ยกที่ 7มีสิ่งที่แปลกอยู่อย่าง คือ
........................................
.......................................
ก็ไอ้โหด หรือไอ้พี่แชมป์กับรุ่นน้องปีสองมันนั่นอ่ะดิครับ
ผมไม่เห็นว่ามันจะเข้าไปตะลุมบอนกับคนอื่นเลย
ทั้ง ๆ ที่ถ้ามันเข้าไปร่วมด้วยผมว่าฝ่ายมันคงชนะแน่ ๆ
เพราะฝ่ายของไอ้ต้นเองมีอยู่แค่ ห้าคน
แต่ฝ่ายมันถ้ารวมมันด้วยแล้วก็มีตั้งเจ็ดคน
ซึ่งแต่ละคนก็โหด ๆ เถื่อน ๆ กันทั้งนั้น
" หนิง มึงดูดิวะ ปอดว่ะ ทีกับกูทำเก่ง ที่แท้ก็กลัวโดนตีนคนอื่นเหมือนกัน "
เหอ ๆ ๆ นั่นเสียงผมเองครับ
แหม ก็มันทนไม่ได้นี่นา
ตอนโน้นทำเป็นพูดดี แล้วไหงออกมายืนดูอย่างงี้ล่ะเนี่ย
" ไอ้ตั้ม มึงก็พูดเสียงดังไป ยังกะเค้ายืนอยู่ไกลงั้นแหละมึง "
ยัยหนิงมันหันมากระซิบกับผมครับ
" ไม่ต้องหรอกครับน้อง คนเราถ้ามันแน่ ถ้าคิดว่าสิ่งที่พูดมันจริงก็ไม่ต้องกระซิบกันหรอก "
ไอ้พี่เอกหน้าหม้อ คนที่เคยแซวไอ้หนิงเมื่อวันที่ผมไปตาไอ้ต้นที่ใต้ตึกถาปัดพูดขึ้น (ยังจำได้ไหมเนี่ย )
ซึ่งผมก็เพิ่งสังเกตุว่าไอ้พี่คนนี้ก็มากับบเค้าด้วย
" แล้วที่พวกพี่ยืนดูอยู่ตรงนี้เพราะพี่ก็อยากทำหน้าที่เหมือนน้องนั่นแหละครับ
พี่กับไอ้แชมป์เองก็กะจะมาห้ามเหมือนกัน แต่มันอยากเคลียร์ๆกันให้จบ
พวกพี่เลยต้องปล่อย รอดูสถานการณ์อยู่ตรงนี้แหละครับ "
โห เป็นคนดีเหมือนกันนะเนี่ย
" แล้วพี่รู้ได้ไงครับ ว่าหลังจากวันนี้แล้วมันจะจบ "
" ลูกผู้ชายคำไหนคำนั้น จบคือจบ เคลียร์กันให้รู้เรื่องไปเลย มันเป็นเรื่องของผู้ชาย นายคงไม่รู้หรอก "
เสียงไอ้แชมป์มันแสม(เสือก)มาครับ
แหม ไอ้นี่ มึงจะไม่กัดกูได้ไหม
เล่นเอาผมถึงกับอึ้ง ๆ ๆ ไปเลยครับท่านน
มันรู้ได้ไงว่าผมไม่ใช่ผู้ชายยย
ถึงจะหน้าหวานไปหน่อย
แต่ก็ไม่ได้ออกอาการต่อหน้ามันเลยน้าาาา
" แหม พี่แชมป์ก็ไปว่าน้องเค้า "
พี่เอกนี่ช่างดีจริง ๆ เลย
เดี๋ยวผมจัดต่อเอง
( บางคนอาจจะคิดว่าผมไม่เคารพรุ่นพี่ แต่ผมเป็นแบบนี้กับบางคนเท่านั้นค้าบบบบ)
" ไม่เป็นไรหรอกครับพี่ คนมันปากไม่ค่อยดี ก็ได้แต่กัดคนอื่นตลอดแหละครับ ผมไม่ถือหรอก "
" น้องครับ พี่ว่าน้องก็หยุดได้แล้วนะครับ ถึงยังไงเค้าก็เป็นรุ่นพี่
แล้วก็เป็นถึงหัวหน้าว้ากก ปีสามเลยนะครับน้อง "
" แล้วไงล่ะพี่ คนมันปากไม่ดีไม่ได้ขึ้นอยู่กับอายุหรือตำแหน่งหรอกครับ "
" ปล่อยมันไปเถอะว่ะเอก มึงอย่าไปเป่าปี่ใส่หูควายเลย มันไม่รู้จักหรอกที่ต่ำที่สูง สอนยังไงก็คงไม่เข้าใจ"
" โหพี่ เล่นด่ากันเป็นควายเลยหรอ เอาไงว่ามาเลยดีว่า จะได้จบ ๆ ไป "
" เอาแบบผู้ชายเลยไหม แลกหมัดใครแพ้ ต้องยอมทำตามคนที่ชนะบอก "
อ้าว แล้วเมื่อกี้มึงไม่ใช่หรอบอกว่ากรูไม่ใช่ผู้ชาย
แล้วมึงหาความเป็นชายอะไรกับกรูเนี่ยยยย
" ว่าแต่น้องเหอะกล้าไหมล่ะ "
" เฮ้ย พี่แชมป์ น้องเค้าไม่ใช่ถึก ๆ แบบพี่นะจะได้สู้ไหวน่ะ น้องก็ไม่ต้องก็ได้นะครับ"
พี่เอกนี่แกช่างเจรจาซะจริง
พ่อพระมาโปรด
แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องของศักดิ์ศรี
