ยกที่ 6"เฮ้ย หนิง มึงจะเข้าไปจริง ๆ หรอวะ "
ผมพูดขึ้น หลังจากที่เราทั้งสองคนเดินมา
จนถึงบริเวณด้านหลังของมหาลัยแล้ว
และก็แอบ ๆดูสถานการณ์ที่กำลังเคร่งเครียดอยู่ในตอนนี้
" อ้าว มึง กุอุตส่าชมมึงไปตั้งเยอะนะ มึงจะมาเลิกง่ายๆได้ไงวะ
แล้วสำลี แอลกอฮอล์ ยาแดง ยาเหลือง บลา ๆ ๆ ที่มึงเอามาเนี่ย
มึงจะถือกลับไปเฉย ๆรึไง "
แหม นังนี่ อุตส่าชมพูดมาได้ นี่ถ้ากูรู้ว่ามึงอุตส่าชมกูไม่มาหรอก
พวกยานี่เหมือนกัน กูอุตส่าห่วงผัวมึงนั่นแหละ ชิ
" เออ ไปก็ไปดิวะ แล้วจะเข้าไปยังไงวะ ดูมันกำลังเครียดกันนะเว้ย "
" เดี๋ยวกูคิดก่อน "
แต่ เราสองคนไม่ต้องเสียเวลาคิดแล้วคร้าบบบบบบบบบ
เพราะว่า .....
" เฮ้ย ใครวะ "
สดุ้งสิครับ จู่ ๆก็มีเสียงเหี้ยม ๆ ลอยมา
ดูเหมือนว่ามันกำลังพูดกับเราสองคนด้วยสิ
" กูถามว่าใคร "
เอาล่ะสิครับ
เสียงนี้มันใกล้เข้ามาแล้วสิ
" เอาไงดีวะหนิง "
ผมกระซิบถามหนิงออกไป
" เอางี้ดิ "
ว่าแล้วมันก็ดึงแขนผมเดินออกไปกลางแจ้งนะสิครับ
กูไม่น่าถามมึงเลย
อีเพื่อนชั่ว
" อ้าว สองตัวนี่อีกแล้วหรอ "
เอ๊ะ เสียงคุ้น ๆ
อ้าว ไอ้โหดเอี้ยนี่เอง
จำได้ไหมครับ มันคิชือคนที่เคยด่าผมตอนปฐมนิเทศ
แล้วก็เคยปะทะกันเล็กน้อยที่ลานรับน้องของคณะสถาปัตย์
ทำไมกูต้องมาซวยซ้ำซวยซ้อนด้วยวะ
กูจะมาสงบศึกหรือมาก่อสงครามวะเนี่ย
" ผมเป็นคนพี่ ไม่ใช่
สัตว์ จะได้เรียกว่าตัว "
ผมพูดกลับไปโดยเน้นคำว่าสัตว์ ให้มันเข้าใจว่า
ผมด่ามัน
แต่ก่อนที่เหตุการณ์จะบานปลายไปมากกว่านั้น
ก็มีเสียง ๆหนึ่งดังขึ้นขัดจังหวะ
" อ้าว หนิง ตั้ม มาได้ไงเนี่ย "
เสียงไอ้ต้นเองครับ มันคงเพิ่งจะสังเกตุเห็นพวกผมสองคน
มึงไม่ปลอยให้กูกับเมียมึงได้เสียเป็นเมียผัวกับพวกนี้ก่อนล่ะ
ไอ้ต้น
" อ๋อ พอดีหนิงอยากมาดูน่ะ เห็นว่าเข้าใจผิดกัน เลยอยากจะมาช่วยเคลียร์
เลยเรียกตั้มมาเป็นเพื่อน "
" คงจะเคลียร์ได้นะ ปากซะขนาดนั้น แล้วเตรียมยามา
ยังกับว่าสงครามโลกครั้งที่สอง "
โห นี่มึงจะหยุดกัดกูซักทีได้ไหม
หรือมึงจะไปกัดกับกูสองต่อสองเลยไหม
ไอ้เอี้ยนิ
" เอ่อ คือ ไม่รู้ว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง หนูว่าเรามาคุยกันดี ๆ ก่อนดีไหมคะ "
น่าน มาอีกแล้วครับท่าน มารยาหญิงของมัน
แต่
" แล้วไงครับ ฝ่ายพี่พูดไม่ดีตรงไหน "
มารยามันก็ใช้กับไอ้เอี้ยนี่ไม่ได้เหมือนเดิม เฮ้อ ๆ ๆ
" ไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้น เพียงแค่
ผมว่าเรามาลองให้คนที่อยุ่ในเหตุการณ์เค้าได้เคลียร์กัน
พุดกันให้รู้เรื่องก่อนดีไหมครับ
แล้วคนที่ไม่อยู่ในเหตุการณ์ก็ไม่ต้องยุ่ง "
ฮ่า ๆ ๆ
แอบกัดมันเล็กน้อยครับ
สะใจโคตร ๆ
" นายก็อยู่ด้วยหรอวันนั้น ถึงมายุ่งเนี่ย "
อ้าว ๆ ๆ
ไอ้เอี้ยนี่ มึงมาตัวต่อตัวกับกูเลยมา
" ผมก็ไม่ได้อยู่หรอกครับ ผมถึงได้บอกให้คนที่อยู่น่ะ
เค้าเคลียร์กันเอง พี่ก็ไม่ต้องมายุ่งสิครับ "
ผมจัดไปอีกดอกครับ
" แต่คืนนั้น บังเอิญว่าพี่ก็อยู่นะครับ พี่เลยยุ่งได้ "
