ยกที่ 8แล้วเหตุการณ์วันนั้นก็ผ่านไปด้วยดี
ผมกับไอ้คุณหนิงเองก็ไม่กล้าแม้แต่จะเดินเฉียดไปฝั่งโน้นด้วยซ้ำ
ผมเองก็ไม่ได้เจอมันอีกเลย (หรอ )
ก็มีแอบๆเจอบ้างแหละครับ แต่ต้องหลบทุกครั้ง
ไม่ใช่ว่าแอบชอบมันหรอกนะ( ก็มีนิดนึงแหละน่า)
แต่กลัวมันจะเอาคืนอ่ะดิ โห เล่นชกมันซะขนาดนั้น
..................................
..................................
..................................
" ต้ามมมมมมม กูมีข่าวร้ายมาบอกมึง "
โอ้แม่เจ้า เสียงของไอ้หนิงดังมาแต่ไกล
กระทั่งมานั่งแหมะอยู่ข้างๆผม
เรียกสายตาของใคร ๆ หลาย ๆ คนให้หันมามองที่พวกผมเป็นจุดเดียว
ขณะที่ผมกำลังนั่งทอดอารมณ์เหม่อมองหนุ่ม ๆ วิดวะที่เดินออกมาจากตัวตึกหลังจากเรียนเสร็จ
พร้อมกับเพื่อนหนุ่มอีกสองคนของผมที่นั่งล้อมโต๊ะอยู่หน้าตึกคณะ
" มึงจะร้องดังไปทำไมวะไอ้หนิง เดี๋ยวมึงก็วิ่งมาถึงแล้ว "
ไอ้หวายครับมันพูดขึ้น
พร้อมกับเงยหน้าจากหนังสือนวนิยายเล่มโปรดที่มัน
กำลังตั้งหน้าตั้งตาอ่านอยู่
ไอ้นี่มันแปลกครับ
ความเป็นผู้ชายมันสูงมากกกกก
หน้าตาหล่อเหลา ผิวขาว
ทำอะไรแมนทุกอย่าง
เจ้าชู้เป็นที่สุด
รวยด้วย
แต่เสือกชอบอ่านนิยาย
บางคนอาจจะคิดว่า นิยายสืบสวนสอบสวน
เปล่าเลยครับ
มันชอบอ่านแนวรักโรแมนติก
นี่คือสาเหตุที่มันเป็นเพื่อนกับผมได้ไง ฮ่า ๆ ๆ
เมื่อผมถาม มันก็บอกว่า สนุกดี มันชอบ เพราะมันอยู่กับแม่ตั้งแต่เกิด
โดยที่ไม่เคยรู้จักพ่อเลย
บ้านมันก็มีพี่ชายฝาแฝดอีกสองคน
เวลาทำอะไรก็ทำด้วยกัน
มันเลยติดแม่ เห็นแม่อ่านตั้งแต่เด็ก
เลยติด ซะงั้น เพื่อนกรู
" ใช่ มึงไม่คิดบ้างรึไงว่าคนอื่นเค้าจะรำคาญ ร้องมาได้ เชี่ยนิ "
อันนี้เป็นเสียงของไอ้ไผ่เองครับ
ผู้ชายหน้าเหี้ย เอ้ย ไม่ใช่หนังหน้ามันไม่ดีนะครับ
แต่หน้ามันเลวมากกกก
หน้าเถื่อนสุด ๆ
นิสัยมันก็เหมือนกับไอ้หวายแหละครับ
แต่ต่างกันตรงที่มันไม่ได้ชอบอ่านนิยาย
และปากหมามากก
ที่มันมาอยู่กับกลุ่มผมได้
ก็เพราะว่า มันเป็นเพื่อนกับไอ้หวายมาตั้งแต่เกิด
เรียกได้ว่าเกิดมาก็รู้จักกัน เรียนด้วยกันมาตลอด
และที่สำคัญ
ไอ้ออย เมีย เอ้ย แฟนไอ้ไผ่มันเป็นเพื่อนผม
อยู่กลุ่มเดียวกันด้วยไงครับ
มันเลยต้องมารวมกลุ่มเดียวกันกับผมโดยปริยาย
เดี๋ยววันกลังว่าง ๆจะเล่าวีรกรรมเด็ด ๆของไอ้ออยให้ฟัง
" แล้วมึงตะโกนมาแต่ไกลเนี่ย เพื่อ .. "
ผมถามไอ้หนิงครับ
" แล้วมึงไม่อยากรู้รึไง ว่ากูมีไรมาบอกมึง "
" ไม่อยากรู้มั้งมึง ขนาดไม่ใช่เรื่องของกู กูยังอยากรู้เลย "
ไอ้ไผ่มันพูดขึ้นอีกครับ
มันคงทนรำคาญไม่ไหว
" เออ ไอ้ควาย จริง ๆแล้วก็เรื่องของพวกมึงด้วยน่ะแหละ
แต่ไอ้ตั้มมันเป็นตัวเอกของเรื่องโว้ย "
" แล้วเรื่องไรวะมึง รีบพูดมาเหอะ "
ผมเร่งไอ้หนิงอีก
" ก็ไอ้ตั้มน่ะดิ บุพเพสันนิบาต เอ้ย สันนิวาส
กำลังจะชักนำให้มันไปเจอกับเนื้อคู่
ที่รอคอยการกลับมาพบเจอกันมาหลายชาติภพ "
ไอ้หนิงมันพล่ามยาวเป็นบทละครเลยครับพี่น้อง
แล้วมันก็หยุดพูด
.....................