( ผมเพิ่งรู้ตอนหลังว่า พี่เอกเป็นพี่ที่คอยปลอบน้องหลังจากที่โดนว้ากกน่ะครับ )
" ไม่เป็นไรพี่ แค่นี้เอง "
" ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ต่อให้นายแล้วกัน นายสองหมัด พี่หมัดเดียว จะได้สูสีกันหน่อย "
" มะ "
" ได้ค่ะพี่ แล้วถ้าพี่ชนจะให้เพื่อนหนูทำไรคะ อย่าหนักนะคะ เดี๋ยวเพื่อนหนูทำไม่ได้ "
อ้าว มึงยังมีชีวิตอยูหรอเนี่ย
กูนึกว่ามึงถอดจิตไปเฝ้าผัวซะอีก
แล้วดันมาแช่งให้กูแพ้อีก
อีเพื่อนชั่ว
" ให้เพื่อนน้องบอกมาก่อนดีกว่า "
" ได้ ถ้าผมชนะ พี่ต้องขอโทษผมที่ปากหมา ต่อหน้ารุ่นน้องคณะพี่ไม่ต่ำว่าสามสิบคน "
โห พอผมพูดจบพี่เอกกับยัยหนิงถึงกับอึ้งเลยครับ
" ก็ได้ เอาทั้งคณะยังไหว "
โห ดูมันพูดอย่างมั่นใจเลยนะเนี่ย
ไม่รู้ซะแล้วว่าผมน่ะ
อดีตมือตบลูกโป่งทีมห้องนะขอบอก
ฮ่า ๆ ๆ
" แล้วถ้าพี่ชนะ พี่จะให้ผมทำอะไร "
" ยังคิดไม่ออก ค่อบบอกทีหลังแล้วกัน "
" โห ไม่แฟร์นี่หว่า "
" เหอะน่า ไม่เกินความสามารถหรอก เริ่มเลยไหม "
" เอาดิ "
" นายก็เอาก่อนดิ "
" ได้ "
ผลัวะ
ครั้งแรกที่หมัดผมกระแทกไปโดนใบหน้ามัน
มันทำให้ผมบอกได้คำเดียวเลยว่า
.......
......
......
อูยยยยยยยยยยยยยย
เจ็บที่มือเป็นอย่างมาก
คนเอี้ยไรวะ หน้าแมร่งอย่างหนา แล้วกรูจะเอาไรไปสู้เมิงเนี่ย
ที่ตกลงกันไว้กูขอยกเลิก
" เป็นไรไหมมึง "
ไอ้หนิงรีบเข้ามากระซิบผมทันทีเลยครับ
เพราะมันคงสังเกตท่าทางผมแล้ว
ว่าคงไม่รอด
" กูยังไหวว่ะ แต่แม่ง หน้าโคตรหนา ดูดิกูชกมันเจ็บมือ แต่หน้ามันไม่เห็นเป็นเหี้ยไรเลย "
" เออว่ะ หน้าพี่เค้ายังเหมือนเดิมเลย แล้วมึงจะเอาไรไปสู้วะ "
" ไม่รู้สิ "
" กูคิดได้แล้ว "
" เฮ้ย จะต่อไหมวะ หรือว่าแค่นี้ก็ถอยซะแล้ว "
" มึงเดินไปชกเลยนะเดี๋ยวกูจัดเอง "
ยังหนิงเข้ามากระซิบผมครับ
" จัดไรของมึงวะหนิง "
" เออ น่า มึงชก ๆไปเหอะ เดี๋ยวดีเอง "
แล้วผมก็เดินเข้าไปหาคู่ต่อสู้ เพื่อชกอีกหมัดที่เหลือ
ผลัวะ
กรี๊ดดดดดดดดดดดด
" รปภ.มาค่ะ รีบหนีก่อนเถอะ ไม่งั้นมีเรื่องแน่ ๆเลย เร็ว ๆ ว้าย ๆ ๆ ๆ "
พอไอ้หนิงพูดจบ ไอ้พวกที่ตะลุมบอนกันอยู่ก็กระจายเลยครับ
ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร
แล้วไอ้หนิงมันก็อาศัยจังหวะนี้ลากแขนผมวิ่งหนีออกมาอย่างเร็ว
เล่นเอาไอ้โหดมองตามตาไม่กระพริบ
" เฮ้ย ไปไหนวะ แม่ง รปภ.เสือกมาไรตอนนี้วะ "
เหอ ๆ ๆ
มันตะโกนพร้อมกับวิ่งตามรุ่นน้องคนอื่น ๆ ไป
โดยที่มันไม่รู้เลยว่า
" เฮ้ย หนิง ไหนวะ รปภของมึงน่ะ "
" ฮ่า ๆ ๆ รปภ.ที่ไหนวะ "
" ก็ที่มึงตะโกนเมื่อกี้ไง เฮ้ย อย่าบอกนะว่ามึง "
" ช่ายยยย กูหาทางช่วยมึงไง "
" เฮ้อ แล้วมึงคิดหรอว่ามันจะไม่มาเอาคืนกูทีหลัง "
" แหม เรื่องจิ๊บ ๆ เค้าคงลืม ๆ ไปแหละน่า เพราะก็มีแค่มึง กูพี่เอก แล้วก็พี่แชมป์ที่รู้
แล้วเค้าก็ไม่เจ็บอะไร อีกอย่างเค้าคงไม่อยากให้ใครรู้หรอกน่าว่ามีใครบังอาจมาหลอกชกเค้า ว่ามะ "
" เออ กูก็ขอให้เรื่อมันจบแค่นี้แหละว่ะ อย่าให้เจอกันอีกเลย สาธุ "