล้วที่รักทั้งบดทั้งขยี้เลยแหละ....แต่ใช้ส้นตีนนะ” ผมยิ้มมุมปากให้มันอย่างผู้มีชัย
“ไหนๆก็จะโดนอยู่แล้วงั้นจูบเลยละกัน” มันตั้งท่าจะเข้ามาหาผม แม่งหาเศษหาเลยกับผมตลอด อยู่ด้วยไม่กี่วันทำไมรู้สึกเปลืองตัวอย่างบอกไม่ถูก
“พอๆเลย ไปอาบน้ำบอกว่ากูรีบ” ผมทำเสียงดุใส่มัน
“หึ ก็ได้วะ” พูดจบมันก็หายเข้าไปในห้องน้ำสักพักนึงแล้วก็กลับออกมาภายในเวลาสิบนาที แม่งวิ่งผ่านน้ำมาหรอวะน่ะ
“มึงอาบน้ำปะเนี่ย” ผมถามมันเพราะมันเร็วมากเทียบกับผมไม่ได้เลย
“ไม่อาบอ่ะ ล้างตูดอย่างเดียว” มันตอบผมหน้าตาเฉย
“กวนตีน” ผมสบถใส่มันแล้วก็ไล่มันให้รีบไปใส่เสื้อผ้าเพราะนี้ก็จะเจ็ดโมงครึ่งแล้ว
“นี่เร็วๆหน่อยได้ไหม” ผมเร่งมันแม่งเดินโคตรช้า
“จะรีบไปไหนนักหนาวะ มหาลัยมันไม่หนีมึงไปไหนหรอก” มันตอบกลับมาอย่างหัวเสีย
“มึงจะรีบเดินมาไหม” ผมตวัดหางตาใส่มัน
“เออๆ ยุ่งจังวะ” มันบ่นครับมันบ่นก็มึงเสือกมาให้กูยุ่งเองนี่หว่า
“ว่าไงนะ” ผมตะคอกใส่มัน
“เปล่า ไม่มีอะไร”
“ดีมากรีบขับรถไปได้แล้ว เดี๋ยวจะสายไปมากกว่านี้” ผมพูดจบโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น
“ฮัลโหลว่าไงมึง” ไอ้ไอซ์ครับโทรมาหาผม
( แหม หายหน้าหายตาไปเลยนะมึงน่ะ มีแต่คนบ่นคิดถึงพี่ตัสยังถามหามึงเลยเมื่อเช้าเนี่ย ) ไอซ์พูดมาผมก็ได้ยินเสียงเพื่อนๆผมหลุดเข้ามาด้วย ท่าจะจริงเพราะผมขาดมหาลัยไปตั้งหลายวัน หยุดดูแลแฟนสุดที่รัก!!!!!!
“เออ เดี๋ยวก็หายคิดถึง กำลังไปมหาลัยพวกมึงอยู่ที่เดิมใช่ไหม” ผมถามมัน
( เออที่เดิมแหละ รีบมานะมึงกูมีเรื่องจะอัพเดท ) ไอซ์พูดด้วยเสียงน่าสนใจมากครับ
“เรื่องอะไรวะ” ผมถามมันเพราะสงสัย
( มาฟังเองเถอะ แค่นี้นะเปลืองตังกู ) พูดจบมันก็วางสายไปทันที
“ไอ้วิน รีบไปด่วนเลย” ผมหันไปเร่งคนขับ ต่อมเสือกเริ่มทำงาน
“ทำไมมีอะไรวะ” มันถามผมแต่ตามองถนน
“ไอซ์มันมีเรื่องจะเล่าให้กูฟัง” ผมบอกมันตรงๆ แต่กลับโดนค้อนกลับมาซะงั้นอ่ะ
“ไร้สาระนะมึงอ่ะ…ถ้ารีบมากเดี๋ยวก็รถคว่ำตายห่าก่อนได้ฟังหรอก” มันพูดหน้าบึ้งเลยแต่ขอโทษ....ผมไม่สน
“เออ กูไร้สาระแล้วมึงก็มีคนไร้สาระอย่างกูเป็นแฟน 1 เดือน โปรดเข้าใจไว้ด้วย” ผมยกข้ออ้างเรื่องแฟนกำมะลอขึ้นมา
“เฮ้อ ถ้าไม่ใช่เมียกูนี่ กูให้มึงเดินไปเองจริงๆนะเนี่ย” มันพูดจบรถก็เลี้ยวเข้ามหาลัยพอดี ตอนนี้ใจผมไปอยู่ที่ไอซ์เรียบร้อยแล้วครับ
“นี่ไปละนะ” เมื่อรถจอดสนิทผมก็บอกไอ้วินทันที
“เฮ้ย ไปพร้อมกันดิ” มันแย้งขึ้น
“กูรีบ ชัดไหม” ผมเน้นคำให้มันแล้วเปิดประตูรถวิ่งไปที่โรงอาหารอย่างรวดเร็ว
“ไอซ์ เฟิร์น เตย” ผมตะโกนเรียกชื่อพวกมัน พวกมันก็หันมาแลวโบกมือให้
“ไม่ได้เจอกันหลายวันเลยนะ กูนึกว่าตายไปแล้ว” เตยมาถึงมึงก็ปากดีใส่กูเลยนะ
“ปากดีนะมึงอ่ะ” ผมบอกมัน
“เออ ปากดีนะมึงอ่ะ เรื่องตัวเองเอาให้รอด” เสียงไอซ์พูดแทรกขึ้น
“ทำไมมีไรวะ” ผมถามไอซ์
“มึงก็ลองถามันดูสิ” ผมหันไปหาเตยแต่มันเงียบไม่ยอมตอบ ยืนบิดไปบิดมาแม่งไส้มึงจะขาดหรอวะ
“พวกมึงอย่าพึ่งกวนตีนกูขอร้องมีอะไร” ผมบอกมันน้ำเสียงจริงจัง ไม่ใช่ว่าห่วงหรอก แต่อยากรู้เฉยๆ ฮ่าๆๆๆๆ
“อยากรู้จริงหรอ” ไอซ์ถามย้ำผม
“เออ สิวะไม่งั้นกูจะรีบมาทำไม” ผมบอกมัน
“ก็ไม่มีอะไรมากหรอกแค่.....” อีนี่กวนตีนกูแล้วไหมล่ะ เว้นวรรคหาแม่มึงหรอ
“แค่อะไรเล่า” ผมเร่งเร้าเอาคำตอบจากมัน
“ไอ้ปาล์มเพื่อนไอ้วินอ่ะมันมาตามจีบไอ้เตย”