.....................
" นังหนิง นี่มึงจะยั่วให้กูโมโหใช่ไหม "
ผมทนไม่ไหวตวาดมันไปทีนึง
" เออมึงก็ ใจร้อนไปได้ พอพูดถึงเรื่องผู้ชายหน่อยเร่งเชียว ฮ่า ๆ ๆ
ก็เทอมหน้า พวกเราต้องลงเรียนวิชา ศิลปะ เป็นวิชาบังคับเลือก
ที่มึงกับกูไอ้อ้อย จนไอ้สองตัวเนี่ยต้องถอนออก
เพื่อมาเรียนกับเราไง ......... มึงไม่ตกใจหรอวะ ศิลปะมันเรียนตึกไรมึงรู้ไหม "
พอมันพูดจบ ผมถึงกับ อึ้ง ๆ ๆ เลยคร้าบบบบ
ตาเถร นางชี คุณพระคุณเจ้าช่วยลูกด้วยยยย
" เรียนตึก F ใช่ไหมวะ "
ไอ้หวายพูดขึ้นหลังจากที่นั่งฟังอยู่นาน
ไม่จริง ๆ ๆ ๆ
ก็ตึก F มันเป็นตึกถาปัดนี่ครับ

" อ้าว ซวยแล้วสิมึง ไอ้ตั้ม เสือกไปทำเค้าก่อนได้
มึงต้องเจอคู่อริที่รอคอยการล้างแค้นมาเอาคืนแน่ ๆ "
ไอ้ไผ่มันเสือกพูดกดดันผมดิครับ
" ไอ้เวร มึงไม่พูดไม่มีใครว่านะมึง .. เออ หนิงแล้วไม่ลงได้ไหมวะมึง เอาไว้ลงเทอมอื่นก็ได้ "
" ไม่ได้แล้วว่ะ มันเป็นวิชาบังคับเลือก แล้วเทอมหน้าตารางก็เต็มแล้ว
เทอมนี้แหละว่างสุด แล้วก็ต่อไปมันจะเป็นตัวที่เรียนต่อ ๆกันไปหมดเลยเว้ย
ทำใจเหอะมึง เสร็จแน่ ฮ่า ๆ ๆ "
อ้าวอีเพื่อนเวร กูนึกว่าจะเห็นใจกู
" เออ ลง ๆ ไปเหอะตั้ม มันไม่มีไรหรอกมึง
กูว่าพี่เค้าคงลืม ๆ ไปแล้วแหละ ไม่งั้น
เค้าคงมาเอาคืนไปนานแล้ว เพราะเค้าเองก็รู้ว่า
มึงกับไอ้หนิงเรียนคณะไรไม่ใช่หรอวะ
แล้วมหาลัยเราก็ใช่ว่าจะกว้างนี่ ถ้ามันอยากรู้ก็หาง่ายออก"
ไอ้หวายมันพูดให้กำลังใจครับ สมแล้วที่คอเดียวกัน
" แต่ไม่แน่นะมึง กูว่ามันอาจจะรอเวลาสั่งสมความแค้น เพื่อมาเอาคืนมึงก็ได้ "
อ้าว มาอีกคนแระ
ไอ้ออยเมียไอ้ไผ่ครับ
โผล่มาจากไหนเนี่ย
หน้ายังกะตุ๊กตาญี่ปุ่น
แต่นิสัย พอๆกับไอ้หนิงเลย
ช่างสมกันกับไอ้ไผ่
ยังกับผีเน่ากับโลงผุ
พอ ๆกัน โดยเฉพาะเรื่องปาก
" เฮ้อ เอาไงเอากันวะ อะไระจะเกิดก็คงต้องเกิด
ต้องรอดูว่าเทอมหน้ากูจะรอดไหม "
" ใช่ กูว่ามึงไม่รอด "
ไอ้หนิงเริ่มครับ
" กูเหมือนกัน "
ไอ้ไผ่ตาม
" กูก็ว่ามึงไม่รอด "
ไอ้ออยมาอีกคน
" กูคิดดูแล้วก็ว่างั้นแหละ "
อ้าว ไอ้หวาย ไหงมึงแปรพักต์วะ
คอยดูนิยายเล่มใหม่ออก
กูจะไม่ให้มึงยืม
ถึงส่วนใหญ่กูจะยืมมึงก็เหอะ

แล้วกูจะรอดไหมเนี่ยยยยยยยย