ตอนที่19 ความจริงใกล้ปรากฎ
"เซียนพี่ขอคุยด้วยหน่อย"
"คับ" ผมเดินตามพี่แคทไปหลังตึกคณะดูจามสีหน้าแล้วผมก็พอจะรู้ว่าพี่แก่จะพูดเรื่องอะไรแต่ผมจะไม่เหมือนเดิมอีกแล้วที่จะให้พี่เขาด่าผมอย่างเดียวหลังจากที่ผมคิดได้แล้วว่าในเมื่อรักก็ต้องแย่งมาเป็นของตัวเองซิ ผมจะพยายามเยื้อความรักครั้งนี้ให้ได้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ ขอแค่ได้อยู่ข้างๆก็ยังดี
"พี่แคทมีอะไรคับ"
"มึงยังมีหน้ามาถามอีกหรอ กูบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่ายุ่งกับไปร์อีก" เพลี้ย
ผมเอามือกุมแก้มที่โดนตบรู้สึกชาไปทั้งหน้าเลย "ผมไม่ได้ยุ่งพี่ไปร์เขามายุ่งกับผมเอง"
เพลี้ย! "ถ้ามึงไม่ไปยั่วมันก็คงไม่เป็นอย่างนี้หรอ"
"ทำไมคับ พี่จกลัวอะไรในเมื่อพี่ไปพูดให้พี่ไปร์เกลียดผมซะขนาดนี้ ผมไม่รู้หรอกนะคับว่าพี่ไปพูดอะไรกับพี่ไปร์เรื่องที่เกี่ยวกับผม แต่ต่อไปนี้ผมจะไม่ยอมอีกแล้ว ผมจะไม่ยอมให้พี่แย่งพี่ไปร์ไปจากผมอีก"
"มึงช่างกล้าพูดนะ ว่ากูแย่งไปร์มาจามมึง คนที่แย่งคือมึงต่างหากกูรักกับไปร์มาก่อนที่ไปร์จะรู้จักกับมึงอีก มึงต่างหากที่แย่งไปร์ไปจากกู เพลี้ย"
เพลี้ย "มึงกล้าตบกูหรอ"
"คับผมกล้า แล้วก็กล้าทำมากกว่านี้ถ้าพี่ยังจะทำผมอีก ผมไม่สนว่าใครมาก่อนมาหลัง ผมสนแต่ว่าไปร์รักใครมากกว่าเท่านั้น"
"แล้วมึงมั้นใจหรอว่าไปร์รักมึง"
"แล้วพี่มั้นใจหรอว่าเขารักพี่"
"หึ อย่างน้อยตอนนี้เขาก็อยู่กับกูแล้วก็เชื่อกูมากกว่ามึงแล้วกัน"
"เชื่อในคำตอแหลของพี่นะหรอคับ"
"เพลี้ย กล้าดียังไงมาว่ากู"
"เพลี้ย"
"มึงตบกู 2 ครั้งแล้วนะอีเซียน มึงอย่าอยู่เลย"
"แคทจะทำอะไร"
"อย่ามายุ่งเลย์วันนี้แคทจะสั่งสอนให้มันได้รู้สำนึก"
"พอได้แล้วแคท"
"นี้เลย์เข้าข้างมันหรอ มันตบแคทนะ"
"ก็สมควรแล้วหละที่เซียนจะทำอย่างนั้น"
"เลย์ พูดอย่างนี้หมายความว่าไง"
"แคทไปทำอะไรไว้ละ"
"อ...............อะไรแคททำอะไร"
"อย่าคิดว่าทำอะไรไว้แล้วใครจะไม่รู้นะแคท ความลับมันไม่มีในโลกหรอกนะ ซักวันหนึ่งคนอื่นเขาก็ต้องรู้ ปล่อยไอ้ไปร์ให้เซียนเถอะแคท ยอมรับความจริงซะว่ามันไม่ได้รักแคทแล้ว ถ้ามันจำเรื่องต่างๆขึ้นมาได้แล้วจะได้ความเป็นเพื่อนอยู่บ้าง ดีกว่ามันเกลีดแคทไปจนวันตาย แคทน่าจะรู้นะว่าไอ้ไปร์มันมีนิสัยยังไง"
"หยุด......หยุดเดี่ยวนี้ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น ไปร์รักฉันคนเดียวพวกแกอย่าหวังว่าจะแย่งเขาไปจากฉันได้ จำไว้ไอ้เซียนเรื่องไม่จบแค่นี้แน่"
พูดจบพี่แคทก็รีบวิ่งออกไป
"เซียนเป็นไงบ้าง หน้าซีดๆนะ ตัวก็ร้อนด้วย"
"ผมไม่เป็นไรคับ แล้วที่พี่เลย์พูดกับพี่แคทเมื่อกี้มันคือเรื่องอะไรคับผมงงไปหมดแล้ว"
"คืออย่างนี้"
ตุบ!!!!
