ยกที่ 5หลังจากนั้นมา ผมก็ใช้เวลากับการเรียน
จนเกือบลืมเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นไปแล้ว
กระทั่ง
" เฮ้ย ตั้ม เย็นนี้มึงว่างไหมวะ "
( ยิ่งสนิท สรรพนามที่ใช้เรียกก็เปลี่ยน )
ยัยหนิงวิ่งกระหืดกระหอบมาหาผม
หลังจากที่วันนี้มันขาดเรียนไป
เพราะมันบอกว่าจะไปดูไอ้ต้น
เห็นบอกว่าไอ้ต้นป่วยอยู่
" เออ พรุ่งนี้ไม่มีงานส่งว่ะ มึงมีไร "
ผมตอบมัน พร้อมกับถามกลับไป
" กู อยากให้มึงไปกับกูหน่อย "
" ไปไหนวะ แล้วทำไมมึงต้องวิ่งหน้าตาตื่นมาแบบนี้ด้วย เนี่ย "
ผมถามกลับไปอีกครั้งด้วยความสงสัย
" คือ มึงรู้แล้วใช่ไหมว่าไอ้ต้นมันป่วยอยู่ "
มันถามผมด้วยคำถามโง่ ๆ ครับ
" เออ ก็มึงบอกกูเอง หรือว่ามึงโกหกกู "
" สัดนิ มึงฟังกุให้จบก่นดิวะ อย่าเพิ่งแทรก "
" เออ มีไรว่ามา "
" เออ แล้วที่ไอ้ต้นป่วยน่ะ ก็เพราะว่า เมื่อคืนมันไปแดกเหล้ากับเพื่อนมัน
พอดึกหน่อย เพื่อนของเพื่อนไอ้ต้นที่เพิ่งรู้จักกัน พอเหล้าเข้าปากมันก็ซ่า
พูดเสียงดัง แล้วจู่ ๆ มันก็เข้าไปทำเหี้ยไรไม่รู้ จนมีเรื่องกับไอ้โต๊ะข้าง ๆ
แล้วมันก็ลากเรื่องมาหาไอ้ต้นกับเพื่อนมันด้วย ไอ้กั๊กน่ะ มึงจำได้ไหม "
" เออ แล้วไงวะ "
" เออ นั่นแหละ แล้วไอ้ต้นกับไอ้กั๊ก มันก็เจอลูกหลงเข้าให้ดิวะ ในฐานะเพื่อน
ของไอ้เหี้ยนั่น แล้วกลุ่มนั้นก็มากันเยอะด้วยนะมึง "
" เออ แล้วมันเกี่ยวกับคืนนี้ยังไงวะ "
" อ้าว ก็พอไอ้กั๊กกับไอ้ต้นมันเจ็บใช่ไหม มันก็มีข่าวออกไป ว่าไอ้ต้นกับไอ้กั๊ก
มันโดนหาเรื่อง รุ่นพี่มันก็เลยไม่ยอม จะนัดเจอกับฝ่ายตรงข้าม แล้วมึงรู้ไหม
ว่าอีกฝ่ายนึงเป็นใคร "
" อ้าว แล้วกูจะรู้ไหมเนี่ย "
" เออ ถ้ามึงรู้มึงก็ขั้นเทพแล้วแหละสัด อีฝ่ายนึงน่ะ เป็นพวกเด็กถาปัด ปีเดียวกัน
กับเราเนี่ยแหละ แต่เห็นบอกว่า รุ่นพี่ฝ่ายโน้นก็จะมาดวลด้วยนะ "
" เออ ยังไงกูก็ยังไม่รู้อยู่ดี ว่ามันเกี่ยวอะไรกับกูแล้วก็มึงวะ "
" อ้าว ก็มึงคิดดูนะ ถ้ามันมีเรื่องกัน ถ้ามีคนรู้ มันจะเป็นยังไง
แล้วอีกอย่าง เรื่องนี้กูก็คิดว่า มันไม่มีใครผิดเลย นอกจากไอ้เหี้ยเพื่อนไอ้กั๊กนั่น
กูก้ไม่อยากให้มีเรื่องกัน ไอ้ต้นก็ยังไม่หายเจ็บเลย มันแค่อยากได้ยินคำขอโทาแค่นั้น
เพราะนิสันมันก็ไม่ใช่คนชอบมีเรื่องอยู่แล้ว "
" แม่คู้น ผัวตัวเองนี่ดีหมดนะมึง "
ไอ้ต้นมันก็นิสัยดีจริง ๆแหละครับ
" เออสรุปแล้ว มึงจะให้กูไปทำอะไรกับมึง ว่ามา เอาตรง ๆนะมึง "
" มึงถามตรง ๆ กูก็จะบอกตรง ๆ กูจะให้มึงไปกับกู
ไปช่วยกูพูดให้ทั้งสองฝ่ายเข้าใจกัน ที่หลังม. "
" หา มึงว่าอะไรนะ มึงจะให้กู ไปฝ่าดงตีนกับมึง เพื่อช่วยมนุษย์เพศผู้
ที่กำลังกระหายเลือดไม่ให้ฆ่ากันเนี่ยนะ มึงจะบ้าหรอ เกิดกูเข้าไปกูไม่แย่หรอวะ
มึงก็ยังดีนะ เป็นผู้หญิง พวกมันอาจจะเกรงๆบ้าง แต่กูนี่สิ ผู้ชายนะโว้ย เข้าไปมีแต่เสียกับเสีย
ชาตินี้กูยังหาคู่ไม่ได้เลย จะตายซะก่อนแล้ว ไม่ไหว ๆ "
" เหอะน่า ตั้ม มึงก็เห็นแก่กูเถอะนะ กูไม่พามึงเข้าไปในวงหรอน่า อีกอย่าง
ถึงมึงไม่ใช่ผู้หญิง จะไม่อ้อนแอ้นแบบกระเทย แต่ถ้ากุเป็นผู้ชายนะ
กูจะขอเอามึงคนแรกเลยว่ะ หน้าตาก็น่ารัก นิสัยก็ดี เรียนก็เก่ง บลา ๆ ๆ "
" เออ เพื่อนเวร ชมกูอยู่ได้ มึงก็รู้ว่ากูบ้ายอ ไปก็ได้วะ เดี๋ยวกูไปเก็บของ เตรียมตัวก่อน"
" เออ ขอบใจนะมึง เจอกันตอนหกโมงนะ กูจะรอ ห้ามเบี้ยวด้วย "
" เออ "
แล้วผมก็เดินจากมา พร้อมกับความเสียใจ ที่ปากไว
ไม่น่าไปรับปากมันเลยจริง ๆ
เฮ้อ เนื้อไม่ได้กิน
หนังไม่ได้รองนั่ง
แต่เอากระดูกมาแขวนคอ
ซวย ๆ ๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
