“พี่ครับ ซีดีวงออกัส” โต้งร้องถามจากแผงเทป คนขายใช้เวลาคิดอยู่ไม่ถึง 2 วินาที เค้าชี้โบ๊ชี้เบ๊ไปทางขวาสุดของแผง มีแผ่นซีดีปกสีเทา เขียนไว้ด้วยตัวอักษรภาษาอังกฤษตัวสีดำว่า August โต้งหยิบมันขึ้นมา เค้าจ้องและอมยิ้ม กับเค้าแล้ว มันเป็นมากกว่าเพลง เค้ามองว่ามันเป็นจดหมายฉบับนึงเลยด้วยซ้ำ
เค้าจ่ายเงินโดยไม่รีรอ ก่อนจะหันหลังตั้งใจกลับบ้านไปฟังเพลง โดยไม่นึกไม่ฝันว่าจะเจอเพื่อนเก่า
“เอ่อ....” โต้งยืนมองหน้าคนคนนั้น ไม่มีอาการดีใจสักกะนิดปรากฏบนสีหน้า
“หวัดดี โต้ง ... ทำอย่างกับเห็นผีเลยนะ” เธอพูด ริมฝีปากเชิดหยิ่ง
“หวัดดี โดนัท” โต้งทำปากขมุบขมิบ แทบไม่มีเสียงรอดออกมาเรย
- + - + - + -+ -+ -+ -+ -+ -+ -+ -+ -+ -+ -+ - +
ที่ร้านไอศกรีม เด็กสองคนนั่งหันหน้าเค้าหากัน แทบจะไม่ได้แตะถ้วยไอศกรีมที่วางกันอยู่ตรงหน้าเสียด้วยซ้ำ โดนัทมองหน้าโต้งอยู่ตลอดเหมือนจ้องจะจับผิด ส่วนโต้งก็คอยแต่มองนาฬิกาข้อมืออยู่เสมอๆ
“ไม่กินหรอ” เธอถาม ตาดวงกลมของเธอมองหน้าโต้งเขม็ง น้ำเสียงของเธอเหมือนไม่ได้รู้สึกอยากจะถามเค้าแบบนั้นจริงๆ
โต้งส่ายศรีษะ เค้าถอนหายใจเบาๆ แล้วหยิบกระเป๋านักเรียนจะลุกขึ้น
“โต้งกลับก่อนนะ เดี๋ยวแม่ ว่า” เค้าพูดเบาๆ สีหน้ายังกังวลว่ามันจะง่ายขนาดนั้นไหม แต่ไม่ทันจะได้ลุก โดนัทก็โพล่งออกมา
“เดี๋ยวสิโต้ง” เธอทำหน้าไม่พอใจ “คุยกับโดนัทก่อนไม่ได้หรอ”
โต้งหยุดชะงัก เค้าค่อยๆ หย่อนตัวลงมานั่งอย่างไม่ค่อยเต็มใจเท่าไร สายตาก็มองเธออย่างกล้าๆ กลัวๆ ก่อนจะละสายตาไปจากเธอแล้วมองออกไปนอกบานกระจก
“ที่โต้งบอกเลิกกับโดนัท เพราะโต้งมีคนอื่น ใช่ ไหม” เธอพูดเสียงราบเรียบ แต่เน้นเสียงเป็นบางคำในตอนท้าย โต้งดูจะตกใจอยู่เหมือนกัน เค้าทำตัวไม่ถูก และไม่รู้จะตอบยังไง
“เอ่อ...”
“เราไม่รู้” เค้ามองเธอ
“ไม่รู้สิ คงใช่” โต้งตอบ เค้าหันไปมองข้างนอกอย่างรวดเร็ว และหวังว่าจะไม่มีคำถามอะไรจากเธออีก นอกจากนี้
โดนัทตีสีหน้าไม่พอใจ
“ทำไมหรอโต้ง โดนัทไม่สวยพอใช่ไหม” เธอเอื้อมมือขาวๆ ดูบอบบาง มากุมมือโต้งที่วางอยู่บนโต๊ะเอาไว้ สายตาเธอต้องการเหตุผลอธิบาย
“ก็ ไม่ หรอก” โต้งดึงมือออกจากเธอช้าๆ เค้าตอบเธออย่างยากลำบาก
“เราต้องกลับบ้านแล้วหล่ะ” เค้ารีบหยิบกระเป๋าและลุกขึ้น แล้วเดินออกไปอย่างไม่สนใจว่าโดนัทจะมองตามไปจนสุดประตูทางออก เธอมองเค้าอย่างครุ่นคิด
+ + + + + + + + + + + + + + +
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