"เซียน เซียนตอบพี่ซิ เซียน"
.
.
.
.
.
.
ตู๊ด.............จีมึงรีบมาหาเซียนที่โรงพยาบาลxxxเลย กูกับซิมรออยู่ ตูด........"
"เลย์ ซิม เซียนเป็นไงบ้าง มันเกิดอะไรขึ้น"
แกร๊ก "ใจเย็นๆก่อนจี"
"พี่เอเซียนเป็นไงบ้างคับ"
"น้องไม่สบายอยู่แล้ว แถมยังมีเรื่องเครียดอีกก็เลยทำให้หมดสติไปนะ พี่อยากจะบอกพวกเราหน่อยนะว่าให้ดูแลเซียนดีๆหน่อยอาการเซียนเป็นหนักกว่าเดิม"
"พี่เอ แต่ผมก็ไม่เห็นว่าเซียนจะเป็นหนักขนาดนั้นเลยนะคับอย่างมากก็แค่ ไม่สบายตัวร้อน" จี
"ดูจากภายนอกที่เจ้าตัวคงจะพยายามอย่างมากเพื่อไม่ให้ใครรู้ว่าตัวเองเป็นหนัก ก็คงจะเป็นอย่างที่เราพูดนั้นหละ เซียนคงไม่อยากให้ใครเป็นห่วง แล้วพวาเราก็ไม่ได้อยู่กับเขาตลอดเวลานะ ยิ่งเซียนไม่ค่อยให้ความร่วมมือในการรักษามันก็ยิ่งทำให้อาการแย่ลงไปอีก พี่ว่าเราควรจะช่วยกันพูดให้เซียนมารักษาอย่างจริงๆจังๆซักทีนะ เพราะว่าถ้าช้าไปกว่านี้มันอาจจะไม่ทันก็ได้
"คับเดียวพวกผมจะช่วยพูดกับเซียนเอง"
.
.
.
.
"พี่เลย์เซียนนอนมาวันหนึ่งเต็มๆแล้วนะยังไม่ตื่นอีก"
"ใจเย็นๆนะซิมเดียวก็คงตื่น"
.
.
.
.
.
แค่ก........แค่ก
"เซียนตื่นแล้วหรอ เป็นไงบ้าง"จี
"น้ำ ขอน้ำหน่อย"
"นี้คับ ค่อยๆกินนะเดียวสำลัก"
"ขอบคุณคับ"
"เป็นไงบ้างเซียน"
"อืม กูไม่เป็นไรแล้วละ พี่เลย์คับ"
"ไม่ต้องพูดพี่รู้ว่าเราจะถามอะไร แต่ก่อนที่พี่จะบอกเซียน เซียนต้องรับปากพี่เรื่องหนึ่งก่อนได้ไหม"
"เรื่องอะไรคับ ถ้าผมทำได้ผมรับปากว่าจะทำ"
"เซียนทำได้แน่นอน ถ้าพี่บอกแล้วเซียนสัญญากับพี่ได้ไหมว่าจะเข้ารับการรักษา"
"คับ ผมสัญญา"
"คือ ไอ้ไปร์มัน..........................."
ขอบคุณสำหรับเม้นนะคับเพราะทุกคนช่ายเม้นมันเลยเป็นแรงกระตุ้นให้ผมแต่งตอนต่อไปขอบคุณจริงๆคับ
ตอนนี้น้องเซียนของเราจะลุกขึ้นมาสู้แล้วเป็นกำลังใจให้เซียนด้วยนะคับ
ส่วน พ่อ-แม่ไปร์ก็เลี้ยงลูกตามภาษาคนรวยอะคับเลี้ยงด้วยเงินถึงจะรักมากแต่ก็ไม่ค่อยยุ่งด้วย แล้วเรื่องชั่วๆอย่างนี้ก็คงไม่อยากจะให้ใครรู้ดังนั้น พ่อ แม่ เลยยังไม่รู้เรื่องมากนัก แต่ไม่เป็นไรคับถ้าผมมีตังผมจะไปจ้างครอบครัวไปร์กลับมาเล่นอีกครั้งรอก่อนนะคับขอเก็นตังก่อนพวกคนรวยค่าตังแพง
อย่าลืมนะคับช่วยเม้นด้วยนะคับ สะกดจิตซะเลยกลัวไม่มีคนเม้น
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
