เร็วๆ หน่อยจ้า....
เรื่องการลำดับตัวละครมันไม่ยากหรอกครับ ตอนที่เราเขียนอ่ะ เราก็อธิบายไปด้วยว่า ไอ้คนนี้มันเป็นใคร อยู่ฝั่งไหน เท่านั้นเองครับ
การที่มีแค่ตัวละครหลักสองคนมันจะเฟ้อ... คือ ไม่มีตัวพักอารมณ์ของเรื่องน้า... แต่นิยายบางเรื่องก็ทำได้เนียนอยู่...
เดี๋ยวยกตัวอย่างสักนิดดีกว่า...
" อ้าว น้องพูดงี้ก็สวยสิครับ ฝ่ายน้องมากกว่ามั้งที่หาเรื่องน่ะ
ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว น้องพี่มันนั่งกินอยู่ดี ๆ ก็มาหาเรื่อง ถามไอ้แชมป์ดูดิ"
เสียงเพื่อนไอ้โหดหรือ ไอ้พี่แชมป์นั่นพูดขึ้นมาครับ
ทำให้ผมได้รู้ว่า
ที่แห่งนั้นยังมีผู้ชายยืนรายล้อมอยู่อีกหลายชีวิต
" ผมก็บอกพี่แล้วไงครับว่าไอ้คนที่ไปหาเรื่องน่ะ
มันเป็นเพื่อนเก่าผม
ก็ไม่ได้สนิทอะไรมาก
วันนั้นบังเอิญเจอกัน เลยกินด้วยกัน
แล้วพอมีเรื่องมันก็หนีไป "
ไอ้กั๊กพูดขึ้นครับ หลังจากที่มันยืนดูสถานการณ์กับรุ่นพี่อีกสองสามคน ไอ้กั๊กนี่เป็นเพื่อนทางฝั่งผมครับ มันไม่ได้มีเรื่องกับใครหรอก มัวแต่หลีสาว อะไรทำนองนี้
" แล้วก็แล้วกันไปสิ แล้วมึงนัดกูมาทำไมวะ "
สงสัยจะเป็นไอ้ตั๋นคนที่มีเรื่องกับไอ้ต้นครับ ไอ้ตั๋นยืนข้างๆ ไอ้โหดนั่น ทำท่าวางก้ามน่าหมั่นไส้
อะไรก็ได้ครับที่ประมาณว่า ให้เห็นว่าใครอยู่ฝั่งไหน
หรือจะบอกไปเลยวว่า "ไอ้ตั๋นนี่เป็นเด็กถาปัดคับ" เลยก็ได้ หรือถ้าไงแล้ว ตัวละครบางตัวที่คิดว่าจะไม่มีบทบาทสำคัญต่อมาก็ไม่ต้องใส่ชื่อ หรือให้มันพูดก็ได้ครับ อาจจะบอกว่า "เพื่อนของไอ้ต้นคนหนึ่งพูดขึ้น" ก็ได้เหมือนกันจ้า...
ลองปรับใช้ดูได้นะคับ หุๆ
แว่าแต่จบให้ลุ้นแบบนี้ อย่าปล่อยไว้นานนะ ไม่งั้นเผากระทู้ทิ้งจริงๆ ด้วย