" พี่ด่าเพื่อนพี่ไม่เกี่ยวกับน้อง แล้วนี่อยู่คณะอะไรเนี่ย ทำไมไม่ไปลงลาน มายืนอยู่ทำไมคณะสถาปัตย์ครับ "
หนิงจ๋า ห้ามบอกออกไปนะว่าเราอยู่คณะนิเทศศาสตร์
" นิเทศศาสตร์ค่ะ "
น่าน เอาแล้วค้าบบ
ทำไมคำขอร้องของผู้ชายตาโต ๆ อย่างผมไม่ได้ผล
แต่เอ ทำไมคุ้นหน้าไอ้รุ่นพี่คนนี้จังวะ
" อ๋อ รุ่นพี่มันคงจะคุมรุ่นน้องไม่อยู่สินะ ถึงได้มาเดินป่วนคณะอื่นเค้าแบบนี้
หรือว่า แอบส่งคนมาสอดแยมล่ะ ว่าเราจะเอาอะไรไปชน "
ใช่เลยครับ อย่างนี้แม่นเลย
จำได้แล้ว ไอ้คนๆนั้นนั่นเอง แล้วทำไมมันได้กลายเป็นพี่ว้ากไปได้ล่ะเนี่ย
ไม่จริง แล้วมึงจะกัดคณะกรูไปถึงไหนเนี่ย
" ป่าวหรอก ก็บอกแล้วไงว่าเรามาตามหาเพื่อน ถ้าไม่อยู่ก็แล้วไปสิครับพี่ จะมาพูดมากทำไม ป่ะ หนิงกลับ "
ผมก็ชักเลือดขึ้นหน้าแล้วสิครับ
ก็มันเล่นด่ารุ่นพี่ ด่าคณะผมนี่ครับ วันนั้นผมอุตส่ายอม (หรอ ) แล้ว
มันยังพูดไม่เลิกอีก
" ก็อย่างงี้แหละน้า มันก็เก่งแต่ปาก ดีแต่พูดเวลาที่ไม่สมควรพูด
เค้าให้นั่งฟังก็คุยกันจนคนอื่นเค้าลำคาญ "
อ้าวไอ้นี่ เมิงจะฟื้นฝอยหาตะเข็บทำไมวะ
" เออ แล้วไงวะ "
ไม่จริง ผมไม่ได้พูดน้าาา
เป็นเสียงยัยหนิงสุดสวยต่างหาก มันคงทนมานานแล้วมั้งครับ
พอมันพูดจบ ผมรู้สึกได้ถึง ความเงียบของบรรยากาศรอบ ๆ
ตัวผมนี่ขนลุกซู่เหมือนเดินอยู่ในป่าช้าคนเดียวดึกๆเลยครับ ( เวอร์ไป )
จากอารมณ์ผมที่กำลังเดือด ๆ ตอนนี้มันกลายเป็นน้ำแข็งขั้วโลกแล้วครับ
" โห ปากดีซะด้วย ไม่สวยอย่างเดียวนี่หว่า "
อ้าวไอ้นี่ อยู่ดี ๆเปลี่ยนโหมดซะงั้น อย่างนี้สิครับ ที่เค้าเรียกว่า สวยสั่งได้ ฮ่า ๆ ๆ
" เอาไงดีวะ น้องเค้าถาม "
ไอ้เถื่อน มันหันไปถามเพื่อนมันครับ ผมไม่รู้หรอกนะ ว่ามันเอาจริงหรือเล่น ๆ
เพราะหน้าตามันไม่แสดงอารมณ์อะไรเลยย ( โคตรน่ากลัว )
" โห พี่ น้องเค้าถามว่าเอาไง แล้วพี่จะไม่
เอา ให้น้องเค้าหน่อยหรอครับ "
โห ไอ้นี่ ปากมันนี่น่าตบจริง ๆ ผู้หญิงเพศแม่นะเมิง
แต่ เอ๊ะ ทำไมไอ้รุ่นพี่ที่คุมน้องปีหนึ่งถึงเรียกไอ้เถื่อนว่าพี่วะ
อย่าบอกนะว่า มันไม่ใช่ปีสอง
ตอนนี้ผมเริ่งสังเกตุสิ่งรอบ ๆตัวมากขึ้น ผมถึงได้รู้ว่า
ตอนนี้ผม หนิง ไอ้เถื่อน และไป้ปากหมา ได้โดนแยกออกจากสังคม( ถาปัดปี 1 )แล้ว
เพราะก็มีรุ่นพี่คนอื่น ๆ ไปจัดการรับน้องแทนไอ้เถื่อนแล้ว
ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องมีคนมารับรู้มาก
" ปากมึงหรอน่ะ คิดได้แต่เรื่องเดียว พี่มึงว่าพวกกูเก่งแต่ปาก พวกมึงก็เก่งแต่คิดเรื่องต่ำ ๆ แหละวะ "
อ้าว ยัยหนิง เมิงพูดทำมายยยยย
กรูอยากตาย ดูหน้าไอ้เถื่อนสิครับ
โอย อยากเป็นอากาศ
" เอ่อ พี่ครับ อย่าไปถือเพื่อนผมเลยนะครับ มันก็พูดอะไรไม่คิดแบบนี้แหละครับ "
อันนี้ผมพูดเองครับ
ต้องรีบๆพูดซะแล้ว ไม่งั้นมีเรื่องแน่
" เหมือนน้องใช่ไหมครับ "
อ้าว เมิงจะไม่เลิกด่ากรูซักทีใช่ไหม
ได้อยากมีเรื่องนักหรอเมิงน่ะ เดี๋ยวกรูจัดให้ :เตะ1:
" ครับพี่ ขอโทษจริง ๆนะครับ "
แล้วผมก็ลากยัยหนิงกลับไป ไม่งั้นมันไม่จบง่าย ๆ แน่
แต่คิดหรอครับว่าผมจะลืมง่าย ๆ
ดูสายตามันสิครับ ช่างเยาะเย้ยกันจริง
อย่าให้ถึงทีกรูบ้างนะเมิง
รุ่นพี่ ก็รุ่นพี่เหอะ เป็นพี่ว้ากแล้วใหญ่หรอวะ