อ้าว ไหนยัยหนิงบอกว่ารุ่นเดียวกันไงวะ
แล้วมึงมาจากไหนเนี่ย
หรือว่าข่าวมั่ว
" อ้าว ไหนเพื่อนผมบอกว่ามีแต่รุ่นเดียวกันไง
พี่มั่วรึเปล่าเนี่ย "
น่าน ผมยังแถต่อไปได้อีก เหอ ๆ ๆ
ก็ผมมั่นใจในสายของผมนี่นาครับ
" ไหน เพื่อนคนไหนของนายที่บอกน่ะ "
" หนิง มึงบอกไปเลยสิวะ "
ผมหันหน้าไปหาตัวช่วยทันทีครับ
" เอ้อ ก็มีคนบอกหนูมาอีกทีน่ะค่ะ หนูอาจจะฟังผิดก็ได้ "
อ้าว สัดนิ
เพื่อนเวร มึงรอดได้คนเดียวนะมึง
ทิ้งกู กูไม่น่าบ้ายอ
ตามมึงมาเล้ยยยยยยย
" ช่างเหอะ ยังไงผมก็อยากให้คุยกันดี ๆ มากกว่า
ฝ่ายผมน่ะ พร้อมจะคุยอยู่แล้ว แต่ฝ่ายพี่น่ะสิ
ดูเตรียมกันมาเป็นกลุ่มเลย กะจะหาเรื่องกันป่าวเนี่ย "
เหอ ๆ คิดหรอครับว่าผมจะจนมุม
ก็หาเรื่องอื่นคุยน่ะสิครับ
" อ้าว น้องพูดงี้ก็สวยสิครับ ฝ่ายน้องมากกว่ามั้งที่หาเรื่องน่ะ
ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว น้องพี่มันนั่งกินอยู่ดี ๆ ก็มาหาเรื่อง ถามไอ้แชมป์ดูดิ"
เสียงเพื่อนไอ้โหดหรือ ไอ้พี่แชมป์นั่นพูดขึ้นมาครับ
ทำให้ผมได้รู้ว่า
ที่แห่งนั้นยังมีผู้ชายยืนรายล้อมอยู่อีกหลายชีวิต
" ผมก็บอกพี่แล้วไงครับว่าไอ้คนที่ไปหาเรื่องน่ะ
มันเป็นเพื่อนเก่าผม
ก็ไม่ได้สนิทอะไรมาก
วันนั้นบังเอิญเจอกัน เลยกินด้วยกัน
แล้วพอมีเรื่องมันก็หนีไป "
ไอ้กั๊กพูดขึ้นครับ หลังจากที่มันยืนดูสถานการณ์กับรุ่นพี่อีกสองสามคน
" แล้วก็แล้วกันไปสิ แล้วมึงนัดกูมาทำไมวะ "
สงสัยจะเป็นไอ้ตั๋นคนที่มีเรื่องกับไอ้ต้นครับ
เพราะดูท่าน่าจะเป็นรุ่นน้อง หนึ่งในสามคน
ที่ยืนอยู่กับรุ่นพี่ของมันสามสี่คน รวมไอ้โหดนั่นด้วย
" กูแค่อยากจะเคลียร์ให้น้องกู มึงจะมาทำอะไรคนอื่น
แล้วอ้างว่าไม่ตั้งใจ แล้วก็แล้วกันไปไม่ได้
เด็กมันมีรุ่นพี่รุ่นน้องโว้ย น้องกูยอมแต่กูไม่ยอม "
เฮ้อ แรงๆ ทั้งนั้น พี่บาสรุ่นพี่ไอ้ต้นก็ไม่ยอมสิครับ
เล่นมาทำร้ายรุ่นน้องในคณะขนาดนี้
" เออ แล้วมึงจะเอาไงวะ บอกมาเลยดีกว่า "
ไอ้โหดมันพูดขึ้นครับ
หน้าตามันตอนนี้น่ากลัวมากกกกกก
" พี่ก็บอกน้องพี่ขอโทษเพื่อนผมสิครับ แค่นี้ก็จบ "
คุณพระ ลูกพูดอะไรออกไป
หน้าสิ่วหน้าขวานด้วย
ตาย ๆ ๆ
จะรอดไหมเนี่ยกู
" เสือกอีกแล้วนะมึงน่ะ "
จู่ ๆ ไอ้ตั๋นพูดขึ้นมาอีก
อ้าว ไอ้เวร มึงเห็นพี่มึงด่ากู
มึงก็จะเอาด้วยใช่ไหมมึงน่ะ
หน้าตาก็ดี เสียหมดเลย
กูอุตส่าหาทางออกที่สวยหรูแล้วเชียว
นิสัยส้นตีนจริง ๆ
ไหนบอกว่าอบรมรุ่นน้องดีวะไอ้โหด
" อ้าว สัตว์เอ้ย
กูอุตส่าหาทางออกดีๆให้ พวกมึงอยากมีเรื่องกันก็ตามใจ
กูจะนั่งดูตรงนี้แหละ ไปหนิง มันอยากกัดกันตามใจ
กูเตรียมยามาให้ผัวมึงแล้วแหละ "
แล้วผมก็ลากไอ้หนิงออกไปนั่งดูที่ม้าหินอ่อนเลยครับ
หลังจากนั้นผมก็เห็นมันด่ากันอะไรอีกไม่รู้
แล้วก็เริ่มลงไม่ลงมือกัน
โดยฝ่ายที่ลงมือก่อน
ก็ไอ้ตั๋นคนที่มันด่าผมน่ะสิครับ
แล้วก็อีรุงตุงนังกันพัลวัน :เตะ1:
พวกผมก็ยืนดูอยู่ห่าง ๆ
แต่ ...
มีสิ่งที่แปลกอยู่อย่างคือ